Συμμετοχή της Νορβηγίας στη Eurovision
Η Νορβηγία συμμετείχε στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 60 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο της το 1960 και έκτοτε απουσίασε μόνο δύο φορές. Το 1970, η χώρα μποϊκοτάρει τον διαγωνισμό για διαφωνίες σχετικά με τη δομή της ψηφοφορίας και το 2002 που υποβιβάστηκε. Ο διαγωνισμός μεταδίδεται στη Νορβηγία από το NRK, το οποίο επίσης μεταδίδει τον εθνικό διαγωνισμό επιλογής της Νορβηγίας, το Melodi Grand Prix.
| Νορβηγία | |
|---|---|
| |
| Τηλεοπτ. φορέας | NRK |
| Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εθνικός τελικός
Εσωτερική επιλογή
1991
|
| Γενική συμμετοχή | |
| Συμμετοχές | 60 (57 τελικοί) |
| Διοργανώσεις | 1986, 1996, 2010 |
| Πρώτη συμμετοχή | 1960 |
| Καλύτερη θέση | 1η: 1985, 1995, 2009 |
| Χειρότερη θέση | Τελευταία: 1963, 1969, 1974, 1976, 1978, 1981, 1990, 1997, 2001, 2004, 2012 |
| Μηδέν βαθμοί | 1963, 1978, 1981, 1997 |
| Επιπλέον σύνδεσμοι | |
| Σελίδα του NRK | |
| Η σελίδα της Νορβηγίας στο Eurovision.tv | |
Πριν το 1985, η καλύτερη συμμετοχή της χώρας ήταν η τρίτη θέση της Όσε Κλέβελαντ το 1966. Οι τρεις νίκες της Νορβηγίας ήρθαν από τις Bobbysocks το 1985, τους Secret Garden το 1995 και τον Αλεξάντερ Ρίμπακ το 2009. Η Νορβηγία, επίσης, τερμάτισε δεύτερη το 1996, με την Ελίζαμπεθ Αντρέασεν που είναι και πρώην μέλος των Bobbysocks. Η χώρα τερμάτισε τελευταία έντεκα φορές, χωρίς να σκοράρει ούτε ένα βαθμό τέσσερις φορές. Το 2019, Το 2019, η Νορβηγία έγινε η τρίτη χώρα που κέρδισε την τηλεψηφοφορία που δεν κέρδισε τον διαγωνισμό (οι προηγούμενες ήταν η Ιταλία το 2015 και η Ρωσία το 2016). Η Νορβηγία έχει συνολικά έντεκα πλασαρίσματα στην πρώτη πεντάδα, με την τελευταία συμμετοχή που πλασαρίστηκε στις top 5 να είναι η Μάργκαρετ Μπέργκερ το 2013 που τερμάτισε τέταρτη.
ΙστορικόΕπεξεργασία
Η πρώτη συμμετέχων της Νορβηγίας στον διαγωνισμό το 1960 ήταν η Νόρα Μπρόκστεντ, η οποία τερμάτισε τέταρτη με το "Voi Voi", η οποία επέστεψε την την επόμενη χρονιά με το "Sommer i Palma", όπου τερμάτισε έβδομη. Η Όσε Κλέβελαντ τερμάτισε στη συνέχεια τρίτη το 1966 με το "Intet er nytt under solen", μετά την οποία η Νορβηγία θα αποτύγχανε να φτάσει στην πρώτη δεκάδα στις δεκατέσσερις από τις επόμενες δεκαπέντε προσπάθειές της, με εξαίρεση την έβδομη θέση των Bendik Singers το 1973. Πριν από το 1985, η Νορβηγία είχε λάβει μόνο μια βαθμολογία στην πρώτη δεκάδα σε έξι από τις είκοσι τέσσερις προσπάθειες και είχε τερματίσει τελευταία ίδιες φορές.
Οι Bobbysocks έδωσαν στη χώρα στην πρώτη νίκη το 1985 με το τραγούδι "La det swinge". Η χώρα πέτυχε δύο ακόμη κορυφαία πέντε αποτελέσματα για τα επόμενα δέκα χρόνια, τόσο με την Καρολίνε Κρούγκερ το 1988 όσο και με τη Σίλιε Βίγκε το 1993, φθάνοντας στην πέμπτη θέση.
Η δεύτερη νίκη της Νορβηγίας ήρθε το 1995 με το κυρίως ενορχηστρωτικό Κελτικό εθνο-κομμάτι των Secret Garden, το ""Nocturne". Το 1996, η Ελίζαμπεθ Αντρέασεν, που είχε κερδίσει το διαγωνισμό ως το ήμισυ των Bobbysocks, επέστρεψε ως σολίστ για να τερματίσει δεύτερη. Το 2003, ο Γιοστάιν Χάσελγκαρντ τερμάτισε τέταρτος.
Η Νορβηγία κέρδισε για τρίτη φορά το 2009, με το hit του Αλεξάντερ Ρίμπακ, το ""Fairytale". Η βαθμολογία του τραγουδιού των 387 βαθμών ήταν το υψηλότερο σύνολο που κέρδισε ποτέ σύμφωνα με το σύστημα ψηφοφορίας μεταξύ 1975 με 2015 και πέτυχε επίσης το μεγαλύτερο περιθώριο νίκης: 492 βαθμοί συνολικά κατανεμήθηκαν μεταξύ των διαγωνιζόμενων χωρών το 2009, που σημαίνει ότι το "Fairytale" έλαβε το 78,7% από τους βαθμούς που θα μπορούσαν να ανταμειφθούν. Ο Ρίμπακ επέστρεψε στο διαγωνισμό το 2018 με το "That's How You Write a Song", όπου έλαβε τον υψηλότερο αριθμό βαθμών στον δεύτερο ημιτελικό, τερματίζοντας, όμως, στην δέκατη πέμπτη θέση στον τελικό. Παραμένει ο μόνος Νορβηγός συμμετέχων που κέρδισε έναν ημιτελικό, καθώς και ο μόνος δύο φορές νικητής ημιτελικών στην ιστορία του διαγωνισμού.
Το 2012, η Νορβηγία τερμάτισε τελευταία στον τελικό για ενδέκατη φορά. Η Νορβηγία έχει την αμφίβολη διάκριση ότι τερμάτισε τελευταία στον τελικό της Eurovision περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα, και μαζί με την Αυστρία, έχει λάβει "μηδέν βαθμούς" στο διαγωνισμό σε τέσσερις περιπτώσεις, το 1963, το 1978, το 1981 και το 1997.
Από την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Νορβηγία έφτασε την πρώτη δεκάδα επτά φορές. Οι Wig Wam τερμάτισαν ένατοι με το τραγούδι "In My Dreams" το 2005, η Μαρία Χαουκάας Στόρενγκ πέμπτη το 2008 με το "Hold On Be Strong", ο Αλεξάντερ Ρίμπακ κέρδισε το 2009, η Μάργκαρετ Μπέργκερ τέταρτη το 2013 με το "I Feed You My Love", ο Καρλ Έσπεν έφτασε στην όγδοη θέση το 2014 με το "Silent Storm", οι Μόρλαντ & Ντέμπρα Σκάρλετ τερμάτισαν όγδοοι το 2015 με το "A Monster Like Me", ο JOWST με τον Αλεξάντερ Γουάλμαν τερμάτισαν δέκατοι με το τραγούδι "Grab the Moment", οι KEiiNO τερμάτισαν έκτοι το 2019 με το "Spirit in the Sky", όπου κέρδισαν την τηλεψηφοφορία, και οι Subwoolfer που τερμάτισαν δέκατοι το 2022 με το "Give That Wolf a Banana". Συνολικά, η Νορβηγία έχει έντεκα τερματισμούς στην πρώτη πεντάδα και είκοσι πέντε τερματισμούς στην πρώτη δεκάδα.
ΣυμμετοχέςΕπεξεργασία
1
|
Νικητής |
2
|
Δεύτερη θέση |
3
|
Τρίτη θέση |
| Τελευταία θέση | |
X
|
Αποχώρηση |
†
|
Ανερχόμενος |
| Χρονιά | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1960 | Νόρα Μπρόκστεντ[1] | "Voi Voi" | Νορβηγικά[α] | 4 | 11 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1961 | Νόρα Μπρόκστεντ[2] | "Sommer i Palma" | Νορβηγικά | 7 | 10 | ||
| 1962 | Ίνγκερ Γιάκομπσεν[3] | "Kom sol, kom regn" | Νορβηγικά | 10 | 2 | ||
| 1963 | Ανίτα Ταλάουγκ[4] | "Solhverv" | Νορβηγικά | 13 | 0 | ||
| 1964 | Άρνε Μπέντικσεν[5] | "Spiral" | Νορβηγικά | 8 | 6 | ||
| 1965 | Κίρστι Σπάρμποε[6] | "Karusell" | Νορβηγικά | 13 | 1 | ||
| 1966 | Όσε Κλέβελαντ | "Intet er nytt under solen" | Νορβηγικά | 3 | 15 | ||
| 1967 | Κίρστι Σπάρμποε[2] | "Dukkemann" | Νορβηγικά | 14 | 2 | ||
| 1968 | Οντ Μπόρε[7] | "Stress" | Νορβηγικά | 13 | 2 | ||
| 1969 | Κίρστι Σπάρμποε[8] | "Oj, oj, oj, så glad jeg skal bli" | Νορβηγικά | 16 | 1 | ||
| 1970 | Δε συμμετείχε | ||||||
| 1971 | Χάνε Κρογκ[9] | "Lykken er" | Νορβηγικά | 17 | 65 | ||
| 1972 | Γκρέτε Κάουσλαντ[10] & Μπένι Μποργκ[11] | "Småting" | Νορβηγικά | 14 | 73 | ||
| 1973 | Bendik Singers[12] | "It's Just A Game" | Αγγλικά, Γαλλικά[β] | 7 | 89 | ||
| 1974 | Αν Καρίνε Στρομ[2] & Bendik Singers[2] | "The First Day of Love" | Αγγλικά | 14 | 3 | ||
| 1975 | Έλεν Νικολάισεν[13] | "Touch My Life" | Αγγλικά | 18 | 11 | ||
| 1976 | Αν Καρίνε Στρομ[8] | "Mata Hari" | Αγγλικά | 18 | 7 | ||
| 1977 | Ανίτα Σκόργκαν[14] | "Casanova" | Νορβηγικά | 14 | 18 | ||
| 1978 | Γιαν Τέιγκεν[15] | "Mil etter mil" | Νορβηγικά | 20 | 0 | ||
| 1979 | Ανίτα Σκόργκαν[2] | "Oliver" | Νορβηγικά | 11 | 57 | ||
| 1980 | Σβέρε Κιέλσμπεργκ[16] & Μάτις Χάτα[17] | "Sámiid ædnan" | Νορβηγικά[γ] | 16 | 15 | ||
| 1981 | Φιν Κάλβικ[18] | "Aldri i livet" | Νορβηγικά | 20 | 0 | ||
| 1982 | Γιαν Τέιγκεν[8] & Ανίτα Σκόργκαν[8] | "Adieu" | Νορβηγικά | 12 | 40 | ||
| 1983 | Γιαν Τέιγκεν[19] | "Do Re Mi" | Νορβηγικά | 9 | 53 | ||
| 1984 | Dollie de Luxe[20] | "Lenge leve livet" | Νορβηγικά | 17 | 29 | ||
| 1985 | Bobbysocks | "La det swinge" | Νορβηγικά[δ] | 1 | 123 | ||
| 1986 | Κέτιλ Στόκαν[21] | "Romeo" | Νορβηγικά | 12 | 44 | ||
| 1987 | Κέιτ Γκούλμπραντσεν[22] | "Mitt liv" | Νορβηγικά | 9 | 65 | ||
| 1988 | Καρολίνε Κρούγκερ[23] | "For vår jord" | Νορβηγικά | 5 | 88 | ||
| 1989 | Μπριτ Σίνοβε Γιόχανσεν[24] | "Venners nærhet" | Νορβηγικά | 17 | 30 | ||
| 1990 | Κέτιλ Στόκαν[2] | "Brandenburger Tor" | Νορβηγικά | 21 | 8 | ||
| 1991 | Just 4 Fun[25] | "Mrs. Thompson" | Νορβηγικά | 17 | 14 | ||
| 1992 | Μερέτε Τρόαν[26] | "Visjoner" | Νορβηγικά | 18 | 23 | ||
| 1993 | Σίλιε Βίγκε[27] | "Alle mine tankar" | Νορβηγικά | 5 | 120 | Kvalifikacija za Millstreet | |
| 1994 | Ελίζαμπεθ Αντρέασεν & Γιαν Βέρνερ Ντάνιελσεν[28] | "Duett" | Νορβηγικά | 6 | 76 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1995 | Secret Garden | "Nocturne" | Νορβηγικά | 1 | 148 | ||
| 1996 | Ελίζαμπεθ Αντρέασεν | "I evighet" | Νορβηγικά | 2 | 114 | Διοργανωτρια χώρα[ε] | |
| 1997 | Τορ Έντρεσεν[29] | "San Francisco" | Νορβηγικά | 24 | 0 | Όχι ημιτελικοί | |
| 1998 | Λαρς Α. Φρέντρικσεν[30] | "Alltid sommer" | Νορβηγικά | 8 | 79[ζ] | ||
| 1999 | Στιγκ Βαν Έικ[31] | "Living My Life Without You" | Αγγλικά | 14 | 35 | ||
| 2000 | Charmed[32] | "My Heart Goes Boom" | Αγγλικά | 11 | 57 | ||
| 2001 | Χάλντορ Λαγκράιντ[33] | "On My Own" | Αγγλικά | 22 | 3 | ||
| 2002 | Δε συμμετείχε | ||||||
| 2003 | Γιοστάιν Χάσελγκαρντ[34] | "I'm Not Afraid To Move On" | Αγγλικά | 4 | 123 | ||
| 2004 | Κνουτ Άντερς Σόρουμ[35] | "High" | Αγγλικά | 24 | 3 | Top 11 το 2003[η] | |
| 2005 | Wig Wam | "In My Dreams" | Αγγλικά | 9 | 125 | 6 | 164 |
| 2006 | Κριστίνε Γκούλντμπραντσεν[36] | "Alvedansen" | Νορβηγικά | 14 | 36 | Top 11 το 2005[η] | |
| 2007 | Γκούρι Σκάνκε[37] | "Ven a bailar conmigo" | Αγγλικά[θ] | Δεν προκρίθηκε | 18 | 48 | |
| 2008 | Μαρία Χαουκάας Στόρενγκ[38] | "Hold On Be Strong" | Αγγλικά | 5 | 182 | 4 | 106 |
| 2009 | Αλεξάντερ Ρίμπακ | "Fairytale" | Αγγλικά | 1 | 387 | 1 | 201 |
| 2010 | Ντίντρικ Σόλι-Τάνγκεν | "My Heart Is Yours" | Αγγλικά | 20 | 35 | Διοργανώτρια χώρα[ε] | |
| 2011 | Στέλλα Μουάνγκι | "Haba Haba" | Αγγλικά, Σουαχίλι | Δεν προκρίθηκε | 17 | 30 | |
| 2012 | Τούτζι[39] | "Stay" | Αγγλικά | 26 | 7 | 10 | 45 |
| 2013 | Μάργκαρετ Μπέργκερ | "I Feed You My Love" | Αγγλικά | 4 | 191 | 3 | 120 |
| 2014 | Καρλ Έσπεν[40] | "Silent Storm" | Αγγλικά | 8 | 88 | 6 | 77 |
| 2015 | Μόρλαντ & Ντέμπρα Σκάρλετ[41] | "A Monster Like Me" | Αγγλικά | 8 | 102 | 4 | 123 |
| 2016 | Αγκνέτε | "Icebreaker" | Αγγλικά | Δεν προκρίθηκε | 13 | 63 | |
| 2017 | JOWST[42] feat. Αλεξάντερ Γουάλμαν[43] | "Grab the Moment" | Αγγλικά | 10 | 158 | 5 | 189 |
| 2018 | Αλεξάντερ Ρίμπακ | "That's How You Write a Song" | Αγγλικά | 15 | 144 | 1 | 266 |
| 2019 | KEiiNO | "Spirit in the Sky" | Αγγλικά | 6 | 331 | 7 | 210 |
| 2020 | Ουλρίκε Μπράντστορπ | "Attention" | Αγγλικά | Ακυρώθηκε[ι] X | |||
| 2021 | Tix | "Fallen Angel" | Αγγλικά | 18 | 75 | 10 | 115 |
| 2022 | Subwoolfer | "Give That Wolf a Banana" | Αγγλικά | 10 | 182 | 6 | 177 |
| 2023 | Αλεσάντρα | "Queen of Kings" | Αγγλικά[κ] | Ανερχόμενος † | TBA 9 Μαΐου 2023 † | ||
Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία
Ως το 2022, το ιστορικό ψηφοφορίας της Νορβηγίας έχει ως εξής:
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ΔιοργανώσειςΕπεξεργασία
| Χρονιά | Πόλη | Τοποθεσία | Παρουσιαστές |
|---|---|---|---|
| 1986 |  Μπέργκεν
|
Grieg Hall | Όσε Κλέβελαντ |
| 1996 |  Όσλο
|
Oslo Spektrum | Ίνγκφιλντ Μπριν και Μόρτεν Χάρκετ |
| 2010 |  Μπέρουμ
|
Telenor Arena | Νάντια Χασνάουι, Χάντι Νίγιε και Έρικ Σόλμπακεν |
Songs of EuropeΕπεξεργασία
| Χρονιά | Τοποθεσία | Αρένα | Παρουσιαστές |
|---|---|---|---|
| 1981 |  Μίσεν
|
Momarken | Ρολφ Κιρκβάαγκ και Τίτεν Τέι |
ΒραβείαΕπεξεργασία
Βραβεία Marcel BezençonΕπεξεργασία
| Χρονιά | Κατηγορία | Τραγούδι | Ερμηνευτής | Συνθέτες Στίχοι (σ) / Μουσική (μ) |
Τελικός | Βαθμοί | Διοργανώτρια πόλη | Ref. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | Βραβείο Τύπου | "Fairytale" | Αλεξάντερ Ρίμπακ | Αλεξάντερ Ρίμπακ (μ & σ) | 1 | 387 |  Μόσχα
|
|
| 2015 | Βραβείο Συνθέτη | "A Monster Like Me" | Μόρλαντ & Ντέμπρα Σκάρλετ | Κιέτιλ Μόρλαντ (μ & σ) | 8 | 102 |  Βιέννη
|
Νικητές από μέλη του OGAEΕπεξεργασία
| Χρονιά | Τραγούδι | Ερμηνευτής | Θέση | Βαθμοί | Διοργανώτρια πόλη | Ref. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | "Fairytale" | Αλεξάντερ Ρίμπακ | 1 | 387 | Μόσχα
|
Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η ΝορβηγίαΕπεξεργασία
Στους τελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Στους ημιτελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Σχετική συμμετοχήΕπεξεργασία
Αρχηγοί αποστολώνΕπεξεργασία
| Χρονιά | Αρχηγός αποστολής | Ref. |
|---|---|---|
| 1998–2005 | Γιον Όλα Σαντ | |
| 2006–2009, 2012–2015 | Στίαν Μάλμε | |
| 2010–2011 | Σκιάλγκ Σόλσταντ | |
| 2016–σήμερα | Στιγκ Κάρλσεν |
Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμώνΕπεξεργασία
| Χρονιά | Σχολιαστής | Εκπρόσωπος βαθμών | Ref. |
|---|---|---|---|
| 1960 | Έρικ Ντίζεν | Κάρι Μποργκ Μανσάκερ | |
| 1961 | Λέιφ Ρούσταντ | Μέτε Γιάνσον | |
| 1962 | Οντ Γκρίθε | Κάρι Μποργκ Μανσάκερ | |
| 1963 | Έιβιντ Γιόνσεν (Øivind Johnsen) | Ρόαλντ Έγεν (Roald Øyen) | |
| 1964 | Οντ Γκρίθε | Σβέρε Κριστόφερσεν | |
| 1965 | Έρικ Ντίζεν | ||
| 1966 | Σβέρε Κριστόφερσεν | Έρικ Ντίζεν | |
| 1967 | Έρικ Ντίζεν | Σβέρε Κριστόφερσεν | |
| 1968 | Ρόαλντ Έγεν | ||
| 1969 | Σβέρε Κριστόφερσεν | Γιάνκα Πολάνι | |
| 1970 | Χωρίς παρουσιαστή | Η Νορβηγία δεν έλαβε μέρος | |
| 1971 | Σβέρε Κριστόφερσεν | Χωρίς εκπρόσωπο βαθμών | |
| 1972 | Ρόαλντ Έγεν | ||
| 1973 | Τζον Αντρέασεν | ||
| 1974 | Σβέρε Κριστόφερσεν | ||
| 1975 | |||
| 1976 | Γιο Βέστλι | ||
| 1977 | Τζον Αντρέασεν | ||
| 1978 | Μπιορν Σέελε | Έγκιλ Τέιγκε | |
| 1979 | Έγκιλ Τέιγκε | Σβέρε Κριστόφερσεν | |
| 1980 | Κνουτ Άουνμπου | Ρόαλντ Έγιεν | |
| 1981 | Σβέρε Κριστόφερσεν | ||
| 1982 | Μπιόρν Σέελε | Έρικ Ντίζεν | |
| 1983 | Ιβάρ Ντιρχάουγκ | ||
| 1984 | Ρόαλντ Έγιεν | Έγκιλ Τέιγκε | |
| 1985 | Βεσλεμόι Κιέντσλι | Έρικ Ντίζεν | |
| 1986 | Κνουτ Μπιόρνσεν | Νίνα Μάτεσον | |
| 1987 | Τζον Αντρέασεν και Τορ Πάουλσεν | Σβέρε Κριστόφερσεν | |
| 1988 | Τζον Αντρέασεν | Αντρέας Ντίζεν | |
| 1989 | Σβέρε Κριστόφερσεν | ||
| 1990 | Λέιφ Έρικ Φόρμπεργκ | ||
| 1991 | Τζον Αντρέασεν και Γιαν Τέιγκεν | ||
| 1992 | Τζον Αντρέασεν | ||
| 1993 | Λέιφ Έρικ Φόρμπεργκ | ||
| 1994 | Γιοστάιν Πέτερσεν | ||
| 1995 | Ανέτ Γκροτ | ||
| 1996 | Γιοστάιν Πέτερσεν | Ράνχιλντ Σέλθουν Φιόρτοφτ (Ragnhild Sælthun Fjørtoft) | |
| 1997 | |||
| 1998 | |||
| 1999 | |||
| 2000 | Μαρίτ Όσλεϊν | ||
| 2001 | Ρόαλντ Έγιεν | ||
| 2002 | Η Νορβηγία δεν έλαβε μέρος | ||
| 2003 | Ρόαλντ Έγιεν | ||
| 2004 | Ίνγκφιλτ Χέλιεσεν (Ingvild Helljesen) | ||
| 2005 | |||
| 2006 | |||
| 2007 | Περ Σούντνες | Σίνοφε Σβάμπο | |
| 2008 | Περ Σούντνες και Χάνε Χόφτουν | Στιάν Μπάρσνες-Σίμονσεν | |
| 2009 | Σίνοφε Σβάμπο | ||
| 2010 | Όλαφ Φίκσμο-Σλέταν | Άνε Ρίμεν | |
| 2011 | Νάντια Χασνάουι | ||
| 2012 | |||
| 2013 | Τούτζι | ||
| 2014 | Μαργκρέτε Ρεντ (Røed) | ||
| 2015 | |||
| 2016 | Ελίζαμπεθ Αντρέασεν | ||
| 2017 | Μάρκους & Μαρτίνους | ||
| 2018 | Αλεξάντερ Βάλμαν και JOWST | ||
| 2019 | Αλεξάντερ Ρίμπακ | ||
| Μάρτε Στόκστατ | Δεν ανακοινώθηκε πριν την ακύρωση | ||
| 2021 | Silje Skjemstad Cruz | ||
| 2022 | Tix |
Διευθυντές ορχηστρώνΕπεξεργασία
| Χρονιά | Μαέστρος[λ] | Μουσική διεύθυνση | Σημ. | Ref. |
|---|---|---|---|---|
| 1960 | Έιβιντ Μπεργκ | N/A | [63] | |
| 1961 | ||||
| 1962 | ||||
| 1963 | ||||
| 1964 | Κάρστεν Άντερσεν | |||
| 1965 | Έιβιντ Μπεργκ | |||
| 1966 | ||||
| 1967 | ||||
| 1968 | ||||
| 1969 | ||||
| 1971 | Άρνε Μπέντικσεν | [64] | ||
| 1972 | Κάρστεν Κλάουμαν | |||
| 1973 | ||||
| 1974 | Φρόντε Τίνγκνες | |||
| 1975 | Κάρστεν Κλάουμαν | |||
| 1976 | Φρόντε Τίνγκνες | |||
| 1977 | Κάρστεν Κλάουμαν | |||
| 1978 | ||||
| 1979 | Σίγουρντ Γιάνσεν | |||
| 1980 | [65] | |||
| 1981 | ||||
| 1982 | ||||
| 1983 | ||||
| 1984 | ||||
| 1985 | Τέριε Φιερν | |||
| 1986 | Έγκιλ Μον-Ίβερσεν | Έγκιλ Μον-Ίβερσεν | [μ] | |
| 1987 | Τέριε Φιερν | N/A | ||
| 1988 | Άριλντ Σταβ | |||
| 1989 | Πιτ Κνούστεν | |||
| 1990 | ||||
| 1991 | ||||
| 1992 | Ρολφ Λόφλαντ | |||
| 1993 | ||||
| 1994 | Πιτ Κνούστεν | |||
| 1995 | Κέιρ Λάνγκσλετ | |||
| 1996 | Φρόντε Τίνγκνες | Φρόντε Τίνγκνες | ||
| 1997 | Κέιρ Λάνγκσλετ | N/A | ||
| 1998 |
Επίσης, υπήρχε ορχήστρα στην εθνική επιλογή της Νορβηγίας το 2015, την οποία διηύθυνε ο Άντερς Ελίγιας.
Μουσικοί επόπτεςΕπεξεργασία
Κατάλογος εποπτών του Melodi Grand Prix, γνωστότερος ως MGP-general ή GP-general στη Νορβηγία.
| Χρονιά | Επόπτης | Ref. |
|---|---|---|
| π. 2007–2012 | Πέρ Σούντνες | |
| 2013–2015 | Βίβι Στένμπεργκ | |
| 2016–2017 | Γιάν Φρέντρικ Κάρλσεν | |
| 2018–σήμερα | Στίγκ Κάρλσεν |
ΆλμπουμΕπεξεργασία
Η Stella Mwangi στο Ντίσελντορφ (2011)
Ο Αλεξάντερ Ρίμπακ στη Λισαβόνα(2018)
Οι Subwoolfer στο Τορίνο (2022)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία
ΣημειώσειςΕπεξεργασία
- ↑ Μπορεί το τραγούδι να είναι ερμηνευμένο στα Νορβηγικά, ο τίτλος-στίχος "Voi Voi" είναι στα Βόρεια Σάμι.
- ↑ Περιέχει φράσεις σε Ισπανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Γερμανικά, Ιρλανδικά, Εβραϊκά, Σερβοκροάτικα, Φινλανδικά, Σουηδικά και Νορβηγικά.
- ↑ Μπορεί το τραγούδι να είναι ερμηνευμένο στα Νορβηγικά (και με joik), ο τίτλος και στίχος "Sámiid ædnan" ανήκει στη Βόρεια Σάμι.
- ↑ Περιείχε λέξεις στα Αγγλικά στην νικητήρια επανάληψη (reprise)
- ↑ 5,0 5,1 Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
- ↑ Η Ισπανία είχε αρχικά δώσει 12 βαθμούς στο Ισραήλ και 10 στη Νορβηγία. Μετά τη μετάδοση αναγγέλθηκε ότι ο ισπανικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός κατέγραψε εσφαλμένα τις ψηφοφορίες και ότι η Γερμανία έπρεπε να έχει πάρει τους κορυφαίους βαθμούς - 12 βαθμούς - αντί να μην λάβει βαθμούς, όπως συνέβη. Το λάθος διορθώθηκε και η Γερμανία τέθηκε 7η, πάνω από τη Νορβηγία. Το Ισραήλ και η Νορβηγία έλαβαν δύο πόντους λιγότερα από ό, τι αρχικά και η Κροατία, η Μάλτα, η Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, η Εσθονία και η Τουρκία έλαβαν ένα βαθμό λιγότερο από ότι δόθηκε κατά τη διάρκεια της εκπομπής.
- ↑ 7,0 7,1 Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
- ↑ Μπορεί το τραγούδι να ερμηνεύτηκε στα Αγγλικά, ο τίτλος και ο στίχος "Ven a bailar conmigo" είναι στα Ισπανικά
- ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
- ↑ Περιέχει φράσεις στα Ιταλικά και μια έκφραση στα Λατινικά
- ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Νορβηγοί εκτός αν έχουν σημαία
- ↑ Διηύθυνε, επίσης, τη Δανική συμμετοχή.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Nora Brockstedt (20 Ιαν. 1923 - 5 Νοεμ. 2015). (1η φορά)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2η φορά.
- ↑ (Inger Jacobsen, 13 Οκτ. 1923 - 21 Ιουλ. 1996)
- ↑ Anita Thallaug (γ. 14 Φεβρ. 1938).
- ↑ Arne Bendiksen (19 Οκτ. 1926 - 26 Μαρτ. 2009).
- ↑ Kirsti Sparboe (γ. 7 Δεκ. 1946) (1η φορά).
- ↑ Odd Børre Sørensen (γ. 9 Αυγ. 1939).
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 3η φορά
- ↑ Hanne Krogh (γ. 24 Ιαν. 1956) (1η φορά)
- ↑ Grethe Kausland, 3 Ιουλ. 1947 - 16 Νοεμ. 2007)
- ↑ Benny Borg (γ. 13 Νοεμ. 1945)
- ↑ Bendik Singers, τετραμελές συγκρότημα που συστάθηκε το 1973 και αποτελείτο από τις Αν Καρίνε Στρομ (Anne-Karine Strøm, γ. 15 Οκτ. 1951) (1η φορά), Έλεν Νικολάισεν (Ellen Nikolaysen, γ. 10 Δεκ. 1951, 1η φορά) και τους αδερφούς Μπγιορν (γ. 14 Αυγ. 1946) και Φίλιπ Κρούζε (γ. 13 Μαΐου 1949) (Bjørn και Philip Kruse).
- ↑ (3η φορά)
- ↑ Anita Skorgan (γ. 13 Νοεμ. 1958) (1η φορά)
- ↑ Jahn Teigen (γ. 27 Σεπτ. 1949) (1η φορά)
- ↑ Sverre Kjelsberg (γ. 18 Οκτ. 1946 - θ. 18 Ιουνίου 2016)
- ↑ Mattis Hætta, γ. 15 Μαρτ. 1959 - θ. 9 Νοεμβρίου 2022
- ↑ Finn Kalvik, (γ. 30 Απρ. 1947)
- ↑ 4η φορά.
- ↑ Ντουέτο που αποτελείτο από τις Μπενεντίκτε Αντριάν (Benedicte Adrian, γ. 22 Οκτ. 1963, τραγούδι) και Ίνγκριντ Μπιόρνοφ (Ingrid Bjørnov, γ. 5 Δεκ. 1963).
- ↑ Ketil Stokkan (γ. 29 Απρ. 1956) (1η φορά)
- ↑ Kate Gulbrandsen (6 Αυγ. 1965)
- ↑ Karoline Krüger (γ. 13 Φεβρ. 1970)
- ↑ Britt Synnøve Johansen (γ. 23 Ιουν. 1970)
- ↑ Συγκρότημα με μέλη τους Μαριάνε Άντονσεν (Marianne Antonsen), Γιαν Γκροτ (Jan Groth, 25 Φεβρ. 1946 - 27 Αυγ 2014) , Έιρικουρ Χάουκσον (Eiríkur Hauksson, ισλανδός, γ. 4 Ιουλ. 1959, το 1986 και το 2007 εκπροσώπησε στο διαγωνισμό την Ισλανδία) και Χάνε Κρογκ (3η φορά).
- ↑ Merethe Trøan (γ. 19 Μαΐου 1970)
- ↑ Silje Vige (γ. 24 Μαΐου 1976)
- ↑ Jan Werner Danielsen, 10 Απρ. 1976 - 28 Σεπτ. 2006)
- ↑ Tor Endresen (γ. 15 Ιουν. 1959)
- ↑ Lars A. Fredriksen (γ. 8 Φεβρ. 1971).
- ↑ Stig Van Eijk (γ. 21 Μαρτ. 1981 στην Κολομβία)
- ↑ Συγκρότημα που αποτελείτο από τις Όντρουν Βάλεστραντ (Oddrun Valestrand), Λίζε Μόνικα Νίγκερντ (Lise Monica Nygård) και Χάνε Κριστίνε Χάουγκσαντ ( Hanne Kristine Haugsand).
- ↑ Haldor Lægreid (γ. 30 Μαρτ. 1970)
- ↑ Jostein Hasselgård (γ. 24 Μαρτ. 1979)
- ↑ Knut Anders Sørum ( γ. 12 Απρ. 1976)
- ↑ Christine Guldbrandsen (γ. 19 Μαρτ. 1985).
- ↑ Guri Schanke (γ. 14 Δεκ. 1961).
- ↑ Maria Haukaas Mittet née Storeng (γ. 3 Αυγ. 1979)
- ↑ Touraj Keshtkar, Νορβηγο-Ιρανός (γ. 26 Μαΐου 1987).
- ↑ Carl Espen Thorbjørnsen ( γ. 15 Ιουλ. 1982)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τον Κιέτιλ Μόρλαντ (Kjetil Mørland, γ. 3 Οκτ. 1980) και Ντέμπρα Σκάρλετ (Debrah Scarlett, πραγμ. όνομα Joanna Deborah Bussinger, με καταγωγή από Νορβηγία-Ελβετία, γ. 20 Ιουλ. 1993).
- ↑ Ψευδώνυμο του Joakim With Steen (γ. 26 Ιουν. 1989)
- ↑ Aleksander Walmann Åsgården (γ. 12 Ιαν. 1986).
- ↑ Klier, Marcus (18 Μαΐου 2009). «The Eurovision 2009 Marcel Bezençon Awards». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2015». eurovision.tv. 25 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Cobb, Ryan (21 Απριλίου 2017). «Analysing ten years of OGAE voting: "Underneath the fan favourite bias is a worthwhile indicator"». escxtra.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Executive Supervisor». eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 48,0 48,1 48,2 «Se hele finalen her». 3 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020.
- ↑ Norli, Kristin (18 Μαΐου 2009). «Klagerekord mot Svabø» [Complaint record against Svabø]. Aftenposten (στα Νορβηγικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ 50,0 50,1 50,2 50,3 50,4 50,5 50,6 50,7 50,8 50,9 Granger, Anthony (20 Φεβρουαρίου 2020). «Norway: Olav Viksmo-Slettan Steps Down as Commentator After Ten Contests». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Hondal, Victor (26 Μαΐου 2012). «EBU announces voting order». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Granger, Anthony (12 Μαΐου 2013). «Malmo'13: All The Spokespersons Announced». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Granger, Anthony (10 Μαΐου 2014). «ESC'14: Voting Order Announced». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Doyle, Daniel (23 Μαΐου 2015). «Vienna Calling: Spokespersons revealed». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Granger, Anthony (14 Μαΐου 2016). «ESC'16: 42 Spokespersons Revealed For Tonight». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Granger, Anthony (9 Μαΐου 2017). «Norway: Marcus & Martinus Announcing The Jury Points». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Granger, Anthony (9 Μαΐου 2018). «Norway: JOWST & Aleksander Walmann To Reveal Norwegian Jury Points». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Herbert, Emily (13 Μαΐου 2019). «Norway: Alexander Rybak Revealed as Eurovision 2019 Spokesperson». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Sand, Camilla (17 Απριλίου 2020). «Marte Stokstad blir ny kommentator for Eurovision Song Contest» (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020.
- ↑ Hagen, Knut-Øyvind (17 Απριλίου 2020). «Slik blir årets alternative Eurovision Song Contest». NRK (στα Νορβηγικά).
- ↑ Farren, Neil (31 Μαρτίου 2022). «Norway: Adresse Torino Schedule and Jurors Announced». Eurovoix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Eurovision 2022, tante eurostars fra chi annuncerà i voti: l'elenco completo». Eurofestival News (στα Ιταλικά). 14 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9.
- ↑ GP-general Per Sundnes slutter i NRK
- ↑ – Skulle veldig gjerne hatt en seier i beltet før jeg gir meg
- ↑ 68,0 68,1 Gir seg som MGP-general
Επιπλέον σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Melodi Grand Prix
- Βαθμοί προς και από τη Νορβηγία Αρχειοθετήθηκε 2020-12-03 στο Wayback Machine. eurovisioncovers.co.uk