Βικιπαίδεια

Συμμετοχή της Πορτογαλίας στη Eurovision

Η Πορτογαλία συμμετείχε στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 55 φορές από το ντεμπούτο της στον διαγωνισμό του 1964. Από τότε, έχει χάσει πέντε διαγωνισμούς, το 1970, το 2000, το 2002, το 2013 και το 2016. Ο διαγωνισμός μεταδίδεται στην Πορτογαλία από την Rádio e Televisão de Portugal (RTP). Η χώρα κέρδισε για πρώτη φορά το 2017 και φιλοξένησε το διαγωνισμό το 2018 στη Λισαβόνα.

Πορτογαλία
Τηλεοπτ. φορέαςRTP
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Εθνικός τελικός
Festival da Canção[α]
1964–1969
1971–1987
1989–1999
2001
2003 (τραγούδι)
2004
2006–2012
2014–2015
2017–2023
Εσωτερική επιλογή
1976 (καλλιτέχνης)
1988
2003 (καλλιτέχνης)
2005
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές55 (46 τελικοί)
Διοργανώσεις2018
Πρώτη συμμετοχή1964
Καλύτερη θέση1η: 2017
Χειρότερη θέσηΤελευταία: 1964, 1974, 1997, 2018
Μηδέν βαθμοί1964, 1997
Επιπλέον σύνδεσμοι
Σελίδα του RTP
Η σελίδα της Πορτογαλίας στο Eurovision.tv

Η Πορτογαλία τερμάτισε τελευταία στο ντεμπούτο της το 1964 και πάλι το 1974, προτού πετύχει το καλύτερο αποτέλεσμα του 20ου αιώνα το 1996, με την Λουσία Μονίζ να τερματίζει έκτη. Στη συνέχεια, η χώρα τερμάτισε τελευταία για τρίτη φορά το 1997. Αφού δεν εμφανίστηκε στον τελικό από το 2010 και ως κάτοχοι του ρεκόρ για τις περισσότερες εμφανίσεις στο διαγωνισμό χωρίς νίκη, η Πορτογαλία κέρδισε στην 49η προσπάθεια της, όταν ο Σαλβαντόρ Σομπράλ κέρδισε το διαγωνισμό του 2017 με το τραγούδι "Amar pelos dois", την πρώτη φορά που η χώρα τερμάτισε στις πρώτες πέντε θέσεις στο διαγωνισμό. Ως διοργανωτές το 2018, η χώρα τερμάτισε τελευταία στον διαγωνισμό για τέταρτη φορά. Το 2019, η χώρα απέτυχε να προκριθεί.

Ιστορία

Επεξεργασία
 
Οι Λουίζα και Σαλβαντόρ Σομπράλ στη συνέντευξη τύπου του νικητή, Eurovision 2017

Η ντεμπούτο της Πορτογαλίας ήταν ο Αντόνιο Καλβάριο με το "Oração". Δεν ήταν ένα επιτυχημένο ντεμπούτο για τη χώρα, με τον Καλβάριο να έρχεται τελευταίος στον διαγωνισμό. Από τότε, η Πορτογαλία ήρθε τελευταία σε δύο ακόμη περιπτώσεις, το 1974, όταν ο Πάουλο ντε Καρβάλιο τραγούδησε το "E depois do adeus", το 1997, όταν η Σέλια Λόσον τραγούδησε το "Antes do adeus" και το 2018 ως διοργανώτρια χώρα. Παρά το τελευταίο τερματισμό του στο διαγωνισμό, το "E depois do adeus" είχε τότε την εθνική αξιοσημείωτη θέση ως ένα από τα δύο μουσικά σήματα για να ξεκινήσει η Επανάσταση των Γαριφάλων κατά του καθεστώτος του Εστάντου Νόβου. Πριν από την έκτη θέση της Λουσία Μονίζ, με το τραγούδι "Ο meu coração não tem cor" το 1996, το καλύτερο αποτέλεσμα της Πορτογαλίας στο διαγωνισμό ήταν οι δύο έβδομες θέσεις, για τον Κάρλος Μέντες το 1972 και τον Ζοζέ Σιντ το 1980. Έχοντας μερικά πραγματικά αδύναμα αποτελέσματα, η δεκαετία του '90 ήταν η πιο επιτυχημένη δεκαετία για τη χώρα, φτάνοντας στις κορυφαίες 10 θέσεις τέσσερις φορές. Η Πορτογαλία είχε λάβει άδεια συμμετοχής στους διαγωνισμούς του 2000 και του 2002, αλλά αρνήθηκε. Η θέση της λήφθηκε από τη Λετονία και στις δύο περιπτώσεις, η οποία κατέληξε να κερδίζει το διαγωνισμό κατά το τελευταίο έτος.

Δεδομένου ότι οι ημιτελικοί εισήχθησαν το 2004, η Πορτογαλία απέτυχε να φτάσει στον τελικό οκτώ φορές, μεταξύ των οποίων και από το 2004 έως το 2007. Η χώρα έφτασε στον τελικό από το 2008 έως το 2010. Το 2008, η Βάνια Φερνάντες τερμάτισε 13η με το τραγούδι "Senhora do Mar", το καλύτερο αποτέλεσμα της Πορτογαλίας από το 1996. Η χώρα συνέχισε να είναι παρών στους τελικούς μέχρι το 2010. Το 2017, η Πορτογαλία έφτασε στον τελικό με τη συμμετοχή του Σαλβαντόρ Σομπράλ, "Amar pelos dois", τερματίζοντας μια εξαετή μη εμφάνιση σε τελικούς (η Πορτογαλία δεν συμμετείχε στο διαγωνισμό τραγουδιού το 2013 και το 2016 και δεν προκρίθηκε για τους τελικούς το 2011, το 2012, το 2014 και το 2015) και για να ολοκληρώσουν την επιστροφή στον τελικό, κέρδισαν επίσης τον διαγωνισμό για πρώτη φορά, κερδίζοντας 758 βαθμούς, κάνοντας ρεκόρ για το μεγαλύτερο αριθμό βαθμών στην ιστορία του διαγωνισμού, κερδίζοντας και την ψηφοφορία του κοινού, αλλά και την ψηφοφορία των επιτροπών για πρώτη φορά μετά το "Rise Like a Phoenix" της Αυστρίας το 2014. Ήταν το πρώτο νικητήριο τραγούδι που ερμηνεύτηκε ολοκληρωτικά σε μια εθνική γλώσσα μιας χώρας, μετά το "Molitva" της Σερβίας το 2007. Το 2018, ως διοργανώτρια, η Πορτογαλία ήρθε τελευταία για τέταρτη φορά στο διαγωνισμό. Αυτό ήταν και το τρίτο παράδειγμα όπου η διοργανώτρια χώρα τερματίζει στις τελευταίες πέντε θέσεις από το 2015. Το 2021, η πρώτη Πορτογαλική συμμετοχή που ερμηνεύτηκε εξ ολοκλήρου στα Αγγλικά, "Love Is on My Side" από τους The Black Mamba, τερμάτισε στη 12η θέση του τελικού. Το 2022, η Maro με το "Saudade, saudade" τερμάτισε στην 9η θέση του τελικού.

Απουσίες

Επεξεργασία

Η Πορτογαλία έχει απουσιάσει από πέντε διαγωνισμούς από την πρώτη συμμετοχή. Η πρώτη απουσία της χώρας ήταν το 1970, όπου η Πορτογαλία, μαζί με άλλες τέσσερις χώρες, μποϊκοτάρουν τον διαγωνισμό λόγω του αποτελέσματος του προηγούμενου έτους, όταν τέσσερις χώρες ανακοινώθηκαν ως νικητές.[1]

Η Πορτογαλία έχασε το διαγωνισμό του 2000 λόγω των κακών μέσων αποτελεσμάτων της τα τελευταία πέντε χρόνια. Παρά το γεγονός ότι ήταν διατεθειμένη να συμμετάσχει στο διαγωνισμό του 2002, η RTP αρνήθηκε να εισέλθει και αντικαταστάθηκε από τον ενδεχόμενο νικητή, τη Λετονία.[2]

Η τέταρτη απουσία ήταν το 2013, όταν η Πορτογαλία δεν συμμετείχε για οικονομικούς λόγους.[3]

Η πέμπτη απουσία ήταν το 2016[4] Η RTP ανέφερε ότι αυτό το διάλειμμα ήταν απαραίτητο, έτσι ώστε να ανανεωθεί το περιεχόμενο της εθνικής επιλογής του διαγωνισμού, το Festival da Canção.[5]

Festival da Canção

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Festival da Canção

Το Festival da Canção (κάποιες φορές αναφέρεται σαν "Festival RTP da Canção") είναι η πορτογαλική εθνική επιλογή για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, που διοργανώνεται από την RTP και διεξάγεται κανονικά τον Φεβρουάριο/Μάρτιο του έτους του διαγωνισμού. Είναι μια από τις πιο μακροχρόνιες μεθόδους επιλογής της Eurovision. Προηγουμένως, ορισμένοι περιφερειακοί κριτές επέλεξαν τον νικητή, ωστόσο πρόσφατα ο νικητής έχει επιλεγεί μέσω τηλεψηφοφορίας. Το 2009, το 2010 και το 2017, χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα 50-50 μεταξύ των διαφόρων επιτροπών και τηλεψηφοφορίας (όπως στην Eurovision).

Στα χρόνια στα οποία η Πορτογαλία δεν συμμετέχει στο διαγωνισμό, δεν πραγματοποιήθηκε το Festival da Canção, εκτός από δύο περιπτώσεις: το 1970, όταν η Πορτογαλία μποϊκοτάρει τον διαγωνισμό και το 2000, όταν η χώρα υποβιβάστηκε.

Συμμετοχές

Επεξεργασία
Υπόμνημα
1
 Νικητής
2
 Δεύτερη θέση
Τελευταία θέση
X
 Αποχώρηση
†
 Ανερχόμενος
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1964 Αντόνιο Καλβάριο[6] "Oração" Πορτογαλικά 13 0 Όχι ημιτελικοί
1965 Σιμόνε ντε Ολιβέιρα[7] "Sol de inverno" Πορτογαλικά 13 1
1966 Μανταλένα Ιγκλέσιας[8] "Ele e ela" Πορτογαλικά 13 6
1967 Εντουάρντο Νασιμέντο[9] "Ο vento mudou" Πορτογαλικά 12 3
1968 Κάρλος Μέντες[10] "Verão" Πορτογαλικά 11 5
1969 Σιμόνε ντε Ολιβέιρα "Desfolhada portuguesa" Πορτογαλικά 15 4
1970 Δε συμμετείχε
1971 Tonicha[11] "Menina do alto da serra" Πορτογαλικά 9 83
1972 Κάρλος Μέντες "A festa da vida" Πορτογαλικά 7 90
1973 Φερνάντο Τόρντο[12] "Tourada" Πορτογαλικά 10 80
1974 Πάουλο ντε Καρβάλιο[13] "E depois do adeus" Πορτογαλικά 14 3
1975 Ντουάρτε Μέντες[14] "Madrugada" Πορτογαλικά 16 16
1976 Κάρλος ντο Κάρμο[15] "Uma flor de verde pinho" Πορτογαλικά 12 24
1977 Os Amigos[16] "Portugal no coração" Πορτογαλικά 14 18[β]
1978 Gemini[17] "Dai li dou" Πορτογαλικά 17 5
1979 Μανουέλα Μπράβο[18] "Sobe, sobe, balão sobe" Πορτογαλικά 9 64[γ]
1980 Ζοζέ Σιντ[19] "Um grande, grande amor" Πορτογαλικά 7 71
1981 Κάρλος Παγιάο[20] "Playback" Πορτογαλικά 18 9
1982 Doce[21] "Bem bom" Πορτογαλικά 13 32
1983 Αρμάντο Γκάμα[22] "Esta balada que te dou" Πορτογαλικά 13 33
1984 Μαρία Γκινότ[23] "Silêncio e tanta gente" Πορτογαλικά 11 38
1985 Αντελαΐντε Φερέιρα[24] "Penso em ti, eu sei" Πορτογαλικά 18 9
1986 Dora[25] "Não sejas mau para mim" Πορτογαλικά 14 28
1987 Nevada[26] "Neste barco à vela" Πορτογαλικά 18 15
1988 Dora "Voltarei" Πορτογαλικά 18 5
1989 Da Vinci[27] "Conquistador" Πορτογαλικά 16 39
1990 Nucha[28] "Há sempre alguém" Πορτογαλικά 20 9
1991 Ντούλτσε Πόντες[29] "Lusitana paixão" Πορτογαλικά 8 62
1992 Dina[30] "Amor d'água fresca" Πορτογαλικά 17 26
1993 Anabela[31] "A cidade (até ser dia)" Πορτογαλικά 10 60 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Σάρα Ταβάρες[32] "Chamar a música" Πορτογαλικά 8 73 Όχι ημιτελικοί
1995 Tó Cruz[33] "Baunilha e chocolate" Πορτογαλικά 21 5
1996 Λουσία Μονίζ[34] "Ο meu coração não tem cor" Πορτογαλικά 6 92 18 32
1997 Σέλια Λόσον[35] "Antes do adeus" Πορτογαλικά 24 0 Όχι ημιτελικοί
1998 Άλμα Λούζα[36] "Se eu te pudesse abraçar" Πορτογαλικά 12 36
1999 Ρουί Μπαντέιρα[37] "Como tudo começou" Πορτογαλικά 21 12
2000 Δε συμμετείχε
2001 ΜΤΜ[38] "Só sei ser feliz assim" Πορτογαλικά 17 18
2002 Δε συμμετείχε
2003 Ρίτα Γκέρα[39] "Deixa-me sonhar" Πορτογαλικά, Αγγλικά 22 13
2004 Σοφία Βιτόρια[40] "Foi magia" Πορτογαλικά Δεν προκρίθηκε 15 38
2005 2B[41] "Amar" Πορτογαλικά, Αγγλικά 17 51
2006 Nonstop[42] "Coisas de nada (Gonna Make You Dance)" Πορτογαλικά, Αγγλικά 19 26
2007 Σαμπρίνα[43] "Dança comigo (Vem ser feliz)" Πορτογαλικά[δ] 11 88
2008 Βάνια Φερνάντες[44] "Senhora do mar (Negras águas)" Πορτογαλικά 13 69 2 120
2009 Flor-de-Lis[45] "Todas as ruas do amor" Πορτογαλικά 15 57 8 70
2010 Φιλίπα Αζεβέντο[46] "Há dias assim" Πορτογαλικά 18 43 4 89
2011 Homens da Luta[47] "A luta é alegria" Πορτογαλικά Δεν προκρίθηκε 18 22
2012 Φιλίπα Σόουζα[48] "Vida minha" Πορτογαλικά 13 39
2013 Δε συμμετείχε
2014 Σούζι[49] "Quero Ser Tua" Πορτογαλικά Δεν προκρίθηκε 11 39
2015 Λεονόρ Αντράντε[50] "Há um mar que nos separa" Πορτογαλικά 14 19
2016 Δε συμμετείχε
2017 Σαλβαντόρ Σομπράλ "Amar pelos dois" Πορτογαλικά 1 758 1 370
2018 Κλαούντια Πασκοάλ "O jardim" Πορτογαλικά 26 39 Διοργανώτρια χώρα[ε]
2019 Κόναν Οσίρις "Telemóveis" Πορτογαλικά Δεν προκρίθηκε 15 51
2020 Ελίσα Σίλβα "Medo de sentir" Πορτογαλικά Ακυρώθηκε[ζ] X
2021 The Black Mamba "Love Is on My Side" Αγγλικά 12 153 4 239
2022 Maro "Saudade, saudade" Αγγλικά, Πορτογαλικά 9 207 4 208
2023 Mimicat "Ai coração" Πορτογαλικά 23 59 9 74
2024 Γιολάντα "Grito" Πορτογαλικά 10 152 8 58

Ιστορικό ψηφοφορίας

Επεξεργασία

Μέχρι το 2023, το ιστορικό ψηφοφορίας της Πορτογαλίας έχει ως εξής:

Διοργανώσεις

Επεξεργασία
 
Οι παρουσιάστριες του διαγωνισμού του 2018.
Χρονιά Πόλη Τοποθεσία Παρουσιαστές
2018   Λισαβόνα Altice Arena Καταρίνα Φουρτάντο, Ντανιέλα Ρουά, Φιλομένα Καουτέλα και Σίλβια Αλμπέρτο

Βραβεία

Επεξεργασία

Βραβεία Marcel Bezençon

Επεξεργασία
Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon


Χρονιά Κατηγορία Τραγούδι Σύνθεση Ερμηνευτής Θέση Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2008 Βραβείο Τύπου "Senhora do mar (Negras águas)" Αντρέι Μπαμπίτς, Κάρλος Κοέλχο Βάνια Φερνάντες 13 69   Βελιγράδι
[51]
2017 Καλλιτεχνικό Βραβείο[η] "Amar pelos dois" Λουίζα Σομπράλ Σαλβαντόρ Σομπράλ 1 758   Κίεβο
[52]
Βραβείο Συνθέτη
[52]

Βραβείο Barbara Dex

Επεξεργασία
Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβείο Barbara Dex
Χρονιά Ερμηνευτής Διοργανώτρια πόλη Ref.
2006 Nonstop   Αθήνα
[53]
2019 Κόναν Οσίρις   Τελ Αβίβ
[54]

Σχετική συμμετοχή

Επεξεργασία

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών

Επεξεργασία
Χρονιά/ές Τηλεοπτικός σχολιαστής Ραδιοφωνικός σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Ref.
1964 Γκόμες Φερέιρα Άγνωστο Μαρία Μανουέλα Φουρτάντο
1965
1966 Ενρίκε Μέντες
1967
1968 Φιάλιο Γκουβέια
1969 Ενρίκε Μέντες
1970 Δε συμμετείχε
1971 Χωρίς εκπρόσωπο βαθμών
1972 Amadeu Meireles
1973 Αρτούρ Αγκοστίνιο
1974 Άγνωστο Ενρίκε Μέντες
1975 Ζούλιο Ισίντρο Amadeu Meireles Άνα Ζανάτι
1976 Άνα Ζανάτι
1977
1978 Ελάντιο Κλίμακο
1979 Φιάλιο Γκουβέια Άγνωστο Ζοάο Αμπέλ ντα Φονσέκα
1980 Ελάντιο Κλίμακο Τερέζα Κρουζ
1981 Μαργκαρίντα Αντράντε
1982 Φιάλιο Γκουβέια
1983 Ελάντιο Κλίμακο Ζοάο Αμπέλ ντα Φονσέκα
1984 Φιάλιο Γκουβέια Ελάντιο Κλίμακο
1985 Ελάντιο Κλίμακο Μαρία Μαργκαρίντα Γκασπάρ
1986 Φιάλιο Γκουβέια Φιάλιο Γκουβέια Μαργκαρίντα Αντράντε
1987 Μαρία Μαργκαρίντα Γκασπάρ Άγνωστο Άνα Ζανάτι
1988 Μαργκαρίντα Αντράντε Μαρία Μαργκαρίντα Γκασπάρ
1989 Ana Zanatti Μαργκαρίντα Αντράντε
1990 Άνα ντο Κάρμο Ζοάο Αμπέλ Φονσέκα
1991 Μαρία Μαργκαρίντα Γκασπάρ
1992 Ελάντιο Κλίμακο Άνα Ζανάτι
1993 Ιζαμπέλ Μπαΐα Μαργκαρίντα Μερσές ντε Μέλο
1994 Ελάντιο Κλίμακο Ιζαμπέλ Μπαΐα
1995 Άνα ντο Κάρμο Σερενέλα Αντράντε
1996 Μαρία Μαργκαρίντα Γκασπάρ Κριστίνα Ρότσα
1997 Κάρλος Ριμπέιρο
1998 Ρουί Ούνας Λούσια Μονίς
1999 João David Nunes Μανουέλ Λουίς Γκούτσα
2000 Ελάντιο Κλίμακο Άγνωστο Δε συμμετείχε
2001 Μαργκαρίντα Μερσές ντε Μέλο
2002 Δε συμμετείχε
2003 Μαργκαρίντα Μερσές ντε Μέλο Έλενα Ράμος
2004 Ελάντιο Κλίμακο Ιζαμπέλ Αντζελίνο
2005
2006 Κριστίνα Άλβες
2007 Ζόρζε Γκαμπριέλ Φρανσίσκο Μέντες
2008 Ιζαμπέλ Αντζελίνο Τερέζα Βίλα-Λόμπος
2009 Έλντερ Ρέις Όχι ραδιοφωνική μετάδωση Έλενα Κοέλιο
2010 Σέρζιο Ματέους Άνα Γκαλβάο
2011 Σίλβια Αλμπέρτο Ζοάνα Τέλες
2012 Πέντρο Γκράνγκερ
2013 Σίλβια Αλμπέρτο Δε συμμετείχε
2014 Ζοάνα Τέλες
2015 Έλντερ Ρέις Σούζι
2016 Δε συμμετείχε
2017 Ζοζέ Κάρλος Μαλάτο και Νούνο Γκαλοπίμ Φιλομένα Καουτέλα [55][56]
2018 Έλντερ Ρέις και Νούνο Γκαλοπίμ Νοέμια Γκονσάλβες, Αντόνιο Μασέντο κσι Τοζέ Μπρίτο Πέντρο Φερνάντες
2019 Ζοζέ Κάρλος Μαλάτο και Νούνο Γκαλοπίμ Άγνωστο Ινιές Λόπες Γκονσάλβες [57]
2021 Ελίσα Σίλβα
2022 Νούνο Γκαλοπίμ Πέδρου Τατάνκα

Διευθυντές ορχηστρών

Επεξεργασία
Χρονιά Μαέστρος[θ] Σημ. Ref.
1964   Κάι Μόρτενσεν [ι] [58]
1965 Φερνάντο ντε Καρβάλιο
1966 Ζόρζε Κόστα Πίντο
1967 Αρμάντο Ταβάρες Μπέλο
1968 Ζοακίμ Λουίς Γκόμες
1969 Φερέρ Τριντάντε
1971 Ζόρζε Κόστα Πίντο [59]
1972   Ρίτσαρντ Χιλ
1973 Ζόρζε Κόστα Πίντο
1974 Ζοζέ Καλβάριο
1975 Πέντρο Οσόριο
1976   Τίλο Κράσμαν
1977 Ζοζέ Καλβάριο
1978   Τίλο Κράσμαν
1979
1980 Ζόρζε Ματσάντο [60]
1981 Σεγκούντο Γκαλάρζα
1982 Λουίς Ντουάρτε
1983   Μάικ Σέρτζαντ
1984 Πέντρο Οζόριο
1985 Ζοζέ Καλβάριο
1986   Κόλιν Φρέχτερ
1987 Τζάιμε Ολιβέιρα
1988 Ζοζέ Καλβάριο
1989 Λουίς Ντουάρτε
1990 Κάρλος Αλμπέρτο Μονίζ
1991 Φερνάντο Κορέια Μαρτίνς
1992 Κάρλος Αλμπέρτο Μονίζ
1993 Αρμίντο Νέβες
1994   Τίλο Κράσμαν
1995
1996 Πέντρο Οζόριο
1997   Τίλο Κράσμαν
1998   Μάικ Σέρτζαντ

Άλμπουμ

Επεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπές

Επεξεργασία

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ Το Festival da Canção διεξήχθη, επίσης, το 1970 και το 2000, ωστόσο η Πορτογαλία δε συμμετείχε σε κανέναν από τους δύο διαγωνισμούς.
  2. ↑ Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας στο ζωντανό σόου, έγιναν ορισμένα λάθη στην ανακοίνωση των σκορ, που διορθώθηκαν με το πέρας της μετάδοσης. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Γαλλία διπλασίασαν σκορ, απονέμοντας τους ίδιους πόντους σε πολλές χώρες. Από τα ελληνικά σκορ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Φινλανδία είχαν αφαιρέσει 1 πόντο μετά το διαγωνισμό και από τα γαλλικά σκορ, η Αυστρία, η Γερμανία, το Ισραήλ, η Ιταλία και η Πορτογαλία είχαν αφαιρέσει 1 πόντο. Καμία από τις προσαρμογές δεν επηρέασε την τοποθέτηση οποιουδήποτε από τα τραγούδια. Το Πορτογαλικό σκορ μειώθηκε από 20 βαθμούς στους 18 μετά το σόου.
  3. ↑ Κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων, λόγω λάθος συνεννόησης από την παρουσιάστρια Γιαρντένα Αράζι, η Ισπανία φαίνεται να έδωσε 10 βαθμούς και στην Πορτογαλία και στο Ισραήλ και αυτά τα σκορ προστέθηκαν στον πίνακα σκορ. Με το πέρας του προγράμματος, μια επαλήθευση επιβεβαίωσε ότι η Πορτογαλία έπρεπε να λάβει μόνο έξι βαθμούς, με το σύνολο του Πορτογαλικού σκορ να μειώνεται κατά τέσσερις βαθμούς στους 64.
  4. ↑ Περιέχει φράσεις στα Γαλλικά, στα Ισπανικά και στα Αγγλικά.
  5. ↑ Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
  6. ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  7. ↑ Ψηφίστηκε από τους σχολιαστές.
  8. ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Πορτογάλοι εκτός αν έχουν σημαία
  9. ↑ Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ O'Connor, John Kennedy. The Eurovision Song Contest - The Official History. Carlton Books, UK. 2007 ISBN 978-1-84442-994-3
  2. ↑ Bakker, Sietse (29 Νοεμβρίου 2002). «EBU confirmed: Portugal resigns, Latvia is in». esctoday.com. ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2002. 
  3. ↑ Jiandani, Sanjay (22 Νοεμβρίου 2012). «Portugal will not participate in Eurovision 2013». esctoday.com. ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2012. 
  4. ↑ Jiandani, Sanjay (7 Οκτωβρίου 2015). «Portugal: RTP will not participate in Eurovision 2016». esctoday.com. ESCToday. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  5. ↑ Antunes, Rui Pedro (15 Μαΐου 2017). «Portugal: Preparem ο MEO Arena. E 30 milhões. Vem aí a Eurovisão». Observador. Observador. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2017. 
  6. ↑ (António Calvário, γ. 1938 στη Μοζαμβίκη)
  7. ↑ (Simone de Oliveira, γ. 11 Φεβρ. 1938) (1η φορά)
  8. ↑ (Madalena Lucília Iglésias do Vale , γ. 24 Οκτ. 1939)
  9. ↑ (Eduardo Nascimento, 1944-2019), ο πρώτος μαύρος τραγουδιστής στην ιστορία της Eurovision.
  10. ↑ (Carlos Mendes, γ. 23 Μαΐου 1947) (1η φορά)
  11. ↑ (γενν. ως Antónia de Jesus Montes Tonicha, γ. 8 Μαρτ. 1946)
  12. ↑ (Fernando Tordo, γ. 29 Μαρτ. 1948) (1η φορά)
  13. ↑ (Manuel Paulo de Carvalho Costais, γ. 15 Μαΐου 1947) (1η φορά)
  14. ↑ (José Henrique Duarte Mendes, γ. 7 Αυγ. 1947)
  15. ↑ αλλιώς ComIH (γενν. ως Carlos Manuel de Ascenção do Carmo de Almeida, 21 Δεκ. 1939)
  16. ↑ Συγκρότημα της δεκαετίας του ' 70. Μέλη: Φερνάντα Πιτσάρα, Λουίζα Μπάστο, Εντμούντο Σίλβα, Άνα Μπόλα, Φερνάντο Τόρντο (2η φορά) και Πάουλο ντε Καρβάλιο (2η φορά).
  17. ↑ Συγκρότημα της δεκαετίας του ' 70 με μέλη τους Φατιμά Παντίνια (1η φορά), Τερέζα Μιγκέλ (1η φορά), Τοζέ Μπρίτο και Μάικ Σέρτζαντ.
  18. ↑ (Maria Manuela de Oliveira Moreira Bravo, γ. 7 Δεκ. 1957)
  19. ↑ (José Cid, γ. 4 Φεβρ. 1942)
  20. ↑ (Carlos Paião, 1η Νοεμ. 1957 - 26 Αυγ. 1988). Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα το 1988.
  21. ↑ Γυναικείο συγκρότημα της δεκαετίας του '80, με μέλη τις Λάουρα Ντιόγκο, Λένα Κοέλιο, Φατιμά Παντίνια (2η φορά, 1η σύζυγος του Πέδρο Πάσος Κοέλιο) και Τερέζα Μιγκέλ (2η φορά).
  22. ↑ (Armando António Capelo Diniz da Gama, γ. 1η Απρ. 1954)
  23. ↑ (Maria Guinot, γ. 20 Ιουν. 1945)
  24. ↑ (Maria Adelaide Mengas Matafome Ferreira, γ. 23 Σεπτ. 1959)
  25. ↑ (Dora Maria Reis Dias de Jesus, γ. 20 Μαΐου 1966) (1η φορά)
  26. ↑ Συγκρότημα με μέλη τους Ζόρζε Μέντες (Jorge Mendes) και Αλφρέντο Αζινέιρα (Alfredo Azinheira).
  27. ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε από τους Iei-Orκαι Πέντρο Λουίς Νέβες (Pedro Luís Neves) και στα μέλη τους συμπεριλαμβάνονταν οι Ricardo, Joaquim Andrade, Dora και Sandra Fidalgo.
  28. ↑ (Cristina Isabel dos Santos Baldaia Trindade, γ. 21 Ιουν. 1966)
  29. ↑ (γ. 8 Απρ. 1969)
  30. ↑ (Ondina Maria Farias Veloso, γ. 18 Ιουν. 1956)
  31. ↑ (Anabela Braz Pires, γ. 22 Σεπτ. 1976)
  32. ↑ (Sara Tavares, γ. 1η Φεβρ. 1978 - θ. 19 Νοεμ. 2023)
  33. ↑ (António José Ramos da Cruz, γ. 9 Ιουλ. 1967). Με ρίζες από Πράσινο Ακρωτήριο.
  34. ↑ (Ana Lúcia Pereira Moniz, γ. 9 Σεπτ. 1976)
  35. ↑ (Célia Maria Fernandes Lawson, γ. 9 Ιουν. 1974 στην Αγκόλα)
  36. ↑ (Αlma Lusa) Βραχύβιο συγκρότημα με μέλη την Ινές Σάντος (τραγούδι) και τους μουζικούς Ζοζέ Σιντ (José Cid), Κάρλος Ζεσούς (Carlos Jesus), Ενρίκε Λόπες (Henrique Lopes), Κάρλος Φερεϊρίνια (Carlos Ferreirinha) και Πέντρο Σοάρες (Pedro Soares).
  37. ↑ (Rui Bandeira, γ. 25 Ιουλ. 1973)
  38. ↑ Συγκρότημα με μέλη τους Μάρκο Κουέλιας (Marco Quelhas, γ. 14 Αυγ. 1957) και Τόνι Τζάκσον (Tony Jackson).
  39. ↑ (Rita Guerra, γ. 22 Οκτ. 1967)
  40. ↑ (Sofia Vitória Inácio, γ. 28 Απρ. 1979)
  41. ↑ Συγκρότημα Ντουέτο με μέλη τους Λουσιάνα Αμπρέου (Luciana Abreu Sodré Costa Real, γ. 25 Μαΐου 1985) και Ρουί Ντρουμόντ.
  42. ↑ Συγκρότημα της ποπ, ενεργό το 2001-06, με μέλη τις Liliana Patrícia Almeida, ψευδώνυμο: Li (γ. 10 Μαρτ. 1983), Kátia Moreira, ψευδ. Shania (γ. 22 Νοεμ. 1980), Ana Rita Branco Gonçales Reis, ψευδ. Ritinha (γ. 19 Οκτ. 1982), Andrea de Brito Soares, ψευδ: Boss (γ. 1η Ιαν. 1982), Fátima Sousa, ψευδ Té (γ. 4 Μαρτ. 1978).
  43. ↑ (Teresa Villa-Lobos, γ. 30 Μαρτ. 1982)
  44. ↑ (Vânia Sofia Olim Marote de Ribeiro Fernandes, γ. 25 Σεπτ. 1985)
  45. ↑ Συγκρότημα της φολκ που συστάθηκε το 2004 με μέλη τις Ντανιέλα Βαρέλα (Daniela Varela), Ζοζέ Καμάτσο (José Camacho) και Πέντρο Μαρκές (Pedro Marques).
  46. ↑ (Filipa Daniela Azevedo de Magalhães, γ. 31 Ιουλ. 1991)
  47. ↑ Συγκρότημα αποτελούμενο από τους κωμικούς αδερφούς Ντουάρτε: (Vasco Duarte (Falâncio) και Nuno Duarte "Jel" (Neto).
  48. ↑ (Filipa Sousa, γ. 2 Μαρτ. 1985)
  49. ↑ (Suzy Susana Guerra, γ. 24 Ιαν. 1980)
  50. ↑ (Leonor Andrade, γ. 13 Σεπτ. 1994)
  51. ↑ Floras, Stella (27 Μαΐου 2008). «The 2008 Bezençon Awards winners». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  52. ↑ 52,0 52,1 «Winners of the Marcel Bezençon Awards 2017». eurovision.tv. 14 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  53. ↑ Adams, William Lee (9 Ιουλίου 2015). «Poll: Who was the worst dressed Barbara Dex Award winner?». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  54. ↑ van Lith, Nick (26 Μαΐου 2019). «Conan Osiris wins the Barbara Dex Award 2019». escxtra.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  55. ↑ «Nuno Galopim também será comentador da Eurovisão». Portal dos Programas. 14 Απριλίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2017. 
  56. ↑ «Filomena Cautela é a porta-voz de Portugal na Grande Final do Festival Eurovisão 2017». www.escportugal.pt. 
  57. ↑ «ESC2019: José Carlos Malato e Nuno Galopim são os comentadores da transmissão da RTP». ESCPortugal (στα Portuguese). 4 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2019. 
  58. ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  59. ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9. 
  60. ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Πορτογαλίας_στη_Eurovision&oldid=10664227"