Σιέρατς
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Σιέρατς (πολωνικά: Sieradz, λατινικά: Siradia, γίντις: שעראַדז, שערעדז, שעריץ, γερμανικά: 1941-45 Schieratz) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Σιέρατς, στο Βοεβοδάτο Λοτζ της κεντρικής Πολωνίας, που βρίσκεται επί του ποταμού Βάρτα. Ο πληθυσμός του είναι 41.390 κάτοικοι (2020).[1]
| Σιέρατς | |||
|---|---|---|---|
 Μοναστήρι του Σιέρατς | |||
| |||
  Σιέρατς | |||
| Χώρα |  Πολωνία | ||
| Περιφέρεια | Βοεβοδάτο Λοτζ | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Πόβιατ Σιέρατς | ||
| Έκταση | 51.2 | ||
| Πληθυσμός | 41.390 | ||
| Ταχ. κωδ. | 98-200 έως 98-225 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Ιστορία Επεξεργασία
Το Σιέρατς είναι μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Πολωνίας. Οι αρχαιολογικές έρευνες που έγιναν στην περιοχή κατέδειξαν ότι υπάρχουν ίχνη κατοίκησης ήδη από τον 6ο/7ο αιώνα. Μια οχυρή θέση έκανε την εμφάνισή της κατά τον 11ο αιώνα. Ο Άραβας γεωγράφος Αλ Ιντρισί ανέφερε το Σιέρατς το 1136, ενώ το εξίσωνε με άλλες πόλεις της Πολωνίας, όπως το Γκνιέζνο, η Κρακοβία και το Βρότσουαφ.
Υπήρξε πρωτεύουσα ενός από τα δουκάτα της Πολωνίας κατά την εδαφική αποδόμηση της χώρας, στη διάρκεια του 13ου αιώνα, το Δουκάτο του Σιέρατς (δείτε το λήμμα Βασίλειο της Πολωνίας (1138–1320))
Ο Κορράδος Α΄ της Μασοβίας παραχώρησε στο Σιέρατς προνόμια πόλης το 1250. Στα τέλη του 14ου αιώνα, ένα νέο κάστρο αντικατέστησε το παλιό φρούριο της πόλης. Η ανάπτυξη της πόλης σταμάτησε απότομα λόγω των επιθέσεων των Τάταρων και των Τσέχων, και κατά τον 14ο αιώνα, από τους Τεύτονες.
Από τον 13ο ως τον 15ο αιώνα, 15 γενικές συνελεύσεις των ευγενών έλαβαν χώρα στο Σιέρατς για την ανάδειξη ενός βασιλιά. Στις 26 Φεβρουαρίου 1383, ήταν στο Σιέρατς που διαβεβαιώθηκε στον πρέσβη της Ουγγαρίας ότι η βασίλισσα της Πολωνίας θα ήταν η Χεδβίγη του Ανζού, κόρη του Λουδοβίκου Α΄ της Ουγγαρίας. Το 1432, η πολωνική αριστοκρατία, συνεδρειάζουσα στο Σιέρατς, αναγνώρισε το δικαίωμα στον γιο του βασιλιά Βλαδίσλαου Β΄ Γιαγκελόν να τον διαδεχτεί. Το 1445, ήταν και πάλι στο Σιέρατς που οι ευγενείς επέλεξαν τον Καζίμιρ Δ΄ Γιαγκελόν ως βασιλιά.
Ήταν κατά την Αναγέννηση που η πόλη γνώρισε το απόγειό της. Στις αρχές του 16ου αιώνα, 162 καλλιτέχνες ήσαν εγκατεστημένοι, χωρισμένοι σε 12 συντεχνίες, κυρίως οι υφασματέμποροι, οι γουναράδες και οι ράφτες. Το εμπόριο ήταν ιδιαιτέρως ανεπτυγμένο. Οι εμποροπανήγυρεις τραβούσαν το ενδιαφέρον ξένων αγοραστών, οι οποίοι έρχονταν ορισμένες φορές ακόμη και από την Ισπανία ή την Πορτογαλία. Οι πόλεμοι με τη Σουηδία, πυρκαγιές και επιδημίες λέπρας εξηγούν το γεγονός ότι η πόλη άρχισε να παρακμάζει μετά τον 17ο αιώνα, κάτι που συνεχίστηκε μέχρι και τα μέσα του 18ου αιώνα.
Στα τέλη του 18ου αιώνα, η πόλη άρχισε σταδιακά να ανοικοδομείται. Μετρούσε 1500 κατοίκους, 191 κατοικίες, 80 καλλιτέχνες που εκπροσωπούσαν 21 επαγγέλματα.
Μετά το δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας, οι κάτοικοι συμμετείχαν ενεργά σε κάθε πολεμική σύγκρουση υπέρ της ανεξαρτησίας, ανεξαρτησία την οποία η Πολωνία ξαναβρήκε το Νοέμβριο του 1918. Ο μεσοπόλεμος ήταν μια χρυσή περίοδος για το Σιέρατς. Η βιομηχανία και η βιοτεχνία σε σύντομο διάστημα ξεπέρασαν την παραγωγικότητα της προπολεμικής περιόδου, ενώ η πολιτισμική ζωή αναπτύχθηκε.
Την 1η Σεπτεμβρίου 1939 ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στις 9 Νοεμβρίου 1939, η πόλη προσαρτήθηκε από το Ράιχ. Οι Ναζί επιχείρησαν να σβήσουν οτιδήποτε είχε σχέση με το πολωνικό παρελθόν του Σιέρατς, καίγοντας όλα τα πολωνικά χειρόγραφα που βρήκαν, μετονομάζοντας τους δρόμους, καταστρέφοντας τα αγάλματα και τις πλάκες που μνημόνευαν ιστορικά γεγονότα. Ως απάντηση, αντιστασιακά κινήματα έκαναν την εμφάνισή τους στην περιοχή, τα οποία πολεμήθηκαν λυσσαλέα από την Γκεστάπο.
Στις 23 Ιανουαρίου 1945, ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε μία πόλη που είχε χάσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού της και που ήταν μερικώς κατεστραμμένη. Το Σιέρατς επανοικήθηκε μετά τον πόλεμο, καθώς η αναγέννηση της πολωνικής υφαντοβιομηχανίας χρειαζόταν σημαντικό αριθμό εργατικών χεριών.
Τουρισμός Επεξεργασία
Αξιοθέατα της πόλης:
- παλαιά οικία του 15ου αιώνα
- αρχαιολογικό και εθνογραφικό μουσείο
- εκκλησία και μοναστήρι των Δομινικανών του 17ου αιώνα
- γοτθική ενοριακή εκκλησία με γλυπτά που χρονολογούνται από τον Μεσαίωνα
- στη θέση του ερηπωμένου, σήμερα, κάστρου του Καζίμιρ Γ΄ του Μέγα, μια κωμόπολη
- στο Τούμπατζιν, σε κοντινή απόσταση του Σιέρατς, του μουσείο εσωτερικών διακοσμήσεων σε μια παλιά αγρέπαυλη
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Największe miasta w Polsce pod względem liczby ludności» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Επίσημος ιστότοπος της πόλης Αρχειοθετήθηκε 2018-10-31 στο Wayback Machine.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Πολωνίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |