Συμμετοχή της Ελλάδας στη Eurovision
Η Ελλάδα έχει συμμετάσχει στο Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision 40 φορές από το 1974, ενώ δεν συμμετείχε το 1975, το 1982, το 1984, το 1986, το 1999 και το 2000. Η Ελλάδα κέρδισε για πρώτη φορά το 2005 με το «My Number One» της Έλενας Παπαρίζου. Ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ελλάδας, Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (ΕΡΤ) μεταδίδει τον διαγωνισμό στην Ελλάδα κάθε χρόνο και οργανώνει τη διαδικασία επιλογής της ελληνικής συμμετοχής.[1] Η Ελλάδα δεν έχει τερματίσει ποτέ τελευταία στον διαγωνισμό.
Ελλάδα | |
---|---|
![]() | |
Τηλεοπτ. φορέας | ΕΡΤ |
Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εθνικοί τελικοί
Εσωτερική επιλογή
1974
1976–1978 1981–1983 1985 1992–1997 2004 2016 2018–2020 |
Γενική συμμετοχή | |
Συμμετοχές | 42 (40 τελικοί) |
Πρώτη συμμετοχή | 1974 |
Καλύτερη θέση | 1η: 2005 |
Χειρότερη θέση | 21η Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2019 |
Επιπλέον σύνδεσμοι | |
ERT Page Official Facebook | |
Η σελίδα της Ελλάδας στο Eurovision.tv |
Κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, η Ελλάδα είχε πετύχει μόνο δύο φορές αποτέλεσμα στην πρώτη πεντάδα. Η μία φορά ήταν το 1977 όπου τερμάτισε πέμπτη με τους Πασχάλη, Μπέσσυ Αργυράκη, Ρόμπερτ Ουίλιαμς και Μαριάννα Τόλη και η άλλη το 1992 με την Κλεοπάτρα. Στις αρχές του 21ου αιώνα, η Ελλάδα αναδείχθηκε μία από τις πιο επιτυχημένες χώρες στον διαγωνισμό με δέκα θέσεις στην πρώτη δεκάδα από το 2001 έως το 2013, συμπεριλαμβανομένου τρίτες θέσεις το 2001 για τους Antique, το 2004 για τον Σάκη Ρουβά και το 2008 για την Καλομοίρα.
Στους τελευταίους έξι διαγωνισμούς (2014–19), η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να φτάσει στην πρώτη δεκάδα ενώ απέτυχε να προκριθεί στον τελικό δύο φορές (2016, 2018).
ΙστορίαΕπεξεργασία
Μετά το ντεμπούτο της το 1974, η Ελλάδα δεν συμμετείχε το 1975 για άγνωστους λόγους, σύμφωνα με την EBU, αλλά στη συνέχεια έγινε γνωστό ότι η αποχή αποτέλεσε κίνηση διαμαρτυρίας για το ντεμπούτο της Τουρκίας στον διαγωνισμό σε συνάρτηση με την νωπή τότε Τουρκική εισβολή στην Κύπρο της 20ης Ιουλίου 1974.[2][3] Η Ελλάδα αποκλείστηκε το 1982, αφού αποκαλύφθηκε ότι ο Θέμης Αδαμαντίδης θα τραγουδούσε το τραγούδι «Σαρανταπέντε κοπελιές», το οποίο είχε ήδη κυκλοφορήσει. Ήταν ένα γνωστό ελληνικό λαϊκό τραγούδι που είχε διασκευαστεί για τον διαγωνισμό, εντούτοις παραβίαζε τους κανόνες, δεδομένου ότι όλα τα τραγούδια πρέπει να είναι πρωτότυπα όσον αφορά την σύνθεση των τραγουδιών και των οργάνων και δεν μπορεί να είναι διασκευές. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμο, ενώ της επιτράπηκε να επιστρέψει το επόμενο έτος.[4] Αν είχε επιτραπεί στον Αδαμαντίδη να συμμετάσχει, θα εμφανιζόταν δεύτερος στο Χάρογκεϊτ.[5] Μετά την επιστροφή της το 1983, η ΕΡΤ αποφάσισε ότι όλα τα τραγούδια ήταν χαμηλής ποιότητας και αποφάσισε να μην συμμετάσχει το 1984.
Η Ελλάδα επέστρεψε και πάλι στον διαγωνισμό το 1985 και η Πωλίνα επιλέχθηκε στον εθνικό τελικό του 1986 για να την εκπροσωπήσει στον διαγωνισμό το 1986 στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, ωστόσο η ΕΡΤ αποσύρθηκε από το διαγωνισμό απροσδόκητα. Η Πωλίνα δήλωσε ότι αυτό οφειλόταν σε πολιτικές ταραχές στην Ελλάδα εκείνη την εποχή,[6] ενώ σημειώθηκε από μια ιστοσελίδα της Eurovision, πως ο πραγματικός λόγος ήταν ότι ο διαγωνισμός επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου.[6] Αν η Ελλάδα συμμετείχε το 1986, η Πωλίνα θα εμφανιζόταν δέκατη όγδοη με το τραγούδι «Βαγκόν-λι».[6][7]
Η Ελλάδα επέστρεψε στο διαγωνισμό το 1987 και συμμετείχε κάθε χρόνο μέχρι που το 1999 δεν της επιτράπηκε να συμμετάσχει, γιατί τα τελευταία πέντε χρόνια, ο μέσος όρος των βαθμών που είχε λάβει η χώρα είχαν πέσει κάτω από το όριο, μετά την 20η θέση του συγκροτήματος "Θάλασσα" το 1998. Το επόμενο έτος, η ΕΡΤ ανακοίνωσε ότι για οικονομικούς λόγους δεν θα επέστρεφε στο διαγωνισμό.
Τριάντα ένα χρόνια μετά το ντεμπούτο της, η Ελλάδα κέρδισε για πρώτη φορά το 2005 με την Έλενα Παπαρίζου και το τραγούδι "My Number One", το οποίο είχε ισοφαρίσει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο αριθμό των δώδεκα βαθμών που δόθηκαν σε ένα τραγούδι (δέκα συνολικά) μαζί με με το "Love Shine A Light" των Katrina and the Waves το 1998. Το τραγούδι έκανε την Ελλάδα την πρώτη χώρα που δεν είναι μέλος των Big Five να κερδίσει το διαγωνισμό, χωρίς να περάσει από ημιτελικό. Μετά την Eurovision, το τραγούδι έφτασε στην κορυφή των charts στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Σουηδία και εισήλθε στην πρώτη δεκάδα των charts στη Ρουμανία, την Ολλανδία, την Ουγγαρία, το Βέλγιο, καθώς και στο αμερικανικό Billboard Hot Club Play Chart. Το 2005 η Eurovision πραγματοποίησε ένα επετειακό πρόγραμμα, το Congratulations, για να γιορτάσει τα 50 χρόνια του διαγωνισμού, στον οποίο το "My Number One" ήρθε τέταρτο στην ψηφοφορία για τα πιο δημοφιλή τραγούδια του διαγωνισμού, πίσω από το "Hold Me Now" (1987), το "Nel blu Dipinto di blu" (1958) και το "Waterloo" των ABBA (1974).
Πριν από τη νίκη της, η υψηλότερη βαθμολογία της Ελλάδας ήταν η τρίτη θέση, που επιτεύχθηκε από τους Antique (των οποίων η Έλενα Παπαρίζου ήταν μέλος) το 2001 με το "Die For You" και στη συνέχεια και πάλι από τον Σάκη Ρουβά το 2004 με το "Shake It". Το λιγότερο επιτυχημένο αποτέλεσμα της Ελλάδας ήταν η 16η θέση στον ημιτελικό του 2016 με το τραγούδι "Utopian Land" από το συγκρότημα "Argo".
Το 2006 ο 51ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, μετά τη νίκη της Έλενας Παπαρίζου την προηγούμενη χρονιά. Οι δύο παρουσιαστές ήταν ο γνωστός τραγουδιστής και πρώην διαγωνιζόμενος Σάκης Ρουβάς και η Ελληνοαμερικανίδα παρουσιάστρια Μαρία Μενούνος. Η τραγουδίστρια που εκπροσώπησε την Ελλάδα το 2006 ήταν η δημοφιλής Ελληνοκύπρια Άννα Βίσση.
Από το 2004 έως το 2006 η ΕΡΤ είχε επιλέξει υψηλού προφίλ καλλιτέχνες με εσωτερική επιλογή και διοργάνωνε εθνικούς τελικούς για να επιλεχθεί το τραγούδι, ενώ το 2007 και το 2008 πραγματοποιήθηκε τηλεοπτικός εθνικός τελικός για να επιλεγεί και το τραγούδι και ο καλλιτέχνης. Για το 2009, η ΕΡΤ εξασφάλισε ακόμη έναν καλλιτέχνη υψηλού προφίλ και προγραμμάτισε έναν εθνικό τελικό για να επιλεγεί το τραγούδι.[8]
Η Ελλάδα ήταν μία από τις πιο επιτυχημένες χώρες του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision, καταλήγοντας δέκα φορές στην πρώτη δεκάδα,[9] μεταξύ αυτών ένατη το 2006, έβδομη το 2007, τρίτη το 2008, έβδομη το 2009, όγδοη το 2010 και έβδομη το 2011. Αφού η Ελευθερία Ελευθερίου τερμάτισε 17η με το τραγούδι "Aphrodisiac" στον τελικό του 2012, η Ελλάδα πέτυχε το 2013 μια θέση στο top 10 για δέκατη φορά στον 21ο αιώνα και 18η συνολικά, όταν ο Αγάθωνας Ιακωβίδης και οι Koza Mostra έλαβαν την έκτη θέση με το τραγούδι "Alcohol Is Free". Το 2014 η Ελλάδα κατέλαβε τη χειρότερη θέση που είχε λάβει μέχρι εκείνο το έτος, καθώς τερμάτισε -όπως και το 1998- εικοστή, με το τραγούδι Rise Up που ερμήνευσαν οι Freaky Fortune και ο RiskyKidd. Η Ελλάδα ήταν μία από τις τρεις χώρες (μαζί με τη Ρωσία και τη Ρουμανία) που είχαν προκριθεί σε κάθε τελικό από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004 (2004–2015). Επιπλέον, η Ελλάδα είχε επίσης προκριθεί από τον προκριματικό γύρο το 1996. Το 2015 η χώρα δεν μπήκε στην πρώτη δεκάδα για τρίτη φορά σε τέσσερα χρόνια, καταλήγοντας στην δέκατη ένατη θέση.
Από το 2013 έως το 2015 το μουσικό κανάλι MAD διοργάνωνε τον ελληνικό εθνικό τελικό.
Το 2016 η ΕΡΤ επέλεξε εσωτερικά την ελληνική συμμετοχή, προκρίνοντας το συγκρότημα Argo με το τραγούδι "Utopian Land"[10]. Για πρώτη φορά μετά την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, η Ελλάδα απέτυχε να προκριθεί στον τελικό, καταλαμβάνοντας την δέκατη έκτη θέση στον ημιτελικό.
Το 2017 η ΕΡΤ επέλεξε εσωτερικά την τραγουδίστρια Demy και μέσω εθνικού τελικού το τραγούδι "This Is Love", το 2018 επιλέχθηκε πάλι εσωτερικά η Γιάννα Τερζή με το τραγούδι «Όνειρό μου» ενώ το 2019 η ΕΡΤ επέλεξε για άλλη μια φορά εσωτερικά την τραγουδίστρια Κατερίνα Ντούσκα με το τραγούδι "Better Love'' για να εκπροσωπήσει την χώρα στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ.
ΨηφοφορίαΕπεξεργασία
Η Ελλάδα είναι γνωστή (ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια) λόγω του ότι ανταλλάσσει δώδεκα βαθμούς με την Κύπρο. Αυτό είναι ένα παράδειγμα από τα πολλά γειτονικής ψηφοφορίας που εμφανίζονται στο διαγωνισμό, η οποία συμβαίνει και μεταξύ Ιβηρικών, Βαλκανικών, Σκανδιναβικών, πρώην Σοβιετικών και Βαλτικών χωρών. Στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου, η ανταλλαγή των δώδεκα βαθμών είναι πιθανή επειδή η πλειοψηφία των Κυπρίων πολιτών είναι Έλληνες και μοιράζονται γλωσσικά στοιχεία (μιλούν ελληνικά) και ίδιο μουσικό γούστο. Επιπλέον, η Ελλάδα και η Κύπρος μοιράζονται την ίδια μουσική βιομηχανία. Λόγω των διαφορών που προκλήθηκαν από την ανάμειξη πολιτικής στην ψηφοφορία εισήχθησαν δύο ημιτελικοί στον διαγωνισμό του 2008 όπου η Κύπρος και η Ελλάδα δεν ήταν εφικτό να ψηφίσουν η μια χώρα την άλλη στον συγκεκριμένο γύρο.[11] Λίγο πριν το διαγωνισμό του 2008, όμως, οι καλλιτέχνες που εκπροσώπησαν την Ελλάδα και την Κύπρο, είχαν από κοινού ένα επιτυχημένο ζέσταμα για τα τραγούδια τους στο πάρτι του Euroclub, στο οποίο συμμετείχαν 17 άλλες αντιπροσωπείες από το διαγωνισμό καθώς και 1500 επισκέπτες που προσελκύθηκαν από την την ανάμειξη Ελληνικοκυπριακής μουσικής όπως είχαν υποσχεθεί.[12] Παρόλα αυτά, για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης, το 2015 η Ελλάδα και η Κύπρος δεν αντάλλαξαν τους δώδεκα βαθμούς, καθώς η Ελλάδα έδωσε στην Κύπρο 10 και η Κύπρος με τη σειρά της 8 πόντους, ενώ το δωδεκάρι πήγε στην Ιταλία και από τις δύο χώρες.
Δημοτικότητα του διαγωνισμούΕπεξεργασία
Μέχρι το 2001, η Ελλάδα θεωρούταν ως μία από τις λιγότερο επιτυχημένες χώρες στο Διαγωνισμό, και ως εκ τούτου το ενδιαφέρον του ελληνικού λαού στο Διαγωνισμό ήταν σχετικά χαμηλό. Από την τρίτη θέση των Antique το 2001, ο διαγωνισμός έχει εξελιχθεί σε μία από τις πιο δημοφιλείς εκδηλώσεις στην Ελλάδα με περίπου πέντε εκατομμύρια θεατές ετησίως. Οι εξαιρετικά υψηλές προσδοκίες του ελληνικού λαού, οδήγησε στο να βλέπει το διαγωνισμό ως εθνική υπόθεση με πάρα πολύ μεγάλη σημασία, και αυτό έχει προκαλέσει διαμάχη. Οι Έλληνες τηλεθεατές προσδοκούν τους τραγουδιστές τους να προκριθούν από τον ημιτελικό στον τελικό και να τερματίσουν μέσα στο Top 10, με εξαίρεση την 17η θέση: το 2012, για πρώτη φορά από την εισαγωγή των ημιτελικών, η Ελλάδα απέτυχε να τερματίσει στο Top 10 στο Μπακού. Το 2013 η Ελλάδα τερμάτισε και πάλι στο Top 10 (6η θέση, 152 βαθμοί). Επίσης, η Ελλάδα, είναι η δεύτερη πιο επιτυχημένη χώρα, μετά τη Ρωσία, στο διαγωνισμό μεταξύ του 2000 και του 2009, με μία νίκη και τρεις τρίτες θέσεις. Το 2016 και το 2018 η Ελλάδα από το 2000 και εξής δεν καταφέρνει να προκριθεί στον μεγάλο τελικό του Διαγωνισμού, πράγμα όπου δημιούργησε αφορμές για συζητήσεις σε ολόκληρη τη χώρα σχετικά με την πορεία της στον Διαγωνισμό.
ΣυμμετέχοντεςΕπεξεργασία
Νικητής | |
Δεύτερη θέση | |
Τρίτη θέση | |
Θέση στην πεντάδα | |
Τελευταία θέση | |
X
|
Αποχώρηση |
Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1974 | Μαρινέλλα | Ελληνικά | "Κρασί, Θάλασσα και τ' Αγόρι μου" | 11 | 7 | Δεν υπήρχαν ημιτελικοί | |
1975 | Δεν συμμετείχε | ||||||
1976 | Μαρίζα Κωχ | Ελληνικά | "Παναγιά Μου, Παναγιά Μου" | 13 | 20 | ||
1977 | Πασχάλης, Μπέσσυ, Ρόμπερτ, Μαριάννα | Ελληνικά | "Μάθημα Σολφέζ" | 5 | 92 | ||
1978 | Τάνια Τσανακλίδου | Ελληνικά | "Τσάρλι Τσάπλιν" | 8 | 66 | ||
1979 | Ελπίδα | Ελληνικά | "Σωκράτη" | 8 | 69 | ||
1980 | Άννα Βίσση & Επίκουροι | Ελληνικά | "Ώτοστοπ" | 13 | 30 | ||
1981 | Γιάννης Δημητράς | Ελληνικά | "Φεγγάρι Καλοκαιρινό" | 8 | 55 | ||
1982 | Θέμης Αδαμαντίδης | Ελληνικά | "Σαρανταπέντε Κοπελιές" | Αποχώρησε X | |||
1983 | Κρίστη Στασινοπούλου | Ελληνικά | "Μου Λες" | 14 | 32 | ||
1984 | Δε συμμετείχε | ||||||
1985 | Τάκης Μπινιάρης | Ελληνικά | "Μοιάζουμε" | 16 | 15 | ||
1986 | Πωλίνα | Ελληνικά | "Βαγκόν-λι" | Αποχώρησε X | |||
1987 | Bang | Ελληνικά | "Stop!" | 10 | 64 | ||
1988 | Αφροδίτη Φρυδά | Ελληνικά | "Κλόουν" | 17 | 10 | ||
1989 | Μαριάννα Ευστρατίου | Ελληνικά | "Το Δικό σου Αστέρι" | 9 | 56 | ||
1990 | Χρήστος Κάλοου & Wave | Ελληνικά | "Χωρίς Σκοπό" | 19 | 11 | ||
1991 | Σοφία Βόσσου | Ελληνικά | "Η Άνοιξη" | 13 | 36 | ||
1992 | Κλεοπάτρα | Ελληνικά | "Όλου του Κόσμου η Ελπίδα" | 5 | 94 | ||
1993 | Καίτη Γαρμπή | Ελληνικά | "Ελλάδα, Χώρα του Φωτός" | 9 | 64 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1994 | Κώστας Μπίγαλης & The Sea Lovers | Ελληνικά | "Το Τρεχαντήρι (Ντίρι-Ντίρι)" | 14 | 44 | Δεν υπήρχαν ημτελικοί | |
1995 | Ελίνα Κωνσταντοπούλου | Ελληνικά | "Ποια Προσευχή;" | 12 | 68 | ||
1996 | Μαριάννα Ευστρατίου | Ελληνικά | "Εμείς Φοράμε Το Χειμώνα Ανοιξιάτικα" | 14 | 36 | 12 | 45 |
1997 | Μαριάννα Ζορμπά | Ελληνικά | "Χόρεψε" | 12 | 39 | Δεν υπήρχαν ημιτελικοί | |
1998 | Συγκρότημα Θάλασσα | Ελληνικά | "Μια Κρυφή Ευαισθησία" | 20 | 12 | ||
Δε συμμετείχε ανάμεσα στα χρόνια 1999 και 2000 | |||||||
2001 | Antique | Αγγλικά, Ελληνικά | "Die for You" | 3 | 147 | ||
2002 | Μιχάλης Ρακιντζής | Αγγλικά | "S.A.G.A.P.O." | 17 | 27 | ||
2003 | Μαντώ | Αγγλικά | "Never Let You Go" | 17 | 25 | ||
2004 | Σάκης Ρουβάς | Αγγλικά | "Shake It" | 3 | 252 | 3 | 238 |
2005 | Έλενα Παπαρίζου | Αγγλικά | "My Number One" | 1 | 230 | Top 12 την προηγούμενη χρονιά[α] | |
2006 | Άννα Βίσση | Αγγλικά | "Everything" | 9 | 128 | Οικοδέσποινα χώρα[β] | |
2007 | Σαρμπέλ | Αγγλικά | "Γεια σου Μαρία" | 7 | 139 | Top 10 την προηγούμενη χρονιά[α] | |
2008 | Καλομοίρα Σαράντη | Αγγλικά | "Secret Combination" | 3 | 218 | 1 | 156 |
2009 | Σάκης Ρουβάς | Αγγλικά | "This Is Our Night" | 7 | 120 | 4 | 110 |
2010 | Γιώργος Αλκαίος & Friends[13] | Ελληνικά[γ] | "ΩΠΑ!" | 8 | 140 | 2 | 133 |
2011 | Λούκας Γιώρκας & Stereo Mike | Αγγλικά, Ελληνικά | "Watch My Dance" | 7 | 120 | 1 | 133 |
2012 | Ελευθερία Ελευθερίου | Αγγλικά | "Aphrodisiac" | 17 | 64 | 4 | 116 |
2013 | Koza Mostra & Αγάθωνας Ιακωβίδης | Αγγλικά, Ελληνικά | "Alcohol Is Free" | 6 | 152 | 2 | 121 |
2014 | Freaky Fortune & Riskykidd | Αγγλικά | "Rise Up" | 20 | 35 | 7 | 74 |
2015 | Μαρία Έλενα Κυριάκου | Αγγλικά | "One Last Breath" | 19 | 23 | 6 | 81 |
2016 | Argo[14] | Αγγλικά, Ποντιακά[δ] | "Utopian Land" | Δεν προκρίθηκε | 16 | 44 | |
2017 | Demy | Αγγλικά | "This Is Love" | 19 | 77 | 10 | 115 |
2018 | Γιάννα Τερζή | Ελληνικά | "Όνειρό Μου" | Δεν προκρίθηκε | 14 | 81 | |
2019 | Κατερίνα Ντούσκα | Αγγλικά | "Better Love" | 21 | 74 | 5 | 185 |
2020 | Στεφανία Λυμπερακάκη | Αγγλικά | "Supergirl" | Ακυρώθηκε[ε] X | |||
2021 | Στεφανία Λυμπερακάκη [15] | Αγγλικά | "Last Dance"[16] |
Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού EurovisionΕπεξεργασία
Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | 2ος γύρος | Βαθμοί | 1ος γύρος | Βαθμοί | Θέση (το 2005) | Βαθμοί (το 2005) |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2005 | Έλενα Παπαρίζου | Αγγλικά | "My Number One" | 4 | 245 | 4 | 167 | 1 | 230 |
Μουσική διεύθυνσηΕπεξεργασία
Όλοι οι μαέστροι είναι Έλληνες εκτός αν έχουν σημαία
- Γιώργος Κατσαρός (1974)
- Μιχαήλ Ροζάκης (1976, 1990, 1996)
- Γιώργος Χατζηνάσιος (1977)
- Χάρης Ανδρεάδης (1978, 1985, 1988, 1991–93, 1995)
- Λευτέρης Χαλκιαδάκης (1979)
- Jick Nacassian (1980)
- Γιώργος Νιάρχος (1981, 1987, 1989)
- Μίμης Πλέσσας (1983)
- Noel Kelehan (1994)
- Ανακρέων Παπαγεωργίου (1997)
Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία
Μέχρι το 2019, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ελλάδας έχει ως εξής:
|
|
ΔιοργανώσειςΕπεξεργασία
Χρονιά | Πόλη | Τοποθεσία | Παρουσιαστές |
---|---|---|---|
2006 | Αθήνα | Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ Νίκος Γκάλης | Μαρία Μενούνος και Σάκης Ρουβάς |
ΒραβείαΕπεξεργασία
Βραβεία Marcel BezençonΕπεξεργασία
Χρονιά | Κατηγορία | Τραγούδι | Ερμηνευτής | Τελικός | Βαθμοί | Διοργανώτρια πόλη | Ref. |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2005 | Artistic Award[ζ] | My Number One | Έλενα Παπαρίζου | 1η | 230 | Κίεβο |
Βραβείο Barbara DexΕπεξεργασία
Χρονιά | Ερμηνευτής | Διοργανώτρια πόλη | Ref. |
---|---|---|---|
2002 | Μιχάλης Ρακιντζής | Τάλιν |
Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η ΕλλάδαΕπεξεργασία
Στους τελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Στους ημιτελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Χρονιά | → 12 βαθμοί | → 10 βαθμοί | → 8 βαθμοί |
---|---|---|---|
1974–1995 | Όχι ημιτελικοί | ||
1996 | Κύπρος | Ιρλανδία | Φινλανδία |
1997–2003 | Όχι ημιτελικοί | ||
2004 | Κύπρος | Σερβία και Μαυροβούνιο | Αλβανία |
2005 | Ρουμανία | Πολωνία | Λευκορωσία |
2006 | Κύπρος | Αρμενία | Φινλανδία |
2007 | Κύπρος | Βουλγαρία | Αλβανία |
2008 | Αρμενία | Ρωσία | Ρουμανία |
2009 | Κύπρος | Αλβανία | Νορβηγία |
2010 | Αλβανία | Βέλγιο | Ισλανδία |
2011 | Αλβανία | Γεωργία | Αρμενία |
2012 | Κύπρος | Αλβανία | Ρουμανία |
2013 | Αζερμπαϊτζάν | Ρουμανία | Αλβανία |
2014 | Αυστρία | Ρουμανία | Λευκορωσία |
2015 | Ρωσία | Αλβανία | Γεωργία |
2016 | Ρωσία Κ.Ε. Κύπρος T. |
Αρμενία Κ.Ε. Ρωσία T. |
Κύπρος Κ.Ε. Αρμενία T. |
2017 | Αρμενία Κ.Ε. Κύπρος T. |
Αλβανία Κ.Ε. Πορτογαλία T. |
Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε. Αρμενία T. |
2018 | Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε. Κύπρος T. |
Εσθονία Κ.Ε. Αλβανία T. |
Αλβανία Κ.Ε. Εσθονία T. |
2019 | Κύπρος Κ.Ε. Κύπρος T. |
Αυστραλία Κ.Ε. Γεωργία T. |
Τσεχία Κ.Ε. Αυστραλία T. |
2020 | Ακυρωμένος διαγωνισμός | ||
2021 |
Σχετική συμμετοχήΕπεξεργασία
Αρχηγοί αποστολώνΕπεξεργασία
|
Σχεδιαστές κοστουμιώνΕπεξεργασία
|
Σχολιαστές, παρουσιαστές και διευθυντές ορχηστρώνΕπεξεργασία
Χρονιές | Τηλεοπτικός σχολιαστής | Εκπρόσωπος βαθμών | Διευθυντής ορχήστρας | Ραδιοφωνικός σχολιαστής | Κανάλι | Ref. |
---|---|---|---|---|---|---|
1971 | Μακώ Γεωργιάδου | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | Όχι ραδιοφ. εκπομπή | ΕΙΡΤ | |
1972 | ||||||
1973 | ||||||
1974 | Ειρήνη Γαβαλά | Γιώργος Κατσαρός | ||||
1975 | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | ΕΡΤ | |||
1976 | Ειρήνη Γαβαλά | Μιχάλης Ροζάκης | ||||
1977 | Νάκυ Αγάθου | Γιώργος Χατζηνάσιος | Δημήτρης Κωνσταντάρας | |||
1978 | Νίκη Βενέγα | Χάρης Ανδρεάδης | ||||
1979 | Λευτέρης Χαλκιαδάκης | |||||
1980 | Τζάκ Νακάσσιαν | |||||
1981 | Τατιάνα Δάρρα | Γιώργος Νιάρχος | ||||
1982 | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | |||
1983 | Ειρήνη Γαβαλά | Μίμης Πλέσσας | Δημήτρης Κωνσταντάρας | |||
1984 | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | ||
1985 | Μακώ Γεωργιάδου | Κέλλυ Σακάκου | Χάρης Ανδρεάδης | Δημήτρης Κωνσταντάρας | ||
1986 | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | |||
1987 | Δάφνη Μπόκοτα | Κέλλυ Σακάκου | Γιώργος Νίαρχος | Δημήτρης Κωνσταντάρας | ||
1988 | Φωτεινή Γιαννουλάτου | Χάρης Ανδρεάδης | ||||
1989 | Γιώργος Νιάρχος | |||||
1990 | Μιχάλης Ροζάκης | |||||
1991 | Χάρης Ανδρεάδης | Γιώργος Μητρόπουλος | ||||
1992 | ||||||
1993 | ||||||
1994 | Νοέλ Κελαχάν | |||||
1995 | Χάρης Ανδρεάδης | |||||
1996 | Νίκη Βενέγα | Μιχάλης Ροζάκης | ||||
1997 | Ανακρέων Παπαγεωργίου | |||||
1998 | Γιώργος Μητρόπουλος | Αλέξης Κωστάλας | Όχι διευθυντής ορχήστρας | Δημήτρης Κωνσταντάρας | ||
1999 | Δάφνη Μπόκοτα | Δεν συμμετείχε | Δεν συμμετείχε | |||
2000 | ||||||
2001 | Αλέξης Κωστάλας | Γιώργος Μητρόπουλος | ||||
2002 | ||||||
2003 | ||||||
2004 | Όχι ραδιοφ. εκπομπή | |||||
2005 | Αλεξάνδρα Πασχαλίδου | |||||
2006 | Γιώργος Καπουτζίδης και Ζέτα Μακρυπούλια | Μαρία Κοζάκου | ||||
2007 | Μαρία Μπακοδήμου και Φώτης Σεργουλόπουλος | |||||
2008 | Ματθίλδη και Μπέττυ Μαγγίρα | |||||
2009 | ||||||
2010 | Ρίκα Βαγιάνη | |||||
2011 | Μαρία Κοζάκου | Λένα Αρώνη | Όχι ραδιοφ. εκπομπή | |||
2012 | Ανδριάννα Μαγκανιά | |||||
2013 | Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης | |||||
2014 | ΝΕΡΙΤ | |||||
2015 | Έλενα Παπαρίζου | Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης | ||||
2016 | Κωνσταντίνος Χριστοφόρου | ΕΡΤ | ||||
2017 | ||||||
2018 | Αλέξανδρος Λιζάρδος και Δάφνη Σκαλιώνη | Ολίνα Ξενοπούλου | Δημήτρης Μεϊδάνης | |||
2019 | Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης | Gus G | [52][49][53] | |||
Δεν ανακοινώθηκε πριν την ακύρωση | Μαρία Κοζάκου και Γιώργος Καπουτζίδης | |||||
2021 |
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το 2014, η Μαρία Κοζάκου ήταν η σχολιάστρια για όλα τα σόου (Ημιτελικοί και Τελικός). Ο Γιώργος Καπουτζίδης, ήταν σχολιαστής μόνο για τον τελικό, μαζί με την Μαρία Κοζάκου.
ΧορογράφοιΕπεξεργασία
Χρονιά | Χορογράφος | Ref. |
---|---|---|
1977 | Μαριάννα Τόλη | |
2004 | Φωκάς Ευαγγελινός | |
2005 | Φωκάς Ευαγγελινός | |
2006 | Μία Μάικλς | |
2007 | Μαρία Λυραράκη | |
2008 | Juliano Bulku | |
2009 | Φωκάς Ευαγγελινός | |
2010 | Έμυ Ζαριάν | |
2011 | Κωνσταντίνος Ρήγος | |
2012 | Κωνσταντίνος Ρήγος | |
2013 | Μαρία Λυραράκη | |
2014 | Γιώργος Παπαδόπουλος | |
2016 | Μαρία Λυραράκη | |
2017 | Φωκάς Ευαγγελινός | |
2018 | Τσάιλι Τζένινγκς | |
2019 | Έφη Γούση | |
2021 | Φωκάς Ευαγγελινός |
Σύνθεση τραγουδιών και εκπροσώπηση για άλλες χώρεςΕπεξεργασία
Δεν υπάρχει περιορισμός στην εθνικότητα του τραγουδοποιού και του καλλιτέχνη στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, με αποτέλεσμα οι χώρες να εκπροσωπούνται από τραγουδοποιούς και καλλιτέχνες που δεν είναι υπήκοοι αυτής της χώρας. Τα τελευταία χρόνια, Έλληνες συνθέτες έχουν συμμετάσχει στη συγγραφή ολόκληρων ή μερικών συμμετοχών από αρκετές χώρες εκτός της Ελλάδας. Για παράδειγμα,
- το 1972, το τραγούδι από το Λουξεμβούργο, γράφτηκε εν όλω ή εν μέρει από Έλληνες,
- το 2005, τo τραγούδι από τη Λευκορωσία
- το 2007, τα τραγούδια από την Κύπρο και τη Λευκορωσία
- το 2008, το τραγούδι από την Ουκρανία
- το 2009, τα τραγούδια από το Αζερμπαϊτζάν, την Ισπανία και τη Μολδαβία
- το 2012, τα τραγούδια από την Κύπρο και τη Λευκορωσία
- το 2013, το τραγούδι από το Αζερμπαϊτζάν
- το 2014, το τραγούδι από τη Ρωσία
- το 2016, τα τραγούδια από τον Άγιο Μαρίνο και τη Ρωσία
- το 2018, τα τραγούδια από το Αζερμπαϊτζάν και την Κύπρο
- το 2019, τα τραγούδια από την Κύπρο, τη Μολδαβία και τη Ρωσία
- το 2020, τα τραγούδια από την Εσθονία και τη Μολδαβία
Επιπρόσθετα, καλλιτέχνες Ελληνικής καταγωγής έχουν εκπροσωπήσει άλλες χώρες κατά τη διάρκεια των ετών. Για παράδειγμα:
- το 1961, ο εκπρόσωπος της Αυστρίας, ήταν Ελληνικής καταγωγής
- το 1963, η εκπρόσωπος του Λουξεμβούργου
- το 1965, η εκπρόσωπος της Ελβετίας
- το 1967, η εκπρόσωπος του Λουξεμβούργου
- το 1972, η εκπρόσωπος του Λουξεμβούργου
- το 1986, η εκπρόσωπος της Κύπρου
- το 1989, ο εκπρόσωπος της Κύπρου
- το 2006, η εκπρόσωπος της Κύπρου
- το 2018, η εκπρόσωπος της Κύπρου
- το 2019, η εκπρόσωπος της Κύπρου
- το 2020, ο εκπρόσωπος της Κύπρου
Ποσοστά τηλεθέασηςΕπεξεργασία
Ακολουθούν τα ποσοστά τηλεθέασης της Εurovision από την ΕΡΤ, από το 1992 ως σήμερα, στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό. Αναφέρεται το ποσοστό όσων παρακολούθησαν την μετάδοση επί εκείνων που είχαν ανοιχτή τηλεόραση, κατά μέσο όρο για κάθε λεπτό της διάρκειάς του. Μέσα σε παρένθεση αναφέρονται τα ποσοστά τηλεθέασης επί του συνολικού πληθυσμού της χώρας που παρακολούθησε από την ΕΡΤ την Eurovision, κατά μέσο όρο σε κάθε λεπτό της διάρκειάς του. [71] Κατά την διάρκεια της ανάδειξης της Έλενας Παπαρίζου σαν νικήτρια στην διοργάνωση του 2005, την μετάδοση παρακολούθησαν 3.754.000 τηλεθεατές. Ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη τηλεθέαση που καταγράφηκε κατά την τελευταία εικοσαετία στην Ελλάδα, μετά την κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική Ελλάδας. [72]
Χρονιά | Πόλη | ΜΡΔ % | ΤΜΛ % | Ref. |
---|---|---|---|---|
1992 | Μάλμε | 32,9 | 9,9 | |
1993 | Μίλστριτ | 38,1 | 11,1 | |
1994 | Δουβλίνο | 19,9 | 3,2 | |
1995 | 14,9 | 4,6 | ||
1996 | Όσλο | 16 | 3,9 | |
1997 | Δουβλίνο | 19,3 | 5,9 | |
1998 | Μπέρμιγχαμ | 16,4 | 5,2 | |
1999 | Ιερουσαλήμ | 14,6 | 3,7 | |
2000 | Στοκχόλμη | 9,8 | 2,6 | |
2001 | Κοπεγχάγη | 24,3 | 8,1 | |
2002 | Τάλιν | 50 | 16,8 | |
2003 | Ρίγα | 58,9 | 21,5 | |
2004 | Κωνσταντινούπολη | 75,5 | 34,2 | |
2005 | Κίεβο | 82,3 | 34,6 | |
2006 | Αθήνα | 82,6 | 35,2 | |
2007 | Ελσίνκι | 74,4 | 30,2 | |
2008 | Βελιγράδι | 78,8 | 34,5 | |
2009 | Μόσχα | 78,9 | 35,9 | |
2010 | Όσλο | 72,5 | 30,8 | |
2011 | Ντίσελντορφ | 68,6 | 28,5 | |
2012 | Μπακού | 59,8 | 23,9 | |
2013 | Μάλμε | 66,9 | 26,4 | |
2014 | Κοπεγχάγη | 55,7 | 21 | |
2015 | Βιέννη | 54,2 | 19,7 | |
2016 | Στοκχόλμη | 30,9 | 10,3 | |
2017 | Κίεβο | 50,7 | 17,5 | |
2018 | Λισαβόνα | 48 | 17,8 | |
2019 | Τελ Αβίβ | 50,4 | 17,9 | |
2020 | Ρότερνταμ | Ακυρώθηκε | ||
2021 |
ΦωτογραφίεςΕπεξεργασία
Η Μαρίζα Κωχ στη Χάγη (1976)
Η Άννα Βίσση και οι Επίκουροι στη Χάγη (1980)
Ο Σάκης Ρουβάς στην Κωνσταντινούπολη (2004)
Ο Σάκης Ρουβάς στη Μόσχα (2009)
Ο Γιώργος Αλκαίος στο Όσλο (2010)
Οι Koza Mostra και ο Αγάθωνας Ιακωβίδης στο Μάλμε (2013)
Οι Freaky Fortune και ο Riskykidd στην Κοπεγχάγη (2014)
Η Μαρία Έλενα Κυριάκου στην Βιέννη (2015)
Η Γιάννα Τερζή στη Λισαβόνα (2018)
Η Κατερίνα Ντούσκα στο Τελ Αβίβ (2019)
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία
ΣημειώσειςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
- ↑ Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
- ↑ Περιέχει μια φράση στα Αγγλικά.
- ↑ Περιέχει λίγες φράσεις στην κοινή Ελληνική.
- ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
- ↑ Ψηφίστηκε από προηγούμενους νικητές.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Paravantes, Maria. (2005-06-11). Joy In Greece Over Eurovision Win. Billboard 117(24), 17-17. Retrieved on 2009-01-16.
- ↑ «EUROVISION SONG CONTEST 1975». OGAE Greece. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2008.
- ↑ Raycoff, Ivan; Robert Deayom Tobin (Ιουλίου 2007). A Song for Europe. Aldershot, Hampshire, England: Ashgate Publishing. ISBN 978-0-7546-5878-8.
- ↑ Konstantopoulos, Fotis (3 Φεβρουαρίου 2005). «Greek, Cypriot and Lebanese news». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008.
- ↑ TV.com - Eurovision 1982
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Polina Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008.
- ↑ «"Wagon-lit" single - 1986». Sony Music. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008.
- ↑ ERT Staff (16 Ιουλίου 2008). «Ο Σάκης Ρουβάς και πάλι στη EUROVISION». ERT. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Osborn, Michael (25 Μαΐου 2008). «Eurovision vote 2008: Top 10». BBC News. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2008.
- ↑ «Greece: Argo release Eurovision song "Utopian Land"» (στα αγγλικά). wiwibloggs. 2016-03-10. http://wiwibloggs.com/2016/03/10/greece-argo-release-eurovision-song-utopian-land/116162/. Ανακτήθηκε στις 2018-09-15.
- ↑ Osborn, Michael (20 Μαΐου 2008). «Sweden tipped to win Eurovision». BBC News. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2008.
- ↑ Floras, Stella (17 Μαΐου 2008). «Greece-Cyprus party hugely successful». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2008.
- ↑ «Ποιοι είναι οι Friends δίπλα στον Γιώργο Αλκαίο;». Gossip-tv.gr. 8 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Greece: Είναι επίσημο! Οι Argo θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στη Eurovision». GetGreekMusic.gr. GetGreekMusic. 9 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ «Ελλάδα: Η ανακοίνωση της ΕΡΤ για την ακύρωση της Eurovision 2020 | Mε την Stefania και στην Eurovision 2021!». Eurovision News | Music | Fun. 18 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Team, ΤοΒΗΜΑ (7 Ιανουαρίου 2021). «Eurovision 2021: Με το τραγούδι «Last dance» και τη Stefania η Ελλάδα». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Marcel Bezençon Awards». eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Adams, William Lee (9 Ιουλίου 2015). «Poll: Who was the worst dressed Barbara Dex Award winner?». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Helena Paparizou - Press interview after winning eurovision (NET)». YouTube. 21 Μαΐου 2015.
- ↑ «EUROVISION SONG CONTEST - BELGRADE 2008 - Contact details of Heads of Delegation (HOD), Head of Press and promotional or management contact». Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «All Rise for the Australian Entry to the Eurovision». eurovisionminute.com. 9 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2009.
- ↑ «Οι άνθρωποι πίσω από το Γιώργο Αλκαίο». tlife.gr (στα Greek). 28 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Head Of Delegation meeting - Draw 2011». YouTube. 16 Μαρτίου 2011.
- ↑ «Heads of Delegation Meeting in Baku». YouTube. 25 Μαρτίου 2012.
- ↑ «Koza Mostra & Agathon rock the stage». eurovision.tv. 11 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2013.
- ↑ «Η Μαρία Κοζάκου ανακοινώθηκε ως σχολιαστής για τη Eurovision 2014». thebest.gr (στα Greek). 6 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Αυστρία: Θερμό καλωσόρισμα στη Μαρία Έλενα Κυριάκου». protothema.gr. 14 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2015.
- ↑ «Eurosong 2016 – Argo – Utopian Land». webtv.ert.gr. 10 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2016.
- ↑ Argyriou, Yiannis (25 Ιανουαρίου 2017). «Η ΕΡΤ παρουσιάζει την "Dream Team" για τη Eurovision 2017». infegreece.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Charalampopoulos, Makis (6 Μαΐου 2018). «Η Γιάννα Τερζή στο waiting party πριν το Blue Carpet». mikrofwno.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Christou, Costa (13 Απριλίου 2019). «Greece: Katerine Duska reveals backing singers and dancers for Tel Aviv!». escxtra.com. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2019.
- ↑ Farren, Neil (6 Σεπτεμβρίου 2019). «Greece: Eurovision 2020 Participation Confirmed». eurovoix.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Eurovision Song Contest – Heads of Delegation». oneurope.co.uk. 5 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 34,0 34,1 Kevorkian, Krikor (29 Δεκεμβρίου 2018). «ΕΛΛΑΔΑ: "Έφυγε" από κοντά μας η Μαριάννα Τόλη!». ogaegreece.com. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ Argyriou, Yiannis (8 Φεβρουαρίου 2020). «Celia Kritharioti is back». eurovisionfun.com. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Backstage of the Eurovision Song Contest 2003». infegreece.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017.
- ↑ «Backstage of the Eurovision Song Contest 2005». infegreece.gr. 6 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Backstage of the Eurovision Song Contest 2005». infegreece.gr. 13 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017.
- ↑ Kalimeris, Aris (2 Μαΐου 2007). «Greece:Sarbel invades Greek media». EscToday. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2007.
- ↑ 40,0 40,1 «Eurovision 2008: Η Καλομοίρα στον τελικό». athensphotonews.gr. 21 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Eurovision 2012: Αυτό είναι το φόρεμα της Ελευθερίας Ελευθερίου». gossip-tv.gr. 21 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2012.
- ↑ 42,0 42,1 «Eurovision 2014: Yiorgos Papadopoulos announced as the choreographer for the Greek entry». bizznews.gr. 18 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2014.
- ↑ «O Dimitris Petrou υπογράφει το φόρεμα της Μαρίας Έλενα Κυριάκου στη Eurovision». missbloom.gr. 22 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2015.
- ↑ «Demy's dress for Eurovision 2017». iefimerida.gr.
- ↑ «Yianna Terzi's costume designer for the Eurovision Song Contest». infegreece.gr. 2 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2018.
- ↑ Novak, Kelly (14 Μαΐου 2019). «Eurovision 2019: Katerine Duska's renaissance style dress is the most impressive we have seen this year». ladylike.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ Argyriou, Yiannis (8 Φεβρουαρίου 2020). «Celia Kritharioti is back». eurovisionfun.com. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ 48,00 48,01 48,02 48,03 48,04 48,05 48,06 48,07 48,08 48,09 48,10 48,11 48,12 48,13 48,14 48,15 48,16 48,17 48,18 48,19 48,20 48,21 48,22 48,23 48,24 48,25 48,26 48,27 48,28 48,29 48,30 48,31 48,32 48,33 48,34 48,35 48,36 48,37 48,38 48,39 48,40 48,41 «Οι Παρουσιαστές του θεσμού της Eurovision». in.gr. 8 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2013.
- ↑ 49,0 49,1 49,2 49,3 49,4 49,5 49,6 49,7 49,8 49,9 Fotopoulos, Akis (12 Φεβρουαρίου 2020). «Eurovision 2020: Καπουτζίδης – Κοζάκου ξανά στον σχολιασμό». ethnos.gr (στα Greek). Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Ποιοι είναι οι αντικαταστάτες των Κοζάκου-Καπουτζίδη;». Zappit. 10 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018.
- ↑ «ΕΡΤ – EUROVISION 2018». ert.gr (στα Greek). 25 Απριλίου 2018.
- ↑ «Μαρία Κοζάκου & Γιώργος Καπουτζίδης: Στο Τελ Αβίβ για τη Eurovision 2019». Proto Thema.
- ↑ «EUROVISION 2019 – Η ΩΡΑ ΤΟΥ Α' ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΥ». ert.gr (στα Greek). 14 Μαΐου 2019.
- ↑ Granger, Anthony (12 Φεβρουαρίου 2020). «Ελλάδα: Μαρία Κοζάκου & Γιώργος Καπουτζίδης οι σχολιαστές για το Ρότερνταμ». Eurovoix. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «🇬🇷 ERT intends to resume cooperation with Stefania for 2021». ESCXTRA.com (στα Αγγλικά). 18 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2020.
- ↑ Ranta, Riku (9 Απριλίου 2013). «Fokas Evangelinos to create the choreography for Azerbaijan». escwebsblog.wordpress.com. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2013.
- ↑ «Biography of Fokas Evangelinos». eurovision.ert.gr.
- ↑ Grech, Deo (31 Μαρτίου 2006). «Anna Vissi ends promotour in Malta». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2006.
- ↑ Mitsostergiou, Nancy (2 Αυγούστου 2019). «Λυραράκη:Η χορεύτρια του Ρουβά στο Shake It ποζάρει με μαγιό κι έγινε αυτό». queen.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2019.
- ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (16 Φεβρουαρίου 2019). «Spain: Fokas Evangelinos will be responsible for Miki's staging in Tel Aviv». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη φετινή Eurovision 2010». kalabakacity.gr. 19 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2010.
- ↑ «Konstantinos Rigos talks about "Aphrodisiac" choreography». ogaegreece.com. 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2012.
- ↑ «Konstantinos Rigos talks about "Aphrodisiac" choreography». ogaegreece.com. 9 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2012.
- ↑ «Eurovision 2013: Θερμή υποδοχή από την ελληνική ομογένεια για τους Koza Mostra και τον Αγάθωνα!». tlife.gr. 10 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2013.
- ↑ «Eurosong 2016 – Argo – Utopian Land». webtv.ert.gr. 10 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2016.
- ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (25 Ιανουαρίου 2017). «Greece: ERT officially presents the 2017 Greek Eurovision Dream Team». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Agadellis, Stratos (22 Φεβρουαρίου 2018). «Greece: Yianna Terzi talks about her Eurovision performance; choreographer revealed». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ Christou, Costa (13 Απριλίου 2019). «Greece: Katerine Duska reveals backing singers and dancers for Tel Aviv!». escxtra.com. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2019.
- ↑ van Rossem, Aline (1 Μαρτίου 2020). «Stefania releases Greek Eurovision entry "SUPERG!RL"». escxtra.com. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2020.
- ↑ Fotopoulos, Akis (29 Μαρτίου 2020). «Fokas Evangelinos: I'll be next to Stefania at Eurovision 2021». Ethnos. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2020.
- ↑ Ιστοσελίδα AGB Nielsen: Τηλεθέαση Μεταδόσεων Γιουροβίζιον 1992-2010 (pdf)
- ↑ Ιστοσελίδα AGB Nielsen: Γιουροβίζιον 2005
- ↑ 73,00 73,01 73,02 73,03 73,04 73,05 73,06 73,07 73,08 73,09 73,10 73,11 73,12 73,13 73,14 73,15 73,16 73,17 73,18 73,19 73,20 73,21 73,22 73,23 73,24 73,25 73,26 73,27 73,28 Kostikas, Giannis (24 Αυγούστου 2020). «Η τηλεθέαση των τελικών της Eurovision!». InfeGreece.
- ↑ «Official EBU statement & FAQ on Eurovision 2020 cancellation». Eurovision.tv. 18 Μαρτίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2020.