Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1972
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1972 διεξήχθη στο Εδιμβούργο μετά την άρνηση του Μονακό, που είχε κερδίσει τον διαγωνισμό της προηγούμενης χρονιάς, να διοργανώσει την εκδήλωση. Νικήτρια χώρα ήταν το Λουξεμβούργο που συγκέντρωσε 128 βαθμούς με το τραγούδι Apres toi που ερμήνευσε η Βίκυ Λέανδρος. Την 2η θέση κατέλαβε το Ηνωμένο Βασίλειο και την 3η η Δυτική Γερμανία. Εκείνη την χρονιά δεν συμμετείχε πάλι η Δανία.
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1972 | |
---|---|
Ημερομηνίες | |
Τελικός | 25 Μαρτίου 1972 |
Διοργάνωση | |
Χώρος διεξαγωγής | Usher Hall, Εδιμβούργο, Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο |
Παρουσιαστές | Μόιρα Σίρερ |
Μουσική διεύθυνση | Μάλκολμ Λόοκιερ |
Σκηνοθέτης | Τέρι Χιουζ |
Εκτελεστικός επόπτης | Κλίφορντ Μπράουν |
Διοργανωτής | British Broadcasting Corporation (BBC) |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Ενδιάμεση πράξη | Tattoo στο Κάστρο του Εδιμβούργου |
Συμμετέχοντες | |
Αριθμός συμμετοχών | 18 |
Πρώτη εμφάνιση | Καμία |
Επιστρέφουν | Καμία |
Αποχωρούν | Καμία |
Συμμετέχουσες χώρες Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1972
| |
Ψηφοφορία | |
Σύστημα ψηφοφορίας | Δύο κριτές από κάθε χώρα, κάθε ένας εκ των οποίων απένειμε από 1 ως 5 βαθμούς για κάθε τραγούδι. |
Μηδέν βαθμοί | Καμία |
Νικητής | |
Η περσινή νικήτρια, Σεβερίν, ταξίδεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά ήταν αδιάφορη με το τραγούδι της συμμετοχής του Μονακό στον διαγωνισμό του 1972. Οι τηλεθεατές την εντόπισαν να κοιτάζει το ρολόι της προτού εκτελεστεί το τραγούδι του Μονακό.[1] Ήταν η 4η φορά που ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο και η πρώτη (και ως τώρα μοναδική) φορά που έγινε σε χώρο εκτός της Αγγλίας.
Η νίκη του Λουξεμβούργου ήταν η τρίτη. Ο Ιβ Ντεσκά έγραψε και τους στίχους του τραγουδιού "Un Banc, Un Arbre, Une Rue" που κέρδισε το 1971 και εκτός από τους μαέστρους του νικητήριου τραγουδιού, έγινε το δεύτερο πρόσωπο που κέρδισε δύο φορές τον διαγωνισμό και το πρώτο που νίκησε για δύο διαφορετικές χώρες. Ήταν τέλος το πρώτο πρόσωπο που κέρδισε σε 2 συνεχόμενες χρονιές.[1]
Τοποθεσία
ΕπεξεργασίαΟ διαγωνισμός του 1972 έγινε στο Εδιμβούργο, την πρωτεύουσα της Σκωτίας. Το Usher Hall ήταν ο χώρος όπου φιλοξενήθηκε η εκδήλωση και αποτελεί αίθουσα συναυλιών που βρίσκεται στην οδό Lothian Road, στο δυτικό άκρο του Εδιμβούργου. Κατασκευάστηκε το 1914 και το πρόσφατα ανακαινισμένο ωδείο του είναι χωρητικότητας περί των 2.900 ατόμων.[2]
Μορφή
ΕπεξεργασίαΤο σκηνικό περιελάμβανε μία οθόνη για την εισαγωγή και τη συνοδεία επί σκηνής των ερμηνευτών που διαγωνίζονταν και για να φαίνεται η παράσταση στο διάλειμμα και η ακολουθία της ψηφοφορίας που έγινε στο Κάστρο του Εδιμβούργου. Πριν την ερμηνεία του τραγουδιού από κάθε χώρα, προβάλλονταν στην οθόνη μια εικόνα από τον ερμηνευτή, το όνομά του και τον τίτλο του τραγουδιού, ενώ κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του τραγουδιού, προβάλλονταν σπειροειδή σχέδια σαν επιπρόσθετα οπτικά εφέ. Η παράσταση για το διάλειμμα εκτελέστηκε έξω από το Esplanade της Μεγάλης Αίθουσας του Κάστρου του Εδιμβούργου. Οι κριτές βρίσκονταν ασφαλείς στο κάστρο και παρακολουθούσαν τα τραγούδια των συμμετοχών από την τηλεόραση στο Usher Hall.
Στον διαγωνισμό εκείνο χρησιμοποιήθηκε το ίδιο σύστημα βαθμολογίας όπως του 1971.Κάθε χώρα είχε δύο μέλη στην κριτική της επιτροπή, από τα οποία το ένα ήταν ηλικίας από 16 ως 25 ετών και το άλλο ήταν από 26 ως και 55 ετών.Το κάθε μέλος έδινε από 1 ως 5 πόντους σε κάθε τραγούδι αμέσως μετά την ερμηνεία του (εκτός από το τραγούδι της δικής τους χώρας, το οποίο δεν επιτρεπόταν να ψηφίσουν) και οι βαθμοί συγκεντρώνονταν και καταμετρούνταν αμέσως μετά την βαθμολογία.
Το 1972 ήταν η πρώτη χρονιά που δεν υπήρχαν ισοφαρίσεις στην βαθμολογία. Για κάθε έτος πριν το 1972, τουλάχιστον 2 χώρες είχαν λάβει την ίδια βαθμολογία.
Συμμετέχουσες χώρες
ΕπεξεργασίαΌλες οι χώρες που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό του 1971 ήταν παρούσες τη χρονιά αυτή. Έτσι, το 1972 δεν είχε επιστροφές, ντεμπούτα ή αποχωρήσεις χωρών. Η συμμετοχή της Ιρλανδίας ήταν στην ιρλανδική γλώσσα για πρώτη και ως σήμερα μόνη φορά στην ιστορία των συμμετοχών της χώρας αυτής.
Διευθυντές ορχηστρών
ΕπεξεργασίαΓια κάθε ερμηνεία ένας μαέστρος διηύθυνε την ορχήστρα.[3]
|
|
Καλλιτέχνες που επέστρεψαν
ΕπεξεργασίαΤέσσερις καλλιτέχνες επανήλθαν στον διαγωνισμό εκείνης της χρονιάς. Το Λουξεμβούργο εκπροσωπήθηκε από τη Βίκυ Λέανδρος, η οποία ερμήνευσε για τη χώρα και το 1967, η Πορτογαλία έστειλε τον Κάρλος Μέντες, όπως και το 1968, η Σουηδία έστειλε για 2η συνεχή χρονιά τους Family Four και η Γιουγκοσλαβία εκπροσωπήθηκε από την Τερέζα Κεσοβίγια, η οποία ήταν η εκπρόσωπος του Μονακό στον διαγωνισμό του 1966.
Αποτελέσματα
ΕπεξεργασίαΣειρά | Χώρα | Γλώσσα[4] | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Θέση | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|
01 | Γερμανία | Μαίρη Ρους | "Nur die Liebe läßt uns leben" | Γερμανικά | 3 | 107 |
02 | Γαλλία | Μπέτι Μαρς | "Comé-comédie" | Γαλλικά | 11 | 81 |
03 | Ιρλανδία | Σάντι Τζόουνς | "Ceol an Ghrá" | Ιρλανδικά | 15 | 72 |
04 | Ισπανία | Χάιμε Μορέι | "Amanece" | Ισπανικά | 10 | 83 |
05 | Ηνωμένο Βασίλειο | The New Seekers | "Beg, Steal or Borrow" | Αγγλικά | 2 | 114 |
06 | Νορβηγία | Γκρέτε Κάουσλαντ και Μπένι Μποργκ | "Småting" | Νορβηγικά | 14 | 73 |
07 | Πορτογαλία | Κάρλος Μέντες | "A festa da vida" | Πορτογαλικά | 7 | 90 |
08 | Ελβετία | Βερονίκ Μίλερ | "C'est la chanson de mon amour" | Γαλλικά | 8 | 88 |
09 | Μάλτα | Έλεν και Τζόζεφ | "L-imħabba" | Μαλτέζικα | 18 | 48 |
10 | Φινλανδία | Πάιβι Πάουνου & Κιμ Φλορ | "Muistathan" | Φινλανδικά | 12 | 78 |
11 | Αυστρία | Milestones | "Falter im Wind" | Γερμανικά | 5 | 100 |
12 | Ιταλία | Νίκολα ντι Μπάρι | "I giorni dell'arcobaleno" | Ιταλικά | 6 | 92 |
13 | Γιουγκοσλαβία | Τερέζα Κεσοβίγια | "Muzika i ti" | Σερβο-Κροατικά | 9 | 87 |
14 | Σουηδία | Family Four | "Härliga sommardag" | Σουηδικά | 13 | 75 |
15 | Μονακό | Αν-Μαρί Γκοντάρ και Πίτερ Μακλέιν | "Comme on s'aime" | Γαλλικά | 16 | 65 |
16 | Βέλγιο | Σερζ & Κριστίν Γκισολάν | "À la folie ou pas du tout" | Γαλλικά | 17 | 55 |
17 | Λουξεμβούργο | Βίκυ Λέανδρος | "Après toi" | Γαλλικά | 1 | 128 |
18 | Ολλανδία | Σάντρα και Αντρές | "Als het om de liefde gaat" | Ολλανδικά | 4 | 106 |
Βαθμολογίες
Επεξεργασία10 βαθμοί
ΕπεξεργασίαN. | Συμμετέχων | Χώρα που ψηφίζει |
---|---|---|
2 | Λουξεμβούργο | Ηνωμένο Βασίλειο, Γιουγκοσλαβία |
1 | Αυστρία | Σουηδία |
Πορτογαλία | Λουξεμβούργο | |
Ηνωμένο Βασίλειο | Νορβηγία |
Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία
ΕπεξεργασίαΟ παρακάτω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία δόθηκαν οι βαθμολογίες στη διάρκεια του διαγωνισμού του 1972, όπως και τα 2 πρόσωπα που σήκωναν τις καρτέλες με τις ψήφους ανά χώρα. Επίσης, ο κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας έστειλε επίσης έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, ώστε να καλύψει τον διαγωνισμό στη δική του γλώσσα.Εκτός από τις συμμετέχουσες χώρες, ο διαγωνισμός μεταδόθηκε για πρώτη φορά ζωντανά στην Ασία (Ιαπωνία, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη, Χονγκ Κονγκ, Φιλιππίνες). Επίσης, ζωντανά μεταδόθηκε στην Ελλάδα και στη Βραζιλία και λίγες ημέρες αργότερα στην Ισλανδία και στο Ισραήλ.
Σειρά βαθμολογίας | Χώρα | Εκπρόσωποι βαθμών (μέλη κριτικής επιτροπής) | Παρουσιαστής | Φορέας μετάδοσης |
---|---|---|---|---|
01 | Γερμανία | TBC | Χανς Φέρες | ARD Deutsches Fernsehen[5] |
Βολφ Μίτλερ | Deutschlandfunk/Bayern 2 | |||
02 | Γαλλία | TBC | Πιέρ Τσερνιά | Première Chaîne ORTF[6] |
TBC | TBC | |||
03 | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | TBC | Μάικ Μέρφι | RTÉ Television |
Κέβιν Ρος | Radio Éireann | |||
04 | Ισπανία | Έμα Κοέν (κάτω των 25) και Λουίς Μαρία Ανσόν (άνω των 25)[7] | Χούλιο Ρίκο | TVE1[8] |
Μιγκέλ ντε λος Σάντος | Primer Programa RNE | |||
05 | Ηνωμένο Βασίλειο | Ντορίν Σάμιουελς (κάτω των 25) και Ρόμπερτ Μπρους Γουόκερ (άνω των 25)[9] | Τομ Φλέμινγκ | BBC1 |
Πιτ Μάρεϊ | BBC Radio 1[9] | |||
Τέρι Τζέιμς | British Forces Radio[10] | |||
06 | Νορβηγία | Signe Abusdal και Ράκελ Μορτ | Ρόαλντ Έγιεν | NRK[11] |
Έρικ Χέγερνταλ | NRK P1 | |||
07 | Πορτογαλία | Πέντρο Σόουζα Μασέντο (κάτω των 25) και Μαρία Ζοάου Αγκιάρ (over 25)[12] | Ενρίκε Μέντες | RTP1 |
Αμαντέου Μεϊρέλες | RDP Antena 1 | |||
08 | Ελβετία | TBC | Τέοντορ Χάλερ | TV DRS |
Ζορζ Αρντί | TSR | |||
Τζοβάνι Μπερτίνι | TSI | |||
TBC | TBC | |||
09 | Μάλτα | Μαίρη Ρόουζ Μάλλια (κάτω των 25) και Τζο Ζεράφα (κάτω των 25)[13] | Νόρμαν Χάμιλτον[14] | MTV |
TBC | TBC | |||
10 | Φινλανδία | Μέριτα Μερίκοσκι (κάτω των 25) και Έκε Γκράνχολμ (άνω των 25)[15] | Χέικι Σέπαλα | YLE TV1 |
Πόπε Μπεργκ | YLE Radio 1 | |||
11 | Αυστρία | TBC | Ερνστ Γκρίσεμαν | FS2 |
Χούμπερτ Γκαϊσμπάουερ | Hitradio Ö3 | |||
12 | Ιταλία | TBC | Ρενάτο Ταλιάνι | Programma Nazionale |
Secondo Programma Radio | ||||
13 | Γιουγκοσλαβία | Βέρα Ζλόκοβιτς (κάτω των 25) και Βέλικο Μπακασούν (άνω των 25)[16] | Μίλοβαν Ίλιτς | Televizija Beograd |
Όλιβερ Μλακάρ | Televizija Zagreb | |||
Τόμαζ Τέρτσεκ | Televizija Ljubljana | |||
TBC | TBC | |||
14 | Σουηδία | Τίτι Σιέμπλομ (κάτω των 25) και Άρνε Ντομνέρους (άνω των 25)[17] | Μπο Μπιλτέν[17] | SR TV1 |
Μπιόρν Μπιέλφβενσταμ | SR P3 | |||
15 | Μονακό | Πιέρ Τσερνιά | Télé Monte Carlo | |
TBC | TBC | |||
16 | Βέλγιο | TBC | Χέρμαν Φέρελστ | BRT |
Αρλέτ Βενσάν | RTB | |||
Ναντ Μπερτ | BRT Radio 1 | |||
Αντρέ Αγκόν | RTB La Première | |||
17 | Λουξεμβούργο | TBC | Ζακ Ναβαντίκ | Télé-Luxembourg |
Καμίλο Φέλγκεν | RTL Radio | |||
18 | Ολλανδία | Τζένιφερ Μπάλτζετ (κάτω των 25) και Κορνέλις Ουάγκτερ (άνω των 25) | Πιμ Γιάκομπς | Nederland 1 |
TBC | TBC |
Μη συμμετέχουσες χώρες
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 O'Connor, John Kennedy. The Eurovision Song Contest – The Official History. Carlton Books, UK. 2007 (ISBN 978-1-84442-994-3)
- ↑ «Geograph:: The Usher Hall, Edinburgh (C) Kevin Rae». www.geograph.org.uk.
- ↑ «Conductors 1972». 4Lyrics.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2012.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1972». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2014.
- ↑ Rau, Oliver (OGAE Germany)
- ↑ Christian Masson. «1971 – Dublin». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ Eurojaume dice: (15 Φεβρουαρίου 2008). «Eurovisión 1972 – Programa posterior al festival | AEV ESPAÑA». Aeveurovision.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ 9,0 9,1 «Eurovision 1972». Songs4europe.com. 25 Μαρτίου 1972. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. σελ. 80. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
- ↑ Vasco Hogan Teves, 1964–1983 20 anos de Festival RTP da Canção
- ↑ "Views and comments on the Eurovision Song Contest", Times of Malta, 29 Μαρτίου 1972
- ↑ "Eurovision Song Contest 1972", Times of Malta, 25 Μαρτίου 1972
- ↑ «Muistathan: Eurovision laulukilpailu 1972». Viisukuppila.fi. 9 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ Vladimir Pinzovski
- ↑ 17,0 17,1 Leif Thorsson (2006). Melodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 94. ISBN 91-89136-29-2.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)