Το Κρεμς αν ντερ Ντόναου (ελληνικά: Κρεμς επί του Δούναβη, γερμανικά: Krems an der Donau) είναι πόλη της Αυστρίας, στη συμβολή του ποταμού Κρεμς με τον Δούναβη. Είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη του ομόσπονδου κρατιδίου της Κάτω Αυστρίας, με πληθυσμό 25.271 κατοίκους και βρίσκεται 70 χλμ δυτικά της Βιέννης. Είναι σημαντικό ποτάμιο λιμάνι με αξιόλογη μηχανουργική και χημική βιομηχανία και είναι επίσης το διοικητικό κέντρο της περιοχής Krems-Land.[2]

Κρεμς αν ντερ Ντόναου
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κρεμς αν ντερ Ντόναου
48°25′0″N 15°37′0″E
ΧώραΑυστρία
ΠεριφέρειαΚάτω Αυστρία
Διοικητική υπαγωγήΚάτω Αυστρία
Διοίκηση
 • Μέλος του/τηςΚλιματική Συμμαχία[1]
Έκταση51,66 km²
Υψόμετρο203 μ.
Πληθυσμός25.271
Ταχ. κωδ.3500
Ζώνη ώραςUTC+01:00
ώρα Κεντρικής Ευρώπης
Ιστότοποςhttps://www.krems.at/
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεωγραφία Επεξεργασία

Το Κρεμς βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του Βαχάου, μιας κοιλάδας που σχηματίζει ο Δούναβης στην Κάτω Αυστρία, και όπου ο ποταμός Κρεμς εκβάλλει στον Δούναβη. Η κοιλάδα Βαχάου ορίζεται στα βορειοανατολικά από το Κρεμς και στα νοτιοανατολικά από την πόλη Μελκ, και λόγω του γραφικού τοπίου που σχηματίζουν στις πλαγιές της οι αμπελώνες και λόγω της αρχιτεκτονικής αξίας των κάστρων και των οικισμών της έχει συμπεριληφθεί από το 2000 στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η κοιλάδα βρίσκεται στους νότιους πρόποδες της οροσειράς της Βοημίας. Το Κρεμς βρίσκεται 203 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στα δάση του φύονται καστανιές, βελανιδιές, Μαύρη πεύκη, λεύκες κ.ά.

 
Το Κρεμς στην αριστερή όχθη του Δούναβη

Το Κρεμς διαιρείται στις εξής συνοικίες:

  • Ιστορικό κέντρο
  • Weinzierl
  • Mitterau
  • Stein
  • Egelsee
  • Rehberg
  • Am Steindl
  • Gneixendorf
  • Lerchenfeld
  • Krems-Süd

Κλίμα Επεξεργασία

Το κλίμα στο Κρεμς δέχεται ωκεάνιες επιρροές από τα δυτικά και ηπειρωτικές επιρροές από τα ανατολικά. Αυτό αντανακλάται στις σχετικά υψηλές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, με ζεστά καλοκαίρια και δροσερούς χειμώνες. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 9,4 °C, με τον Ιούλιο να είναι ο θερμότερος μήνας με μέσο όρο 19,5 °C και τον Ιανουάριο να είναι ο πιο κρύος στους -0,6 °C. Το Κρεμς έχει πολύ χαμηλή ετήσια βροχόπτωση, περίπου 500 l/m² δηλαδή το μισό από τον μέσο όρο της Αυστρίας. Συνολικά, το κλίμα στο Κρεμς και στη γύρω περιοχή είναι πολύ κατάλληλο για αμπελοκαλλιέργεια.

Ιστορία Επεξεργασία

Παλαιολιθική εποχή Επεξεργασία

Δυο σπουδαία ευρήματα επιβεβαιώνουν την κατοίκηση της περιοχής από την Παλαιολιθική εποχή. Το αγαλματίδιο με την ονομασία "Φάνυ" ή Αφροδίτη του Γκάλγκενμπεργκ ανακαλύφθηκε το 1988 κοντά στην πόλη Κρεμς και με χρονολόγηση 36.000 π.Χ. θεωρείται το αρχαιότερο αυστριακό έργο τέχνης[3]. Το αγαλματίδιο έχει ύψος 7,2 εκ., βάρος 10 γρ. και είναι κατασκευασμένο από πράσινο σερπεντίνη Το πρωτότυπο εκτίθεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βιέννης ενώ ένα αντίγραφό του βρίσκεται στο μουσείο του Κρεμς.

Το 2005, μια διπλή ταφή δύο βρεφών με κτερίσματα ανακαλύφθηκε κοντά στο Κρεμς. Το εύρημα είναι μοναδικό στον κόσμο. Τα βρέφη αποδείχτηκαν ηλικίας 31.000 ετών, πανομοιότυπα αρσενικά δίδυμα, που πέθαναν με διαφορά μερικών εβδομάδων. Τα σώματα των παιδιών ήταν καλυμμένα με μια ωμοπλάτη ενός μαμούθ. Αυτή θα πρέπει να συγκρατούσε την πίεση των χωμάτων και εν μέρει και την υγρασία, κάτι που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους εξηγεί την εξαιρετική κατάσταση διατήρησης του ευρήματος. Τα σκελετικά λείψανα ενός τρίτου βρέφους ανακτήθηκαν από έναν γειτονικό ατομικό τάφο. Οι εργαστηριακές έρευνες έδειξαν πως πρόκειται για αρσενικό συγγενή τρίτου βαθμού των διδύμων, πιθανώς ξάδερφο.[4]

Μεσαίωνας Επεξεργασία

Οι παλαιότεροι οικισμοί στην περιοχή του Κρεμς δεν είχαν μόνιμο χαρακτήρα. Ακόμη και στον πρώιμο Μεσαίωνα, οι στρατιωτικές συγκρούσεις έδιωχναν τους αποίκους κατ' επανάληψη. Ευρήματα σλαβικών οικισμών υποδηλώνουν την παρουσία σλάβικων φυλών από τον 7ο αιώνα. Η αποφασιστική νίκη του Όθωνα Α΄ εναντίον των Ούγγρων το 955 στην μάχη του Λέχφελντ σταμάτησε την απειλή στα νοτιοανατολικά σύνορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι συνθήκες σταθεροποιήθηκαν και ο αποικισμός, για λογαριασμό των μοναστηριών της Βαυαρίας και του Σάλτσμπουργκ, άρχισε να εντείνεται. Από τον 10ο αιώνα εμπορικές και διοικητικές βάσεις δημιουργήθηκαν γρήγορα. Το παλαιότερο έγγραφο με το όνομα Κρεμς (orientalis urbs quae dicitur Cremisa) έχει ημερομηνία 995 ενώ η σημερινή συνοικία του Χόλενμπουργκ αναφέρεται ήδη σε μια πράξη δωρεάς του έτους 860.[5] Το 1014 ιδρύθηκε η ενορία του Κρεμς ενώ ο παλαιότερος γραπτός χάρτης της πόλης χρονολογείται από το 1305.

Στο Κρεμς υπήρχαν Εβραίοι από τον 13ο αιώνα και σιγά σιγά αναπτύχθηκε μια από τις σημαντικότερες εβραϊκές κοινότητες στη σημερινή Κάτω Αυστρία. Με την εκδίωξη των Εβραίων από το Κρεμς το 1421, η μεσαιωνική εβραϊκή κοινότητα του Κρεμς έπαψε να υπάρχει. Στους επόμενους αιώνες, οι Εβραίοι επισκέπτονταν μόνο ως έμποροι τα πανηγύρια στο Κρεμς, που ήταν ιδιαίτερα σημαντικά για την περιοχή. Μόνο μετά το 1848 οι Εβραίοι εγκαταστάθηκαν ξανά και σχημάτισαν θρησκευτικές κοινότητες. Την εποχή του εθνικοσοσιαλισμού η κοινότητα τελικά καταστράφηκε.[6]

Την 1η Απριλίου 1463, ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας απένειμε στην πόλη του Κρεμς πολλά προνόμια και ένα νέο εθνόσημο, το οποίο ισχύει ακόμα και σήμερα. Δείχνει έναν ερυθρόγλωσσο χρυσό δικέφαλο αετό σε μαύρο φόντο, με ένα αυτοκρατορικό στέμμα πάνω από το κεφάλι του.

Νεότερη εποχή Επεξεργασία

Τον 16ο αιώνα στο Κρεμς διαδόθηκε η θρησκευτική Μεταρρύθμιση υποστηριζόμενη από πλούσιους εμπόρους και βιοτέχνες. Στο τέλος του αιώνα οι κάτοικοι του Κρεμς ήταν σχεδόν 100 τοις εκατό Προτεστάντες. Η Αντιμεταρρύθμιση ανέτρεψε αυτά τα δεδομένα και ύστερα από πολλές διαμάχες ο Καθολικισμός επικράτησε. Το 1645 η πόλη κατακτήθηκε από τους Σουηδούς κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου και ένα χρόνο αργότερα ανακαταλήφθηκε από τα αυτοκρατορικά στρατεύματα, με τα μισά σπίτια της κατεστραμμένα. Το 1872 η πόλη του Κρεμς συνδέθηκε με το σιδηροδρομικό δίκτυο. Η ξύλινη γέφυρα πάνω από τον Δούναβη αντικαταστάθηκε από μια μεταλλική κατασκευή το 1897.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία

Το 1850 αγοράστηκε από το κράτος ένα ρωμαιοκαθολικό μοναστήρι στη συνοικία Στάιν και μετατράπηκε σε σωφρονιστικό ίδρυμα, το οποίο λειτουργεί μέχρι τις μέρες μας με την ονομασία Justizanstalt Stein και είναι η δεύτερη μεγαλύτερη φυλακή στην Αυστρία. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εδώ φυλακίζονταν αντιφρονούντες, κομμουνιστές, σαμποτέρ και αντιστασιακοί, η πλειοψηφία των οποίων προέρχονταν από τη σημερινή Αυστρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και την Ελλάδα. Η προέλαση του Κόκκινου Στρατού την άνοιξη του 1945 οδήγησε τις αρχές στη Βιέννη να εκδώσουν αόριστες οδηγίες προς τους διευθυντές των φυλακών. Στις 6 Απριλίου 1945 ο διευθυντής της φυλακής του Στάιν, Φραντς Κοντρέ, άνοιξε τις πύλες του σωφρονιστικού ιδρύματος, με δική του πρωτοβουλία, για την απελευθέρωση όλων των κρατουμένων. Ωστόσο τα Ες-Ες, τα Τάγματα Εφόδου SA, η αστυνομία αλλά και κάτοικοι της περιοχής κυνήγησαν και δολοφόνησαν εκατοντάδες πολιτικούς κρατουμένους, επιδιδόμενοι σε μια σφαγή άνευ προηγουμένου.[7] Μερικοί κατάφεραν να ξεφύγουν, άλλοι πάλι επέζησαν κρυμμένοι στα υπόγεια της φυλακής.[8] Η σφαγή στο σωφρονιστικό κατάστημα Στάιν έμεινε στην ιστορία ως το «κυνήγι κουνελιού του Κρεμς». 295 κρατούμενοι, αποδεδειγμένα μέχρι σήμερα, έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της σφαγής, είτε μέσα στις φυλακές είτε κυνηγημένοι μέσα στην πόλη. Ανάμεσά τους και 92 Έλληνες. Υπάρχουν και άλλοι 250 έως 280, ανάμεσά τους και 30 Έλληνες, που η τύχη τους παραμένει αδιευκρίνιστη. Ένα μνημείο με τα ονόματα των Ελλήνων θυμάτων της σφαγής, ήταν το πρώτο μνημείο που κατασκευάστηκε, μόλις το 1946, στον περιβάλλοντα χώρο των φυλακών από το Ελληνικό Αντιφασιστικό Κομιτάτο της Βιέννης.[9]

Στη συνοικία Gneixendorf του Κρεμς βρισκόταν το στρατόπεδο συγκέντρωσης STALAG XVII B Krems-Gneixendorf, ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου στο Τρίτο Ράιχ και το μεγαλύτερο στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου στην Αυστρία. Περίπου 2.000 κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους στο στρατόπεδο λόγω επιδημιών και υποσιτισμού. Το στρατόπεδο ιδρύθηκε τον Οκτώβρη του 1939 και απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό στις 9 Μαΐου 1945 και, μετά τον επαναπατρισμό των πρώην κρατουμένων του στρατοπέδου, χρησίμευσε προσωρινά ως κατάλυμα για τους Σοβιετικούς στρατιώτες. Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, οι στρατώνες κατεδαφίστηκαν και ο χώρος του στρατοπέδου ισοπεδώθηκε[10]. Σε αυτό το στρατόπεδο βασίστηκε το θεατρικό έργο Stalag 17 των Donald Bevan και Edmund Trzcinski, που είχαν βρεθεί εδώ ως κρατούμενοι. Το έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Μπίλι Γουάιλντερ με ελληνικό τίτλο Ο καταδότης του θαλάμου 17.

Σύγχρονη εποχή Επεξεργασία

 
Κρατική Πινακοθήκη της Κάτω Αυστρίας

Το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα έφερε πολλές αλλαγές στην πόλη του Κρεμς, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του λιμανιού ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης σημασίας της διαδρομής του Δούναβη και, σε συνδυασμό με αυτήν, μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής βιομηχανίας. Το 1994 ιδρύθηκε στην περιοχή το Πανεπιστήμιο του Δούναβη Κρεμς.[11] Διάφορες εκδηλώσεις και φεστιβάλ, όπως το φεστιβάλ έθνικ μουσικής Glatt & Verkehrt[12], το Φεστιβάλ του Δούναβη[13] που ιδρύθηκε το 1988 για τη σύγχρονη τέχνη και τον πολιτισμό και η δημιουργία του εκθεσιακού κέντρου Kunsthalle Krems[14] έδωσαν νέα ώθηση στην πόλη. Το 2019 εγκαινιάσθηκε η Κρατική Πινακοθήκη της Κάτω Αυστρίας.[15] Η Πινακοθήκη, σε 3 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, φιλοξενεί περίπου 9 εκατομμύρια αντικείμενα. Εκτός από έργα του Μεσαίωνα και του Μπαρόκ, η συλλογή επικεντρώνεται στην τέχνη του 19ου αιώνα και τις εξελίξεις της σύγχρονης τέχνης στην Κάτω Αυστρία. Οι συλλογές περιλαμβάνουν πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, εκτυπώσεις, φωτογραφίες και υφάσματα.

Λιμενικές εγκαταστάσεις Επεξεργασία

Το λιμάνι στο Δούναβη είναι μεγάλης σημασίας και είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Αυστρίας μαζί με αυτά της Βιέννης και του Λιντς. Το λιμάνι διαθέτει γερανογέφυρα 40 και 50 τόνων και τερματικό σταθμό σιτηρών με αποθηκευτικά σιλό. Από το άνοιγμα του Καναλιού Ρήνου-Μάιν-Δούναβη το 1992, γαλλικά και ολλανδικά πλοία διέρχονται για τη μεταφορά εμπορευμάτων. Εκτός από το εμπορικό λιμάνι, υπάρχει επίσης μαρίνα για ιδιωτικά σκάφη.

Το λιμάνι του Κρεμς διαθέτει φράγμα που προστατεύει από πλημμύρες και μπορεί να κλείσει αν χρειαστεί. Διαθέτει επίσης εγκαταστάσεις που μπορούν να το κρατήσουν απαλλαγμένο από πάγο ακόμα και σε παρατεταμένες περιόδους ψύχους, διοχετεύοντας αέρα στο νερό σε βάθος έξι μέτρων.

Αεροδρόμιο Επεξεργασία

Το αεροδρόμιο με την ονομασία Krems-Langenlois (κωδικός ICAO: LOAG) διαθέτει ασφαλτοστρωμένο διάδρομο μήκους 904 μέτρων, ο οποίος είναι κατάλληλος για αεροσκάφη μέχρι 5 τόνους. Υπάρχουν επίσης 4 υπόστεγα με επιφάνεια 2400 m². Το αεροδρόμιο διαθέτει επίσης διάδρομο με χλοοτάπητα για ανεμόπτερα, για πτώσεις αλεξίπτωτων και για πτήσεις αερομοντελισμού.[16]

Το αεροδρόμιο κατασκευάστηκε στην πρώην τοποθεσία του στρατοπέδου αιχμαλώτων πολέμου STALAG XVII B. Μετά τον πόλεμο, το στρατόπεδο ισοπεδώθηκε και κατασκευάστηκε ένας αεροδιάδρομος με γρασίδι. Το 1969 η πόλη του Κρεμς αγόρασε το αεροδρόμιο και κατασκεύασε έναν ασφαλτοστρωμένο διάδρομο προσγείωσης, έναν πύργο ελέγχου και ένα εστιατόριο.

Αμπελουργία Επεξεργασία

Η αμπελουργία έχει μεγάλη οικονομική σημασία για το Κρεμς και τη γύρω περιοχή. Η πόλη είναι γνωστή ως η πρωτεύουσα του λευκού κρασιού της Αυστρίας. Στη δημοτική περιοχή της πόλης, το 2006 καλλιεργήθηκαν 961 εκτάρια αμπελώνων.

Σημαντικές ποικιλίες σταφυλιών από το Κρεμς:

  • Ποικιλίες λευκού κρασιού (87%):

Grüner Veltliner, Ρίσλινγκ, Müller-Thurgau, Neuburger, Weißburgunder, Σαρντονέ, Muskateller, Frühroter Veltliner, Roter Veltliner, Σοβινιόν Μπλαν

  • Ποικιλίες κόκκινου κρασιού (13%):

Zweigelt, St. Laurent, Πινό Νουάρ, Portugal Blue, Μερλό, Καμπερνέ Σοβινιόν.

Αξιοθέατα Επεξεργασία

 
Η πύλη Steiner Tor
 
Göglhaus
  •  Steiner Tor, θεωρείται το σύμβολο της πόλης. Είναι μια εκ των 4 διατηρημένων πυλών από τα τείχη που περιβάλλαν την πόλη μέχρι το τελευταίο τρίτο του 19ου αιώνα. Στη συνοικία Στάιν υπάρχουν δύο ακόμη πύλες, η Kremser και η Linzer Tor.
  •  Bürgerspitalkirche, ρωμαιοκαθολική εκκλησία του 1470, αφιερωμένη στους Αποστόλους Ιάκωβο του Αλφαίου και Φίλιππο.
  • Göglhaus, μεσαιωνική κατοικία για την οποία υπάρχει αναφορά από το 1150. Η εκτεταμένη της πρόσοψη διακοσμήθηκε με φιγούρες γύρω στο 1520.
  • Gozzoburg, κτήριο κατασκευασμένο μεταξύ 1000 και 1200 μ.Χ. Στεγάζει το Κρατικό Ωδείο για την Κάτω Αυστρία.
  • Οικία στη Margarethenstraße με πρόσοψη Sgraffito πλούσια σε εικόνες, με σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη, τους μύθους του Αισώπου και καθημερινές σκηνές.
  • Piaristenkirche, η παλαιότερη εκκλησία στην πόλη, αφιερωμένη στον Άγιο Στέφανο. Η εκκλησία, που αναφέρεται για πρώτη φορά τον 11ο αιώνα, ανακατασκευάστηκε κυρίως τον 16ο αιώνα. Θεωρείται η «μικρή αδερφή του καθεδρικού ναού του Αγίου Στεφάνου στη Βιέννη». Το εσωτερικό περιέχει μεγάλο αριθμό έργων του σημαντικού ζωγράφου του αυστριακού μπαρόκ, Martin Johann Schmidt, γνωστού ως Kremser Schmidt. Ενσωματωμένος στην εκκλησία είναι ο Frauenbergturm, ο πύργος της πόλης, πρώην έδρα του φύλακα για την περίπτωση πυρκαγιών.
  • Pulverturm, στρογγυλός πύργος που σχημάτιζε τη βορειοανατολική γωνία των παλιών οχυρώσεων της πόλης και χρησίμευε ως πυριτιδαποθήκη. Χρονολογείται από τα τέλη του 15ου αιώνα (1477). Για λόγους ασφαλείας, η λειτουργία του ως πυριτιδαποθήκη εγκαταλείφθηκε το 1752 και μεταφέρθηκε σε ένα μέρος έξω από την πόλη.
  • Δημαρχείο, εντυπωσιακό κτήριο, από τα μέσα του 16ου αιώνα.
  • Museumkrems, το Μουσείο του Κρεμς στεγάζεται σε ένα πρώην μοναστήρι των Δομινικανών του 13ου αιώνα. Εκτίθενται χειροτεχνίες, γλυπτά, πίνακες και έργα του μπαρόκ ζωγράφου Martin Johann Schmidt.[17]
  • Μουσείο Καρικατούρας, αφιερωμένο κυρίως σε πολιτικές καρικατούρες, χιουμοριστικά σχέδια, κόμικς και εικονογραφήσεις. [18]

Αδελφοποιημένες πόλεις Επεξεργασία

Το Κρεμς είναι αδελφοποιημένο με τις παρακάτω πόλεις:


Σημειώσεις Επεξεργασία


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.klimabuendnis.org/nc/kommunen/das-netzwerk.html. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. «Κρεμς». Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος 16. Αθήνα: Εκδοτικός οίκος Χάρη Πάτση. σελ. 271. 
  3. «"Fanny"-Venus of Galgenberg». Prehistory:new. Vienna: Natural History Museum Vienna. 2015. σελ. 5. ISBN 978-3-903096-00-4. 
  4. «Hintergründe der ältesten Zwillingsbestattung». ORF.at. 6 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2023. 
  5. «Ιστορία της πόλης». Επίσημος ιστότοπος του Κρεμς. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2023. 
  6. «Aus der Geschichte der jüdischen Gemeinden im deutschen Sprachraum». Klaus-Dieter Alicke. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2023. 
  7. Ρόμπερτ Στράιμπελ (2018). Απρίλιος στο Στάιν. Αθήνα: Αλφειός. σελ. 368. ISBN 9789606679551. 
  8. «Έλληνες στην πόλη Κρεμς της Αυστρίας». diablog.eu. 12 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2023. 
  9. Γιώργος Γαλέτσας (5 Απριλίου 2023). «Επιστροφή της Μνήμης στην πόλη Κρεμς της Αυστρίας». Στο Νησί. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2023. 
  10. Barbara Stelzl-Marx (10 Μαΐου 2013). «STALAG XVII B Krems-Gneixendorf». ERINNERN:AT. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2023. 
  11. «University for Continuing Education Krems». Επίσημος ιστότοπος του Πανεπιστημίου του Κρεμς. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2023. 
  12. «Festival Glatt & Verkehrt». Επίσημος ιστότοπος του Φεστιβάλ. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2023. 
  13. «DONAUFESTIVAL». Επίσημος ιστότοπος του Φεστιβάλ του Δούναβη. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2023. 
  14. «Kunsthalle Krems». Επίσημος ιστότοπος του εκθεσιακού κέντρου Kunsthalle Krems. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2023. 
  15. «Landesgalerie Niederösterreich». Επίσημος ιστότοπος της Πινακοθήκης. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2023. 
  16. «USFC Krems». Επίσημος ιστότοπος αεροδρομίου Κρεμς. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2023. 
  17. «Museumkrems». Επίσημος ιστότοπος του Μουσείου του Κρεμς. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2023. 
  18. «Karikaturmuseum Krems». Επίσημος ιστότοπος του Μουσείου. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2023. 


Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Krems an der Donau στο Wikimedia Commons