Κατάλογος βασιλέων των Φράγκων

κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia

Οι Φράγκοι κυβερνήθηκαν αρχικά από Δούκα με ρόλο στρατιωτικού αρχηγού και στη συνέχεια από Μονάρχη με ρόλο κληρονομικού βασιλιά. Οι Σάλιοι Μεροβίγγειοι διακρίθηκαν από τους υπόλοιπους Φράγκους, κατέκτησαν τη Ρωμαϊκή Γαλατία και στη συνέχεια το Βασίλειο των Βησιγότθων (507). Οι γιοι του Κλόβις κατέκτησαν τους Βουργούνδιους και τους Αλαμαννούς, διεκδίκησαν την Προβηγκία και έκαναν τους Βουργούνδιους και τους Θουρήγγιους υποτελείς. Οι Μεροβίγγειοι βασιλείς αντικαταστάθηκαν τον 8ο αιώνα με μία νέα δυναστεία που πήρε τον τίτλο του Βασιλιά των Φράγκων. Η Δυναστεία των Καρολιδών διαδέχθηκε στα τέλη του 9ου αιώνα τους Μεροβίγγειους βασιλείς.

Το αυτοκρατορικό στέμμα του Καρλομάγνου.

Ο τίτλος "Βασιλιάς των Φράγκων" διατηρήθηκε μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, κατόπιν μετατράπηκε σε "Βασιλιάς της Γαλλίας" με μία άλλη μορφή μοναρχίας όπου ο βασιλιάς ήταν ηγέτης του λαού σε καθορισμένη περιοχή. Το χρονοδιάγραμμα των Φράγκων βασιλέων είναι δύσκολο να ανιχνευτεί, σύμφωνα με τα παλιά Γερμανικά έθιμα το βασίλειο κερματιζόταν με τον θάνατο του βασιλιά, ενωνόταν αργότερα με γαμήλια συμμαχία ή συνθήκη ή κατάκτηση. Οι Φράγκοι βασιλείς κυβερνούσαν διαφορετικές περιοχές, οι διανομές έχουν παραμείνει αδιευκρίνιστες. Η Φραγκία χωρίστηκε στη Δυτική Φραγκία το μετέπειτα Βασίλειο της Γαλλίας, στην Ανατολική Φραγκία το μετέπειτα Βασίλειο της Γερμανίας και στη Μέση Φραγκία τη μετέπειτα Λοθαριγγία που επέζησε λίγο και διανεμήθηκε. Ο Οίκος των Καπετιδών πήρε τον τίτλο του Βασιλιά της Γαλλίας, τον επισημοποίησε ο Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας (1190). Η Γερμανία πέρασε σε Φραγκική κυβέρνηση όταν εξελέγη ο Κορράδος Α΄ της Γερμανίας (911).

Βασιλείς όλων των Φράγκων (450 - 511)

Επεξεργασία

Ο Κλόβις Α΄ ένωσε όλα τα μικρότερα Φραγκικά βασίλεια και τη Ρωμαϊκή Γαλατία υπό την κυριαρχία του, κατέκτησε την περιοχή της Σουασόν από τον Ρωμαίο στρατηγό Συάγριο και το Βασίλειο των Βησιγότθων της Τουλούζης. Μετέφερε την πρωτεύουσα στο Παρίσι με τη Σουασόν, τη Ρενς, τη Μετς και την Ορλεάνη σαν τόπους κατοικίας του, όταν πέθανε μοίρασε το βασίλειο στους γιους του.[1]

Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Μεροβαίος
(Merovech)
450 - 458
  περί το 411
Γιος του Κλοντιόνε
Ένας γιος περί το 458
περίπου 47 ετών
Χιλδέριχος Α΄
(Childeric Ier)
458 - 481
  περί το 437
Γιος του Μεροβαίου
Μπασίνα της Θουριγγίας
Ένας γιος και τέσσερις κόρες
481
περίπου 44 ετών
Κλόβις Α΄
(Clovis I)
481 - 511
  466
Πρώτος γιος του Χιλδέριχου Α΄ και της Μπασίνας της Θουριγγίας
(1) Άγνωστη σύζυγος
Ένας γιος και μία κόρη
(2) Κλοτίλδη
Τέσσερις γιοι και δύο κόρες
27 Νοεμβρίου 511
45 ετών

Βασιλείς της Νευστριακών Φράγκων (511-679)

Επεξεργασία
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Χιλδεβέρτος Α΄[1]
(Childebert I)
511 - 558
  497
Τρίτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης
Ουλτραγκόθα
Δύο γιοι
23 Δεκεμβρίου 558
61 έτους
Χλωτάριος Α΄[1]
(Childeric Ier)
558 - 561
  498
Τέταρτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης
(1)Γκουντέρικ
(2)Ραδεγούνδη
(3)Ινγούνδη
Τέσσερις γιοι και μία κόρη
(4)Αρεγούνδη
Ένας γιος
(5)Χουνσίνα
Ένας γιος
29 Νοεμβρίου 561
63 ετών
Χαριβέρτος Α΄[1]
(Charibert I)
561 - 567
  517
Πρώτος γιος του Χλωτάριου Α΄ και της Ινγούνδη
Ινκομπέργκα
Δύο γιοι και δύο κόρες
Δύο νόθες κόρες
567
50 ετών
Χιλπέριχος Α΄[1]
(Chilperic Ier)
567 - 584
  περί το 537
Γιός του Χλωτάριου Α΄ και της Αρεγούνδης
(1) Αουντοβέρα
Τρεις γιοι και δύο κόρες
(2) Γκαλσβίνθα
(3) Φρεδεγόνδη
Μία κόρη και πέντε γιοι
27 Σεπτεμβρίου 584
περίπου 47 ετών
Δολοφονήθηκε
Χλωτάριος Β΄[1]
(Clotaire II)
584 - 629
  584
Πέμπτος γιος του Χιλπέριχου Α΄ και της Φρεδεγόνδης
(1) Χαλντέτρουντε
Δύο κόρες και ένας γιος
(2) Μπέρτρουντ
Μία κόρη (3) Σιχίλντε
Ένας γιος και μία κόρη
18 Οκτωβρίου 629
45 ετών
Δαγοβέρτος Α΄
(Dagobertus Ι)
629 - 639
  603/605[2]
Γιος του Χλωτάριου Β΄ και της Χαλντέτρουντε
(1) Γκορματρούντε
(2) Νάντιλντ
Ένας γιος
(2) Ραγκνετρούντε
Ένας γιος
19 Ιανουαρίου 639
34-36 ετών
Κλόβις Β΄
(Clovis ΙΙ)
639 - 657
  634[3]
Γιος του Δαγοβέρτου Α΄ και της Νάντιλντ
Μπάτχιλντ
Τρείς γιοι
27 Νοεμβρίου 657
23 ετών
Χλωτάριος Γ΄
(Chlothar)
657 - 673
  652[4]
Πρώτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ
Ένας γιος 673
21 έτους
Χιλδέριχος Β΄
(Childeric ΙΙ)
673 - 675
  653[4]
Δεύτερος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ
Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων
Δύο γιοι
675
23 ετών
Δολοφονήθηκε
Θευδέριχος Γ΄
(Thierry III)
675 - 691
  657
Τρίτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ
Ένας νόθος γιος και μία νόθη κόρη
(1) Αγία Αμαλαμπέργκα
Μία κόρη
(2) Κλοτίλντα των Αρνουλφιδών
Δύο γιοι
691
34 ετών

Βασιλείς των Αυστρασιανών Φράγκων (511-679)

Επεξεργασία
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Θευδέριχος Α΄[1][5]
(Thierry Ier)
511 - 534
  487
Πρώτος νόθος γιος του Κλόβις Α΄
Σουαβεγκόθα των Βουργουνδών
Ένας γιος και μία κόρη
534
47 ετών
Θευδεβέρτος Α΄[1]
(Thibert Ier)
534 - 548
  500
Γιος του Θευδέριχου Α΄ και της Σουαβεγκόθας
(1)Βισιγκάρδη(2)Δευτέρια
Ένας γιος
548
48 ετών
Ατύχημα
Θευδεβάλδος[1]
(Theudebald)
548 - 555
535
Γιος του Θευδεβέρτου Α΄ και της Δευτέριας
555
20 ετών
Χλωτάριος Α΄[1]
(Clotaire Ι le Vieux)
555 - 561
  498
Τέταρτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης
(1)Γκουντέρικ
(2)Ραδεγούνδη
(3)Ινγούνδη
Τέσσερις γιοι και μία κόρη
(4)Αρεγούνδη
Ένας γιος
(5)Χουνσίνα
Ένας γιος
29 Νοεμβρίου 561
63 ετών
Σιγιβέρτος Α΄[1]
(Sigebert Ier)
561 - 575
  535
Τρίτος γιος του Χλωτάριου Α΄ και της Ινγούνδη
Μπρουνχίλντα της Αυστρασίας
Δύο κόρες και ένας γιος
575
40 ετών
Δολοφονήθηκε
Χιλδεβέρτος Β΄
(Childebert II)
575 - 596
  6 Απριλίου 570
Γιος του Σιγιβέρτου Α΄ και της Μπρουνχίλντας της Αυστρασίας
Δύο γιοι 596
26 ετών
Θευδεβέρτος Β΄
(Theudebert II)
596 - 612
  586
Πρώτος γιος του Χιλδεβέρτου Β΄
Ένας γιος και μία κόρη 612
26 ετών
Δολοφονήθηκε
Θευδέριχος Β΄
(Thierry ΙΙ)
612 - 613
  587
Δεύτερος γιος του Χιλδεβέρτου Β΄
Ερμενμπέργκα
Τέσσερις νόθοι γιοι
613
26 ετών
Σιγιβέρτος Β΄
(Sigebert II)
613
  601
Νόθος γιος του Θευδέριχου Β΄
613
12 ετών
Χλωτάριος Β΄[1]
(Clotaire II)
613 - 623
  584
Δεύτερος γιος του Χιλπέριχου Α΄ και της Φρεδεγούνδας
(1) Χαλντέτρουντε
Δύο κόρες και ένας γιος
(2) Μπέρτρουντ
Μία κόρη (3) Σιχίλντε
Ένας γιος και μία κόρη
18 Οκτωβρίου 629
45 ετών
Δαγοβέρτος Α΄
(Dagobertus Ι)
623 - 634
  603/605
Γιος του Χλωτάριου Β΄ και της Χαλντέτρουντε
(1) Γκορματρούντε
(2) Νάντιλντ
Ένας γιος
(2) Ραγκνετρούντε
Ένας γιος
19 Ιανουαρίου 639
34-36 ετών
Σιγιβέρτος Γ΄
(Sigebert III)
634 - 656
  630
Γιος του Δαγοβέρτου Α΄ και της Ραγκνετρούντε
Χίμνεχιλντ
Ένας γιος και μία κόρη
656
26 ετών
Χιλδεβέρτος ο Υιοθετημένος
(Childebert the Adopted)
656 - 661
  Γιος του Γκριμόαλντ του Πρεσβύτερου
Χλωτάριος Γ΄
(Chlothar)
661 - 662
  650
Πρώτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Αγίας Μπάτχιλντ
673
23 ετών
Χιλδέριχος Β΄
(Childeric ΙΙ)
662 - 675
  653
Δεύτερος γιος του Κλόβις Β΄ και της Αγίας Μπάτχιλντ
Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων
Δύο γιοι
675
22 ετών
Δολοφονήθηκε
Κλόβις Γ΄
(Clovis III)
675 - 676
  670
Πρώτος γιος του Θευδέριχου Γ΄
Χίμνεχιλντ
Ένας γιος και μία κόρη
676
6 ετών
Δαγοβέρτος Β΄
(Dagobert II)
676 - 679
  652
Γιος του Σιγιβέρτου Γ΄ και της Χίμνεχιλντ
23 Δεκεμβρίου 679
27 ετών
Δολοφονήθηκε

Βασιλείς των Φράγκων (679-840)

Επεξεργασία

Ο Θευδέριχος Γ΄ αναγνωρίστηκε σαν "Βασιλιάς όλων των Φράγκων", το Βασίλειο των Φράγκων ενώθηκε άλλη μία φορά σε μία ενιαία οντότητα αλλά θα διατηρηθεί πολύ λίγο. Το βασίλειο έμεινε τότε γνωστό σαν η περίοδος που κυβερνούσαν οι "Βασιλείς Σκιές", την πραγματική εξουσία στο βασίλειο είχε ο Μαγιορδόμος.

Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Θευδέριχος Γ΄
(Thierry III)
679 - 691
  657
Τρίτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ
Ένας νόθος γιος και μία νόθη κόρη
(1) Αγία Αμαλαμπέργκα
Μία κόρη
(2) Κλοτίλντα των Αρνουλφιδών
Δύο γιοι
691
34 ετών
Κλόβις Δ΄
(Clovis IV)
691 - 695
  677
Πρώτος γιος του Θευδέριχου Γ΄ και της Κλοτίλντας των Αρνουλφιδών
695
18 ετών
Χιλδεβέρτος Γ΄
(Childebert le Juste )
695 - 711
  678
Δεύτερος γιος του Θευδέριχου Γ΄ και της Κλοτίλντας των Αρνουλφιδών
Εντόννε
Δύο γιοι
14 Απριλίου 711
33 ετών
Δαγοβέρτος Γ΄
(Dagobert III)
711 - 715
  699
Πρώτος γιος του Χιλδεβέρτου Γ΄ και της Εντόννε
Ένας γιος 715
16 ετών
Χιλπέριχος Β΄
(Chilperic II)
715 - 721
  πέρι το 672
Δεύτερος γιος του Χιλδέριχου Β΄ και της Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων
Ένας γιος 13 Φεβρουαρίου 721
περίπου 49 ετών
Θευδέριχος Δ΄
(Theuderic)
721 - 737
  712
Γιος του Δαγοβέρτου Γ΄
737
25 ετών
Χιλδέριχος Γ΄
(Childeric III)
741 - 751
  614
Άγνωστης καταγωγής
Μπάτχιλντ
Τρείς γιοι
περί το 755
περίπου 41 ετών

Οι Καρολίδες ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία αρχικά σαν Μαγιόδρομοι στα ανάκτορα των Μεροβίγγειων βασιλέων, αρχικά στην Αυστρασία, κατόπιν στη Νευστρία και τη Βουργουνδία. Ο Πεπίνος του Χέρσταλ πήρε τον τίτλο "Δούκας και Πρίγκιπας των Φράγκων" μετά την κατάκτηση της Νευστρίας στη "μάχη του Τερτρύ" (687), σύμφωνα με μερικούς χρονικογράφους ήταν η αρχή της βασιλείας του. Την περίοδο 715 - 716 οι απόγονοι του Πεπίνου διεκδίκησαν τη διαδοχή. Τον Μάρτιο του 752 ο Πιπίνος ο Βραχύς έγινε επίσημα βασιλιάς των Φράγκων και το αξίωμα του Μαγιόδρομου εξαφανίστηκε, οι Καρολίδες εκτόπισαν τους Μεροβίγγιους σαν βασιλική δυναστεία.[6][7]

Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Πιπίνος ο Βραχύς
(Pepin le Bref?)
751 - 768
  714
Δεύτερος γιος του Κάρολου Μαρτέλου και της Ροτρούδης του Τρεβ
Μπερτράντα του Λον
Δύο γιοι και μία κόρη
24 Σεπτεμβρίου 768
54 ετών
Καρλομάνος Α΄
(Carloman Ier)
768 - 771
751
Δεύτερος γιος του Πιπίνου του Βραχύ και της Μπερτράντας του Λον
Γερβέργκα
Δύο γιοι
4 Δεκεμβρίου 771
20 ετών
Καρλομάγνος
(Charlemagne)
768 - 814
  2 Απριλίου 747
Πρώτος γιος του Πιπίνου του Βραχύ και της Μπερτράντας του Λον
(1) Δεζιδεράτα
(2) Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου
Τρεις γιοι και τέσσερεις κόρες
(3) Φαστράντα
Δύο κόρες
(4) Λούιτγκαρντ
Ένας νόθος γιος
28 Ιανουαρίου 814
67 ετών
Λουδοβίκος ο Ευσεβής
(Louis Ι le Pieux)
814 - 840
  778
Τρίτος γιος του Καρλομάγνου και της Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου
(1) Ερμενγάνδη του Εζμπαί
Τρείς γιοι και δύο κόρες
(2) Ιουδήθ της Βαυαρίας
Ένας γιος και μία κόρη
20 Ιουνίου 840
62 ετών

Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής έκανε πολλές διανομές της απέραντης αυτοκρατορίας στους γιους του αλλά η τελική διανομή έγινε στο Βορμς (838). Ο μικρότερος γιος από τον δεύτερο γάμο του Κάρολος ο Φαλακρός πήρε την Ακουιτανία, ο μεγαλύτερος Λοθάριος Α΄ τον διαδέχθηκε στα ανατολικά και την Ιταλία, τη Βαυαρία παρέλαβε ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός. Με τον θάνατο του αυτοκράτορα (840) ξέσπασαν πολλές συγκρούσεις ανάμεσα στους γιους του που διατηρήθηκαν τρία χρόνια, το Φραγκικό βασίλειο διαιρέθηκε οριστικά με τη Συνθήκη του Βερντέν (843). Ο μεγαλύτερος αδελφός Λοθάριος διατήρησε τον αυτοκρατορικό τίτλο, το βασίλειο της Ιταλίας και ολόκληρη τη Μέση Φραγκία μια περιοχή που έφτανε μέχρι τη Βόρεια Θάλασσα, περιείχε τις Κάτω Χώρες, τη Ρηνανία με το Άαχεν, τη Βουργουνδία και την Προβηγκία. Ο Κάρολος ο Φαλακρός πήρε την Ακουιτανία, ο γιος του Πεπίνου Α΄ Πεπίνος Β΄ της Ακουιτανίας που πήρε τη Δυτική Φραγκία, τα εδάφη δυτικά από το βασίλειο του Λοθάριου τη σημερινή Γαλλία συγκρούστηκε σκληρά με τον Κάρολο για την Ακουιτανία. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός πήρε τα εδάφη ανατολικά από το βασίλειο του Λοθάριου, την Ανατολική Φραγκία, σημερινή Γερμανία.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 William Deans; Frederick Martin (1882). A History Of France: From The Earliest Times To The Present Day. 1. Edinburgh & London: A. Fullarton & Co. σσ. 6-9, 420, 1792, Table Of Sovereigns Of France.
  2. Paul Oldfield, Sanctity and Pilgrimage in Medieval Southern Italy, 1000–1200, (Cambridge University Press, 2014), σ. 218
  3. McConville 2018, σ. 362
  4. 4,0 4,1 Bachrach, Bachrach & Leese 2018
  5. Contested by Munderic, 533, rival king in the Auvergne
  6. Charles Knight, The English Cyclopaedia: Volume IV, (London : 1867); σ. 733
  7. Claudio Rendina & Paul McCusker, The Popes: Histories and Secrets, (New York : 2002), σ. 145
  • Charles Knight, The English Cyclopaedia: Volume IV, (London : 1867)
  • Claudio Rendina & Paul McCusker, The Popes: Histories and Secrets, (New York : 2002)
  • Paul Oldfield, Sanctity and Pilgrimage in Medieval Southern Italy, 1000–1200, (Cambridge University Press, 2014)
  • William Deans; Frederick Martin (1882). A History Of France: From The Earliest Times To The Present Day.
  • The history of France as recounted in the "Grandes Chroniques de France", and particularly in the personal copy produced for King Charles V between 1370 and 1380 that is the saga of the three great dynasties, the Merovingians, Carolingians, and the Capetians, that shaped the institutions and the frontiers of the realm. This document was produced and likely commissioned during the Hundred Years' War, a dynastic struggle between the rulers of France and England with rival claims to the French throne. It should therefore be read and considered carefully as a source, due to the inherent bias in the context of its origins.
  • The Cambridge Illustrated History of France – Cambridge University Press
  • The Origins of France: Clovis to the Capetians 500–1000 by Edward James
  • Late Merovingian France: History and Hagiography, 640–720 (Manchester Medieval Sources); Paul Fouracre (Editor), Richard A. Gerberding (Editor)
  • Medieval France: An Encyclopedia, eds. W. Kibler and G. Zinn. New York: Garland Publishing, 1995.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία