Κατάλογος βασιλέων των Φράγκων

Οι Φράγκοι κυβερνήθηκαν αρχικά από Δούκα με ρόλο στρατιωτικού αρχηγού και στη συνέχεια από Μονάρχη με ρόλο κληρονομικού βασιλιά. Οι Σάλιοι Μεροβίγγειοι διακρίθηκαν από τους υπόλοιπους Φράγκους, κατέκτησαν τη Ρωμαϊκή Γαλατία και στη συνέχεια το Βασίλειο των Βησιγότθων (507). Οι γιοι του Κλόβις κατέκτησαν τους Βουργούνδιους και τους Αλαμαννούς, διεκδίκησαν την Προβηγκία και έκαναν τους Βουργούνδιους και τους Θουρήγγιους υποτελείς. Οι Μεροβίγγειοι βασιλείς αντικαταστάθηκαν τον 8ο αιώνα με μία νέα δυναστεία που πήρε τον τίτλο του Βασιλιά των Φράγκων. Η Δυναστεία των Καρολιδών διαδέχθηκε στα τέλη του 9ου αιώνα τους Μεροβίγγειους βασιλείς.

Το αυτοκρατορικό στέμμα του Καρλομάγνου.

Ο τίτλος "Βασιλιάς των Φράγκων" διατηρήθηκε μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, κατόπιν μετατράπηκε σε "Βασιλιάς της Γαλλίας" με μία άλλη μορφή μοναρχίας όπου ο βασιλιάς ήταν ηγέτης του λαού σε καθορισμένη περιοχή. Το χρονοδιάγραμμα των Φράγκων βασιλέων είναι δύσκολο να ανιχνευτεί, σύμφωνα με τα παλιά Γερμανικά έθιμα το βασίλειο κερματιζόταν με τον θάνατο του βασιλιά, ενωνόταν αργότερα με γαμήλια συμμαχία ή συνθήκη ή κατάκτηση. Οι Φράγκοι βασιλείς κυβερνούσαν διαφορετικές περιοχές, οι διανομές έχουν παραμείνει αδιευκρίνιστες. Η Φραγκία χωρίστηκε στη Δυτική Φραγκία το μετέπειτα Βασίλειο της Γαλλίας, στην Ανατολική Φραγκία το μετέπειτα Βασίλειο της Γερμανίας και στη Μέση Φραγκία τη μετέπειτα Λοθαριγγία που επέζησε λίγο και διανεμήθηκε. Ο Οίκος των Καπετιδών πήρε τον τίτλο του Βασιλιά της Γαλλίας, τον επισημοποίησε ο Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας (1190). Η Γερμανία πέρασε σε Φραγκική κυβέρνηση όταν εξελέγη ο Κορράδος Α΄ της Γερμανίας (911).

Βασιλείς όλων των Φράγκων (450 - 511)

Μεροβίγγειοι

Ο Κλόβις Α΄ ένωσε όλα τα μικρότερα Φραγκικά βασίλεια και τη Ρωμαϊκή Γαλατία υπό την κυριαρχία του, κατέκτησε την περιοχή της Σουασόν από τον Ρωμαίο στρατηγό Συάγριο και το Βασίλειο των Βησιγότθων της Τουλούζης. Μετέφερε την πρωτεύουσα στο Παρίσι με τη Σουασόν, τη Ρενς, τη Μετς και την Ορλεάνη σαν τόπους κατοικίας του, όταν πέθανε μοίρασε το βασίλειο στους γιους του.

Όνομα	Εικόνα	Γέννηση	Σύζυγοι, τέκνα	Τέλος
Μεροβαίος (Merovech) 450 - 458		περί το 411 Γιος του Κλοντιόνε	Ένας γιος	περί το 458 περίπου 47 ετών
Χιλδέριχος Α΄ (Childeric Ier) 458 - 481		περί το 437 Γιος του Μεροβαίου	Μπασίνα της Θουριγγίας Ένας γιος και τέσσερις κόρες	481 περίπου 44 ετών
Κλόβις Α΄ (Clovis I) 481 - 511		466 Πρώτος γιος του Χιλδέριχου Α΄ και της Μπασίνας της Θουριγγίας	(1) Άγνωστη σύζυγος Ένας γιος και μία κόρη (2) Κλοτίλδη Τέσσερις γιοι και δύο κόρες	27 Νοεμβρίου 511 45 ετών

Βασιλείς της Νευστριακών Φράγκων (511-679)

Μεροβίγγειοι

Όνομα	Εικόνα	Γέννηση	Σύζυγοι, τέκνα	Τέλος
Χιλδεβέρτος Α΄ (Childebert I) 511 - 558		497 Τρίτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης	Ουλτραγκόθα Δύο γιοι	23 Δεκεμβρίου 558 61 έτους
Χλωτάριος Α΄ (Childeric Ier) 558 - 561		498 Τέταρτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης	(1)Γκουντέρικ (2)Ραδεγούνδη (3)Ινγούνδη Τέσσερις γιοι και μία κόρη (4)Αρεγούνδη Ένας γιος (5)Χουνσίνα Ένας γιος	29 Νοεμβρίου 561 63 ετών
Χαριβέρτος Α΄ (Charibert I) 561 - 567		517 Πρώτος γιος του Χλωτάριου Α΄ και της Ινγούνδη	Ινκομπέργκα Δύο γιοι και δύο κόρες Δύο νόθες κόρες	567 50 ετών
Χιλπέριχος Α΄ (Chilperic Ier) 567 - 584		περί το 537 Γιός του Χλωτάριου Α΄ και της Αρεγούνδης	(1) Αουντοβέρα Τρεις γιοι και δύο κόρες (2) Γκαλσβίνθα (3) Φρεδεγόνδη Μία κόρη και πέντε γιοι	27 Σεπτεμβρίου 584 περίπου 47 ετών Δολοφονήθηκε
Χλωτάριος Β΄ (Clotaire II) 584 - 629		584 Πέμπτος γιος του Χιλπέριχου Α΄ και της Φρεδεγόνδης	(1) Χαλντέτρουντε Δύο κόρες και ένας γιος (2) Μπέρτρουντ Μία κόρη (3) Σιχίλντε Ένας γιος και μία κόρη	18 Οκτωβρίου 629 45 ετών
Δαγοβέρτος Α΄ (Dagobertus Ι) 629 - 639		603/605 Γιος του Χλωτάριου Β΄ και της Χαλντέτρουντε	(1) Γκορματρούντε (2) Νάντιλντ Ένας γιος (2) Ραγκνετρούντε Ένας γιος	19 Ιανουαρίου 639 34-36 ετών
Κλόβις Β΄ (Clovis ΙΙ) 639 - 657		634 Γιος του Δαγοβέρτου Α΄ και της Νάντιλντ	Μπάτχιλντ Τρείς γιοι	27 Νοεμβρίου 657 23 ετών
Χλωτάριος Γ΄ (Chlothar) 657 - 673		652 Πρώτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ	Ένας γιος	673 21 έτους
Χιλδέριχος Β΄ (Childeric ΙΙ) 673 - 675		653 Δεύτερος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ	Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων Δύο γιοι	675 23 ετών Δολοφονήθηκε
Θευδέριχος Γ΄ (Thierry III) 675 - 691		657 Τρίτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ	Ένας νόθος γιος και μία νόθη κόρη (1) Αγία Αμαλαμπέργκα Μία κόρη (2) Κλοτίλντα των Αρνουλφιδών Δύο γιοι	691 34 ετών

Βασιλείς των Αυστρασιανών Φράγκων (511-679)

Μεροβίγγειοι

Όνομα	Εικόνα	Γέννηση	Σύζυγοι, τέκνα	Τέλος
Θευδέριχος Α΄ (Thierry Ier) 511 - 534		487 Πρώτος νόθος γιος του Κλόβις Α΄	Σουαβεγκόθα των Βουργουνδών Ένας γιος και μία κόρη	534 47 ετών
Θευδεβέρτος Α΄ (Thibert Ier) 534 - 548		500 Γιος του Θευδέριχου Α΄ και της Σουαβεγκόθας	(1)Βισιγκάρδη(2)Δευτέρια Ένας γιος	548 48 ετών Ατύχημα
Θευδεβάλδος (Theudebald) 548 - 555		535 Γιος του Θευδεβέρτου Α΄ και της Δευτέριας		555 20 ετών
Χλωτάριος Α΄ (Clotaire Ι le Vieux) 555 - 561		498 Τέταρτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης	(1)Γκουντέρικ (2)Ραδεγούνδη (3)Ινγούνδη Τέσσερις γιοι και μία κόρη (4)Αρεγούνδη Ένας γιος (5)Χουνσίνα Ένας γιος	29 Νοεμβρίου 561 63 ετών
Σιγιβέρτος Α΄ (Sigebert Ier) 561 - 575		535 Τρίτος γιος του Χλωτάριου Α΄ και της Ινγούνδη	Μπρουνχίλντα της Αυστρασίας Δύο κόρες και ένας γιος	575 40 ετών Δολοφονήθηκε
Χιλδεβέρτος Β΄ (Childebert II) 575 - 596		6 Απριλίου 570 Γιος του Σιγιβέρτου Α΄ και της Μπρουνχίλντας της Αυστρασίας	Δύο γιοι	596 26 ετών
Θευδεβέρτος Β΄ (Theudebert II) 596 - 612		586 Πρώτος γιος του Χιλδεβέρτου Β΄	Ένας γιος και μία κόρη	612 26 ετών Δολοφονήθηκε
Θευδέριχος Β΄ (Thierry ΙΙ) 612 - 613		587 Δεύτερος γιος του Χιλδεβέρτου Β΄	Ερμενμπέργκα Τέσσερις νόθοι γιοι	613 26 ετών
Σιγιβέρτος Β΄ (Sigebert II) 613		601 Νόθος γιος του Θευδέριχου Β΄		613 12 ετών
Χλωτάριος Β΄ (Clotaire II) 613 - 623		584 Δεύτερος γιος του Χιλπέριχου Α΄ και της Φρεδεγούνδας	(1) Χαλντέτρουντε Δύο κόρες και ένας γιος (2) Μπέρτρουντ Μία κόρη (3) Σιχίλντε Ένας γιος και μία κόρη	18 Οκτωβρίου 629 45 ετών
Δαγοβέρτος Α΄ (Dagobertus Ι) 623 - 634		603/605 Γιος του Χλωτάριου Β΄ και της Χαλντέτρουντε	(1) Γκορματρούντε (2) Νάντιλντ Ένας γιος (2) Ραγκνετρούντε Ένας γιος	19 Ιανουαρίου 639 34-36 ετών
Σιγιβέρτος Γ΄ (Sigebert III) 634 - 656		630 Γιος του Δαγοβέρτου Α΄ και της Ραγκνετρούντε	Χίμνεχιλντ Ένας γιος και μία κόρη	656 26 ετών
Χιλδεβέρτος ο Υιοθετημένος (Childebert the Adopted) 656 - 661		Γιος του Γκριμόαλντ του Πρεσβύτερου
Χλωτάριος Γ΄ (Chlothar) 661 - 662		650 Πρώτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Αγίας Μπάτχιλντ		673 23 ετών
Χιλδέριχος Β΄ (Childeric ΙΙ) 662 - 675		653 Δεύτερος γιος του Κλόβις Β΄ και της Αγίας Μπάτχιλντ	Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων Δύο γιοι	675 22 ετών Δολοφονήθηκε
Κλόβις Γ΄ (Clovis III) 675 - 676		670 Πρώτος γιος του Θευδέριχου Γ΄	Χίμνεχιλντ Ένας γιος και μία κόρη	676 6 ετών
Δαγοβέρτος Β΄ (Dagobert II) 676 - 679		652 Γιος του Σιγιβέρτου Γ΄ και της Χίμνεχιλντ		23 Δεκεμβρίου 679 27 ετών Δολοφονήθηκε

Βασιλείς των Φράγκων (679-840)

Μεροβίγγειοι

Ο Θευδέριχος Γ΄ αναγνωρίστηκε σαν "Βασιλιάς όλων των Φράγκων", το Βασίλειο των Φράγκων ενώθηκε άλλη μία φορά σε μία ενιαία οντότητα αλλά θα διατηρηθεί πολύ λίγο. Το βασίλειο έμεινε τότε γνωστό σαν η περίοδος που κυβερνούσαν οι "Βασιλείς Σκιές", την πραγματική εξουσία στο βασίλειο είχε ο Μαγιορδόμος.

Όνομα	Εικόνα	Γέννηση	Σύζυγοι, τέκνα	Τέλος
Θευδέριχος Γ΄ (Thierry III) 679 - 691		657 Τρίτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ	Ένας νόθος γιος και μία νόθη κόρη (1) Αγία Αμαλαμπέργκα Μία κόρη (2) Κλοτίλντα των Αρνουλφιδών Δύο γιοι	691 34 ετών
Κλόβις Δ΄ (Clovis IV) 691 - 695		677 Πρώτος γιος του Θευδέριχου Γ΄ και της Κλοτίλντας των Αρνουλφιδών		695 18 ετών
Χιλδεβέρτος Γ΄ (Childebert le Juste ) 695 - 711		678 Δεύτερος γιος του Θευδέριχου Γ΄ και της Κλοτίλντας των Αρνουλφιδών	Εντόννε Δύο γιοι	14 Απριλίου 711 33 ετών
Δαγοβέρτος Γ΄ (Dagobert III) 711 - 715		699 Πρώτος γιος του Χιλδεβέρτου Γ΄ και της Εντόννε	Ένας γιος	715 16 ετών
Χιλπέριχος Β΄ (Chilperic II) 715 - 721		πέρι το 672 Δεύτερος γιος του Χιλδέριχου Β΄ και της Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων	Ένας γιος	13 Φεβρουαρίου 721 περίπου 49 ετών
Θευδέριχος Δ΄ (Theuderic) 721 - 737		712 Γιος του Δαγοβέρτου Γ΄		737 25 ετών
Χιλδέριχος Γ΄ (Childeric III) 741 - 751		614 Άγνωστης καταγωγής	Μπάτχιλντ Τρείς γιοι	περί το 755 περίπου 41 ετών

Δυναστεία των Καρολιδών

Οι Καρολίδες ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία αρχικά σαν Μαγιόδρομοι στα ανάκτορα των Μεροβίγγειων βασιλέων, αρχικά στην Αυστρασία, κατόπιν στη Νευστρία και τη Βουργουνδία. Ο Πεπίνος του Χέρσταλ πήρε τον τίτλο "Δούκας και Πρίγκιπας των Φράγκων" μετά την κατάκτηση της Νευστρίας στη "μάχη του Τερτρύ" (687), σύμφωνα με μερικούς χρονικογράφους ήταν η αρχή της βασιλείας του. Την περίοδο 715 - 716 οι απόγονοι του Πεπίνου διεκδίκησαν τη διαδοχή. Τον Μάρτιο του 752 ο Πιπίνος ο Βραχύς έγινε επίσημα βασιλιάς των Φράγκων και το αξίωμα του Μαγιόδρομου εξαφανίστηκε, οι Καρολίδες εκτόπισαν τους Μεροβίγγιους σαν βασιλική δυναστεία.

Όνομα	Εικόνα	Γέννηση	Σύζυγοι, τέκνα	Τέλος
Πιπίνος ο Βραχύς (Pepin le Bref?) 751 - 768		714 Δεύτερος γιος του Κάρολου Μαρτέλου και της Ροτρούδης του Τρεβ	Μπερτράντα του Λον Δύο γιοι και μία κόρη	24 Σεπτεμβρίου 768 54 ετών
Καρλομάνος Α΄ (Carloman Ier) 768 - 771		751 Δεύτερος γιος του Πιπίνου του Βραχύ και της Μπερτράντας του Λον	Γερβέργκα Δύο γιοι	4 Δεκεμβρίου 771 20 ετών
Καρλομάγνος (Charlemagne) 768 - 814		2 Απριλίου 747 Πρώτος γιος του Πιπίνου του Βραχύ και της Μπερτράντας του Λον	(1) Δεζιδεράτα (2) Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου Τρεις γιοι και τέσσερεις κόρες (3) Φαστράντα Δύο κόρες (4) Λούιτγκαρντ Ένας νόθος γιος	28 Ιανουαρίου 814 67 ετών
Λουδοβίκος ο Ευσεβής (Louis Ι le Pieux) 814 - 840		778 Τρίτος γιος του Καρλομάγνου και της Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου	(1) Ερμενγάνδη του Εζμπαί Τρείς γιοι και δύο κόρες (2) Ιουδήθ της Βαυαρίας Ένας γιος και μία κόρη	20 Ιουνίου 840 62 ετών

Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής έκανε πολλές διανομές της απέραντης αυτοκρατορίας στους γιους του αλλά η τελική διανομή έγινε στο Βορμς (838). Ο μικρότερος γιος από τον δεύτερο γάμο του Κάρολος ο Φαλακρός πήρε την Ακουιτανία, ο μεγαλύτερος Λοθάριος Α΄ τον διαδέχθηκε στα ανατολικά και την Ιταλία, τη Βαυαρία παρέλαβε ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός. Με τον θάνατο του αυτοκράτορα (840) ξέσπασαν πολλές συγκρούσεις ανάμεσα στους γιους του που διατηρήθηκαν τρία χρόνια, το Φραγκικό βασίλειο διαιρέθηκε οριστικά με τη Συνθήκη του Βερντέν (843). Ο μεγαλύτερος αδελφός Λοθάριος διατήρησε τον αυτοκρατορικό τίτλο, το βασίλειο της Ιταλίας και ολόκληρη τη Μέση Φραγκία μια περιοχή που έφτανε μέχρι τη Βόρεια Θάλασσα, περιείχε τις Κάτω Χώρες, τη Ρηνανία με το Άαχεν, τη Βουργουνδία και την Προβηγκία. Ο Κάρολος ο Φαλακρός πήρε την Ακουιτανία, ο γιος του Πεπίνου Α΄ Πεπίνος Β΄ της Ακουιτανίας που πήρε τη Δυτική Φραγκία, τα εδάφη δυτικά από το βασίλειο του Λοθάριου τη σημερινή Γαλλία συγκρούστηκε σκληρά με τον Κάρολο για την Ακουιτανία. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός πήρε τα εδάφη ανατολικά από το βασίλειο του Λοθάριου, την Ανατολική Φραγκία, σημερινή Γερμανία.

Πηγές

• Charles Knight, The English Cyclopaedia: Volume IV, (London : 1867)
• Claudio Rendina & Paul McCusker, The Popes: Histories and Secrets, (New York : 2002)
• Paul Oldfield, Sanctity and Pilgrimage in Medieval Southern Italy, 1000–1200, (Cambridge University Press, 2014)
• William Deans; Frederick Martin (1882). A History Of France: From The Earliest Times To The Present Day.
• The history of France as recounted in the "Grandes Chroniques de France", and particularly in the personal copy produced for King Charles V between 1370 and 1380 that is the saga of the three great dynasties, the Merovingians, Carolingians, and the Capetians, that shaped the institutions and the frontiers of the realm. This document was produced and likely commissioned during the Hundred Years' War, a dynastic struggle between the rulers of France and England with rival claims to the French throne. It should therefore be read and considered carefully as a source, due to the inherent bias in the context of its origins.
• The Cambridge Illustrated History of France – Cambridge University Press
• The Origins of France: Clovis to the Capetians 500–1000 by Edward James
• Late Merovingian France: History and Hagiography, 640–720 (Manchester Medieval Sources); Paul Fouracre (Editor), Richard A. Gerberding (Editor)
• Medieval France: An Encyclopedia, eds. W. Kibler and G. Zinn. New York: Garland Publishing, 1995.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Μεροβίγγιοι