Βικιπαίδεια

Συμμετοχή της Αρμενίας στη Eurovision

Η Αρμενία έχει συμμετάσχει στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 14 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο της το 2006, όταν ο Αντρέ έγινε ο πρώτος συμμετέχοντας που εκπροσώπησε την Αρμενία, καθώς και ο πρώτος συμμετέχων από τον Καύκασο που συμμετείχε στο διαγωνισμό. Η Αρμενία έχει φτάσει στις πρώτες 10 θέσεις σε επτά περιπτώσεις, με το καλύτερο αποτέλεσμα της Αρμενίας στο διαγωνισμό να είναι δύο τέταρτες θέσεις: με τη Σιρούσο και το τραγούδι "Qélé, Qélé" (2008), και τον Άραμ Mp3 με το "Not Alone" (2014). Το 2011 ήταν η πρώτη χρονιά που η Αρμενία απέτυχε να προκριθεί στον τελικό. Αυτό ακολουθήθηκε από την χώρα, που αποχώρησε από τον διαγωνισμό του 2012 λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια της συμμετοχής της. Το 2018 και το 2019, ήταν η δεύτερη και η τρίτη φορά αντίστοιχα, που η χώρα απέτυχε να προκριθεί στον τελικό.

Αρμενία
Αρμενία
Τηλεοπτ. φορέαςAMPTV
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές14 (11 τελικοί)
Πρώτη συμμετοχή2006
Καλύτερη θέση4η: 2008, 2014
Χειρότερη θέση16η HT: 2019
Επιπλέον σύνδεσμοι
AMPTV page
Η σελίδα της Αρμενίας στο Eurovision.tv

ΙστορίαΕπεξεργασία

Τον Ιούλιο του 2003, ο ιδιωτικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Armenia TV ισχυρίστηκε ότι θα έκανε το ντεμπούτο του στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2004, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU), που διοργανώνει την εκδήλωση.[1] Η EBU αργότερα αρνήθηκε αυτόν τον ισχυρισμό.[2]

Αφού το AMPTV προήχθη σε ενεργό μέλος τον Ιούλιο του 2005, η Αρμενία έκανε το ντεμπούτο της στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision το 2006 με το τραγούδι "Without Your Love" που ερμήνευσε ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες της Αρμενίας, ο Αντρέ, και σε παραγωγή Ανούς Χοβνανγιάν. Εκείνη την εποχή, μόνο οι 10 πρώτες χώρες από την προηγούμενη έκδοση και οι "Μεγάλες Τέσσερις" προκρινόταν αυτόματα στον τελικό, η Αρμενία έπρεπε να αγωνιστεί στον ημιτελικό για να προκριθεί. Ο Αντρέ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έπαιξε στον ημιτελικό, έφτασε στον τελικό του διαγωνισμού στις 20 Μαΐου 2006 και έδωσε στην Αρμενία ένα επιτυχημένο ντεμπούτο στην όγδοη θέση. Έχοντας φτάσει στην πρώτη δεκάδα, η Αρμενία δεν χρειάστηκε να αγωνιστεί στον ημιτελικό στο διαγωνισμό του 2007, όπου η χώρα πέτυχε άλλη μια 8η θέση.

Το 2008, η Αρμενία έφτασε για πρώτη φορά στην πρώτη πεντάδα, με τη Σιρούσο να τερματίζει τέταρτη με το τραγούδι "Qélé, Qélé", το οποίο έλαβε τους περισσότερους 12 βαθμούς στον τελικό, με συνολικά οκτώ. Αυτό το αποτέλεσμα ακολούθησαν δύο ακόμη τοποθετήσεις στην πρώτη δεκάδα το 2009 και το 2010, καθιστώντας την Αρμενία, εκείνη την εποχή, μία από τις τρεις μόνο χώρες που βρίσκονταν πάντα στην πρώτη δεκάδα από την εισαγωγή των ημιτελικών. Αυτό το σερί έσπασε στο διαγωνισμό του 2011, όταν η Έμμυ και το τραγούδι "Boom Boom" δεν κατάφεραν να προκριθούν από τον πρώτο ημιτελικό με διαφορά ενός πόντου.

Στις 7 Μαρτίου 2012, η ​​Αρμενία ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί από τον διαγωνισμό του 2012, λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια στη φιλοξενούσα πόλη Μπακού.[3] Παρά την απόσυρσή τους το 2012, η ​​Αρμενία επιβεβαίωσε τη συμμετοχή στο διαγωνισμό της Eurovision του 2013 στη Σουηδία.[4]

Το 2014, η Αρμενία σημείωσε την υψηλότερη θέση της από το 2008, με τον Αράμ MP3 και το τραγούδι "Not Alone" να φτάνουν στην τέταρτη θέση. Μέχρι το 2022, η Αρμενία έφτασε στον τελικό σε 11 από τους 14 διαγωνισμούς, αποτυγχάνοντας να προκριθεί στον τελικό για δεύτερη φορά το 2018, τερματίζοντας 15η στον πρώτο ημιτελικό. Το 2019, απέτυχαν να προκριθούν για τρίτη φορά, καταλαμβάνοντας τη 16η θέση στον δεύτερο ημιτελικό. Η Αρμενία είχε αρχικά σχεδιάσει να συμμετάσχει στον διαγωνισμό του 2021, αλλά τελικά αποσύρθηκε λόγω κοινωνικών και πολιτικών κρίσεων στον απόηχο του πολέμου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020.[5] Η Αρμενία επέστρεψε στον διαγωνισμό το 2022, με τη Ρόζα Λιν και το τραγούδι "Snap", να προκρίνεται για πρώτη φορά από το 2017.

Το AMPTV έχει επίσης ένα πρόγραμμα που ονομάζεται Eurovision Diary, το οποίο περιγράφει λεπτομερώς τις εμπειρίες των Αρμενίων συμμετεχόντων στη Eurovision. Το πρόγραμμα ξεκινά κάθε χρόνο όταν επιλέγεται ο καλλιτέχνης και τελειώνει με τον τελικό της Eurovision.

ΣυμμετοχέςΕπεξεργασία

Υπόμνημα
2
 Δεύτερη θέση
X
 Αποχώρηση
†
 Ανερχόμενος
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
2006 Αντρέ[6] "Without Your Love" Αγγλικά 8 129 6 150
2007 Χάικο[7][8] "Anytime You Need" Αγγλικά, Αρμενικά 8 138 Top 10 το 2006[α]
2008 Σιρούσο "Qélé, Qélé" (Քելե, Քելե) Αγγλικά, Αρμενικά 4 199 2 139
2009 Ίνγκα και Ανούς "Jan Jan" (Ջան Ջան) Αγγλικά, Αρμενικά 10 92 5 99
2010 Εύα Ρίβας "Apricot Stone" Αγγλικά 7 141 6 83
2011 Έμμυ[9] "Boom Boom" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 12 54
2012 Δε συμμετείχε
2013 Dorians[10] "Lonely Planet" Αγγλικά 18 41 7 69
2014 Αράμ MP3 "Not Alone" Αγγλικά 4 174 4 121
2015 Genealogy[11] "Face The Shadow" Αγγλικά 16 34 7 77
2016 Ιβέτα Μουκουτσιάν "LoveWave" Αγγλικά 7 249 2 243
2017 Artsvik "Fly With Me" Αγγλικά 18 79 7 152
2018 Σεβάκ Καναγκιάν "Qami" (Քամի) Αρμενικά Δεν προκρίθηκε 15 79
2019 Σερμπούκ "Walking Out" Αγγλικά 16 49
2020 Αθηνά Μανουκιάν "Chains on You" Αγγλικά Ακυρώθηκε[β] X
2021 Δε συμμετείχε
2022 Rosa Linn "Snap" Αγγλικά 20 61 5 187
2023
 Brunette "Future Lover" Αγγλικά, Αρμενικά Ανερχόμενος † TBA 11 Μαΐου 2023 †

Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία

Μέχρι το 2022, το ιστορικό ψηφοφορίας της Αρμενίας έχει ως εξής:

ΒραβείαΕπεξεργασία

Βραβεία Marcel BezençonΕπεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon

Τα Βραβεία Marcel Bezençon Awards απονεμήθηκαν για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού του 2002, στο Τάλιν της Εσθονίας, για τα καλύτερα τραγούδια του τελικού. Θεσμοθετήθηκαν από τον Κρίστερ Μπγιόρκμαν (Εκπρόσωπος της Σουηδίας το 1992 και τωρινός επικεφαλής της αποστολής της Σουηδίας) και του Ρίτσαρντ Χέρεϊ (μέλος των Herreys , νικητών του 1984 για τη Σουηδία) και ονομάστηκαν έτσι από τον ιδρυτή του διαγωνισμού, τον Μαρσέλ Μπεζανσόν. Τα βραβεία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Βραβείο Τύπου, Καλλιτεχνικό Βραβείο και Βραβείο Συνθέτη.[12]

Χρονιά Κατηγορία Τραγούδι Καλλιτέχνης Συνθέτης Τελικός Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2008 Fan Award "Qélé, Qélé" Σιρούσο H.A. Der-Hovagimian, Σιρούσο 4 199   Βελιγράδι
[13]

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η ΑρμενίαΕπεξεργασία

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
2006   Ρωσία   Ουκρανία   Ελλάδα
2007   Ρωσία   Λευκορωσία   Ελλάδα
2008   Ρωσία   Γεωργία   Ελλάδα
2009   Ρωσία   Ελλάδα   Νορβηγία
2010   Γεωργία   Ρωσία   Ουκρανία
2011   Ουκρανία   Γεωργία   Ρωσία
2012 Αποχώρησε
2013   Ουκρανία   Γεωργία   Ελλάδα
2014   Μαυροβούνιο   Ρωσία   Λευκορωσία
2015   Ρωσία   Γεωργία   Μαυροβούνιο
2016   Γαλλία Κ.Ε.
  Ρωσία T. 		  Γεωργία Κ.Ε.
  Ουκρανία T. 		  Μάλτα Κ.Ε.
  Γεωργία T.
2017   Πορτογαλία Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Ελλάδα Κ.Ε.
  Πορτογαλία T. 		  Μολδαβία Κ.Ε.
  Γαλλία T.
2018   Σουηδία Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Μολδαβία Κ.Ε.
  Ισραήλ T. 		  Ισραήλ Κ.Ε.
  Τσεχία T.
2019   Σουηδία Κ.Ε.
  Ρωσία T. 		  Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε.
  Ολλανδία T. 		  Ιταλία Κ.Ε.
  Ελβετία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Δε συμμετείχε
2022   Ισπανία Κ.Ε.
  Εσθονία T. 		  Ιταλία Κ.Ε.
  Ουκρανία T. 		  Πορτογαλία Κ.Ε.
  Ισπανία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
2006   Ρωσία   Ουκρανία   ΠΓΔΜ
2007   Λευκορωσία   Σερβία   Γεωργία
2008   Ρωσία   Ελλάδα   Νορβηγία
2009   Ισλανδία   Τουρκία   Σουηδία
2010   Γεωργία   Ουκρανία   Ισραήλ
2011   Ρωσία   Ελλάδα   Γεωργία
2012 Αποχώρησε
2013   Γεωργία   Βουλγαρία   Ελλάδα
2014   Ουκρανία   Ολλανδία   Μαυροβούνιο
2015   Γεωργία   Ρωσία   Ελλάδα
2016   Μάλτα Κ.Ε.
  Ρωσία T. 		  Μαυροβούνιο Κ.Ε.
  Μάλτα T. 		  Φινλανδία Κ.Ε.
  Κύπρος T.
2017   Κύπρος Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Ελλάδα Κ.Ε.
  Μολδαβία T. 		  Μολδαβία Κ.Ε.
  Γεωργία T.
2018   Ισραήλ Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Κύπρος Κ.Ε.
  Λευκορωσία T. 		  Εσθονία Κ.Ε.
  Ελλάδα T.
2019   Σουηδία Κ.Ε.
  Ρωσία T. 		  Μάλτα Κ.Ε.
  Ολλανδία T. 		  Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε.
  Ελβετία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Δε συμμετείχε
2022   Ολλανδία Κ.Ε.
  Ουκρανία T. 		  Πορτογαλία Κ.Ε.
  Ελλάδα T. 		  Ελλάδα Κ.Ε.
  Πορτογαλία T.

Σχετική συμμετοχήΕπεξεργασία

Αρχηγοί αποστολώνΕπεξεργασία

Χρονιά Αρχηγός αποστολής Ref.
2006–2010 Ντιάνα Μνατσακανιάν
[14][15]
2011–2018 Γκόχαρ Γκασπαριάν
[16][17][18]
2019– Ντέιβιντ Τσερανιάν και Ανούς Τερ-Γκουκασιάν
[19][20]

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμώνΕπεξεργασία

Χρονιά Σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Ref.
2006 Γκόχαρ Γκασπαριάν (Gohar Gasparyan) & Φελίξ Χατσατριάν (Felix Khachatryan) Γκόχαρ Γκασπαριάν
[21]
2007 Γκόχαρ Γκασπαριάν Σιρούσο
[22]
2008 Φελίξ Χατσατριάν & Χρατσούι Ουτμαζιάν Χρατσούι Ουτμαζιάν (Hrachuhi Utmazyan)
[23]
2009 Χόρεν Λεβονιάν (Khoren Levonyan) Σιρούσο
[24]
2010 Χρατσούι Ουτμαζιάν & Χόρεν Λεβονιάν Ναζενί Χοβανισιάν (Nazeni Hovhannisyan)
[24][25]
2011 Αρτάκ Βαρντανιάν (Artak Vardanyan) Λούζινε Τοβμασιάν (Lusine Tovmasyan)
[26]
2012 Γκόχαρ Γκασπαριάν & Αρτούρ Γκριγκοριάν Δε συμμετείχε
[27]
2013 Αντρέ & Άρεβικ Ουντουμιάν (Ημιτελικοί),
Έρικ Ανταρανιάν & Άννα Αβανεσιάν (Τελικός)		 Αντρέ
[28]
2014 Έρικ Ανταρανιάν & Άννα Αβανεσιάν (Ημιτελικοί),
Άρεβικ Ουντουμιάν & Τιγκράν Ντανιελιάν (Τελικός)		 Άννα Αβανεσιάν
[29]
2015 Aram Mp3 & Έρικ Ανταρανιάν (Πρώτος ημιτελικός),
Βάχε Χαναμιριάν (Vahe Khanamiryan) & Ερμίνε Στεπανιάν (Hermine Stepanyan) (Δεύτερος ημιτελικός),
Αβέτ Μπαρσεγκιάν & Άρεβικ Ουντουμιάν (Τελικός)		 Λιλίτ Μουραντιάν
[30]
2016 Αβέτ Μπαρσεγκιάν Αρμάν Μαργκαριάν
[31]
2017 Γκόχαρ Γκασπαριάν & Αβέτ Μπαρσεγκιάν Ιβέτα Μουκουτσιάν
[32]
2018 Αβέτ Μπαρσεγκιάν & Φελίξ Χατσατριάν Αρσέν Γκριγκοριάν
[33][34]
2019 Aram Mp3 και Αβέτ Μπαρσεγκιάν Aram Mp3
[35][36]
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Δε μεταδόθηκε Δε συμμετείχε
[37]
2022 Γκαρίκ Παπογιάν και Χρατσούι Ουτμαζιάν Γκαρίκ Παπογιάν
[38]
2023 TBA

ΆλμπουμΕπεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία

ΣημειώσειςΕπεξεργασία

  1. ↑ Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
  2. ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ Rau, Oliver (19 Ιουλίου 2003). «'Armenia to participate in Song Contest 2004'». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2013. 
  2. ↑ Bakker, Sietse (29 Ιουλίου 2003). «Armenia not to participate in 2004 contest». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2013. 
  3. ↑ Siim, Jarmo (7 Μαρτίου 2012). «Armenia withdraws from Eurovision 2012». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2012. 
  4. ↑ Jiandani, Sanjay (31 Οκτωβρίου 2012). «Armenia confirms participation». EscToday. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2012. 
  5. ↑ «Armenia withdraws from Eurovision Song Contest 2021». Eurovision.tv. EBU. 5 Μαρτίου 2021. 
  6. ↑ Το πραγματικό του όνομα είναι Αντρέι Χοβνανιάν (Andrey Hovnanian) και γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1979.
  7. ↑ Ψευδώνυμο του Χάικ Χακομπιάν (Hayk Hakobyan), 25 Αυγούστου 1973 - 29 Σεπτεμβρίου 2021).
  8. ↑ Ghazanchyan, Siranush (29 Σεπτεμβρίου 2021). «Armenian singer, songwriter Hayko dies aged 48». Public Radio of Armenia. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2021. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. ↑ Έμα Μπεζανιάν (γ. 12 Απριλίου 1984-).
  10. ↑ Συγκρότημα της ροκ αποτελούμενο από τους Γκορ Σουτζιάν (γ. 25 Ιουλίου 1987-) (φωνή), Γκαγκίκ Χονταβιρντί (κιθάρα), Αρμάν Παχλεβανιάν (πλήκτρα), Εντγκάρ Σαχακιάν (μπάσο), Αρμάν Τζαλαλιάν) (ντραμς, κρουστά).
  11. ↑ Συγκρότημα αποτελούμενο από τους Βάχε Τιλμπιάν (γ. 17 Φεβρ. 1980, από Αιθιοπία), Ταμάρ Καπρελιάν (γ. 28 Οκτ. 1986, από ΗΠΑ), Στέφανι Τοπαλιάν (γ. 5 Αυγ. 1987, από Ιαπωνία), Εσάι Αλτουνιάν (γ. 5 Νοεμ. 1980, από Γαλλία), Μαίρη-Τζιν Ντόερτι Μπασματζιάν (γ. 2 Απρ. 1982, από Αυστραλία) και Ίνγκα Αρσακιάν (γ. 18 Μαρτ. 1982, από Αρμενία, 2η φορά).
  12. ↑ «Marcel Bezençon Award – an introduction». Poplight.se. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2012. 
  13. ↑ Floras, Stella (27 Μαΐου 2008). «The 2008 Bezençon Awards winners». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  14. ↑ Bakker, Sieste (11 Μαΐου 2006). «Meet Diana Mnatsakanyan from Armenia!». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  15. ↑ «Eva Rivas sets the stage on fire». eurovision.tv. 21 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  16. ↑ «Gohar Gasparyan - Public Television of Armenia». 1tv.am. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  17. ↑ Granger, Anthony (4 Μαρτίου 2017). «Armenia: Artsvik's Song For Kyiv Has Been Recorded». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  18. ↑ Granger, Anthony (21 Φεβρουαρίου 2018). «Armenia: No Voting Issues Recorded During Depi Evratesil». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  19. ↑ Granger, Anthony (6 Μαρτίου 2019). «Armenia: Delegation Making Final Touches To Music Video». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  20. ↑ Granger, Anthony (2 Δεκεμβρίου 2018). «Armenia: Depi Evratesil Dropped To Give More Time to Prepare for Eurovision». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  21. ↑ «Meet the spokespersons for tonight's voting!». www.esctoday.com. 20 Μαΐου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2006. 
  22. ↑ «Famous Armenians: Sirusho». armenianbd.com. 3 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2020. 
  23. ↑ «Eurovision 2008 Hrachuhi Utmazyan». YouTube. 25 Μαΐου 2008. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «The Power of Eurovision Revisited». caucasusedition.net. 1 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2020. 
  25. ↑ «Nazeni Hovhannisyan at Eurovision 2010». YouTube. 21 Ιουνίου 2010. 
  26. ↑ «Eurovision 2011 Armenia: Emmy - "Boom Boom"». eurovisionworld.com. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2020. 
  27. ↑ «Armenian public television not to broadcast Eurovision 2012 second semi-final». news.am. 24 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2020. 
  28. ↑ «"Good evening Malmö" - Voting order revealed». eurovision.tv. 18 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020. 
  29. ↑ «"Good evening Copenhagen" - Voting order revealed». eurovision.tv. 10 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  30. ↑ «"Good evening Vienna" - Voting order revealed». eurovision.tv. 23 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]
  31. ↑ «The 42 spokespersons for the 2016 Grand Final». eurovision.tv. 14 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  32. ↑ «Armenia qualified for Eurovision 2017 Grand Final». eurovision.am. 10 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  33. ↑ «Սևակ Խանաղյանը չանցավ "Եվրատեսիլ 2018"-ի եզրափակիչ փուլ». Armenpress. 9 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2018. 
  34. ↑ «Eurovision 2018: Voting Order & Spokespersons». eurovisionworld.com. 11 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  35. ↑ «Հայտնի են "Եվրատեսիլ-2019" մրցույթի առաջին կիսաեզրափակիչը հաղթահարած երկրները». yerkirmedia.am (στα Αρμενικά). Yerkir Media. 15 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2019. 
  36. ↑ «Eurovision 2019 Spokespersons – Who will announce the points?». eurovisionworld.com. 18 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2019. 
  37. ↑ Granger, Anthony (19 Μαΐου 2021). «🇦🇲 Armenia: AMPTV Not Broadcasting Eurovision For The First Time Since 2006». Eurovoix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2021. 
  38. ↑ Πρότυπο:Cite Instagram
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Αρμενίας_στη_Eurovision&oldid=9963044"