Ακαρνανία
Η Ακαρνανία είναι το δυτικό τμήμα της Αιτωλοακαρνανίας, όπως ορίζεται με σύνορο τον ποταμό Αχελώο. Υπήρξε αρχαία περιοχή σε αντιπαλότητα με τη γειτονική Αιτωλία.
|
Ακαρνανία | |
|---|---|
| |
| Το αρχαίο θέατρο του Στράτου | |
| Τοποθεσία: | Στερεά Ελλάδα |
| Μεγαλύτερη πόλη: | Στράτος |
| Διάλεκτος: | Δωρική |
| Περίοδος ακμής: | |
| |
| Χάρτης αρχαίας Αιτωλίας και Ακαρνανίας | |
ΓεωγραφίαΕπεξεργασία
Η Ακαρνανία είναι το δυτικότερο κομμάτι της Στερεάς Ελλάδας και ορίζεται χονδρικά από το τρίγωνο που σχηματίζουν το Ιόνιο πέλαγος, ο Αμβρακικός κόλπος και ο ποταμός Αχελώος. Η περιοχή είναι κυρίως ορεινή και στο κέντρο της δεσπόζουν τα Ακαρνανικά όρη. Όπως φαίνεται στο χάρτη μοιάζει με τρίγωνο στις δύο κορυφές του οποίου τοποθετούνται το Άκτιο και η Αμφιλοχία ενώ στην τρίτη οι εκβολές του ποταμού Αχελώου. Προσδιορίζεται γεωγραφικά με μεγάλη ακρίβεια γιατί το Ακαρνανικό αυτό τρίγωνο ορίζεται από δύο θαλάσσια σκέλη σαφώς καθορισμένα, το Ιόνιο πέλαγος στα δυτικά και τον Αμβρακικό κόλπο στα βόρεια ενώ το τρίτο σκέλος στο μεγαλύτερο τμήμα του προσδιορίζεται από τον κάτω ρου του Αχελώου και το υπόλοιπο απ' την οροσειρά του Θυάμου. Το βόρειο τμήμα της Ακαρνανίας, εκτός από τη μικρή πεδιάδα της Βόνιτσας είναι ορεινό και δασώδες. Ενώ το νότιο τμήμα γύρω απο την κωμόπολη Κατοχή, τα χωριά Λεσίνι και Πεντάλοφο χαρακτηριζεται απο χαμηλους βραχώδεις και κατάφυτους λόφους, μεγάλους υγροβιότοπους, το δέλτα του ποταμού Αχελώου και την τεράστια πεδιάδα των Οινιαδών, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας αποτελεί γεωγραφικά ακαρκανικό έδαφος. Σε παλαιότερες εποχές στη περιοχή της Ακαρνανίας περιλαμβανόταν η Λευκάδα, τα νησιά Κάλαμος και Καστός καθώς και τμήμα της σημερινής επαρχίας Βάλτου. Οι αλλαγές στην οριοθέτηση του χώρου που έγιναν με το πέρασμα των αιώνων δημιουργούν ακόμα και σήμερα σύγχυση. Αρκετοί συγγραφείς όταν αναφέρονται στη Ακαρνανία περιλαμβάνουν σε αυτή περιοχές που σήμερα ανήκουν διοικητικά αλλού. Επιπλέον σήμερα δεν υπάρχει καν ο διοικητικός όρος Ακαρνανία. Στις σελίδες μας προσπαθούμε να περιγράψουμε τη περιοχή σαν γεωγραφικό χώρο στον οποίο υπάρχει κοινή ιστορική μοίρα περισσότερο και όχι σαν διοικητική διαίρεση γι' αυτό και σε κάποια σημεία οι περιγραφές και η ύλη δεν ταυτίζονται με τις σημερινές διοικητικές διαιρέσεις. Στη δορυφορική φωτογραφία που ακολουθεί διακρίνουμε το μεγαλύτερο τμήμα της Ακαρνανίας, τον Αμβρακικό, τη Λευκάδα, το Κάλαμο και το Καστό.
ΙστορίαΕπεξεργασία
ΠροϊστορίαΕπεξεργασία
Το όνομα της Ακαρνανίας ήταν γνωστό από τη βαθύτατη αρχαιότητα. Ο Όμηρος καταγράφει την ξηρά απέναντι από την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη αυθαίρετα "Ήπειρος" αλλά αναφέρεται συχνά και στους "Αιτωλούς". Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν οι Τηλεβόες, οι Λέλεγες και οι Κουρήτες. Οι Τηλεβόες ζούσαν στο νησί απέναντι από τη δυτική πλευρά της Ακαρνανίας και είχαν σαν κύρια ασχολία την πειρατεία. Οι Λέλεγες ήταν εξαπλωμένοι σε πολλές περιοχές της Ελλάδας όπως την Αιτωλία και την Αρχαία Λοκρίδα. Οι Κουρήτες φαίνεται ότι προέρχονταν από την Αιτωλία, μετανάστευσαν στην Ακαρνανία όταν τους έδιωξε ο Αιτωλός ο Αιτωλός. Το όνομα της Ακαρνανίας από τον Ακαρνάν γιο του Αργείτη Αλκμαίων που μετανάστευσε στο στόμιο του Αχελώου.[1] Άν ισχύει η παράδοση σημαίνει ότι οι Αργίτες βρέθηκαν στην περιοχή από τα πανάρχαια χρόνια.
ΑρχαιότηταΕπεξεργασία
Από τον 7ο αιώνα π.Χ. ήρθαν μεγάλα κύματα κατοίκων στην περιοχή από την Κόρινθο σε Ανακτόριο, Σόλλιον και Λευκάδα, Κεφαλλονίτες εγκαταστάθηκαν στον Αστακό.[2] Οι γηγενείς κάτοικοι εκδιώχθηκαν στο εσωτερικό, δεν είχαν αναπτύξει τέχνες και γράμματα, παρέμειναν αγροίκοι, ασχολήθηκαν με την κλοπή και την πειρατεία ακόμα και όταν είχε ξεσπάσει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος.[3] Ο Θουκυδίδης καταγράφει τοποθεσίες όπως Αλυζία, Κόροντα, Λιμναία, Μεδεών Ακαρνανίας, Οινιάδες Φοιτίες, Πάλαιρος και Στράτος στον οποίο είχε έδρα μέχρι τον 1ο αιώνα π.Χ. η Ακαρνανική Συμπολιτεία.
Οι αρχαίοι Ακαρνάνες ήταν σε κάθε περίπτωση Έλληνες και συμμετείχαν σε όλους τους Πανελλήνιους αγώνες, είχαν στενές σχέσεις με γειτονικές περιοχές όπως η Αιτωλία και η Αμφιλοχία στον Αμβρακικό κόλπο. Οι Ακαρνάνες ήταν ωστόσο διάσημοι για το θάρρος και την πίστη τους, ήταν περιζήτητοι στον στρατό και εξαιρετικοί τοξότες. Ζούσαν σε διάσπαρτα χωριά, όταν δέχονταν επιθέσεις δραπέτευαν στα βουνά. Ο Στράβων ισχυρίζεται ότι ήταν ενωμένοι σε μια πολιτική ομάδα την Ακαρνανική Συμπολιτεία την αναφέρει ο Αριστοτέλης στο έργο του "Ακαρνάνων Πολιτεία". Ο Θουκυδίδης αναφέρει έναν λόφο με το όνομα "Όλπαι" κοντά στο Αμφιλοχικόν Άργος, οι Ακαρνάνες συγκεντρώνονταν εκεί για να λύσουν τις δικαστικές τους διαφορές.[4] Η συνάντηση των μελών της Συμπολιτείας γινόταν συνήθως στον Στρατό που ήταν η πρωτεύουσα της Ακαρνανίας.[5] Την εποχή των Ρωμαίων ο τόπος συνάντησης μεταφέρθηκε στο Θύρρειο ή τη Λευκάδα που έγινε η πρωτεύουσα της Ακαρνανίας.[6] Την πρώτη περίοδο που τμήμα της Αμφιλοχίας ανήκε στην Ακαρνανία είχε δημιουργηθεί ένα δικαστικό όργανο στη θέση Όλπαι, σε έναν οχυρωμένο λόφο σε απόσταση 4.8 χιλιόμετρα από το Άργος Αμφιλοχικό. Δεν έχουμε πολλές πηγές σχετικά με τη σύνθεση της Συμπολιτείας, έχει διασωθεί μια επιγραφή κοντά στο Άκτιο "Έδοξε τα βουλά και τω κοινώ των Ακαρνάνων". Στην προεδρεία της Συμπολιτείας βρισκόταν ένας "Στρατηγός", είχε και έναν "Γραμματέα" πρόσωπο με σημαντική θέση στον Αιτωλικό πληθυσμό. Στον ναό του Απόλλωνα στο Άκτιο βρισκόταν ένας "Ιεροπόλος", ανήκε σε υψηλή τάξη, το όνομα του "Στρατηγού" βρισκόταν σε ψηλά αξιώματα σε πολλές άλλες Ελληνικές πόλεις όπως και στον πρώτο άρχοντα της Αθήνας.
Πελοποννησιακός ΠόλεμοςΕπεξεργασία
Η Ακαρνανία ενεπλάκη σε πολλούς πολέμους χάρη στη στρατηγική της θέση, βρισκόταν στον ναυτικό δρόμο προς την Ιταλία. Είχαν μεγάλο μίσος στους Κορίνθιους οικιστές που τους στέρησαν τα καλύτερα λιμάνια, αυτό τους οδήγησε σε συμμαχία με τους Αθηναίους εναντίον των Κορινθίων, Κορίνθιοι έποικοι στην Αμβρακία εκδίωξαν τους Αμφιλόχιους από το Άργος Αμφιλοχικόν (432 π.Χ.). Οι Ακαρνάνες ζήτησαν τη βοήθεια της Αθήνας με το πρόσχημα τους Αμφιλοχίτες που εκδιώχθηκαν. Οι Αθηναίοι προχώρησαν σε εκστρατεία με τον στρατηγό Φορμίων, έδιωξαν επιτυχώς τους Κορίνθιους της Αμβρακίας και παραχώρησαν ξανά το Άργος το Αμφιλοχικόν στους Ακαρνάνες και στους Αμφίλοχες. Ακολούθησε νέα συμμαχία ανάμεσα στους Ακαρνάνες και τους Αθηναίους, οι μοναδικές πόλεις που δεν συμμετείχαν ήταν οι Οινιάδες και ο Αστακός. Οι Ακαρνάνες είχαν προσφέρει πολύτιμη βοήθεια στους Αθηναίους για να διατηρήσουν την υπεροχή τους στη δυτική Ελλάδα, σημαντική ήταν η βοήθεια τους στη Μάχη των Όλπων (426 π.Χ.) σαν σύμμαχοι του Αθηναίου στρατηγού Δημοσθένη εναντίον των Πελοποννησίων. Μετά τη λήξη του πολέμου ακολούθησε ειρήνη των Ακαρνάνων με τους Άμβρακες αν και παρέμειναν σταθερά σύμμαχοι των Αθηναίων.[7] Οι Ακαρνάνες ενεπλάκησαν σε πόλεμο με τους Αχαιούς όταν κατέλαβαν την Αιτωλική Καλυδώνα (391 π.Χ.), οι Αχαιοί κάλεσαν σε βοήθεια τους συμμάχους τους Λακεδαιμονίους που έστειλαν στρατό υπό την ηγεσία του βασιλιά τους Αγησίλαο Β΄. Η περιοχή υποτάχθηκε στους Σπαρτιάτες και συνέχισε να είναι σύμμαχος τους μέχρι τη χρονιά που ενώθηκε με τη Δεύτερη Αθηναϊκή Συμμαχία (375 π.Χ.).[8] Οι Ακαρνάνες συμμάχησαν αργότερα με τους Βοιωτούς εναντίον των Σπαρτιατών και βρέθηκαν στο πλευρό των Αθηναίων εναντίον του Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας στη Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.).
Υποταγή στη ΡώμηΕπεξεργασία
Από την εποχή που ο Αλέξανδρος ο Μέγας κατέκτησε την περιοχή (314 π.Χ.) ο Μακεδόνας βασιλιάς Κάσσανδρος διέταξε να συγκεντρωθούν οι κάτοικοι στα σύνορα Αιτωλίας και Ακαρνανίας σε λιγότερους και μεγαλύτερους οικισμούς. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στους Αιτωλούς και τους Ακαρνάνες έγιναν συχνές με αποτέλεσμα οι Ακαρνάνες να διαχωριστούν και να ενωθούν με την Ήπειρο. Μετά την πτώση του βασιλιά της Ηπείρου οι Ακαρνάνες διατήρησαν την ανεξαρτησία τους με πρωτεύουσα τη Λευκάδα, οι συγκρούσεις με τους Αιτωλούς συνεχίστηκαν. Οι Ακαρνάνες συμμάχησαν με τους Μακεδόνες βασιλείς και παρέμειναν μόνιμα πιστοί σε αυτούς. Όταν ο Φίλιππος Ε΄ της Μακεδονίας βρέθηκε σε πόλεμο με τους Ρωμαίους πολέμησαν στο πλευρό του, μετά την ήττα του Φιλίππου Ε΄ στη Μάχη των Κυνός Κεφαλών (197 π.Χ.) υποτάχθηκαν στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.[9] Όταν ο Αντίοχος Γ΄ ο Μέγας επιτέθηκε στην Ελλάδα οι Ακαρνάνες υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους και τον απέκρουσαν, όταν αποχώρησε αναγνώρισαν ξανά την κυριαρχία της Ρώμης.[10] Στις Ελληνικές υποθέσεις που ακολούθησαν όταν ηττήθηκε ο Περσέας της Μακεδονίας από τον Ρωμαίο στρατηγό Αιμίλιο Παύλο η νήσος Λευκάδα που ήταν και πρωτεύουσα αποσπάστηκε από την Ακαρνανία, η νέα πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Θύρρειο.[11] Οι κάτοικοι υπέφεραν έντονα τον 1ο αιώνα π.Χ. από την Πειρατεία που βρισκόταν σε έξαρση. Η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητη Ρωμαίική επαρχία αλλά υπάρχουν αμφιβολίες αν η Ακαρνανία ήταν τμήμα της Αχαΐας ή της Ηπείρου, αργότερα αναφέρεται σαν τμήμα της Ηπείρου. Οι περισσότεροι κάτοικοι μεταφέρθηκαν στην Αρχαία Νικόπολη (σημερινή Πρέβεζα) που ίδρυσε ο Οκταβιανός Αύγουστος μετά τη Ναυμαχία του Ακτίου, η Ακαρνανία από τότε έπεσε σε μεγάλη παρακμή κάτι που περιγράφει και ο Στράβων.
Μετά την πρώτη κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1204 η περιοχή πέρασε στην κυριαρχία του Δεσποτάτου της Ηπείρου και τελικά καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1480. Ελευθερώθηκε οριστικά το 1832.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Θουκυδίδης. 2.102
- ↑ https://books.google.gr/books?id=-aFtPdh6-2QC&pg=PA4&dq=acarnania&lr=&as_drrb_is=b&as_minm_is=0&as_miny_is=1980&as_maxm_is=0&as_maxy_is=&as_brr=0&hl=el&cd=3&redir_esc=y#v=onepage&q=acarnania&f=false
- ↑ Θουκυδίδης. 1.5
- ↑ Θουκυδίδης, 3.105
- ↑ Ξενοφών, Ελληνικά, 4.6 - Θουκυδίδης, 2.80
- ↑ Τίτος Λίβιος, 33.16,17 - Πολύβιος, 28.5
- ↑ Θουκυδίδης, 3.114
- ↑ Ξενοφών, Ελληνικά, 4.6
- ↑ Τίτος Λίβιος, 33.16-17
- ↑ Τίτος Λίβιος, 36.11-12
- ↑ Τίτος Λίβιος, 45.31
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Hornblower, Simon (1996). "Acarnania". The Oxford Classical Dictionary. Oxford: Oxford University Press. pp. 2–3.
- Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Acarnania". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Η Ακαρνανία στο Δίκτυο Αρχειοθετήθηκε 2006-06-10 στο Wayback Machine.