Βικιπαίδεια

Μεγάλο Δουκάτο του Φλαντρένσις

Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό.
Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα.

Το Μεγάλο Δουκάτο του Φλαντρένσις (ολλανδικά: Groothertogdom Flandrensis) είναι ένα μικροέθνος με εκτάσεις σε ορισμένα εδάφη της Ανταρκτικής, το οποίο ιδρύθηκε το 2008 από τον Βέλγο Νιλς Φέρμεερς. Το Μεγάλο Δουκάτο του Φλαντρένσις δεν αναγνωρίζεται από καμία χώρα ή κυβέρνηση[1], ούτε είναι πρόθεσή τους να αναγνωριστούν ως χώρα[2]. Από το 2021 το μικροέθνος είναι εγγεγραμμένο στο Βέλγιο ως περιβάλλοντικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός, με επίσημο όνομα «vzw Groothertogdom Flandrensis»[3].

Μεγάλο Δουκάτο του Φλαντρένσις
Grand Duchy of Flandrensis

Σημαία
Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: Flandrensis Domi Nostrae
Εθνικός ύμνος: "Ζήτω το Φλαντρένσις"
Πληθυσμιακές ομάδες
  • Flandriaan
  • Flandrensian
Συνταγματική Μοναρχία
  • Επικεφαλής κράτους: Νιλς Φερμέερς
 • Σύνολο
14,890 km2
Πληθυσμός
 • Απογραφή  
741 (απογραφή του 2021)  
ΝόμισμαΦλάντρι
GMT-8

Ιστορία Επεξεργασία

Το Μεγάλο Δουκάτο του Φλαντρένσις ιδρύθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2008[4]. Το μικροέθνος είναι εμπνευσμένο από τη μεσαιωνική κομητεία της Φλάνδρας (Pagus Flandrensis). Το Δουκάτο αρχικά θεωρήθηκε από τον ιδρυτή ως χόμπι, αργότερα ως οικολογικό εγχείρημα, για την ευαισθητοποίηση σχετικά με το λιώσιμο των πάγων και την κλιματική αλλαγή, και από το 2021 το μικροέθνος είναι επίσης περιβαλλοντικός, μη κερδοσκοπικός, οργανισμός.

Το μικροέθνος έχει τα δικά του δελτία ταυτότητας, νομίσματα, εραλδική, εφημερίδα, σύνταγμα και εθνικό ύμνο. Το Δουκάτο ήταν επίσης μια πολιτική προσομοίωση[5] με πολιτικά κόμματα όπως το APPF (πειρατικό κόμμα), DRP (βασιλικό κόμμα), NPF (εθνικιστικό), FDUP (συνδικαλιστικό), FL-AL (αλληλεγγύη), Lijst Govaert (φιελεύθερο) και L&S (ρεπουμπλικανικό) και διοργάνωσε ετήσιες εκλογές μέχρι το 2014. Ο καθηγητής Άλαστερ Μπόνετ του Πανεπιστημίου του Νιούκαστλ περιέγραψε το Flandrensis ως παράδειγμα ενός μικροέθνους που εμπνέεται από ένα δημοτικό συμβούλιο στο οποίο οι νέοι μαθαίνουν να λαμβάνουν αποφάσεις.[6] Το 2014 ο ιδρυτής περιέγραψε επίσης το Δουκάτο ως πολιτιστικό οργανισμό.

Το 2012, το μικροέθνος αποτελούνταν από 128 πολίτες από 28 διαφορετικές εθνικότητες[7], το 2021 το μικροέθνος έχει 741 πολίτες από 71 εθνικότητες. Εκτός Διαδικτύου, οι δραστηριότητες του Δουκάτου περιορίζονται στην περιοχή γύρω από το Ρούσελαρε[8], αλλά η επίσημη πρεσβεία βρίσκεται στη δυτικο-φλαμανδική πόλη Σιντ Γιουλάαν. Το Δουκάτο είχε επίσης μια κοινοπολιτεία, που, όμως, ένωσε μόνο ολλανδόφωνα μικροέθνη: το Μεγάλο Δουκάτο του Φλαντρένσις, το Πριγκιπάτο του Άρκελ και το Δουκάτο της Καμπινίας (διαλύθηκε το 2016). Το Δουκάτο έχει αναφερθεί στα βελγικά περιφερειακά μέσα ενημέρωσης όπως το Krant van West-Vlaanderen και το Rooselare TV. Μετά τη συμμετοχή του Δουκάτου στο Polination 2012 (2η Διεθνής Συγκέντρωση Μικροεθνών, στις 14 Ιουλίου 2012 στο Λονδίνο)[9], το μικροέθνος έλαβε προσοχή, όταν οι βελγικές εφημερίδες Het Nieuwsblad, Het Belang van Limburg και Gazet van Antwerpen, δημοσίευσαν ένα άρθρο για το Δουκάτο, ως μέρος ενός ρεπορτάζ για τα ευρωπαϊκά μικροέθνη. Το Δουκάτο ήταν αργότερα παρόν σε άλλα διεθνή συνέδρια για τα μικροέθνη: στην Περούτζα (2015), στο Πριγκιπάτο του Εγκ-Μορ (2015), στην Ατλάντα (2017) και στη Βινσέν (2018). Το Δουκάτο είναι ένα από τα λίγα μικροέθνη των οποίων η κάλυψη των εκλογών δημοσιεύτηκε από τοπικά μέσα. Το 2014, το μικροέθνος ήταν το θέμα της τηλεοπτικής εκπομπής "Normale Mensen" στο βελγικό κανάλι Één[10].

Περιοχές Επεξεργασία

Το Φλαντρένσις θεωρείται από τον ιδρυτή ως ένα οικολογικό εγχείρημα, για την ευαισθητοποίηση σχετικά με το λιώσιμο των πάγων. Το Δουκάτο δεν έχει καμία πρόθεση να επισκεφθεί τις περιοχές που διεκδικεί. Οι εδαφικές διεκδικήσεις του Δουκάτου είναι μια δήλωση προς τη διεθνή κοινότητα και ισχυρίζονται ότι το μικροέθνος είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν θέλει κανέναν λαό στην επικράτειά του. Με βάση μια ερμηνεία της Συνθήκη της Ανταρκτικής (1959), η Φλαντρένσις διεκδικεί πέντε νησιά στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Ανταρκτικής: Νήσος Σάιπλ, Νήσος Κερασιών, Νήσος Μάχερ, Νήσος Πράνκε και Νήσος Κάρνεϊ[11]. Ο Νιλς Φερμέερς έστειλε επιστολές στα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα έθνη που υπέγραψαν τη Συνθήκη της Ανταρκτικής για να τους ενημερώσει για τον ισχυρισμό του. Όλες αυτές οι χώρες αγνόησαν τον Νιλς και τον ισχυρισμό του. Λόγω των ισχυρισμών, μια διπλωματική σύγκρουση με το μικροέθνος Ουεστάρκτικα προέκυψε το 2010, με αποτέλεσμα τη δημιουργία της Ένωση Μικροεθνών της Ανταρκτικής. Η κάλυψη αυτής της σύγκρουσης[12] εμφανίστηκε στο ολλανδικό περιοδικό Columbus[13], στην κροατική ειδησεογραφική ιστοσελίδα Telegram[14] και στο γαλλικό βιβλίο Les Micronations. Το 2010 η διαδικτυακή ρωσική εφημερίδα Chastny Korrespondent, δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τα μικροέθνη της Ανταρκτικής και περιέγραψε το Δουκάτο ως ένα από τα πιο «ηχηρά» μικροέθνη στην Ανταρκτική[15].

Εθνικά σύμβολα Επεξεργασία

Η σημαία του Δουκάτου είναι εμπνευσμένη από την πρώτη βελγική σημαία του 1830. Η αρχική κίτρινη ζώνη της βελγικής σημαίας έχει αντικατασταθεί από λευκό που συμβολίζει μια νέα αρχή. Για τον ίδιο λόγο υπάρχουν επίσης δύο λιοντάρια στο οικόσημο, με βάση το φλαμανδικό λιοντάρι.

Μη κερδοσκοπικός οργανισμός Επεξεργασία

Στις 12 Αυγούστου 2021 το Δουκάτο καταχωρήθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα του Βελγίου ως «vzw Groothertogdom Flandrensis». Στο δημοσιευμένο καταστατικό, το Δουκάτο αυτοπεριγράφεται ως περιβαλλοντικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό που εστιάζει στην κλιματική αλλαγή και την Ανταρκτική, χρησιμοποιώντας την έννοια του μικροεθνικισμού για να επιστήσει την προσοχή στο κλίμα με δημιουργικό τρόπο. Μερικά από τα έργα τους είναι επιστολές για το κλίμα και δράσεις καθαρισμού.

Φωτογραφίες Επεξεργασία

  •  
    Εικόνα 1: Ο Niels Vermeersch με τον Kevin Baugh της Δημοκρατίας της Μολοσσίας στις 15 Ιουλίου 2012 στο Polination Micronational Conference στο Λονδίνο.
  •  
    Εικόνα 2: Ο Niels Vermeersch με τη βασίλισσα Carolyn της Ladonia στις 15 Ιουλίου 2012 στο Polination Micronational Conference στο Λονδίνο
  •  
    Εικόνα 3: 10 Flandri.
  •  
    Εικόνα 4: 20 Flandri.
  •  
    Εικόνα 5: 50 Flandri.
  •  
    Εικόνα 6: Γερουσιαστές του Δουκάτου (2011)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Smith, Oliver (2018-02-19). «Inside the world's strangest micronations» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/travel/lists/bizarre-micronations/. Ανακτήθηκε στις 2021-12-08. 
  2. ↑ Times, The Brussels. «The Brussels Times». www.brusselstimes.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  3. ↑ «Gegevens van de geregistreerde entiteit | KBO Public Search». kbopub.economie.fgov.be. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  4. ↑ J., (in French) Oeuillet (16 Απριλίου 2015). Le business des vanités: enquête sur les arnaques à la noblesse. Ed. du Moment. ISBN 978-2-35417-370-8. 
  5. ↑ T., Gheeraert (2013). Diplomatieke rel om een deel van Antarctica. Het Wekelijks Nieuws. 
  6. ↑ «5 steps to create your own micronations – Apparat». web.archive.org. 22 Ιανουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  7. ↑ «Rue89» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2021-08-04. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Rue89&oldid=1037136764. 
  8. ↑ «VRT Radiospeler». web.archive.org. 3 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  9. ↑ «Domain Default page». www.micronationconference.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «Normale mensen met Nico Sturm, Lisa Smolders, Bert Huysentruyt en Christophe Deborsu». communicatie.een.be (στα Ολλανδικά). Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  11. ↑ Lyman, Eric J. «New micronation faces birthing pains». USA TODAY (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  12. ↑ «Федерализация планеты: Как меняется старый мир». The Village (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  13. ↑ «10: The Grand Duchy of Westarctica (West-Antarctica) | Columbus Travel». web.archive.org. 23 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  14. ↑ Telegram.hr. «Države za koje niste čuli i koje nitko ne priznaje (a jedna nam je susjed)». Telegram.hr (στα Κροατικά). Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
  15. ↑ «Родезийская война в Антарктиде :». Частный Корреспондент. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μεγάλο_Δουκάτο_του_Φλαντρένσις&oldid=9958635"