Συμμετοχή της Ουκρανίας στη Eurovision
Η Ουκρανία έχει συμμετάσχει στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 15 φορές, κάνοντας το ντεμπούτο της το 2003 κερδίζοντας δύο φορές. Η πρώτη νίκη της Ουκρανίας ήρθε από τη Ρουσλάνα, που κέρδισε το διαγωνισμό το 2004 με το "Wild Dances" και η δεύτερη νίκη ήρθε το 2016 με το τραγούδι "1944" της Τζαμάλα, κάνοντας έτσι την Ουκρανία την πρώτη ανατολικο-ευρωπαϊκή χώρα που νίκησε το διαγωνισμό δύο φορές. Η ουκρανική πρωτεύουσα, το Κίεβο ήταν η οικοδέσποινα πόλη και για το 2005 και για το 2017.
| Ουκρανία | |
|---|---|
| |
| Τηλεοπτ. φορέας | UA:PBC |
| Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εθνικός τελικός
2005–2007
2009–2014 2016–2019 Εσωτερική επιλογή
2003–2004
2008 |
| Γενική συμμετοχή | |
| Συμμετοχές | 15 (15 τελικοί) |
| Πρώτη συμμετοχή | 2003 |
| Τελευταία συμμετοχή | 2018 |
| Καλύτερη θέση | 1η: 2004, 2016 |
| Χειρότερη θέση | 24η: 2017 |
| Επιπλέον σύνδεσμοι | |
| Επίσημη ιστοσελίδα | |
| Η σελίδα της Ουκρανίας στο Eurovision.tv | |
Από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, η Ουκρανία και η Αυστραλία είναι οι μοναδικές χώρες εκτός των Μεγάλων Πέντε που έχουν προκριθεί στον τελικό σε κάθε διαγωνισμό που συμμετείχαν (η Ουκρανία απείχε το 2015 και το 2019 και η Αυστραλία δε συμμετείχε μέχρι το 2015). Η Ουκρανία έχει τερματίσει επίσης δύο φορές στη 2η θέση στο διαγωνισμό, με τον Βέρκα Σέρντιουτσκα το 2007 και με την Άνι Λόρακ το 2008, μια φορά στην 3η θέση με τη Ζλάτα Όγκνιεβιτς το 2013 και μια φορά στην 4η θέση το 2011 με τη Μίκα Νιούτον με ένα σύνολο έξι τερματισμών στις πρώτες πέντε θέσεις.
ΙστορίαΕπεξεργασία
Η Ουκρανία έκανε το ντεμπούτο της το 2003 τερματίζοντας στη 14η θέση με τον Ολέξαντρ Πονομάριοφ. Η χώρα κέρδισε στη δεύτερη προσπάθειά της, όταν η Ρουσλάνα κέρδισε το διαγωνισμό το 2004 με το "Wild Dances", προσπερνώντας τη δεύτερη Σερβία και Μαυροβούνιο με 17 βαθμούς διαφορά, 280 με 263.
Στις 19 Σεπτεμβρίου 2014 ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας της χώρας, NTU, ανακοίνωσε την απόσυρση της Ουκρανίας από τον διαγωνισμό του 2015, λόγω οικονομικών προβλημάτων. [1] Ωστόσο, μετά το τέλος της Eurovision 2015 η τηλεόραση ανακοίνωσε πως η χώρα θα επιστρέψει στον επόμενο διαγωνισμό το 2016. [2]
Στην επιστροφή της το 2016, η Ουκρανία έγινε η πρώτη ανατολικο-ευρωπαϊκή χώρα που κατάφερε να κερδίσει το διαγωνισμό δύο φορές, όταν η Τζαμάλα κέρδισε με το τραγούδι "1944". Η τηλεψηφοφορία κερδήθηκε από τη Ρωσία και οι βαθμοί των κριτικών επιτροπών από την Αυστραλία. Η Ουκρανία ήρθε δεύτερη και στις δύο ψηφοφορίες, αλλά κέρδισε με σύνολο 534 βαθμών, αφήνοντας στη δεύτερη θέση την Αυστραλία με 511 και στην τρίτη θέση τη Ρωσία με 491 βαθμούς.
Από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, η Ουκρανία κατάφερε να προκριθεί κάθε χρονιά και έχει σύνολο 9 φινιρίσματα στην πρώτη δεκάδα (έξι στην πρώτη πεντάδα). Η χώρα έχει μέσο όρο 143 βαθμούς ανά διαγωνισμό, 233 συμπεριλαμβανομένων των ημιτελικών.
ΣυμμετοχέςΕπεξεργασία
| Νικητής | |
| Δεύτερη θέση | |
| Τρίτη θέση | |
| Τελευταία θέση | |
X
|
Αποχώρηση |
| Έτος | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2003 | Ολέξαντρ Πονομάριοφ | Αγγλικά | "Hasta la Vista" | 14 | 30 | Όχι ημιτελικοί | |
| 2004 | Ρουσλάνα | Αγγλικά, Ουκρανικά | "Wild Dances" | 1 | 280 | 2 | 256 |
| 2005 | Greenjolly | Αγγλικά, Ουκρανικά | Razom Nas Bahato | 20 | 30 | Οικοδέσποινα χώρα[α] | |
| 2006 | Τίνα Κάρολ | Αγγλικά | "Show Me Your Love" | 7 | 145 | 7 | 146 |
| 2007 | Βέρκα Σέρντιουτσκα | Γερμανικά, Αγγλικά | "Dancing Lasha Tumbai" | 2 | 235 | Top 10 το 2006[β] | |
| 2008 | Άνι Λόρακ | Αγγλικά | "Shady Lady" | 2 | 230 | 1 | 152 |
| 2009 | Σβετλάνα Λομπόντα | Αγγλικά | "Be My Valentine (Anti-Crisis Girl)" | 12 | 76 | 6 | 80 |
| 2010 | Αλιόσα | Αγγλικά | "Sweet People" | 10 | 108 | 7 | 77 |
| 2011 | Μίκα Νιούτον | Αγγλικά | "Angel" | 4 | 159 | 6 | 81 |
| 2012 | Γκαϊτάνα | Αγγλικά | "Be My Guest" | 15[γ] | 65 | 8 | 64 |
| 2013 | Ζλάτα Όγκνιεβιτς | Αγγλικά | "Gravity" | 3 | 214 | 3 | 140 |
| 2014 | Μαρίγια Γιάρεμτσουκ | Αγγλικά | "Tick-Tock" | 6 | 113 | 5 | 118 |
| 2015 | Δεν συμμετείχε | ||||||
| 2016 | Τζαμάλα | Αγγλικά, Κριμαϊκά Ταταρικά | "1944" | 1 | 534 | 2 | 287 |
| 2017 | O.Torvald | Αγγλικά | "Time" | 24 | 36 | Οικοδέσποινα χώρα[α] | |
| 2018 | MELOVIN | Αγγλικά | "Under the Ladder" | 17 | 130 | 6 | 179 |
| 2019 | Μαρούβ | Αγγλικά | "Siren Song" | Αποχώρησε[δ] X | |||
| 2020 | Go_A | Ουκρανικά | "Solovey" (Соловей) | Ακυρώθηκε[ε] X | |||
| 2021 | Go_A | ||||||
Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία
Έως το 2018, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ουκρανίας έχει ως εξής:
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Η Ουκρανία ως οικοδέσποιναΕπεξεργασία
| Χρονιά | Πόλη | Τόπος | Παρουσιαστές |
|---|---|---|---|
| 2005[3] |  Κίεβο
|
Palace of Sports | Μαρία Εφροσίνινα και Παύλο Σύλκο |
| 2017 | Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Κιέβου | Βολοντιμίρ Όσταπτσουκ, Ολεκσάντρ Σκίσκο και Τιμούρ Μιροσνιτσένκο |
ΒραβείαΕπεξεργασία
Βραβεία Marcel BezençonΕπεξεργασία
Press Award
| Χρονιά | Τραγούδι | Ερμηνευτής | Τελικό αποτέλεσμα | Βαθμοί | Οικοδέσποινα πόλη |
|---|---|---|---|---|---|
| 2007 | "Dancing Lasha Tumbai" (Dancing Лаша Тумбай) | Βέρκα Σέρντιουτσκα | 2η | 235 |  Ελσίνκι
|
Artistic Award
Ψηφίστηκε από προηγούμενους νικητές
| Χρονιά | Ερμηνευτής | Τραγούδι | Τελικό αποτέλεσμα | Βαθμοί | Οικοδέσποινα πόλη |
|---|---|---|---|---|---|
| 2004 | Ρουσλάνα | "Wild Dances" | 1η | 280 |  Κωνσταντινούπολη
|
| 2008 | Άνι Λόρακ | "Shady Lady" | 2η | 230 |  Βελιγράδι
|
Ψηφίστηκε από τους σχολιαστές
| Χρονιά | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Τελικό αποτέλεσμα | Βαθμοί | Οικοδέσποινα πόλη |
|---|---|---|---|---|---|
| 2016 | Τζαμάλα | "1944" | 1η | 534 |  Στοκχόλμη
|
Σχολιαστές και παρουσιαστές βαθμώνΕπεξεργασία
| Χρονιά | Τηλεοπτικός παρουσιαστής | Δεύτερος τηλεοπτικός παρουσιαστής (σε άλλη γλώσσα) | Ραδιοφωνικός παρουσιαστής | Εκπρόσωπος βαθμών |
|---|---|---|---|---|
| 2003 | Παύλο Σύλκο[4] | Όχι δεύτερος τηλεοπτ. σχολιαστής | Όχι εκπομπή | Λουντμίλα Χαρίβ |
| 2004 | Ροντιόν Πριντσέβσκι (Rodion Pryntsevsky)[5] | Παύλο Σύλκο | ||
| 2005 | Γιαροσλάβ Κορνένκι[6][7] | Galyna Babiy[8] | Μαρία Ορλόβα | |
| 2006 | Παύλο Σύλκο | Όχι εκπομπή | Ιγκόρ Ποσυπάϊκο | |
| 2007 | Τιμούρ Μιροσνιτσένκο | Κατερίνα Οσάντχα | ||
| 2008 | Μαρίσια Χόρομπετς | |||
| 2009 | ||||
| 2010 | Ιρίνα Ζουράβσκα | |||
| 2011 | Τετιάνα Τερέκχοβα | Ολένα Ζελιντσένκο | Ρουσλάνα | |
| 2012 | Ολεσκίυ Ματτίας | |||
| 2013 | ||||
| 2014 | Ζλάτα Όγκνιεβιτς | |||
| 2015 | Δεν μεταδόθηκε | Δε συμμετείχε | ||
| 2016 | Ολένα Ζελιντσένκο | Βέρκα Σέρντιουτσκα | ||
| 2017 | Άντρι Χοροντίσκι | Ζλάτα Όγκνιεβιτς |
ΆλμπουμΕπεξεργασία
Η Ρουσλάνα στην Κωνσταντινούπολη (2004)
Η Τίνα Κάρολ στην Αθήνα (2006)
Ο Βέρκα Σέρντιουτσκα στο Ελσίνκι (2007)
_cropped.jpg)
Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία
ΣημειώσειςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
- ↑ Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
- ↑ Το 2012, η Κύπρος και η Ουκρανία τερμάτισαν με 65 βαθμούς η καθεμιά στον τελικό. Ωστόσο, με τους κανόνες του διαγωνισμού, η Ουκρανία τερμάτισε 15η και η Κύπρος 16η, επειδή η Ουκρανία έλαβε βαθμούς από περισσότερες χώρες απ΄ ότι η Κύπρος.
- ↑ Ο Ουκρανικός τηλεοπτικός φορέας, UA:PBC, απαίτησε από τον καλλιτέχνη που θα εκπροσωπούσε τη χώρα να υπογράψει ένα συμβόλαιο το οποίο έλεγε ότι δεν θα ερμηνευε στη Ρωσία άν εκπροσωπούσε την Ουκρανία τον διαγωνισμό του 2019. Ούτε ο νικητής, ούτε ο δεύτερος αλλά ούτε και ο τρίτος από την εθνική επιλογή δεν ήθελαν να υπογράψουν, κάνοντας έτσι την Ουκρανία να αποχωρήσει από το διαγωνισμό.
- ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Ουκρανία: NTU δεν θα συμμετάσχει στην Eurovision 2015
- ↑ Granger, Anthony (23 Μαΐου 2015). «Ουκρανία: General Director Says They Will Return In 2016». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2015.
- ↑ http://www.adslgr.com/forum/threads/6412-%CE%97-%CE%9F%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%AE%CE%BD-%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A1%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BD-Eurovision
- ↑ «DJ Паша: "У "Євробаченні" переможе темна конячка"». Vysokyi Zamok. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2013.
- ↑ «Запитання "Телекритики": - Що, на вашу думку, потрібно для того, щоб українське ТБ на належному рівні організувало трансляцію "Євробачення-2005"?» (στα Ουκρανικά). Telekritika. 25 Μαΐου 2004. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2013.
- ↑ Zahorodnyi, Oleksandr (20 Μαΐου 2005). «10 обранців приєднаються до 14 уже відібраних учасників конкурсу Євробачення, фінальне змагання відбудеться завтра» (στα Ουκρανικά). 1+1. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2013.
- ↑ Bakhteev, Borys (24 Μαΐου 2005). «"Євробаченню" – п'ятірка. Трансляції – трієчка» (στα Ουκρανικά). Telekritika. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2013.
- ↑ «Галина Бабій» (στα Ουκρανικά). NRCU. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2013.