Αλέκα Παΐζη
Η Αλέκα Παΐζη (Ηράκλειο Κρήτης, 1919 – 4 Φεβρουαρίου 2009) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.
| Αλέκα Παΐζη | |
|---|---|
| Γέννηση | 1919 Ηράκλειο, Κρήτη |
| Θάνατος | 4 Φεβρουαρίου 2009 (90 ετών) Αθήνα |
| Τόπος ταφής | Δεύτερο Νεκροταφείο Αθηνών[1] |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου |
| Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός τηλεόρασης |
| Σύζυγος | Τίτος Βανδής (1950–1956) |
| Είδος τέχνης | ηθοποιός |
| Βραβεύσεις | Έπαθλο "Μαρίκα Κοτοπούλη" |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΣπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η οικογένειά της είχε οικονομική άνεση, καθώς ο πατέρας της ήταν καπνοβιομήχανος και βίωσε δύσκολες στιγμές όταν έχασε την επιχείρησή του[2].
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1941, ερμηνεύοντας τη Σουζάνα στη Βεντάλια του Κάρλο Γκολντόνι, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Το 1945 και 1946 συμμετείχε στην θεατρική ομάδα "Ενωμένοι Καλλιτέχνες", [3] που ιδρύθηκε με εντολή του ΚΚΕ ως πολιτιστικός βραχίονας του κόμματος. Το 1946, συγκρότησε θίασο με τον Δήμο Σταρένιο και τον Τίτο Βανδή, τον πρώτο της σύζυγο.
Συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη, της Κατερίνας, της Έλσας Βεργή και άλλων. Από το 1963 ως το 1966, ερμήνευσε διάφορους ρόλους σε έργα από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΣτον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1957, στην ταινία Μπαρμπα-Γιάννης, ο κανατάς. Έπαιξε επίσης στις ταινίες Ο Μιμίκος και η Μαίρη του Γρηγόριου Ξενόπουλου, Το παιδί του δρόμου του Τ. Αλιφέρη, Συνοικία το όνειρο του Αλέκου Αλεξανδράκη κ.ά.
Στο εξωτερικό εργάστηκε στον ιταλικό κινηματογράφο. Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση, με πιο διάσημο τον ρόλο της Χρυσοστόμης στους Πανθέους του Τάσου Αθανασιάδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.
Διακρίσεις
ΕπεξεργασίαΣτις 28 Νοεμβρίου 1994, σε εκδήλωση του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου, της απονεμήθηκε για τη συνολική της προσφορά το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη»[4].
Το 2008 συμμετείχε στην έκθεση και στο αντίστοιχο φωτογραφικό λεύκωμα γυμνών πορτρέτων με τίτλο «Λευκό βιβλίο» του φωτογράφου Τάκη Διαμαντόπουλου[5][6].
Αγώνες
ΕπεξεργασίαΗ Αλέκα Παΐζη υπήρξε παράλληλα αγωνίστρια της Αριστεράς: συμμετείχε στην Ελληνική Αντίσταση κατά την Κατοχή, μέσα από το ΕΑΜ, πέρασε από τη Μακρόνησο, το Τρίκερι, ενώ συνελήφθη αρκετές φορές. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας τον Απρίλιο του 1967, έφυγε στο εξωτερικό. Επιστρέφοντας μετά τη Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά, με το Μάνο Κατράκη, με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» του Καρόλου Κουν κ.ά.
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΠέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 2009, έπειτα από πολύμηνη περιπέτεια που είχε με την υγεία της[7], περίπου ένα μήνα πριν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος», σκηνική μεταφορά του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου, έχοντας υπηρετήσει το θέατρο για περισσότερο από 60 χρόνια. Κηδεύθηκε στο Β΄ Νεκροταφείο.
Φιλμογραφία
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1957 | Μπάρμπα Γιάννης ο κανατάς | Θηρεσία Βενέτη |
| Το παιδί του δρόμου | Μάγδα | |
| 1958 | Ο Μιμίκος και η Μαίρη [8] | κυρία Βέμπερ |
| 1959 | Ερωτικές ιστορίες [9] | μητέρα Μαρίτσας |
| Καραγκιόζης, ο αδικημένος της ζωής | Δημητρούλα | |
| 1960 | Πόθοι στα στάχυα | Μαρία |
| 1961 | Συνοικία το όνειρο [10] | Ελένη |
| 1962 | Πολιορκία | Πόπη |
| 1970 | Υποψίες που φέρνουν τον θάνατο (Uccidete il vitello grasso e arrostitelo) | Θάλεια |
| Υπεράνω πάσης υποψίας (Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto) | σπιτονοικοκυρά | |
| The Martlet's Tale | ||
| 1973 | Το αξέχαστο Σαββατοκύριακο (Mordi e fuggi) | μητέρα Νόρμας |
| 1974 | Il gioco della verità | Μαρία |
| Το άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα (Il profumo della signora in nero) | Καρντίνι | |
| 1976 | Languidi baci, perfide carezze | Σερένα |
| 1979 | Ταξίδι του μέλιτος [11] | Ζαχαρούλα |
| 1980 | Μελόδραμα; | μητέρα Γιάννη |
| 1982 | Ρόζα [12] | |
| 1989 | Γάμος στο περιθώριο [12] | Φωτεινή Γαζιάδου |
| 1991 | Ήσυχες μέρες του Αυγούστου [13] | Αλέκα |
| 1993 | Meine Tochter gehört mir | Δέσποινα |
| 1994 | Το όνειρο της πεταλούδας (Il sogno della farfalla) | τσοπάνα |
| 2005 | Γλυκιά μνήμη |
Παραστασιογραφία
ΕπεξεργασίαΌλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 169081685. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020.
- ↑ Κατερίνα Κόμητα (30 Ιουνίου 2008). «Αλέκα Παΐζη - «Δεν με απορρόφησε η τέχνη, η ζωή με απορρόφησε»». Εφημερίδα του Ελληνικού Φεστιβάλ. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ «Νάσος Κεδράκας (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο - Θεατρικά Έπαθλα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2009.
- ↑ «mixtape.gr ΤΕΧΝΕΣ - Εγκαίνια για την νέα έκθεση του Τάκη Διαμαντόπουλου (Προσοχή: Αλλαγή ημέρας εγκαινίων!)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ Κώστας Ζαλίγκας (18 Φεβρουαρίου 2008). «Γυμνές στα φλας». Τέχνες. Ελεύθερος Τύπος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ Ιωάννα Μπλάτσου (5 Φεβρουαρίου 2009). «Τελευταία υπόκλιση… για την Αλέκα Παΐζη». Ελεύθερος Τύπος. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Αλέκα Παΐζη, μια ζωή γεμάτη δυνατούς ρόλους». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Πρεμιέρα απόψε για το 15ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αίγινας - Αναλυτικά το πρόγραμμα». LiFO. 1 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ΕΡΤ - Πρόγραμμα Τηλεόρασης & Ραδιοφώνου». ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Honeymoon». Athens Voice. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ 12,0 12,1 «Αλέκα Παίζη ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ήσυχες μέρες του Αυγούστου, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/1580-isyxes-meres-tou-avgoystou, ανακτήθηκε στις 2023-01-16
