Κατάλογος μοναρχών της Ιταλίας

κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia

Ο τίτλος "Βασιλεύς της Ιταλίας" δόθηκε στους κυβερνήτες του βασιλείου της Ιταλίας το οποίο δημιουργήθηκε μετά από την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο πρώτος που πήρε τον τίτλο του βασιλιά της Ιταλίας ήταν ο Οδόακρος ένας βάρβαρος στρατιωτικός αρχηγός στα μέσα του 5ου αιώνα τον οποίο ακολούθησαν οι Οστρογότθοι βασιλείς τον 6ο αιώνα. Μετά την κατάκτηση της Ιταλικής χερσονήσου από τους Φράγκους τον 8ου αιώνα οι βασιλείς της δυναστείας τον Καρολιδών οικειοποιήθηκαν τον τίτλο του βασιλιά της Ιταλίας μαζί με τον τίτλο του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας που χρησιμοποίησε τον τίτλο ήταν ο Κάρολος Κουίντος τον 16ο αιώνα, οι κάτοχοι του τίτλου στέφθηκαν με το σιδηρούν στέμμα της Λομβαρδίας. Ο Μέγας Ναπολέων χρησιμοποίησε τον τίτλο την περίοδο 1805 - 1814. Μετά την ενοποίηση της Ιταλίας (1861) ο τίτλος του βασιλιά της ενωμένης Ιταλίας περιήλθε στον Οίκο της Σαβοΐας ο οποίος διατηρήθηκε στον θρόνο μέχρι την παραίτηση του τελευταίου βασιλιά Ουμβέρτου Β΄ και την ανακήρυξη της Ιταλικής Δημοκρατίας.

Το σιδηρούν στέμμα της Λομβαρδίας

Δημιουργία του βασιλείου της Ιταλίας

Επεξεργασία

Μετά την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (476) ο αρχηγός των Έρουλων Οδόακρος διορίστηκε δούκας της Ιταλίας από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ζήνωνα.[1] Η Γερμανική αριστοκρατία στην συνέχεια ανάμεσα στην οποία βρίσκονταν οι Σκύριοι και οι Έρουλοι ανακήρυξαν τον Οδόακρο βασιλιά της Ιταλίας. Ο βασιλιάς των Οστρογότθων Θεοδώριχος ο Μέγας σκότωσε τον Οδόακρο (493) και κατέκτησε το βασίλειο της Ιταλίας εγκαθιστώντας την δυναστεία του, η δυναστεία των Οστρογότθων βασίλευσε στην Ιταλία μέχρι την ανακατάληψη της χερσονήσου από τους Βυζαντινούς (552). Το 568 οι Λομβαρδοί οι οποίοι βρίσκονταν σε πόλεμο με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατέκτησαν την Ιταλική χερσόνησο με εξαίρεση το εξαρχάτο της Ραβέννας, τα δουκάτα της Ρώμης, της Νάπολης, της Βενετίας και τα νοτιότερα τμήματα. Τον 8ο αιώνα η αδυναμία των Βυζαντινών επέτρεψε στους Λομβαρδούς να καταλάβουν και όλα τα υπόλοιπα τμήματα που είχαν απομείνει. Οι Λομβαρδοί ηττήθηκαν από τον Καρλομάγνο (774) ο οποίος εγκατέστησε την δυναστεία των Καρολιδών στο βασίλειο της Ιταλίας και πήρε τον τίτλο του "βασιλέως των Λομβαρδών". Μετά τον θάνατο του Καρόλου του παχύ (887) το βασίλειο της Ιταλίας έπεσε σε μεγάλη αστάθεια και μια σειρά από ανεξάρτητους τοπικούς ηγεμόνες ανακήρυξαν τον εαυτό τους βασιλείς, η περίοδος αυτή έμεινε γνωστή ως Φεουδαρχική Αναρχία (888 - 962). Μετά την πτώση της δυναστείας των Καρολιδών ο Όθων Α΄ της Γερμανίας έκανε την Ιταλία τμήμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η δυναστεία του χρησιμοποιούσε τον τίτλο του βασιλιά της Ιταλίας. Ο τελευταίος που χρησιμοποίησε τον τίτλο ήταν ο Ερρίκος Β΄ (1004 - 1024), μετέπειτα αυτοκράτορες χρησιμοποίησαν τον τίτλο του βασιλιά της Ιταλίας μέχρι τον Κάρολο Ε΄, η στέψη τους γινόταν αρχικά στην Παβία, στην συνέχεια στο Μιλάνο ενώ ο Κάρολος στέφθηκε στην Μπολόνια.

Το σύγχρονο βασίλειο

Επεξεργασία
 
To οικόσημο των βασιλέων του Οίκου της Σαβοΐας

Ο Μέγας Ναπολέων στέφθηκε με το σιδηρούν στέμμα των Λομβαρδών βασιλέων στον Καθεδρικό ναό του Μιλάνου (1805), την επόμενη χρονιά ο Φραγκίσκος Β´ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παραιτήθηκε από τον αυτοκρατορικό τίτλο. Μετά την εκθρόνιση του Ναπολέοντα Α΄ (1814) μέχρι την Ιταλική Ανεξαρτησία (1861) δεν κατείχε κανένας μονάρχης τον τίτλο. Η Ιταλική ενοποίηση με την ένωση του βασιλείου των Δύο Σικελιών και του βασιλείου της Σαρδηνίας δημιούργησε το σύγχρονο Βασίλειο της Ιταλίας (1861) το οποίο στην συνέχεια κυβερνήθηκε από τον Οίκο της Σαβοΐας. Η μοναρχία έπεσε στην Ιταλία με δημοψήφισμα αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με δημοψήφισμα στις 2 Ιουνίου 1946, στις 12 Ιουνίου 1946 ο τελευταίος Ιταλός βασιλιάς του Οίκου της Σαβοΐας Ουμβέρτος Β΄ εξορίστηκε.[2]

Μετά από την δολοφονία του Τεΐα το 553 από τα στρατεύματα του Ιουστινιανού αυτοκράτορα των Ρωμαίων, η Ιταλία έγινε πάλι τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αργότερα οι Λομβαρδοί εισέβαλαν στη Βόρεια Ιταλία και εγκατέστησαν στην Ιταλική χερσόνησο το δικό τους βασίλειο.

Οι τελευταίος Λομβαρδός βασιλιάς Δεζιδέριος ηττήθηκε από τον Καρλομάγνο (774) και στην συνέχεια αποσύρθηκε σε μοναστήρι, οπότε ο Καρλομάγνος εγκατέστησε την δυναστεία των Καρολιδών στη Βόρειο Ιταλία και πήρε τον τίτλο τού "βασιλά των Λομβαρδών". Συμβασίλευσε με τον γιο του Πεπίνο και μετά με τον γιο εκείνου Βερνάνδο. Μετά τον θάνατο τού γιου και διαδόχου τού Καρλομάγνου Λουδοβίκου Α΄ του Ευσεβούς (840), ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους γιους του για την διανομή της αυτοκρατορίας. Με τη Συνθήκη του Βερντέν (843) οι γιοι του Λουδοβίκου Α΄ μοίρασαν την αυτοκρατορία και η Ιταλική χερσόνησος περιήλθε στον Λοθάριο Α΄. Δημιουργήθηκε το βασίλειο των Λομβαρδών στη Βόρειο Ιταλία και ο Λοθάριος Α΄ θεωρείται με τίτλο ο πρώτος βασιλιάς των Λομβαρδών ("της Ιταλίας").

  • Κάρολος Α΄ (Καρλομάγνος) 774-814
    • Πεπίνος 781-810 ως συμβασιλιάς
    • Βερνάρδος 810-818 ως συμβασιλιάς
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Κάρολος Α΄
(Charlemagne)
774 - 814
  747/748
Γιος του Πεπίνου του Βραχύ και της Μπερτράντα του Λον
(1) Δεζιδεράτα
(2) Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου
(3) Φαστράντα
(4) Λούιτγκαρντ
Πέντε γιοι και επτά κόρες
28 Ιανουαρίου 814
65/66 ετών
Λουδοβίκος Α΄
(Louis I le Pieux)
818 - 822
  778
Γιος του Καρόλου Α΄ και της Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου
(1) Ερμενγάρδη του Τουρ (2) Ιουδήθ των Γουέλφων
Τέσσερις γιοι και τέσσερις κόρες
29 Σεπτεμβρίου 855
60 ετών
Λοθάριος Α΄
(Lotario I)
818 - 855
  778
Πρώτος γιος του Λουδοβίκου Α΄ του Ευσεβούς και της Ερμεργάνδης του Τουρ
Ερμενγάρδη της Τουρ
Τέσσερις γιοι και τρεις κόρες
20 Ιουνίου 840
62 ετών
Λουδοβίκος Β΄
(Ludovico II)
844 - 875
  825
Γιος του Λοθαρίου Α΄ και της Ερμενγάρδης της Τουρ
Ενγκελμπέργκα
Μία κόρη
12 Αυγούστου 875
50 ετών
Κάρολος Β΄
(Karl der Kahle)
875 - 877
  13 Ιουνίου 823
Τέταρτος γιος του Λουδοβίκου Α΄ του Ευσεβούς και της Ιουδήθ της Βαυαρίας
(1) Ερμεντρούδη της Ορλεάνης
Τρεις γιοι και τέσσερις κόρες
(2) Ριχίλδη
μια κόρη
6 Οκτωβρίου 877
54 ετών
Καρλομάνος
(Karlmann)
877 - 880
  830
Πρώτος γιος του Λουδοβίκου Β΄ του Γερμανικού (3ου γιου του Λουδοβίκου Α΄) και της Έμμας
(ερωμ.) Λιούτσβιντ
Ένας (νόθος) γιος
22 Σεπτεμβρίου 880
50 ετών
Κάρολος Γ΄
(Charles III le Gros)
880 - 888
  13 Ιουνίου 839
Τρίτος γιος του Λουδοβίκου Β΄ του Γερμανικού (3ου γιου του Λουδοβίκου Α΄) και της Έμμας
Ριχάρδις της Σουαβίας
ένας νόθος γιος
13 Ιανουαρίου 888
49 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Βερεγγάριος Α΄
(Lotario I)
888 - 924
  850
Γιος του Εβεράρδου του Φρίουλι και της Γκιζέλας των Καρολιδών (κόρης του Λουδοβίκου Α΄)
Ερμενγάρδη του Τουρ
Τέσσερις γιοι και τέσσερις κόρες
7 Απριλίου 924
74 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Γουίδων
(Guido/Guy III di Spoleto)
889 - 894
διεκδικητής
 
Γιος του Γουίδωνα Α΄ του Σπολέτο (2ου εξαδέλφου των Λουδοβίκου Β΄, Καρλομάνου, Καρόλου Γ΄)
Αγελτρούδη
Ένας γιος
12 Δεκεμβρίου 864
Λάμπερτ
(Lambert II di Spoleto)
891 - 898
συμβασιλιάς
  880
Γιος του Γουίδωνα Γ΄ του Σπολέτο και της Αγελτρούδης
15 Οκτωβρίου 898
18 ετών
πτώση από άλογο
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Αρνούλφος
(Arnulf of Carinthia)
894 - 999
διεκδικητής
  π.850
Γιος του Καρλομάνου και της Λιούτσβιντ
Ότα,
Όντα της Δυτ. Φραγκίας,
Βίνμπουργκε.
Τρεις γιοι και δύο κόρες
8 Δεκεμβρίου 899
49 ετών
Ρατόλδος
(Arnulf of Carinthia)
896
συμβασιλιάς
  889
Γιος του Αρνούλφου
929
40 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Λουδοβίκος Γ΄
(Louis l'aveugle)
900 - 905
διεκδικητής
  π. 880
Γιος του Μπόζο της Προβηγκίας και της Ερμενγάρδης (κόρης του Λουδοβίκου Β΄)
(1) Άννα των Μακεδόνων,
(2) Αδελαΐδα.
Ένας γιος
5 Ιουνίου 928
π. 48 ετών

-

Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Ροδόλφος
(Rudolph II of Burgundy)
922 - 926
  π. 880
Γιος του Ροδόλφου Α΄ της Βουργουνδίας και της Γκουίλας της Προβηγκίας (εγγονής του Λουδοβίκου Β΄ και αδελφής του Λουδοβίκου Γ΄)
Μπέρτα των Χουνφριδιδών
Τρεις γιοί και μια κόρη
11 Ιουλίου 937
περίπου 57 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Τέλος
Ούγος
(Hugues d'Arles)
924 - 948
  περί το 880
Γιος του Θεοβάλδου της Αρλ και της Μπέρτας των Καρολιδών, κόρης του Λοθάριου Β΄ (γιου του Λοθάριου Α΄)
(1) Βίλλα της Προβηγκίας
(2) Άλδα
ένας γιος και μια κόρη
948
περίπου 68 ετών
Λοθάριος Β΄
(Lothair of Arles)
948 - 950
  926
Γιος του Ούγου και της Άλδας
Αδελαΐδα της Ιταλίας (κόρη του Ροδόλφου)
Μία κόρη
22 Νοεμβρίου 950
24 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Βερεγγάριος Β΄
(Berenger d'Ivree)
950 - 961
  900
Γιος του Άνταλμπερτ Α΄ της Ιβρέας και της Γκίζελας του Φρίουλι (κόρης του Βερεγάριου Α΄)
Βίλλα των Μποζονιδών
Τρεις γιοι και μια κόρη
4 Αυγούστου 966
66 ετών
Άνταλμπερτ
(Adalbert d'Ivree)
950 - 965
συμβασιλιάς
μετά διεκδικητής
  π.934
Γιος του Βερεγγάριου Β΄ και της Βίλλας των Μποζονιδών
Γερβέργη του Σαλόν
Ένας γιος
π.973
39 ετών

Τέλος του βασιλείου των Φράγκων ("Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας", ΑΡΑ).

Ίδρυση της Γερμανίας ("Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους", ΑΡΑΓΕ).

  • Ερρίκος Α΄ βασιλιάς της ανατολικής Φραγκίας και δούκας της Σαξονίας.
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Όθων Α΄
(Otto I)
961 - 973[3]
  23 Νοεμβρίου 912
Γιος του Ερρίκου του Ορνιθοθήρα δούκα της Σαξονίας (τρισεγγονού του Λουδοβίκου Α΄) και της Ματθίλδης του Ρίνγκελχαϊμ
(1) (Σλάβα) άγνωστη
ένας γιος
(2) Ίντγκιθ
ένας γιος και μια κόρη
(3) Αδελαΐδα της Ιταλίας (κόρη του Ροδόλφου)
ένας γιος και μια κόρη
7 Μαΐου 973
61 έτους
Όθων Β΄
(Otto II)
980 - 983 [4]
  955
Γιος του Όθωνα Α΄ και της Αδελαΐδας της Ιταλίας
Θεοφανώ Σκλήραινα
Ένας γιος και τρεις κόρες
7 Δεκεμβρίου 983
28 ετών
Όθων Γ΄
(Otto III)
996 - 1002[5]
  980
Γιος του Όθωνα Β΄ και της Θεοφανούς Σκλήραινας
(1) Ερμεντρούδη της Ορλεάνης
Τρεις γιοι και τέσσερις κόρες
(2) Ριχίλδη
μια κόρη
23 Ιανουαρίου 1002
22 ετών
ελονοσία
Αρδουίνος
(Arduino)
1002 - 1014
  955
Γιος του Ντάντο της Πόμπια (μάλλον ανιψιού του Βερεγγάριου Β΄) και της Έμμας
Μπέρτα της Ιταλίας
τρεις γιοι
14 Δεκεμβρίου 1015
50 ετών
Ερρίκος Β΄[6]
(Heinrich II von Bayern)
1014 - 1024[3]
  6 Μαΐου 973
Τρίτος γιος του Ερρίκου Β΄ δούκα της Βαυαρίας και της Γκίζελας της Βουργουνδίας
Κουνιγούνδη του Αρντέν-Λουξεμβούργου 13 Ιουλίου 1024
51 έτους
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Κορράδος Α΄[7]
(Conrad II)
1027 - 1039[3]
  990
Γιος του Ερρίκου του Σπάυερ (δισεγγονού του Όθωνα Α΄) και της Αδελαΐδας του Μετς
Γκίζελα της Σουαβίας
ένας γιος και μια κόρη
4 Ιουνίου 1039
49 ετών
Ερρίκος Γ΄
(Heinrich III)
1039 - 1056[3]
  28 Οκτωβρίου 1016
Γιος του Κορράδου Α΄ και της Γκιζέλας της Σουαβίας
(1) Γκουνχίλντα της Δανίας
μια κόρη
(2) Αγνή του Πουατιέ
τέσσερις κόρες και δυο γιοι
5 Οκτωβρίου 1056
40 ετών
Ερρίκος Δ΄
(Heinrich IV)
1080 - 1093[3]
  11 Νοεμβρίου 1050
Γιος του Ερρίκος Γ΄ και της Αγνής του Πουατιέ
(1) Μπέρτα της Σαβοΐας
Τρεις γιοι και τρεις κόρες
(2) Ευπραξία του Κιέβου
7 Αυγούστου 1106
56 ετών
Κορράδος Β΄
(Conrad II of Italy)
1093 - 1098[3]
  12 Φεβρουαρίου 1074
1ος γιος του Ερρίκου Δ΄ και της Μπέρτας της Σαβοΐας
27 Ιουλίου 1101
27 ετών
Ερρίκος Ε΄[8]
(Heinrich II)
1098 - 1125[3]
  περί το 1081
2ος γιος του Ερρίκου Δ΄ και της Μπέρτας της Σαβοΐας
Ματθίλδη της Νορμανδίας 23 Μαΐου 1125
περίπου 44 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Λοθάριος Γ΄
(Lothair of Supplinburg)
1125 - 1137
  9 Ιουνίου 1075
Γιος του Γκέμπχαρτ του Σούπλινμπουργκ και της Χέντβιχ του Φόρμπαχ[9]
Ρίχεντσα του Νόρντχαϊμ (5η απόγονος του Όθωνα Β΄)
μια κόρη
4 Δεκεμβρίου 1137
62 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Κορράδος Γ΄
(Konrad III)
1128 - 1152
  1093
Γιος του Φρειδερίκου Α΄ της Σουαβίας και της Αγνής των Σαλίων (κόρης του Ερρίκου Δ΄)
(1) Γερτρούδη του Κόμπουργκ
τρεις κόρες
(2) Γερτρούδη του Ζούλτσμπαχ
δυο γιοι
15 Φεβρουαρίου 1152
59 ετών
Φρειδερίκος Α΄
(Friedrich I. Barbarossa)
1152 - 1190
  1122
Γιος του Φρειδερίκου Β΄ της Σουαβίας (αδελφού του Κορράδου Γ΄) και της Ιουδήθ της Βαυαρίας
(1) Αδελαΐδα του Βόμπουργκ
(2) Βεατρίκη Α΄ της Βουργουνδίας
έξι γιοι και μια κόρη
10 Ιουνίου 1190
68 ετών
πνιγμός
Ερρίκος ΣΤ΄
(Heinrich VI)
1190 - 1197
  1165
Γιος του Φρειδερίκου Α΄ και της Βεατρίκης Α΄ της Βουργουνδίας
Κωνσταντία του Ωτβίλ
ένας γιος
28 Σεπτεμβρίου 1197
32 ετών
ελονοσία
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Όθων Δ΄
(Otto IV. von Braunschweig)
1197 - 1212
  1175
Γιος του Ερρίκου του Λέοντος (εγγονού του Λοθάριου Γ΄) και της Ματθίλδης της Αγγλίας
(1) Βεατρίκη τας Σουαβίας (εγγονή του Φρειδερίκου Α΄)
(2) Μαρία της Βραβάντης, βασίλισσα της Γαλλίας
19 Μαΐου 1218
43 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Φρειδερίκος B΄
(Federico II)
1212 - 1250
  26 Δεκεμβρίου 1194
Γιος του Ερρίκου ΣΤ΄ και της Κωνσταντίας Ωτβίλ της Σικελίας
(1) Κωνσταντία της Αραγωνίας
ένας γιος
(2) Ισαβέλλα Β΄ της Ιερουσαλήμ
ένας γιος και μια κόρη
(3) Ισαβέλλα της Αγγλίας
ένας γιος και μια κόρη
(4;) Μπιάνκα Λάντσια
δύο γιοι και μια κόρη
πέντε νόθες κόρες
13 Δεκεμβρίου 1250
56 ετών
Ερρίκος
(Heinrich)
1220 - 1242
συμβασιλιάς
  1211
1ος γιος του Φρειδερίκου Β΄ και της Κωνσταντίας του Οίκου Βαρκελώνης
(1) Μαργαρίτα των Μπάμπενμπεργκ
ένας γιος
12 Φεβρουαρίου 1242
31 ετών
Κορράδος Δ΄
(Konrad IV)
1250 - 1254
  25 Απριλίου 1228
2ος γιος του Φρειδερίκου Β΄ και της Ισαβέλλας Β΄ της Ιερουσαλήμ
(1) Ελισάβετ της Βαυαρίας
ένας γιος
21 Μαίου 1254
36 ετών
ελονοσία
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Ερρίκος Ζ΄
(Henri VII de Luxembourg)
1311 - 1313[10]
  1275
Γιος του Ερρίκου ΣΤ΄ κόμη του Λουξεμβούργου και της Βεατρίκης του Αβέν
Μαργαρίτα της Βραβάντης (5η απόγονος του Φρειδερίκου Α΄)
ένας γιος και δυο κόρες
24 Αυγούστου 1313
38 ετών[11]
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Λουδοβίκος Δ΄
(Ludwig der Bayer)
1327 - 1347
  1 Απριλίου 1282
Γιος του Λουδοβίκου Β΄ δούκα της Βαυαρίας (μικρανιψιού του Όθωνα Δ΄) και της Ματθίλδης των Αψβούργων
(1) Βεατρίκη της Σιλεσίας (6η απόγονος του Φρειδερίκου Α΄)
δυο γιοι και μια κόρη
(2) Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ
τέσσερις γιοι και πέντε κόρες
11 Οκτωβρίου 1347
65 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Κάρολος Δ΄
(Karl IV)
1355 - 1378
  14 Μαΐου 1316
Γιος του Ιωάννη της Βοημίας (γιου του Ερρίκου Ζ΄) και της Ελισάβετ της Βοημίας
(1) Λευκή του Βαλουά
δυο κόρες
(2) Άννα της Βαυαρίας
(3) Άννα της Σβιντνίτσα
δυο κόρες και ένας γιος
(4) Ελισάβετ της Πομερανίας
δύο γιοι και τρεις κόρες
29 Νοεμβρίου 1378
62 ετών
Σιγισμούνδος
(Sigismund von Luxemburg)
1431 - 1437
  15 Φεβρουαρίου 1368
Γιος του Καρόλου Δ΄ και της Ελισάβετ της Πομερανίας
(1) Μαρία της Ουγγαρίας
(2) Μπάρμπαρα του Τσέλιε
μια κόρη
9 Δεκεμβρίου 1437
69 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Φρειδερίκος Γ΄
(Friedrich III)
1452 - 1493
  21 Σεπτεμβρίου 1415
(3ος εξάδελφος του Σιγισμούνδου)
Γιος του Ερνέστου δούκα της Αυστρίας και της Κυμπούργκις των Πιάστ-Μαζοβίας
Ελεονώρα της Πορτογαλίας
ένας γιος και μια κόρη
19 Αυγούστου 1493
78 ετών
Κάρολος Ε΄
(Carlos I de España)
1530 - 1556[12]
  24 Φεβρουαρίου 1500
Πρώτος γιος του Φιλίππου Α΄ της Καστίλης (εγγονού του Φρειδερίκου Γ΄) και της Ιωάννας Α΄ της Καστίλης
Ισαβέλλα της Πορτογαλίας
Ένας γιος και δυο κόρες
21 Σεπτεμβρίου 1558
58 ετών

Όγδοος απόγονος του Φιλίππου Α΄ της Καστίλης είναι ο Λεοπόλδος Β΄ αρχιδούκας της Αυστρίας:

Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Ναπολέων Α΄
(Napoleon Bonaparte)
1805 - 1814
  15 Αυγούστου 1769
Γιος του Καρόλου Βοναπάρτη και της Λετίτσια Ραμολίνο
(1) Ιωσηφίνα Τασέρ ντε Λα Παζρί
(2) Μαρία Λουίζα, δούκισσα της Πάρμας (εγγονή του Λεοπόλδου Β΄)
ένας γιος
5 Μαΐου 1821
52 ετών
Όνομα Εικόνα Γέννηση Σύζυγοι, τέκνα Θάνατος
Βίκτωρ-Εμμανουήλ Α΄
(Vittorio Emanuele II di Sardinia)
1861 - 1878
  14 Μαρτίου 1820
Γιος του Καρόλου-Αλβέρτου της Σαρδηνίας και της Μαρίας Θηρεσίας της Αυστρίας (εγγονής του Λεοπόλδου Β΄)
(1) Αδελαΐδα της Αυστρίας (εγγονή του Λεοπόλδου Β΄)
τρεις γιοι και δύο κόρες
(2) Ρόζα Βερτσελάνα
ένας γιος και μια κόρη
Τρεις νόθες κόρες και δυο νόθοι γιοι
9 Ιανουαρίου 1878
58 ετών
Ουμβέρτος Α΄
(Umberto I di Savoia)
1878 - 1900
  14 Μαρτίου 1844
γιος του Βίκτωρα-Εμμανουήλ Β΄ και της Αδελαΐδας της Αυστρίας
Μαργαρίτα της Σαβοΐας (Βασίλισσα της Ιταλίας)
ένας γιος
29 Ιουλίου 1900
56 ετών
δολοφονήθηκε
Βίκτωρ-Εμμανουήλ Β΄
(Vittorio Emanuele III di Sardinia)
1900 - 1946
  11 Νοεμβρίου 1869
γιος του Ουμβέρτου Α΄ και της Μαργαρίτας της Σαβοΐας
Έλενα του Μαυροβουνίου
ένας γιος και τέσσερις κόρες
28 Δεκεμβρίου 1947
78 ετών
Ουμβέρτος Β΄
(Umberto II di Savoia)
1946
  15 Σεπτεμβρίου 1904
γιος του Βίκτωρα-Εμμανουήλ Γ΄ και της Έλενας του Μαυροβουνίου
Μαρία Ιωσηφίνα του Βελγίου
ένας γιος και τρεις κόρες
18 Μαρτίου 1983
79 ετών

Παραπομπές και Υποσημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Bury, History, vol. 1 p. 406
  2. Nohlen, D & Stöver, P (2010) Elections in Europe: A data handbook, p1047
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Lodovico Antonio Muratori, Giuseppe Oggeri Vincenti, Annali d'Italia, 1788, pp. 78-81.
  4. According to Sismondi, History of the Italian Republics in the Middle Ages (pg. 29), although Otto II was crowned King of the Romans in 961 and Holy Roman Emperor in 967, he only obtained the Iron Crown at Pavia in late 980, during his descent into Italy, and prior to his celebrating Christmas at Ravenna.
  5. Although Otto III was crowned Holy Roman Emperor at Rome on 21 May 996, he was crowned King of Italy at Milan prior to the death of Pope John XV in early March 996 - see Comyn, History of the Western Empire, Vol. 1, pg. 123
  6. enumerated as successor of Henry I who was German King 919–936 but not Emperor.
  7. enumerated as successor of Conrad I who was German King 911–918 but not Emperor
  8. Barraclough, Geoffrey (1984). The Origins of Modern Germany. W. W. Norton & Company.
  9. Η Χέντβιχ του Φόρμπαχ ήταν δισεγγονή της Γκίζελας της Σουαβίας και του 1ου συζύγου της. Η Γκίζελα είχε 3ο σύζυγο τον Ερρίκο Γ΄.
  10. Jones, Michael, The New Cambridge Medieval History, Vol. VI: c. 1300-c. 1415, Cambridge University Press, 2000, pg. 533
  11. Kleinhenz, Christopher, Medieval Italy: an encyclopedia, Volume 1, Routledge, 2004, pg. 494
  12. Philip Pandely Argenti, Chius Vincta, 1941, p. xvii.
  • Bryce, James The Holy Roman Empire (1913)
  • Comyn, Robert. History of the Western Empire, from its Restoration by Charlemagne to the Accession of Charles V, Vol. I. 1851
  • Jones, Michael, The New Cambridge Medieval History, Vol. VI: c. 1300-c. 1415, Cambridge University Press, 2000
  • Kleinhenz, Christopher, Medieval Italy: an encyclopedia, Volume 1, Routledge, 2004
  • Nohlen, D & Stöver, P (2010) Elections in Europe: A data handbook