Βικιπαίδεια

Συμμετοχή της Ελβετίας στη Eurovision

Η Ελβετία συμμετείχε στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 65 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο της στον πρώτο διαγωνισμό το 1956, χάνοντας μόνο τέσσερις διαγωνισμούς, το 1995, το 1999, το 2001 και το 2003. Η Ελβετία φιλοξένησε και κέρδισε τον πρώτο διαγωνισμό το 1956 στο Λουγκάνο. Από τότε η Ελβετία κέρδισε άλλες δύο φορές τον διαγωνισμό, το 1988, με τον διαγωνισμό του 1989 να διεξάγεται στη Λωζάνη και το 2024.

Ελβετία
Τηλεοπτ. φορέαςSRG SSR
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Εθνικός τελικός
Concours Eurovision
1956–1957
1959–1961
1963–1970
1972–1993
1998
2000
2002
2004
Die Grosse Entscheidungsshow
2011–2018
Εσωτερική επιλογή
1958
1962
1971
1994
1996–1997
2005–2010
2019–2024
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές65 (54 τελικοί)
Διοργανώσεις1956, 1989, 2025
Πρώτη συμμετοχή1956
Καλύτερη θέση1η: 1956, 1988, 2024
Χειρότερη θέσηΤελευταία: 1964, 1967, 1974, 1998, 2004 ΗΜ, 2010 ΗΜ, 2011, 2015 ΗΜ, 2016 ΗΜ
Μηδέν βαθμοί1964, 1967, 1998, 2004 ΗΜ
Επιπλέον σύνδεσμοι
Σελίδα του SF
Η σελίδα της Ελβετίας στο Eurovision.tv

Η Λις Άσια κέρδισε τον πρώτο διαγωνισμό στο Λουγκάνο το 1956 με το τραγούδι "Refrain". Επέστρεψε στον διαγωνισμό και τερμάτισε στη δεύτερη θέση το 1958. Η Ελβετία θα τερματίσει δεύτερη με την Εστέρ Οφαρίμ (1963) και την Ντανιέλα Σίμονς (1986) και τρίτη με τη Φράνκα Ντι Ριέντσο (1961) και την Αρλέτ Ζολά (1982), πριν κερδίσει τον διαγωνισμό για δεύτερη φορά το 1988 με τη Σελίν Ντιόν και το τραγούδι "Ne partez pas sans moi". Η Άνι Κότον έδωσε στη χώρα το 15ο αποτέλεσμα στην πρώτη πεντάδα το 1993, όταν κατέλαβε την τρίτη θέση.

Από την εισαγωγή του προκριματικού γύρου το 1993, η Ελβετία μπήκε στην πρώτη δεκάδα μόνο τέσσερις φορές. Από την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Ελβετία δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό σε 11 από τους 20 διαγωνισμούς. Η Ελβετία επέστρεψε στην πρώτη πεντάδα για πρώτη φορά μετά από 26 χρόνια, όταν ο Λούκα Χέννι έδωσε στη χώρα το 16ο αποτέλεσμα στην πρώτη πεντάδα τερματίζοντας τέταρτος το 2019, ακολουθούμενος από την 17η θέση στην πρώτη πεντάδα, όταν ο Gjon's Tears κατέλαβε την τρίτη θέση το 2021. Το 2024 κατέλαβε την 1η θέση, με τον Nemo, να δίνει στην χώρα την πρωτιά με το τραγούδι "The Code".

Απουσίες

Επεξεργασία

Η Ελβετία απουσίαζε από την Eurovision τέσσερις φορές από τότε που άρχισε η συμμετοχή της στον πρώτο διαγωνισμό. Αυτές οι απουσίες το 1995, το 1999, το 2001 και το 2003, προκλήθηκαν από ανεπαρκή αποτελέσματα σε προηγούμενους διαγωνισμούς που οδήγησαν την Ελβετία στον υποβιβασμό από τον διαγωνισμό.[1][2][3][4]

Εθνικές επιλογές

Επεξεργασία
Δείτε επίσης: Εθνικές επιλογές για το Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision

Ένας συνδυασμός διαφορετικών διαδικασιών επιλογής έχει χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό της συμμετοχής της Ελβετίας στον διαγωνισμό κάθε έτους. Από το 2019, η SRG SSR έχει χρησιμοποιήσει μια διαδικασία εσωτερικής επιλογής, αν και οι τηλεοπτικοί εθνικοί τελικοί χρησιμοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, που διεξήχθησαν με διάφορα ονόματα όπως "Concours Eurovision" από τη δεκαετία του 1950 έως το 2000 και "Die Grosse Entscheidungsshow" μεταξύ 2011 και 2018. Στη δεκαετία του 1980, οι ελβετικοί εθνικοί τελικοί έτειναν να έχουν δέκα τραγούδια που συμμετέχουν κάθε χρόνο: τρία στα γαλλικά, τρία στα γερμανικά, τρία στα ιταλικά και ένα στα ρομανσικά.

Συμμετοχές

Επεξεργασία

Η Ελβετία έχει τέσσερις επίσημες γλώσσες: τα Γαλλικά, τα Γερμανικά, τα Ιταλικά και τα Ρομανσικά. Για δεκαετίες, οι απαιτήσεις του τραγουδιού δήλωναν ότι το τραγούδι έπρεπε να ερμηνευθεί σε μια εθνική γλώσσα, γεγονός που έδωσε στην Ελβετία περιθώρια ελευθερίας καθώς μπορούσαν να παίξουν σε οποιαδήποτε από τις τέσσερις γλώσσες. Από τις 60 εμφανίσεις της στον διαγωνισμό, η Ελβετία έχει στείλει 63 τραγούδια, 25 από τα οποία ήταν στα γαλλικά, 12 στα γερμανικά, 16 στα αγγλικά, 10 στα ιταλικά και 1 στα ρομανσικά. Και τα δύο νικητήρια τραγούδια της Ελβετίας έχουν τραγουδηθεί στα γαλλικά.

Υπόμνημα
1
 Νικητής
2
 Δεύτερη θέση
3
 Τρίτη θέση
Τελευταία θέση
X
 Αποχώρηση
†
 Ανερχόμενος
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1956 Λις Άσια "Das alte Karussell" Γερμανικά 2[5] —[α] Όχι ημιτελικοί
Λις Άσια "Refrain" Γαλλικά 1
1957 Λις Άσια "L'enfant que j'étais" Γαλλικά 8 5
1958 Λις Άσια "Giorgio" Γερμανικά, Ιταλικά 2 24
1959 Κρίστα Γουίλιαμς[6] "Irgendwoher" Γερμανικά 4 14
1960 Ανίτα Τραβέρσι[7] "Cielo e terra" Ιταλικά 8 5
1961 Φράνκα Ντι Ριέντσο[8] "Nous aurons demain" Γαλλικά 3 16
1962 Ζαν Φιλίπ[9] "Le retour" Γαλλικά 10 2
1963 Εστέρ Οφαρίμ[10] "T'en va pas" Γαλλικά 2 40
1964 Ανίτα Τραβέρσι "I miei pensieri" Ιταλικά 13 0
1965 Γιοβάννα "Non, à jamais sans toi" Γαλλικά 8 8
1966 Μαντλέν Πασκάλ[11] "Ne vois-tu pas?" Γαλλικά 6 12
1967 Ζεραλντίν Γκολιέ[12] "Quel cœur vas-tu briser?" Γαλλικά 17 0
1968 Τζάνι Μασκόλο[13] "Guardando il sole" Ιταλικά 13 2
1969 Πάολα ντελ Μέντικο[14] "Bonjour, Bonjour" Γερμανικά[β] 5 13
1970 Ανρί Ντε[15] "Retour" Γαλλικά 4 8
1971 Peter, Sue and Marc[16] "Les Illusions de nos vingt ans" Γαλλικά 12 78
1972 Βερονίκ Μουέλερ[17] "C'est la chanson de mon amour" Γαλλικά 8 88
1973 Πατρίκ Ζιβέ[18] "Je vais me marier, Marie" Γαλλικά 12 79
1974 Πιερά Μαρτέλ[19] "Mein Ruf nach Dir" Γερμανικά 14 3
1975 Σιμόνε Ντρέξελ[20] "Mikado" Γερμανικά 6 77
1976 Peter, Sue and Marc "Djambo, Djambo" Αγγλικά 4 91
1977 Πέπε Λίενχαρντ[21] "Swiss Lady" Γερμανικά 6 71
1978 Καρόλε Βίντσι[22] "Vivre" Γαλλικά 9 65
1979 Peter, Sue and Marc και Pfuri, Gorps & Kniri[23] "Trödler und Co" Γερμανικά 10 60
1980 Πάολα ντελ Μέντικο "Cinéma" Γαλλικά 4 104
1981 Peter, Sue and Marc "Io senza te" Ιταλικά 4 121
1982 Αρλέτ Ζολά[24] "Amour on t'aime" Γαλλικά 3 97
1983 Μαριέλα Φαρέ[25] "Io così non ci sto" Ιταλικά 15 28
1984 Rainy Day[26] "Welche Farbe hat der Sonnenschein?" Γερμανικά 16 30
1985 Μαριέλα Φαρέ και Πίνο Γκασπαρίνι[27] "Piano, piano" Γερμανικά 12 39
1986 Ντανιέλα Σίμονς[28] "Pas pour moi" Γαλλικά 2 140
1987 Καρόλ Ρις[29] "Moitié, moitié" Γαλλικά 17 26
1988 Σελίν Ντιόν "Ne partez pas sans moi" Γαλλικά 1 137
1989 Furbaz[30] "Viver senza tei" Ρομανσικά 13 47
1990 Έγκον Έγκεμαν[31] "Musik klingt in die Welt hinaus" Γερμανικά 11 51
1991 Σάντρα Στούντερ[32] "Canzone per te" Ιταλικά 5 118
1992 Ντέζι Οβρέ "Mister Music Man" Γαλλικά 15 32
1993 Άνι Κότον[33] "Moi, tout simplement" Γαλλικά 3 148 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Ντουίλιο[34] "Sto pregando" Ιταλικά 19 15 Όχι ημιτελικοί
1995 Δε συμμετείχε
1996 Κάθι Λεάντερ[35] "Mon cœur l'aime" Γαλλικά 16 22 8 67
1997 Μπάρμπαρα Μπέρτα[36] "Dentro di me" Ιταλικά 23 5 Όχι ημιτελικοί
1998 Γκούνφορ Γκούγκισμπεργκ[37] "Lass ihn" Γερμανικά 25 0
1999 Δε συμμετείχε
2000 Τζάνε Μπόγκαερτ[38] "La vita cos'è?" Ιταλικά 20 14
2001 Δε συμμετείχε
2002 Φρανσίν Ζορντί[39] "Dans le jardin de mon âme" Γαλλικά 22 15
2003 Δε συμμετείχε
2004 Piero[40] and the MusicStars "Celebrate!" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 22 0
2005 Vanilla Ninja[41] "Cool Vibes" Αγγλικά 8 128 8 114
2006 six4one[42] "If We All Give a Little" Αγγλικά 16 30 Top 11 τo 2005[γ]
2007 DJ BoBo "Vampires Are Alive" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 20 40
2008 Πάολο Μενεγκούτσι "Era stupendo" Ιταλικά 13 47
2009 Lovebugs[43] "The Highest Heights" Αγγλικά 14 15
2010 Μίχαελ φον ντερ Χάιντε[44] "Il pleut de l'or" Γαλλικά 17 2
2011 Άννα Ροσινέλι "In Love for a While" Αγγλικά 25 19 10 55
2012 Sinplus[45] "Unbreakable" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 11 45
2013 Takasa[46] "You and Me" Αγγλικά 13 41
2014 Sebalter[47] "Hunter of Stars" Αγγλικά 13 64 4 92
2015 Μελανί Ρενέ[48] "Time to Shine" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 17 4
2016 Rykka[49] "The Last of Our Kind" Αγγλικά 18 28
2017 Timebelle "Apollo" Αγγλικά 12 97
2018 Zibbz "Stones" Αγγλικά 13 86
2019 Λούκα Χέννι "She Got Me" Αγγλικά 4 364 4 232
2020 Gjon's Tears "Répondez-moi" Γαλλικά Ακυρώθηκε[δ] X
2021 Gjon's Tears "Tout l'univers" Γαλλικά 3 432 1 291
2022 Μάριους Μπερ "Boys Do Cry" Αγγλικά 17 78 9 118
2023 Ρέμο Φόρερ "Watergun" Αγγλικά 20 92 7 97
2024 Nemo "The Code" Αγγλικά 1 591 4 132
2025 Zoë Më "Voyage" Γαλλικά 10 214 Διοργανώτρια χώρα

Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision

Επεξεργασία
Περαιτέρω πληροφορίες: Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα 2ος γύρος Βαθμοί 1ος γύρος Βαθμοί Θέση (το 1988) Βαθμοί (το 1988)
1988 Σελίν Ντιόν "Ne partez pas sans moi" Γαλλικά Δεν προκρίθηκε 10 98 1 137

Ιστορικό ψηφοφορίας

Επεξεργασία

Ως το 2023, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ελβετίας έχει ως εξής:

Η Ελβετία ως Διοργανώτρια Χώρα

Επεξεργασία

Τρεις φορές έχει κερδίσει η Ελβετία τον διαγωνισμό (1956, 1988 και 2024) και άλλες τόσες τον διοργάνωσε, όχι όμως αμέσως μετά τις νίκες της όπως ορίζουν οι κανονισμοί. Αυτό συνέβη το 1956 (όπου μάλιστα επιλέχθηκε από την EBU να φιλοξενήσει τον πρώτo διαγωνισμό, στο Λουγκάνο), το 1989 και το 2025.

Η Ελβετία ως η πρώτη διοργανώτρια χώρα στον Διαγωνισμό, το 1956, αρνήθηκε να ξαναφιλοξενήσει τον Διαγωνισμό, και παραχώρησε την δεύτερη διοργάνωση της Eurovision 1957 στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας, ενώ η EBU αντίθετα αποφάσισε ομόφωνα ότι από το 1958 και μετέπειτα, ότι η χώρα που θα κερδίζει τον Διαγωνισμό τραγουδιού, θα φιλοξενεί την Επομένη χρονιά τον Διαγωνισμό, το οποίο κάποιες χρονιές δεν τηρήθηκε, κατά κανόνα.

Χρονιά Πόλη Τοποθεσία Παρουσιαστές
1956   Λουγκάνο Teatro Kursaal Λόενγκριν Φιλιπέλλο
1989   Λωζάνη Palais de Beaulieu Λολίτα Μορένα και Ζακ Ντεσενό
2025   Βασιλεία St. Jakobshalle Χέιζελ Μπρούγκερ και Σάντρα Στούντερ (ημιτελικοί και τελικός)
Μισέλ Χουνζίκερ (μόνο τελικός)

Βραβεία

Επεξεργασία

Βραβεία Marcel Bezençon

Επεξεργασία
Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon
Χρονιά Κατηγορία Τραγούδι Σύνθεση
στίχοι (σ) / μουσική (μ) 		Ερμηνευτής Τελικός Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2021 Βραβείο Συνθέτη "Tout l'univers" Γκιόν Μουχαρεμάι, Γούρτερ Χάρντι, Νίνα Σάμπερμανς & Χαβιέρ Μιχέλ (μ & σ) Gjon's Tears 3 432   Ρότερνταμ
[50]

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Ελβετία

Επεξεργασία

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1956–1974 Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975   Φινλανδία   Ιταλία   Ηνωμένο Βασίλειο
1976   Ηνωμένο Βασίλειο   Γαλλία   Ιταλία
1977   Γαλλία   Ισραήλ   Ιρλανδία
1978   Ισραήλ   Βέλγιο   Ισπανία
1979   Ισπανία   Γαλλία   Φινλανδία
1980   Ιρλανδία   Ηνωμένο Βασίλειο   Ιταλία
1981   Γαλλία   Γιουγκοσλαβία   Ηνωμένο Βασίλειο
1982   Γερμανία   Ισραήλ   Κύπρος
1983   Ολλανδία   Γαλλία   Ηνωμένο Βασίλειο
1984   Ιρλανδία   Σουηδία   Πορτογαλία
1985   Τουρκία   Ηνωμένο Βασίλειο   Σουηδία
1986   Σουηδία   Βέλγιο   Τουρκία
1987   Ιρλανδία   Ολλανδία   Ισραήλ
1988   Λουξεμβούργο   Ισραήλ   Ιταλία
1989   Ελλάδα   Ισπανία   Αυστρία
1990   Γαλλία   Ηνωμένο Βασίλειο   Ιταλία
1991   Ισπανία   Σουηδία   Ισραήλ
1992   Γαλλία   Ελλάδα   Ηνωμένο Βασίλειο
1993   Ιρλανδία   Νορβηγία   Σουηδία
1994   Ιρλανδία   Πολωνία   Ηνωμένο Βασίλειο
1995 Δε συμμετείχε
1996   Ιρλανδία   Πορτογαλία   Σουηδία
1997   Ηνωμένο Βασίλειο   Ιταλία   Ισπανία
1998   Γερμανία   Ισραήλ   Μάλτα
1999 Δε συμμετείχε
2000   Γερμανία   Δανία   Ιρλανδία
2001 Δε συμμετείχε
2002   Ισπανία   Γαλλία   Λετονία
2003 Δε συμμετείχε
2004   Σερβία και Μαυροβούνιο   Γερμανία   Τουρκία
2005   Σερβία και Μαυροβούνιο   Αλβανία   Κροατία
2006   Βοσνία και Ερζεγοβίνη   Τουρκία   Φινλανδία
2007   Σερβία   Τουρκία   Βοσνία και Ερζεγοβίνη
2008   Σερβία   Πορτογαλία   Αλβανία
2009   Τουρκία   Πορτογαλία   Νορβηγία
2010   Γερμανία   Σερβία   Αλβανία
2011   Βοσνία και Ερζεγοβίνη   Ισλανδία   Γερμανία
2012   Αλβανία   Σερβία   Ισπανία
2013   Ιταλία   Ουγγαρία   Ελλάδα
2014   Αυστρία   Ολλανδία   Ισπανία
2015   Σουηδία   Νορβηγία   Αυστραλία
2016   Αυστραλία Κ.Ε.
  Σερβία T. 		  Βέλγιο Κ.Ε.
  Αυστρία T. 		  Ισραήλ Κ.Ε.
  Γερμανία T.
2017   Πορτογαλία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Ιταλία T. 		  Βουλγαρία Κ.Ε.
  Κροατία T.
2018   Γερμανία Κ.Ε.
  Σερβία T. 		  Εσθονία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T. 		  Λιθουανία Κ.Ε.
  Ιταλία T.
2019   Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε.
  Ιταλία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Αλβανία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Νορβηγία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021   Γαλλία Κ.Ε.
  Σερβία T. 		  Βουλγαρία Κ.Ε.
  Ιταλία T. 		  Ιταλία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T.
2022   Ελλάδα Κ.Ε.
  Σερβία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Ουκρανία T. 		  Ισπανία Κ.Ε.
  Ιταλία T.
2023   Τσεχία Κ.Ε.
  Αλβανία T. 		  Εσθονία Κ.Ε.
  Ιταλία T. 		  Ιταλία Κ.Ε.
  Φινλανδία T.
2024   Ελλάδα Κ.Ε.
  Ισραήλ T. 		  Ιρλανδία Κ.Ε.
  Κροατία T. 		  Κροατία Κ.Ε.
  Ιταλία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1961–1995 Όχι ημιτελικοί
1996   Σουηδία   Τουρκία   Μάλτα
1997–2003 Όχι ημιτελικοί
2004   Σερβία και Μαυροβούνιο   Αλβανία   Βοσνία και Ερζεγοβίνη
2005   Πορτογαλία   Κροατία   Βόρεια Μακεδονία
2006   Βοσνία και Ερζεγοβίνη   Αλβανία   Τουρκία
2007   Σερβία   Τουρκία   Πορτογαλία
2008   Πορτογαλία   Αλβανία   Βόρεια Μακεδονία
2009   Τουρκία   Πορτογαλία   Βοσνία και Ερζεγοβίνη
2010   Ιρλανδία   Σουηδία   Τουρκία
2011   Σερβία   Φινλανδία   Ισλανδία
2012   Αλβανία   Δανία   Ρωσία
2013   Ουγγαρία   Ισλανδία   Νορβηγία
2014   Αυστρία   Βόρεια Μακεδονία   Φινλανδία
2015   Σουηδία   Νορβηγία   Λετονία
2016   Αυστραλία Κ.Ε.
  Σερβία T. 		  Ισραήλ Κ.Ε.
  Αλβανία T. 		  Λιθουανία Κ.Ε.
  Βέλγιο T.
2017   Βουλγαρία Κ.Ε.
  Σερβία T. 		  Νορβηγία Κ.Ε.
  Κροατία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Ουγγαρία T.
2018   Εσθονία Κ.Ε.
  Αυστρία T. 		  Ιρλανδία Κ.Ε.
  Αλβανία T. 		  Τσεχία Κ.Ε.
  Ισραήλ T.
2019   Ολλανδία Κ.Ε.
  Αλβανία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Νορβηγία T. 		  Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε.
  Σουηδία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021   Βουλγαρία Κ.Ε.
  Σερβία T. 		  Πορτογαλία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T. 		  Ισλανδία Κ.Ε.
  Αλβανία T.
2022   Ολλανδία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T. 		  Ελλάδα Κ.Ε.
  Ουκρανία T. 		  Ουκρανία Κ.Ε.
  Αλβανία T.
2023   Πορτογαλία   Φινλανδία   Σουηδία
2024   Ισραήλ   Ολλανδία   Ελλάδα

Σχετική συμμετοχή

Επεξεργασία

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών

Επεξεργασία

Κατά καιρούς η Ελβετία έχει μεταδώσει τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision από τρεις τηλεοπτικούς σταθμούς, το SRF (στα γερμανικά), το RTS (στα γαλλικά) και RSI (στα ιταλικά).

Χρονιά Σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Ref.
Γερμανικά (SRF) Γαλλικά (RTS) Ιταλικά (RSI)
1956 Δεν μεταδόθηκε Ρομπέρ Μπουνιέ Δεν μεταδόθηκε Όχι εκπρόσωπος βαθμών
1957 Σχολιασμός μέσω του RTF France Μένι Βέμπερ
1958 Τέοντορ Χάλερ
1959 Μπόρις Ακουάντρο
1960
1961
1962 Σχολιασμός μέσω του RAI Italy Αλεξάντρε Μπούργκερ
1963 Ζορζ Αρντί
1964 Ρομπέρ Μπουνιέ
1965 Ζαν Σαρλ
1966 Ζορζ Αρντί Τζοβάνι Μπερτίνι
1967 Ρομπέρ Μπουνιέ
1968 Ζορζ Αρντί
1969
1970
1971 Όχι εκπρόσωπος βαθμών
1972
1973
1974 Μίχελ Στόκερ
1975
1976
1977
1978
1979 Μαξ Ρούγκερ
1980 Τέοντορ Χάλερ
1981
1982
1983
1984 Μπέρναρντ Τέρνχεερ Σερζ Μουασόν Έτσιο Γκουίντι
1985
1986
1987 Βίλμα Τζιλάρντι
1988 Έτσιο Γκουίντι
1989 Τιερί Μασελό Τζιοβάνι Μπερτίνι
1990 Εμανουέλα Γκαγκίνι
1991 Λολίτα Μορένα
1992 Μαριάνο Τσούορ Ιβάν Φρεζάρ
1993 Ζαν Μαρκ Ρισάρ
1994 Βίλμα Τζιλάρντι Σάντρα Στούντερ
1995 Χάιντς Μάργκοτ Ζοάν Ολντέρ Δε συμμετείχε
1996 Σάντρα Στούντερ Πιέρ Γκρανζάν Ιβ Μενεστριέ
1997 Χάιντς Μάργκοτ, Ρόμαν Κίλχσμπεργκερ Τζόναθαν Τεντέσκο Σάντι Άλτερματ
1998 Ζαν Μαρκ Ρισάρ Ρέγκουλα Έλσενερ
1999 Σάντρα Στούντερ Δε συμμετείχε
2000 Άστριντ φον Στόκαρ
2001 Φιλ Μουντβίλερ Δε συμμετείχε
2002 Τζόναθαν Τεντέσκο, Κλαούντιο Λατσαρίνο Ντιάνα Γεργκ
2003 Ρόμαν Κίλχσμπεργκερ Ζαν Μαρκ Ρισάρ, Αλέν Μορισόντ Ντανιέλε Ραουζέο, Κλαούντιο Λατσαρίνο Δε συμμετείχε
2004 Μάρκο Φρίτσε Ντανιέλα Τάμι, Κλαούντιο Λατσαρίνο Εμέλ Αϊκάνατ
2005 Σάντρα Στούντερ Ζαν Μαρκ Ρισάρ, Μαρί Τερέζ Πορσέ Σεσίλ Μπέλερ
2006 Ζαν Μαρκ Ρισάρ, Αλέν Μορισόντ Σάντι Άλτερματ, Κλαούντιο Λατσαρίνο Γιουμπάιρα Μπάχμαν
2007 Bernard Thurnheer Ζαν Μαρκ Ρισάρ (όλα), Ανρί Ντε (τελικός),
Νίκολας Τάνερ (ημιτελικός)		 Σβεν Επινέ
2008 Σβεν Επινέ Ζαν Μαρκ Ρισάρ, Νίκολας Τάνερ SΣάντι Άλτερματ Σεσίλ Μπέλερ
2009
2010 Κρίστα Ριγκότσι
2011 Τζόναθαν Τεντέσκο Σεσίλ Μπέλερ
2012 Κλαρίσα Τάμι, Πάολο Μενεγκούτσι Σάρα Χίλντεμπραντ
2013 Αλεσάντρο Μπερτόλιο Μελανί Φρεϊμόν
2014 Σβεν Επινέ, Πέτερ Σνάιντερ, Γκάμπριελ Φέτερ Αλεσάντρο Μπερτόλιο, Σάντι Άλτερματ Κουρτ Έσμπαχερ
2015 Κλαρίσα Τάμι, Πάολο Μενεγκούτσι Λετίτια Γκουαρίνο
2016 Κλαρίσα Τάμι, Μικέλε Καρόμπιο Sebalter
2017 Σβεν Επινέ (όλα); Στέφαν Μπίσερ, Μίκι Μπάιζενχερτς (τελικός) Κλαρίσα Τάμι (όλα); Sebalter (τελικός) Λούκα Χέννι
[51][52][53]
2018 Σβεν Επινέ Κλαρίσα Τάμι, Sebalter Λετίσια Καρβάλιο
[54][55][56][57]
2019 Ζαν Μαρκ Ρισάρ, Νικολάς Τανέ (όλα);
Μπαστιάν Μπάκερ (τελικός)		 Sinplus
[58][59][60][61]
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός Δεν ανακοινώθηκε πριν την ακύρωση [62][63]
2021 Ζαν Μαρκ Ρισάρ, Νικολάς Τανέ (όλα);
Ζοζέφ Γκοργκονί (τελικός)		 Κλαρίσα Τάμι (2ος ημιτελικός & τελικός);
Sebalter (τελικός)		 Ανζελίκ Μπελντνέ [64][65][66][67][68]
2022 Ζαν Μαρκ Ρισάρ (όλα);
Νικολάς Τανέ (ημιτελικοί)
Gjon's Tears (τελικός)		 Κλαρίσα Τάμι (όλα);
Φραντζέσκα Μαρτζιόττα (1ος ημιτελικός & τελικός)
Μπόρις Πιφαρέττι (2ος ημιτελικός & τελικός)		 Τζούλι Μπερχόλετ
[69][70]

Διευθυντές ορχηστρών

Επεξεργασία
Χρονιά Μαέστρος[ε] Μουσική διεύθυνση Σημ. Ref.
1956 Φερνάντο Πάγκι [ζ] [71]
1957   Γουίλι Μπέρκινγκ N/A [η]
1958 Πώλ Μπούρκχαρντ
1959   Φρανκ Πουρσέλ [η]
1960 Σεντρίκ Ντιμόν
1961 Φερνάντο Πάγκι
1962 Σεντρίκ Ντιμόν
1963   Έρικ Ρόμπινσον [η]
1964 Φερνάντο Πάγκι
1965 Μάριο Ρομπιάνι
1966   Ζαν Ροντερές [η]
1967 Χανς Μέκελ
1968 Μάριο Ρομπιάνι
1969   Χένρι Μάγιερ
1970   Μπερνάρ Ζεράρ [72]
1971 Αρντί Σνάιντερς
1972   Ζαν-Πιέρ Φεστί
1973   Ερβέ Ροΐ
1974   Πέπε Έντερερ
1975 Πέτερ Ζακ
1976 Μάριο Ρομπιάνι
1977 Πέτερ Ζακ
1978   Ντανιέλ Ζανίν
1979   Ρολφ Ζουκόβσκι
1980 Πέτερ Ρέμπερ [73]
1981   Ρολφ Ζουκόβσκι
1982   Τζόαν Άμιλς
1983 Ρόμπερτ Βέμπερ
1984 Μάριο Ρομπιάνι
1985 Ανίτα Κερ
1986     Ατίλα Σερεφτούγ
1987 Όχι μαέστρος
1988     Ατίλα Σερεφτούγ
1989   Μπενουά Κάουφμαν [θ]
1990 Μπέλα Μπάλιντ N/A
1991   Φλαβιάνο Κουφάρι
1992 Ρόμπι Σάιντελ
1993 Μαρκ Σορεντίνο
1994   Βαλεριάνο Κιαραβέλε
1996     Ρουί ντος Ρέις
1997   Πιέτρο Νταμιάνι
1998 Όχι μαέστρος

Άλμπουμ

Επεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπές

Επεξεργασία

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ Τα πλήρη αποτελέσματα του πρώτου διαγωνισμού είναι άγνωστα, αφού μόνο ο νικητής ανακοινώθηκε. Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision τοποθετεί όλα τα υπόλοιπα τραγούδια στη δεύτερη θέση.
  2. ↑ Περιέχει μερικές λέξεις στα Γαλλικά.
  3. ↑ Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
  4. ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  5. ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Ελβετοί εκτός αν έχουν σημαία
  6. ↑ Ήταν επίσης μαέστρος για τις συμμετοχές της Ολλανδίας και της Γερμανίας.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.
  8. ↑ Ήταν επίσης μαέστρος για τις συμμετοχές του Λουξεμβούργου και κατά το ήμισυ της Δανίας.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «History by Year: Eurovision Song Contest 1995». EBU. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2009. 
  2. ↑ «History by Year: Eurovision Song Contest 1999». EBU. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2009. 
  3. ↑ «History by Year: Eurovision Song Contest 2001». EBU. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2009. 
  4. ↑ «History by Year: Eurovision Song Contest 2003». EBU. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2009. 
  5. ↑ Barclay, Simon (17 Ιουνίου 2010). The Complete and Independent Guide to the Eurovision Song Contest 2010. Silverthorn Press. σελ. 24. ISBN 978-1-4457-8415-1. 
  6. ↑ Christa Williams, Γερμανίδα (5 Φεβρ. 1926 - 28/29 Ιουλ. 2012).
  7. ↑ Anita Traversi, 25 Ιουλ. 1937 - 25 Σεπτ. 1991
  8. ↑ Franca Di Rienzo, Ιταλίδα.
  9. ↑ Jean Philippe, Γάλλος (γ. 1931).
  10. ↑ Esther Ofarim, Ισραηλινή, γ. 13 Ιουν. 1941.
  11. ↑ Madeleine Pascal, γ. 1945 ή 1946.
  12. ↑ Géraldine Gaulier, γ. 1947.
  13. ↑ Gianni Mascolo, γ. 3 Νοεμ. 1940, Ιταλός.
  14. ↑ Paola del Medico Felix, γ. 5 Οκτ. 1950.
  15. ↑ Henri Des, γ. 14 Νοεμ. 1940).
  16. ↑ Ελβετικό συγκρότημα που αποτελείτο από τα μέλη Πέτερ Ρέμπερ (γ. 1949, τραγούδι / πιάνο / κιθάρα), Σου Σελ (γ. 1950 στη Νέα Υόρκη, τραγούδι) και Μαρκ Ντίτριχ (γ. 1948, τραγούδι/ κιθάρα)
  17. ↑ Veronique Mueller, γ. 9 Φεβρ. 1948.
  18. ↑ Patrick Juvet, γ. 21 Αυγ. 1950 - θ. 1 Απρ. 2021.
  19. ↑ Piera Martell, γ. 2 Ιουλ. 1943.
  20. ↑ (Simone Drexel, γ. 13 Μαΐου 1957)
  21. ↑ Pepe Lienhard, γ. 23 Μαρτ. 1946.
  22. ↑ Carole Vinci, γ. 1950.
  23. ↑ Συγκρότημα που αποτελείτο από τους: Φούρι Μπάλντενεγκ (Pfuri Baldenweg, γ. 2 Νοεμ. 1946), Άντονι Φίσερ (Anthony "Gorps" Fischer, γ. 1947) και Πέτερ "Κνίρι" Κνάους (γ. 3 Μαρτ. 1945).
  24. ↑ Arlette Zola, γ. 29 Απρ. 1949.
  25. ↑ Mariella Farré, γ. 1963.
  26. ↑ Συγκρότημα που αποτελούνταν από τους Ρόζε Ρένγκελ (Rose Rengel), Φρανκ Μίλερ (Frank Müller) και Τζέρι Μπράουκμαν (Gerry Braukmann).
  27. ↑ Γεννήθηκε στις 22 Μαρτ. 1946.
  28. ↑ Daniela Simmons, γ. 1961.
  29. ↑ Carol Rich, γεννήθηκε ως Anne-Lyse Caille, γ. 15 Φεβρ. 1962.
  30. ↑ Συγκρότημα αποτελούμενο από τους Μαρίε Λουίζε Βερτ (Marie Louise Werth), Τζούσεπ Κουίντερ (Giusep Quinter), Ουρσίν Ντεφούνς (Ursin Defuns) και Γκίον Ντεφούνς ( Gion Defuns)
  31. ↑ Egon Egemann, γ. 1963, βιολονίστας.
  32. ↑ Sandra Studer, γ. 10 Φεβρ. 1969
  33. ↑ Annie Cotton, (γ. 13 Ιουλ. 1975), Καναδή.
  34. ↑ Duilio, γ. 23 Φεβρ. 1973, πραγματικό όνομα:Λορέντσο ντι Τσίτσο.
  35. ↑ Kathy Leander, γ. 24 Μαΐου 1963.
  36. ↑ Barbara Berta, γ. 29 Δεκ. 1963.
  37. ↑ Γκούνφορ Γκούγκισμπεργκ, γ. 23 Αυγ. 1974, τραγουδίστρια και χορεύτρια.
  38. ↑ Jane Bogaert, γ. 5 Αυγ. 1967.
  39. ↑ Francine Jordi, γ. 24 Ιουν. 1977.
  40. ↑ Πιέρο Εστεριόρε, γ. 23 Σεπτ. 1977.
  41. ↑ Εσθονικό γυναικείο συγκρότημα αποτελούμενο το 2005 από τη Λένα Κούρμα (Lenna Kuurmaa, γ. 26 Σεπτ. 1985), Κατρίν Σίσκα (Katrin Siska, γ. 10 Δεκ. 1983), Πιρέτ Γιάρβις (Piret Järvis, γ. 6 Φεβρ. 1984) και Τρίνου Κιβιλάν (Triinu Kivilaan, γ. 13 Ιαν. 1989).
  42. ↑ Συγκρότημα αποτελούμενο από τους Άντρεας Λούντστετ (Andreas Lundstedt, γ. 20 Μαΐου 1972, μέλος του σουηδικού ποπ συγκροτήματος Alcazar), Τίνκα Μιλίνοβιτς (Tinka Milinović, τραγουδίστρια της όπερας από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, γ. 27 Νοεμ. 1973), Κλόντια Ντ' Αντίο (Claudia D'Addio, γ. 8 Απρ. 1980), Κιθ Καμιλέρι (Keith Camilleri, από τη Μάλτα), Μάρκο Ματίας (Marco Matias, γ. 17 Ιουν. 1975, Γερμανός και Λιέλ Κολέτ, Ισραηλινή (Liel Kolet, γ. 11 Ιουλ. 1989).
  43. ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1992, αποτελούμενο από τους Άντριαν Σίμπερ (Adrian Sieber, γ. 6 Ιουλ. 1972), Τόμας Ρίχμπεργκερ (Thomas Riechberger), Φλοριάν Σεν (Florian Senn). Στέφαν Βάγκνερ (Stefan Wagner), Σίμον Ραμσάιερ (Simon Ramseier).
  44. ↑ Michael von der Heide, γ. 16 Οκτ. 1971.
  45. ↑ Ντουέτο συναποτελούμενο από τα αδέρφια Ιβάν και Γκαμπριέλ Μπρογκίνι (Broggini).
  46. ↑ Εξαμελές συγκρότημα αποτελούμενο από 6 στρατιώτες του Στρατού της Σωτηρίας. Μέλη: Σάρα Μπράιτερ (Sarah Breiter, γ. 1991, τραγούδι), Γιόνας Γκίγκαξ (Jonas Gygax), Καταρίνα Χάουρι (Katharina Hauri), Κριστόφ Ζακόμπ (Christoph Jakob), Εμίλ Ραμσάουερ (Emil Ramsauer, γ. 1918, μπάσο- το γηραιότερο μέλος του συγκροτήματος, 95 ετών 2013) και Μισέλ Στερξ (Michel Sterckx)
  47. ↑ Ψευδώνυμο του τραγουδιστή και βιολονίστα Σεμπαστιάνο Παού-Λέσι (Sebastiano Paù-Lessi, γ. 1 Ιουλ. 1985).
  48. ↑ Mélanie René, γ. 1η Σεπτ. 1990, με καταγωγή από τον Μαυρίκιο.
  49. ↑ Ψευδώνυμο της τραγουδίστριας Christina Maria Rieder (Καναδή, γ. 13 Μαρτ. 1986).
  50. ↑ «The Marcel Bezençon Award». 22 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2022. 
  51. ↑ ««ESC» 2017: Satirischer Kommentar mit Stefan Büsser und «Aeschbacher Spezial – aus Kiew»» [«ESC» 2017: Satirical commentary with Stefan Büsser and «Aeschbacher Special - from Kyiv»]. SRF (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2020. 
  52. ↑ «Eurovision Song Contest 2017». RSI (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017. 
  53. ↑ Davies, Megan (1 Μαΐου 2017). «Switzerland: Luca Hänni Announced As Spokesperson». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2020. 
  54. ↑ Granger, Anthony (16 Απριλίου 2018). «Switzerland: Sven Epiney Returns to the Commentary Booth». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  55. ↑ «Eurosong - TV - Play RTS». RTS (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  56. ↑ «Eurovision Song Contest 2018 - RSI Radiotelevisione svizzera». RSI (στα Ιταλικά). 7 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  57. ↑ Granger, Anthony (19 Απριλίου 2018). «Switzerland: Leticia Carvalho Revealed as Spokesperson». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  58. ↑ Granger, Anthony (16 Απριλίου 2019). «Switzerland: Sven Epiney Confirmed as SRF's Eurovision Commentator». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  59. ↑ Brown, Alistair (3 Μαΐου 2019). «Switzerland: Bastian Baker Announced As Commentator For Grand Final». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  60. ↑ «Dal 3 giugno addio al Digitale Terrestre in Svizzera, niente più Eurovision sulla RSI per gli italiani» [Farewell to DTT in Switzerland from 3 June, no more Eurovision on CSR for Italians]. eurofestivalnews.com (στα Ιταλικά). 6 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  61. ↑ Herbert, Emily (24 Απριλίου 2019). «Switzerland: Sinplus Revealed as Eurovision 2019 Spokespersons». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2020. 
  62. ↑ «Eurovision Song Contest - Das ist unser ESC-Kandidat: Gjon's Tears» (στα Γερμανικά). Schweizer Radio und Fernsehen (SRF). 4 Μαρτίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. 
  63. ↑ Glanzmann, Tom (6 Μαρτίου 2020). «Sven Epiney: "WOW, er tönt wirklich anders"» (στα Γερμανικά). douzepoints. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020. 
  64. ↑ Granger, Anthony (27 Απριλίου 2021). «Switzerland: Angélique Beldner Revealed as Spokesperson For Eurovision 2021». Eurovoix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2021. 
  65. ↑ Granger, Anthony (12 Απριλίου 2021). «Switzerland: Sven Epiney Confirmed as SRF's Eurovision 2021 Commentator». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2021. 
  66. ↑ «Programme TV» (στα Γαλλικά). Radio Télévision Suisse. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2021. 
  67. ↑ «TV-Programm» (στα Γερμανικά). Swiss Broadcasting Corporation. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2021. 
  68. ↑ «Eurovision 2021: scarica la Guida completa all'evento (anche in versione eBook!)». Eurofestival (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2021. 
  69. ↑ «🇨🇭 Switzerland: Eurovision 2022 Commentators for RSI Revealed». 8 Μαΐου 2022. 
  70. ↑ «🇨🇭 Switzerland: Julie Berthollet Spokesperson for Eurovision 2022». 7 Μαΐου 2022. 
  71. ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  72. ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9. 
  73. ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9. 

Επιπλέον λινκ

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Ελβετίας_στη_Eurovision&oldid=11096737"