Μαργκόνιν
Συντεταγμένες: 52°58′N 17°5′E / 52.967°N 17.083°E
Το Μαργκόνιν (πολωνικά: Margonin, γερμανικά: Margonin) είναι πόλη του Πόβιατ Χόντζιες, στο Βοεβοδάτο Μείζονος Πολωνίας της Πολωνίας. Τα έτη 1975 έως 1998, ήταν μέρος του Βοεβοδάτου Πίουα. Ο πληθυσμός του είναι 2.984 κάτοικοι (2020).[3]
| Μαργκόνιν | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Μαργκόνιν | |||
| Χώρα | Πολωνία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Γκμίνα Μαργκόνιν | ||
| Ίδρυση | 1364 | ||
| Έκταση | 5,15 km² | ||
| Πληθυσμός | 3.019 (31 Μαρτίου 2021)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 64-830 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Ιστορία Επεξεργασία
Το Μαργκόνιν χρονολογείται από τον 7ο αιώνα και τον 9ο–12ο ήταν ένα αμυντικό γκορντ,[4] που έγινε μέρος της Πολωνίας μετά την ίδρυση του κράτους τον 10ο αιώνα. Το Μαργκόνιν αναφέρθηκε για πρώτη φορά όταν ο Αρχιεπίσκοπος Γιαρόσουαφ Μπογκόρια της Αρχιεπισκοπής του Γκνιέζνο και ο επίσκοπος του Πόζναν, Γιαν Ντολίβα, συμφώνησαν στις 15 Μαΐου 1364 ότι η ενορία Μαργκόνιν έπρεπε να ανήκει στην Επισκοπή του Πόζναν. Τα προνόμια πόλης ελήφθησαν το 1402. Το Μαργκόνιν ήταν μια ιδιωτική πόλη Πολωνών ευγενών, διοικητικά τοποθετημένη στο Πόβιατ Κτσίνια στο Βοεβοδάτο Κάλις (1314-1793) της Επαρχίας Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος.[5] Μεγάλο μέρος της πόλης καταστράφηκε το 1655 κατά τη σουηδική εισβολή στην Πολωνία (Κατακλυσμός) και η πόλη έχασε τα δικαιώματά της. Αποκαταστάθηκαν στις 20 Ιουλίου 1696. Ένα ορφανοτροφείο ιδρύθηκε το 1725. Η Καθολική Εκκλησία υπέστη σοβαρές ζημιές από μια καταιγίδα το 1737 και επισκευάστηκε μεταξύ 1753 και 1755.
Ως αποτέλεσμα του πρώτου διαμελισμού της Πολωνίας, το 1772, προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας. Ο Πολωνός νομικός, ποιητής, πολιτικός και στρατιωτικός ακτιβιστής Γιούζεφ Βιμπίτσκι, γνωστός ως ο συγγραφέας των στίχων του εθνικού ύμνου της Πολωνίας, παντρεύτηκε την Κουνεγκούντα Ντρφέσκα στο Μαργκόνιν το 1773.[4] Στη Ναπολεόντεια περίοδο, το 1807 ανακτήθηκε από Πολωνούς και συμπεριλήφθηκε στο βραχύβιο Δουκάτο της Βαρσοβίας, αλλά το 1815 προσαρτήθηκε εκ νέου από την Πρωσία και στη συνέχεια ήταν μέρος του ημιαυτόνομου Μεγάλου Δουκάτου του Πόζεν μέχρι το 1848, και στη συνέχεια μέρος της πρωσικής Επαρχίας Πόζεν μέχρι το 1918, επίσης εντός της Γερμανίας από το 1871. Φανάρια αερίου φώτιζαν την πόλη από το 1905. Το 1908, η πόλη συνδέθηκε με τη σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ Γκόουαντς (τότε επίσημα Gollantsch) και Χόντζιες (Kolmar).
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1918, η Πολωνία ανέκτησε την ανεξαρτησία και ξέσπασε η Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας (1918-1919), η οποία είχε ως στόχο την επανένταξη της περιοχής με την Πολωνία. Οι Πολωνοί αντάρτες κατέλαβαν το Μαργκόνιν στις 6 Ιανουαρίου 1919.[4] Ανακαταλήφθηκε από τους Γερμανούς τον Φεβρουάριο, παρά τις προηγούμενες συμφωνίες.[6] Ωστόσο, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, επανενσωματώθηκε στην Πολωνία τον Ιανουάριο του 1920.[4] 18 κάτοικοι του Μαργκόνιν και των προαστίων του πέθαναν στον Πολωνο-Σοβιετικό Πόλεμο και τέσσερις τιμήθηκαν με το Τάγμα Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας, το υψηλότερο πολωνικό στρατιωτικό παράσημο, για τη γενναιότητά τους στη Μάχη της Βαρσοβίας (1920).[4] Στη μεσοπολεμική η Πολωνία, το Μαργκόνιν έγινε δημοφιλής τουριστικός προορισμός με πολλά ξενοδοχεία.[4]
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή από τις 5 Σεπτεμβρίου 1939 έως τις 22 Ιανουαρίου 1945 και η περιοχή είχε γίνει μέρος του Ράιχσγκαου Βάρτελαντ. Ο πολωνικός πληθυσμός υποβλήθηκε σε διάφορα εγκλήματα, όπως δολοφονίες, απελάσεις σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και διωγμούς. Οι κάτοικοι του Μαργκόνιν ήταν μεταξύ των 41 Πολωνών που δολοφονήθηκαν στο κοντινό χωριό Μοζέβο στις 7 Νοεμβρίου 1939.[7] Στις 10–12 Δεκεμβρίου 1939, οι Γερμανοί απέλασαν πολλούς Πολωνούς κατοίκους στο Γενικό Κυβερνείο της Βαρσοβίας, στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς κεντρική Πολωνία.[8] Οι Γερμανοί λειτουργούσαν μια ναζιστική φυλακή στην πόλη[9] και ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας για Εβραίους.[10] Το πολωνικό υπόγειο κίνημα αντίστασης ήταν ενεργό στο Μαργκόνιν και πολλά από τα μέλη του πέθαναν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αφού οι Γερμανοί ανακάλυψαν τις επιχειρήσεις τους.[4] Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η περιοχή επανήλθε στην Πολωνία.
Το 2017 αποκαλύφθηκε το Μνημείο των Ηρώων της Εξέγερσης της Μείζονος Πολωνίας στο Μαργκόνιν.[11]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 45652. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018.
- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /023016001044-0966990?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. - ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Βαλντέμαρ Λ. Γιανισέφσκι. «Historia miasta». Γκμίνα Μαργκόνιν (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część I. Mapy, plany, Ινστιτούτο Ιστορίας Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών, Βαρσοβία, 2017, σελ. 1β (πολωνικά)
- ↑ Μάρεκ Ρέζλερ. «Walki na Froncie Północnym między KCYNIĄ i ŁABISZYNEM 21 stycznia–17 lutego 1919 r». Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Μάρια Βαρντζίνσκα, Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion, Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης, Βαρσοβία, 2009, σελ. 200 (πολωνικά)
- ↑ Μάρια Βαρντζίνσκα, Wysiedlenia ludności polskiej z okupowanych ziem polskich włączonych do III Rzeszy w latach 1939-1945, Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης, Βαρσοβία, 2017, σελ. 157-158 (πολωνικά)
- ↑ «NS-Gefängnis Margonin». Bundesarchiv.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Zwangsarbeitslager für Juden Margonin». Bundesarchiv.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Chwała bohaterom». Γκμίνα Μαργκόνιν (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020.