Βικιπαίδεια

Συμμετοχή της Νορβηγίας στη Eurovision

Η Νορβηγία συμμετείχε στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 61 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο της το 1960 και έκτοτε απουσίασε μόνο δύο φορές. Το 1970, η χώρα μποϊκοτάρει τον διαγωνισμό για διαφωνίες σχετικά με τη δομή της ψηφοφορίας και το 2002 που υποβιβάστηκε. Ο διαγωνισμός μεταδίδεται στη Νορβηγία από το NRK, το οποίο επίσης μεταδίδει τον εθνικό διαγωνισμό επιλογής της Νορβηγίας, το Melodi Grand Prix.

Νορβηγία
Τηλεοπτ. φορέαςNRK
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές61 (58 τελικοί)
Διοργανώσεις1986, 1996, 2010
Πρώτη συμμετοχή1960
Καλύτερη θέση1η: 1985, 1995, 2009
Χειρότερη θέσηΤελευταία: 1963, 1969, 1974, 1976, 1978, 1981, 1990, 1997, 2001, 2004, 2012
Μηδέν βαθμοί1963, 1978, 1981, 1997
Επιπλέον σύνδεσμοι
Σελίδα του NRK
Η σελίδα της Νορβηγίας στο Eurovision.tv

Πριν το 1985, η καλύτερη συμμετοχή της χώρας ήταν η τρίτη θέση της Όσε Κλέβελαντ το 1966. Οι τρεις νίκες της Νορβηγίας ήρθαν από τις Bobbysocks το 1985, τους Secret Garden το 1995 και τον Αλεξάντερ Ρίμπακ το 2009. Η Νορβηγία, επίσης, τερμάτισε δεύτερη το 1996, με την Ελίζαμπεθ Αντρέασεν που είναι και πρώην μέλος των Bobbysocks. Η χώρα τερμάτισε τελευταία έντεκα φορές, χωρίς να σκοράρει ούτε ένα βαθμό τέσσερις φορές. Το 2019, Το 2019, η Νορβηγία έγινε η τρίτη χώρα που κέρδισε την τηλεψηφοφορία που δεν κέρδισε τον διαγωνισμό (οι προηγούμενες ήταν η Ιταλία το 2015 και η Ρωσία το 2016). Η Νορβηγία έχει συνολικά έντεκα πλασαρίσματα στην πρώτη πεντάδα, με την τελευταία συμμετοχή που πλασαρίστηκε στις top 5 να είναι η Μάργκαρετ Μπέργκερ το 2013 που τερμάτισε τέταρτη.

Ιστορικό Επεξεργασία

Η πρώτη συμμετέχων της Νορβηγίας στον διαγωνισμό το 1960 ήταν η Νόρα Μπρόκστεντ, η οποία τερμάτισε τέταρτη με το "Voi Voi", η οποία επέστεψε την την επόμενη χρονιά με το "Sommer i Palma", όπου τερμάτισε έβδομη. Η Όσε Κλέβελαντ τερμάτισε στη συνέχεια τρίτη το 1966 με το "Intet er nytt under solen", μετά την οποία η Νορβηγία θα αποτύγχανε να φτάσει στην πρώτη δεκάδα στις δεκατέσσερις από τις επόμενες δεκαπέντε προσπάθειές της, με εξαίρεση την έβδομη θέση των Bendik Singers το 1973. Πριν από το 1985, η Νορβηγία είχε λάβει μόνο μια βαθμολογία στην πρώτη δεκάδα σε έξι από τις είκοσι τέσσερις προσπάθειες και είχε τερματίσει τελευταία ίδιες φορές.

Οι Bobbysocks έδωσαν στη χώρα στην πρώτη νίκη το 1985 με το τραγούδι "La det swinge". Η χώρα πέτυχε δύο ακόμη κορυφαία πέντε αποτελέσματα για τα επόμενα δέκα χρόνια, τόσο με την Καρολίνε Κρούγκερ το 1988 όσο και με τη Σίλιε Βίγκε το 1993, φθάνοντας στην πέμπτη θέση.

Η δεύτερη νίκη της Νορβηγίας ήρθε το 1995 με το κυρίως ενορχηστρωτικό Κελτικό εθνο-κομμάτι των Secret Garden, το ""Nocturne". Το 1996, η Ελίζαμπεθ Αντρέασεν, που είχε κερδίσει το διαγωνισμό ως το ήμισυ των Bobbysocks, επέστρεψε ως σολίστ για να τερματίσει δεύτερη. Το 2003, ο Γιοστάιν Χάσελγκαρντ τερμάτισε τέταρτος.

Η Νορβηγία κέρδισε για τρίτη φορά το 2009, με το hit του Αλεξάντερ Ρίμπακ, το ""Fairytale". Η βαθμολογία του τραγουδιού των 387 βαθμών ήταν το υψηλότερο σύνολο που κέρδισε ποτέ σύμφωνα με το σύστημα ψηφοφορίας μεταξύ 1975 με 2015 και πέτυχε επίσης το μεγαλύτερο περιθώριο νίκης: 492 βαθμοί συνολικά κατανεμήθηκαν μεταξύ των διαγωνιζόμενων χωρών το 2009, που σημαίνει ότι το "Fairytale" έλαβε το 78,7% από τους βαθμούς που θα μπορούσαν να ανταμειφθούν. Ο Ρίμπακ επέστρεψε στο διαγωνισμό το 2018 με το "That's How You Write a Song", όπου έλαβε τον υψηλότερο αριθμό βαθμών στον δεύτερο ημιτελικό, τερματίζοντας, όμως, στην δέκατη πέμπτη θέση στον τελικό. Παραμένει ο μόνος Νορβηγός συμμετέχων που κέρδισε έναν ημιτελικό, καθώς και ο μόνος δύο φορές νικητής ημιτελικών στην ιστορία του διαγωνισμού.

Το 2012, η Νορβηγία τερμάτισε τελευταία στον τελικό για ενδέκατη φορά. Η Νορβηγία έχει την αμφίβολη διάκριση ότι τερμάτισε τελευταία στον τελικό της Eurovision περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα, και μαζί με την Αυστρία, έχει λάβει "μηδέν βαθμούς" στο διαγωνισμό σε τέσσερις περιπτώσεις, το 1963, το 1978, το 1981 και το 1997.

Από την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Νορβηγία έφτασε την πρώτη δεκάδα επτά φορές. Οι Wig Wam τερμάτισαν ένατοι με το τραγούδι "In My Dreams" το 2005, η Μαρία Χαουκάας Στόρενγκ πέμπτη το 2008 με το "Hold On Be Strong", ο Αλεξάντερ Ρίμπακ κέρδισε το 2009, η Μάργκαρετ Μπέργκερ τέταρτη το 2013 με το "I Feed You My Love", ο Καρλ Έσπεν έφτασε στην όγδοη θέση το 2014 με το "Silent Storm", οι Μόρλαντ & Ντέμπρα Σκάρλετ τερμάτισαν όγδοοι το 2015 με το "A Monster Like Me", ο JOWST με τον Αλεξάντερ Γουάλμαν τερμάτισαν δέκατοι με το τραγούδι "Grab the Moment", οι KEiiNO τερμάτισαν έκτοι το 2019 με το "Spirit in the Sky", όπου κέρδισαν την τηλεψηφοφορία, και οι Subwoolfer που τερμάτισαν δέκατοι το 2022 με το "Give That Wolf a Banana". Συνολικά, η Νορβηγία έχει έντεκα τερματισμούς στην πρώτη πεντάδα και είκοσι πέντε τερματισμούς στην πρώτη δεκάδα.

Συμμετοχές Επεξεργασία

Υπόμνημα
1
 Νικητής
2
 Δεύτερη θέση
3
 Τρίτη θέση
Τελευταία θέση
X
 Αποχώρηση
†
 Ανερχόμενος
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1960 Νόρα Μπρόκστεντ[1] "Voi Voi" Νορβηγικά[α] 4 11 Όχι ημιτελικοί
1961 Νόρα Μπρόκστεντ[2] "Sommer i Palma" Νορβηγικά 7 10
1962 Ίνγκερ Γιάκομπσεν[3] "Kom sol, kom regn" Νορβηγικά 10 2
1963 Ανίτα Θάλαουγκ[4] "Solhverv" Νορβηγικά 13 0
1964 Άρνε Μπέντικσεν[5] "Spiral" Νορβηγικά 8 6
1965 Κίρστι Σπάρμποε[6] "Karusell" Νορβηγικά 13 1
1966 Όσε Κλέβελαντ "Intet er nytt under solen" Νορβηγικά 3 15
1967 Κίρστι Σπάρμποε[2] "Dukkemann" Νορβηγικά 14 2
1968 Οντ Μπόρε[7] "Stress" Νορβηγικά 13 2
1969 Κίρστι Σπάρμποε[8] "Oj, oj, oj, så glad jeg skal bli" Νορβηγικά 16 1
1970 Δε συμμετείχε
1971 Χάνε Κρογκ[9] "Lykken er" Νορβηγικά 17 65
1972 Γκρέτε Κάουσλαντ[10] & Μπένι Μποργκ[11] "Småting" Νορβηγικά 14 73
1973 Bendik Singers[12] "It's Just A Game" Αγγλικά, Γαλλικά[β] 7 89
1974 Αν Καρίνε Στρομ[2] & Bendik Singers[2] "The First Day of Love" Αγγλικά 14 3
1975 Έλεν Νικολάισεν[13] "Touch My Life" Αγγλικά 18 11
1976 Αν Καρίνε Στρομ[8] "Mata Hari" Αγγλικά 18 7
1977 Ανίτα Σκόργκαν[14] "Casanova" Νορβηγικά 14 18
1978 Γιαν Τέιγκεν[15] "Mil etter mil" Νορβηγικά 20 0
1979 Ανίτα Σκόργκαν[2] "Oliver" Νορβηγικά 11 57
1980 Σβέρε Κιέλσμπεργκ[16] & Μάτις Χάτα[17] "Sámiid ædnan" Νορβηγικά[γ] 16 15
1981 Φιν Κάλβικ[18] "Aldri i livet" Νορβηγικά 20 0
1982 Γιαν Τέιγκεν[8] & Ανίτα Σκόργκαν[8] "Adieu" Νορβηγικά 12 40
1983 Γιαν Τέιγκεν[19] "Do Re Mi" Νορβηγικά 9 53
1984 Dollie de Luxe[20] "Lenge leve livet" Νορβηγικά 17 29
1985 Bobbysocks "La det swinge" Νορβηγικά[δ] 1 123
1986 Κέτιλ Στόκαν[21] "Romeo" Νορβηγικά 12 44
1987 Κέιτ Γκούλμπραντσεν[22] "Mitt liv" Νορβηγικά 9 65
1988 Καρολίνε Κρούγκερ[23] "For vår jord" Νορβηγικά 5 88
1989 Μπριτ Σίνοβε Γιόχανσεν[24] "Venners nærhet" Νορβηγικά 17 30
1990 Κέτιλ Στόκαν[2] "Brandenburger Tor" Νορβηγικά 21 8
1991 Just 4 Fun[25] "Mrs. Thompson" Νορβηγικά 17 14
1992 Μερέτε Τρόαν[26] "Visjoner" Νορβηγικά 18 23
1993 Σίλιε Βίγκε[27] "Alle mine tankar" Νορβηγικά 5 120 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Ελίζαμπεθ Αντρέασεν & Γιαν Βέρνερ Ντάνιελσεν[28] "Duett" Νορβηγικά 6 76 Όχι ημιτελικοί
1995 Secret Garden "Nocturne" Νορβηγικά 1 148
1996 Ελίζαμπεθ Αντρέασεν "I evighet" Νορβηγικά 2 114 Διοργανωτρια χώρα[ε]
1997 Τορ Έντρεσεν[29] "San Francisco" Νορβηγικά 24 0 Όχι ημιτελικοί
1998 Λαρς Α. Φρέντρικσεν[30] "Alltid sommer" Νορβηγικά 8 79[ζ]
1999 Στιγκ Βαν Έικ[31] "Living My Life Without You" Αγγλικά 14 35
2000 Charmed[32] "My Heart Goes Boom" Αγγλικά 11 57
2001 Χάλντορ Λαγκράιντ[33] "On My Own" Αγγλικά 22 3
2002 Δε συμμετείχε
2003 Γιοστάιν Χάσελγκαρντ[34] "I'm Not Afraid To Move On" Αγγλικά 4 123
2004 Κνουτ Άντερς Σόρουμ[35] "High" Αγγλικά 24 3 Top 11 το 2003[η]
2005 Wig Wam "In My Dreams" Αγγλικά 9 125 6 164
2006 Κριστίνε Γκούλντμπραντσεν[36] "Alvedansen" Νορβηγικά 14 36 Top 11 το 2005[η]
2007 Γκούρι Σκάνκε[37] "Ven a bailar conmigo" Αγγλικά[θ] Δεν προκρίθηκε 18 48
2008 Μαρία Χαουκάας Στόρενγκ[38] "Hold On Be Strong" Αγγλικά 5 182 4 106
2009 Αλεξάντερ Ρίμπακ "Fairytale" Αγγλικά 1 387 1 201
2010 Ντίντρικ Σόλι-Τάνγκεν "My Heart Is Yours" Αγγλικά 20 35 Διοργανώτρια χώρα[ε]
2011 Στέλλα Μουάνγκι "Haba Haba" Αγγλικά, Σουαχίλι Δεν προκρίθηκε 17 30
2012 Τούτζι[39] "Stay" Αγγλικά 26 7 10 45
2013 Μάργκαρετ Μπέργκερ "I Feed You My Love" Αγγλικά 4 191 3 120
2014 Καρλ Έσπεν[40] "Silent Storm" Αγγλικά 8 88 6 77
2015 Μόρλαντ & Ντέμπρα Σκάρλετ[41] "A Monster Like Me" Αγγλικά 8 102 4 123
2016 Αγκνέτε "Icebreaker" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 13 63
2017 JOWST[42] feat. Αλεξάντερ Γουάλμαν[43] "Grab the Moment" Αγγλικά 10 158 5 189
2018 Αλεξάντερ Ρίμπακ "That's How You Write a Song" Αγγλικά 15 144 1 266
2019 KEiiNO "Spirit in the Sky" Αγγλικά 6 331 7 210
2020 Ουλρίκε Μπράντστορπ "Attention" Αγγλικά Ακυρώθηκε[ι] X
2021 Tix "Fallen Angel" Αγγλικά 18 75 10 115
2022 Subwoolfer "Give That Wolf a Banana" Αγγλικά 10 182 6 177
2023 Αλεσάντρα "Queen of Kings" Αγγλικά[κ] 5 268 6 102
2024


Ιστορικό ψηφοφορίας Επεξεργασία

Ως το 2022, το ιστορικό ψηφοφορίας της Νορβηγίας έχει ως εξής:

Διοργανώσεις Επεξεργασία

 
Οι παρουσιαστές του διαγωνισμού του 2010.
Χρονιά Πόλη Τοποθεσία Παρουσιαστές
1986   Μπέργκεν Grieg Hall Όσε Κλέβελαντ
1996   Όσλο Oslo Spektrum Ίνγκφιλντ Μπριν και Μόρτεν Χάρκετ
2010   Μπέρουμ Telenor Arena Νάντια Χασνάουι, Χάντι Νίγιε και Έρικ Σόλμπακεν

Songs of Europe Επεξεργασία

Χρονιά Τοποθεσία Αρένα Παρουσιαστές
1981   Μίσεν Momarken Ρολφ Κιρκβάαγκ και Τίτεν Τέι

Βραβεία Επεξεργασία

Βραβεία Marcel Bezençon Επεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon
Χρονιά Κατηγορία Τραγούδι Ερμηνευτής Συνθέτες
Στίχοι (σ) / Μουσική (μ) 		Τελικός Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2009 Βραβείο Τύπου "Fairytale" Αλεξάντερ Ρίμπακ Αλεξάντερ Ρίμπακ (μ & σ) 1 387   Μόσχα
[44]
2015 Βραβείο Συνθέτη "A Monster Like Me" Μόρλαντ & Ντέμπρα Σκάρλετ Κιέτιλ Μόρλαντ (μ & σ) 8 102   Βιέννη
[45]

Νικητές από μέλη του OGAE Επεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: OGAE
Χρονιά Τραγούδι Ερμηνευτής Θέση Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2009 "Fairytale" Αλεξάντερ Ρίμπακ 1 387   Μόσχα
[46]

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Νορβηγία Επεξεργασία

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1956–1974 Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975   Ολλανδία   Φινλανδία   Σουηδία
1976   Ηνωμένο Βασίλειο   Ελβετία   Γαλλία
1977   Ιρλανδία   Ελβετία   Φινλανδία
1978   Ιρλανδία   Σουηδία   Ισραήλ
1979   Ισραήλ   Ηνωμένο Βασίλειο   Ελβετία
1980   Ιρλανδία   Ελβετία   Πορτογαλία
1981   Ελβετία   Ισπανία   Ισραήλ
1982   Κύπρος   Γερμανία   Σουηδία
1983   Σουηδία   Γερμανία   Γιουγκοσλαβία
1984   Δανία   Σουηδία   Ηνωμένο Βασίλειο
1985   Σουηδία   Ισραήλ   Γερμανία
1986   Λουξεμβούργο   Δανία   Βέλγιο
1987   Γιουγκοσλαβία   Φινλανδία   Ιρλανδία
1988   Σουηδία   Δανία   Ελβετία
1989   Ηνωμένο Βασίλειο   Δανία   Σουηδία
1990   Γαλλία   Ισλανδία   Ιρλανδία
1991   Γαλλία   Ιταλία   Σουηδία
1992   Ιταλία   Γαλλία   Ελλάδα
1993   Ιρλανδία   Ολλανδία   Ηνωμένο Βασίλειο
1994   Ιρλανδία   Σουηδία   Ουγγαρία
1995   Δανία   Ρωσία   Σουηδία
1996   Πορτογαλία   Ιρλανδία   Εσθονία
1997   Γαλλία   Μάλτα   Σουηδία
1998   Μάλτα   Σουηδία   Ολλανδία
1999   Σουηδία   Ισλανδία   Γαλλία
2000   Λετονία   Δανία   Ρωσία
2001   Δανία   Εσθονία   Ελλάδα
2002 Δε συμμετείχε
2003   Ισλανδία   Τουρκία   Αυστρία
2004   Σουηδία   Βοσνία και Ερζεγοβίνη   Τουρκία
2005   Δανία   Μάλτα   Λετονία
2006   Φινλανδία   Σουηδία   Βοσνία και Ερζεγοβίνη
2007   Σουηδία   Σερβία   Ουγγαρία
2008   Δανία   Βοσνία και Ερζεγοβίνη   Ισλανδία
2009   Ισλανδία   Αζερμπαϊτζάν   Δανία
2010   Γερμανία   Ρουμανία   Δανία
2011   Φινλανδία   Σουηδία   Ισλανδία
2012   Σουηδία   Σερβία   Ρωσία
2013   Σουηδία   Μάλτα   Ολλανδία
2014   Ολλανδία   Αυστρία   Σουηδία
2015   Σουηδία   Αυστραλία   Λετονία
2016   Ιταλία Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Αυστραλία Κ.Ε.
  Πολωνία T. 		  Βουλγαρία Κ.Ε.
  Αυστραλία T.
2017   Βουλγαρία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T. 		  Πορτογαλία Κ.Ε.
  Ρουμανία T. 		  Δανία Κ.Ε.
  Βουλγαρία T.
2018   Γερμανία Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Δανία T. 		  Αυστρία Κ.Ε.
  Αυστρία T.
2019   Τσεχία Κ.Ε.
  Σουηδία T. 		  Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε.
  Ισλανδία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Ολλανδία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021   Μάλτα Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Ισλανδία T. 		  Ισραήλ Κ.Ε.
  Σουηδία T.
2022   Ελλάδα Κ.Ε.
  Ουκρανία T. 		  Πορτογαλία Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Σουηδία T.
2023   Φινλανδία Κ.Ε.
  Φινλανδία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Σουηδία T. 		  Μολδαβία Κ.Ε.
  Γαλλία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1961–1995 Όχι ημιτελικοί
1996   Ισλανδία   Εσθονία   Ηνωμένο Βασίλειο
1997–2003 Όχι ημιτελικοί
2004   Βοσνία και Ερζεγοβίνη   Σερβία και Μαυροβούνιο   Αλβανία
2005   Δανία   Φινλανδία   Ισλανδία
2006   Βοσνία και Ερζεγοβίνη   Σουηδία   Φινλανδία
2007   Ισλανδία   Ουγγαρία   Σερβία
2008   Βοσνία και Ερζεγοβίνη   Ισραήλ   Ρωσία
2009   Δανία   Μολδαβία   Εσθονία
2010   Σουηδία   Ρουμανία   Δανία
2011   Φινλανδία   Ισλανδία   Λιθουανία
2012   Σουηδία   Σερβία   Εσθονία
2013   Μάλτα   Ισλανδία   Φινλανδία
2014   Φινλανδία   Ρουμανία   Αυστρία
2015   Σουηδία   Λιθουανία   Ισραήλ
2016   Αυστραλία Κ.Ε.
  Αυστραλία T. 		  Βουλγαρία Κ.Ε.
  Βουλγαρία T. 		  Λιθουανία Κ.Ε.
  Λιθουανία T.
2017   Βουλγαρία Κ.Ε.
  Βουλγαρία T. 		  Δανία Κ.Ε.
  Ουγγαρία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Ισραήλ T.
2018   Σουηδία Κ.Ε.
  Δανία T. 		  Αυστραλία Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Ρουμανία T.
2019   Σουηδία Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Σουηδία T. 		  Ελβετία Κ.Ε.
  Δανία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021   Μάλτα Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Σουηδία T. 		  Ισραήλ Κ.Ε.
  Μάλτα T.
2022   Ελλάδα Κ.Ε.
  Ελλάδα T. 		  Πορτογαλία Κ.Ε.
  Ουκρανία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Λιθουανία T.
2023   Φινλανδία   Σουηδία   Ελβετία

Σχετική συμμετοχή Επεξεργασία

Αρχηγοί αποστολών Επεξεργασία

Χρονιά Αρχηγός αποστολής Ref.
1998–2005 Γιον Όλα Σαντ
[47]
2006–2009, 2012–2015 Στίαν Μάλμε
[48]
2010–2011 Σκιάλγκ Σόλσταντ
[48]
2016–σήμερα Στιγκ Κάρλσεν
[48]

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών Επεξεργασία

Χρονιά Σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Ref.
1960 Έρικ Ντίζεν Κάρι Μποργκ Μανσάκερ
1961 Λέιφ Ρούσταντ Μέτε Γιάνσον
1962 Οντ Γκρίθε Κάρι Μποργκ Μανσάκερ
1963 Έιβιντ Γιόνσεν (Øivind Johnsen) Ρόαλντ Έγεν (Roald Øyen)
1964 Οντ Γκρίθε Σβέρε Κριστόφερσεν
1965 Έρικ Ντίζεν
1966 Σβέρε Κριστόφερσεν Έρικ Ντίζεν
1967 Έρικ Ντίζεν Σβέρε Κριστόφερσεν
1968 Ρόαλντ Έγεν
1969 Σβέρε Κριστόφερσεν Γιάνκα Πολάνι
1970 Χωρίς παρουσιαστή Η Νορβηγία δεν έλαβε μέρος
1971 Σβέρε Κριστόφερσεν Χωρίς εκπρόσωπο βαθμών
1972 Ρόαλντ Έγεν
1973 Τζον Αντρέασεν
1974 Σβέρε Κριστόφερσεν
1975
1976 Γιο Βέστλι
1977 Τζον Αντρέασεν
1978 Μπιορν Σέελε Έγκιλ Τέιγκε
1979 Έγκιλ Τέιγκε Σβέρε Κριστόφερσεν
1980 Κνουτ Άουνμπου Ρόαλντ Έγιεν
1981 Σβέρε Κριστόφερσεν
1982 Μπιόρν Σέελε Έρικ Ντίζεν
1983 Ιβάρ Ντιρχάουγκ
1984 Ρόαλντ Έγιεν Έγκιλ Τέιγκε
1985 Βεσλεμόι Κιέντσλι Έρικ Ντίζεν
1986 Κνουτ Μπιόρνσεν Νίνα Μάτεσον
1987 Τζον Αντρέασεν και Τορ Πάουλσεν Σβέρε Κριστόφερσεν
1988 Τζον Αντρέασεν Αντρέας Ντίζεν
1989 Σβέρε Κριστόφερσεν
1990 Λέιφ Έρικ Φόρμπεργκ
1991 Τζον Αντρέασεν και Γιαν Τέιγκεν
1992 Τζον Αντρέασεν
1993 Λέιφ Έρικ Φόρμπεργκ
1994 Γιοστάιν Πέτερσεν
1995 Ανέτ Γκροτ
1996 Γιοστάιν Πέτερσεν Ράνχιλντ Σέλθουν Φιόρτοφτ (Ragnhild Sælthun Fjørtoft)
1997
1998
1999
2000 Μαρίτ Όσλεϊν
2001 Ρόαλντ Έγιεν
2002 Η Νορβηγία δεν έλαβε μέρος
2003 Ρόαλντ Έγιεν
2004 Ίνγκφιλτ Χέλιεσεν (Ingvild Helljesen)
2005
2006
2007 Περ Σούντνες Σίνοφε Σβάμπο
2008 Περ Σούντνες και Χάνε Χόφτουν Στιάν Μπάρσνες-Σίμονσεν
2009 Σίνοφε Σβάμπο
[49]
2010 Όλαφ Φίκσμο-Σλέταν Άνε Ρίμεν
[50]
2011 Νάντια Χασνάουι
[50]
2012
[50][51]
2013 Τούτζι
[50][52]
2014 Μαργκρέτε Ρεντ (Røed)
[50][53]
2015
[50][54]
2016 Ελίζαμπεθ Αντρέασεν
[50][55]
2017 Μάρκους & Μαρτίνους
[50][56]
2018 Αλεξάντερ Βάλμαν και JOWST
[50][57]
2019 Αλεξάντερ Ρίμπακ
[50][58]
2020 Μάρτε Στόκστατ Δεν ανακοινώθηκε πριν την ακύρωση
[59]
2021 Silje Skjemstad Cruz
[60]
2022 Tix
[61][62]

Διευθυντές ορχηστρών Επεξεργασία

Χρονιά Μαέστρος[λ] Μουσική διεύθυνση Σημ. Ref.
1960 Έιβιντ Μπεργκ N/A [63]
1961
1962
1963
1964 Κάρστεν Άντερσεν
1965 Έιβιντ Μπεργκ
1966
1967
1968
1969
1971 Άρνε Μπέντικσεν [64]
1972 Κάρστεν Κλάουμαν
1973
1974 Φρόντε Τίνγκνες
1975 Κάρστεν Κλάουμαν
1976 Φρόντε Τίνγκνες
1977 Κάρστεν Κλάουμαν
1978
1979 Σίγουρντ Γιάνσεν
1980 [65]
1981
1982
1983
1984
1985 Τέριε Φιερν
1986 Έγκιλ Μον-Ίβερσεν Έγκιλ Μον-Ίβερσεν [μ]
1987 Τέριε Φιερν N/A
1988 Άριλντ Σταβ
1989 Πιτ Κνούστεν
1990
1991
1992 Ρολφ Λόφλαντ
1993
1994 Πιτ Κνούστεν
1995 Κέιρ Λάνγκσλετ
1996 Φρόντε Τίνγκνες Φρόντε Τίνγκνες
1997 Κέιρ Λάνγκσλετ N/A
1998

Επίσης, υπήρχε ορχήστρα στην εθνική επιλογή της Νορβηγίας το 2015, την οποία διηύθυνε ο Άντερς Ελίγιας.

Μουσικοί επόπτες Επεξεργασία

Κατάλογος εποπτών του Melodi Grand Prix, γνωστότερος ως MGP-general ή GP-general στη Νορβηγία.

Χρονιά Επόπτης Ref.
π. 2007–2012 Πέρ Σούντνες
[66]
2013–2015 Βίβι Στένμπεργκ
[67]
2016–2017 Γιάν Φρέντρικ Κάρλσεν
[68]
2018–σήμερα Στίγκ Κάρλσεν
[68]

Άλμπουμ Επεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπές Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Μπορεί το τραγούδι να είναι ερμηνευμένο στα Νορβηγικά, ο τίτλος-στίχος "Voi Voi" είναι στα Βόρεια Σάμι.
  2. ↑ Περιέχει φράσεις σε Ισπανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Γερμανικά, Ιρλανδικά, Εβραϊκά, Σερβοκροάτικα, Φινλανδικά, Σουηδικά και Νορβηγικά.
  3. ↑ Μπορεί το τραγούδι να είναι ερμηνευμένο στα Νορβηγικά (και με joik), ο τίτλος και στίχος "Sámiid ædnan" ανήκει στη Βόρεια Σάμι.
  4. ↑ Περιείχε λέξεις στα Αγγλικά στην νικητήρια επανάληψη (reprise)
  5. ↑ 5,0 5,1 Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
  6. ↑ Η Ισπανία είχε αρχικά δώσει 12 βαθμούς στο Ισραήλ και 10 στη Νορβηγία. Μετά τη μετάδοση αναγγέλθηκε ότι ο ισπανικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός κατέγραψε εσφαλμένα τις ψηφοφορίες και ότι η Γερμανία έπρεπε να έχει πάρει τους κορυφαίους βαθμούς - 12 βαθμούς - αντί να μην λάβει βαθμούς, όπως συνέβη. Το λάθος διορθώθηκε και η Γερμανία τέθηκε 7η, πάνω από τη Νορβηγία. Το Ισραήλ και η Νορβηγία έλαβαν δύο πόντους λιγότερα από ό, τι αρχικά και η Κροατία, η Μάλτα, η Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, η Εσθονία και η Τουρκία έλαβαν ένα βαθμό λιγότερο από ότι δόθηκε κατά τη διάρκεια της εκπομπής.
  7. ↑ 7,0 7,1 Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
  8. ↑ Μπορεί το τραγούδι να ερμηνεύτηκε στα Αγγλικά, ο τίτλος και ο στίχος "Ven a bailar conmigo" είναι στα Ισπανικά
  9. ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  10. ↑ Περιέχει φράσεις στα Ιταλικά και μια έκφραση στα Λατινικά
  11. ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Νορβηγοί εκτός αν έχουν σημαία
  12. ↑ Διηύθυνε, επίσης, τη Δανική συμμετοχή.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Nora Brockstedt (20 Ιαν. 1923 - 5 Νοεμ. 2015). (1η φορά)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2η φορά.
  3. ↑ (Inger Jacobsen, 13 Οκτ. 1923 - 21 Ιουλ. 1996)
  4. ↑ Anita Thallaug (14 Φεβρ. 1938 - 20 Μαρτ. 2023 ).
  5. ↑ Arne Bendiksen (19 Οκτ. 1926 - 26 Μαρτ. 2009).
  6. ↑ Kirsti Sparboe (γ. 7 Δεκ. 1946) (1η φορά).
  7. ↑ Odd Børre Sørensen (γ. 9 Αυγ. 1939).
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 3η φορά
  9. ↑ Hanne Krogh (γ. 24 Ιαν. 1956) (1η φορά)
  10. ↑ Grethe Kausland, 3 Ιουλ. 1947 - 16 Νοεμ. 2007)
  11. ↑ Benny Borg (γ. 13 Νοεμ. 1945)
  12. ↑ Bendik Singers, τετραμελές συγκρότημα που συστάθηκε το 1973 και αποτελείτο από τις Αν Καρίνε Στρομ (Anne-Karine Strøm, γ. 15 Οκτ. 1951) (1η φορά), Έλεν Νικολάισεν (Ellen Nikolaysen, γ. 10 Δεκ. 1951, 1η φορά) και τους αδερφούς Μπγιορν (γ. 14 Αυγ. 1946) και Φίλιπ Κρούζε (γ. 13 Μαΐου 1949) (Bjørn και Philip Kruse).
  13. ↑ (3η φορά)
  14. ↑ Anita Skorgan (γ. 13 Νοεμ. 1958) (1η φορά)
  15. ↑ Jahn Teigen (γ. 27 Σεπτ. 1949) (1η φορά)
  16. ↑ Sverre Kjelsberg (γ. 18 Οκτ. 1946 - θ. 18 Ιουνίου 2016)
  17. ↑ Mattis Hætta, γ. 15 Μαρτ. 1959 - θ. 9 Νοεμβρίου 2022
  18. ↑ Finn Kalvik, (γ. 30 Απρ. 1947)
  19. ↑ 4η φορά.
  20. ↑ Ντουέτο που αποτελείτο από τις Μπενεντίκτε Αντριάν (Benedicte Adrian, γ. 22 Οκτ. 1963, τραγούδι) και Ίνγκριντ Μπιόρνοφ (Ingrid Bjørnov, γ. 5 Δεκ. 1963).
  21. ↑ Ketil Stokkan (γ. 29 Απρ. 1956) (1η φορά)
  22. ↑ Kate Gulbrandsen (6 Αυγ. 1965)
  23. ↑ Karoline Krüger (γ. 13 Φεβρ. 1970)
  24. ↑ Britt Synnøve Johansen (γ. 23 Ιουν. 1970)
  25. ↑ Συγκρότημα με μέλη τους Μαριάνε Άντονσεν (Marianne Antonsen), Γιαν Γκροτ (Jan Groth, 25 Φεβρ. 1946 - 27 Αυγ 2014) , Έιρικουρ Χάουκσον (Eiríkur Hauksson, ισλανδός, γ. 4 Ιουλ. 1959, το 1986 και το 2007 εκπροσώπησε στο διαγωνισμό την Ισλανδία) και Χάνε Κρογκ (3η φορά).
  26. ↑ Merethe Trøan (γ. 19 Μαΐου 1970)
  27. ↑ Silje Vige (γ. 24 Μαΐου 1976)
  28. ↑ Jan Werner Danielsen, 10 Απρ. 1976 - 28 Σεπτ. 2006)
  29. ↑ Tor Endresen (γ. 15 Ιουν. 1959)
  30. ↑ Lars A. Fredriksen (γ. 8 Φεβρ. 1971).
  31. ↑ Stig Van Eijk (γ. 21 Μαρτ. 1981 στην Κολομβία)
  32. ↑ Συγκρότημα που αποτελείτο από τις Όντρουν Βάλεστραντ (Oddrun Valestrand), Λίζε Μόνικα Νίγκερντ (Lise Monica Nygård) και Χάνε Κριστίνε Χάουγκσαντ ( Hanne Kristine Haugsand).
  33. ↑ Haldor Lægreid (γ. 30 Μαρτ. 1970)
  34. ↑ Jostein Hasselgård (γ. 24 Μαρτ. 1979)
  35. ↑ Knut Anders Sørum ( γ. 12 Απρ. 1976)
  36. ↑ Christine Guldbrandsen (γ. 19 Μαρτ. 1985).
  37. ↑ Guri Schanke (γ. 14 Δεκ. 1961).
  38. ↑ Maria Haukaas Mittet née Storeng (γ. 3 Αυγ. 1979)
  39. ↑ Touraj Keshtkar, Νορβηγο-Ιρανός (γ. 26 Μαΐου 1987).
  40. ↑ Carl Espen Thorbjørnsen ( γ. 15 Ιουλ. 1982)
  41. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τον Κιέτιλ Μόρλαντ (Kjetil Mørland, γ. 3 Οκτ. 1980) και Ντέμπρα Σκάρλετ (Debrah Scarlett, πραγμ. όνομα Joanna Deborah Bussinger, με καταγωγή από Νορβηγία-Ελβετία, γ. 20 Ιουλ. 1993).
  42. ↑ Ψευδώνυμο του Joakim With Steen (γ. 26 Ιουν. 1989)
  43. ↑ Aleksander Walmann Åsgården (γ. 12 Ιαν. 1986).
  44. ↑ Klier, Marcus (18 Μαΐου 2009). «The Eurovision 2009 Marcel Bezençon Awards». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  45. ↑ «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2015». eurovision.tv. 25 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  46. ↑ Cobb, Ryan (21 Απριλίου 2017). «Analysing ten years of OGAE voting: "Underneath the fan favourite bias is a worthwhile indicator"». escxtra.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  47. ↑ «Executive Supervisor». eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020. 
  48. ↑ 48,0 48,1 48,2 «Se hele finalen her». 3 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2020. 
  49. ↑ Norli, Kristin (18 Μαΐου 2009). «Klagerekord mot Svabø» [Complaint record against Svabø]. Aftenposten (στα Νορβηγικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  50. ↑ 50,0 50,1 50,2 50,3 50,4 50,5 50,6 50,7 50,8 50,9 Granger, Anthony (20 Φεβρουαρίου 2020). «Norway: Olav Viksmo-Slettan Steps Down as Commentator After Ten Contests». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  51. ↑ Hondal, Victor (26 Μαΐου 2012). «EBU announces voting order». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  52. ↑ Granger, Anthony (12 Μαΐου 2013). «Malmo'13: All The Spokespersons Announced». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  53. ↑ Granger, Anthony (10 Μαΐου 2014). «ESC'14: Voting Order Announced». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  54. ↑ Doyle, Daniel (23 Μαΐου 2015). «Vienna Calling: Spokespersons revealed». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  55. ↑ Granger, Anthony (14 Μαΐου 2016). «ESC'16: 42 Spokespersons Revealed For Tonight». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  56. ↑ Granger, Anthony (9 Μαΐου 2017). «Norway: Marcus & Martinus Announcing The Jury Points». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2019. 
  57. ↑ Granger, Anthony (9 Μαΐου 2018). «Norway: JOWST & Aleksander Walmann To Reveal Norwegian Jury Points». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  58. ↑ Herbert, Emily (13 Μαΐου 2019). «Norway: Alexander Rybak Revealed as Eurovision 2019 Spokesperson». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2020. 
  59. ↑ Sand, Camilla (17 Απριλίου 2020). «Marte Stokstad blir ny kommentator for Eurovision Song Contest» (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2020. 
  60. ↑ Hagen, Knut-Øyvind (17 Απριλίου 2020). «Slik blir årets alternative Eurovision Song Contest». NRK (στα Νορβηγικά). 
  61. ↑ Farren, Neil (31 Μαρτίου 2022). «Norway: Adresse Torino Schedule and Jurors Announced». Eurovoix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  62. ↑ «Eurovision 2022, tante eurostars fra chi annuncerà i voti: l'elenco completo». Eurofestival News (στα Ιταλικά). 14 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022. 
  63. ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  64. ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9. 
  65. ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9. 
  66. ↑ GP-general Per Sundnes slutter i NRK
  67. ↑ – Skulle veldig gjerne hatt en seier i beltet før jeg gir meg
  68. ↑ 68,0 68,1 Gir seg som MGP-general

Επιπλέον σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Νορβηγίας_στη_Eurovision&oldid=10050041"