Συμμετοχή της Νορβηγίας στη Eurovision
Η Νορβηγία συμμετείχε στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision από τότε που έκανε το ντεμπούτο της το 1960 και έκτοτε απουσίασε μόνο δύο φορές. Το 1970, η χώρα μποϊκοτάρει τον διαγωνισμό για διαφωνίες σχετικά με τη δομή της ψηφοφορίας και το 2002 που υποβιβάστηκε. Η Νορβηγία έχει κερδίσει τον διαγωνισμό τρεις φορές, ενώ το 2019 κέρδισε το televoting, καταλαμβάνοντας όμως την 6η θέση συνολικά. Ο διαγωνισμός μεταδίδεται στη Νορβηγία από την NRK, η οποία επίσης μεταδίδει τον εθνικό διαγωνισμό επιλογής της Νορβηγίας, το Melodi Grand Prix.
Νορβηγία | |
---|---|
![]() | |
Τηλεοπτ. φορέας | NRK |
Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εθνικός τελικός
Εσωτερική επιλογή
1991
|
Γενική συμμετοχή | |
Πρώτη συμμετοχή | 1960 |
Καλύτερη θέση | 1η: 1985, 1995, 2009 |
Χειρότερη θέση | Τελευταία: 1963, 1969, 1974, 1976, 1978, 1981, 1990, 1997, 2001, 2004, 2012 |
Μηδέν βαθμοί | 1963, 1978, 1981, 1997 |
Επιπλέον σύνδεσμοι | |
NRK page | |
Η σελίδα της Νορβηγίας στο Eurovision.tv |
Πριν το 1985, η καλύτερη συμμετοχή της χώρας ήταν η τρίτη θέση της Åse Kleveland το 1966. Οι τρεις νίκες της Νορβηγίας ήρθαν από τις Bobbysocks το 1985, τους Secret Garden το 1995 και τον Αλεξάντερ Ρίμπακ το 2009. Το 2019, οι KEiiNO κατάφεραν να κερδίσουν το televoting, όμως έλαβαν μικρή βαθμολογία από τις επιτροπές, και έτσι κατελάβαν συνολικά την 6η θέση, με αποτέλεσμα η Νορβηγία να γίνει η τρίτη χώρα από την επαναφορά των επιτροπών το 2009, μαζί με την Ιταλία και την Ρωσία, που έχει κερδίσει το televoting σε έναν διαγώνισμο χωρίς να αναδεικνύεται ο τελικός νικητής. Η Νορβηγία, επίσης, τερμάτισε δεύτερη το 1996, με την Ελίζαμπεθ Αντρέασεν που είναι και πρώην μέλος των Bobbysocks. Η χώρα τερμάτισε τελευταία έντεκα φορές, χωρίς να σκοράρει ούτε ένα βαθμό τέσσερις φορές. Η Νορβηγία έχει συνολικά έντεκα πλασαρίσματα στην πρώτη πεντάδα, με την τελευταία συμμετοχή που πλασαρίστηκε στις top 5 να είναι η Μάργκαρετ Μπέργκερ το 2013 που τερμάτισε τέταρτη.
ΙστορικόΕπεξεργασία
Η πρώτη συμμετέχων της Νορβηγίας στον διαγωνισμό το 1960 ήταν η Nora Brockstedt, η οποία τερμάτισε τέταρτη. Η Åse Kleveland τερμάτισε στη συνέχεια τρίτη το 1966. Αυτά θα παραμείνουν μόνο τα κορυφαία πέντε αποτελέσματα της Νορβηγίας μέχρι το 1985, όταν οι Bobbysocks έδωσαν στη χώρα στην πρώτη νίκη με το τραγούδι "La det swinge" (Let It Swing). Η χώρα πέτυχε δύο ακόμη κορυφαία πέντε αποτελέσματα για τα επόμενα δέκα χρόνια, τόσο με την Karoline Krüger το 1988 όσο και με τη Silje Vige το 1993, φθάνοντας στην πέμπτη θέση. Η δεύτερη νίκη της Νορβηγίας ήρθε το 1995 με το κυρίως ενορχηστρωτικό Κελτικό εθνο-κομμάτι των Secret Garden, "Nocturne". Το 1996, η Ελίζαμπεθ Αντρέασεν, που είχε κερδίσει το διαγωνισμό ως το ήμισυ με τους Bobbysocks, επέστρεψε για να τερματίσει δεύτερη. Το 2003, ο Jostein Hasselgård ήταν τέταρτος. Η Νορβηγία κέρδισε για τρίτη φορά το 2009, με το hit του Αλεξάντερ Ρίμπακ, "Fairytale". Το νικητήριο σκορ των 387 βαθμών το 2009, είναι το υψηλότερο που κέρδισε ποτέ (μέχρι το 2015). Επίσης, πέτυχε το μεγαλύτερο περιθώριο νίκης.
Η Νορβηγία έχει επίσης τις δύο αμφίβολες διακρίσεις του να έχει τελειώσει τελευταία στον τελικό της Eurovision περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα και έχει τερματίσει με "μηδέν" βαθμούς τις πιο πολλές φορές από κάθε άλλη χώρα στο διαγωνισμό. Η χώρα τερμάτισε τελευταία έντεκα φορές, χωρίς να σκοράρει τέσσερις φορές, το 1963, το 1978, το 1981 και το 1997. Από το 2015 η Νορβηγία μοιράζεται αυτό το ρεκόρ με την Αυστρία.
Από την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Νορβηγία έφτασε την πρώτη δεκάδα επτά φορές. Οι Wig Wam τερμάτισαν ένατοι με το τραγούδι "In My Dreams" το 2005, η Maria Haukaas Storeng πέμπτη το 2008 με το "Hold On Be Strong", ο Alexander Rybak κέρδισε το 2009, η Margaret Berger ήταν τέταρτη το 2013 με το "I Feed You My Love", ο Carl Espen έφτασε στην όγδοη θέση το 2014 με το "Silent Storm", ο Mørland & Debrah Scarlett τερμάτισαν όγδοοι το 2015 με το "A Monster Like Me" και ο JOWST με τον Aleksander Walmann τερμάτισαν δέκατοι με το τραγούδι "Grab the Moment" Συνολικά, η Νορβηγία έχει 11 τερματισμούς στην πρώτη πεντάδα και 23 τερματισμούς στην πρώτη δεκάδα.
ΣυμμετοχέςΕπεξεργασία
Νικητής | |
Δεύτερη θέση | |
Τρίτη θέση | |
Τελευταία θέση | |
X
|
Αποχώρηση |
Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1960 | Νόρα Μπρόκστεντ [1] | Νορβηγικά[α] | "Voi Voi" | 4 | 11 | Όχι ημιτελικοί | |
1961 | Νόρα Μπρόκστεντ [2] | Νορβηγικά | "Sommer i Palma" | 7 | 10 | ||
1962 | Ίνγκερ Γιάκομπσεν [3] | Νορβηγικά | "Kom sol, kom regn" | 10 | 2 | ||
1963 | Ανίτα Ταλάουγκ [4] | Νορβηγικά | "Solvherv" | 13 | 0 | ||
1964 | Άρνε Μπέντικσεν [5] | Νορβηγικά | "Spiral" | 8 | 6 | ||
1965 | Κίρστι Σπάρμποε [6] | Νορβηγικά | "Karusell" | 13 | 1 | ||
1966 | Όσε Κλέβελαντ | Νορβηγικά | "Intet er nytt under solen" | 3 | 15 | ||
1967 | Κίρστι Σπάρμποε [2] | Νορβηγικά | "Dukkemann" | 14 | 2 | ||
1968 | Οντ Μπόρε [7] | Νορβηγικά | "Stress" | 13 | 2 | ||
1969 | Κίρστι Σπάρμποε [8] | Νορβηγικά | "Oj, oj, oj, så glad jeg skal bli" | 16 | 1 | ||
1970 | Δε συμμετείχε | ||||||
1971 | Χάνε Κρογκ [9] | Νορβηγικά | "Lykken er" | 17 | 65 | ||
1972 | Γκρέτε Κάουσλαντ [10] & Μπένι Μποργκ [11] | Νορβηγικά | "Småting" | 14 | 73 | ||
1973 | Μπέντικ Σίνγκερς [12] | Αγγλικά, Γαλλικά[β] | "It's Just A Game" | 7 | 89 | ||
1974 | Anne-Karine Strøm [2] & Bendik Singers[2] | Αγγλικά | "The First Day of Love" | 14 | 3 | ||
1975 | Έλεν Νικολάισεν [13] | Αγγλικά | "Touch My Life" | 18 | 11 | ||
1976 | Anne-Karine Strøm [8] | Αγγλικά | "Mata Hari" | 18 | 7 | ||
1977 | Ανίτα Σκόργκαν [14] | Νορβηγικά | "Casanova" | 14 | 18 | ||
1978 | Γιαν Τέιγκεν [15] | Νορβηγικά | "Mil etter mil" | 20 | 0 | ||
1979 | Ανίτα Σκόργκαν [2] | Νορβηγικά | "Oliver" | 11 | 57 | ||
1980 | Σβέρε Κιέλσμπεργκ [16] & Μάτις Χάτα [17] | Νορβηγικά[γ] | "Sámiid Ædnan" | 16 | 15 | ||
1981 | Φιν Κάλβικ [18] | Νορβηγικά | "Aldri i livet" | 20 | 0 | ||
1982 | Γιαν Τέιγκεν[8] & Ανίτα Σκόργκαν[8] | Νορβηγικά | "Adieu" | 12 | 40 | ||
1983 | Γιαν Τέιγκεν [19] | Νορβηγικά | "Do Re Mi" | 9 | 53 | ||
1984 | Ντόλι ντε Λουξ (Dollie de Luxe)[20] | Νορβηγικά | "Lenge leve livet" | 17 | 29 | ||
1985 | Bobbysocks | Νορβηγικά | "La det swinge" | 1 | 123 | ||
1986 | Κέτιλ Στόκαν [21] | Νορβηγικά | "Romeo" | 12 | 44 | ||
1987 | Κέιτ Γκούλμπραντσεν [22] | Νορβηγικά | "Mitt liv" | 9 | 65 | ||
1988 | Καρολίνε Κρούγκερ [23] | Νορβηγικά | "For vår jord" | 5 | 88 | ||
1989 | Μπριτ Σίνοβε [24] | Νορβηγικά | "Venners nærhet" | 17 | 30 | ||
1990 | Κέτιλ Στόκαν [2] | Νορβηγικά | "Brandenburger Tor" | 21 | 8 | ||
1991 | Just 4 Fun [25] | Νορβηγικά | "Mrs. Thompson" | 17 | 14 | ||
1992 | Μερέτε Τρόαν [26] | Νορβηγικά | "Visjoner" | 18 | 23 | ||
1993 | Σίλιε Βίγκε [27] | Νορβηγικά | "Alle mine tankar" | 5 | 120 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1994 | Ελίζαμπεθ Αντρέασεν & Γιαν Βέρνερ Ντάνιελσεν[28] | Νορβηγικά | "Duett" | 6 | 76 | Όχι ημιτελικοί | |
1995 | Secret Garden | Νορβηγικά | "Nocturne" | 1 | 148 | ||
1996 | Ελίζαμπεθ Αντρέασεν | Νορβηγικά | "I evighet" | 2 | 114 | Οικοδέσποινα χώρα[δ] | |
1997 | Τορ Έντρεσεν [29] | Νορβηγικά | "San Francisco" | 24 | 0 | Όχι ημιτελικοί | |
1998 | Λαρς Α. Φρέντρικσεν [30] | Νορβηγικά | "Alltid sommer" | 8 | 79[ε] | ||
1999 | Στιγκ Βαν Έικ [31] | Νορβηγικά | "Living My Life Without You" | 14 | 35 | ||
2000 | Charmed [32] | Νορβηγικά | "My Heart Goes Boom" | 11 | 57 | ||
2001 | Χάλντορ Λαγκράιντ [33] | Αγγλικά | "On My Own" | 22 | 3 | ||
2002 | Δε συμμετείχε | ||||||
2003 | Γιοστάιν Χάσελγκαρντ [34] | Αγγλικά | "I'm Not Afraid To Move On" | 4 | 123 | ||
2004 | Κνουτ Άντερς Σόρουμ [35] | Αγγλικά | "High" | 24 | 3 | Top 11 το 2003[ζ] | |
2005 | Wig Wam | Αγγλικά | "In My Dreams" | 9 | 125 | 6 | 164 |
2006 | Κριστίνε Γκούλντμπραντσεν [36] | Νορβηγικά | "Alvedansen" | 14 | 36 | Top 11 το 2005[ζ] | |
2007 | Γκούρι Σκάνκε [37] | Αγγλικά, Ισπανικά | "Ven a bailar conmigo" | Δεν προκρίθηκε | 18 | 48 | |
2008 | Μαρία Χαουκάας Στόρενγκ [38] | Αγγλικά | "Hold On Be Strong" | 5 | 182 | 4 | 106 |
2009 | Αλεξάντερ Ρίμπακ | Αγγλικά | "Fairytale" | 1 | 387 | 1 | 201 |
2010 | Ντίντρικ Σόλι-Τάνγκεν | Αγγλικά | "My Heart Is Yours" | 20 | 35 | Οικοδέσποινα χώρα[δ] | |
2011 | Στέλλα Μουάνγκι | Αγγλικά, Σουαχίλι | "Haba Haba" | Δεν προκρίθηκε | 17 | 30 | |
2012 | Τούτζι [39] | Αγγλικά | "Stay" | 26 | 7 | 10 | 45 |
2013 | Μάργκαρετ Μπέργκερ | Αγγλικά | "I Feed You My Love" | 4 | 191 | 3 | 120 |
2014 | Καρλ Έσπεν [40] | Αγγλικά | "Silent Storm" | 8 | 88 | 6 | 77 |
2015 | Μόρλαντ & Ντέμπρα Σκάρλετ[41] | Αγγλικά | "A Monster Like Me" | 8 | 102 | 4 | 123 |
2016 | Αγκνέτε | Αγγλικά | "Icebreaker" | Δεν προκρίθηκε | 13 | 63 | |
2017 | JOWST[42] feat. Αλεξάντερ Γουάλμαν[43] | Αγγλικά | "Grab the Moment" | 10 | 158 | 5 | 189 |
2018 | Αλεξάντερ Ρίμπακ | Αγγλικά | "That's How You Write a Song" | 15 | 144 | 1 | 266 |
2019 | KEiiNO | Αγγλικά | "Spirit in the Sky" | 6 | 331 | 7 | 210 |
2020 | Ουλρίκε Μπράντστορπ | Αγγλικά | "Attention" | Ακυρώθηκε[η] X | |||
2021 | Tix | Αγγλικά | "Fallen Angel" | 18 | 75 | 10 | 115 |
2022 | Subwoolfer[44] | Αγγλικά | "Give That Wolf A Banana" | 10 | 182 | 6 | 177 |
Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία
Ως το 2021, το ιστορικό ψηφοφορίας της Νορβηγίας έχει ως εξής:
|
|
ΔιοργανώσειςΕπεξεργασία
Χρονιά | Πόλη | Τοποθεσία | Παρουσιαστές |
---|---|---|---|
1986 | Μπέργκεν | Grieg Hall | Όσε Κλέβελαντ |
1996 | Όσλο | Oslo Spektrum | Ίνγκφιλντ Μπριν και Μόρτεν Χάρκετ |
2010 | Μπέρουμ | Telenor Arena | Νάντια Χασνάουι, Χάντι Νίγιε και Έρικ Σόλμπακεν |
Songs of EuropeΕπεξεργασία
Χρονιά | Τοποθεσία | Αρένα | Παρουσιαστές |
---|---|---|---|
1981 | Μίσεν | Momarken | Ρολφ Κιρκβάαγκ και Τίτεν Τέι |
ΒραβείαΕπεξεργασία
Βραβεία Marcel BezençonΕπεξεργασία
Χρονιά | Κατηγορία | Τραγούδι | Ερμηνευτής | Συνθέτες Στίχοι (σ) / Μουσική (μ) |
Τελικός | Βαθμοί | Διοργανώτρια πόλη | Ref. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2009 | Press Award | "Fairytale" | Αλεξάντερ Ρίμπακ | Αλεξάντερ Ρίμπακ (μ & σ) | 1 | 387 | Μόσχα | |
2015 | Composer Award | "A Monster Like Me" | Μόρλαντ & Ντέμπρα Σκάρλετ | Κιέτιλ Μόρλαντ (μ & σ) | 8 | 102 | Βιέννη |
Νικητές από μέλη του OGAEΕπεξεργασία
Χρονιά | Τραγούδι | Ερμηνευτής | Θέση | Βαθμοί | Διοργανώτρια πόλη | Ref. |
---|---|---|---|---|---|---|
2009 | "Fairytale" | Αλεξάντερ Ρίμπακ | 1 | 387 | Μόσχα |
Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η ΝορβηγίαΕπεξεργασία
Στους τελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Στους ημιτελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Χρονιά | → 12 βαθμοί | → 10 βαθμοί | → 8 βαθμοί |
---|---|---|---|
1961–1995 | Όχι ημιτελικοί | ||
1996 | Ισλανδία | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1997–2003 | Όχι ημιτελικοί | ||
2004 | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Σερβία και Μαυροβούνιο | Αλβανία |
2005 | Δανία | Φινλανδία | Ισλανδία |
2006 | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Σουηδία | Φινλανδία |
2007 | Ισλανδία | Ουγγαρία | Σερβία |
2008 | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Ισραήλ | Ρωσία |
2009 | Δανία | Μολδαβία | Εσθονία |
2010 | Σουηδία | Ρουμανία | Δανία |
2011 | Φινλανδία | Ισλανδία | Λιθουανία |
2012 | Σουηδία | Σερβία | Εσθονία |
2013 | Μάλτα | Ισλανδία | Φινλανδία |
2014 | Φινλανδία | Ρουμανία | Αυστρία |
2015 | Σουηδία | Λιθουανία | Ισραήλ |
2016 | Αυστραλία Κ.Ε. Αυστραλία T. |
Βουλγαρία Κ.Ε. Βουλγαρία T. |
Λιθουανία Κ.Ε. Λιθουανία T. |
2017 | Βουλγαρία Κ.Ε. Βουλγαρία T. |
Δανία Κ.Ε. Ουγγαρία T. |
Ολλανδία Κ.Ε. Ισραήλ T. |
2018 | Σουηδία Κ.Ε. Δανία T. |
Αυστραλία Κ.Ε. Λιθουανία T. |
Ολλανδία Κ.Ε. Ρουμανία T. |
2019 | Σουηδία Κ.Ε. Λιθουανία T. |
Ολλανδία Κ.Ε. Σουηδία T. |
Ελβετία Κ.Ε. Δανία T. |
2020 | Ακυρωμένος διαγωνισμός | ||
2021 | Μάλτα Κ.Ε. Λιθουανία T. |
Σουηδία Κ.Ε. Σουηδία T. |
Ισραήλ Κ.Ε. Μάλτα T. |
Σχετική συμμετοχήΕπεξεργασία
Αρχηγοί αποστολώνΕπεξεργασία
Χρονιά | Αρχηγός αποστολής | Ref. |
---|---|---|
1998–2005 | Γιον Όλα Σαντ | |
2006–2009, 2012–2015 | Στίαν Μάλμε | |
2010–2011 | Σκιάλγκ Σόλσταντ | |
2016–σήμερα | Στιγκ Κάρλσεν |
Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμώνΕπεξεργασία
Χρονιά | Σχολιαστής | Εκπρόσωπος βαθμών | Ref. |
---|---|---|---|
1960 | Έρικ Ντίζεν | Κάρι Μποργκ Μανσάκερ | |
1961 | Λέιφ Ρούσταντ | Μέτε Γιάνσον | |
1962 | Οντ Γκρίθε | Κάρι Μποργκ Μανσάκερ | |
1963 | Έιβιντ Γιόνσεν (Øivind Johnsen) | Ρόαλντ Έγεν (Roald Øyen) | |
1964 | Οντ Γκρίθε | Σβέρε Κριστόφερσεν | |
1965 | Έρικ Ντίζεν | ||
1966 | Σβέρε Κριστόφερσεν | Έρικ Ντίζεν | |
1967 | Έρικ Ντίζεν | Σβέρε Κριστόφερσεν | |
1968 | Ρόαλντ Έγεν | ||
1969 | Σβέρε Κριστόφερσεν | Γιάνκα Πολάνι | |
1970 | Χωρίς παρουσιαστή | Η Νορβηγία δεν έλαβε μέρος | |
1971 | Σβέρε Κριστόφερσεν | Χωρίς εκπρόσωπο βαθμών | |
1972 | Ρόαλντ Έγεν | ||
1973 | Τζον Αντρέασεν | ||
1974 | Σβέρε Κριστόφερσεν | ||
1975 | |||
1976 | Γιο Βέστλι | ||
1977 | Τζον Αντρέασεν | ||
1978 | Μπιορν Σέελε | Έγκιλ Τέιγκε | |
1979 | Έγκιλ Τέιγκε | Σβέρε Κριστόφερσεν | |
1980 | Κνουτ Άουνμπου | Ρόαλντ Έγιεν | |
1981 | Σβέρε Κριστόφερσεν | ||
1982 | Μπιόρν Σέελε | Έρικ Ντίζεν | |
1983 | Ιβάρ Ντιρχάουγκ | ||
1984 | Ρόαλντ Έγιεν | Έγκιλ Τέιγκε | |
1985 | Βεσλεμόι Κιέντσλι | Έρικ Ντίζεν | |
1986 | Κνουτ Μπιόρνσεν | Νίνα Μάτεσον | |
1987 | Τζον Αντρέασεν και Τορ Πάουλσεν | Σβέρε Κριστόφερσεν | |
1988 | Τζον Αντρέασεν | Αντρέας Ντίζεν | |
1989 | Σβέρε Κριστόφερσεν | ||
1990 | Λέιφ Έρικ Φόρμπεργκ | ||
1991 | Τζον Αντρέασεν και Γιαν Τέιγκεν | ||
1992 | Τζον Αντρέασεν | ||
1993 | Λέιφ Έρικ Φόρμπεργκ | ||
1994 | Γιοστάιν Πέτερσεν | ||
1995 | Ανέτ Γκροτ | ||
1996 | Γιοστάιν Πέτερσεν | Ράνχιλντ Σέλθουν Φιόρτοφτ (Ragnhild Sælthun Fjørtoft) | |
1997 | |||
1998 | |||
1999 | |||
2000 | Μαρίτ Όσλεϊν | ||
2001 | Ρόαλντ Έγιεν | ||
2002 | Η Νορβηγία δεν έλαβε μέρος | ||
2003 | Ρόαλντ Έγιεν | ||
2004 | Ίνγκφιλτ Χέλιεσεν (Ingvild Helljesen) | ||
2005 | |||
2006 | |||
2007 | Περ Σούντνες | Σίνοφε Σβάμπο | |
2008 | Περ Σούντνες και Χάνε Χόφτουν | Στιάν Μπάρσνες-Σίμονσεν | |
2009 | Σίνοφε Σβάμπο | ||
2010 | Όλαφ Φίκσμο-Σλέταν | Άνε Ρίμεν | |
2011 | Νάντια Χασνάουι | ||
2012 | |||
2013 | Τούτζι | ||
2014 | Μαργκρέτε Ρεντ (Røed) | ||
2015 | |||
2016 | Ελίζαμπεθ Αντρέασεν | ||
2017 | Μάρκους & Μαρτίνους | ||
2018 | Αλεξάντερ Βάλμαν και JOWST | ||
2019 | Αλεξάντερ Ρίμπακ | ||
Μάρτε Στόκστατ | Δεν ανακοινώθηκε πριν την ακύρωση | ||
2021 | Silje Skjemstad Cruz |
Διευθυντές ορχηστρώνΕπεξεργασία
Χρονιά | Μαέστρος[θ] | Μουσική διεύθυνση | Σημ. | Ref. |
---|---|---|---|---|
1960 | Έιβιντ Μπεργκ | N/A | [62] | |
1961 | ||||
1962 | ||||
1963 | ||||
1964 | Κάρστεν Άντερσεν | |||
1965 | Έιβιντ Μπεργκ | |||
1966 | ||||
1967 | ||||
1968 | ||||
1969 | ||||
1971 | Άρνε Μπέντικσεν | [63] | ||
1972 | Κάρστεν Κλάουμαν | |||
1973 | ||||
1974 | Φρόντε Τίνγκνες | |||
1975 | Κάρστεν Κλάουμαν | |||
1976 | Φρόντε Τίνγκνες | |||
1977 | Κάρστεν Κλάουμαν | |||
1978 | ||||
1979 | Σίγουρντ Γιάνσεν | |||
1980 | [64] | |||
1981 | ||||
1982 | ||||
1983 | ||||
1984 | ||||
1985 | Τέριε Φιερν | |||
1986 | Έγκιλ Μον-Ίβερσεν | Έγκιλ Μον-Ίβερσεν | [ι] | |
1987 | Τέριε Φιερν | N/A | ||
1988 | Άριλντ Σταβ | |||
1989 | Πιτ Κνούστεν | |||
1990 | ||||
1991 | ||||
1992 | Ρολφ Λόφλαντ | |||
1993 | ||||
1994 | Πιτ Κνούστεν | |||
1995 | Κέιρ Λάνγκσλετ | |||
1996 | Φρόντε Τίνγκνες | Φρόντε Τίνγκνες | ||
1997 | Κέιρ Λάνγκσλετ | N/A | ||
1998 |
Επίσης, υπήρχε ορχήστρα στην εθνική επιλογή της Νορβηγίας το 2015, την οποία διηύθυνε ο Άντερς Ελίγιας.
Μουσικοί επόπτεςΕπεξεργασία
Κατάλογος εποπτών του Melodi Grand Prix, γνωστότερος ως MGP-general ή GP-general στη Νορβηγία.
Όνομα | Χρονιές |
---|---|
Πέρ Σούντνες[65] | π. 2007–2012 |
Βίβι Στένμπεργκ[66] | 2013–2015 |
Γιάν Φρέντρικ Κάρλσεν[67] | 2016–2017 |
Στίγκ Κάρλσεν[67] | 2018–τώρα |
ΆλμπουμΕπεξεργασία
Η Stella Mwangi στο Ντίσελντορφ (2011)
Ο Αλεξάντερ Ρίμπακ στη Λισαβόνα(2018)
Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία
ΣημειώσειςΕπεξεργασία
- ↑ Μπορεί το τραγούδι να είναι ερμηνευμένο στα Νορβηγικά, ο τίτλος-στίχος "Voi Voi" είναι στα Βόρεια Σάμι.
- ↑ Περιέχει φράσεις σε Ισπανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Γερμανικά, Ιρλανδικά, Εβραϊκά, Σερβοκροάτικα, Φινλανδικά, Σουηδικά και Νορβηγικά.
- ↑ Μπορεί το τραγούδι να είναι ερμηνευμένο στα Νορβηγικά (και με joik), ο τίτλος και στίχος "Sámiid ædnan" ανήκει στη Βόρεια Σάμι.
- ↑ 4,0 4,1 Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
- ↑ Η Ισπανία είχε αρχικά δώσει 12 βαθμούς στο Ισραήλ και 10 στη Νορβηγία. Μετά τη μετάδοση αναγγέλθηκε ότι ο ισπανικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός κατέγραψε εσφαλμένα τις ψηφοφορίες και ότι η Γερμανία έπρεπε να έχει πάρει τους κορυφαίους βαθμούς - 12 βαθμούς - αντί να μην λάβει βαθμούς, όπως συνέβη. Το λάθος διορθώθηκε και η Γερμανία τέθηκε 7η, πάνω από τη Νορβηγία. Το Ισραήλ και η Νορβηγία έλαβαν δύο πόντους λιγότερα από ό, τι αρχικά και η Κροατία, η Μάλτα, η Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, η Εσθονία και η Τουρκία έλαβαν ένα βαθμό λιγότερο από ότι δόθηκε κατά τη διάρκεια της εκπομπής.
- ↑ 6,0 6,1 Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
- ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
- ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Νορβηγοί εκτός αν έχουν σημαία
- ↑ Διηύθυνε, επίσης, τη Δανική συμμετοχή.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Nora Brockstedt (20 Ιαν. 1923 - 5 Νοεμ. 2015). (1η φορά)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2η φορά.
- ↑ (Inger Jacobsen, 13 Οκτ. 1923 - 21 Ιουλ. 1996)
- ↑ Anita Thallaug (γ. 14 Φεβρ. 1938).
- ↑ Arne Bendiksen (19 Οκτ. 1926 - 26 Μαρτ. 2009).
- ↑ Kirsti Sparboe (γ. 7 Δεκ. 1946) (1η φορά).
- ↑ Odd Børre Sørensen (γ. 9 Αυγ. 1939).
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 3η φορά
- ↑ Hanne Krogh (γ. 24 Ιαν. 1956) (1η φορά)
- ↑ Grethe Kausland, 3 Ιουλ. 1947 - 16 Νοεμ. 2007)
- ↑ Benny Borg (γ. 13 Νοεμ. 1945)
- ↑ Bendik Singers, τετραμελές συγκρότημα που συστάθηκε το 1973 και αποτελείτο από τις Αν Καρίνε Στρομ (Anne-Karine Strøm, γ. 15 Οκτ. 1951) (1η φορά), Έλεν Νικολάισεν (Ellen Nikolaysen, γ. 10 Δεκ. 1951, 1η φορά) και τους αδερφούς Μπγιορν (γ. 14 Αυγ. 1946) και Φίλιπ Κρούζε (γ. 13 Μαΐου 1949) (Bjørn και Philip Kruse).
- ↑ (3η φορά)
- ↑ Anita Skorgan (γ. 13 Νοεμ. 1958) (1η φορά)
- ↑ Jahn Teigen (γ. 27 Σεπτ. 1949) (1η φορά)
- ↑ Sverre Kjelsberg (γ. 18 Οκτ. 1946 - θ. 18 Ιουνίου 2016)
- ↑ Mattis Hætta, γ. 15 Μαρτ. 1959
- ↑ Finn Kalvik, (γ. 30 Απρ. 1947)
- ↑ 4η φορά.
- ↑ Ντουέτο που αποτελείτο από τις Μπενεντίκτε Αντριάν (Benedicte Adrian, γ. 22 Οκτ. 1963, τραγούδι) και Ίνγκριντ Μπιόρνοφ (Ingrid Bjørnov, γ. 5 Δεκ. 1963).
- ↑ Ketil Stokkan (γ. 29 Απρ. 1956) (1η φορά)
- ↑ Kate Gulbrandsen (6 Αυγ. 1965)
- ↑ Karoline Krüger (γ. 13 Φεβρ. 1970)
- ↑ Britt Synnøve Johansen (γ. 23 Ιουν. 1970)
- ↑ Συγκρότημα με μέλη τους Μαριάνε Άντονσεν (Marianne Antonsen), Γιαν Γκροτ (Jan Groth, 25 Φεβρ. 1946 - 27 Αυγ 2014) , Έιρικουρ Χάουκσον (Eiríkur Hauksson, ισλανδός, γ. 4 Ιουλ. 1959, το 1986 και το 2007 εκπροσώπησε στο διαγωνισμό την Ισλανδία) και Χάνε Κρογκ (3η φορά).
- ↑ Merethe Trøan (γ. 19 Μαΐου 1970)
- ↑ Silje Vige (γ. 24 Μαΐου 1976)
- ↑ Jan Werner Danielsen, 10 Απρ. 1976 - 28 Σεπτ. 2006)
- ↑ Tor Endresen (γ. 15 Ιουν. 1959)
- ↑ Lars A. Fredriksen (γ. 8 Φεβρ. 1971).
- ↑ Stig Van Eijk (γ. 21 Μαρτ. 1981 στην Κολομβία).
- ↑ Συγκρότημα που αποτελείτο από τις Όντρουν Βάλεστραντ (Oddrun Valestrand), Λίζε Μόνικα Νίγκερντ (Lise Monica Nygård) και Χάνε Κριστίνε Χάουγκσαντ ( Hanne Kristine Haugsand).
- ↑ Haldor Lægreid (γ. 30 Μαρτ. 1970)
- ↑ Jostein Hasselgård (γ. 24 Μαρτ. 1979)
- ↑ Knut Anders Sørum ( γ. 12 Απρ. 1976)
- ↑ Christine Guldbrandsen (γ. 19 Μαρτ. 1985).
- ↑ Guri Schanke (γ. 14 Δεκ. 1961).
- ↑ Maria Haukaas Mittet née Storeng (γ. 3 Αυγ. 1979)
- ↑ Touraj Keshtkar, Νορβηγο-Ιρανός (γ. 26 Μαΐου 1987).
- ↑ Carl Espen Thorbjørnsen ( γ. 15 Ιουλ. 1982)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τον Κιέτιλ Μόρλαντ (Kjetil Mørland, γ. 3 Οκτ. 1980) και Ντέμπρα Σκάρλετ (Debrah Scarlett, πραγμ. όνομα Joanna Deborah Bussinger, με καταγωγή από Νορβηγία-Ελβετία, γ. 20 Ιουλ. 1993).
- ↑ Ψευδώνυμο του Joakim With Steen (γ. 26 Ιουν. 1989)
- ↑ Aleksander Walmann Åsgården (γ. 12 Ιαν. 1986).
- ↑ «Subwoolfer - Norway - Turin 2022». Eurovision.tv (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Klier, Marcus (18 Μαΐου 2009). «The Eurovision 2009 Marcel Bezençon Awards». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2015». eurovision.tv. 25 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Cobb, Ryan (21 Απριλίου 2017). «Analysing ten years of OGAE voting: "Underneath the fan favourite bias is a worthwhile indicator"». escxtra.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Executive Supervisor». eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 49,0 49,1 49,2 «Se hele finalen her». 3 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020.
- ↑ Norli, Kristin (18 Μαΐου 2009). «Klagerekord mot Svabø» [Complaint record against Svabø]. Aftenposten (στα Νορβηγικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ 51,0 51,1 51,2 51,3 51,4 51,5 51,6 51,7 51,8 51,9 Granger, Anthony (20 Φεβρουαρίου 2020). «Norway: Olav Viksmo-Slettan Steps Down as Commentator After Ten Contests». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Hondal, Victor (26 Μαΐου 2012). «EBU announces voting order». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Granger, Anthony (12 Μαΐου 2013). «Malmo'13: All The Spokespersons Announced». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Granger, Anthony (10 Μαΐου 2014). «ESC'14: Voting Order Announced». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Doyle, Daniel (23 Μαΐου 2015). «Vienna Calling: Spokespersons revealed». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Granger, Anthony (14 Μαΐου 2016). «ESC'16: 42 Spokespersons Revealed For Tonight». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Granger, Anthony (9 Μαΐου 2017). «Norway: Marcus & Martinus Announcing The Jury Points». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Granger, Anthony (9 Μαΐου 2018). «Norway: JOWST & Aleksander Walmann To Reveal Norwegian Jury Points». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Herbert, Emily (13 Μαΐου 2019). «Norway: Alexander Rybak Revealed as Eurovision 2019 Spokesperson». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Sand, Camilla (17 Απριλίου 2020). «Marte Stokstad blir ny kommentator for Eurovision Song Contest» (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020.
- ↑ Hagen, Knut-Øyvind (17 Απριλίου 2020). «Slik blir årets alternative Eurovision Song Contest». NRK (στα Νορβηγικά).
- ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9.
- ↑ GP-general Per Sundnes slutter i NRK
- ↑ – Skulle veldig gjerne hatt en seier i beltet før jeg gir meg
- ↑ 67,0 67,1 Gir seg som MGP-general
Επιπλέον σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Melodi Grand Prix
- Βαθμοί προς και από τη Νορβηγία Αρχειοθετήθηκε 2020-12-03 στο Wayback Machine. eurovisioncovers.co.uk