Οίκος των Αψβούργων-Λωρραίνης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
O Οίκος των Αψβούργων-Λωρραίνης, γερμ. Haus von Habsburg-Lothringen είναι η συνέχεια του Οίκου της Λωρραίνης, στου οποίου το όνομα προστέθηκε το "Αψβούργων-" για δυναστικούς λόγους: ο Οίκος των Αψβούργων εξέλιπε και οι κτήσεις του περιήλθαν στον Οίκο της Λωρραίνης, που ήθελε να παγιώσει την εξουσία του σε αυτές.
.svg)
Ιστορία Επεξεργασία
Το 1711 απεβίωσε ο Ιωσήφ Α΄ των Αψβούργων χωρίς άρρενα τέκνα και τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος ΣΤ΄, που είχε πρώτη κόρη τη Μαρία Θηρεσία. Αυτός θέλησε να τον διαδεχθεί η Μαρία-Θηρεσία, κατά παράβαση του Σαλικού Δικαίου και παραγκωνίζοντας τις δύο κόρες του Ιωσήφ Α΄. Έτσι έκανε εδαφικές υποχωρήσεις και έπεισε τους ηγέτες των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης να συμφωνήσουν στη διαδοχή, υπογράφοντας την Πραγματική Κύρωση το 1713. Το 1736 πάντρεψε τη Μαρία-Θηρεσία με τον Φραγκίσκο Γ΄ δούκα της Λωρραίνης, ο οποίος συμφώνησε να παραχωρήσει τη Λωρραίνη και να λάβει το Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης.
Το 1740 απεβίωσε ο Κάρολος ΣΤ΄, τελευταίο άρρεν μέλος των Αψβούργων. Στην Ουγγαρία & Βοημία τον διαδέχθηκε η κόρη του και στην Αυστρία (το 1740) και τη Γερμανία (το 1745, ως Φραγκίσκος Α΄) τον διαδέχθηκε ο Φραγκίσκος. Όμως οι Μεγάλες Δυνάμεις προσπάθησαν να διαμελίσουν τις κτήσεις των Αψβούργων και ακολούθησε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής (1740-48). Τελικά η Μαρία-Θηρεσία επιβλήθηκε ως μονάρχης. Έτσι οι κτήσεις των Αψβούργων περιήλθαν στον Οίκο της Λωρραίνης, που συνέχισε με το όνομα "Αψβούργων-Λωρραίνης". Το 1765 απεβίωσε ο Φραγκίσκος και το 1780 η Μαρία-Θηρεσία και τους διαδέχθηκαν οι δύο γιοί τους, πρώτα ο Ιωσήφ Β΄ (που δεν είχε επιζώντα τέκνα) και μετά ο Λεοπόλδος Β΄, ενώ ο τρίτος γιος Φερδινάνδος-Κάρολος νυμφεύτηκε τη Μαρία των Έστε δούκισσα της Μόντενα και έγινε ο ιδρυτής του κλάδου της Αυστρίας-Έστε, δουκών της Μόντενα.
Τον Λεοπόλδο Β΄ διαδέχθηκε ο γιος του Φραγκίσκος Β΄ της Γερμανίας, της Αυστριακής αυτοκρατορίας και βασιλιάς της Λομβαρδο-Βενετίας, ενώ οι άλλοι γιοί του έγιναν ιδρυτές κλάδων: ο Φερδινάνδος Γ΄ των μεγάλων δουκών της Τοσκάνης, ο Κάρολος των δουκών του Τέσεν και ο Ιωσήφ των παλατινών (κομήτων) της Ουγγαρίας. Το 1806 ο Ναπολέων Α΄καταργεί το βασίλειο της Γερμανίας.
Τον Φραγκίσκο Β΄ διαδέχθηκε ο γιος του Φερδινάνδος και αυτόν ο ανιψιός του Φραγκίσκος-Ιωσήφ, που ηγεμόνευσε το διάστημα 1845-1916, δηλ. 71 έτη. Ο αδελφός του Φραγκίσκου-Ιωσήφ, ο Μαξιμιλιανός, έγινε αυτοκράτορας του Μεξικού (1863-67). Το 1866 η Λομβαρδο-Βενετία ενσωματώθηκε στην Ιταλία. Τον Φραγκίσκο-Ιωσήφ διαδέχθηκε ο μικρανιψιός του Κάρολος ως το 1918, οπότε με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου καταλύθηκαν οι αυτοκρατορίες στην Ευρώπη. Το τελευταίος απεβίωσε το 1922. Ο γιος του Όθων, διάδοχος, έγινε επικεφαλής του Οίκου, ως το τέλος του το 2011. Ο Όθων επέλεξε να νυμφευτεί στο Νανσύ, πρωτεύουσα του Βωντεμόν, περιοχής του Οίκου της Λωρραίνης. Ας σημειωθεί ότι ο ανιψιός τού Φραγκίσκου-Ιωσήφ, ο Φραγκίσκος-Φερδινάνδος είχε νυμφευτεί μοργανατικά και έτσι ο κλάδος του, πρεσβύτερος του πατέρα του Καρόλου, έχει αποκλειστεί της διαδοχής.
Πηγές Επεξεργασία
- Gordon Brook-Shepherd. Uncrowned Emperor: the Life and Times of Otto von Habsburg. Continuum International Publishing Group, 2003. ISBN 1-85285-439-1. Pages XI, 179, 216.
- Cawley, Charles, Lorraine, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy, in Medieval Lands Project
