Το πριγκιπάτο της Κάπουα (στα λατινικά Principatus Capuae ή Capue, στα ιταλικά Principato di Capua) ήταν λομβαρδικό κράτος της νότιας Ιταλίας, ανεξάρτητο de facto, αλλά υπό την εξουσία τόσο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όσο και υπό αυτή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αρχικά διοικούνταν από έναν γαστάλδο, και στη συνέχεια από έναν κόμη, εντός του πριγκιπάτου του Σαλέρνο. Κατά τη διάρκεια του 10ου αιώνα το πριγκιπάτο της Καπούα ενώθηκε με αυτό του Μπενεβέντο αλλά διαλύθηκε με την απόφαση του Πανδόλφου του Σιδηροκέφαλου.

Πριγκιπάτο της Κάπουα
9001156
Ίδρυση900
Γλώσσεςλατινική γλώσσα
Διοίκηση
 • ΕπικεφαλήςΑτενόλφος Α΄ της Κάπουα
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°10′0″N 14°17′0″E
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Προέλευση

Επεξεργασία

Η Κάπουα ήταν μια παλιά ιταλική πόλη, η μεγαλύτερη ρωμαϊκή πόλη του νότου, η οποία, μετά από την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, λεηλατήθηκε από τους Γότθους και τους Βανδάλους. Αν και αυτό το τμήμα της ιστορίας της είναι λίγο γνωστό, αποτελούσε το κέντρο ενός λομβαρδικού γασταλδάτου εντός του Δουκάτου του Μπενεβέντο.

Εισέρχεται στην ιστορία ως Λομβαρδικό Κράτος, το 839, με τον θάνατο του Σικάρδου, δούκα του Μπενεβέντο, υπό τον Λανδούλφο τον Πρεσβύτερο. Αυτός και οι γιοί του ήταν οπαδοί του Σικονούλφου του Σαλέρνο.

Το 841, η Κάπουα λεηλατήθηκε και καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τους Σαρακηνούς που βρίσκονταν στην υπηρεσία του Ραντέλχι Α' του Μπενεβέντο. Ο Λανδούλφος και ο μεγαλύτερός του γιος, Λάντο Α', πήραν την πρωτοβουλία να οχυρώσουν τον γειτονικό λόφο του Τριφλίσκο πάνω στον οποίο χτίστηκε η νέα πόλη, η σημερινή Κάπουα.

Η Κάπουα κηρύχτηκε ανεξάρτητη από τον Πάντο τον Άπληστο, το 862. Με τον θάνατό του, ο οποίος επήλθε το ίδιο έτος, η διάδοχη κατάσταση αποτέλεσε αφορμή για διαμάχη. Ο επίσκοπος Λανδούλφος καθαίρεσε τον γιό του Πάντο, και στη συνέχεια ένωσε τις εκκλησιαστικές και διοικητικές εξουσίες στην περιοχή, όπως θα έπρεπε να το κάνει σχεδόν τον ίδιο καιρό ο Αθανάσιος στη Νάπολη. Ο θάνατος του επισκόπου αναβίωσε τις αντιπαραθέσεις που σχετίζονταν με την επισκοπή και το δουκάτο της Κάπουα, και το πριγκιπάτο αποτέλεσε αντικείμενο εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στον Πανδενούλφο, τον απόκληρο γιό του Πάντο, και τον Λάντο Γ', έναν άλλο εγγονό του Λανδούλφου Α'. Το Σαλέρνο συμμάχησε με τον Λάντο και το Μπενεβέντο με τον Πανδενούλφο. Μια κρίση όσον αφορά την διαδοχή ήρθε στη συνέχεια το 887 και ο Ατενούλφος απαίτησε τα πριγκιπικά του δικαιώματα με την βοήθεια του Αθανασίου της Νάπολης. Έπρεπε να προσπαθήσει να εμποδίσει την εκδήλωση στο μέλλον παρομοίων φαινομένων και να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την ανεξαρτησία της Κάπουα σε παρόμοιο τύπο με αυτό του Μπενεβέντο και του Σαλέρνο.

Λομβαρδοί κυβερνήτες

Επεξεργασία

Γαστάλδοι και Κόμητες

Επεξεργασία
...

Πρίγκιπες

Επεξεργασία

Νορμανδοί πρίγκιπες της Κάπουα

Επεξεργασία

Τιτουλάριοι

Επεξεργασία