Βικιπαίδεια

Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας

παγκόσμια ημέρα που προωθεί τα δικαιώματα των γυναικών ανά τον κόσμο
(Ανακατεύθυνση από Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας)

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο[1] ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών.

Γερμανική αφίσα της 8ης Μαρτίου 1914 για την απαίτηση του δικαιώματος των γυναικών να ψηφίζουν. Η αφίσα απαγορεύθηκε στη Γερμανική Αυτοκρατορία.
Η Άννυ Κένυ και η Κρίσταμπελ Πάνκχερστ κάνοντας εκστρατεία για τις Σουφραζέτες.

Ενώ η πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας». Αφού οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου στη Σοβιετική Ρωσία το 1917, η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική αργία εκεί. Την εποχή εκείνη εορταζόταν κατά κύριο λόγο από το σοσιαλιστικό κίνημα και τις κομμουνιστικές χώρες μέχρι την υιοθέτησή της το 1975 από τα Ηνωμένα Έθνη.

Ιστορία

Επεξεργασία
 
Διαδήλωση των γυναικών για ψωμί και ειρήνη - 8 Μαρτίου 1917, Πετρούπολη, Ρωσία.
 
Η Κλάρα Τσέτκιν και η Ρόζα Λούξεμπουργκ τον Ιανουάριο του 1910.

Ρίζες της ημέρας

Επεξεργασία

Η πρώτη τήρηση της "Ημέρας της Γυναίκας", ονομαζόταν «Εθνική Ημέρα της Γυναίκας» [2] και πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1909 στη Νέα Υόρκη, όπου διοργανώθηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής (SPA) [3] κατόπιν εισήγησης της Τερίσα Μαλκίελ.[4] Αν και υπήρξαν ισχυρισμοί ότι η μέρα γιόρταζε τη διαμαρτυρία των εργατριών στην κατασκευή ενδυμάτων στη Νέα Υόρκη στις 8 Μαρτίου του 1857, οι ερευνητές τους καταρρίπτουν ως μύθο.[5][6][7]

Στις 19 Αυγούστου 1910 διοργανώθηκε Διεθνής Διάσκεψη Γυναικών ως πρόδρομος της γενικής συνάντησής της Δεύτερης Διεθνούς Σοσιαλιστικής Κοινότητας στην Κοπεγχάγη της Δανίας.[8] Εμπνευσμένη εν μέρει από τους Αμερικανούς σοσιαλιστές, η Γερμανίδα σοσιαλίστρια Λουίζε Τσιτς πρότεινε την καθιέρωση μιας ετήσιας Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας και υποστηρίχθηκε από τη συνάδελφο σοσιαλίστρια και αργότερα κομμουνίστρια ηγέτιδα Κλάρα Τσέτκιν, υποστηριζόμενη από την Κάιτε Ντούνκερ και την Πάουλα Τίντετ χωρίς όμως να καθοριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία.[9][10] Οι αντιπρόσωποι (100 γυναίκες από 17 χώρες) συμφώνησαν με την ιδέα ως μέσο προώθησης των ίσων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος του εκλέγειν για τις γυναίκες.[11] Το επόμενο έτος, στις 19 Μαρτίου 1911, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτήθηκε για πρώτη φορά με τη συμμετοχή πάνω από ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στην Αυστρία, τη Δανία, τη Γερμανία και την Ελβετία.[3] Μόνο στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία υπήρξαν 300 διαδηλώσεις.[9] Στη Βιέννη, οι γυναίκες παρέλασαν στη Ρίνγκστρασσε και σήκωσαν πανό για να τιμούν τους μάρτυρες της Κομμούνας των Παρισίων.[9] Οι γυναίκες ζήτησαν να τους δοθεί το δικαίωμα του εκλέγειν και της κατοχής δημοσίων αξιωμάτων. Διαμαρτυρήθηκαν επίσης κατά της διάκρισης λόγω φύλου στην εργασία.[1] Οι Αμερικανοί συνέχισαν να γιορτάζουν την Εθνική Ημέρα της Γυναίκας την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου.[9]

 
Γυναίκες μέλη της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας Εργατών Οικοδόμων διαδηλώνουν κατά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το 1975 στο Σίδνεϋ.

Το 1913 οι Ρωσίδες όρισαν την πρώτη τους Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας το τελευταίο Σάββατο του Φεβρουαρίου (σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο που στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε στη Ρωσία).[12] Παρόλο που υπήρξαν κάποιες απεργίες, πορείες και άλλες διαμαρτυρίες από γυναίκες κατά τα έτη που προηγήθηκαν μέχρι το 1914, καμία από αυτές δεν συνέβη στις 8 Μαρτίου.[12] Το 1914 έλαβε χώρα η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, πιθανόν επειδή η ημέρα αυτή ήταν Κυριακή και έκτοτε πραγματοποιείται πάντα αυτήν την ημερομηνία σε όλες τις χώρες.[12] Η τήρηση της Ημέρας στη Γερμανία το 1914 ήταν αφιερωμένη στο δικαίωμα ψήφου των γυναικών, το οποίο οι Γερμανίδες απέκτησαν τελικά το 1918.[12][13]

Στο Λονδίνο πραγματοποιήθηκε πορεία από το Μπόου μέχρι την πλατεία Τραφάλγκαρ προς υποστήριξη της γυναικείας ψηφοφορίας στις 8 Μαρτίου 1914. Η Σύλβια Πάνκχερστ συνελήφθη μπροστά από το σταθμό Τσάρινγκ Κρος πηγαίνοντας να μιλήσει στην πλατεία Τραφάλγκαρ.[14]

Ρωσική Επανάσταση και το κομμουνιστικό κίνημα

Επεξεργασία

Στις 8 Μαρτίου του 1917 (σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο), στην Αγία Πετρούπολη (νυν Πέτρογκραντ), πρωτεύουσα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας διαδήλωσαν γεμίζοντας τους δρόμους όλης την πόλη. Αυτό σηματοδότησε την αρχή της Ρωσικής Επανάστασης.[15][1]Οι γυναίκες στην Πετρούπολη έκαναν απεργία εκείνη την ημέρα για το "Ψωμί και την Ειρήνη" - απαιτώντας το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον τερματισμό των ελλείψεων τροφίμων και το τέλος του τσαρισμού.[12] Ο Λέων Τρότσκυ έγραψε ότι "η 23η Φεβρουαρίου (8 Μαρτίου) ήταν η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας και υπήρξαν συναντήσεις και δρώμενα. Όμως δεν φανταζόμασταν ότι αυτή η «Ημέρα της Γυναίκας» θα κήρυττε την έναρξη της επανάστασης. Έγιναν επαναστατικές ενέργειες αλλά χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία. Το πρωινό, παρά τις διαταγές που είχαν λάβει, οι εργάτριες των κλωστοϋφαντουργίων εγκατέλειψαν τη δουλειά τους στα διάφορα εργοστάσια και έστειλαν αντιπροσώπους για να ζητήσουν υποστήριξη για την απεργία ... που οδήγησε σε μαζική απεργία ... όλοι βγήκαν στους δρόμους".[12] Επτά ημέρες αργότερα ο Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας παραιτήθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση χορήγησε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου.[3]

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η μπολσεβίκικη Αλεξάντρα Μιχαήλοβνα Κολλοντάι και ο Βλαντίμιρ Ίλιτις Λένιν όρισαν την 23η Φεβρουαρίου (8 Μαρτίου) ως επίσημη αργία στη Σοβιετική Ένωση, αλλά συνέχισε να είναι εργάσιμη μέρα μέχρι το 1965. Στις 8 Μαΐου 1965 με το διάταγμα του ΕΣΣΔ Προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ, η Διεθνής Ημέρας της Γυναίκας κηρύχθηκε ως μη εργάσιμη ημέρα στην ΕΣΣΔ "για τον εορτασμό των εξαιρετικών προτερημάτων των σοβιετικών γυναικών στην κομμουνιστική οικοδόμηση, στην υπεράσπιση της πατρίδας τους κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, στον ηρωισμό και την ανιδιοτέλεια στο μέτωπο και στα μετόπισθεν και επίσης σηματοδοτώντας τη μεγάλη συμβολή των γυναικών στην ενίσχυση της φιλίας μεταξύ των λαών και τον αγώνα για την ειρήνη. Έτσι η ημέρα των γυναικών πρέπει να γιορτάζεται όπως και οι άλλες αργίες".

Από την επίσημη υιοθέτησή της στη Σοβιετική Ρωσία μετά την Επανάσταση το 1917, η ημέρα εορταζόταν κυρίως στις κομμουνιστικές χώρες και από το κομμουνιστικό κίνημα παγκοσμίως. Άρχισε να εορτάζεται από τους κομμουνιστές της Κίνας από το 1922.[9] Μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας την 1η Οκτωβρίου 1949, το Κρατικό Συμβούλιο κήρυξε στις 23 Δεκεμβρίου ότι η 8 Μαρτίου ορίζεται ως επίσημη αργία, με της γυναίκες στην Κίνα να δικαιούνται μισή ημέρα άδεια.[16]

Η κομμουνίστρια ηγέτιδα Ντολόρες Ιμπάρρουρι οδήγησε μια πορεία γυναικών στη Μαδρίτη το 1936 την παραμονή του ισπανικού εμφυλίου πολέμου.[9]

Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν να γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στο Διεθνές Γυναικείο Έτος του 1975. Το 1977, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε τα κράτη μέλη να ανακηρύξουν την 8η Μαρτίου ως Ημέρα του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των γυναικών και την παγκόσμια ειρήνη[17]

Σε όλο τον κόσμο

Επεξεργασία
 
  Επίσημη αργία
  Αργία για τις γυναίκες
  Ανεπίσημη αργία

Η μέρα είναι επίσημη αργία στο Αφγανιστάν,[18] την Ανγκόλα, την Αρμενία,[19] το Αζερμπαϊτζάν,[20][21] τη Λευκορωσία,[22] την Μπουρκίνα Φάσο,[23] την Καμπότζη,[24] την Κίνα (μόνο για γυναίκες),[25] την Κούβα,[26] τη Γεωργία,[27] τη Γουινέα-Μπισάου, την Ερυθραία, το Καζακστάν,[28] την Κιργιζία,[29] το Λάος,[30] τη Μαδαγασκάρη (μόνο για γυναίκες),[31] τη Μολδαβία,[32] τη Μογγολία,[33] το Νεπάλ, τη Ρωσία, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν, την Ουγκάντα, την Ουκρανία,[34], το Ουζμπεκιστάν,[35] το Βιετνάμ,[36] και τη Ζάμπια.[37]

Σε ορισμένες χώρες, όπως το Καμερούν,[38] η Κροατία,[39] η Ρουμανία,[40] η Βοσνία-Ερζεγοβίνη,[41] η Βουλγαρία[42] και η Χιλή[43] η μέρα δεν είναι αργία, αλλά εορτάζεται ευρέως. Την ημέρα αυτή συνηθίζεται οι άντρες να δίνουν δώρα στις γυναίκες της ζωής τους (φίλες, μητέρες, σύζυγοι, αρραβωνιαστικοί, κόρες, συνάδελφοι κτλ.) λουλούδια και μικρά δώρα. Σε ορισμένες χώρες (όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία) γιορτάζεται επίσης ως ισοδύναμο της Ημέρας της Μητέρας, όπου τα παιδιά επίσης δίνουν μικρά δώρα για τις μητέρες και τις γιαγιάδες.[40] Στη Ρωσία, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο χρόνο και έχει γίνει απλά μια μέρα για να τιμήσει τις γυναίκες και τη γυναικεία ομορφιά.[44]

Στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας, γίνονταν τεράστιοι σοβιετικού τύπου εορτασμοί σε ετήσια βάση. Μετά την πτώση του Κομμουνισμού, η αργία, η οποία θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα του παλιού καθεστώτος, έπεσε στην αφάνεια. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας επανιδρύθηκε ως επίσημη "σημαντική μέρα" από το Κοινοβούλιο της Τσεχίας το 2004[45] με πρόταση των Σοσιαλδημοκρατών και Κομμουνιστών. Αυτό προκάλεσε κάποια διαμάχη σε μεγάλο μέρος του κοινού καθώς το θεωρούν ως απομεινάρι του κομμουνιστικού παρελθόντος του έθνους.[45]

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας πυροδότησε βία στην Τεχεράνη του Ιράν στις 4 Μαρτίου του 2007, όταν η αστυνομία χτύπησε εκατοντάδες άνδρες και γυναίκες που σχεδίαζαν συλλαλητήριο. (Προηγούμενο συλλαλητήριο για την περίσταση πραγματοποιήθηκε στην Τεχεράνη το 2003.)[46] Η αστυνομία συνέλαβε δεκάδες γυναίκες και τις αποφυλάκισε μετά από αρκετές ημέρες απομόνωσης και ανάκρισης.[47] Οι Σαντί Σαχρ, Μαχμπουμπέχ Αμπασγκολιζαντέχ και άλλοι ακτιβιστές της κοινότητας απελευθερώθηκαν στις 19 Μαρτίου 2007 τελειώνοντας τη δεκαπεντάμερη απεργία πείνας.[48]

 
Η κίτρινη μιμόζα είναι το σύμβολο της ημέρας στην Ιταλία.

Στην Ιταλία, για τον εορτασμό της ημέρας, οι άνδρες δίνουν κίτρινες μιμόζες για τις γυναίκες.[49][50] Η κομμουνίστρια πολιτικός Τερέζα Ματτέι, το 1946, επέλεξε τη μιμόζα ως σύμβολο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας στην Ιταλία, επειδή ένιωθε ότι τα γαλλικά σύμβολα της ημέρας όπως η βιολέτα ήταν πολύ σπάνια και ακριβά για να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά στην Ιταλία.[51]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η ηθοποιός και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Μπεάτα Πόσνιακ συνεργάστηκε με τον Δήμαρχο του Λος Άντζελες και το Κυβερνήτη της Καλιφόρνια για να πείσει τα μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ να προτείνουν την επίσημη αναγνώριση της αργίας. Τον Φεβρουάριο του 1994, προτάθηκε νομοσχέδιο από τη Μαξίν Ουότερς με την υποστήριξη 79 βουλευτών, σε μια προσπάθεια για επίσημη αναγνώριση της 8ης Μαρτίου ως αργία. Το νομοσχέδιο στη συνέχεια αναφέρθηκε και παρέμεινε στην Επιτροπή Εσωτερικών για τα Ταχυδρομεία και τη Πολιτική Υπηρεσία. Δεν έγινε κάποια ψηφοφορία σε κανένα θάλαμο του Κογκρέσου.[52]

Από το 2019 η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας θα εορτάζεται ως αργία του ομοσπονδιακού κρατιδίου του Βερολίνου της Γερμανίας[53]

Επίσημα θέματα ΟΗΕ

Επεξεργασία
Έτος Θέμα ΟΗΕ[54]
1996 Γιορτάζοντας το Παρελθόν, Σχεδιάζοντας για το Μέλλον
1997 Γυναίκες και το Τραπέζι της Ειρήνης
1998 Οι Γυναίκες και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
1999 Κόσμος απαλλαγμένος από τη Βία Κατά των Γυναικών
2000 Οι γυναίκες Ενωμένες για την Ειρήνη
2001 Γυναίκες και την Ειρήνη: Γυναίκες διαχειρίζονται τις συγκρούσεις
2002 Οι Γυναίκες του Αφγανιστάν Σήμερα: Πραγματικότητες και Ευκαιρίες
2003 Για την Ισότητα των φύλων και τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας
2004 Γυναίκες και ο ιός HIV/AIDS
2005 Για την Ισότητα των φύλων πέρα από το 2005, Χτίζοντας ένα πιο ασφαλές μέλλον
2006 Γυναίκες στη δημιουργία αποφάσεων
2007 Τέλος η Ατιμωρησία για τη Βία Κατά των Γυναικών και των Κοριτσιών
2008 Επένδυση σε Γυναίκες και Κορίτσια
2009 Γυναίκες και Άνδρες Ενωμένοι για τον Τερματισμό της Βίας Κατά των Γυναικών και των Κοριτσιών
2010 Ίσα Δικαιώματα, Ίσες Ευκαιρίες: Πρόοδος για Όλους
2011 Ίση Πρόσβαση στην Εκπαίδευση, Κατάρτιση, Επιστήμη και Τεχνολογία: Μονοπάτι για την Αξιοπρεπή Εργασία για τις Γυναίκες
2012 Ενδυνάμωση των Γυναικών της Υπαίθρου, Τέλος της Φτώχειας και της Πείνας
2013 Μια Υπόσχεση είναι μια Υπόσχεση: Ώρα για Δράση για τον τερματισμό της Βίας Κατά των Γυναικών
2014 Ισότητα για τις Γυναίκες είναι Πρόοδος για Όλους
2015 Ενδυνάμωση των Γυναικών, Ενδυνάμωση της Ανθρωπότητας: Εικονογράφησέ το!
2016 Πλανήτης 50-50 μέχρι το 2030: Βήμα για την Ισότητα των φύλων
2017 Οι Γυναίκες στο Μεταβαλλόμενο Κόσμο της Εργασίας: Πλανήτης 50-50 μέχρι το 2030
2018 Ώρα είναι Τώρα: Αγροτικοί και αστικοί ακτιβιστές μετασχηματίζουν τη ζωή των γυναικών
2019 Σκεφτείτε ισοδύναμα, χτίστε έξυπνα, Καινοτομήστε για Αλλαγή
2020 «Είμαι η Ισότητα των Γενεών :Πραγματοποιώντας τα Δικαιώματα των Γυναικών»
2021 Γυναίκες στην ηγεσία: Επίτευξη ίσου μέλλοντος σε έναν κόσμο COVID-19
2022 Ισότητα των φύλων σήμερα για ένα βιώσιμο αύριο

Δείτε ακόμα

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «UN WomenWatch: International Women's Day –». UN.org. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2013. 
  2. ↑ «International Women's Day History | International Women's Day | The University of Chicago». iwd.uchicago.edu (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2017. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «United Nations page on the background of the IWD». Un.org. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  4. ↑ Miller, Sally M. (December 1978). «From Sweatshop Worker to Labor Leader: Theresa Malkiel, A Case Study». American Jewish History 68 (2): 197. 
  5. ↑ Temma Kaplan, "On the Socialist Origins of International Women's Day", in: Feminist Studies, 11, 1985, S. 163–171. (PDF Αρχειοθετήθηκε June 15, 2007, στο Wayback Machine.)
  6. ↑ Liliane Kandel / Françoise Picq, "Le Mythe des origines à propos de la journée internationale des femmes" Αρχειοθετήθηκε September 27, 2013, στο Wayback Machine., in: La Revue d'en face, 12, 1982, S. 67–80.
  7. ↑ Angela Howard Zophy, Handbook of American Women's History, Garland, 1991, 187.
  8. ↑ Rochelle Goldberg Ruthchild, "From West to East: International Women’s Day, the First Decade”, Aspasia: The International Yearbook of Central, Eastern, and Southeastern European Women's and Gender History, vol. 6 (2012): 1-24.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Temma Kaplan, "On the Socialist Origins of International Women's Day", Feminist Studies, 11/1 (Spring, 1985)
  10. ↑ «History of International Women's Day». United Nations. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2012. 
  11. ↑ «About International Women's Day». Internationalwomensday.com. 8 Μαρτίου 1917. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2016. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 «8th of March – International woman's day: in search of lost memory». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2014. 
  13. ↑ «Women's Suffrage». Inter-Parliamentary Union. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2014. 
  14. ↑ «Suffragist Disorders». The Times. March 9, 1914. http://www.thetimes.co.uk/tto/archive/article/1914-03-09/5/1.html#start%3D1785-01-01%26end%3D1985-12-31%26terms%3D%22Sylvia%20Pankhurst%22%20arrested%26back%3D/tto/archive/find/%252522Sylvia+Pankhurst%252522+arrested/w:1785-01-01%7E1985-12-31/o:date/4%26prev%3D/tto/archive/frame/goto/%252522Sylvia+Pankhurst%252522+arrested/w:1785-01-01%7E1985-12-31/o:date/32%26next%3D/tto/archive/frame/goto/%252522Sylvia+Pankhurst%252522+arrested/w:1785-01-01%7E1985-12-31/o:date/34. Ανακτήθηκε στις May 9, 2014. 
  15. ↑ «February Revolution». RIA Novosti. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2017. 
  16. ↑ «Anniversaries of important events». China Factfile. Chinese Government. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2011. 
  17. ↑ «International Women's Day». United Nations. 
  18. ↑ Saul, Heather (March 8, 2018). «International Women's Day around the world: from sex worker strikes to women-only public holidays». News The Essential Daily Briefing. https://inews.co.uk/inews-lifestyle/women/how-international-womens-day-is-celebrated-around-the-world/. Ανακτήθηκε στις March 20, 2018. 
  19. ↑ «Armenian Holidays – ARMENIA Information». Armeniainfo.am. 5 Ιουλίου 1995. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  20. ↑ Azerbaijan.msntour.az Αρχειοθετήθηκε September 12, 2008, στο Wayback Machine.
  21. ↑ «Public Holidays in Azerbaijan – International Women's Day». advantour.com. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2016. 
  22. ↑ (Ρωσικά) President's decree on public holidays in Belarus – 1998
  23. ↑ Coordination Team (22 Μαΐου 2011). «Taking International Women's Day Seriously in Burkina Faso». capacity4dev.ec.europa.eu. Development and Cooperation – EuropeAid. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2014. 
  24. ↑ «2007 Cambodia Public Holiday – Cambodia e-Visa Blog». Cambodiaevisa.com. 4 Αυγούστου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  25. ↑ «Public holidays in the People's Republic of China». Sg2.mofcom.gov.cn. 9 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2013. 
  26. ↑ «Ministerio de Relaciones Exteriores de Cuba». Cubaminrex.cu. 8 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  27. ↑ «დღესასწაულები». Embassy.mfa.gov.ge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  28. ↑ «Holidays and weekends in the Republic of Kazakhstan in 2014 year». E.gov.kz. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2014. 
  29. ↑ «Kyrgyz and American Holidays (In Russian)». U.S. Embassy Bishkek. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2012. 
  30. ↑ «Lao Cultural Events / Public Holidays». laoyp.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2014. 
  31. ↑ «Madagascar 2009 Public Holidays». Qppstudio.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  32. ↑ (Ρουμανικά) Article 111 (1c) of the work codex of Moldova Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine., PDF, page 53 "Article 111. Non-working holidays. (1) in Moldova, non-working holidays, maintaining the average salary, are: (…) c) March 8 – International Women's Day; (…)".
  33. ↑ «Mongolia Web News». Mongolia-web.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  34. ↑ Οι γυναίκες απαιτήσουν Ίσα Δικαιώματα Στο Κίεβο Μαρτίου, RFE/RL (8 Μαρτίου 2018)
  35. ↑ «National Holidays (In Russian)». Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Uzbekistan. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2012. 
  36. ↑ «Hanoi streets jammed on Int'l Day for Women | Vietnam News & Information Portal». En.www.info.vn. 9 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  37. ↑ «Zambia 2009 Public Holidays». Qppstudio.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  38. ↑ «QPPstudio.net». QPPstudio.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  39. ↑ (Κροατικά) Zakon o blagdanima, spomendanima i neradnim danima u Republici Hrvatskoj
  40. ↑ 40,0 40,1 «Ziua Internațională a Femeii. De 8 martie Google posteaza un desen pentru acest eveniment». Agentia.org. 24 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  41. ↑ «Žene su heroji ovog društva (in Bosnian)». Oslobodjenje. 8 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  42. ↑ «Bulgarian national radio». Bulgarian national radio. 
  43. ↑ «Días Nacionales en Chile (in Spanish)». feriadoschilenos.cl. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  44. ↑ Сергей Гуриев. (στα ρωσικά) Στην άμυνα της 8ης Μαρτίου // Forbes, 3 Μαρτίου, 2007.
  45. ↑ 45,0 45,1 Karen Kapusta‐Pofahl. «Reinstating International Women's Day in the Czech Republic: Feminism, Politics and the Specter of Communism». Washburn University. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2016. 
  46. ↑ "Iranian Women Rally to Demand Equal Social, Political Rights" Index-Journal (March 9, 2003): 9. via Newspapers.com 
  47. ↑ Harrison, Frances (March 8, 2007). «Middle East | Iranian women struggle for equality». BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/6426087.stm. Ανακτήθηκε στις March 8, 2012. 
  48. ↑ «Iran: Release Women's Rights Advocates | Human Rights Watch». Hrw.org. 8 Μαρτίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  49. ↑ «la Repubblica/societa: 8 marzo, niente manifestazione tante feste diverse per le donne». Repubblica.it. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  50. ↑ «politica " Festa della donna, parla Ciampi "La parità è ancora lontana"». Repubblica.it. 8 Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  51. ↑ Pirro, Dierdre (March 25, 2013). «Teresa Mattei, Flower power». The Florentine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-10-05. https://web.archive.org/web/20151005165805/http://www.theflorentine.net/articles/article-view.asp?issuetocId=5425. Ανακτήθηκε στις April 1, 2013. 
  52. ↑ «Bill Summary & Status 103rd Congress (1993–1994) H.J.RES.316». Library of Congress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  53. ↑ https://www.berliner-zeitung.de/berlin/innenausschuss-macht-den-weg-frei-8--maerz-wird-neuer-feiertag-in-berlin--31911134[νεκρός σύνδεσμος]
  54. ↑ «WomenWatch: International Women's Day». Un.org. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2013. 

Επιπλέον ανάγνωση

Επεξεργασία
  • "The socialist roots of International Women's Day". Al Jazeera America. March 7, 2015
  • Rochelle Goldberg Ruthchild, "From West to East: International Women’s Day, the First Decade”, Aspasia: The International Yearbook of Central, Eastern, and Southeastern European Women's and Gender History, vol. 6 (2012): 1-24.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παγκόσμια_ημέρα_της_γυναίκας&oldid=10477690"