Συμμετοχή του Λουξεμβούργου στη Eurovision
Το Λουξεμβούργο συμμετείχε στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 38 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο του στον πρώτο διαγωνισμό το 1956. Από το 1956 έως το 1993, το Λουξεμβούργο έχασε μόνο ένα διαγωνισμό, το 1959. Από το 1994 έως το 2023, το Λουξεμβούργο δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό. Το Λουξεμβούργο έχει κερδίσει τον διαγωνισμό πέντε φορές. Μόνο οι Ιρλανδία (επτά) και Σουηδία (επτά) έχουν περισσότερες νίκες.
Λουξεμβούργο | |
---|---|
Τηλεοπτ. φορέας | RTL |
Εθνικοί τρόποι επιλογής | Εσωτερική επιλογή
1956–1958
1960-1964 1965 (καλλιτέχνης) 1966-1970 1972-1975 1977 1979–1988 1989 (καλλιτέχνης) 1990–1991 1992 (καλλιτέχνης) 1993 Εθνικός τελικός
1965 (τραγούδι)
1971 1976 1978 1989 (τραγούδι) 1992 (τραγούδι) 2024 |
Γενική συμμετοχή | |
Συμμετοχές | 38 |
Διοργανώσεις | 1962, 1966, 1973, 1984 |
Πρώτη συμμετοχή | 1956 |
Καλύτερη θέση | 1η: 1961, 1965, 1972, 1973, 1983 |
Χειρότερη θέση | Τελευταία: 1958, 1960, 1970 |
Μηδέν βαθμοί | 1970 |
Επιπλέον σύνδεσμοι | |
Η σελίδα του Λουξεμβούργου στο Eurovision.tv |
Η πρώτη νίκη του Λουξεμβούργου ήταν το 1961 όταν ο Ζαν Κλοντ Πασκάλ κέρδισε με το τραγούδι "Nous les amoureux". Η Φρανς Γκαλ έδωσε τη δεύτερη νίκη τους το 1965 με το "Poupée de cire, poupée de son". Το Λουξεμβούργο πέτυχε αλλεπάλληλες νίκες στις αρχές της δεκαετίας του 1970, με τη Βίκυ Λέανδρος να κερδίζει στο Εδιμβούργο το 1972 με το τραγούδι "Après toi" και την Αν Μαρί Νταβίντ να κερδίζει το 1973 με το "Tu te reconnaîtras". Η πέμπτη νίκη του Λουξεμβούργου ήταν το 1983 όταν η Κορίν Ερμές κέρδισε με το "Si la vie est cadeau". Μετά τη διοργάνωση του διαγωνισμού 1984, το Λουξεμβούργο δυσκολεύτηκε να επηρεάσει, φτάνοντας μόνο δύο φορές στην πρώτη δεκάδα, με την Σερίς Στίβενς τρίτη (1986) και τη Λάρα Φαμπιάν τέταρτη (1988). Από τότε που υποβιβάστηκε από τη συμμετοχή το 1994, η χώρα αποσύρθηκε, με την χώρα να ανακοινώνει την επιστροφή της στον διαγωνισμό του 2024 μετά από 31 χρόνια απουσίας.[εκκρεμεί παραπομπή]
Το 2014, η Υπουργός Πολιτισμού του Λουξεμβούργου, Μάγκι Νέιγκελ, εξέφρασε την επιθυμία της να επιστρέψει η χώρα στο διαγωνισμό,[1][2][3] αλλά αυτό διευκρινίστηκε αργότερα ως "παρεξήγηση".[4] Έχει προταθεί συνεργασία με τον Άγιος Μαρίνος το 2014,[5][6] αλλά αργότερα το SMRTV διευκρίνισε ότι το έργο δεν θα προχωρήσει λόγω προβλημάτων χρηματοδότησης.[7] Το Λουξεμβούργο επιστρέφει στον διαγωνισμό το 2024.[8]
Πρόσφατη ιστορία
ΕπεξεργασίαΤο 2004, το RTL επρόκειτο να επιστρέψει στην Eurovision μετά από απουσία 11 ετών.[9] Ωστόσο, μετά από νομισματικά ζητήματα, το Λουξεμβούργο αποσύρθηκε.[10][11] Ισχυρές φήμες ανέφεραν ότι το RTL θα συμμετείχε στο διαγωνισμό του 2005.[12] Ωστόσο, το RTL αποφάσισε αργότερα εναντίον και δήλωσε ότι δεν θα "επιστρέψουν" ποτέ.[13] Το 2008, το RTL επανέλαβε αργότερα την έλλειψη ενδιαφέροντος για την επιστροφή στο διαγωνισμό.[14][15]
OGAE Λουξεμβούργο
ΕπεξεργασίαΤα τελευταία χρόνια το υποκατάστημα OGAE του Λουξεμβούργου προωθήσει το Λουξεμβούργο για να επιστρέψει στον διαγωνισμό. Το συνέδριο του 2008 που φιλοξένησε ο οργανισμός με τους Λουξεμβουργιανούς συμμετέχοντες Κορίν Ερμές και Μαριόν Βέλτερ, καθώς και την Πορτογαλίδα συμμετέχοντα του 2008 Βάνια Φερνάντες, έλαβε μεγάλη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης στη χώρα, με το RTL να κάνει ρεπορτάζ δύο φορές για την εκδήλωση, και ήταν παρόντες για συνέντευξη από την Ερμές.[16][17]
Ευκαιρίες για επιστροφή
ΕπεξεργασίαΈχει προταθεί ότι η αποστολή δημόσιας υπηρεσίας του RTL Télé Lëtzebuerg, η οποία εστιάζεται έντονα στην παροχή ειδησεογραφικού και ενημερωτικού περιεχομένου των Λουξεμβούργου στο τηλεοπτικό κοινό του Λουξεμβούργου, καθώς και το καθεστώς της RTL ως εισηγμένης εταιρείας, αποτελούν σημαντικά εμπόδια για την επιστροφή της χώρας στην διαγωνισμός.[18] Ο Όμιλος RTL, ωστόσο, εξακολουθεί να είναι μέλος της EBU,[19] κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό.
Τον Σεπτέμβριο του 2009, ανακοινώθηκε ότι το RTL σκέφτηκε σοβαρά να επιστρέψει στον διαγωνισμό το 2010. Ωστόσο, θα έπρεπε να εξασφαλίσουν αμοιβές σχετικά με τη συμμετοχή και τα έξοδα του καλλιτέχνη.[20] Αν και φημολογήθηκε ότι το Λουξεμβούργο θα επέστρεφε στην έκδοση του 2012, το RTL ανακοίνωσε ότι δεν υπάρχουν τέτοιες προθέσεις προς το παρόν.[21]
Στις 31 Ιουλίου 2014, το RTL Télé Lëtzebuerg επιβεβαίωσε ότι το Λουξεμβούργο δεν θα επέστρεφε στον διαγωνισμό το 2015.[22] Αναφέρθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2014 ότι η υπουργός Πολιτισμού της χώρας, Μάγκι Νέιγκελ, εξέφρασε την επιθυμία της να επιστρέψει η χώρα στον διαγωνισμό.[2][3] Αυτό επιβεβαιώθηκε αργότερα από τη Νέιγκελ ότι ήταν μια "παρεξήγηση" και ότι η χώρα δεν θα επέστρεφε.[4] Μια συνεργασία με τον Άγιος Μαρίνος έχει προταθεί από τον ραδιοτηλεοπτικό φορέα SMRTV και τον τραγουδιστή Τιερί Μερς,[5] αλλά αργότερα το SMRTV διευκρίνισε ότι έχουν γίνει μόνο συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών και ότι ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας αξιολογεί άλλες προτάσεις.[6] Ωστόσο, στις 24 Νοεμβρίου 2014, ανακοινώθηκε ότι ο Μερς απέτυχε να συγκεντρώσει τα απαραίτητα κεφάλαια εγκαίρως για να προχωρήσει το έργο.[7]
Στις 21 Ιουνίου 2016, η Επιτροπή Αναφορών της κυβέρνησης του Λουξεμβούργου έλαβε πέντε αναφορές για διάφορα θέματα σχετικά με το Μεγάλο Δουκάτο. Ένα από αυτά ήταν να επιστρέψει το Λουξεμβούργο στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Η κυβέρνηση του Λουξεμβούργου διεξήγαγε στη συνέχεια μια συζήτηση για να συζητήσει τις προτάσεις που περιέχονται στην αναφορά και την πιθανή επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό.[23] Ωστόσο, το RTL επανέλαβε την πρόθεσή του να μην συμμετάσχει στις 22 Αυγούστου.[24]
Αιτία μη συμμετοχής και Απουσίες
ΕπεξεργασίαΜεταξύ του 1956 και του 1993, το Λουξεμβούργο απουσίασε μόνο μία φορά, το 1959. Ωστόσο, το 1993 το Λουξεμβούργο υποβιβάστηκε από τη συμμετοχή στο διαγωνισμό του 1994 και επέστρεψε στην έκδοση του 2024 με την τραγουδίστρια "Tali" να εκπροσωπεί τη χώρα με το τραγούδι "Fighter" και να τερματίσει στη 13η θέση στον τελικό.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το RTL, παρότι μέχρι και σήμερα είναι μέλος της EBU, έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικό κανάλι, και μεγάλος μιντιακός όμιλος της χώρας, βγαίνοντας ακόμη και έκτος της Επικράτειας του Λουξεμβούργου (σε Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία και Πολωνία), ενώ η κυβέρνηση του Λουξεμβούργου, δεν προτίθεται να επενδύσει στον τομέα της Eurovision, και απέχει εδώ και πολλές δεκαετίες, ενώ ο διαγωνισμός δεν μεταδίδεται τηλεοπτικά εδώ και πολλά χρόνια στην χώρα.
Επίσης το Λουξεμβούργο, είναι αρκετά μικρή χώρα, ενώ πριν αποχωρήσει η χώρα οριστικά από τον θεσμό, το 1993, ο διαγωνισμός, έκανε χαμηλές τηλεθεάσεις, ενώ τα τελευταία χρόνια, που πρότεινε η EBU, την επιστροφή του Λουξεμβούργου στον διαγωνισμό, το RTL, τους ξεκαθάρισε ότι "οι μικρές χώρες της Ευρώπης, δεν έχουν θέση πλέον να συμμετάσχουν στην Eurovision", και πράγματι ισχύει αυτό διότι εκτός από το Λουξεμβούργο, δεν συμμετέχουν εδώ και πολλά χρόνια στην Eurovision, και άλλες μικρές χώρες της Ευρώπης η Ανδόρρα και το Μονακό, για τους ίδιους λόγους εδώ στην ίδια λογική, κινείται και το Λιχτενστάιν, το οποίο δεν θέλει να δημιουργήσει Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, για λόγους κόστους, αλλά και του ότι δεν συμμετείχε ποτέ στην Eurovision.
Συμμετοχές
ΕπεξεργασίαΛόγω του μικρού μεγέθους της χώρας και της τάσης του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού για εσωτερική επιλογή, οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες στο Λουξεμβούργο προέρχονταν από έξω από το Μεγάλο Δουκάτο, κυρίως από τη Γαλλία. Οι Σολάνζ Μπερί, Plastic Bertrand και Λάρα Φαμπιάν ήταν από το Βέλγιο, οι Νάνα Μούσχουρη και Βίκυ Λέανδρος από την Ελλάδα, οι Νταβίντ Αλεξάντρ Βίντερ και Margo από την Ολλανδία, οι Αϊρίν Σιρ και Μάλκολμ Ρόμπερτς από το Ηνωμένο Βασίλειο, η Geraldine από την Ιρλανδία, οι Γιούργκεν Μάρκους και Κρις Ρόμπερτς από τη Γερμανία, οι Baccara από την Ισπανία, οι Ζαν Μανσόν, Maggie Parke και Ντάιαν Σόλομον από τις Ηνωμένες Πολιτείες και Σερίς Στίβενς από τον Καναδά. Και οι πέντε από τους νικητές καλλιτέχνες από το Λουξεμβούργο ήταν ξένοι, τέσσερις ήταν Γάλλοι και μια ήταν Ελληνίδα. Από τις 38 συμμετοχές συνολικά και ακόμη περισσότερους ερμηνευτές, μόνο οι ακόλουθες εννέα ήταν εγγενείς στο Λουξεμβούργο: Camillo Felgen, Chris Baldo, Monique Melsen, Sophie Carle, Franck Olivier, Park Café, Sarah Bray, Marion Welter και Modern Times.
1
|
Νικητής |
2
|
Δεύτερη θέση |
3
|
Τρίτη θέση |
Τελευταία θέση |
Χρονιά | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1956 | Μισέλ Αρνό[25] | "Ne crois pas" | Γαλλικά | 2[26] | —[α] | Όχι ημιτελικοί | |
"Les amants de minuit" | Γαλλικά | 2[26] | |||||
1957 | Ντανιέλ Ντιπρέ[27] | "Amours mortes (tant de peine)" | Γαλλικά | 4 | 8 | ||
1958 | Σολάνζ Μπερί[28] | "Un grand amour" | Γαλλικά | 9 | 1 | ||
1959 | Δε συμμετείχε | ||||||
1960 | Καμίλο Φέλγκεν[29] | "So laang we's du do bast" | Λουξεμβουργιανά | 13 | 1 | ||
1961 | Ζαν Κλοντ Πασκάλ | "Nous les amoureux" | Γαλλικά | 1 | 31 | ||
1962 | Καμίλο Φέλγκεν | "Petit bonhomme" | Γαλλικά | 3 | 11 | ||
1963 | Νάνα Μούσχουρη | "À force de prier" | Γαλλικά | 8 | 13 | ||
1964 | Ιγκ Οφρέ[30] | "Dès que le printemps revient" | Γαλλικά | 4 | 14 | ||
1965 | Φρανς Γκαλ | "Poupée de cire, poupée de son" | Γαλλικά | 1 | 32 | ||
1966 | Μισέλ Τορ[31] | "Ce soir je t'attendais" | Γαλλικά | 10 | 7 | ||
1967 | Βίκυ Λέανδρος | "L'amour est bleu" | Γαλλικά | 4 | 17 | ||
1968 | Κρις Μπαλντό[32] & Σοφί Γκαρέλ[33] | "Nous vivrons d'amour" | Γαλλικά | 11 | 5 | ||
1969 | Ρομιάλντ[34] | "Catherine" | Γαλλικά | 11 | 7 | ||
1970 | Νταβίντ Αλεξάντρ Βίντερ[35] | "Je suis tombé du ciel" | Γαλλικά | 12 | 0 | ||
1971 | Μονίκ Μελσέν[36] | "Pomme, pomme, pomme" | Γαλλικά | 13 | 70 | ||
1972 | Βίκυ Λέανδρος | "Après toi" | Γαλλικά | 1 | 128 | ||
1973 | Αν Μαρί Νταβίντ | "Tu te reconnaîtras" | Γαλλικά | 1 | 129 | ||
1974 | Αϊρίν Σιρ[37] | "Bye Bye I Love You" | Γαλλικά, Αγγλικά | 4 | 14 | ||
1975 | Geraldine[38] | "Toi" | Γαλλικά | 5 | 84 | ||
1976 | Γιούργκεν Μάρκους[39] | "Chansons pour ceux qui s'aiment" | Γαλλικά | 14 | 17 | ||
1977 | Anne-Marie B[40] | "Frère Jacques" | Γαλλικά | 16 | 17 | ||
1978 | Baccara[41] | "Parlez-vous français?" | Γαλλικά | 7 | 73 | ||
1979 | Ζαν Μανσόν[42] | "J'ai déjà vu ça dans tes yeux" | Γαλλικά | 13 | 44 | ||
1980 | Sophie & Magaly[43] | "Papa Pingouin" | Γαλλικά | 9 | 56 | ||
1981 | Ζαν Κλοντ Πασκάλ | "C'est peut-être pas l'Amérique" | Γαλλικά | 11 | 41 | ||
1982 | Svetlana[44] | "Cours après le temps" | Γαλλικά | 6 | 78 | ||
1983 | Κορίν Ερμές | "Si la vie est cadeau" | Γαλλικά | 1 | 142 | ||
1984 | Σοφί Καρλ[45] | "100% d'amour" | Γαλλικά | 10 | 39 | ||
1985 | Μάργκο[46], Φρανκ Ολιβιέ[47], Ντάιαν Σόλομον[48] Αϊρίν Σιρ, Κρίς[49] & Μάλκολμ Ρόμπερτς [50] |
"Children, Kinder, Enfants" | Γαλλικά, Γερμανικά, Αγγλικά | 13 | 37 | ||
1986 | Σερίς Στίβενς[51] | "L'amour de ma vie" | Γαλλικά | 3 | 117 | ||
1987 | Plastic Bertrand[52] | "Amour, Amour" | Γαλλικά | 21 | 4 | ||
1988 | Λάρα Φαμπιάν | "Croire" | Γαλλικά | 4 | 90 | ||
1989 | Park Café[53] | "Monsieur" | Γαλλικά | 20 | 8 | ||
1990 | Σελίν Καρζό[54] | "Quand je te rêve" | Γαλλικά | 13 | 38 | ||
1991 | Σάρα Μπρε[55] | "Un baiser volé" | Γαλλικά | 14 | 29 | ||
1992 | Μαριόν Βέλτερ[56] & Kontinent[57] | "Sou fräi" | Λουξεμβουργιανά | 21 | 10 | ||
1993 | Modern Times[58] | "Donne-moi une chance" | Γαλλικά, Λουξεμβουργιανά | 20 | 11 | Kvalifikacija za Millstreet | |
Δε συμμετείχε από το 1994 έως το 2023 | |||||||
2024 | Τάλι | "Fighter" | Γαλλικά, Αγγλικά | 13 | 103 | 5 | 117 |
Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision
ΕπεξεργασίαΧρονιά | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα | 2ος γύρος | Βαθμοί | 1ος γύρος | Βαθμοί | Θέση (το 1965) | Βαθμοί (το 1965) |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1965 | Φρανς Γκαλ | "Poupée de cire, poupée de son" | Γαλλικά | Δεν προκρίθηκε | 14 | 37 | 1 | 32 |
Ιστορικό ψηφοφορίας
ΕπεξεργασίαΜέχρι το 1993, το ιστορικό ψηφοφορίας του Λουξεμβούργου έχει ως εξής:
|
|
Διοργανώσεις
ΕπεξεργασίαΧρονιά | Πόλη | Τοποθεσία | Παρουσιαστές |
---|---|---|---|
1962 | Πόλη του Λουξεμβούργου | Villa Louvigny | Μιρέιγ Ντελανουά |
1966 | Ζοσιάν Σεν | ||
1973 | Μεγάλο Θέατρο του Λουξεμβούργου | Έλγκα Γκιτόν | |
1984 | Δημοτικό Θέατρο | Ντεζιρέ Νόσμπους |
Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε το Λουξεμβούργο
ΕπεξεργασίαΣτους τελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Χρονιά | → 12 βαθμοί | → 10 βαθμοί | → 8 βαθμοί |
---|---|---|---|
1956–1974 | Άλλο σύστημα ψηφοφορίας | ||
1975 | Ηνωμένο Βασίλειο | Ολλανδία | Γερμανία |
1976 | Μονακό | Γαλλία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1977 | Ηνωμένο Βασίλειο | Γαλλία | Ιρλανδία |
1978 | Ισραήλ | Ιρλανδία | Ελβετία |
1979 | Γαλλία | Ισπανία | Ισραήλ |
1980 | Ολλανδία | Σουηδία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1981 | Γαλλία | Ιρλανδία | Ελβετία |
1982 | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισραήλ | Τουρκία |
1983 | Γερμανία | Ισραήλ | Γιουγκοσλαβία |
1984 | Βέλγιο | Ιταλία | Ισπανία |
1985 | Ιταλία | Γερμανία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1986 | Ελβετία | Βέλγιο | Γερμανία |
1987 | Γαλλία | Ιρλανδία | Ολλανδία |
1988 | Ολλανδία | Γαλλία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1989 | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισπανία | Γαλλία |
1990 | Γερμανία | Ιταλία | Ισλανδία |
1991 | Ελβετία | Μάλτα | Ιρλανδία |
1992 | Μάλτα | Ιρλανδία | Ισραήλ |
1993 | Ελβετία | Ιταλία | Ηνωμένο Βασίλειο |
1994–2023 | Δε συμμετείχε | ||
2024 | Ελβετία Κ.Ε. Ισραήλ T. |
Γαλλία Κ.Ε. Κροατία T. |
Λετονία Κ.Ε. Γαλλία T. |
Στους ημιτελικούς:
Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία
Χρονιά | → 12 βαθμοί | → 10 βαθμοί | → 8 βαθμοί |
---|---|---|---|
1956–1993 | Όχι ημιτελικοί | ||
1994–2023 | Δε συμμετείχε | ||
2024 | Πορτογαλία | Λιθουανία | Ουκρανία |
Σχετική συμμετοχή
ΕπεξεργασίαΣχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών
ΕπεξεργασίαΧρονιά | Τηλεοπτικός σχολιαστής | Ραδιοφωνικός σχολιαστής | Εκπρόσωπος βαθμών | Ref. |
---|---|---|---|---|
1956 | Σχολιασμός μέσω RTF ανάμεσα στα χρόνια 1956 και 1961 | Όχι ραδιοφωνική εκπομπή | Όχι εκπρόσωπος βαθμών | |
1957 | Πιέρ Μπελμάρ | |||
1958 | ||||
1959 | Δε συμμετείχε | |||
1960 | Άγνωστο | |||
1961 | ||||
1962 | Νικόλ Βέντρες | Ζακ Ναβαντί | ||
1963 | Σχολιασμός μέσω ORTF ανάμεσα στα χρόνια 1963 και 1965 | Άγνωστο | ||
1964 | ||||
1965 | ||||
1966 | Ζακ Ναβαντί | Καμίλο Φέλγκεν | ||
1967 | Άγνωστο | |||
1968 | ||||
1969 | ||||
1970 | Καμίλο Φέλγκεν | |||
1971 | Όχι εκπρόσωπος βαθμών | |||
1972 | ||||
1973 | ||||
1974 | Άγνωστο | |||
1975 | ||||
1976 | Αντρέ Τοράν | Ζακ Αρβεΐ | ||
1977 | ||||
1978 | ||||
1979 | ||||
1980 | ||||
1981 | Ζακ Ναβαντί και Μαριλέν Μπέργκμαν | |||
1982 | Μαριλέν Μπέργκμαν | |||
1983 | Βαλερί Σαρν | |||
1984 | Βαλερί Σαρν και Ζακ Ναβαντί | |||
1985 | Βαλερί Σαρν | Φρεντερίκ Ριέ | ||
1986 | ||||
1987 | ||||
1988 | Ζαν-Λουκ Μπερτράν | |||
1989 | ||||
1990 | ||||
1991 | ||||
1992 | Μορίς Μολιτό | Άγνωστο | Άγνωστο | |
1993 | ||||
1994–2023 | Δε μεταδόθηκε | Δε μεταδόθηκε | Δε συμμετείχε | |
2024 | TBA |
Διευθυντές ορχηστρών
ΕπεξεργασίαΧρονιά | Μαέστρος[β] | Μουσική Διεύθυνση | Σημ. | Ref. |
---|---|---|---|---|
1956 | Ζακ Λασρί | N/A | [59] | |
1957 | Γουίλι Μπέρκινγκ | [γ] | ||
1958 | Ντόλφ βαν ντερ Λίντεν | |||
1960 | Έρικ Ρόμπινσον | |||
1961 | Λεό Σολιάκ | |||
1962 | Ζαν Ροντερές | Ζαν Ροντερές | [δ] | |
1963 | Έρικ Ρόμπινσον | N/A | [γ] | |
1964 | Ζακ Ντενζάν | |||
1965 | Αλέν Γκοραγκέρ | |||
1966 | Ζαν Ροντερές | Ζαν Ροντερές | [ε] | |
1967 | Κλοντ Ντενζάν | N/A | ||
1968 | Αντρέ Μπορλί | |||
1969 | Αουγκούστο Αλχέρο | [γ] | ||
1970 | Ρεϊμόν Λεφέρ | [60] | ||
1971 | Ζαν Κλοντρίκ | |||
1972 | Κλάους Μινρό | |||
1973 | Πιέρ Καό | Πιέρ Καό | ||
1974 | Τσαρλς Μπλάκγουελ | N/A | ||
1975 | Φιλ Κουλτέρ | |||
1976 | Γιο Πλε | |||
1977 | Τζόνι Αρτχέι | |||
1978 | Ρολφ Σόγια | |||
1979 | Ερβέ Ροΐ | |||
1980 | Νορμπέρ Ντάουμ | [61] | ||
1981 | Ζοέλ Ροσέ | |||
1982 | Ζαν Κλοντρίκ | |||
1983 | Μισέλ Μπερνόλ | |||
1984 | Πασκάλ Στιβ | Πιέρ Καό | [ζ] | |
1985 | Νορμπέρ Ντάουμ | N/A | ||
1986 | Ρολφ Σόγια | |||
1987 | Αλέκ Μανσιόν | |||
1988 | Ρεζί Ντιπρέ | |||
1989 | Μπενουά Κάουφμαν | [γ] | ||
1990 | Τιερί Ντιρμπέ | |||
1991 | Φρανσίς Γκογιά | |||
1992 | Κριστιάν Ζακόμπ | |||
1993 | Φρανσίς Γκογιά |
Άλμπουμ
Επεξεργασία-
Η Solange Berry στο Χίλφερσουμ (1958)
-
Ο Camillo Felgen στο Λουξεμβούργο (1962)
-
Ο David Alexandre Winter στο Άμστερνταμ (1970)
Σημειώσεις και παραπομπές
ΕπεξεργασίαΣημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Τα πλήρη αποτελέσματα του πρώτου διαγωνισμού είναι άγνωστα, αφού μόνο ο νικητής ανακοινώθηκε. Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision τοποθετεί όλα τα υπόλοιπα τραγούδια στη δεύτερη θέση.
- ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Λουξεμβούργιοι εκτός αν έχουν σημαία
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.
- ↑ Διηύθυνε, επίσης, την Ισπανική συμμετοχή.
- ↑ Διηύθυνε, επίσης, τις συμμετοχές του Βελγίου και της Ελβετίας.
- ↑ Ο Καό διηύθυνε τις συμμετοχές της Κύπρου και της Γερμανίας.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Luxembourg plans return to Eurovision?». eurovision.tv. EBU. 27 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Bettega, Tania (26 Οκτωβρίου 2014). «Culture Minister agrees to Luxembourg's Eurovision return». Luxemburger Wort. Luxemburger Wort. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 3,0 3,1 Fiden, Mustafa (26 Οκτωβρίου 2014). «Luxembourger culture minister agrees to the country's return». eurovoix.com. Eurovoix. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 4,0 4,1 Bettega, Tania (28 Οκτωβρίου 2014). «Luxembourg's Eurovision return is "misunderstanding"». Luxemburger Wort. Luxemburger Wort. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Luxembourg could return to Eurovision in San Marino collaboration». Luxemburger Wort. Luxemburger Wort. 28 Οκτωβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 «Eurovision Song Contest: rumors sulla partecipazione, la precisazione di Rtv». smtvsanmarino.sm. SMRTV. 29 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 7,0 7,1 «No Eurovision deal for Luxembourg and San Marino». Luxemburger Wort. Luxemburger Wort. 24 Νοεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2014.
- ↑ «Luxembourg to return to the Eurovision Song Contest in 2024». Eurovision.tv. European Broadcasting Union. 12 Μαΐου 2023.
- ↑ Bakker, Sietse (22 Απριλίου 2003). «Luxembourg back in Eurovision next year?». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2003.
- ↑ Bakker, Sietse (19 Οκτωβρίου 2003). «Luxembourg might withdraw again from Eurovision». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2003.
- ↑ Bakker, Sietse (3 Νοεμβρίου 2003). «Luxembourg won't participate in 2004». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2003.
- ↑ Philips, Roel (29 Ιανουαρίου 2004). «Luxembourg back in 2005?». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2004.
- ↑ Philips, Roel (13 Οκτωβρίου 2004). «'Luxembourg never to return to the contest'». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2003.
- ↑ «RTL not interested in Eurovision 2009». Oikotimes. 12 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2008.
- ↑ Kuipers, Michael (12 Ιουνίου 2008). «Luxembourg: "No interest!"». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2008.
- ↑ Costa, Nelson (16 Οκτωβρίου 2008). «Marion, Vânia and Corinne Hermès in OGAE gala». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ Floras, Stella (1 Νοεμβρίου 2008). «OGAE Luxembourg: Eurovision fun and glamour». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ Lucas, John (16 September 2015). «Après Toi… How Luxembourg Fell Out Of Love With Eurovision». ESC Insight. http://escinsight.com/2015/09/16/why-did-luxembourg-leave-the-eurovision-song-contest/. Ανακτήθηκε στις 30 May 2017.
- ↑ «EBU - Active Members». Ebu.ch. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2014.
- ↑ Al Kaziri, Ghassan (1 Σεπτεμβρίου 2009). «CLT will decide on Eurovision in December». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2009.
- ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε January 4, 2012, στο Wayback Machine.
- ↑ Jiandani, Sanjay (30 Ιουλίου 2014). «Luxembourg: RTL will not return to Eurovision in 2015». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2014.
- ↑ Granger, Anthony (21 Ιουνίου 2016). «Luxembourg government committee to debate Eurovision return». Eurovoix. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2016.
- ↑ Jiandani, Sanjay (22 Αυγούστου 2016). «Luxembourg: RTL will not return to Eurovision in 2017». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2016.
- ↑ (Michèle Arnaud, Γαλλίδα, γεννημένη ως Micheline Caré, 18 Μαρτ. 1919 - 30 Μαρτ. 1998) (1η φορά)
- ↑ 26,0 26,1 Barclay, Simon. The Complete and Independent Guide to the Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 2010. Silverthorn Press. σελ. 24. ISBN 978-1-4457-8415-1. Text "date17-6- 2010" ignored (βοήθεια)
- ↑ (Danièle Dupré, 1938 - 24 Νοεμ. 2013)
- ↑ (Solange Berry, Βελγίδα, γ. 23 Νοεμ. 1932), Eurovision Spain Αρχειοθετήθηκε 2019-01-07 στο Wayback Machine.
- ↑ (Camillo Felgen, 17 Νοεμ. 1920 - 16 Ιουλ. 2005) (1η φορά)
- ↑ (Hugues Aufray, Γάλλος, γ. 18 Αυγ. 1929)
- ↑ (Michelle Cléberte Tort, γ. 7 Απρ. 1947)
- ↑ (Chris Baldo, πραγμ. όνομα Christian Baldauff, 24 Ιουν. 1943 - 24 Ιαν. 1995)
- ↑ (Sophie Garel, γ. 22 Απρ. 1942 στην Αλγερία)
- ↑ (Romuald Figuier, Γάλλος, γ. 5 Μαΐου 1941)
- ↑ (David Alexandre Winter, Γάλλος, γενν. στην Ολλανδία ως Leon Kleerekoper, γ. 4 Απρ. 1943)
- ↑ (Monique Melsen, γ. 24 Φεβρ. 1951)
- ↑ (Ireen Sheer, γερμανοβρετανίδα, γενν. στο Ηνωμένο Βασίλειο ως Αϊρίν Γούλντριτζ, 25 Φεβρ. 1949, 1η φορά). Εκπροσώπησε και τη Γερμανία στο διαγωνισμό του 1978.
- ↑ (Ιρλανδή, Geraldine Branagan)
- ↑ (Γερμανός, Jürgen Marcus, κατά κόσμον Jürgen Beumer, 6 Ιουν. 1948 - 29 Μαΐου 2018)
- ↑ (Γαλλίδα, πλήρες όνομα: Anne-Marie Besse)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τις ισπανίδες Μάιτε Ματέος (Mayte Mateos, γ. 7 Φεβρ. 1951) και Μαρία Μεντιόλα (María Mendiola, γ. 4 Απρ. 1952 - θ. 11 Σεπτ. 2021). Έγιναν διάσημες διεθνώς με την επιτυχία τους "Yes Sir, I Can Boogie" (1977), που έφτασε στην κορυφή των τσαρτς στην Ευρώπη.
- ↑ (Jeane Manson, Αμερικανίδα, γ. ως Τζιν Μάνσον, 1η Οκτ. 1950)
- ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τις δίδυμες αδερφές Σοφί και Μαγκαλί Ζιλ (Sophie και Magaly Gilles). Η Μαγκαλί προσβλήθηκε από AIDS και πέθανε το 1996. Πληροφορίες για το ντουέτο (Γαλλικά)
- ↑ (Γαλλίδα, πραγμ. όνομα Claire de Loutchek)
- ↑ (Sophie Carle, γ. 7 Ιουν. 1964)
- ↑ (Annemieke Verdoorn, Ολλανδέζα ηθοποιός, γ. 8 Αυγ. 1961)
- ↑ (Franck Olivier)
- ↑ (Diane Solomon, Αμερικάνα)
- ↑ (Γερμανός, Christian Klusáček, γ. 13 Μαρτ. 1946 - 2 Ιουλ. 2017)
- ↑ (Άγγλος, 31 Μαρτ. 1944 - 7 Φεβρ. 2003)
- ↑ (Sherisse Stevens, κατά κόσμον Sherisse Laurence, γεννημένη στον Καναδά)
- ↑ Ψευδώνυμο του Βέλγου Roger Allen François Jouret (γ. 24 Φεβρ. 1954)
- ↑ Συγκρότημα ενεργό το 1986-93. Μέλη: Ρομ Χεκ (Rom Heck) (1η φορά), Μάγκι Παρκ (Maggie Parke) και Γκαστ Βάλτσινγκ (Gast Waltzing, γ. 13 Αυγ. 1956)
- ↑ (Γαλλίδα, Céline Carzo, γ. 1972)
- ↑ (Sarah Bray, κατά κόσμον Monique Wersant, γ. 9 Σεπτ. 1966)
- ↑ (Marion Welter. γ. 1965)
- ↑ Συγκρότημα με μέλη τους: Μαριόν Βέλτερ, τους τραγουδοποιούς Αμπ βαν Γκόορ (Ab van Goor) και Γιανγκ Λίνστερ ( Jang Linster). Στη σκηνή ήταν τα μέλη Άντερ Χιρτ (Ander Hirtt), Πάρικ Χάρτερτ (πλήκτρα), Ρομ Χεκ (κιθάρα, 2η φορά) και Γκόρντον Σμιθ (μπάσο)
- ↑ Ντουέτο της ποπ, ενεργό ως τη δεκαετία του '90, με μέλη τους λουξεμβούργιους Σιμόνε Βάις (Simone Weis) και Τζίμι Μάρτιν (Jimmy Martin)
- ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9.