Συμμετοχή του Λουξεμβούργου στη Eurovision

Το Λουξεμβούργο συμμετείχε στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 37 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο του στον πρώτο διαγωνισμό το 1956. Από το 1956 έως το 1993, το Λουξεμβούργο έχασε μόνο ένα διαγωνισμό, το 1959. Από το 1994, το Λουξεμβούργο δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό.

Λουξεμβούργο
Flag of Luxembourg.svg
Τηλεοπτ. φορέαςRTL
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές37
Πρώτη συμμετοχή1956
Τελευταία συμμετοχή1993
Καλύτερη θέση1η: 1961, 1965, 1972, 1973, 1983
Χειρότερη θέσηΤελευταία: 1958, 1960, 1970
Μηδέν βαθμοί1970
Επιπλέον σύνδεσμοι
Η σελίδα του Λουξεμβούργου στο Eurovision.tv

Το Λουξεμβούργο έχει κερδίσει τον διαγωνισμό συνολικά πέντε φορές. Οι μόνες χώρες με περισσότερες νίκες είναι η Σουηδία, με έξι, και η Ιρλανδία, με επτά. Η πρώτη τους νίκη ήταν το 1961 όταν ο Ζαν Κλοντ Πασκάλ κέρδισε με το τραγούδι "Nous les amoureux". Η Φρανς Γκαλ έδωσε τη δεύτερη νίκη τους το 1965 με το "Poupée de cire, poupée de son". Το Λουξεμβούργο πέτυχε νίκες πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 1970, με τη Βίκυ Λέανδρος να κερδίζει στο Εδιμβούργο το 1972 με το τραγούδι "Après toi" και την Αν Μαρί Νταβίντ κερδίζοντας το 1973 με το "Tu te reconnaîtras". Η πέμπτη νίκη του Λουξεμβούργου ήταν το 1983 όταν η Κορίν Ερμές κέρδισε με το "Si la vie est cadeau".

Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, η χώρα αγωνίστηκε να επιτύχει, αποτυγχάνοντας να φτάσει στην πρώτη δεκάδα των εννέα αγώνων από το 1985-1993, εξαιρέσεις ήταν η Σερίς Στίβενς, η οποία ήταν τρίτη το 1986 και η Λάρα Φαμπιάν, η οποία ήταν τέταρτη το 1988. Μετά την αποχώρησή της από το 1994, η χώρα αποσύρθηκε επ' αόριστον από το διαγωνισμό.

Η Υπουργός Πολιτισμού του Λουξεμβούργου, Maggy Nagel, εξέφρασε την επιθυμία της να επιστρέψει η χώρα στο διαγωνισμό.[1] Αυτό αργότερα εξηγήθηκε ως «παρανόηση» από τον υπουργό Πολιτισμού. Έχει προταθεί συνεργασία με τον Άγιος Μαρίνος,[2] αλλά αργότερα η SMRTV διευκρίνισε ότι υπήρξαν μόνο συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών και ότι ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας αξιολογεί άλλες προτάσεις.[2] Αναγγέλθηκε αργότερα ότι το έργο δεν θα προχωρήσει λόγω προβλημάτων χρηματοδότησης.

Πρόσφατη ιστορίαΕπεξεργασία

Το 2004, η RTL επρόκειτο να επιστρέψει στην Eurovision μετά από απουσία 11 ετών.[3] Ωστόσο, μετά από νομισματικά ζητήματα, το Λουξεμβούργο αποσύρθηκε.[4][5] Ισχυρές φήμες ανέφεραν ότι η RTL θα συμμετείχε στο διαγωνισμό του 2005.[6] Ωστόσο, η RTL αποφάσισε αργότερα εναντίον της και δήλωσε ότι δεν θα "επιστρέψουν" ποτέ.[7] Το 2008, η RTL επανέλαβε αργότερα την έλλειψη ενδιαφέροντος για την επιστροφή στο διαγωνισμό.[8][9]

OGAE ΛουξεμβούργοΕπεξεργασία

Τα τελευταία χρόνια το υποκατάστημα OGAE του Λουξεμβούργου προωθήσει το Λουξεμβούργο για να επιστρέψει στον διαγωνισμό. Η σύμβαση του 2008 που φιλοξένησε ο οργανισμός με τους Λουξεμβούργο Corinne Hermès και Marion Welter καθώς και ο Πορτογάλος συμμετέχων στον διαγωνισμό Vania Fernandes του 2008 έλαβε σημαντική προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης εντός της χώρας, με την RTL να αναφέρει δύο φορές την εκδήλωση.[10][11]

Ευκαιρίες για επιστροφήΕπεξεργασία

Το RTL, ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Λουξεμβούργου, αποχώρησε από τον διαγωνισμό το 1994 λόγω μέτριων θέσεων τα τελευταία χρόνια και, από τότε δεν επέστρεψε ποτέ μέχρι σήμερα. Παρ' όλα αυτά το RTL είναι μέλος της EBU και εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα συμμετοχής. Το 2004, ύστερα από 11 χρόνια αποχής η χώρα εξέφρασε το ενδιαφέρον επιστροφής αλλά λόγω νομισματικών θεμάτων δεν το έπραξε και στην συνέχεια επιβλήθηκε ξανά η έλλειψη ενδιαφέροντος.

Το 2010 το RTL επανέφερε το ζήτημα επιστροφής της χώρας στο διαγωνισμό ενώ υπήρχαν και σοβαρές συζητήσεις για τον καλλιτέχνη ο οποίος θα εκπροσωπούσε την χώρα στον διαγωνισμό. Αλλά επειδή ο φορέας αδυνατούσε να καλύψει τα έξοδα της συμμετοχής και του καλλιτέχνη ανέβαλε για άλλη μία φορά την συμμετοχή. Για τα επόμενα χρόνια η χώρα δεν εξέφρασε κάποιο ενδιαφέρον επιστροφής ενώ το 2015 όταν το RTL είχε ανακοινώσει ήδη πως δεν θα συμμετέχει[12], προτάθηκε από την τηλεόραση του Αγίου Μαρίνου SMRTV, μία συνεργασία των δύο χωρών μεταξύ καλλιτεχνών, με σκοπό την επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό[13]. Παράλληλα, ενδιαφέρον για την επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό εξέφρασε και η υπουργός πολιτισμού της χώρας, Maggy Nagel[14]. Στην συνέχεια ωστόσο, ανακοινώθηκε πως το ενδιαφέρον επιστροφής ήταν μία "παρεξήγηση" και ότι δεν τίθεται θέμα επιστροφής ούτε συμφωνίας με τον Άγιο Μαρίνο πέρα των συζητήσεων μεταξύ των δύο χωρών[15]

Το 2016, οι συζητήσεις για μία ενδεχόμενη επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό τον επόμενο χρόνο, γίνονται πιο πιθανές από ποτέ. Παρ'όλο το γεγονός που το RTL επιβεβαίωσε προκαταρκτικά πως δεν θα συμμετέχει το 2017[16], η επιτροπή αναφορών της κυβέρνησης του Λουξεμβούργου έχει αναφέρει πως θα αγωνισθεί για την επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό κάνοντας συζητήσεις για μία ενδεχόμενη συμμετοχή[17]

ΑπουσίεςΕπεξεργασία

Μεταξύ του 1956 και του 1993, το Λουξεμβούργο απουσιάζει μόνο από το Διαγωνισμό μία φορά, το 1959. Ωστόσο, το 1993 το Λουξεμβούργο υποβιβάστηκε από τη συμμετοχή στο διαγωνισμό του 1994 και δεν έχει ακόμη επιστρέψει.

ΣυμμετοχέςΕπεξεργασία

Λόγω του μικρού μεγέθους της χώρας και της τάσης του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού για εσωτερική επιλογή, οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες στο Λουξεμβούργο προέρχονταν από έξω από το Μεγάλο Δουκάτο, κυρίως από τη Γαλλία. Οι Σολάνζ Μπερί, Plastic Bertrand και Λάρα Φαμπιάν ήταν από το Βέλγιο, οι Νάνα Μούσχουρη και Βίκυ Λέανδρος από την Ελλάδα, οι Νταβίντ Αλεξάντρ Βίντερ και Margo από την Ολλανδία, οι Αϊρίν Σιρ και Μάλκολμ Ρόμπερτς από το Ηνωμένο Βασίλειο, η Geraldine από την Ιρλανδία, οι Γιούργκεν Μάρκους και Κρις Ρόμπερτς από τη Γερμανία, οι Baccara από την Ισπανία, οι Ζαν Μανσόν, Maggie Parke και Ντάιαν Σόλομον από τις Ηνωμένες Πολιτείες και Σερίς Στίβενς από τον Καναδά. Και οι πέντε από τους νικητές καλλιτέχνες από το Λουξεμβούργο ήταν ξένοι, τέσσερις ήταν Γάλλοι και μια ήταν Ελληνίδα. Από τις 38 συμμετοχές συνολικά και ακόμη περισσότερους ερμηνευτές, μόνο οι ακόλουθες εννέα ήταν εγγενείς στο Λουξεμβούργο: Camillo Felgen, Chris Baldo, Monique Melsen, Sophie Carle, Franck Olivier, Park Café, Sarah Bray, Marion Welter και Modern Times.

Υπόμνημα
Νικητής
Δεύτερη θέση
Τρίτη θέση
Τελευταία θέση
X
 Αποχώρηση
Χρονιά Καλλιτέχνης Γλώσσα Τίτλος Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1956 Μισέλ Αρνό [18] Γαλλικά "Ne crois pas" 2[19] N/A[α] Όχι ημιτελικοί
1956 Μισέλ Αρνό Γαλλικά "Les amants de minuit" 2 [19]
1957 Ντανιέλ Ντιπρέ [20] Γαλλικά "Amours mortes" 4 8
1958 Σολάνζ Μπερί [21] Γαλλικά "Un grand amour" 9 1
1959 Δεν συμμετείχε
1960 Καμίλο Φέλγκεν [22] Λουξεμβουργιανά "So laang we's du do bast" 13 1
1961 Ζαν Κλοντ Πασκάλ Γαλλικά "Nous les amoureux" 1 31
1962 Καμίλο Φέλγκεν Γαλλικά "Petit bonhomme" 3 11
1963 Νάνα Μούσχουρη [23] Γαλλικά "À force de prier" 8 13
1964 Ιγκ Οφρέ [24] Γαλλικά "Dès que le printemps revient" 4 14
1965 Φρανς Γκαλ Γαλλικά "Poupée de cire, poupée de son" 1 32
1966 Μισέλ Τορ [25] Γαλλικά "Ce soir je t'attendais" 10 7
1967 Βίκυ Λέανδρος [26] Γαλλικά "L'amour est bleu" 4 17
1968 Κρις Μπαλντό [27] Γαλλικά "Nous vivrons d'amour" 11 5
1969 Ρομιάλντ [28] Γαλλικά "Catherine" 11 7
1970 Νταβίντ Αλεξάντρ Βίντερ [29] Γαλλικά "Je suis tombé du ciel" 12 0
1971 Μονίκ Μελσέν [30] Γαλλικά "Pomme, pomme, pomme" 13 70
1972 Βίκυ Λέανδρος Γαλλικά "Après toi" 1 128
1973 Αν Μαρί Νταβίντ Γαλλικά "Tu te reconnaîtras" 1 129
1974 Αϊρίν Σιρ [31] Γαλλικά, Αγγλικά "Bye Bye I Love You" 4 14
1975 Geraldine [32] Γαλλικά "Toi" 5 84
1976 Γιούργκεν Μάρκους [33] Γαλλικά "Chansons pour ceux qui s'aiment" 14 17
1977 Anne-Marie B [34] Γαλλικά "Frère Jacques" 16 17
1978 Baccara [35] Γαλλικά "Parlez-vous français?" 7 73
1979 Ζαν Μανσόν [36] Γαλλικά "J'ai déjà vu ça dans tes yeux" 13 44
1980 Sophie & Magaly [37] Γαλλικά "Papa Pingouin" 9 56
1981 Ζαν Κλοντ Πασκάλ Γαλλικά "C'est peut-être pas l'Amérique" 11 41
1982 Svetlana [38] Γαλλικά "Cours après le temps" 6 78
1983 Κορίν Ερμές Γαλλικά "Si la vie est cadeau" 1 142
1984 Σοφί Καρλ [39] Γαλλικά "100% d'amour" 10 39
1985 Μάργκο[40], Φρανκ Ολιβιέ[41], Ντάιαν Σόλομον[42]
Αϊρίν Σιρ[43], Κρίς[44] & Μάλκολμ Ρόμπερτς [45]		 Γαλλικά "Children, Kinder, Enfants" 13 37
1986 Σερίς Στίβενς [46] Γαλλικά "L'amour de ma vie" 3 117
1987 Plastic Bertrand [47] Γαλλικά "Amour, Amour" 21 4
1988 Λάρα Φαμπιάν Γαλλικά "Croire" 4 90
1989 Park Café [48] Γαλλικά "Monsieur" 20 8
1990 Σελίν Καρζό [49] Γαλλικά "Quand je te rêve" 13 38
1991 Σάρα Μπρε [50] Γαλλικά "Un baiser volé" 14 29
1992 Μαριόν Βέλτερ [51] & Kontinent [52] Λουξεμβουργιανά "Sou fräi" 21 10
1993 Modern Times [53] Γαλλικά, Λουξεμβουργιανά "Donne-moi une chance" 20 11 Kvalifikacija za Millstreet
Δεν συμμετέχει από το 1994 ως σήμερα

Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού EurovisionΕπεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision
Χρονιά Καλλιτέχνης Γλώσσα Τίτλος 2ος γύρος Βαθμοί 1ος γύρος Βαθμοί Θέση (το 1965) Βαθμοί (το 1965)
1965 Φρανς Γκαλ Γαλλικά "Poupée de cire, poupée de son" Δεν προκρίθηκε 14 37 1 32

Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία

Μέχρι το 1993, το ιστορικό ψηφοφορίας του Λουξεμβούργου έχει ως εξής:

ΔιοργανώσειςΕπεξεργασία

Χρονιά Πόλη Τοποθεσία Παρουσιαστές
1962   Πόλη του Λουξεμβούργου Villa Louvigny Μιρέιγ Ντελανουά
1966 Ζοσιάν Σεν
1973 Μεγάλο Θέατρο του Λουξεμβούργου Έλγκα Γκιτόν
1984 Δημοτικό Θέατρο Ντεζιρέ Νόσμπους

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε το ΛουξεμβούργοΕπεξεργασία

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1956–1974 Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975   Ηνωμένο Βασίλειο   Ολλανδία   Γερμανία
1976   Μονακό   Γαλλία   Ηνωμένο Βασίλειο
1977   Ηνωμένο Βασίλειο   Γαλλία   Ιρλανδία
1978   Ισραήλ   Ιρλανδία   Ελβετία
1979   Γαλλία   Ισπανία   Ισραήλ
1980   Ολλανδία   Σουηδία   Ηνωμένο Βασίλειο
1981   Γαλλία   Ιρλανδία   Ελβετία
1982   Ηνωμένο Βασίλειο   Ισραήλ   Τουρκία
1983   Γερμανία   Ισραήλ   Γιουγκοσλαβία
1984   Βέλγιο   Ιταλία   Ισπανία
1985   Ιταλία   Γερμανία   Ηνωμένο Βασίλειο
1986   Ελβετία   Βέλγιο   Γερμανία
1987   Γαλλία   Ιρλανδία   Ολλανδία
1988   Ολλανδία   Γαλλία   Ηνωμένο Βασίλειο
1989   Ηνωμένο Βασίλειο   Ισπανία   Γαλλία
1990   Γερμανία   Ιταλία   Ισλανδία
1991   Ελβετία   Μάλτα   Ιρλανδία
1992   Μάλτα   Ιρλανδία   Ισραήλ
1993   Ελβετία   Ιταλία   Ηνωμένο Βασίλειο
1994–2020 Δε συμμετείχε

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Έτος   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1956–1993 Όχι ημιτελικοί

Σχετική συμμετοχήΕπεξεργασία

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμώνΕπεξεργασία

Χρονιά Τηλεοπτικός σχολιαστής Ραδιοφωνικός σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Ref.
1956 Σχολιασμός μέσω RTF ανάμεσα στα χρόνια 1956 και 1961 Όχι ραδιοφωνική εκπομπή Όχι εκπρόσωπος βαθμών
1957 Πιέρ Μπελμάρ
1958
1959 Δε συμμετείχε
1960 Άγνωστο
1961
1962 Νικόλ Βέντρες Ζακ Ναβαντί
1963 Σχολιασμός μέσω ORTF ανάμεσα στα χρόνια 1963 και 1965 Άγνωστο
1964
1965
1966 Ζακ Ναβαντί Καμίλο Φέλγκεν
1967 Άγνωστο
1968
1969
1970 Καμίλο Φέλγκεν
1971 Όχι εκπρόσωπος βαθμών
1972
1973
1974 Άγνωστο
1975
1976 Αντρέ Τοράν Ζακ Αρβεΐ
1977
1978
1979
1980
1981 Ζακ Ναβαντί και Μαριλέν Μπέργκμαν
1982 Μαριλέν Μπέργκμαν
1983 Βαλερί Σαρν
1984 Βαλερί Σαρν και Ζακ Ναβαντί
1985 Βαλερί Σαρν Φρεντερίκ Ριέ
1986
1987
1988 Ζαν-Λουκ Μπερτράν
1989
1990
1991
1992 Μορίς Μολιτό Άγνωστο Άγνωστο
1993
1994–2021 Δε μεταδόθηκε Δε μεταδόθηκε Δε συμμετείχε

Διευθυντές ορχηστρώνΕπεξεργασία

Χρονιά Μαέστρος[β] Μουσική Διεύθυνση Σημ. Ref.
1956   Ζακ Λασρί N/A [54]
1957   Γουίλι Μπέρκινγκ [γ]
1958   Ντόλφ βαν ντερ Λίντεν
1960   Έρικ Ρόμπινσον
1961   Λεό Σολιάκ
1962 Ζαν Ροντερές Ζαν Ροντερές [δ]
1963   Έρικ Ρόμπινσον N/A [γ]
1964   Ζακ Ντενζάν
1965   Αλέν Γκοραγκέρ
1966 Ζαν Ροντερές Ζαν Ροντερές [ε]
1967   Κλοντ Ντενζάν N/A
1968   Αντρέ Μπορλί
1969   Αουγκούστο Αλχέρο [γ]
1970   Ρεϊμόν Λεφέρ [55]
1971   Ζαν Κλοντρίκ
1972   Κλάους Μινρό
1973 Πιέρ Καό Πιέρ Καό
1974   Τσαρλς Μπλάκγουελ N/A
1975   Φιλ Κουλτέρ
1976   Γιο Πλε
1977   Τζόνι Αρτχέι
1978   Ρολφ Σόγια
1979   Ερβέ Ροΐ
1980   Νορμπέρ Ντάουμ [56]
1981   Ζοέλ Ροσέ
1982   Ζαν Κλοντρίκ
1983   Μισέλ Μπερνόλ
1984   Πασκάλ Στιβ Πιέρ Καό [ζ]
1985   Νορμπέρ Ντάουμ N/A
1986   Ρολφ Σόγια
1987   Αλέκ Μανσιόν
1988   Ρεζί Ντιπρέ
1989   Μπενουά Κάουφμαν [γ]
1990   Τιερί Ντιρμπέ
1991   Φρανσίς Γκογιά
1992   Κριστιάν Ζακόμπ
1993   Φρανσίς Γκογιά

ΆλμπουμΕπεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία

ΣημειώσειςΕπεξεργασία

  1. ↑ Τα πλήρη αποτελέσματα του πρώτου διαγωνισμού είναι άγνωστα, αφού μόνο ο νικητής ανακοινώθηκε. Ο επίσημος ιστότοπος της Eurovision τοποθετεί όλα τα υπόλοιπα τραγούδια στη δεύτερη θέση.
  2. ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Λουξεμβούργιοι εκτός αν έχουν σημαία
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.
  4. ↑ Διηύθυνε, επίσης, την Ισπανική συμμετοχή.
  5. ↑ Διηύθυνε, επίσης, τις συμμετοχές του Βελγίου και της Ελβετίας.
  6. ↑ Ο Καό διηύθυνε τις συμμετοχές της Κύπρου και της Γερμανίας.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ «Luxembourg plans return to Eurovision?». eurovision.tv. EBU. 27 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2014. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Eurovision Song Contest: rumors sulla partecipazione, la precisazione di Rtv». smtvsanmarino.sm. SMRTV. 29 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2014. 
  3. ↑ Bakker, Sietse (22 Απριλίου 2003). «Luxembourg back in Eurovision next year?». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2003. 
  4. ↑ Bakker, Sietse (19 Οκτωβρίου 2003). «Luxembourg might withdraw again from Eurovision». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2003. 
  5. ↑ Bakker, Sietse (3 Νοεμβρίου 2003). «Luxembourg won't participate in 2004». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2003. 
  6. ↑ Philips, Roel (29 Ιανουαρίου 2004). «Luxembourg back in 2005?». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2004. 
  7. ↑ Philips, Roel (13 Οκτωβρίου 2004). «'Luxembourg never to return to the contest'». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2003. 
  8. ↑ «RTL not interested in Eurovision 2009». Oikotimes. 12 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2008. 
  9. ↑ Kuipers, Michael (12 Ιουνίου 2008). «Luxembourg: "No interest!"». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2008. 
  10. ↑ Costa, Nelson (16 Οκτωβρίου 2008). «Marion, Vânia and Corinne Hermès in OGAE gala». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2008. 
  11. ↑ Floras, Stella (1 Νοεμβρίου 2008). «OGAE Luxembourg: Eurovision fun and glamour». ESCToday. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2008. 
  12. ↑ Luxembourg: RTL will not return to Eurovision in 2015
  13. ↑ Luxembourg: Joint participation with San Marino?
  14. ↑ Το Λουξεμβούργο σχεδιάζει να επιστρέψει στην Eurovision;
  15. ↑ Luxembourg's Eurovision return is "misunderstanding"
  16. ↑ Luxembourg: Will not participate in Eurovision 2017
  17. ↑ Luxembourg: Government committee to debate eurovision return
  18. ↑ (Michèle Arnaud, Γαλλίδα, γεννημένη ως Micheline Caré, 18 Μαρτ. 1919 - 30 Μαρτ. 1998) (1η φορά)
  19. ↑ 19,0 19,1 Barclay, Simon. The Complete and Independent Guide to the Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 2010. Silverthorn Press. σελ. 24. ISBN 978-1-4457-8415-1.  Text "date17-6- 2010" ignored (βοήθεια)
  20. ↑ (Danièle Dupré, 1938 - 24 Νοεμ. 2013)
  21. ↑ (Solange Berry, Βελγίδα, γ. 23 Νοεμ. 1932), Eurovision Spain Αρχειοθετήθηκε 2019-01-07 στο Wayback Machine.
  22. ↑ (Camillo Felgen, 17 Νοεμ. 1920 - 16 Ιουλ. 2005) (1η φορά)
  23. ↑ (Ελληνίδα, γ. 13 Οκτ. 1934)
  24. ↑ (Hugues Aufray, Γάλλος, γ. 18 Αυγ. 1929)
  25. ↑ (Michelle Cléberte Tort, γ. 7 Απρ. 1947)
  26. ↑ (Ελληνίδα, Βασιλική, βαρόνη φον Ρούφιν (von Ruffin), γενν, ως Βασιλική Παπαθανασίου, γ. 23 Αυγ. 1949 ή 1952) (1η φορά)
  27. ↑ (Chris Baldo, πραγμ. όνομα Christian Baldauff, 24 Ιουν. 1943 - 24 Ιαν. 1995) & Σοφί Γκαρέλ (Sophie Garel, γ. 22 Απρ. 1942 στην Αλγερία)
  28. ↑ (Romuald Figuier, Γάλλος, γ. 5 Μαΐου 1941)
  29. ↑ (David Alexandre Winter , Γάλλος, γενν. στην Ολλανδία ως Leon Kleerekoper, γ. 4 Απρ. 1943)
  30. ↑ (Monique Melsen, γ. 24 Φεβρ. 1951)
  31. ↑ (Ireen Sheer, γερμανοβρετανίδα, γενν. στο Ηνωμένο Βασίλειο ως Αϊρίν Γούλντριτζ, 25 Φεβρ. 1949, 1η φορά). Εκπροσώπησε και τη Γερμανία στο διαγωνισμό του 1978.
  32. ↑ (Ιρλανδή, Geraldine Branagan)
  33. ↑ (Γερμανός, Jürgen Marcus, κατά κόσμον Jürgen Beumer, 6 Ιουν. 1948 - 29 Μαΐου 2018)
  34. ↑ (Γαλλίδα, πλήρες όνομα: Anne-Marie Besse)
  35. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τις ισπανίδες Μάιτε Ματέος (Mayte Mateos, γ. 7 Φεβρ. 1951) και Μαρία Μεντιόλα (María Mendiola, γ. 4 Απρ. 1952). Έγιναν διάσημες διεθνώς με την επιτυχία τους "Yes Sir, I Can Boogie" (1977), που έφτασε στην κορυφή των τσαρτς στην Ευρώπη.
  36. ↑ (Jeane Manson, Αμερικανίδα, γ. ως Τζιν Μάνσον, 1η Οκτ. 1950)
  37. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τις δίδυμες αδερφές Σοφί και Μαγκαλί Ζιλ (Sophie και Magaly Gilles). H Μαγκαλί προσβλήθηκε από AIDS και πέθανε το 1996. Πληροφορίες για το ντουέτο (Γαλλικά)
  38. ↑ (Γαλλίδα, πραγμ. όνομα Claire de Loutchek)
  39. ↑ (Sophie Carle, γ. 7 Ιουν. 1964)
  40. ↑ (Annemieke Verdoorn, Ολλανδέζα ηθοποιός, γ. 8 Αυγ. 1961)
  41. ↑ (Franck Olivier)
  42. ↑ (Diane Solomon, Αμερικάνα)
  43. ↑ (2η φορά)
  44. ↑ (Γερμανός, Christian Klusáček, γ. 13 Μαρτ. 1946 - 2 Ιουλ. 2017)
  45. ↑ (Άγγλος, 31 Μαρτ. 1944 - 7 Φεβρ. 2003)
  46. ↑ (Sherisse Stevens, κατά κόσμον Sherisse Laurence, γεννημένη στον Καναδά)
  47. ↑ Ψευδώνυμο του Βέλγου Roger Allen François Jouret (γ. 24 Φεβρ. 1954)
  48. ↑ Συγκρότημα ενεργό το 1986-93. Μέλη: Ρομ Χεκ (Rom Heck) (1η φορά), Μάγκι Παρκ (Maggie Parke) και Γκαστ Βάλτσινγκ (Gast Waltzing, γ. 13 Αυγ. 1956)
  49. ↑ (Γαλλίδα, Céline Carzo, γ. 1972)
  50. ↑ (Sarah Bray, κατά κόσμον Monique Wersant, γ. 9 Σεπτ. 1966)
  51. ↑ (Marion Welter. γ. 1965)
  52. ↑ Συγκρότημα με μέλη τους: Μαριόν Βέλτερ, τους τραγουδοποιούς Αμπ βαν Γκόορ (Ab van Goor) και Γιανγκ Λίνστερ ( Jang Linster). Στη σκηνή ήταν τα μέλη Άντερ Χιρτ (Ander Hirtt), Πάρικ Χάρτερτ (πλήκτρα), Ρομ Χεκ (κιθάρα, 2η φορά) και Γκόρντον Σμιθ (μπάσο)
  53. ↑ Ντουέτο της ποπ, ενεργό ως τη δεκαετία του '90, με μέλη τους λουξεμβούργιους Σιμόνε Βάις (Simone Weis) και Τζίμι Μάρτιν (Jimmy Martin)
  54. ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  55. ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9. 
  56. ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_του_Λουξεμβούργου_στη_Eurovision&oldid=8723190"