Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1972

17η διοργάνωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1972 διεξήχθη στο Εδιμβούργο μετά την άρνηση του Μονακό, που είχε κερδίσει τον διαγωνισμό της προηγούμενης χρονιάς, να διοργανώσει την εκδήλωση. Νικήτρια χώρα ήταν το Λουξεμβούργο που συγκέντρωσε 128 βαθμούς με το τραγούδι Apres toi που ερμήνευσε η Βίκυ Λέανδρος. Την 2η θέση κατέλαβε το Ηνωμένο Βασίλειο και την 3η η Δυτική Γερμανία. Εκείνη την χρονιά δεν συμμετείχε πάλι η Δανία.

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1972
Ημερομηνίες
Τελικός25 Μαρτίου 1972
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςUsher Hall, Εδιμβούργο, Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο
ΠαρουσιαστέςΜόιρα Σίρερ
Μουσική διεύθυνσηΜάλκολμ Λόοκιερ
ΣκηνοθέτηςΤέρι Χιουζ
Εκτελεστικός επόπτηςΚλίφορντ Μπράουν
ΔιοργανωτήςBritish Broadcasting Corporation (BBC)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Ενδιάμεση πράξηTattoo στο Κάστρο του Εδιμβούργου
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών18
Πρώτη εμφάνισηΚαμία
ΕπιστρέφουνΚαμία
ΑποχωρούνΚαμία
A coloured map of the countries of EuropeΣυμμετοχή της Πορτογαλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισπανίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Σαν Μαρίνο στη EurovisionΣυμμετοχή της Γαλλίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιρλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Βελγίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ολλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελβετίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γερμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Δανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μάλτας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιταλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Νορβηγίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σουηδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Φινλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Εσθονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λετονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λιθουανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβακίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αυστρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβενίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουγγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κροατίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαυροβουνίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Σερβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αλβανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βόρειας Μακεδονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελλάδας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βουλγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρουμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μολδαβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουκρανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λευκορωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γεωργίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν στη EurovisionΣυμμετοχή της Τουρκίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κύπρου στη EurovisionΣυμμετοχή του Ισραήλ στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαρόκου στη EurovisionΣυμμετοχή του Λιχτενστάιν στη EurovisionΣυμμετοχή της Ανδόρας στη EurovisionΣυμμετοχή του Μονακό στη EurovisionΣυμμετοχή της Πολωνίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Τσεχίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αρμενίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Λουξεμβούργου στη EurovisionLebanon in the Eurovision Song ContestTunisia in the Eurovision Song Contest
     Συμμετέχουσες χώρες     Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1972
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΔύο κριτές από κάθε χώρα, κάθε ένας εκ των οποίων απένειμε από 1 ως 5 βαθμούς για κάθε τραγούδι.
Μηδέν βαθμοίΚαμία
Νικητής
← 1971Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision1973 →

Η περσινή νικήτρια, Σεβερίν, ταξίδεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά ήταν αδιάφορη με το τραγούδι της συμμετοχής του Μονακό στον διαγωνισμό του 1972. Οι τηλεθεατές την εντόπισαν να κοιτάζει το ρολόι της προτού εκτελεστεί το τραγούδι του Μονακό.[1] Ήταν η 4η φορά που ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο και η πρώτη (και ως τώρα μοναδική) φορά που έγινε σε χώρο εκτός της Αγγλίας.

Η νίκη του Λουξεμβούργου ήταν η τρίτη. Ο Ιβ Ντεσκά έγραψε και τους στίχους του τραγουδιού "Un Banc, Un Arbre, Une Rue" που κέρδισε το 1971 και εκτός από τους μαέστρους του νικητήριου τραγουδιού, έγινε το δεύτερο πρόσωπο που κέρδισε δύο φορές τον διαγωνισμό και το πρώτο που νίκησε για δύο διαφορετικές χώρες. Ήταν τέλος το πρώτο πρόσωπο που κέρδισε σε 2 συνεχόμενες χρονιές.[1]

Τοποθεσία

Επεξεργασία
 
Το Usher Hall στο Εδιμβούργο, όπου φιλοξενήθηκε ο διαγωνισμός του 1972.

Ο διαγωνισμός του 1972 έγινε στο Εδιμβούργο, την πρωτεύουσα της Σκωτίας. Το Usher Hall ήταν ο χώρος όπου φιλοξενήθηκε η εκδήλωση και αποτελεί αίθουσα συναυλιών που βρίσκεται στην οδό Lothian Road, στο δυτικό άκρο του Εδιμβούργου. Κατασκευάστηκε το 1914 και το πρόσφατα ανακαινισμένο ωδείο του είναι χωρητικότητας περί των 2.900 ατόμων.[2]

Το σκηνικό περιελάμβανε μία οθόνη για την εισαγωγή και τη συνοδεία επί σκηνής των ερμηνευτών που διαγωνίζονταν και για να φαίνεται η παράσταση στο διάλειμμα και η ακολουθία της ψηφοφορίας που έγινε στο Κάστρο του Εδιμβούργου. Πριν την ερμηνεία του τραγουδιού από κάθε χώρα, προβάλλονταν στην οθόνη μια εικόνα από τον ερμηνευτή, το όνομά του και τον τίτλο του τραγουδιού, ενώ κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του τραγουδιού, προβάλλονταν σπειροειδή σχέδια σαν επιπρόσθετα οπτικά εφέ. Η παράσταση για το διάλειμμα εκτελέστηκε έξω από το Esplanade της Μεγάλης Αίθουσας του Κάστρου του Εδιμβούργου. Οι κριτές βρίσκονταν ασφαλείς στο κάστρο και παρακολουθούσαν τα τραγούδια των συμμετοχών από την τηλεόραση στο Usher Hall.

Στον διαγωνισμό εκείνο χρησιμοποιήθηκε το ίδιο σύστημα βαθμολογίας όπως του 1971.Κάθε χώρα είχε δύο μέλη στην κριτική της επιτροπή, από τα οποία το ένα ήταν ηλικίας από 16 ως 25 ετών και το άλλο ήταν από 26 ως και 55 ετών.Το κάθε μέλος έδινε από 1 ως 5 πόντους σε κάθε τραγούδι αμέσως μετά την ερμηνεία του (εκτός από το τραγούδι της δικής τους χώρας, το οποίο δεν επιτρεπόταν να ψηφίσουν) και οι βαθμοί συγκεντρώνονταν και καταμετρούνταν αμέσως μετά την βαθμολογία.

Το 1972 ήταν η πρώτη χρονιά που δεν υπήρχαν ισοφαρίσεις στην βαθμολογία. Για κάθε έτος πριν το 1972, τουλάχιστον 2 χώρες είχαν λάβει την ίδια βαθμολογία.

Συμμετέχουσες χώρες

Επεξεργασία

Όλες οι χώρες που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό του 1971 ήταν παρούσες τη χρονιά αυτή. Έτσι, το 1972 δεν είχε επιστροφές, ντεμπούτα ή αποχωρήσεις χωρών. Η συμμετοχή της Ιρλανδίας ήταν στην ιρλανδική γλώσσα για πρώτη και ως σήμερα μόνη φορά στην ιστορία των συμμετοχών της χώρας αυτής.

Διευθυντές ορχηστρών

Επεξεργασία

Για κάθε ερμηνεία ένας μαέστρος διηύθυνε την ορχήστρα.[3]

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν

Επεξεργασία

Τέσσερις καλλιτέχνες επανήλθαν στον διαγωνισμό εκείνης της χρονιάς. Το Λουξεμβούργο εκπροσωπήθηκε από τη Βίκυ Λέανδρος, η οποία ερμήνευσε για τη χώρα και το 1967, η Πορτογαλία έστειλε τον Κάρλος Μέντες, όπως και το 1968, η Σουηδία έστειλε για 2η συνεχή χρονιά τους Family Four και η Γιουγκοσλαβία εκπροσωπήθηκε από την Τερέζα Κεσοβίγια, η οποία ήταν η εκπρόσωπος του Μονακό στον διαγωνισμό του 1966.

Αποτελέσματα

Επεξεργασία
Σειρά Χώρα Γλώσσα[4] Καλλιτέχνης Τραγούδι Θέση Βαθμοί
01   Γερμανία Μαίρη Ρους "Nur die Liebe läßt uns leben" Γερμανικά 3 107
02   Γαλλία Μπέτι Μαρς "Comé-comédie" Γαλλικά 11 81
03   Ιρλανδία Σάντι Τζόουνς "Ceol an Ghrá" Ιρλανδικά 15 72
04   Ισπανία Χάιμε Μορέι "Amanece" Ισπανικά 10 83
05   Ηνωμένο Βασίλειο The New Seekers "Beg, Steal or Borrow" Αγγλικά 2 114
06   Νορβηγία Γκρέτε Κάουσλαντ και Μπένι Μποργκ "Småting" Νορβηγικά 14 73
07   Πορτογαλία Κάρλος Μέντες "A festa da vida" Πορτογαλικά 7 90
08   Ελβετία Βερονίκ Μίλερ "C'est la chanson de mon amour" Γαλλικά 8 88
09   Μάλτα Έλεν και Τζόζεφ "L-imħabba" Μαλτέζικα 18 48
10   Φινλανδία Πάιβι Πάουνου & Κιμ Φλορ "Muistathan" Φινλανδικά 12 78
11   Αυστρία Milestones "Falter im Wind" Γερμανικά 5 100
12   Ιταλία Νίκολα ντι Μπάρι "I giorni dell'arcobaleno" Ιταλικά 6 92
13   Γιουγκοσλαβία Τερέζα Κεσοβίγια "Muzika i ti" Σερβο-Κροατικά 9 87
14   Σουηδία Family Four "Härliga sommardag" Σουηδικά 13 75
15   Μονακό Αν-Μαρί Γκοντάρ και Πίτερ Μακλέιν "Comme on s'aime" Γαλλικά 16 65
16   Βέλγιο Σερζ & Κριστίν Γκισολάν "À la folie ou pas du tout" Γαλλικά 17 55
17   Λουξεμβούργο Βίκυ Λέανδρος "Après toi" Γαλλικά 1 128
18   Ολλανδία Σάντρα και Αντρές "Als het om de liefde gaat" Ολλανδικά 4 106

Βαθμολογίες

Επεξεργασία
Results
                                     
  Γερμανία 107 8 6 9 5 6 6 5 4 5 5 7 5 8 8 7 7 6
Γαλλία 81 5 5 2 9 7 2 3 5 4 2 3 5 2 6 7 8 6
Ιρλανδία 72 4 3 4 4 6 4 3 6 3 4 3 3 5 5 4 6 5
Ισπανία 83 7 5 5 3 8 6 3 4 4 5 3 2 7 8 3 5 5
Ηνωμένο Βασίλειο 114 8 9 6 2 10 4 8 2 7 7 7 9 6 9 4 8 8
Νορβηγία 73 4 3 6 5 4 5 2 5 7 3 2 5 4 4 4 6 4
Πορτογαλία 90 3 4 7 7 4 2 6 5 2 4 9 4 7 4 7 10 5
Ελβετία 88 4 5 6 5 4 7 2 4 7 8 5 5 4 6 4 7 5
Μάλτα 48 3 2 4 2 6 2 2 2 5 2 2 2 3 3 2 2 4
Φινλανδία 78 4 3 3 6 5 6 4 3 3 3 3 4 4 5 8 6 8
Αυστρία 100 6 6 6 6 3 5 5 7 5 4 6 8 10 5 4 5 9
Ιταλία 92 4 5 3 2 3 6 7 9 6 6 6 4 8 6 6 6 5
Γιουγκοσλαβία 87 7 4 5 8 5 4 5 2 4 3 3 2 4 9 8 8 6
Σουηδία 75 5 3 5 3 3 5 4 2 4 5 4 3 7 5 7 5 5
Μονακό 65 4 3 4 3 5 6 2 2 5 5 3 3 4 3 4 4 5
Βέλγιο 55 2 3 4 2 5 2 3 3 5 4 2 3 2 2 4 6 3
Λουξεμβούργο 128 9 8 9 2 10 8 7 6 4 6 8 9 10 8 7 8 9
Ολλανδία 106 6 6 8 8 9 8 5 6 3 9 6 3 9 6 5 2 7
N. Συμμετέχων Χώρα που ψηφίζει
2 Λουξεμβούργο Ηνωμένο Βασίλειο, Γιουγκοσλαβία
1 Αυστρία Σουηδία
Πορτογαλία Λουξεμβούργο
Ηνωμένο Βασίλειο Νορβηγία

Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία

Επεξεργασία

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία δόθηκαν οι βαθμολογίες στη διάρκεια του διαγωνισμού του 1972, όπως και τα 2 πρόσωπα που σήκωναν τις καρτέλες με τις ψήφους ανά χώρα. Επίσης, ο κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας έστειλε επίσης έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, ώστε να καλύψει τον διαγωνισμό στη δική του γλώσσα.Εκτός από τις συμμετέχουσες χώρες, ο διαγωνισμός μεταδόθηκε για πρώτη φορά ζωντανά στην Ασία (Ιαπωνία, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη, Χονγκ Κονγκ, Φιλιππίνες). Επίσης, ζωντανά μεταδόθηκε στην Ελλάδα και στη Βραζιλία και λίγες ημέρες αργότερα στην Ισλανδία και στο Ισραήλ.

Σειρά βαθμολογίας Χώρα Εκπρόσωποι βαθμών (μέλη κριτικής επιτροπής) Παρουσιαστής Φορέας μετάδοσης
01   Γερμανία TBC Χανς Φέρες ARD Deutsches Fernsehen[5]
Βολφ Μίτλερ Deutschlandfunk/Bayern 2
02   Γαλλία TBC Πιέρ Τσερνιά Première Chaîne ORTF[6]
TBC TBC
03   Δημοκρατία της Ιρλανδίας TBC Μάικ Μέρφι RTÉ Television
Κέβιν Ρος Radio Éireann
04   Ισπανία Έμα Κοέν (κάτω των 25) και Λουίς Μαρία Ανσόν (άνω των 25)[7] Χούλιο Ρίκο TVE1[8]
Μιγκέλ ντε λος Σάντος Primer Programa RNE
05   Ηνωμένο Βασίλειο Ντορίν Σάμιουελς (κάτω των 25) και Ρόμπερτ Μπρους Γουόκερ (άνω των 25)[9] Τομ Φλέμινγκ BBC1
Πιτ Μάρεϊ BBC Radio 1[9]
Τέρι Τζέιμς British Forces Radio[10]
06   Νορβηγία Signe Abusdal και Ράκελ Μορτ Ρόαλντ Έγιεν NRK[11]
Έρικ Χέγερνταλ NRK P1
07   Πορτογαλία Πέντρο Σόουζα Μασέντο (κάτω των 25) και Μαρία Ζοάου Αγκιάρ (over 25)[12] Ενρίκε Μέντες RTP1
Αμαντέου Μεϊρέλες RDP Antena 1
08   Ελβετία TBC Τέοντορ Χάλερ TV DRS
Ζορζ Αρντί TSR
Τζοβάνι Μπερτίνι TSI
TBC TBC
09   Μάλτα Μαίρη Ρόουζ Μάλλια (κάτω των 25) και Τζο Ζεράφα (κάτω των 25)[13] Νόρμαν Χάμιλτον[14] MTV
TBC TBC
10   Φινλανδία Μέριτα Μερίκοσκι (κάτω των 25) και Έκε Γκράνχολμ (άνω των 25)[15] Χέικι Σέπαλα YLE TV1
Πόπε Μπεργκ YLE Radio 1
11   Αυστρία TBC Ερνστ Γκρίσεμαν FS2
Χούμπερτ Γκαϊσμπάουερ Hitradio Ö3
12   Ιταλία TBC Ρενάτο Ταλιάνι Programma Nazionale
Secondo Programma Radio
13   Γιουγκοσλαβία Βέρα Ζλόκοβιτς (κάτω των 25) και Βέλικο Μπακασούν (άνω των 25)[16] Μίλοβαν Ίλιτς Televizija Beograd
Όλιβερ Μλακάρ Televizija Zagreb
Τόμαζ Τέρτσεκ Televizija Ljubljana
TBC TBC
14   Σουηδία Τίτι Σιέμπλομ (κάτω των 25) και Άρνε Ντομνέρους (άνω των 25)[17] Μπο Μπιλτέν[17] SR TV1
Μπιόρν Μπιέλφβενσταμ SR P3
15   Μονακό Πιέρ Τσερνιά Télé Monte Carlo
TBC TBC
16   Βέλγιο TBC Χέρμαν Φέρελστ BRT
Αρλέτ Βενσάν RTB
Ναντ Μπερτ BRT Radio 1
Αντρέ Αγκόν RTB La Première
17   Λουξεμβούργο TBC Ζακ Ναβαντίκ Télé-Luxembourg
Καμίλο Φέλγκεν RTL Radio
18   Ολλανδία Τζένιφερ Μπάλτζετ (κάτω των 25) και Κορνέλις Ουάγκτερ (άνω των 25) Πιμ Γιάκομπς Nederland 1
TBC TBC

Μη συμμετέχουσες χώρες

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 O'Connor, John Kennedy. The Eurovision Song Contest – The Official History. Carlton Books, UK. 2007 (ISBN 978-1-84442-994-3)
  2. «Geograph:: The Usher Hall, Edinburgh (C) Kevin Rae». www.geograph.org.uk. 
  3. «Conductors 1972». 4Lyrics.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2012. 
  4. «Eurovision Song Contest 1972». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2014. 
  5. Rau, Oliver (OGAE Germany)
  6. Christian Masson. «1971 – Dublin». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  7. Eurojaume dice: (15 Φεβρουαρίου 2008). «Eurovisión 1972 – Programa posterior al festival | AEV ESPAÑA». Aeveurovision.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  8. «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  9. 9,0 9,1 «Eurovision 1972». Songs4europe.com. 25 Μαρτίου 1972. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  10. Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. σελ. 80. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  11. Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
  12. Vasco Hogan Teves, 1964–1983 20 anos de Festival RTP da Canção
  13. "Views and comments on the Eurovision Song Contest", Times of Malta, 29 Μαρτίου 1972
  14. "Eurovision Song Contest 1972", Times of Malta, 25 Μαρτίου 1972
  15. «Muistathan: Eurovision laulukilpailu 1972». Viisukuppila.fi. 9 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  16. Vladimir Pinzovski
  17. 17,0 17,1 Leif Thorsson (2006). Melodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 94. ISBN 91-89136-29-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία