Συμμετοχή του Λουξεμβούργου στη Eurovision
Το Λουξεμβούργο συμμετείχε στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 37 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο του στον πρώτο διαγωνισμό το 1956. Από το 1956 έως το 1993, το Λουξεμβούργο έχασε μόνο ένα διαγωνισμό, το 1959. Από το 1994, το Λουξεμβούργο δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό.
Λουξεμβούργο | |
---|---|
![]() | |
Τηλεοπτ. φορέας | RTL |
Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εσωτερική επιλογή
1956–1958
1960–1975 1977 1979–1988 1989 (καλλιτέχνης) 1990–1991 1992 (καλλιτέχνης) 1993 Εθνικός τελικός
1976
1978 1989 (τραγούδι) 1992 (τραγούδι) |
Γενική συμμετοχή | |
Συμμετοχές | 37 |
Πρώτη συμμετοχή | 1956 |
Τελευταία συμμετοχή | 1993 |
Καλύτερη θέση | 1η: 1961, 1965, 1972, 1973, 1983 |
Χειρότερη θέση | Τελευταία: 1958, 1960, 1970 |
Μηδέν βαθμοί | 1970 |
Επιπλέον σύνδεσμοι | |
Η σελίδα του Λουξεμβούργου στο Eurovision.tv |
Το Λουξεμβούργο έχει κερδίσει τον διαγωνισμό συνολικά πέντε φορές. Οι μόνες χώρες με περισσότερες νίκες είναι η Σουηδία, με έξι, και η Ιρλανδία, με επτά. Η πρώτη τους νίκη ήταν το 1961 όταν ο Ζαν Κλοντ Πασκάλ κέρδισε με το τραγούδι "Nous les amoureux". Η Φρανς Γκαλ έδωσε τη δεύτερη νίκη τους το 1965 με το "Poupée de cire, poupée de son". Το Λουξεμβούργο πέτυχε νίκες πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 1970, με τη Βίκυ Λέανδρος να κερδίζει στο Εδιμβούργο το 1972 με το τραγούδι "Après toi" και την Αν Μαρί Νταβίντ κερδίζοντας το 1973 με το "Tu te reconnaîtras". Η πέμπτη νίκη του Λουξεμβούργου ήταν το 1983 όταν η Κορίν Ερμές κέρδισε με το "Si la vie est cadeau".
Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, η χώρα αγωνίστηκε να επιτύχει, αποτυγχάνοντας να φτάσει στην πρώτη δεκάδα των εννέα αγώνων από το 1985-1993, εξαιρέσεις ήταν η Σερίς Στίβενς, η οποία ήταν τρίτη το 1986 και η Λάρα Φαμπιάν, η οποία ήταν τέταρτη το 1988. Μετά την αποχώρησή της από το 1994, η χώρα αποσύρθηκε επ' αόριστον από το διαγωνισμό.
Η Υπουργός Πολιτισμού του Λουξεμβούργου, Maggy Nagel, εξέφρασε την επιθυμία της να επιστρέψει η χώρα στο διαγωνισμό.[1] Αυτό αργότερα εξηγήθηκε ως «παρανόηση» από τον υπουργό Πολιτισμού. Έχει προταθεί συνεργασία με τον Άγιος Μαρίνος,[2] αλλά αργότερα η SMRTV διευκρίνισε ότι υπήρξαν μόνο συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών και ότι ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας αξιολογεί άλλες προτάσεις.[2] Αναγγέλθηκε αργότερα ότι το έργο δεν θα προχωρήσει λόγω προβλημάτων χρηματοδότησης.
Πρόσφατη ιστορίαΕπεξεργασία
Το 2004, η RTL επρόκειτο να επιστρέψει στην Eurovision μετά από απουσία 11 ετών.[3] Ωστόσο, μετά από νομισματικά ζητήματα, το Λουξεμβούργο αποσύρθηκε.[4][5] Ισχυρές φήμες ανέφεραν ότι η RTL θα συμμετείχε στο διαγωνισμό του 2005.[6] Ωστόσο, η RTL αποφάσισε αργότερα εναντίον της και δήλωσε ότι δεν θα "επιστρέψουν" ποτέ.[7] Το 2008, η RTL επανέλαβε αργότερα την έλλειψη ενδιαφέροντος για την επιστροφή στο διαγωνισμό.[8][9]
OGAE ΛουξεμβούργοΕπεξεργασία
Τα τελευταία χρόνια το υποκατάστημα OGAE του Λουξεμβούργου προωθήσει το Λουξεμβούργο για να επιστρέψει στον διαγωνισμό. Η σύμβαση του 2008 που φιλοξένησε ο οργανισμός με τους Λουξεμβούργο Corinne Hermès και Marion Welter καθώς και ο Πορτογάλος συμμετέχων στον διαγωνισμό Vania Fernandes του 2008 έλαβε σημαντική προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης εντός της χώρας, με την RTL να αναφέρει δύο φορές την εκδήλωση.[10][11]
Ευκαιρίες για επιστροφήΕπεξεργασία
Το RTL, ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Λουξεμβούργου, αποχώρησε από τον διαγωνισμό το 1994 λόγω μέτριων θέσεων τα τελευταία χρόνια και, από τότε δεν επέστρεψε ποτέ μέχρι σήμερα. Παρ' όλα αυτά το RTL είναι μέλος της EBU και εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα συμμετοχής. Το 2004, ύστερα από 11 χρόνια αποχής η χώρα εξέφρασε το ενδιαφέρον επιστροφής αλλά λόγω νομισματικών θεμάτων δεν το έπραξε και στην συνέχεια επιβλήθηκε ξανά η έλλειψη ενδιαφέροντος.
Το 2010 το RTL επανέφερε το ζήτημα επιστροφής της χώρας στο διαγωνισμό ενώ υπήρχαν και σοβαρές συζητήσεις για τον καλλιτέχνη ο οποίος θα εκπροσωπούσε την χώρα στον διαγωνισμό. Αλλά επειδή ο φορέας αδυνατούσε να καλύψει τα έξοδα της συμμετοχής και του καλλιτέχνη ανέβαλε για άλλη μία φορά την συμμετοχή. Για τα επόμενα χρόνια η χώρα δεν εξέφρασε κάποιο ενδιαφέρον επιστροφής ενώ το 2015 όταν το RTL είχε ανακοινώσει ήδη πως δεν θα συμμετέχει[12], προτάθηκε από την τηλεόραση του Αγίου Μαρίνου SMRTV, μία συνεργασία των δύο χωρών μεταξύ καλλιτεχνών, με σκοπό την επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό[13]. Παράλληλα, ενδιαφέρον για την επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό εξέφρασε και η υπουργός πολιτισμού της χώρας, Maggy Nagel[14]. Στην συνέχεια ωστόσο, ανακοινώθηκε πως το ενδιαφέρον επιστροφής ήταν μία "παρεξήγηση" και ότι δεν τίθεται θέμα επιστροφής ούτε συμφωνίας με τον Άγιο Μαρίνο πέρα των συζητήσεων μεταξύ των δύο χωρών[15]
Το 2016, οι συζητήσεις για μία ενδεχόμενη επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό τον επόμενο χρόνο, γίνονται πιο πιθανές από ποτέ. Παρ'όλο το γεγονός που το RTL επιβεβαίωσε προκαταρκτικά πως δεν θα συμμετέχει το 2017[16], η επιτροπή αναφορών της κυβέρνησης του Λουξεμβούργου έχει αναφέρει πως θα αγωνισθεί για την επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό κάνοντας συζητήσεις για μία ενδεχόμενη συμμετοχή[17]
ΑπουσίεςΕπεξεργασία
Μεταξύ του 1956 και του 1993, το Λουξεμβούργο απουσιάζει μόνο από το Διαγωνισμό μία φορά, το 1959. Ωστόσο, το 1993 το Λουξεμβούργο υποβιβάστηκε από τη συμμετοχή στο διαγωνισμό του 1994 και δεν έχει ακόμη επιστρέψει. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το RTL, παρότι μέχρι και σήμερα είναι μέλος της EBU, έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικό κανάλι, και μεγάλος μιντιακός όμιλος της χώρας, ενώ η κυβέρνηση του Λουξεμβούργου, δεν προτίθεται να επενδύσει στον τομέα της Eurovision, και απέχει εδώ και πολλές δεκαετίες, ενώ ο διαγωνισμός δεν μεταδίδεται τηλεοπτικά εδώ και πολλά χρόνια στην χώρα.
ΣυμμετοχέςΕπεξεργασία
Λόγω του μικρού μεγέθους της χώρας και της τάσης του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού για εσωτερική επιλογή, οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες στο Λουξεμβούργο προέρχονταν από έξω από το Μεγάλο Δουκάτο, κυρίως από τη Γαλλία. Οι Σολάνζ Μπερί, Plastic Bertrand και Λάρα Φαμπιάν ήταν από το Βέλγιο, οι Νάνα Μούσχουρη και Βίκυ Λέανδρος από την Ελλάδα, οι Νταβίντ Αλεξάντρ Βίντερ και Margo από την Ολλανδία, οι Αϊρίν Σιρ και Μάλκολμ Ρόμπερτς από το Ηνωμένο Βασίλειο, η Geraldine από την Ιρλανδία, οι Γιούργκεν Μάρκους και Κρις Ρόμπερτς από τη Γερμανία, οι Baccara από την Ισπανία, οι Ζαν Μανσόν, Maggie Parke και Ντάιαν Σόλομον από τις Ηνωμένες Πολιτείες και Σερίς Στίβενς από τον Καναδά. Και οι πέντε από τους νικητές καλλιτέχνες από το Λουξεμβούργο ήταν ξένοι, τέσσερις ήταν Γάλλοι και μια ήταν Ελληνίδα. Από τις 38 συμμετοχές συνολικά και ακόμη περισσότερους ερμηνευτές, μόνο οι ακόλουθες εννέα ήταν εγγενείς στο Λουξεμβούργο: Camillo Felgen, Chris Baldo, Monique Melsen, Sophie Carle, Franck Olivier, Park Café, Sarah Bray, Marion Welter και Modern Times.
Νικητής | |
Δεύτερη θέση | |
Τρίτη θέση | |
Τελευταία θέση | |
X
|
Αποχώρηση |
Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1956 | Μισέλ Αρνό [18] | Γαλλικά | "Ne crois pas" | 2[19] | N/A[α] | Όχι ημιτελικοί | |
1956 | Μισέλ Αρνό | Γαλλικά | "Les amants de minuit" | 2 [19] | |||
1957 | Ντανιέλ Ντιπρέ [20] | Γαλλικά | "Amours mortes" | 4 | 8 | ||
1958 | Σολάνζ Μπερί [21] | Γαλλικά | "Un grand amour" | 9 | 1 | ||
1959 | Δεν συμμετείχε | ||||||
1960 | Καμίλο Φέλγκεν [22] | Λουξεμβουργιανά | "So laang we's du do bast" | 13 | 1 | ||
1961 | Ζαν Κλοντ Πασκάλ | Γαλλικά | "Nous les amoureux" | 1 | 31 | ||
1962 | Καμίλο Φέλγκεν | Γαλλικά | "Petit bonhomme" | 3 | 11 | ||
1963 | Νάνα Μούσχουρη [23] | Γαλλικά | "À force de prier" | 8 | 13 | ||
1964 | Ιγκ Οφρέ [24] | Γαλλικά | "Dès que le printemps revient" | 4 | 14 | ||
1965 | Φρανς Γκαλ | Γαλλικά | "Poupée de cire, poupée de son" | 1 | 32 | ||
1966 | Μισέλ Τορ [25] | Γαλλικά | "Ce soir je t'attendais" | 10 | 7 | ||
1967 | Βίκυ Λέανδρος [26] | Γαλλικά | "L'amour est bleu" | 4 | 17 | ||
1968 | Κρις Μπαλντό [27] | Γαλλικά | "Nous vivrons d'amour" | 11 | 5 | ||
1969 | Ρομιάλντ [28] | Γαλλικά | "Catherine" | 11 | 7 | ||
1970 | Νταβίντ Αλεξάντρ Βίντερ [29] | Γαλλικά | "Je suis tombé du ciel" | 12 | 0 | ||
1971 | Μονίκ Μελσέν [30] | Γαλλικά | "Pomme, pomme, pomme" | 13 | 70 | ||
1972 | Βίκυ Λέανδρος | Γαλλικά | "Après toi" | 1 | 128 | ||
1973 | Αν Μαρί Νταβίντ | Γαλλικά | "Tu te reconnaîtras" | 1 | 129 | ||
1974 | Αϊρίν Σιρ [31] | Γαλλικά, Αγγλικά | "Bye Bye I Love You" | 4 | 14 | ||
1975 | Geraldine [32] | Γαλλικά | "Toi" | 5 | 84 | ||
1976 | Γιούργκεν Μάρκους [33] | Γαλλικά | "Chansons pour ceux qui s'aiment" | 14 | 17 | ||
1977 | Anne-Marie B [34] | Γαλλικά | "Frère Jacques" | 16 | 17 | ||
1978 | Baccara [35] | Γαλλικά | "Parlez-vous français?" | 7 | 73 | ||
1979 | Ζαν Μανσόν [36] | Γαλλικά | "J'ai déjà vu ça dans tes yeux" | 13 | 44 | ||
1980 | Sophie & Magaly [37] | Γαλλικά | "Papa Pingouin" | 9 | 56 | ||
1981 | Ζαν Κλοντ Πασκάλ | Γαλλικά | "C'est peut-être pas l'Amérique" | 11 | 41 | ||
1982 | Svetlana [38] | Γαλλικά | "Cours après le temps" | 6 | 78 | ||
1983 | Κορίν Ερμές | Γαλλικά | "Si la vie est cadeau" | 1 | 142 | ||
1984 | Σοφί Καρλ [39] | Γαλλικά | "100% d'amour" | 10 | 39 | ||
1985 | Μάργκο[40], Φρανκ Ολιβιέ[41], Ντάιαν Σόλομον[42] Αϊρίν Σιρ[43], Κρίς[44] & Μάλκολμ Ρόμπερτς [45] |
Γαλλικά | "Children, Kinder, Enfants" | 13 | 37 | ||
1986 | Σερίς Στίβενς [46] | Γαλλικά | "L'amour de ma vie" | 3 | 117 | ||
1987 | Plastic Bertrand [47] | Γαλλικά | "Amour, Amour" | 21 | 4 | ||
1988 | Λάρα Φαμπιάν | Γαλλικά | "Croire" | 4 | 90 | ||
1989 | Park Café [48] | Γαλλικά | "Monsieur" | 20 | 8 | ||
1990 | Σελίν Καρζό [49] | Γαλλικά | "Quand je te rêve" | 13 | 38 | ||
1991 | Σάρα Μπρε [50] | Γαλλικά | "Un baiser volé" | 14 | 29 | ||
1992 | Μαριόν Βέλτερ [51] & Kontinent [52] | Λουξεμβουργιανά | "Sou fräi" | 21 | 10 | ||
1993 | Modern Times [53] | Γαλλικά, Λουξεμβουργιανά | "Donne-moi une chance" | 20 | 11 | Kvalifikacija za Millstreet | |
Δεν συμμετέχει από το 1994 ως σήμερα |
Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού EurovisionΕπεξεργασία
Χρονιά | Καλλιτέχνης | Γλώσσα | Τίτλος | 2ος γύρος | Βαθμοί | 1ος γύρος | Βαθμοί | Θέση (το 1965) | Βαθμοί (το 1965) |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1965 | Φρανς Γκαλ | Γαλλικά | "Poupée de cire, poupée de son" | Δεν προκρίθηκε | 14 | 37 | 1 | 32 |
Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία
Μέχρι το 1993, το ιστορικό ψηφοφορίας του Λουξεμβούργου έχει ως εξής:
|
|
ΔιοργανώσειςΕπεξεργασία
Χρονιά | Πόλη | Τοποθεσία | Παρουσιαστές |
---|---|---|---|
1962 | Πόλη του Λουξεμβούργου | Villa Louvigny | Μιρέιγ Ντελανουά |
1966 | Ζοσιάν Σεν | ||
1973 | Μεγάλο Θέατρο του Λουξεμβούργου | Έλγκα Γκιτόν | |
1984 | Δημοτικό Θέατρο | Ντεζιρέ Νόσμπους |
Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε το ΛουξεμβούργοΕπεξεργασία
Στους τελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Χρονιά | → 12 βαθμοί | → 10 βαθμοί | → 8 βαθμοί |
---|---|---|---|
1956–1974 | Άλλο σύστημα ψηφοφορίας | ||
1975 | Ηνωμένο Βασίλειο | Ολλανδία | Γερμανία |
1976 | Μονακό | Γαλλία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1977 | Ηνωμένο Βασίλειο | Γαλλία | Ιρλανδία |
1978 | Ισραήλ | Ιρλανδία | Ελβετία |
1979 | Γαλλία | Ισπανία | Ισραήλ |
1980 | Ολλανδία | Σουηδία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1981 | Γαλλία | Ιρλανδία | Ελβετία |
1982 | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισραήλ | Τουρκία |
1983 | Γερμανία | Ισραήλ | Γιουγκοσλαβία |
1984 | Βέλγιο | Ιταλία | Ισπανία |
1985 | Ιταλία | Γερμανία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1986 | Ελβετία | Βέλγιο | Γερμανία |
1987 | Γαλλία | Ιρλανδία | Ολλανδία |
1988 | Ολλανδία | Γαλλία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1989 | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισπανία | Γαλλία |
1990 | Γερμανία | Ιταλία | Ισλανδία |
1991 | Ελβετία | Μάλτα | Ιρλανδία |
1992 | Μάλτα | Ιρλανδία | Ισραήλ |
1993 | Ελβετία | Ιταλία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1994–2020 | Δε συμμετείχε |
Στους ημιτελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Έτος | → 12 βαθμοί | → 10 βαθμοί | → 8 βαθμοί |
---|---|---|---|
1956–1993 | Όχι ημιτελικοί |
Σχετική συμμετοχήΕπεξεργασία
Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμώνΕπεξεργασία
Χρονιά | Τηλεοπτικός σχολιαστής | Ραδιοφωνικός σχολιαστής | Εκπρόσωπος βαθμών | Ref. |
---|---|---|---|---|
1956 | Σχολιασμός μέσω RTF ανάμεσα στα χρόνια 1956 και 1961 | Όχι ραδιοφωνική εκπομπή | Όχι εκπρόσωπος βαθμών | |
1957 | Πιέρ Μπελμάρ | |||
1958 | ||||
1959 | Δε συμμετείχε | |||
1960 | Άγνωστο | |||
1961 | ||||
1962 | Νικόλ Βέντρες | Ζακ Ναβαντί | ||
1963 | Σχολιασμός μέσω ORTF ανάμεσα στα χρόνια 1963 και 1965 | Άγνωστο | ||
1964 | ||||
1965 | ||||
1966 | Ζακ Ναβαντί | Καμίλο Φέλγκεν | ||
1967 | Άγνωστο | |||
1968 | ||||
1969 | ||||
1970 | Καμίλο Φέλγκεν | |||
1971 | Όχι εκπρόσωπος βαθμών | |||
1972 | ||||
1973 | ||||
1974 | Άγνωστο | |||
1975 | ||||
1976 | Αντρέ Τοράν | Ζακ Αρβεΐ | ||
1977 | ||||
1978 | ||||
1979 | ||||
1980 | ||||
1981 | Ζακ Ναβαντί και Μαριλέν Μπέργκμαν | |||
1982 | Μαριλέν Μπέργκμαν | |||
1983 | Βαλερί Σαρν | |||
1984 | Βαλερί Σαρν και Ζακ Ναβαντί | |||
1985 | Βαλερί Σαρν | Φρεντερίκ Ριέ | ||
1986 | ||||
1987 | ||||
1988 | Ζαν-Λουκ Μπερτράν | |||
1989 | ||||
1990 | ||||
1991 | ||||
1992 | Μορίς Μολιτό | Άγνωστο | Άγνωστο | |
1993 | ||||
1994–2021 | Δε μεταδόθηκε | Δε μεταδόθηκε | Δε συμμετείχε |
Διευθυντές ορχηστρώνΕπεξεργασία
Χρονιά | Μαέστρος[β] | Μουσική Διεύθυνση | Σημ. | Ref. |
---|---|---|---|---|
1956 | Ζακ Λασρί | N/A | [54] | |
1957 | Γουίλι Μπέρκινγκ | [γ] | ||
1958 | Ντόλφ βαν ντερ Λίντεν | |||
1960 | Έρικ Ρόμπινσον | |||
1961 | Λεό Σολιάκ | |||
1962 | Ζαν Ροντερές | Ζαν Ροντερές | [δ] | |
1963 | Έρικ Ρόμπινσον | N/A | [γ] | |
1964 | Ζακ Ντενζάν | |||
1965 | Αλέν Γκοραγκέρ | |||
1966 | Ζαν Ροντερές | Ζαν Ροντερές | [ε] | |
1967 | Κλοντ Ντενζάν | N/A | ||
1968 | Αντρέ Μπορλί | |||
1969 | Αουγκούστο Αλχέρο | [γ] | ||
1970 | Ρεϊμόν Λεφέρ | [55] | ||
1971 | Ζαν Κλοντρίκ | |||
1972 | Κλάους Μινρό | |||
1973 | Πιέρ Καό | Πιέρ Καό | ||
1974 | Τσαρλς Μπλάκγουελ | N/A | ||
1975 | Φιλ Κουλτέρ | |||
1976 | Γιο Πλε | |||
1977 | Τζόνι Αρτχέι | |||
1978 | Ρολφ Σόγια | |||
1979 | Ερβέ Ροΐ | |||
1980 | Νορμπέρ Ντάουμ | [56] | ||
1981 | Ζοέλ Ροσέ | |||
1982 | Ζαν Κλοντρίκ | |||
1983 | Μισέλ Μπερνόλ | |||
1984 | Πασκάλ Στιβ | Πιέρ Καό | [ζ] | |
1985 | Νορμπέρ Ντάουμ | N/A | ||
1986 | Ρολφ Σόγια | |||
1987 | Αλέκ Μανσιόν | |||
1988 | Ρεζί Ντιπρέ | |||
1989 | Μπενουά Κάουφμαν | [γ] | ||
1990 | Τιερί Ντιρμπέ | |||
1991 | Φρανσίς Γκογιά | |||
1992 | Κριστιάν Ζακόμπ | |||
1993 | Φρανσίς Γκογιά |
ΆλμπουμΕπεξεργασία
Η Solange Berry στο Χίλφερσουμ (1958)
Ο Camillo Felgen στο Λουξεμβούργο (1962)
Ο David Alexandre Winter στο Άμστερνταμ (1970)
Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία
ΣημειώσειςΕπεξεργασία
- ↑ Τα πλήρη αποτελέσματα του πρώτου διαγωνισμού είναι άγνωστα, αφού μόνο ο νικητής ανακοινώθηκε. Ο επίσημος ιστότοπος της Eurovision τοποθετεί όλα τα υπόλοιπα τραγούδια στη δεύτερη θέση.
- ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Λουξεμβούργιοι εκτός αν έχουν σημαία
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.
- ↑ Διηύθυνε, επίσης, την Ισπανική συμμετοχή.
- ↑ Διηύθυνε, επίσης, τις συμμετοχές του Βελγίου και της Ελβετίας.
- ↑ Ο Καό διηύθυνε τις συμμετοχές της Κύπρου και της Γερμανίας.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Luxembourg plans return to Eurovision?». eurovision.tv. EBU. 27 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 «Eurovision Song Contest: rumors sulla partecipazione, la precisazione di Rtv». smtvsanmarino.sm. SMRTV. 29 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ Bakker, Sietse (22 Απριλίου 2003). «Luxembourg back in Eurovision next year?». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2003.
- ↑ Bakker, Sietse (19 Οκτωβρίου 2003). «Luxembourg might withdraw again from Eurovision». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2003.
- ↑ Bakker, Sietse (3 Νοεμβρίου 2003). «Luxembourg won't participate in 2004». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2003.
- ↑ Philips, Roel (29 Ιανουαρίου 2004). «Luxembourg back in 2005?». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2004.
- ↑ Philips, Roel (13 Οκτωβρίου 2004). «'Luxembourg never to return to the contest'». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2003.
- ↑ «RTL not interested in Eurovision 2009». Oikotimes. 12 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2008.
- ↑ Kuipers, Michael (12 Ιουνίου 2008). «Luxembourg: "No interest!"». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2008.
- ↑ Costa, Nelson (16 Οκτωβρίου 2008). «Marion, Vânia and Corinne Hermès in OGAE gala». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ Floras, Stella (1 Νοεμβρίου 2008). «OGAE Luxembourg: Eurovision fun and glamour». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ Luxembourg: RTL will not return to Eurovision in 2015
- ↑ Luxembourg: Joint participation with San Marino?
- ↑ Το Λουξεμβούργο σχεδιάζει να επιστρέψει στην Eurovision;
- ↑ «Luxembourg's Eurovision return is "misunderstanding"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2016.
- ↑ Luxembourg: Will not participate in Eurovision 2017
- ↑ Luxembourg: Government committee to debate eurovision return
- ↑ (Michèle Arnaud, Γαλλίδα, γεννημένη ως Micheline Caré, 18 Μαρτ. 1919 - 30 Μαρτ. 1998) (1η φορά)
- ↑ 19,0 19,1 Barclay, Simon. The Complete and Independent Guide to the Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 2010. Silverthorn Press. σελ. 24. ISBN 978-1-4457-8415-1. Text "date17-6- 2010" ignored (βοήθεια)
- ↑ (Danièle Dupré, 1938 - 24 Νοεμ. 2013)
- ↑ (Solange Berry, Βελγίδα, γ. 23 Νοεμ. 1932), Eurovision Spain Αρχειοθετήθηκε 2019-01-07 στο Wayback Machine.
- ↑ (Camillo Felgen, 17 Νοεμ. 1920 - 16 Ιουλ. 2005) (1η φορά)
- ↑ (Ελληνίδα, γ. 13 Οκτ. 1934)
- ↑ (Hugues Aufray, Γάλλος, γ. 18 Αυγ. 1929)
- ↑ (Michelle Cléberte Tort, γ. 7 Απρ. 1947)
- ↑ (Ελληνίδα, Βασιλική, βαρόνη φον Ρούφιν (von Ruffin), γενν, ως Βασιλική Παπαθανασίου, γ. 23 Αυγ. 1949 ή 1952) (1η φορά)
- ↑ (Chris Baldo, πραγμ. όνομα Christian Baldauff, 24 Ιουν. 1943 - 24 Ιαν. 1995) & Σοφί Γκαρέλ (Sophie Garel, γ. 22 Απρ. 1942 στην Αλγερία)
- ↑ (Romuald Figuier, Γάλλος, γ. 5 Μαΐου 1941)
- ↑ (David Alexandre Winter , Γάλλος, γενν. στην Ολλανδία ως Leon Kleerekoper, γ. 4 Απρ. 1943)
- ↑ (Monique Melsen, γ. 24 Φεβρ. 1951)
- ↑ (Ireen Sheer, γερμανοβρετανίδα, γενν. στο Ηνωμένο Βασίλειο ως Αϊρίν Γούλντριτζ, 25 Φεβρ. 1949, 1η φορά). Εκπροσώπησε και τη Γερμανία στο διαγωνισμό του 1978.
- ↑ (Ιρλανδή, Geraldine Branagan)
- ↑ (Γερμανός, Jürgen Marcus, κατά κόσμον Jürgen Beumer, 6 Ιουν. 1948 - 29 Μαΐου 2018)
- ↑ (Γαλλίδα, πλήρες όνομα: Anne-Marie Besse)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τις ισπανίδες Μάιτε Ματέος (Mayte Mateos, γ. 7 Φεβρ. 1951) και Μαρία Μεντιόλα (María Mendiola, γ. 4 Απρ. 1952 - θ. 11 Σεπτ. 2021). Έγιναν διάσημες διεθνώς με την επιτυχία τους "Yes Sir, I Can Boogie" (1977), που έφτασε στην κορυφή των τσαρτς στην Ευρώπη.
- ↑ (Jeane Manson, Αμερικανίδα, γ. ως Τζιν Μάνσον, 1η Οκτ. 1950)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τις δίδυμες αδερφές Σοφί και Μαγκαλί Ζιλ (Sophie και Magaly Gilles). Η Μαγκαλί προσβλήθηκε από AIDS και πέθανε το 1996. Πληροφορίες για το ντουέτο (Γαλλικά)
- ↑ (Γαλλίδα, πραγμ. όνομα Claire de Loutchek)
- ↑ (Sophie Carle, γ. 7 Ιουν. 1964)
- ↑ (Annemieke Verdoorn, Ολλανδέζα ηθοποιός, γ. 8 Αυγ. 1961)
- ↑ (Franck Olivier)
- ↑ (Diane Solomon, Αμερικάνα)
- ↑ (2η φορά)
- ↑ (Γερμανός, Christian Klusáček, γ. 13 Μαρτ. 1946 - 2 Ιουλ. 2017)
- ↑ (Άγγλος, 31 Μαρτ. 1944 - 7 Φεβρ. 2003)
- ↑ (Sherisse Stevens, κατά κόσμον Sherisse Laurence, γεννημένη στον Καναδά)
- ↑ Ψευδώνυμο του Βέλγου Roger Allen François Jouret (γ. 24 Φεβρ. 1954)
- ↑ Συγκρότημα ενεργό το 1986-93. Μέλη: Ρομ Χεκ (Rom Heck) (1η φορά), Μάγκι Παρκ (Maggie Parke) και Γκαστ Βάλτσινγκ (Gast Waltzing, γ. 13 Αυγ. 1956)
- ↑ (Γαλλίδα, Céline Carzo, γ. 1972)
- ↑ (Sarah Bray, κατά κόσμον Monique Wersant, γ. 9 Σεπτ. 1966)
- ↑ (Marion Welter. γ. 1965)
- ↑ Συγκρότημα με μέλη τους: Μαριόν Βέλτερ, τους τραγουδοποιούς Αμπ βαν Γκόορ (Ab van Goor) και Γιανγκ Λίνστερ ( Jang Linster). Στη σκηνή ήταν τα μέλη Άντερ Χιρτ (Ander Hirtt), Πάρικ Χάρτερτ (πλήκτρα), Ρομ Χεκ (κιθάρα, 2η φορά) και Γκόρντον Σμιθ (μπάσο)
- ↑ Ντουέτο της ποπ, ενεργό ως τη δεκαετία του '90, με μέλη τους λουξεμβούργιους Σιμόνε Βάις (Simone Weis) και Τζίμι Μάρτιν (Jimmy Martin)
- ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9.