Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1971
Ο 16ος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision διεξήχθη στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας στις 3 Απριλίου 1971. Νικήτρια χώρα για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του διαγωνισμού αναδείχθηκε το Μονακό με 128 πόντους με το τραγούδι "Un banc,un arbre,un rue" που το ερμήνευσε η Severine. Την 2η θέση κατέλαβε η Ισπανία και την 3η θέση η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Δυτικής Γερμανίας. Εκείνη τη χρονιά έκανε ντεμπούτο η Μάλτα και επέστρεψαν η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Πορτογαλία και η Αυστρία. Η Δανία δεν συμμετείχε.
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1971 | |
---|---|
Ημερομηνίες | |
Τελικός | 3 Απριλίου 1971 |
Διοργάνωση | |
Χώρος διεξαγωγής | Gaiety Theatre Δουβλίνο, Ιρλανδία |
Παρουσιαστές | Μπερναντέτ Νι Γκαλκόιρ |
Μουσική διεύθυνση | Κόλμαν Πέρς |
Σκηνοθέτης | Τομ ΜακΓκράθ |
Εκτελεστικός επόπτης | Κλίφορντ Μπράουν |
Διοργανωτής | Raidió Teilifís Éireann (RTÉ) |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Ενδιάμεση πράξη | Bunratty Castle |
Συμμετέχοντες | |
Αριθμός συμμετοχών | 18 |
Πρώτη εμφάνιση | Μάλτα |
Επιστρέφουν | |
Αποχωρούν | Καμία |
Συμμετέχουσες χώρες Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1971
| |
Ψηφοφορία | |
Σύστημα ψηφοφορίας | Δύο μέλη κριτικής επιτροπής (ένα ηλικίας 16 έως 25 και το άλλο 25 έως 55) έδωσαν στα τραγούδια από έναν έως πέντε ψήφους. |
Μηδέν βαθμοί | Καμία |
Νικητής | Μονακό "Un banc, un arbre, une rue" |
Τόπος διεξαγωγής
ΕπεξεργασίαΟ διαγωνισμός διεξήχθη στο Θέατρο Γκέιτι του Δουβλίνου, πρωτεύουσας της Ιρλανδικής Δημοκρατίας.[1][2] Ήταν η πρώτη φορά που ο διαγωνισμός έγινε στην Ιρλανδία.
Διαδικασία
ΕπεξεργασίαΓια πρώτη φορά ζητήθηκε από κάθε τηλεοπτικό φορέα να προβάλει τηλεοπτικά όλα τα τραγούδια που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό προτού διεξαχθεί ο μεγάλος, ζωντανός τελικός. Στο βίντεο του Βελγίου που προβλήθηκε σε προεπισκόπηση οι Nicole & Hugo ερμήνευαν το τραγούδι "Goeiemorgen, morgen", όμως η Nicole αρρώστησε ξαφνικά λίγες ημέρες πριν τον τελικό του διαγωνισμού, με αποτέλεσμα να αντικατασταθούν οι ερμηνευτές του από τους Ζακ Ρεϊμόν και Λιλί Καστέλ. Η τελευταία, σύμφωνα με πληροφορίες δεν είχε τον χρόνο ούτε να βρει το κατάλληλο φόρεμα για την ερμηνεία.
Το BBC ανησύχησε για τις πιθανές αντιδράσεις του ακροατηρίου στο τραγούδι εξαιτίας των ταραχών που σοβούσαν στη Βόρεια Ιρλανδία. Έτσι, η επιλογή της τραγουδίστριας βασίστηκε στο γεγονός ότι ήταν δημοφιλής σε αμφότερα το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Βόρεια Ιρλανδία. Παρ' όλ' αυτά, η τραγουδίστρια δέχτηκε απειλές για τη ζωή της από τον ΙΡΑ, επειδή εκπροσώπησε το Ηνωμένο Βασίλειο.
Για πρώτη φορά συγκροτήματα αποτελούμενα από ως και 6 μέλη επιτράπηκε να λάβουν μέρος, με τον κανονισμό που ίσχυε στους προηγούμενους διαγωνισμούς (οι ερμηνείες έπρεπε να είναι ή σόλο ή ντουέτα) να καταργείται.[3]
Ήταν η δεύτερη έγχρωμη μετάδοση στο εξωτερικό της ιρλανδικής ραδιοτηλεόρασης RTÉ. Εκτός από την Ιρλανδία, ο διαγωνισμός μεταδόθηκε επίσης στις ΗΠΑ και στο Χονγκ Κονγκ αρκετές ημέρες αργότερα.
Μέθοδος ψηφοφορίας
ΕπεξεργασίαΣτον διαγωνισμό του 1971 εισήχθη ένα νέο σύστημα ψηφοφορίας. Κάθε χώρα είχε δύο μέλη στην κριτική της επιτροπή, από τα οποία το ένα ήταν ηλικίας από 16 ως 25 ετών και το άλλο ήταν από 26 ως και 55 ετών.Το κάθε μέλος έδινε από 1 ως 5 πόντους σε κάθε τραγούδι αμέσως μετά την ερμηνεία του (εκτός από το τραγούδι της δικής τους χώρας, το οποίο δεν επιτρεπόταν να ψηφίσουν) και οι βαθμοί συγκεντρώνονταν και καταμετρούνταν αμέσως μετά τη βαθμολογία. Οι κριτικές επιτροπές παρακολούθησαν το πρόγραμμα στην τηλεόραση από έναν χώρο στα παρασκήνια του θεάτρου και στη συνέχεια εμφανίστηκαν στη σκηνή για να επιβεβαιώσουν τα αποτελέσματά τους. Η μέθοδος εκείνη παρουσίαζε ένα μικρό πρόβλημα, καθώς τα μέλη των κριτικών επιτροπών είχαν την τάση να δίνουν μόνο έναν ή δύο πόντους.[3] Ωστόσο, το σύστημα εκείνο εφαρμόστηκε και στους διαγωνισμούς των ετών 1972 και 1973.
Χώρες που έλαβαν μέρος
ΕπεξεργασίαΗ Μάλτα έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον διαγωνισμό, ενώ η Αυστρία, η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία και η Σουηδία επανήλθαν στον διαγωνισμό έπειτα από σύντομη απουσία. Έτσι, ο συνολικός αριθμός των συμμετοχών ανήλθε σε 18.
Διευθυντές ορχηστρών
ΕπεξεργασίαΓια κάθε τραγούδι υπήρχε ένας μαέστρος, ο οποίος διηύθυνε την ορχήστρα.[4]
- Αυστρία – Ρόμπερτ Οπράτκο
- Μάλτα – Τουάνι Τσίρκοπ
- Μονακό – Ζαν Κλοντ Πετίτ
- Ελβετία – Αρντί Σνάιντερς
- Γερμανία – Ντίτερ Τσίμερμαν
- Ισπανία – Βάλντο ντε λος Ρίος
- Γαλλία – Φρανκ Πουρσέλ
- Λουξεμβούργο – Ζαν Κλοντρίκ
- Ηνωμένο Βασίλειο – Τζόνι Αρθέι
- Βέλγιο – Φρανσίς Μπαΐ
- Ιταλία – Ενρίκο Πολίτο
- Σουηδία – Κλας Ρόσενταλ
- Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Νόελ Κέλιαν
- Ολλανδία – Ντολφ βαν ντερ Λίντεν
- Πορτογαλία – Ζόρζε Κόστα Πίντο
- Γιουγκοσλαβία – Μιλιένκο Προχάσκα
- Φινλανδία – Όσι Ρούνε
- Νορβηγία – Άρνε Μπέντικσεν
Καλλιτέχνες που επέστρεψαν
ΕπεξεργασίαΔύο καλλιτέχνες επέστρεψαν στον διαγωνισμό το 1971. Ήταν η Κάτια Εμπστάιν που εκπροσώπησε τη Γερμανία για δεύτερη συνεχή χρονιά, και ο Ζακ Ρεϊμόν, ο οποίος είχε εκπροσωπήσει το Βέλγιο το 1963.
Αποτελέσματα
ΕπεξεργασίαΣειρά | Χώρα | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα[5][6] | Θέση | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|
01 | Αυστρία | Μαριάνε Μεντ | "Musik" | Βιενέζικα | 16 | 66 |
02 | Μάλτα | Τζο Γκρεκ | "Marija l-Maltija" | Μαλτέζικα | 18 | 52 |
03 | Μονακό | Séverine | "Un banc, un arbre, une rue" | Γαλλικά | 1 | 128 |
04 | Ελβετία | Peter, Sue και Marc | "Les illusions de nos vingt ans" | Γαλλικά | 12 | 78 |
05 | Γερμανία | Κάτια Εμπστάιν | "Diese Welt" | Γερμανικά | 3 | 100 |
06 | Ισπανία | Καρίνα | "En un mundo nuevo" | Ισπανικά | 2 | 116 |
07 | Γαλλία | Σερζ Λαμά | "Un jardin sur la terre" | Γαλλικά | 10 | 82 |
08 | Λουξεμβούργο | Μονίκ Μελσέν | "Pomme, pomme, pomme" | Γαλλικά | 13 | 70 |
09 | Ηνωμένο Βασίλειο | Κλοντάου Ρότζερς | "Jack In The Box" | Αγγλικά | 4 | 98 |
10 | Βέλγιο | Λιλί Καστέλ & Ζακ Ρεϊμόν | "Goeiemorgen, morgen" | Ολλανδικά | 14 | 68 |
11 | Ιταλία | Μάσιμο Ρανιέρι | "L'amore è un attimo" | Ιταλικά | 5 | 91 |
12 | Σουηδία | Family Four | "Vita vidder" | Σουηδικά | 6 | 85 |
13 | Ιρλανδία | Άντζελα Φάρελ | "One Day Love" | Αγγλικά | 11 | 79 |
14 | Ολλανδία | Saskia & Serge | "Tijd" | Ολλανδικά | 7 | 85 |
15 | Πορτογαλία | Τονίτσα | "Menina do alto da serra" | Πορτογαλικά | 9 | 83 |
16 | Γιουγκοσλαβία | Κρούνοσλαβ Σλάμπινακ | "Tvoj dječak je tužan" (Твој дјечак је тужан) | Σερβο-Κροάτικα | 15 | 68 |
17 | Φινλανδία | Μάρκου Άρο & Koivistolaiset | "Tie uuteen päivään" | Φινλανδικά | 8 | 84 |
18 | Νορβηγία | Χάνε Κρογκ | "Lykken er" | Νορβηγικά | 17 | 65 |
Πίνακας βαθμολογίας
ΕπεξεργασίαΠερισσότεροι βαθμοί
ΕπεξεργασίαN. | Συμμετέχων | Χώρα που ψήφισε |
---|---|---|
8 | Μονακό | Βέλγιο, Γερμανία, Ιρλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Ελβετία, Γιουγκοσλαβία |
5 | Ισπανία | Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Μάλτα, Μονακό |
2 | Φινλανδία | Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο |
Πορτογαλία | Λουξεμβούργο, Ισπανία | |
Σουηδία | Αυστρία, Ολλανδία | |
1 | Γαλλία | Ολλανδία |
Ιρλανδία | Αυστρία | |
Ολλανδία | Πορτογαλία | |
Ηνωμένο Βασίλειο | Μάλτα | |
Ελβετία | Ιταλία |
Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία
ΕπεξεργασίαΟ παρακάτω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία δόθηκαν οι βαθμολογίες στη διάρκεια του διαγωνισμού του 1971, όπως και το πρόσωπο που εκφωνούσε τις ψήφους ανά χώρα. Επίσης, ο κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας έστειλε επίσης έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, ώστε να καλύψει τον διαγωνισμό στη δική του γλώσσα.[3]
Σειρά βαθμολογίας | Χώρα | Εκπρόσωποι βαθμών | Παρουσιαστής | Φορέας μετάδοσης |
---|---|---|---|---|
01 | Αυστρία | Μπέατριξ Νόιντλινγκερ και Γιόχεν Λίμπεν | Ερνστ Γκρίσεμαν | FS1 |
Χούμπερτ Γκαϊσμπάουερ | Hitradio Ö3 | |||
02 | Μάλτα | Σπίρο Σιλάτο και Γκαετάν Άμπελα[7] | Βίκτορ Ακιλίνα[7] | MTV |
TBC | TBC | |||
03 | Μονακό | TBC | Ζορζ ντε Κον | Télé Monte Carlo |
TBC | TBC | |||
04 | Ελβετία | TBC | Τέοντορ Χάλερ | TV DRS |
Ζορζ Αρντί | TSR | |||
Τζοβάνι Μπερτίνι | TSI | |||
TBC | TBC | |||
05 | Γερμανία | TBC | Χανς Βέρες | ARD Deutsches Fernsehen |
Βολφ Μίτλερ | Deutschlandfunk/Bayern 2 | |||
06 | Ισπανία | Νοέλια Αφόνσο και Φρανθίσκο Μανταριάγκα | Χοακίν Πρατ | TVE1 |
Μιγκέλ ντε λος Σάντος | Primer Programa RNE | |||
07 | Γαλλία | TBC | Ζορζ ντε Κον | Deuxième Chaîne ORTF[8] |
TBC | France Inter | |||
08 | Λουξεμβούργο | TBC | Ζακ Ναβαντίκ | Télé-Luxembourg |
Καμίλο Φέλγκεν | RTL Radio | |||
09 | Ηνωμένο Βασίλειο | Γκέι Λόου και Τζέρεμι Πάτερσον-Φοξ[9] | Ντέιβ Λι Τρέιβις | BBC1[10] |
Τέρι Ουόγκαν | BBC Radio 1[11] | |||
Τζον Ράσελ | British Forces Radio[12] | |||
10 | Βέλγιο | TBC | Χέρμαν Βέρελστ | BRT |
Ζανίν Λαμπότ | RTB | |||
Ναντ Μπερτ | BRT Radio 1 | |||
Αντρέ Αγκόν | RTB La Première | |||
11 | Ιταλία | TBC | Ρενάτο Ταλιάνι | Programma Nazionale |
Ρενάτο Ταλιάνι | Secondo Programma Radio | |||
12 | Σουηδία | Εύα Μπλόμκβιστ και Πούτε Βίκμαν [13] | Έκε Στρέμερ | SR TV1[13] |
Ούρσουλα Ρίχτερ | SR P3[13] | |||
13 | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | TBC | Νόελ Άντριους | RTÉ Television |
Κέβιν Ρος | Radio Éireann[14] | |||
14 | Ολλανδία | Γιος Κλέμπερ | Πιμ Γιάκομπς | Nederland 1[15] |
TBC | TBC | |||
15 | Πορτογαλία | Πέντρο Αλμπεργκαρία και Λουίς Φιλίπε Κόστα[16] | Ενρίκε Μέντες | RTP1[16] |
TBC | RDP Antena 1 | |||
16 | Γιουγκοσλαβία | Μίσο Κούκιτς και Ζόραν Κρεζίσνικ [17] | Μίλοβαν Ίλιτς | Televizija Beograd |
Όλιβερ Μλάκαρ | Televizija Zagreb | |||
Τόμαζ Τέρτσεκ | Televizija Ljubljana | |||
TBC | TBC | |||
17 | Φινλανδία | Μάρκου Βεϊγιαλάνεν και Βιένο Κέκονεν[18] | Χάικι Σέπαλα | YLE TV1 |
Πόπε Μπεργκ | YLE Radio 1 | |||
18 | Νορβηγία | Στεν Φρέντρικσεν και Λιβ Ούστερουντ | Σβέρε Κριστόφερσεν | NRK |
Έρικ Χέιερνταλ | NRK P1 | |||
- | Ελλάδα | (Μη συμμετέχουσα χώρα) | Μακώ Γεωργιάδου | ΕΙΡΤ |
- | Ισλανδία | (Μη συμμετέχουσα χώρα) | TBC | RÚV |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «The Growth and Development of Dublin». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ «Primate City Definition and Examples». Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2009.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Eurovision Song Contest 1971». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010.
- ↑ «And the conductor is...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1971». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1971». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 "It was all in the game", Fred Barry, Times of Malta, 7 Απριλίου 1971
- ↑ Masson, Christian. «1971 – Dublin» (στα Γαλλικά). Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ "Dubliner Jury bestochen?", Hamburger Abendblatt, 6 Απριλίου 1971
- ↑ «Grand Final: 1971, Eurovision Song Contest». BBC.
- ↑ «Wogan quits Eurovision role». BBC News. 5 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. σελ. 54. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Leif Thorsson (2006). elodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 88. ISBN 91-89136-29-2.
- ↑ «RTÉ Stills Library». RTÉ Archives. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival» (στα Ολλανδικά). Eurovision Artists. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010.
- ↑ 16,0 16,1 "A África também vai ver o Grande Prémio da Eurovisão", Diário de Lisboa, 3-4-1971
- ↑ Vladimir Pinzovski
- ↑ Zitting, Marianne (27 Ιουνίου 2010). «Muistathan: Eurovision laulukilpailu 1971» (στα Φινλανδικά). Viisukuppila. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)