Γεωγραφία του Κοσσυφοπεδίου

Η Γεωγραφία του Κοσσυφοπεδίου[α] περιλαμβάνει τα χαρακτηριστικά του μικρού και περίκλειστου, αμφισβητούμενου και μερικώς αναγνωρισμένου κράτους, στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η χώρα είναι στρατηγικά τοποθετημένη στο κέντρο της Βαλκανικής Χερσονήσου και περικλείεται από το Μαυροβούνιο προς τα δυτικά, από τη Σερβία στα βόρεια και ανατολικά, από τη Βόρεια Μακεδονία προς τα νοτιοανατολικά και από την Αλβανία προς τα νοτιοδυτικά. Δεν έχει άμεση πρόσβαση στη Μεσόγειο Θάλασσα αλλά τα ποτάμια της εκβάλλουν σε τρεις θάλασσες, την Αδριατική, το Αιγαίο και τη Μαύρη Θάλασσα.

Γεωγραφία του Κοσσυφοπεδίου
Ήπειρος Ευρώπη
Υποπεριοχή Βαλκανική Χερσόνησος
Νοτιοανατολική Ευρώπη
Έκταση
 - Συνολική
 - Στεριά (%)
 - Νερό (%)
10.910 τ.χλμ.

99

1

Χερσαία σύνορα Αλβανία: 113.551 χλμ
Βόρεια Μακεδονία: 170.772 χλμ.
Μαυροβούνιο: 79.165 χλμ.
Σερβία: 380.068 χλμ.
Υψηλότερο σημείο Όρος Τζεράβιτσα
2.656 μ.
Χαμηλότερο σημείο Ποταμός Λευκός Δρίνος

297 μ.

Μεγαλύτερος ποταμός Ποταμός Λευκός Δρίνος

122 χλμ.

Μεγαλύτερη λίμνη Λίμνη Γκαζιβόντα
9,2 τ.χλμ.
Κλίμα: Εύκρατη Ζώνη
Ηπειρωτικό και Μεσογειακό
Έδαφος: Βουνά, Λόφοι, Δάση, αστικές περιοχές

Η χώρα διαθέτει εντυπωσιακά αντιπαραβαλλόμενα τοπία που διαμορφώθηκαν από το κλίμα σε συνδυασμό με τη γεωλογία και την υδρολογία. Εξίσου οι Αλβανικές Άλπεις και το Όρος Σκάρδος είναι οι πλέον χαρακτηριστικές γεωμορφές της χώρας και παράλληλα οι πιο πλούσιες σε βιοποικιλότητα περιοχές του Κοσσυφοπεδίου. Όσον αφορά την κεντρική περιοχή, προς τα δυτικά και τα ανατολικά της εκτείνονται οι πεδιάδες του Ντουκαγίνι και του Κοσσυφοπεδίου, αντίστοιχα.

Η χώρα διαθέτει άφθονες πηγές νερού, πολλά μικρά και μεγάλα ποτάμια, καθώς και τεχνητές και φυσικές λίμνες. Οι λεκάνες απορροής πολλών ποταμών του Κοσσυφοπεδίου βρίσκονται εκτός της χώρας, στην Αδριατική, το Αιγαίο και τη Μαύρη Θάλασσα.[1] Ο μεγαλύτερος ποταμός είναι ο Λευκός Δρίνος και το μικρότερο ποτάμι είναι το Πρίζρεν Λούμπαρτ.

Το κλίμα της χώρας καθορίζεται ως επί το πλείστον από τη γεωγραφική της θέση στο νοτιοανατολικό τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου και επηρεάζεται σημαντικά από τις θάλασσες στα δυτικά, στα νότια και στα ανατολικά. Πρόκειται για ένα συνδυασμό ηπειρωτικού και μεσογειακού κλίματος, με τέσσερις διακριτές εποχές.

Το Κόσοβο μολονότι είναι μικρή χώρα χαρακτηρίζεται από πλούσια χλωρίδα και πανίδα και ένα ευρύ φάσμα οικοσυστημάτων και οικοτόπων.[2] Η βιοποικιλότητα της χώρας προστατεύεται σε δύο εθνικά πάρκα και εκατοντάδες άλλες προστατευόμενες περιοχές διαφόρων κατηγοριών. Οι απόμακρες και δασώδεις περιοχές κατοικούνται κύρια από σημαντικά είδη των οποίων ο πληθυσμός λιγοστεύει στη Νότια Ευρώπη, όπως οι καφέ αρκούδες, οι γκρίζοι λύκοι, οι βαλκανικοί λύγκες και οι χρυσαετοί.

Επικράτεια Επεξεργασία

Σύνορα Επεξεργασία

Το περίκλειστο κράτος του Κοσσυφοπεδίου βρίσκεται στην καρδιά της Βαλκανικής Χερσονήσου στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Συνορεύει με 4 χώρες, με το Μαυροβούνιο στα δυτικά, με τη Σερβία στα βόρεια και ανατολικά, με τη Βόρεια Μακεδονία στα νοτιοανατολικά και με την Αλβανία στα νοτιοδυτικά.[3] Η χώρα έχει έκταση 10.910 τ.χλμ. και είναι η 161η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο.

Η συνοριακή γραμμή μεταξύ του Κοσσυφοπεδίου και της Αλβανίας έχει συνολικό μήκος 113.551 χλμ. και εκτείνεται κατά μήκος του νοτιοδυτικού άκρου της χώρας.[4] Ένα μέρος της γραμμής είναι φυσικά σύνορα που σχηματίζονται από τις Αλβανικές Άλπεις και τα Όρη Κοριτνικ και Τζαλίτσα, που καταλαμβάνουν τεράστιες εκτάσεις γης μεταξύ των χωρών. Η συνοριακή γραμμή μεταξύ του Κοσσυφοπεδίου και της Βόρειας Μακεδονίας έχει συνολικό μήκος 170.772 χλμ. και εκτείνεται κατά μήκος του νοτιοανατολικού άκρου της χώρας, και σε μεγάλο μέρος της ακολουθεί το Όρος Σκάρδος. Η συνοριακή γραμμή μεταξύ του Κοσσυφοπεδίου και του Μαυροβουνίου έχει συνολικό μήκος 79.165 χλμ. και είναι η μικρότερη της χώρας. Αυτά τα σύνορα είναι τραχεία και ορεινά και συμπίπτουν με τις Αλβανικές Άλπεις. Η συνοριακή γραμμή μεταξύ του Κοσσυφοπεδίου και της Σερβίας έχει συνολικό μήκος 380.068 χλμ. και εκτείνεται κατά μήκος του βόρειου και ανατολικού άκρου της χώρας.

Φυσική γεωγραφία Επεξεργασία

Τοπογραφία Επεξεργασία

Οι πεδιάδες του Κοσσυφοπεδίου εκτείνονται στα ανατολικά.
Το Όρος Σκάρδος υψώνεται στα νοτιοανατολικά.

Η χώρα του Κοσσυφοπεδίου επιδεικνύει αξιοσημείωτη ποικιλομορφία στα τοπία και το ανάγλυφο του εδάφους. Το τοπογραφικό ενδιαφέρον στην οριοθετημένη από οροσειρές, όπως οι Αλβανικές Άλπεις και το Όρος Σκάρδος, χώρα εστιάζεται στις δύο μεγάλες πεδιάδες, τις πεδιάδες του Ντουκαγίνι και του Κοσσυφοπεδίου.

Το μεγαλύτερο μέρος της χώρας είναι ορεινό και ημιορεινό. Στο νότιο και νοτιοανατολικό άκρο κυριαρχεί το Όρος Σκάρδος.[5] Στο δυτικό άκρο επικρατούν οι Αλβανικές Άλπεις με το υψηλότερο βουνό του Κοσσυφοπεδίου, το όρος Τζεράβιτσα.[6][7] Η οροσειρά, που είναι γνωστή ως τα Καταραμένα Βουνά, θεωρείται ως μία από τις πιο δυσπρόσιτες οροσειρές στην Ευρώπη και η πιο άγρια της Βαλκανικής Χερσονήσου, όπως μαρτυρεί και το όνομά της.

Το Εθνικό Πάρκο των Αλβανικών Άλπεων και το Εθνικό Πάρκο του Όρους Σκάρδος θεσπίστηκαν για προστασία των τοπίων, των σκηνικών και του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας.[8][9] Αποτελούν τις πιο σημαντικές περιοχές της χώρας από άποψη βλάστησης και βιοποικιλότητας, επειδή παρέχουν τις ιδανικές συνθήκες για πληθώρα μορφών άγριας και φυτικής ζωής.[10][11]

Η Οροσειρά Κοπαόνικ υψώνεται στο βόρειο άκρο της χώρας και φτάνει ως την κεντρική Σερβία. Χαρακτηρίζεται από τον ορυκτό της πλούτο, ιδιαίτερα από την αφθονία σε κοιτάσματα μολύβδου και ψευδαργύρου, και είναι από τις πιο εμπλουτισμένες περιοχές της Ευρώπης. Αυτό εξηγείται από την ποικιλομορφία των γεωλογικών δομών, ιδιαίτερα με το νέο βουλκανισμό κατά την τριτογενή περίοδο.[12][13][14]

Υδρογραφία Επεξεργασία

 
Η[νεκρός σύνδεσμος] Λίμνη Λεκινάτ εντός του Εθνικού Πάρκου των Αλβανικών Άλπεων στα δυτικά του Κοσσυφοπεδίου.

Η περίκλειστη χώρα διαθέτει αρκετά σημαντικά ποτάμια και λίμνες στην επικράτειά της. To 50,7% των ποταμών εκβάλλουν στη Μαύρη Θάλασσα, το 43,5% στην Αδριατική και το 5,8% στο Αιγαίο.[15] Η Μαύρη Θάλασσα έχει έκταση λεκάνης απορροής 5.520 τ.χλμ. και είναι η μεγαλύτερη στο Κόσοβο. Εκεί εκβάλλουν οι ποταμοί Ιμπάρ και Σιτνίτσα. Στην Αδριατική θάλασσα[15] εκβάλλουν ο Λευκός Δρίνος με τους παραποτάμους του, Ερενικ και Ντεκάνι Λούμπαρτ. Ο μεγαλύτερος ποταμός που εκβάλλει στο Αιγαίο είναι ο Λεπενάκ.[15]

Ο ποταμός Νεροντίμκα είναι σημαντικό παράδειγμα ποταμού, μοναδικό στην Ευρώπη, που διακλαδώνεται και απορρέει σε δύο θάλασσες, τη Μαύρη Θάλασσα και το Αιγαίο Πέλαγος. Οι φυσικές συνθήκες που ευνόησαν την ανάπτυξη της διακλάδωσης ήταν εξαιρετικές, αν και φαίνεται τεχνητό έργο.

Υπάρχει πληθώρα από φυσικές λίμνες στις ορεινές περιοχές και σε διάφορα υψόμετρα, όπως η Τζεράβιτσα, η Λεκινάτ, η Τζαζίντσε, και η Ζέμρα. Το Κοσσυφοπέδιο διαθέτει επίσης καρστικές πηγές, θερμές πηγές και πηγές μεταλλικού νερού.[16]

Οι σημαντικότερες λίμνες είναι η Λίμνη Γκαζιβόντα (380 εκατομ. κ.μ.) στα βορειοδυτικά, η Λίμνη Ραντονικ (113 εκατομ. κ.μ.) στα νοτιοδυτικά, η Λίμνη Μπατλάβα (40 εκατομ. κ.μ.) και η Λίμνη Μπαντοβτς (26 εκατομ. κ.μ.) στα βορειοανατολικά. Άλλες μικρότερες γραφικές λίμνες είναι οι Ζέμρα, Ντεραβίτσα και Λικενάτ.

Βιοποικιλότητα Επεξεργασία

Το Εθνικό Πάρκο του Όρους Σκάρδος εκτείνεται στα νοτιοανατολικά.
Το Εθνικό Πάρκο των Αλβανικών Άλπεων εκτείνεται στα δυτικά.

Το Kοσσυφοπέδιο χαρακτηρίζεται από ευρεία βιοποικιλότητα και πληθώρα διαφορετικών οικοσυστημάτων και οικοτόπων με αξιόλογη εκθετική αξία.[17] Βρίσκεται στο σταυροδρόμι πολλών βιογεωγραφικών περιοχών και συνεπώς έχει ιδιαίτερες κλιματικές, γεωλογικές, υδρολογικές και μορφολογικές συνθήκες.

Άπο άποψη φυτογεωγραφίας, η χερσαία περιοχή του Κοσσυφοπεδίου βρίσκεται εντός του Ολαρκτικού χλωριστικού Βασιλείου,[18] συγκεκριμένα στην Ιλλυρική επαρχία της Περιολαρκτικής περιοχής. Η επικράτειά της χώρας μπορεί να διακριθεί συμβατικά σε τέσσερις χερσαίες οικοπεριοχές της Παλαιαρκτικής Ζώνης, με συμπεριλαμβανόμενα τα Βαλκανικά και τα Δειναρικά μικτά δάση.

Το Κοσσυφοπέδιο διαθέτει άφθονα απομακρυσμένα και ορεινά τοπία καλυμμένα από δασικές εκτάσεις. Εκεί ζουν πολλά από τα ζωικά είδη της χώρας, με συμπεριλαμβανόμενα πολλά απειλούμενα ειδη. Στους Κοσοβίτικους πληθυσμούς σπανίων ειδών περιλαμβάνονται οι χρυσαετοί, οι καφέ αρκούδες, οι γκρίζοι λύκοι και οι βαλκανικοί λύγκες.[17][19][20][21]

Η χώρα διαθέτει δύο εθνικά πάρκα.[22] Το Εθνικό Πάρκο των Αλβανικών Άλπεων στα δυτικά και νοτιοδυτικά του Κοσσυφοπεδίου περιλαμβάνει 630,28 τ.χλμ. από τις ορεινές περιοχές των Αλβανικών Άλπεων, και είναι το μεγαλύτερο της χώρας. Στο Εθνικό Πάρκο του Όρους Σκάρδος διατηρείται το εντυπωσιακό τοπίο του νοτιοανατολικού Κοσσυφοπεδίου, και περιλαμβάνει το τμήμα του Όρους που διασχίζει το τοπίο κατά μήκος των συνόρων μεταξύ του Κοσσυφοπεδίου και της Βόρειας Μακεδονίας.

Κλίμα Επεξεργασία

Το Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται μεταξύ της Μεσόγειου Θάλασσας και των ορεινών περιοχών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, στη Βαλκανική Χερσόνησο. Αυτή η γεωγραφική θέση χαρακτηρίζεται από μεγάλο ετήσιο εύρος θερμοκρασιών. Το καλοκαίρι οι θερμοκρασίες φτάνουν ως τους 30 °C και το χειμώνα πέφτουν ως τους -10 °C.[23] Σύμφωνα με τον χάρτη ταξινόμησης του Στράλερ, το Κοσοβίτικο κλίμα θεωρείται υγρό ηπειρωτικό.[24] Η χώρα έχει ζεστά καλοκαίρια και κρύους χιονισμένους χειμώνες.

Η κλιματολογική περιοχή της κοιλάδας του Ιμπάρ επηρεάζεται από ηπειρωτικές μάζες αέρος, με αποτέλεσμα οι χειμώνες να είναι κρύοι με μέσες θερμοκρασίες της τάξης των -10 °C, που μερικές φορές όμως πέφτουν ως τους -26 °C. Τα καλοκαίρια είναι πολύ ζεστά με μέσες θερμοκρασίες της τάξης των 20 °C, που μερικές φορές φτάνει ως τους 37 °C. Με συνολική ετήσια βροχόπτωση περίπου 600 χλστ. το κλίμα θεωρείται ξηρό. Η κλιματολογική περιοχή στα Μετόχια, με συμπεριλαμβανόμενες τις κοιλάδες του Λευκού Δρίνου, επηρεάζεται πολύ από τις θερμές μάζες αέρος που διασχίζουν την Αδριατική Θάλασσα. Οι μέσες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του χειμώνα κυμαίνονται σε 0,5 - 22,8 °C. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι περίπου 700 χλστ.. Ο χειμώνας χαρακτηρίζεται από βαριές χιονοπτώσεις. Η κλιματολογική περιοχή των ορεινών περιοχών και των δασικών εκτάσεων επιδεικνύει τυπικό δασικό κλίμα, που χαρακτηρίζεται από βαριές βροχοπτώσεις (900-1300 χλστ. ετήσια), καλοκαίρια που είναι πολύ σύντομα και κρύα, και κρύους χειμώνες με πολύ χιόνι. Γενικά, η Κοσοβίτικη επικράτεια χαρακτηρίζεται από ηλιόλουστο κλίμα με μεταβλητές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας.[25]

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί αντικείμενο εδαφικής διαμάχης μεταξύ της Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου και της Δημοκρατίας της Σερβίας. Η Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου κήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της στις 17 Φεβρουαρίου 2008, αλλά η Σερβία εξακολουθεί να την διεκδικεί ως μέρος της δικής της κυριαρχικής επικράτειας. Οι δύο κυβερνήσεις άρχισαν να εξομαλύνουν τις σχέσεις τους το 2013, στο πλαίσιο της συμφωνίας των Βρυξελλών. Το Κοσσυφοπέδιο έχει λάβει επίσημη αναγνώριση ως ανεξάρτητο κράτος από 98 από τα 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών.

Αναφορές Επεξεργασία

  1. Gani Gashia, Florim Isufi, Shpejtim Bulliqia, Ibrahim Ramadania. «Correlation between discharge, river Basin surface and rainfall quantity in Kosova» (PDF). publisher-connector.core.ac.uk (στα English). σελίδες 1–5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. Kosovo waters flows towards the Adriatic, Aegean and Black Sea. 
  2. «Kosovo Biodiversity Assessment» (PDF). ww.ammk-rks.net (στα English). σελίδες 1–66. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  3. [1] Αρχειοθετήθηκε 2016-07-01 στο Wayback Machine., CIA - The World Factbook
  4. Ministria e Punëve të Brendshme e Kosovës. «STRATEGJIA KOMBËTARE E REPUBLIKËS SË KOSOVËS PËR MENAXHIMIN E INTEGRUAR TË KUFIRIT» (PDF). mpb-ks.org (στα Albanian). σελίδες 1–93. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  5. «SHARR/ŠAR PLANINA – KORAB – DEŠAT/DESHAT» (PDF). envsec.org (στα English). σελίδες 1–132. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  6. Zeqir Veselaj (2010). «Bjeshkët e Nemuna perla natyrore e Kosovës» (PDF). documents.rec.org (στα Albanian). σελίδες 29–32. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  7. Ministria e Mjedisit dhe Planifikimit Hapësinor - Instituti i Kosovës për Mbrojtjen e Natyrës. «STUDIM MBI ARSYESHMËRINË E SHPALLJES SË TERRITORIT TË BJESHKËVE TË NEMUNA PARK NACIONAL» (PDF). ammk-rks.net (στα Albanian). σελίδες 13–14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  8. «PËR PARKUN KOMBËTAR "BJESHKËT E NEMUNA"» (PDF). ammk-rks.net (στα Albanian). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  9. «PËR PARKUN KOMBËTAR "SHARRI"» (PDF). ammk-rks.net (στα Albanian). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  10. «Qenan Maxhuni: Biodiversiteti i Kosoves» (PDF) (στα Albanian). AKMM/IKMN. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2013. 
  11. «VLERAT E TRASHËGIMISË NATYRORE TË KOSOVËS» (PDF). ammk-rks.net (στα Albanian). 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  12. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  13. Mermerna Pecina Αρχειοθετήθηκε 2008-05-22 στο Wayback Machine., Tony Oldham, 2002
  14. Around Kosovo: It's Better to See it Once Than Hear About it 100 Times, Valerii Petrushka
  15. 15,0 15,1 15,2 Ministria e Mjedisit dhe Planifikimit Hapësinor - Instituti i Kosovës për Mbrojtjen e Natyrës (2010). «Report The State of Water in Kosovo R» (PDF). ammk-rks.net (στα English). Prishtina. σελίδες 31–39. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  16. [2] Αρχειοθετήθηκε 2015-04-03 στο Wayback Machine. Independent Commission for Mines and Minerals of Kosovo
  17. 17,0 17,1 «Kosovo Biodiversity Assessment» (PDF). ammk-rks.net (στα English). 2003. σελίδες 1–66. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  18. «Χλωρίδα». www.kita.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019. 
  19. «Brown Bear Conservation Action Plan for Europe» (PDF). nina.no (στα English). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019. 
  20. «Action Plan for Grey Wolf Canis lupus Conservation and Management» (PDF). daba.gov.lv (στα English). 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019. 
  21. «STATSU AND DISTRIBUTION OF THE BALKAN LYNX (Lynx lynx martinoi MIRIĆ, 1978) AND ITS PREY» (PDF). catsg.org (στα English). 
  22. «Overview of Nature Protection Progress in Kosovo» (PDF). landscapeonline.de (στα Albanian). σελ. 6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019. 
  23. «Geography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019. 
  24. Strahler & Strahler. (2006).Introducing Physical Geography, Boston:John Wiley & Sons Inc.
  25. «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2014.