Οίκος των Βουρβόνων

Οίκος των Βουρβόνων
Χώρα	Γαλλία, Ναβάρρα, Ισπανία, Λουξεμβούργο
Προγονικός οίκος	Καπετιδών
Τίτλοι	Βασιλιάς της Γαλλίας; Βασιλιάς της Ναβάρρας; Βασιλιάς της Ισπανίας; Δούκας της Ορλεάνης; Δούκας του Βεντόμ; Δούκας του Μπουρμπόν; Δούκας της Πάρμα; Βασιλιάς των Δύο Σικελιών; Μέγας Δούκας του Λουξεμβούργου; Δούκας της Σεβίλλης;
Ιδρυτής	Ροβέρτος του Κλερμόν
Ίδρυση	1268
Διάλυση	Γαλλία και Ναβάρρα: 1830: Ιουλιανή Επανάσταση Πάρμα: 1859: Προσάρτηση από το Βασίλειο της Σαρδηνίας Δύο Σικελίες: 1861: Ιταλική ενοποίηση
Νεότεροι κλάδοι	Βουρβόνοι της Ισπανίας Βουρβόνοι της Πάρμας Βουρβόνοι του Λουξεμβούργου; ; Βουρβόνοι των Δύο Σικελιών; Βουρβόνοι και Μπραγκάνσα; Οίκος της Ορλεάνης; Οίκος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα; Δούκες της Γκαγιέρα;

Ο Οίκος των Βουρβόνων (γαλλικά: Maison de Bourbon) ήταν γαλλική δυναστεία. Βασίλεψε από το 1589 ως τη Γαλλική Επανάσταση και από την πτώση του Ναπολέοντα Α΄ ως το 1848. Βασιλείς στους θρόνους της Πάρμας και της Νάπολης ήταν επίσης Βουρβόνοι, οι οποίοι βασιλεύουν σήμερα στην Ισπανία.

Ιστορία Επεξεργασία

Το όνομα προέρχεται από την τοποθεσία Μπουρμπόν - λ'Αρσαμπώ (Bourbon l'Archambault), όπου οι χωροδεσπότες είχαν τον πύργο τους (La Mal Coiffée / Ancien Palais du Bourbon). Οι Βουρβόνοι στην αρχή ήταν υποτελείς στους κόμητες της Μπουρζ. Αργότερα έγιναν άμεσοι υποτελείς του γαλλικού στέμματος, ώσπου και οι ίδιοι έγιναν βασιλείς.

Οι Βουρβόνοι αποτελούνταν από τέσσερις οίκους. Ιδρυτής του 1ου Οίκου του Μπουρμπόν ήταν ο Αϊμάρ κύριος του Μπουρμπόν. Η απόγονός του Ματθίλδη του Μπουρμπόν έλαβε τον τίτλο ο σύζυγός της Γκυ Β΄ του Νταμπιέρ. Δηλαδή, επειδή εξέλειπαν τα άρρενα μέλη της οικογένειας, ο τίτλος μεταβιβάστηκε στον 2ο Οίκο του Μπουρμπόν, τον Οίκο του Νταμπιέρ.

Το 1283, μετά τον τέλος της Αγνής των Νταμπιέρ κυρίας του Μπουρμπόν, δισεγγονής του Γκυ Β΄, έλαβε τον τίτλο ο σύζυγός της Ιωάννης των Βουργουνδίας, άρχοντας του Σαρολαί. Έτσι ο 3ος Οίκος του Μπουρμπόν είναι ο Οίκος της Βουργουνδίας. Η κόρη του Βεατρίκη κυρία του Μπουρμπόν παντρεύτηκε το 1278 τον Ροβέρτο των Καπετιδών, κόμη του Κλερμόν, 6ο γιο του Αγίου Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας. ^[1] Ο γιος της Λουδοβίκος Α΄ διορίστηκε από τον βασιλιά Κάρολο Δ΄ της Γαλλίας ως δούκας του Μπουρμπόν και πατρίκιος της Γαλλίας. Από εδώ αρχίζει και ο 4ος οίκος του Μπουρμπόν ή των Βουρβόνων, του οποίου οι διάφοροι κλάδοι, όχι μόνο έγιναν βασιλείς της Γαλλίας, αλλά και πολλών εθνών της Ευρώπης. Στον Γαλλικό θρόνο ανέβηκε ο κλάδος των Βουρβόνων-Βαντόμ (1589) με πρώτο βασιλιά τον Ερρίκο Δ'.^[2]

Δύο κλάδοι έφεραν το κύριο όνομα των Βουρβόνων: ο πρεσβύτερος, που προήλθε από τον Πέτρο Α΄ (1311-1356), γιο του Λουδοβίκου Α΄, εξέλιπε με τη δούκισσα Σουζάνα της Βουρβόνης (5η απόγονο του Πέτρου Α΄). Αυτή είχε παντρευτεί τον 2ο εξάδελφό της, Κάρολο Γ΄ των Βουρβόνων-κομήτων Μονπανσιέ, που ήταν περίφημος στρατάρχης, τον οποίο είχε αποκληρώσει ο Φραγκίσκος Α΄ το 1525. Ο νεότερος κλάδος ήταν των Βουρβόνων-Βαντόμ, με κλάδους των Βουρβόνων-δουκών Μονπανσιέ, Βουρβόνων-Κοντέ, Βουρβόνων-Ορλεάνης και Βουρβόνων-Ισπανίας.

Ο νεώτερος κλάδος των Βουρβόνων-Λα Μαρς/Βαντόμ Επεξεργασία

Οι νεότεροι Βουρβόνοι κατάγονται από τον Ιάκωβος Α΄ του Λα Μαρς νεώτερο γιο του Λουδοβίκου Α', ^[3] Με το τέλος τού εγγονού του Ιακώβου Β' του Λα Μαρς χωρίς να αφήσει απογόνους, η γραμμή πέρασε στον νεώτερο αδελφό του Λουδοβίκο του Βαντόμ, που δημιούργησε την κομητεία του Βαντόμ. ^[4] Ο δισεγγονός του Κάρολος δούκας του Βαντόμ προήγαγε την κομητεία σε δουκάτο· ο γιος του Καρόλου, ο Αντώνιος της Ναβάρρας έγινε βασιλιάς της Ναβάρρας με τον γάμο του με την Ιωάννα Γ΄ των Αλμπρέ· και ο γιος του Αντωνίου και της Ιωάννας Γ΄ θα γίνει ο πρώτος βασιλιάς της Γαλλίας από τον Οίκο των Βουρβόνων-Βαντόμ ως Ερρίκος Δ΄. Ο κλάδος εξέλιπε το 1883 με το τέλος του Ερρίκου κόμη του Σαμπόρ, 9ου απογόνου του Ερρίκου Δ΄.

Από αυτόν τον κλάδο προήλθαν επτά βασιλείς της Γαλλίας: Ερρίκος Δ΄, Λουδοβίκος ΙΓ΄, Λουδοβίκος ΙΔ΄, Λουδοβίκος ΙΕ΄, Λουδοβίκος ΙΣΤ΄, Λουδοβίκος ΙΗ΄ και Κάρολος Ι΄.

Σειρά Κυβερνήσεων της Γαλλίας
Γαλατία
Φράγκοι
Δυναστεία των Βαλουά
Δυναστεία των Βουρβόνων
Πρώτη Δημοκρατία
Πρώτη Αυτοκρατορία
Παλινόρθωση των Βουρβόνων
Ιουλιανή Μοναρχία
Δεύτερη Δημοκρατία
Δεύτερη Αυτοκρατορία
Tρίτη Δημοκρατία
Γαλλία του Βισύ
Τέταρτη Δημοκρατία
Πέμπτη Δημοκρατία

Πλάγιοι κλάδοι των Βουρβόνων-Λα Μαρς/Βαντόμ είναι:

Βουρβόνων-δουκών Μονπανσιέ.
Βουρβόνων-Κοντέ
- Βουρβόνων-Κοντί
Βουρβόνων-Ορλεάνης
- Ορλεάνης-Μπραγκάνσα
Βουρβόνων-Ισπανίας
- Βουρβόνων-Δύο Σικελιών
- Βουρβόνων-Πάρμας

Γενεαλογία των Βουρβόνων Επεξεργασία

Λουδοβίκος Θ΄
βασ. της Γαλλίας
ΟΙΚΟΣ ΚΑΠΕΤΙΔΩΝ

Φίλιππος Γ΄
βασ. της Γαλλίας

Ροβέρτος
σύζ.Βεατρίκη κυρία του Μπουρμπόν
ΟΙΚΟΣ ΒΟΥΡΒΟΝΩΝ

Λουδοβίκος Α΄
δούκας του Μπουρμπόν

Ιωάννης
βαρόνος του Σαρολαί

Πέτρος Α΄
δούκας του Μπουρμπόν

Ιάκωβος Α'
κόμης του Λα Μαρς
ΚΛΑΔΟΣ ΒΑΝΤΟΜ

Λουδοβίκος Β΄
δούκας του Μπουρμπόν

Πέτρος Β΄
κόμης του Λα Μαρς

Ιωάννης Α'
κόμης του Λα Μαρς
σύζ.Αικατερίνη
κόμισσα του Βαντόμ

Ιωάννης Α΄
δούκας του Μπουρμπόν

Ιάκωβος Β΄
κόμης του Λα Μαρς

Λουδοβίκος
κόμης του Βαντόμ

Κάρολος Α΄
δούκας του Μπουρμπόν

Λουδοβίκος Α΄
κόμης του Μονπανσιέ
ΚΛΑΔΟΣ ΚΟΜΗΤΩΝ ΜΟΝΠΑΝΣΙΕ

Ιωάννης Η'
κόμης του Βαντόμ

Ιωάννης Β΄
δούκας του Μπουρμπόν

Κάρολος Β΄
δούκας του Μπουρμπόν

Πέτρος Β΄
δούκας του Μπουρμπόν

Λουδοβίκος
επίσκοπος Λιέγης

Γιλβέρτος
κόμης του Μονπανσιέ

Φραγκίσκος
δούκας του Βαντόμ

Λουδοβίκος
πρίγκιπας του Λα Ρος-συρ-Ιόν
ΚΛΑΔΟΣ ΔΟΥΚΩΝ ΜΟΝΠΑΝΣΙΕ

Φραγκίσκος Α΄
βασ. της Γαλλίας
ΟΙΚΟΣ ΒΑΛΟΥΑ

Μαργαρίτα
σύζ. Ερρίκος Β΄ των Αλμπρέ
βασ. της Ναβάρρας

Λουδοβίκος Β΄
κόμης του Μονπανσιέ

Κάρολος Γ΄
δούκας του Μπουρμπόν

Κάρολος
δούκας του Βαντόμ

Φραγκίσκος
κόμης του Σαιν-Πολ

Λουδοβίκος
καρδινάλιος, αρχιεπίσκοπος του Σαν

Λουδοβίκος
δούκας του Μονπανσιέ

Κάρολος
πρίγκιπας του Λα Ρος-συρ-Ιόν

Ερρίκος Β΄
βασ. της Γαλλίας

Ιωάννα Γ΄
βασ. της Ναβάρρας

Αντώνιος
δούκας του Βαντόμ

Φραγκίσκος
κόμης του Ανγκιάν

Κάρολος
αρχιεπίσκοπος της Ρουέν

Ιωάννης
κόμης του Ανγκιάν

Λουδοβίκος Α'
πρίγκιπας του Κοντέ
ΚΛΑΔΟΣ ΚΟΝΤΕ

Φραγκίσκος
δούκας του Μονπανσιέ

Μαργαρίτα

Ερρίκος Δ'
βασ. Γαλλίας

Ερρίκος
δούκας του Μονπανσιέ

(νόθος) Καίσαρ
δούκας του Βαντόμ, Μπωφόρ

Λουδοβίκος ΙΓ'
βασ. Γαλλίας

Γκαστόν
δούκας της Ορλεάνης

Λουδοβίκος
δούκας του Βαντόμ

Φραγκίσκος
δούκας του Μπωφόρ

Λουδοβίκος ΙΔ'
βασ. Γαλλίας

Φίλιππος Α'
δούκας της Ορλεάνης
ΚΛΑΔΟΣ ΟΡΛΕΑΝΗΣ

Λουδοβίκος-Ιωσήφ
δούκας του Βαντόμ

Φίλιππος
δούκας του Βαντόμ

Λουδοβίκος
μέγας Δελφίνος

(νόθος) Λουδοβίκος-Αύγουστος
δούκας του Μαιν

(νόθος) Λουδοβίκος-Αλέξανδρος
κόμης της Τουλούζης

Λουδοβίκος δελφίνος
δούκας Βουργουνδίας

Φίλιππος Ε'
βασ. Ισπανίας
ΚΛΑΔΟΣ ΒΟΥΡΒΟΝΩΝ-ΙΣΠΑΝΙΑΣ

Κάρολος
δούκας του Μπερί

Λουδοβίκος-Αύγουστος
πρίγκιπας του Ντομπ

Λουδοβίκος-Κάρολος
κόμης του Ε

Λουδοβίκος-Ιωάννης-Μαρία
δούκας του Παντιέβρ

Λουδοβίκος ΙΕ΄
βασ. Γαλλίας

Λουδοβίκος-Αλέξανδρος
πρίγκιπας του Λαμπάλ

Λουδοβίκος
δελφίνος της Γαλλίας

Λουδοβίκος ΙΣΤ'
βασ. της Γαλλίας

Λουδοβίκος ΙΗ'
βασ. της Γαλλίας

Κάρολος Ι'
βασ. της Γαλλίας

Λουδοβίκος ΙΖ'
βασ. της Γαλλίας

Λουδοβίκος ΙΘ'
βασ. της Γαλλίας

Κάρολος-Φερδινάνδος
δούκας του Μπερί

Ερρίκος
κόμης του Σαμπόρ

Θυρεοί κλάδων Επεξεργασία

Καπετίδες-Βουρβόνοι (παλαιό)
Βουρβώνοι-Μονπανσιέ
Ο θυρεός του κόμη του Λα Μαρς
Ο θυρεός δούκα του Βαντόμ
Βουρβόνοι που ήταν και βασιλείς της Ναβάρρας
Βουρβόνων-Κοντέ
Βουρβόνων-Κοντί
Βουρβόνων-Ορλεάνης
Βουρβόνων-Μπερύ

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris. pp. 144-146, 151-153, 175, 178, 180, 185, 187-189, 191, 295-298, 318-319, 322-329. (French).
↑ Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris. pp. 144-146, 151-153, 175, 178, 180, 185, 187-189, 191, 295-298, 318-319, 322-329. (French).
↑ Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris. pp. 144-146, 151-153, 175, 178, 180, 185, 187-189, 191, 295-298, 318-319, 322-329. (French).
↑ Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris. pp. 144-146, 151-153, 175, 178, 180, 185, 187-189, 191, 295-298, 318-319, 322-329. (French).

Πηγές Επεξεργασία

Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris.

Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ιστορία της Γαλλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris. pp. 144-146, 151-153, 175, 178, 180, 185, 187-189, 191, 295-298, 318-319, 322-329. (French).

[2] Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris. pp. 144-146, 151-153, 175, 178, 180, 185, 187-189, 191, 295-298, 318-319, 322-329. (French).

[3] Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris. pp. 144-146, 151-153, 175, 178, 180, 185, 187-189, 191, 295-298, 318-319, 322-329. (French).

[4] Anselme, Père. ‘’Histoire de la Maison Royale de France’’, tome 4. Editions du Palais-Royal, 1967, Paris. pp. 144-146, 151-153, 175, 178, 180, 185, 187-189, 191, 295-298, 318-319, 322-329. (French).

[1]

[2]

[3]

[4]