Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985
Η (2η) Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985 (Ιούνιος 1985 - Ιούλιος 1989) ανέλαβε την εξουσία μετά τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της 2ας Ιουνίου 1985.
Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 5 Ιουνίου 1985 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 2 Ιουλίου 1989 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Χρήστος Σαρτζετάκης |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Ανδρέας Παπανδρέου |
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης | Γιάννης Χαραλαμπόπουλος (26 Απριλίου 1985 - 18 Νοεμβρίου 1988) - Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας (23 Σεπτεμβρίου 1987 - 18 Νοεμβρίου 1988) |
Συνολικός αριθμός Μελών | 101 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | Κυβέρνηση πλειοψηφίας 161 / 300 (54%) |
Αξιωματική Αντιπολίτευση | Νέα Δημοκρατία |
Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης | Κωνσταντίνος Μητσοτάκης |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1985 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 3 Ιουλίου 1985 - 12 Μαΐου 1989 (ΣΤ΄ Αναθεωρητική Βουλή - Δ΄κοινοβουλευτική περίοδος)[1] |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1981 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη 1989 |
Το 1986 η κυβέρνηση προχώρησε σε συνταγματική αναθεώρηση, με στόχο κυρίως την μείωση των υπερ-εξουσιών του Προέδρου της Δημοκρατίας, με παράλληλη ενίσχυση των Πρωθυπουργικών εξουσιών.[2]
Με επικεφαλής τον Κώστα Σημίτη, η κυβέρνηση - με το λεγόμενο «σταθεροποιητικό πρόγραμμα» θα προσπαθήσει να ελέγξει τις δημόσιες δαπάνες. Συγκεκριμένα το πρόγραμμα περιελάμβανε: «πάγωμα των μισθών στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,
έλεγχο των προσλήψεων, συγκράτηση των δημοσίων εξόδων ιδίως μέσω περιορισμού των κοινωνικών δαπανών, κίνητρα προς το ξένο κεφάλαιο για επενδύσεις στην Ελλάδα, προσπάθεια αναδιοργάνωσης του ευρύτερου δημόσιου τομέα και ανασυγκρότησης των δημοσίων επιχειρήσεων, καθώς και πρωτοβουλίες για τη σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς από τον κρατικό εναγκαλισμό.
Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου αναδιάρθρωσης, που έγινε ωστόσο προσπάθεια να διαθέτει και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, τέθηκε υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού στηρίχτηκε σε ένα δάνειο έκτακτης ανάγκης ύψους περίπου 2 δισεκατομμυρίων ecu».[3]
Κορυφαίο γεγονός αυτών των χρόνων, αλλά και των χρόνων που θα ακολουθήσουν, υπήρξε το ξέσπασμα του σκανδάλου Κοσκωτά. Τον Αύγουστο του 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου, ασθενής με στεφανιαία νόσο σε προχωρημένο στάδιο, θα μεταβεί στο Λονδίνο, στο νοσοκομείο Χέρφιλντ, για να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, και όταν επιστρέψει στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το ξέσπασμα του σκανδάλου.[4] Ο βίος και η πολιτεία του τότε πανίσχυρου τραπεζίτη και εκδότη Γιώργου Κοσκωτά άρχισε να έρχεται στο φως τον Οκτώβριο του 1987, μετά από αποκαλύψεις των εφημερίδων. Οι αποκαλύψεις συνεχίζονταν εμπλέκοντας τους επόμενους μήνες, κυρίως τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα ( ο οποίος κατηγορήθηκε ότι είχε δωροδοκηθεί από τον εκδότη με 2 εκαττομμύρια δολλάρια) αλλά και άλλα μεγαλόσχημα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, και τέλος και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Στις 11 Μαρτίου του 1989 ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης εξαιτίας του σκανδάλου, η οποία αν και δεν υποστηρίχτηκε τελικά από την πλειοψηφία των βουλευτών (ψήφισαν 123 «υπέρ της πρότασης» και 155 «κατά»), ωστόσο άνοιξε το δρόμο για μια πολιτική αντιπαράθεση μέχρις εσχάτων.[5]
Σύνθεση της Κυβέρνησης
Επεξεργασία- Πρωθυπουργός - (Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου): Ανδρέας Παπανδρέου
- «Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ»: Άκης Τσοχατζόπουλος
- «Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως»
- «Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Απόστολος Λάζαρης
- «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Δημήτριος Μαρούδας
- «Υπουργείον Εξωτερικών»
- «Υπουργός Εξωτερικών» : Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών»: Κάρολος Παπούλιας
- «Υφυπουργός Εξωτερικών» : Θεόδωρος Πάγκαλος
- «Υπουργείον Εθνικής Αμύνης»
- «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Ανδρέας Παπανδρέου
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας» : Αντώνης Δροσογιάννης
- «Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας»
- «Υπουργός Εθνικής Οικονομίας» :Γεράσιμος Αρσένης
- «Υπουργείον Εσωτερικών»
- «Υπουργός Εσωτερικών» : Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας
- «Υπουργείο Δημοσίων Έργων»
- «Υπουργός Δημοσίων Έργων» : Ευάγγελος Κουλουμπής
- Υπουργείον Δικαιοσύνης
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Μιλτιάδης Παπαϊωάννου
- «Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων»
- «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Απόστολος Κακλαμάνης
- «Υπουργείον Οικονομικών»
- «Υπουργός Οικονομικών» : Γεράσιμος Αρσένης
- «Υπουργείον Γεωργίας»
- «Υπουργός Γεωργίας» : Κώστας Σημίτης
- «Υπουργείον Πολιτισμού και Επιστημών»
- «Υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών» : Μελίνα Μερκούρη
- «Υπουργείο Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος»:
- «Υπουργός Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος» : Ευάγγελος Κουλουμπής
- «Υπουργείον Ενεργείας και Φυσικών Πόρων»
- «Υπουργός Ενεργείας και Φυσικών Πόρων» : Ελευθέριος Βερυβάκης
- «Υπουργείο Έρευνας και Τεχνολογίας»
- «Υπουργός Έρευνας και Τεχνολογίας»:Απόστολος Κακλαμάνης
- «Υπουργείον Εμπορίου»
- «Υπουργός Εμπορίου» : Νικόλαος Ακριτίδης
- «Υπουργείο Εργασίας»
- «Υπουργός Εργασίας» : Άκης Τσοχατζόπουλος
- «Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας»
- «Υπουργός Υγείας και Πρόνοιας»: Γεώργιος Γεννηματάς
- «Υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
- «Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων» : Γεώργιος Γεννηματάς
- «Υπουργείο Συγκοινωνιών»
- «Υπουργός Συγκοινωνιών» : Ευάγγελος Κουλουμπής
- «Υπουργείον Δημοσίας Τάξεως»
- «Υπουργός Δημοσίας Τάξεως» : Αθανάσιος Τσούρας
- «Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας»
- «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας» : Γεράσιμος Αρσένης
- «Υπουργείο Βορείου Ελλάδος»
- «Υπουργός Βορείου Ελλάδος» : Ανδρέας Παπανδρέου
Ανασχηματισμός 26ης Ιουλίου 1985
ΕπεξεργασίαΜε τον νόμο 1558/1985 - «Κυβέρνηση και κυβερνητικά όργανα» - που τέθηκε σε ισχύ από την 26η Ιουλίου 1985, αναδιαρθρώθηκε και πάλι ο κυβερνητικός τομέας. Συγκεκριμένα, και όσον αφορά τα συλλογικά κυβερνητικά όργανα, στα ήδη υπάρχοντα ΚΥ.ΣΥΜ. και ΚΥ.Σ.Ε.Α, προστέθηκε και το Α.Σ.Ο.Π. (Ανώτατο Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής)[7], το οποίο αποφάσιζε για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης καθώς και την εφαρμογή αυτής. Στο Συμβούλιο αυτό εκτός του Πρωθυπουργού και των αρμόδιων Υπουργών, συμμετείχε και ο εκάστοτε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Επίσης, σχηματίστηκε η Ε.Τ.Ε. (Επιτροπή Τιμών και Εισοδημάτων) η οποία αποφάσιζε, συντόνιζε και έλεγχε την εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης.
Υπό την άμεση εποπτεία του Πρωθυπουργού, με τον νέο νόμο υπήχθησαν το Πολιτικό του Γραφείο, η Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου, η Κ.Υ.Π. (Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών) και η ΚΕ.Ν.Ε. (Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή).[8]
Επίσης, συστάθηκαν σαν αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες οι «Γενικές Γραμματείες» του κάθε υπουργείου καθώς και τρεις θέσεις «Υπουργών άνευ Χαρτοφυλακίου».[9]
Η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, τα υπουργεία και υφυπουργεία, και η σειρά προβαδίσματος των υπουργών καθορίστηκε ως εξής:
- «Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως»
- «Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Άκης Τσοχατζόπουλος
- «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Κώστας Λαλιώτης
- - παραιτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 1985
- «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Μιλτιάδης Παπαϊωάννου
- «Υπουργείο Εσωτερικών και Δημοσίας Τάξης»
- «Υπουργός Εσωτερικών και Δημοσίας Τάξης» : Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών και Δημοσίας Τάξης» : Αθανάσιος Τσούρας
- «Υφυπουργός Εσωτερικών και Δημοσίας Τάξης» : Χάρης Καστανίδης
- «Υπουργείον Εξωτερικών»
- «Υπουργός Εξωτερικών» : Κάρολος Παπούλιας
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών»: Θεόδωρος Πάγκαλος
- «Υφυπουργός Εξωτερικών» : Ιωάννης Καψής
- «Υπουργείον Εθνικής Αμύνης»
- «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Ανδρέας Παπανδρέου
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας» : Αντώνης Δροσογιάννης
- «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : Αναστάσιος Σεχιώτης
- «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : Βασίλης Σαραντίτης
- «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : Θεόδωρος Στάθης
- «Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας»
- «Υπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Κώστας Σημίτης
- «Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Γιάννος Παπαντωνίου
- «Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Παναγιώτης Ρουμελιώτης
- «Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
- «Υπουργός Υγείας και Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Γεώργιος Γεννηματάς
- «Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Γιάννης Φλώρος
- «Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας»: Ρούλα Κακλαμανάκη
- Υπουργείον Δικαιοσύνης
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης
- «Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων»
- «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Απόστολος Κακλαμάνης
- «Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Πέτρος Μώραλης
- «Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Φίλιππος Πετσάλνικος
- «Υπουργείο Πολιτισμού»
- «Υπουργός Πολιτισμού» : Μελίνα Μερκούρη
- «Υφυπουργός Πολιτισμού» : Γεώργιος Α. Παπανδρέου
- «Υφυπουργός Πολιτισμού» : Ιωσήφ Βαλυράκης
- «Υπουργείον Οικονομικών»
- «Υπουργός Οικονομικών» : Δημήτρης Τσοβόλας
- «Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών» : Νίκος Αθανασόπουλος
- «Υφυπουργός Οικονομικών» : Δημήτρης Γεωργακόπουλος
- «Υπουργείο Βόρειας Ελλάδας»
- «Υπουργός Βόρειας Ελλάδας» : Γιάννης Παπαδόπουλος
- «Υπουργείο Αιγαίου»
- «Υπουργός Αιγαίου» : Κοσμάς Σφυρίου
- «Υπουργείον Γεωργίας»
- «Υπουργός Γεωργίας» : Γιάννης Ποττάκης
- «Αναπληρωτής Υπουργός Γεωργίας» : Γιώργος Μωραΐτης
- Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων»
- «Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Ευάγγελος Κουλουμπής
- «Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Κώστας Γείτονας
- «Υπουργείο Εργασίας»
- «Υπουργός Εργασίας» : Ευάγγελος Γιαννόπουλος
- «Υπουργείο Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας»
- «Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας» : Ελευθέριος Βερυβάκης
- «Υφυπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας» : Βάσω Παπανδρέου
- «Υπουργείον Εμπορίου»
- «Υπουργός Εμπορίου» : Νικόλαος Ακριτίδης
- «Υφυπουργός Εμπορίου» : Γιώργος Κατσιφάρας
- «Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών»
- «Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Γεώργιος Παπαδημητρίου
- «Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Αλέξανδρος Ρουσσόπουλος
- «Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας»
- «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας» : Ευστάθιος Αλεξανδρής
Ανασχηματισμός 25ης Ιουλίου 1986
ΕπεξεργασίαΣτις 24 Απριλίου 1986, η «Γενική Γραμματεία Δημόσιας Τάξης», αναβαθμίστηκε σε Υπουργείο, οπότε στον ανασχηματισμό της 26ης Απριλίου, δημιουργήθηκαν και πάλι δυο ξεχωριστά Υπουργεία ενώ η σειρά κατάταξης των Υπουργείων διαμορφώθηκε ως εξής:
- «Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης» : Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος
- «Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης» : Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας (από 23 Σεπτεμβρίου 1987)
- «Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως»
- «Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Άκης Τσοχατζόπουλος
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Απόστολο Κακλαμάνη
- «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Γιάννης Καψής (από 28 Ιανουαρίου 1987, παράλληλα με την θέση του Υφυπουργού Εξωτερικών)
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Αθανάσιος Δημητρακόπουλος
- «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Μιλτιάδης Παπαϊωάννου
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- «Υπουργείο Εσωτερικών»
- «Υπουργός Εσωτερικών» : Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Εμμανουήλ Παπαστεφανάκη
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Άκη Τσοχατζόπουλο
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών»(η θέση συστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987): Κοσμάς Σφυρίου
- «Υφυπουργός Εσωτερικών» : Αθανάσιος Τσούρας
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Βασίλειο Παπαγιάννη
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Γιώργο Κατσιμπάρδη
- «Υφυπουργός Εσωτερικών» : Τάσος Σεχιώτης
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- «Υπουργείον Εξωτερικών»
- «Υπουργός Εξωτερικών» : Κάρολος Παπούλιας
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών»: Θεόδωρος Πάγκαλος
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών»: Γιάννης Καψής (από 23 Σεπτεμβρίου 1987)
- «Υφυπουργός Εξωτερικών» : Γιάννης Καψής
- - παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- «Υπουργείον Εθνικής Αμύνης»
- «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Γιάννης Χαραλαμπόπουλος
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας» : Στάθης Γιώτας (από 23 Σεπτεμβρίου 1987)
- «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : Ορέστης Παπαστρατής
- «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : Βασίλης Σαραντίτης
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : Θεόδωρος Στάθης
- - παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- «Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας»
- «Υπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Κώστας Σημίτης
- - αντικαταστάθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1987 από τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη
- «Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Γιάννος Παπαντωνίου
- «Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Παναγιώτης Ρουμελιώτης
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Αντώνη Γεωργιάδη
- - αντικαταστάθηκε στις 27 Ιουνίου 1987 από τον Θεόδωρο Καρατζά
- «Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
- «Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Γεώργιος Γεννηματάς
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Γεώργιο - Αλέξανδρο Μαγκάκη
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Γιάννη Φλώρο
- «Υφυπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Γιάννης Φλώρος
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- «Υφυπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Ρούλα Κακλαμανάκη
- - αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Γρηγόρη Σολωμό
- - παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- - στις 27 Νοεμβρίου 1987 τη θέση ανέλαβε και πάλι ο Γρηγόρης Σολωμός
- - παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- «Υφυπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Μαρία Κυπριωτάκη - Περράκη (από 28 Απριλίου 1986)
- - αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από την Σύλβα Ακρίτα
- Υπουργείον Δικαιοσύνης
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Απόστολος Κακλαμάνης
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Ελευθέριο Βερυβάκη
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα
- «Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων»
- «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Αντώνης Τρίτσης
- - αντικαταστάθηκε στις 9 Μαΐου 1988 από τον Απόστολο Κακλαμάνη (που ανέλαβε έτσι δύο Υπουργεία)
- «Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Πέτρος Μώραλης
- - αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Δήμο Παπαδημητρίου
- - παραιτήθηκε στις 20 Ιουλίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- - στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 τη θέση ανέλαβε ο Γρηγόριος Σολωμός
- - παραιτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- - στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 τη θέση ανέλαβε ο Γρηγόριος Σολωμός
- - παραιτήθηκε στις 20 Ιουλίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- «Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Φίλιππος Πετσάλνικος
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Γιάννη Κωνσταντινίδη
- «Υπουργείο Πολιτισμού»
- «Υπουργός Πολιτισμού» : Μελίνα Μερκούρη
- «Υφυπουργός Πολιτισμού» : Γεώργιος Α. Παπανδρέου
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Φίλιππο Πετσάλνικο
- «Υφυπουργός Πολιτισμού» : Ιωσήφ Βαλυράκης
- «Υπουργείον Οικονομικών»
- «Υπουργός Οικονομικών» : Δημήτρης Τσοβόλας
- «Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών» : Νίκος Αθανασόπουλος
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 τη θέση ανέλαβε ο Γιώργος Πέτσος
- «Υφυπουργός Οικονομικών» : Δημήτρης Γεωργακόπουλος
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- - στις 5 Φεβρουαρίου 1987 τη θέση ανέλαβε ο Σπύρος Καλούδης
- «Υπουργείο Βόρειας Ελλάδας»
- «Υπουργός Βόρειας Ελλάδας» : Ιωάννης Παπαδόπουλος
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Στέλιο Παπαθεμελή
- «Υπουργείο Αιγαίου»
- «Υπουργός Αιγαίου» : Κοσμάς Σφυρίου
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Πέτρο Βάλβη
- «Υπουργείον Γεωργίας»
- «Υπουργός Γεωργίας» : Γιάννης Ποτάκης
- «Υφυπουργός Γεωργίας» : Δημήτριος Πιτσιώρης
- «Υφυπουργός Γεωργίας» :Αχιλλέας Κολιούσης
- - αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Κώστα Τσιγαρίδα
- Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων»
- «Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Ευάγγελος Κουλουμπής
- «Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» (η θέση δημιουργήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987): Εμμανουήλ Παπαστεφανάκης
- «Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Κώστας Γείτονας
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- «Υπουργείο Εργασίας»
- «Υπουργός Εργασίας» : Ευάγγελος Γιαννόπουλος
- - αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Κωνσταντίνο Παπαναγιώτου
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Γιώργο Γεννηματά
- «Υφυπουργός Εργασίας» : Κωνσταντίνος Παπαναγιώτου
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- «Υπουργείο Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας»
- «Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας» : Μάρκος Νάτσινας
- - αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Αναστάσιο Πεπονή
- «Αναπληρωτής Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας»[10] : Βάσω Παπανδρέου
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Κώστα Παπαναγιώτου
- «Υφυπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας» : Βάσω Παπανδρέου
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- - στις 5 Φεβρουαρίου 1987 διορίστηκε ο Γιώργος Πέτσος
- - παραιτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 και η θέση έμεινε κενή
- - στις 5 Φεβρουαρίου 1987 διορίστηκε ο Γιώργος Πέτσος
- «Υπουργείον Εμπορίου»
- «Υπουργός Εμπορίου» : Γιώργος Κατσιφάρας
- - αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Βασίλη Σαραντίτη
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη
- - αντικαταστάθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1987 από τον Νίκο Ακριτίδη
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη
- «Υφυπουργός Εμπορίου» : Χρήστος Φωτίου
- «Υφυπουργός Εμπορίου» : Γεώργιος Δασκαλάκης (από 5 Φεβρουαρίου 1987)
- «Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών»
- «Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Γεώργιος Παπαδημητρίου
- - αντικαταστάθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 από τον Κώστα Μπαντουβά
- «Αναπληρωτής Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» (από 23 Σεπτεμβρίου 1987): Βασίλης Σαραντίτης
- «Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Αλέξανδρος Ρουσσόπουλος
- - παραιτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1986 και η θέση έμεινε κενή
- «Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Στέφανος Τζουμάκας
- - αντικαταστάθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1987 από τον Σπύρο Ράλλη
- «Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας»
- «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας» : Ευστάθιος Αλεξανδρής
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1987 από τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου» : Αθανάσιος Φιλιππόπουλος(από 5 Φεβρουαρίου 1987)
Ανασχηματισμός 22ης Ιουνίου 1988
ΕπεξεργασίαΣτις 19 Αυγούστου του 1988 το «Υπουργείο Βορείου Ελλλάδος», μετονομάστηκε σε «Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης» [11] Η πρόταση για την μετονομασία ανήκε στον αρμόδιο υπουργό, τον Στέλιο Παπαθεμελή, και αφορμή έδωσε η προπαγάνδα του κρατιδίου της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» της Γιουγκοσλαβίας, για την ελληνικότητα ή μη της περιοχής. [12]
- «Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης» : Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος
- - παραιτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988
- «Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης» : Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας
- - παραιτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988
- «Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως»
- «Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Απόστολος Κακλαμάνης
- - αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα
- - παραιτήθηκε στις 16 Μαρτίου 1989 και αντικαταστάθηκε μια ημέρα μετά, από τον Αναστάσιο Πεπονή (ο οποίος διέθετε πλέον δύο χαρτοφυλάκια)
- «Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Δημήτρης Μαρούδας
- «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Μαρία Κυπριωτάκη - Περράκη (από 18 Νοεμβρίου 1988)
- «Υπουργείο Εσωτερικών»
- «Υπουργός Εσωτερικών» : Άκης Τσοχατζόπουλος
- - παραιτήθηκε στις 2 Ιουνίου 1989 ενόψει εκλογών
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών»: Γιάννης Σκουλαρίκης
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- «Υφυπουργός Εσωτερικών» : Κίμων Κουλούρης
- «Υπουργός Δημοσίας Τάξης» :
- «Υπουργός Δημοσίας Τάξης» : Αναστάσιος Σεχιώτης
- - παραιτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1988 και η θέση έμεινε κενή
- - στις 18 Νοεμβρίου 1988 ανέλαβε ο Γιώργος Πέτσος
- - αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Άκη Τσοχατζόπουλο (που πλέον είχε δύο χαρτοφυλάκια)
- - παραιτήθηκε στις 2 Ιουνίου 1989 ενόψει εκλογών
- «Υφυπουργός Δημοσίας Τάξης» : Σήφης Βαλυράκης
- «Υπουργείον Εξωτερικών»
- «Υπουργός Εξωτερικών» : Κάρολος Παπούλιας
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών»: Θεόδωρος Πάγκαλος
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών»: Γιάννης Καψής
- «Υπουργείον Εθνικής Αμύνης»
- «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Γιάννης Χαραλαμπόπουλος
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας» : Στάθης Γιώτας
- - παραιτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1988
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας» : Γιώργος Μωραΐτης (από 18 Νοεμβρίου 1988)
- «Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης» : Ορέστης Παπαστρατής
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- «Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας»
- «Υπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Παναγιώτης Ρουμελιώτης
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Νίκος Σκουλάς
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 και η θέση έμεινε κενή
- «Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Γιάννος Παπαντωνίου
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 και η θέση έμεινε κενή
- «Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας» : Θεόδωρος Καρατζάς
- - αντικαταστάθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1988 από τον Παυσανία Ζακολίκο
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 και η θέση έμεινε κενή
- «Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
- «Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Γιάννης Φλώρος
- - αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Απόστολο Κακλαμάνη
- «Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων» : Μανώλης Σκουλάκης (από 17 Μαρτίου 1989)
- «Υφυπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων»: Μανώλης Σκουλάκης
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- Υπουργείον Δικαιοσύνης
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας
- - αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Βασίλειο Ρώτη
- - αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Γιάννη Σκουλαρίκη
- - παραιτήθηκε στις 2 Ιουνίου 1989 ενόψει εκλογών
- - αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Γιάννη Σκουλαρίκη
- «Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων»
- «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Γιώργος Α. Παπανδρέου
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Στέφανος Τζουμάκας (από 18 Νοεμβρίου 1988)
- - παραιτήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1988
- - στις 22 Δεκεμβρίου 1988 ανέλαβε ο Νικόλαος Λεβογιάννης
- «Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Ρούλα Κακλαμανάκη
- - αντικαταστάθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1988 από τον Χάρη Καστανίδη
- - στις 22 Δεκεμβρίου 1988 ανέλαβε ο Φίλιππος Πετσάλνικος
- «Υπουργείο Πολιτισμού»
- «Υπουργός Πολιτισμού» : Μελίνα Μερκούρη
- «Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού» : Θεόδωρος Στάθης
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- «Υφυπουργός Πολιτισμού» : Μανώλης Χατζηνάκης (από τις 18 Νοεμβρίου 1988)
- «Υφυπουργός Πολιτισμού» : Ειρήνη Λαμπράκη (από τις 18 Νοεμβρίου 1988)
- «Υπουργείον Οικονομικών»
- «Υπουργός Οικονομικών» : Δημήτρης Τσοβόλας
- «Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών» :
- «Υφυπουργός Οικονομικών» : Ηλίας Παπαηλίας
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- «Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης»
- «Υπουργός Μακεδονίας - Θράκης» : Στέλιος Παπαθεμελής
- «Υπουργείο Αιγαίου»
- «Υπουργός Αιγαίου» : Πέτρος Βάλβης
- - αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο
- «Υπουργείον Γεωργίας»
- «Υπουργός Γεωργίας» : Γιάννης Ποττάκης
- «Υφυπουργός Γεωργίας» : Δημήτριος Πιτσιώρης
- «Υφυπουργός Γεωργίας» :Κώστας Τσιγαρίδας
- «Υφυπουργός Γεωργίας» :Δημήτριος Κεφαλίδης
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων»
- «Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Ευάγγελος Κουλουμπής
- - αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Βασίλειο Κεδίκογλου
- - αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Εμμανουήλ Παπαστεφανάκη
- «Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Εμμανουήλ Παπαστεφανάκης
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 και η θέση έμεινε κενή
- «Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Γεώργιος Κτενάς (από 18 Νοεμβρίου 1988)
- «Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» : Ιωάννης Τσακλίδης (από τις 18 Νοεμβρίου 1988)
- «Υπουργείο Εργασίας»
- «Υπουργός Εργασίας» : Γιώργος Γεννηματάς
- «Υφυπουργός Εργασίας» : Πέτρος Μώραλης (από τις 18 Νοεμβρίου 1988)
- «Υπουργείο Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας»
- «Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας» : Αναστάσιος Πεπονής
- «Αναπληρωτής Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας»: Κωνσταντίνος Παπαναγιώτου
- «Αναπληρωτής Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας»: Παυσανίας Ζακολίκος (από 17 Μαρτίου 1989)
- «Υπουργείο Εμπορίου»
- «Υπουργός Εμπορίου» : Νίκος Ακριτίδης
- - αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Γιάννο Παπαντωνίου
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εμπορίου» : Βάσω Παπανδρέου
- - παραιτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1989
- «Υφυπουργός Εμπορίου» : Χρήστος Φωτίου
- «Υφυπουργός Εμπορίου» : Γεώργιος Δασκαλάκης
- «Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών»
- «Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Γιώργος Πέτσος
- - αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Ιωάννη Χαραλάμπους
- «Αναπληρωτής Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών»: Κοσμάς Σφυρίου
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- «Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» :Αλέξανδρος Ρουσσόπουλος
- «Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών» : Ιωάννης Κουτσογιάννης (από τις 18 Νοεμβρίου 1988)
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- «Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας»
- «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας» : Ευάγγελος Γιαννόπουλος
- - αντικαταστάθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1988 από τον Βασίλη Σαραντίτη
- - αντικαταστάθηκε στις 17 Μαρτίου 1989 από τον Αντώνη Ντεντιδάκη
- «Αναπληρωτής Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας» : Αντώνιος Ντεντιδάκης (από 18 Νοεμβρίου 1988)
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- Υπουργείο Τουρισμού [13]
- «Υπουργός Τουρισμού» : Νίκος Σκουλάς (από 17 Μαρτίου 1989)
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου» : Αθανάσιος Φιλιππόπουλος
- - παραιτήθηκε στις 17 Μαρτίου 1989
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου» : Χρήστος Μαρκόπουλος
- «Υπουργός χωρίς Χαρτοφυλάκιο» : Κώστας Λαλιώτης (από τις 18 Νοεμβρίου 1988)
- - παραιτήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1988
Στις 2 Ιουνίου 1989[14] και εν όψει των προγραμματισμένων για τις 18 Ιουνίου βουλευτικών εκλογών, η κυβέρνηση μετατράπηκε σε υπηρεσιακή με τις τοποθετήσεις εξωκοινοβουλευτικών προσώπων, στα αρμόδια υπουργεία και συγκεκριμένα στα:
- «Υπουργός Εσωτερικών» : Παναγιώτης Μαρκόπουλος - (επίτιμος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας)
- «Υπουργός Δημοσίας Τάξης» : Παναγιώτης Μαρκόπουλος
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Κωνσταντίνος Σταμάτης - (επίτιμος Εισαγγελέας Αρείου Πάγου)
- «Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως» : Δημήτριος Γκλαβάς - (δημοσιογράφος)
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ https://www.hellenicparliament.gr/Praktika/Synedriaseis-Olomeleias?search=on&SessionPeriod=e1ee3720-68e9-456b-9256-9d27608cd2e1&pageNo=1
- ↑ «Η Στ’ Αναθεωρητική Βουλή ολοκλήρωσε το 1986 την Αναθεώρηση του Συντάγματος του 1975. Παρά την πολιτική ένταση που επικράτησε, η Αναθεώρηση του 1986 υπήρξε η πρώτη στην ελληνική συνταγματική ιστορία, η οποία συντελέσθηκε σε αρμονία με την περί αναθεωρήσεως του Συντάγματος. Η Αναθεώρηση κατήργησε τις ‘’υπερεξουσίες’’ του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κυρίως εισήγαγε γνήσιο κοινοβουλευτικό πολίτευμα με την κατάργηση της δυνατότητας παύσης της Κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η Κυβέρνηση εξαρτάται πλέον, μετά την Αναθεώρηση του 1986, από την εμπιστοσύνη του Προέδρου της Δημοκρατίας.»https://www.syntagmawatch.gr/my-constitution/apo-ti-stratiotiki-diktatoria-sto-syntagma-tou-1975-1986-2001/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Το 1988 σφραγίζεται από την έκρηξη του σκανδάλου Κοσκωτά και την εσπευσμένη αναχώρηση του Α. Παπανδρέου στο Λονδίνο για εγχείρηση ανοικτής καρδιάς (25 Αυγούστου). Η ασθένειά του πυροδοτεί την μέχρι τότε υποβόσκουσα μάχη για τη διαδοχή με κύριους αντίπαλους τον Μ. Κουτσόγιωργα και τον Γ. Γεννηματά. Όταν στις 22 Οκτωβρίου ο Α. Παπανδρέου επιστρέφει στην Αθήνα, η σύγκρουση που προκαλεί το σκάνδαλο Κοσκωτά έχει ουσιαστικά ξεφύγει από τον έλεγχο της κυβέρνησης. Στις 7 Νοεμβρίου ο Γ. Κοσκωτάς φεύγει παράνομα από την Ελλάδα, ενώ ο πανίσχυρος αντιπρόεδρος Μ. Κουτσόγιωργας κατηγορείται ευθέως. Τη χαριστική βολή θα τη δεχθεί στις 8 Φεβρουαρίου 1989, όταν θα δημοσιευθεί ότι είχε δωροδοκηθεί με δύο εκατ. δολάρια. Είχε προηγηθεί, όμως, στις 19 Νοεμβρίου 1988 η ολομέλεια των εφετών, με την οποία η Δικαιοσύνη ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων.»https://www.kathimerini.gr/112840/article/epikairothta/politikh/1985-1993-mia-taragmenh-epoxh
- ↑ https://www.enikos.gr/society/522480/andreas-papandreou-o-igetis-pou-simadepse-tin-ellada
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», https://gslegal.gov.gr/?p=1291
- ↑ http://nomoskopio.gr/n_1558_85_5.php?toc=0&printWindow&
- ↑ http://www.nomoskopio.gr/pd_63_05_85.php?toc=0&printWindow&
- ↑ ΦΕΚ Α137/ 1985 [1]
- ↑ η θέση συστάθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1986 (ΦΕΚ Β735/ 1986)
- ↑ ΦΕΚ Β575/ 1988
- ↑ «Το 1988 είχε φουντώσει η σκοπιανή προπαγάνδα σχετικά με το όνομα «Μακεδονία». Και η αυστραλιανή κυβέρνηση είχε διατυπώσει ενστάσεις για τη λειτουργία μιας έκθεσης σχετικά με την ελληνικότητα της Μακεδονίας στην Αυστραλία. Αυτό έγινε αφορμή ο υπουργός Στ. Παπαθεμελής να προτείνει στον πρωθυπουργό Ανδρ. Παπανδρέου την αλλαγή του ονόματος του υπουργείου Βόρειας Ελλάδας.» http://politicalpedia.eklogika.gr/yp-maked-thrakis/ Αρχειοθετήθηκε 2020-07-03 στο Wayback Machine.
- ↑ Στις 10 Μαρτίου 1989 και με τον Ν. 1835/89 συστάθηκε το «Υπουργείο Τουρισμού», στο οποίο ανατέθηκε ο σχεδιασμός και η άσκηση της κυβερνητικής αποστολής στον τομέα του τουρισμού και των αερομεταφορών. Στο Υπουργείο εντάχτηκε ο Ε.Ο.Τ. με τις εταιρείες που λειτουργούσε, η Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων (Σ.Τ.Ε.), και το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας (Ξ.Ε.Ε.).
- ↑ ΦΕΚ Α150 /1989
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |