Λεοπόλδος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Ο Λεοπόλδος Β΄ (5 Μαΐου 1747 - 1 Μαρτίου 1792) ήταν αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Βοημίας (1790 - 1792), αρχιδούκας της Αυστρίας και μέγας δούκας της Τοσκάνης (1765 - 1790). Ήταν ο τρίτος γιος του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Α΄ και της Μαρίας Θηρεσίας, αδελφός του αυτοκράτορα Ιωσήφ Β΄ και της Μαρίας Αντουανέτας. Ήταν ένας από τους μετριοπαθείς εκπροσώπους της "πεφωτισμένης δεσποτείας".
.png)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Πίνακας περιεχομένων
Η νεότητά τουΕπεξεργασία
Ως τριτότοκος ο Λεοπόλδος προοριζόταν για το ιερατικό στάδιο, αλλά όταν πέθανε ο δεύτερος αδελφός του Κάρολος (1761) ορίστηκε ο ίδιος διάδοχος στο Δουκάτο της Τοσκάνης και παντρεύτηκε την ινφλαντα Μαρία Λουίζα της Ισπανίας, κόρη του Καρόλου Γ΄. Τον Αύγουστο του 1765 διαδέχθηκε τον πατέρα του ως μέγας δούκας της Τοσκάνης. Υπήρξε διάσημος στην Φλωρεντία για τις πολλές εξωσυζυγικές του σχέσεις.
Μέγας Δούκας της ΤοσκάνηςΕπεξεργασία
Κατά τη διάρκεια των 20 χρόνων που ήταν δούκας της Φλωρεντίας αναμόρφωσε πλήρως το Δουκάτο, κατάργησε τους αυστηρούς περιορισμούς που είχαν τεθεί στη βιομηχανία και στην ατομική ιδιοκτησία από τον Οίκο των Μεδίκων ενώ είχαν διατηρηθεί από τον πατέρα του. Έκανε νέο σύστημα δικαιότερο για την φορολογία από τα κέρδη του οποίου εκτέλεσε μεγάλα δημόσια έργα, παρ´όλα αυτά ήταν αντιπαθής στον Ιταλικό λαό λόγω της φιλαργυρίας του. Δεν μπόρεσε όμως να ελέγξει την εκκλησιαστική περιουσία και οι προσπάθειες του να το κάνει τον έφεραν σε σύγκρουση με τον πάπα.
Η σημαντικότερη αναμόρφωσή του έγινε στις 30 Νοεμβρίου 1786, όταν για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία κατάργησε με νόμο την θανατική ποινή και τα βασανιστήρια. Παραχώρησε Σύνταγμα στους πολίτες που είχε πολλές ομοιότητες με αυτό της Βιρτζίνια (1778), βασίστηκε στην προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, και στον διαχωρισμό εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας. Ωστόσο δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί γιατί ο Λεοπόλδος μετακινήθηκε στην Βιέννη (3 Μαρτίου 1790) όπου ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας και επίσης διότι το συγκεκριμένο σύνταγμα εθεωρείτο πολύ προοδευτικό για την εποχή του και κατά συνέπεια συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις.
Έκανε και άλλες οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, καθιέρωσε υποχρεωτικό το εμβόλιο στην ευλογιά ενώ απαγόρευσε κάθε μορφή βασανιστηρίων στους ψυχικά ασθενείς, κατασκευάζοντας ταυτόχρονα πολλά νοσοκομεία για την περίθαλψή τους. Τα τελευταία χρόνια είχε πολλές συναντήσεις με τον μεγαλύτερο αδελφό του αυτοκράτορα Ιωσήφ Β΄, για τον οποίο ήταν σίγουρος ότι θα τον διαδεχτεί σύντομα επειδή ήταν άτεκνος και έπασχε από ανίατη ασθένεια. Παρ' όλα αυτά, ενώ ήταν αρκετά αγαπημένοι, αρνήθηκε τη συμβασιλεία μαζί του γιατί δεν ήθελε να έχει φθορά από την αντιδημοτικότητα του.
ΑυτοκράτοραςΕπεξεργασία
Μια από τις πρώτες ενέργειες του ως αυτοκράτορας ήταν η εκστρατεία του στο Βέλγιο που είχε ανεξαρτητοποιηθεί προσωρινά τα τελευταία χρόνια βασιλείας του αδελφού του, το προσάρτησε ξανά στην αυτοκρατορία. Αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα από τη Δύση με το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης, στη χώρα που βασίλευε η ίδια η αδελφή του Μαρία Αντουανέτα, η οποία είχε φυλακιστεί και κινδύνευε άμεσα η ζωή της. Στα ανατολικά οι φιλοδοξίες της τσαρίνας Μεγάλης Αικατερίνης που εκμεταλλεύτηκε τις αναταραχές για να προσαρτήσει την Πρωσσία. Η αδελφή του ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια, ενώ ο Λεοπόλδος -που δεν είχε τις διαπραγματευτικές ικανότητες της μητέρας του- προσπάθησε να ζητήσει βοήθεια από την Αγγλία· αναφέρεται μάλιστα η βίαιη συμπεριφορά του απέναντι στον Γάλλο πρίγκηπα Κάρολο. Ο Λεοπόλδος συνέχισε τις διαπραγματεύσεις του για να βρει συμμάχους για επέμβαση στη Γαλλία, μετά την αποτυχία με Αγγλία, Ρωσία, και συναντήθηκε με τον βασιλιά της Πρωσίας στις 25 Αυγούστου 1791 αλλά ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ δήλωσε υπακοή στο νέο Σύνταγμα.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Με τη σύζυγο του Μαρία Λουίζα των Βουρβόνων, κόρη του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας, παιδιά του ήταν:
- Μαρία-Θηρεσία 1767-1827, παντρεύτηκε τον Αντώνιο των Βέττιν δούκα της Σαξονίας.
- Φραγκίσκος Β΄ 1758-1835, αρχιδούκας της Αυστρίας και βασιλιάς της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας.
- Φερδινάνδος Γ΄ 1769-1824, μέγας δούκας της Τοσκάνης.
- Μαρία-Άννα 1770-1809, ηγουμένη στη Θηρεσιανή μονή τη Πράγας.
- Κάρολος 1771-1847, δούκας του Τέσεν/Τσέσιν.
- Αλέξανδρος-Λεοπόλδος 1772-1795, απεβ. 23 ετών.
- Ιωσήφ, αρχιδούκας της Αυστρίας 1776-1847, παλατινός (κόμης) της Ουγγαρίας.
- Μαρία-Κλημεντίνη 1777-1801, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Α΄ των Βουρβόνων-Ισπανίας βασιλιά των Δύο Σικελιών.
- Αντώνιος 1779-1835, μεγάλος μάγιστρος των Τευτόνων ιπποτών.
- Ιωάννης 1782-1859, αρχιστράτηγος της Αυστρίας και αντιβασιλιάς της Γερμανικής αυτοκρατορίας.
- Ράινερ-Ιωσήφ 1783-1853, αντιβασιλιάς της Λομβαρδο-Βενετίας.
- Λουδοβίκος 1784-1864, αρχιδούκας της Αυστρίας.
- Ροδόλφος 1788-1831, καρδινάλιος, αρχιεπίσκοπος του Όλμπουτς/Ολομόουτς.
| Προκάτοχος: Ιωσήφ Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
Κόμης της Φλάνδρας 1790–1792 |
Διάδοχος: Φραγκίσκος Β´ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
| Προκάτοχος: Ιωσήφ Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
Κόμης του Αινώ 1790–1792 |
Διάδοχος: Φραγκίσκος Β´ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Leopold II, Holy Roman Emperor της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6jq1vth. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 6793005. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Leopold-II-Holy-Roman-emperor. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 The Peerage. p11155.htm#i111542. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Real Academia de la Historia: «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 26734. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.