Βικιπαίδεια

Συμμετοχή της Ελλάδας στη Eurovision

Η Ελλάδα έχει συμμετάσχει στο Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision 40 φορές από το 1974, ενώ δεν συμμετείχε το 1975, το 1982, το 1984, το 1986, το 1999 και το 2000. Η Ελλάδα κέρδισε για πρώτη φορά το 2005 με το «My Number One» της Έλενας Παπαρίζου. Ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ελλάδας, Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (ΕΡΤ) μεταδίδει τον διαγωνισμό στην Ελλάδα κάθε χρόνο και οργανώνει τη διαδικασία επιλογής της ελληνικής συμμετοχής.[1] Η Ελλάδα δεν έχει τερματίσει ποτέ τελευταία στον διαγωνισμό.

Ελλάδα
Flag of Greece.svg
Τηλεοπτ. φορέαςΕΡΤ
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές42 (40 τελικοί)
Πρώτη συμμετοχή1974
Καλύτερη θέση1η: 2005
Χειρότερη θέση16η ΗΜ: 2016
Επιπλέον σύνδεσμοι
ERT Page
Official Facebook
Η σελίδα της Ελλάδας στο Eurovision.tv

Κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, η Ελλάδα είχε πετύχει μόνο δύο φορές αποτέλεσμα στην πρώτη πεντάδα. Η μία φορά ήταν το 1977 όπου τερμάτισε πέμπτη με τους Πασχάλη, Μπέσσυ Αργυράκη, Ρόμπερτ Ουίλιαμς και Μαριάννα Τόλη και η άλλη το 1992 με την Κλεοπάτρα. Στις αρχές του 21ου αιώνα, η Ελλάδα αναδείχθηκε μία από τις πιο επιτυχημένες χώρες στον διαγωνισμό με δέκα θέσεις στην πρώτη δεκάδα από το 2001 έως το 2013, συμπεριλαμβανομένου τρίτες θέσεις το 2001 για τους Antique, το 2004 για τον Σάκη Ρουβά και το 2008 για την Καλομοίρα.

Στους τελευταίους έξι διαγωνισμούς (2014–19), η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να φτάσει στην πρώτη δεκάδα ενώ απέτυχε να προκριθεί στον τελικό δύο φορές (2016, 2018).

ΙστορίαΕπεξεργασία

Μετά το ντεμπούτο της το 1974, η Ελλάδα δεν συμμετείχε το 1975 για άγνωστους λόγους, σύμφωνα με την EBU, αλλά στη συνέχεια έγινε γνωστό ότι η αποχή αποτέλεσε κίνηση διαμαρτυρίας για το ντεμπούτο της Τουρκίας στον διαγωνισμό σε συνάρτηση με την νωπή τότε Τουρκική εισβολή στην Κύπρο της 20ης Ιουλίου 1974.[2][3] Η Ελλάδα αποκλείστηκε το 1982, αφού αποκαλύφθηκε ότι ο Θέμης Αδαμαντίδης θα τραγουδούσε το τραγούδι «Σαρανταπέντε κοπελιές», το οποίο είχε ήδη κυκλοφορήσει. Ήταν ένα γνωστό ελληνικό λαϊκό τραγούδι που είχε διασκευαστεί για τον διαγωνισμό, εντούτοις παραβίαζε τους κανόνες, δεδομένου ότι όλα τα τραγούδια πρέπει να είναι πρωτότυπα όσον αφορά την σύνθεση των τραγουδιών και των οργάνων και δεν μπορεί να είναι διασκευές. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμο, ενώ της επιτράπηκε να επιστρέψει το επόμενο έτος.[4] Αν είχε επιτραπεί στον Αδαμαντίδη να συμμετάσχει, θα εμφανιζόταν δεύτερος στο Χάρογκεϊτ.[5] Μετά την επιστροφή της το 1983, η ΕΡΤ αποφάσισε ότι όλα τα τραγούδια ήταν χαμηλής ποιότητας και αποφάσισε να μην συμμετάσχει το 1984.

Η Ελλάδα επέστρεψε και πάλι στον διαγωνισμό το 1985 και η Πωλίνα επιλέχθηκε στον εθνικό τελικό του 1986 για να την εκπροσωπήσει στον διαγωνισμό το 1986 στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, ωστόσο η ΕΡΤ αποσύρθηκε από το διαγωνισμό απροσδόκητα. Η Πωλίνα δήλωσε ότι αυτό οφειλόταν σε πολιτικές ταραχές στην Ελλάδα εκείνη την εποχή,[6] ενώ σημειώθηκε από μια ιστοσελίδα της Eurovision, πως ο πραγματικός λόγος ήταν ότι ο διαγωνισμός επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου.[6] Αν η Ελλάδα συμμετείχε το 1986, η Πωλίνα θα εμφανιζόταν δέκατη όγδοη με το τραγούδι «Βαγκόν-λι».[6][7]

Η Ελλάδα επέστρεψε στο διαγωνισμό το 1987 και συμμετείχε κάθε χρόνο μέχρι που το 1999 δεν της επιτράπηκε να συμμετάσχει, γιατί τα τελευταία πέντε χρόνια, ο μέσος όρος των βαθμών που είχε λάβει η χώρα είχαν πέσει κάτω από το όριο, μετά την 20η θέση του συγκροτήματος "Θάλασσα" το 1998. Το επόμενο έτος, η ΕΡΤ ανακοίνωσε ότι για οικονομικούς λόγους δεν θα επέστρεφε στο διαγωνισμό.

Τριάντα ένα χρόνια μετά το ντεμπούτο της, η Ελλάδα κέρδισε για πρώτη φορά το 2005 με την Έλενα Παπαρίζου και το τραγούδι "My Number One", το οποίο είχε ισοφαρίσει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο αριθμό των δώδεκα βαθμών που δόθηκαν σε ένα τραγούδι (δέκα συνολικά) μαζί με με το "Love Shine A Light" των Katrina and the Waves το 1998. Το τραγούδι έκανε την Ελλάδα την πρώτη χώρα που δεν είναι μέλος των Big Five να κερδίσει το διαγωνισμό, χωρίς να περάσει από ημιτελικό. Μετά την Eurovision, το τραγούδι έφτασε στην κορυφή των charts στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Σουηδία και εισήλθε στην πρώτη δεκάδα των charts στη Ρουμανία, την Ολλανδία, την Ουγγαρία, το Βέλγιο, καθώς και στο αμερικανικό Billboard Hot Club Play Chart. Το 2005 η Eurovision πραγματοποίησε ένα επετειακό πρόγραμμα, το Congratulations, για να γιορτάσει τα 50 χρόνια του διαγωνισμού, στον οποίο το "My Number One" ήρθε τέταρτο στην ψηφοφορία για τα πιο δημοφιλή τραγούδια του διαγωνισμού, πίσω από το "Hold Me Now" (1987), το "Nel blu Dipinto di blu" (1958) και το "Waterloo" των ABBA (1974).

Πριν από τη νίκη της, η υψηλότερη βαθμολογία της Ελλάδας ήταν η τρίτη θέση, που επιτεύχθηκε από τους Antique (των οποίων η Έλενα Παπαρίζου ήταν μέλος) το 2001 με το "Die For You" και στη συνέχεια και πάλι από τον Σάκη Ρουβά το 2004 με το "Shake It". Το λιγότερο επιτυχημένο αποτέλεσμα της Ελλάδας ήταν η 16η θέση στον ημιτελικό του 2016 με το τραγούδι "Utopian Land" από το συγκρότημα "Argo".

Το 2006 ο 51ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, μετά τη νίκη της Έλενας Παπαρίζου την προηγούμενη χρονιά. Οι δύο παρουσιαστές ήταν ο γνωστός τραγουδιστής και πρώην διαγωνιζόμενος Σάκης Ρουβάς και η Ελληνοαμερικανίδα παρουσιάστρια Μαρία Μενούνος. Η τραγουδίστρια που εκπροσώπησε την Ελλάδα το 2006 ήταν η δημοφιλής Ελληνοκύπρια Άννα Βίσση.

Από το 2004 έως το 2006 η ΕΡΤ είχε επιλέξει υψηλού προφίλ καλλιτέχνες με εσωτερική επιλογή και διοργάνωνε εθνικούς τελικούς για να επιλεχθεί το τραγούδι, ενώ το 2007 και το 2008 πραγματοποιήθηκε τηλεοπτικός εθνικός τελικός για να επιλεγεί και το τραγούδι και ο καλλιτέχνης. Για το 2009, η ΕΡΤ εξασφάλισε ακόμη έναν καλλιτέχνη υψηλού προφίλ και προγραμμάτισε έναν εθνικό τελικό για να επιλεγεί το τραγούδι.[8]

Η Ελλάδα ήταν μία από τις πιο επιτυχημένες χώρες του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision, καταλήγοντας δέκα φορές στην πρώτη δεκάδα,[9] μεταξύ αυτών ένατη το 2006, έβδομη το 2007, τρίτη το 2008, έβδομη το 2009, όγδοη το 2010 και έβδομη το 2011. Αφού η Ελευθερία Ελευθερίου τερμάτισε 17η με το τραγούδι "Aphrodisiac" στον τελικό του 2012, η Ελλάδα πέτυχε το 2013 μια θέση στο top 10 για δέκατη φορά στον 21ο αιώνα και 18η συνολικά, όταν ο Αγάθωνας Ιακωβίδης και οι Koza Mostra έλαβαν την έκτη θέση με το τραγούδι "Alcohol Is Free". Το 2014 η Ελλάδα κατέλαβε τη χειρότερη θέση που είχε λάβει μέχρι εκείνο το έτος, καθώς τερμάτισε -όπως και το 1998- εικοστή, με το τραγούδι Rise Up που ερμήνευσαν οι Freaky Fortune και ο RiskyKidd. Η Ελλάδα ήταν μία από τις τρεις χώρες (μαζί με τη Ρωσία και τη Ρουμανία) που είχαν προκριθεί σε κάθε τελικό από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004 (2004–2015). Επιπλέον, η Ελλάδα είχε επίσης προκριθεί από τον προκριματικό γύρο το 1996. Το 2015 η χώρα δεν μπήκε στην πρώτη δεκάδα για τρίτη φορά σε τέσσερα χρόνια, καταλήγοντας στην δέκατη ένατη θέση.

Από το 2013 έως το 2015 το μουσικό κανάλι MAD διοργάνωνε τον ελληνικό εθνικό τελικό.

Το 2016 η ΕΡΤ επέλεξε εσωτερικά την ελληνική συμμετοχή, προκρίνοντας το συγκρότημα Argo με το τραγούδι "Utopian Land"[10]. Για πρώτη φορά μετά την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, η Ελλάδα απέτυχε να προκριθεί στον τελικό, καταλαμβάνοντας την δέκατη έκτη θέση στον ημιτελικό.

Το 2017 η ΕΡΤ επέλεξε εσωτερικά την τραγουδίστρια Demy και μέσω εθνικού τελικού το τραγούδι "This Is Love", το 2018 επιλέχθηκε πάλι εσωτερικά η Γιάννα Τερζή με το τραγούδι «Όνειρό μου» ενώ το 2019 η ΕΡΤ επέλεξε για άλλη μια φορά εσωτερικά την τραγουδίστρια Κατερίνα Ντούσκα με το τραγούδι "Better Love'' για να εκπροσωπήσει την χώρα στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ.

ΨηφοφορίαΕπεξεργασία

Η Ελλάδα είναι γνωστή (ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια) λόγω του ότι ανταλλάσσει δώδεκα βαθμούς με την Κύπρο. Αυτό είναι ένα παράδειγμα από τα πολλά γειτονικής ψηφοφορίας που εμφανίζονται στο διαγωνισμό, η οποία συμβαίνει και μεταξύ Ιβηρικών, Βαλκανικών, Σκανδιναβικών, πρώην Σοβιετικών και Βαλτικών χωρών. Στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου, η ανταλλαγή των δώδεκα βαθμών είναι πιθανή επειδή η πλειοψηφία των Κυπρίων πολιτών είναι Έλληνες και μοιράζονται γλωσσικά στοιχεία (μιλούν ελληνικά) και ίδιο μουσικό γούστο. Επιπλέον, η Ελλάδα και η Κύπρος μοιράζονται την ίδια μουσική βιομηχανία. Λόγω των διαφορών που προκλήθηκαν από την ανάμειξη πολιτικής στην ψηφοφορία εισήχθησαν δύο ημιτελικοί στον διαγωνισμό του 2008 όπου η Κύπρος και η Ελλάδα δεν ήταν εφικτό να ψηφίσουν η μια χώρα την άλλη στον συγκεκριμένο γύρο.[11] Λίγο πριν το διαγωνισμό του 2008, όμως, οι καλλιτέχνες που εκπροσώπησαν την Ελλάδα και την Κύπρο, είχαν από κοινού ένα επιτυχημένο ζέσταμα για τα τραγούδια τους στο πάρτι του Euroclub, στο οποίο συμμετείχαν 17 άλλες αντιπροσωπείες από το διαγωνισμό καθώς και 1500 επισκέπτες που προσελκύθηκαν από την την ανάμειξη Ελληνικοκυπριακής μουσικής όπως είχαν υποσχεθεί.[12] Παρόλα αυτά, για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης, το 2015 η Ελλάδα και η Κύπρος δεν αντάλλαξαν τους δώδεκα βαθμούς, καθώς η Ελλάδα έδωσε στην Κύπρο 10 και η Κύπρος με τη σειρά της 8 πόντους, ενώ το δωδεκάρι πήγε στην Ιταλία και από τις δύο χώρες.

Δημοτικότητα του διαγωνισμούΕπεξεργασία

Μέχρι το 2001, η Ελλάδα θεωρούταν ως μία από τις λιγότερο επιτυχημένες χώρες στο Διαγωνισμό, και ως εκ τούτου το ενδιαφέρον του ελληνικού λαού στο Διαγωνισμό ήταν σχετικά χαμηλό. Από την τρίτη θέση των Antique το 2001, ο διαγωνισμός έχει εξελιχθεί σε μία από τις πιο δημοφιλείς εκδηλώσεις στην Ελλάδα με περίπου πέντε εκατομμύρια θεατές ετησίως. Οι εξαιρετικά υψηλές προσδοκίες του ελληνικού λαού, οδήγησε στο να βλέπει το διαγωνισμό ως εθνική υπόθεση με πάρα πολύ μεγάλη σημασία, και αυτό έχει προκαλέσει διαμάχη. Οι Έλληνες τηλεθεατές προσδοκούν τους τραγουδιστές τους να προκριθούν από τον ημιτελικό στον τελικό και να τερματίσουν μέσα στο Top 10, με εξαίρεση την 17η θέση: το 2012, για πρώτη φορά από την εισαγωγή των ημιτελικών, η Ελλάδα απέτυχε να τερματίσει στο Top 10 στο Μπακού. Το 2013 η Ελλάδα τερμάτισε και πάλι στο Top 10 (6η θέση, 152 βαθμοί). Επίσης, η Ελλάδα, είναι η δεύτερη πιο επιτυχημένη χώρα, μετά τη Ρωσία, στο διαγωνισμό μεταξύ του 2000 και του 2009, με μία νίκη και τρεις τρίτες θέσεις. Το 2016 και το 2018 η Ελλάδα από το 2000 και εξής δεν καταφέρνει να προκριθεί στον μεγάλο τελικό του Διαγωνισμού, πράγμα όπου δημιούργησε αφορμές για συζητήσεις σε ολόκληρη τη χώρα σχετικά με την πορεία της στον Διαγωνισμό.

ΣυμμετέχοντεςΕπεξεργασία

Υπόμνημα
Νικητής
Δεύτερη θέση
Τρίτη θέση
Τελευταία θέση
X
 Αποχώρηση
Χρονιά Καλλιτέχνης Γλώσσα Τίτλος Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1974 Μαρινέλλα Ελληνικά "Κρασί, Θάλασσα και τ' Αγόρι μου" 11 7 Δεν υπήρχαν ημιτελικοί
1975 Δεν συμμετείχε
1976 Μαρίζα Κωχ Ελληνικά "Παναγιά Μου, Παναγιά Μου" 13 20
1977 Πασχάλης, Μπέσσυ, Ρόμπερτ, Μαριάννα Ελληνικά "Μάθημα Σολφέζ" 5 92
1978 Τάνια Τσανακλίδου Ελληνικά "Τσάρλι Τσάπλιν" 8 66
1979 Ελπίδα Ελληνικά "Σωκράτη" 8 69
1980 Άννα Βίσση & Επίκουροι Ελληνικά "Ώτοστοπ" 13 30
1981 Γιάννης Δημητράς Ελληνικά "Φεγγάρι Καλοκαιρινό" 8 55
1982 Θέμης Αδαμαντίδης Ελληνικά "Σαρανταπέντε Κοπελιές" Αποχώρησε X
1983 Κρίστη Στασινοπούλου Ελληνικά "Μου Λες" 14 32
1984 Δε συμμετείχε
1985 Τάκης Μπινιάρης Ελληνικά "Μοιάζουμε" 16 15
1986 Πωλίνα Ελληνικά "Βαγκόν-λι" Αποχώρησε X
1987 Bang Ελληνικά "Stop!" 10 64
1988 Αφροδίτη Φρυδά Ελληνικά "Κλόουν" 17 10
1989 Μαριάννα Ευστρατίου Ελληνικά "Το Δικό σου Αστέρι" 9 56
1990 Χρήστος Κάλοου & Wave Ελληνικά "Χωρίς Σκοπό" 19 11
1991 Σοφία Βόσσου Ελληνικά "Η Άνοιξη" 13 36
1992 Κλεοπάτρα Ελληνικά "Όλου του Κόσμου η Ελπίδα" 5 94
1993 Καίτη Γαρμπή Ελληνικά "Ελλάδα, Χώρα του Φωτός" 9 64 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Κώστας Μπίγαλης & The Sea Lovers Ελληνικά "Το Τρεχαντήρι (Ντίρι-Ντίρι)" 14 44 Δεν υπήρχαν ημτελικοί
1995 Ελίνα Κωνσταντοπούλου Ελληνικά "Ποια Προσευχή;" 12 68
1996 Μαριάννα Ευστρατίου Ελληνικά "Εμείς Φοράμε Το Χειμώνα Ανοιξιάτικα" 14 36 12 45
1997 Μαριάννα Ζορμπά Ελληνικά "Χόρεψε" 12 39 Δεν υπήρχαν ημιτελικοί
1998 Συγκρότημα Θάλασσα Ελληνικά "Μια Κρυφή Ευαισθησία" 20 12
Δε συμμετείχε ανάμεσα στα χρόνια 1999 και 2000
2001 Antique Αγγλικά, Ελληνικά "Die for You" 3 147
2002 Μιχάλης Ρακιντζής Αγγλικά "S.A.G.A.P.O." 17 27
2003 Μαντώ Αγγλικά "Never Let You Go" 17 25
2004 Σάκης Ρουβάς Αγγλικά "Shake It" 3 252 3 238
2005 Έλενα Παπαρίζου Αγγλικά "My Number One" 1 230 Top 12 την προηγούμενη χρονιά[α]
2006 Άννα Βίσση Αγγλικά "Everything" 9 128 Οικοδέσποινα χώρα[β]
2007 Σαρμπέλ Αγγλικά "Γεια σου Μαρία" 7 139 Top 10 την προηγούμενη χρονιά[α]
2008 Καλομοίρα Σαράντη Αγγλικά "Secret Combination" 3 218 1 156
2009 Σάκης Ρουβάς Αγγλικά "This Is Our Night" 7 120 4 110
2010 Γιώργος Αλκαίος & Friends[13] Ελληνικά[γ] "ΩΠΑ!" 8 140 2 133
2011 Λούκας Γιώρκας & Stereo Mike Αγγλικά, Ελληνικά "Watch My Dance" 7 120 1 133
2012 Ελευθερία Ελευθερίου Αγγλικά "Aphrodisiac" 17 64 4 116
2013 Koza Mostra & Αγάθωνας Ιακωβίδης Αγγλικά, Ελληνικά "Alcohol Is Free" 6 152 2 121
2014 Freaky Fortune & Riskykidd Αγγλικά "Rise Up" 20 35 7 74
2015 Μαρία Έλενα Κυριάκου Αγγλικά "One Last Breath" 19 23 6 81
2016 Argo[14] Αγγλικά, Ποντιακά[δ] "Utopian Land" Δεν προκρίθηκε 16 44
2017 Demy Αγγλικά "This Is Love" 19 77 10 115
2018 Γιάννα Τερζή Ελληνικά "Όνειρό Μου" Δεν προκρίθηκε 14 81
2019 Κατερίνα Ντούσκα Αγγλικά "Better Love" 21 74 5 185
2020 Stefania Αγγλικά "SUPERG!RL" Ακυρώθηκε[ε] X
2021 Stefania

Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού EurovisionΕπεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision
Χρονιά Καλλιτέχνης Γλώσσα Τίτλος 2ος γύρος Βαθμοί 1ος γύρος Βαθμοί Θέση (το 2005) Βαθμοί (το 2005)
2005 Έλενα Παπαρίζου Αγγλικά "My Number One" 4 245 4 167 1 230

Μουσική διεύθυνσηΕπεξεργασία

Όλοι οι μαέστροι είναι Έλληνες εκτός αν έχουν σημαία

Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία

Μέχρι το 2019, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ελλάδας έχει ως εξής:

ΔιοργανώσειςΕπεξεργασία

Χρονιά Πόλη Τόπος Παρουσιαστές
2006 Αθήνα Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ Νίκος Γκάλης Μαρία Μενούνος και Σάκης Ρουβάς

ΒραβείαΕπεξεργασία

Βραβεία Marcel BezençonΕπεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon
Χρονιά Κατηγορία Τραγούδι Ερμηνευτής Τελικός Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2005 Artistic Award[ζ] My Number One Έλενα Παπαρίζου 1η 230   Κίεβο
[15]

Βραβείο Barbara DexΕπεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβείο Barbara Dex
Χρονιά Ερμηνευτής Διοργανώτρια πόλη Ref.
2002 Μιχάλης Ρακιντζής   Τάλιν
[16]

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η ΕλλάδαΕπεξεργασία

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1974 Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975 Δε συμμετείχε
1976   Ηνωμένο Βασίλειο   Ιταλία   Ιρλανδία
1977   Μονακό   Ιρλανδία   Γερμανία
1978   Βέλγιο   Ιρλανδία   Γαλλία
1979   Δανία   Ιρλανδία   Γαλλία
1980   Ιρλανδία   Σουηδία   Ισπανία
1981   Κύπρος   Ιρλανδία   Γαλλία
1982 Δε συμμετείχε
1983   Λουξεμβούργο   Σουηδία   Φινλανδία
1984 Δε συμμετείχε
1985   Γαλλία   Φινλανδία   Κύπρος
1986 Δε συμμετείχε
1987   Κύπρος   Ισπανία   Δανία
1988   Ολλανδία   Ελβετία   Ισπανία
1989   Αυστρία   Ισπανία   Σουηδία
1990   Ελβετία   Ιταλία   Ισπανία
1991   Κύπρος   Ισπανία   Γαλλία
1992   Ιρλανδία   Κύπρος   Αυστρία
1993   Νορβηγία   Κύπρος   Φινλανδία
1994   Κύπρος   Φινλανδία   Ισπανία
1995   Νορβηγία   Σλοβενία   Κύπρος
1996   Κύπρος   Ιρλανδία   Μάλτα
1997   Κύπρος   Ηνωμένο Βασίλειο   Μάλτα
1998   Κύπρος   Ισραήλ   Ολλανδία
1999 Δε συμμετείχε
2000 Δε συμμετείχε
2001   Εσθονία   Τουρκία   Ισπανία
2002   Κύπρος   Λετονία   Ρουμανία
2003   Κύπρος   Ρωσία   Βέλγιο
2004   Κύπρος   Αλβανία   Σερβία και Μαυροβούνιο
2005   Κύπρος   Αλβανία   Μάλτα
2006   Φινλανδία   Αρμενία   Ρωσία
2007   Βουλγαρία   Μολδαβία   Ρωσία
2008   Αρμενία   Αλβανία   Ισπανία
2009   Ηνωμένο Βασίλειο   Νορβηγία   Αζερμπαϊτζάν
2010   Κύπρος   Αλβανία   Γαλλία
2011   Γαλλία   Ιταλία   Γεωργία
2012   Κύπρος   Αλβανία   Σερβία
2013   Αζερμπαϊτζάν   Ρουμανία   Ουκρανία
2014   Αυστρία   Ρωσία   Ολλανδία
2015   Ιταλία   Κύπρος   Ρωσία
2016   Ρωσία Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Αρμενία Κ.Ε.
  Ρωσία T. 		  Κύπρος Κ.Ε.
  Αρμενία T.
2017   Κύπρος Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε.
  Βουλγαρία T. 		  Αρμενία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T.
2018   Κύπρος Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Μολδαβία Κ.Ε.
  Αλβανία T. 		  Σουηδία Κ.Ε.
  Ιταλία T.
2019   Κύπρος Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Ρωσία Κ.Ε.
  Ιταλία T. 		  Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε.
  Ρωσία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Έτος   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1974–1995 Όχι ημιτελικοί
1996   Κύπρος   Ιρλανδία   Φινλανδία
1997–2003 Όχι ημιτελικοί
2004   Κύπρος   Σερβία και Μαυροβούνιο   Αλβανία
2005   Ρουμανία   Πολωνία   Λευκορωσία
2006   Κύπρος   Αρμενία   Φινλανδία
2007   Κύπρος   Βουλγαρία   Αλβανία
2008   Αρμενία   Ρωσία   Ρουμανία
2009   Κύπρος   Αλβανία   Νορβηγία
2010   Αλβανία   Βέλγιο   Ισλανδία
2011   Αλβανία   Γεωργία   Αρμενία
2012   Κύπρος   Αλβανία   Ρουμανία
2013   Αζερμπαϊτζάν   Ρουμανία   Αλβανία
2014   Αυστρία   Ρουμανία   Λευκορωσία
2015   Ρωσία   Αλβανία   Γεωργία
2016   Ρωσία Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Αρμενία Κ.Ε.
  Ρωσία T. 		  Κύπρος Κ.Ε.
  Αρμενία T.
2017   Αρμενία Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Αλβανία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T. 		  Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε.
  Αρμενία T.
2018   Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Εσθονία Κ.Ε.
  Αλβανία T. 		  Αλβανία Κ.Ε.
  Εσθονία T.
2019   Κύπρος Κ.Ε.
  Κύπρος T. 		  Αυστραλία Κ.Ε.
  Γεωργία T. 		  Τσεχία Κ.Ε.
  Αυστραλία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός

Σχετική συμμετοχήΕπεξεργασία

Αρχηγοί αποστολώνΕπεξεργασία

Χρονιά Αρχηγός αποστολής Ref.
2005 Φωτεινή Γιαννουλάτου
[17]
2011 Μαρίζα Φακλή
[18]
2012 Σίνια Κουσσουλά
[19]
2016 Κωνσταντίνος Παντζόγλου
[20]
2019 Μαρία Κουφοπούλου
[21]
2020 Μαρία Κουφοπούλου
[22]

Σχολιαστές, παρουσιαστές και διευθυντές ορχηστρώνΕπεξεργασία

Χρονιές Τηλεοπτικός σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Διευθυντής ορχήστρας Ραδιοφωνικός σχολιαστής Κανάλι
1971 Μακώ Γεωργιάδου Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε Όχι ραδιοφ. εκπομπή ΕΙΡΤ
1972
1973
1974 Ειρήνη Γαβαλά Γιώργος Κατσαρός
1975 Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε ΕΡΤ
1976 Ειρήνη Γαβαλά Μιχάλης Ροζάκης
1977 Νάκυ Αγάθου Γιώργος Χατζηνάσιος Δημήτρης Κωνσταντάρας
1978 Νίκη Βενέγα Χάρης Ανδρεάδης
1979 Λευτέρης Χαλκιαδάκης
1980 Τζάκ Νακάσσιαν
1981 Τατιάνα Δάρρα Γιώργος Νιάρχος
1982 Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε
1983 Ειρήνη Γαβαλά Μίμης Πλέσσας Δημήτρης Κωνσταντάρας
1984 Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε
1985 Μακώ Γεωργιάδου Κέλλυ Σακάκου Χάρης Ανδρεάδης Δημήτρης Κωνσταντάρας
1986 Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε
1987 Δάφνη Μπόκοτα Κέλλυ Σακάκου Γιώργος Νίαρχος Δημήτρης Κωνσταντάρας
1988 Φωτεινή Γιαννουλάτου Χάρης Ανδρεάδης
1989 Γιώργος Νιάρχος
1990 Μιχάλης Ροζάκης
1991 Χάρης Ανδρεάδης Γιώργος Μητρόπουλος
1992
1993
1994 Νοέλ Κελαχάν
1995 Χάρης Ανδρεάδης
1996 Νίκη Βενέγα Μιχάλης Ροζάκης
1997 Ανακρέων Παπαγεωργίου
1998 Γιώργος Μητρόπουλος Αλέξης Κωστάλας Όχι διευθυντής ορχήστρας Δημήτρης Κωνσταντάρας
1999 Δάφνη Μπόκοτα Δεν συμμετείχε Δεν συμμετείχε
2000
2001 Αλέξης Κωστάλας Γιώργος Μητρόπουλος
2002
2003
2004 Όχι ραδιοφ. εκπομπή
2005 Αλεξάνδρα Πασχαλίδου
2006 Γιώργος Καπουτζίδης και Ζέτα Μακρυπούλια
2007 Μαρία Μπακοδήμου και Φώτης Σεργουλόπουλος
2008 Ματθίλδη και Μπέττυ Μαγγίρα
2009
2010 Ρίκα Βαγιάννη
2011 Μαρία Κοζάκου Λένα Αρώνη
2012 Ανδριάννα Μαγκανιά
2013 Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης
2014 ΝΕΡΙΤ
2015 Έλενα Παπαρίζου Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης
2016 Κωνσταντίνος Χριστοφόρου ΕΡΤ
2017
2018 Αλέξανδρος Λιζάρδος και Δάφνη Σκαλιώνη Ολίνα Ξενοπούλου Αλέξανδρος Λιζάρδος και Δάφνη Σκαλιώνη
2019 Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης Gus G Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το 2014, η Μαρία Κοζάκου ήταν η σχολιάστρια για όλα τα σόου (Ημιτελικοί και Τελικός). Ο Γιώργος Καπουτζίδης, ήταν σχολιαστής μόνο για τον τελικό, μαζί με την Μαρία Κοζάκου.

Σχεδιαστές κοστουμιώνΕπεξεργασία

Χρονιά Σχεδιαστής Ref.
1993 Σίλια Κριθαριώτη
[23]
2005 Ρομπέρτο Καβάλι
[24]
2006 Ζαν-Πολ Γκοτιέ
[25]
2017 Deux Hommes
[26]
2018 Δημήτρης Πέτρου
[27]
2019 Deux Hommes
[28]
2020 Σίλια Κριθαριώτη
[29]

ΧορογράφοιΕπεξεργασία

Χρονιά Χορογράφος Ref.
2004 Φωκάς Ευαγγελινός
[30]
2005 Φωκάς Ευαγγελινός
[31]
2009 Φωκάς Ευαγγελινός
[32]
2011 Κωνσταντίνος Ρήγος
[33]
2012 Κωνσταντίνος Ρήγος
[34]
2013 Μαρία Λυραράκη
[35]
2016 Μαρία Λυραράκη
[36]
2017 Φωκάς Ευαγγελινός
[37]
2018 Τσάιλι Τζένινγκς
[38]
2019 Έφη Γούση
[39]

ΦωτογραφίεςΕπεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία

ΣημειώσειςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
  2. ↑ Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
  3. ↑ Περιέχει μια φράση στα Αγγλικά.
  4. ↑ Περιέχει λίγες φράσεις στην κοινή Ελληνική.
  5. ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  6. ↑ Ψηφίστηκε από προηγούμενους νικητές.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ Paravantes, Maria. (2005-06-11). Joy In Greece Over Eurovision Win. Billboard 117(24), 17-17. Retrieved on 2009-01-16.
  2. ↑ «EUROVISION SONG CONTEST 1975» (στα Greek). OGAE Greece. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2008. 
  3. ↑ Raycoff, Ivan; Robert Deayom Tobin (Ιουλίου 2007). A Song for Europe. Aldershot, Hampshire, England: Ashgate Publishing. ISBN 978-0-7546-5878-8. 
  4. ↑ Konstantopoulos, Fotis (3 Φεβρουαρίου 2005). «Greek, Cypriot and Lebanese news». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008. 
  5. ↑ TV.com - Eurovision 1982
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Polina Biography» (στα Greek). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008. 
  7. ↑ «"Wagon-lit" single - 1986». Sony Music. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008. 
  8. ↑ ERT Staff (16 Ιουλίου 2008). «Ο Σάκης Ρουβάς και πάλι στη EUROVISION» (στα Greek). ERT. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2008.  [νεκρός σύνδεσμος]
  9. ↑ Osborn, Michael (25 Μαΐου 2008). «Eurovision vote 2008: Top 10». BBC News. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2008. 
  10. ↑ «Greece: Argo release Eurovision song "Utopian Land"» (στα αγγλικά). wiwibloggs. 2016-03-10. http://wiwibloggs.com/2016/03/10/greece-argo-release-eurovision-song-utopian-land/116162/. Ανακτήθηκε στις 2018-09-15. 
  11. ↑ Osborn, Michael (20 Μαΐου 2008). «Sweden tipped to win Eurovision». BBC News. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2008. 
  12. ↑ Floras, Stella (17 Μαΐου 2008). «Greece-Cyprus party hugely successful». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2008. 
  13. ↑ «Ποιοι είναι οι Friends δίπλα στον Γιώργο Αλκαίο;». Gossip-tv.gr. 8 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2019. 
  14. ↑ «Greece: Είναι επίσημο! Οι Argo θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στη Eurovision». GetGreekMusic.gr. GetGreekMusic. 9 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016. 
  15. ↑ «Marcel Bezençon Awards». eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  16. ↑ Adams, William Lee (9 Ιουλίου 2015). «Poll: Who was the worst dressed Barbara Dex Award winner?». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  17. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=etnSvPmnKHk&t=352s
  18. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=YPDNfg2ZqEM
  19. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=iJ-uxBP6Kwg
  20. ↑ «Eurosong 2016 – Argo – Utopian Land». webtv.ert.gr. 10 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2016. 
  21. ↑ Christou, Costa (13 Απριλίου 2019). «Greece: Katerine Duska reveals backing singers and dancers for Tel Aviv!». escxtra.com. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2019. 
  22. ↑ Farren, Neil (6 Σεπτεμβρίου 2019). «Greece: Eurovision 2020 Participation Confirmed». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  23. ↑ Argyriou, Yiannis (8 Φεβρουαρίου 2020). «Celia Kritharioti is back». eurovisionfun.com. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020. 
  24. ↑ «Backstage of the Eurovision Song Contest 2005». infegreece.gr. 6 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2017. 
  25. ↑ «Backstage of the Eurovision Song Contest 2005». infegreece.gr. 13 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  26. ↑ «Demy's dress for Eurovision 2017». iefimerida.gr. 
  27. ↑ «Yianna Terzi's costume designer for the Eurovision Song Contest». infegreece.gr. 2 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2018. 
  28. ↑ Novak, Kelly (14 Μαΐου 2019). «Eurovision 2019: Katerine Duska's renaissance style dress is the most impressive we have seen this year». ladylike.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019. 
  29. ↑ Argyriou, Yiannis (8 Φεβρουαρίου 2020). «Celia Kritharioti is back». eurovisionfun.com. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020. 
  30. ↑ Ranta, Riku (9 Απριλίου 2013). «Fokas Evangelinos to create the choreography for Azerbaijan». escwebsblog.wordpress.com. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2013. 
  31. ↑ «Biography of Fokas Evangelinos». eurovision.ert.gr. 
  32. ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (16 Φεβρουαρίου 2019). «Spain: Fokas Evangelinos will be responsible for Miki's staging in Tel Aviv». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019. 
  33. ↑ «Konstantinos Rigos talks about "Aphrodisiac" choreography». ogaegreece.com. 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2012. 
  34. ↑ «Konstantinos Rigos talks about "Aphrodisiac" choreography». ogaegreece.com. 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2012. 
  35. ↑ «Eurovision 2013: Θερμή υποδοχή από την ελληνική ομογένεια για τους Koza Mostra και τον Αγάθωνα!». tlife.gr. 10 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2013. 
  36. ↑ «Eurosong 2016 – Argo – Utopian Land». webtv.ert.gr. 10 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2016. 
  37. ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (25 Ιανουαρίου 2017). «Greece: ERT officially presents the 2017 Greek Eurovision Dream Team». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2017. 
  38. ↑ Agadellis, Stratos (22 Φεβρουαρίου 2018). «Greece: Yianna Terzi talks about her Eurovision performance; choreographer revealed». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2018. 
  39. ↑ Christou, Costa (13 Απριλίου 2019). «Greece: Katerine Duska reveals backing singers and dancers for Tel Aviv!». escxtra.com. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2019. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Ελλάδας_στη_Eurovision&oldid=8267830"