Βικιπαίδεια

Σάσα Μπάρον Κόεν

Άγγλος κωμικός και ηθοποιός

Για την αθλήτρια καλλιτεχνικού πατινάζ, δείτε: Σάσα Κόεν.

Σάσα Μπάρον Κόεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Sacha Noam Baron Cohen (Αγγλικά)
Γέννηση13  Οκτωβρίου 1971[1][2][3]
Χάμερσμιθ
ΨευδώνυμοAli G.[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΘρησκείαΙουδαϊσμός[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6][7][8]
Εβραϊκά
ΣπουδέςΚολλέγιο του Χριστού
Haberdashers' Aske's Boys' School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών
κωμικός
παραγωγός ταινιών
ηθοποιός φωνής
σεναριογράφος
τηλεοπτικός παραγωγός
ηθοποιός
παραγωγός
διασημότητα
μοντέλο[9]
ηθοποιός τηλεόρασης
Αξιοσημείωτο έργοDa Ali G Show
Μπόρατ
Περίοδος ακμής1995
Οικογένεια
ΣύζυγοςΆιλα Φίσερ (2010–2024)
ΓονείςΤζέραλντ Μπάρον Κοέν[10] και Ντανιέλλα Ναόμι Κόχεν[10]
ΑδέλφιαΈραν Μπάρον Κόεν[11]
ΣυγγενείςΣάιμον Μπάρον-Κόεν (ξάδελφος)[11]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Χρυσές Σφαίρες για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ (2007)
MTV Movie Award for Best Comedic Performance (2007)
Βραβείο Α' Ανδρικού ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες (2007)
Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο Α' ανδρικού ρόλου (2007)
Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Τορόντο (2007)
κινηματογραφικά βραβείο MTV καλύτερου φιλιού (2007)
Χρυσές Σφαίρες
τηλεοπτικό βραβείο Βρετανικής Ακαδημίας
MTV Comedic Genius Award (2021)[12]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σάσα Νοάμ Μπάρον Κόεν[13] (αγγλικά: Sacha Noam Baron Cohen, 13 Οκτωβρίου 1971, Λονδίνο) είναι Άγγλος ηθοποιός, κωμικός, συγγραφέας και παραγωγός.[14] Είναι γνωστός για τη δημιουργία και την απεικόνιση φανταστικών σατιρικών χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένων των Ali G (Άλι Τζι), Borat Sagdiyev (Μπόρατ Σαγντίγιεφ), Brüno Gehard (Μπρούνο Γκέχαρντ) και Ναύαρχου Στρατηγού Αλαντίν. Ο Μπάρον Κόεν υιοθετεί μια ποικιλία προφορών και αμφιέσεων για τους χαρακτήρες του.[15] Αλληλεπιδρά με ανύποπτα θέματα, τα οποία δεν συνειδητοποιούν ότι έχουν δημιουργηθεί για αυτο-αποκαλυπτική γελοιοποίηση. Πάνω σε αυτές τις αλληλεπιδράσεις, η εφημερίδα The Observer δηλώνει: «η καριέρα του βασίστηκε στον εκνευρισμό ανθρώπων, διατηρώντας παράλληλα ένα ειρωνικό πρόσωπο».[16]

Ο Μπάρον Κόεν είναι πιο γνωστός για τις κωμικές του ερμηνείες σε ταινίες, όπως οι: Ο Άλι Τζι στη Βουλή (2002), Μπόρατ (2006) και το sequel Μπόρατ, η δεύτερη ταινία (2020), Ο ελεεινός ιππότης της ασφάλτου (2006), Brüno (2009) και Ο δικτάτορας (2012). Είναι επίσης γνωστός για τη φωνή του Βασιλιά Τζούλιεν του 13ου στη σειρά ταινιών Μαδαγασκάρη (2005-2012). Ο Μπάρον Κόεν έχει επίσης εμφανιστεί σε δραματικές ταινίες, όπως οι: Sweeney Todd: Ο Φονικός Κουρέας της Οδού Φλιτ του Τιμ Μπάρτον (2007), Hugo του Μάρτιν Σκορσέζε (2011), Οι Άθλιοι του Τομ Χούπερ (2012) και Η δίκη των 7 του Σικάγου του Άαρον Σόρκιν (2020). Έκανε έκτακτη εμφάνιση ως κεντρικός παρουσιαστής του BBC News στο Ο παρουσιαστής 2: Ο μύθος συνεχίζεται (2013). Το 2016, εμφανίστηκε στην κωμωδία Πρακτοράτζα και συμπρωταγωνίστησε στο σίκουελ της ταινίας φαντασίας, Η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη. Δύο χρόνια αργότερα, δημιούργησε και πρωταγωνίστησε στο Who Is America? (2018) για το Showtime, το πρώτο τηλεοπτικό του εγχείρημα από το Da Ali G Show (2000–2004), για το οποίο ήταν υποψήφιος για το βραβείο για τον Καλύτερο Ηθοποιό - Τηλεοπτικής Σειράς Μιούσικαλ ή Κωμωδίας στις Χρυσές Σφαίρες. Την επόμενη χρονιά, υποδύθηκε τον Ελί Κοέν στη μίνι σειρά The Spy για το OCS και το Netflix, για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για το Βραβείο Χρυσές Σφαίρες για τον Καλύτερο Ηθοποιό - Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία.

Ο Μπάρον Κόεν ανακηρύχθηκε Καλύτερος Νεοφερμένος στα Βρετανικά Βραβεία Κωμωδίας του 1999 για το The 11 O'Clock Show, και από τότε, έχει λάβει δύο βραβεία BAFTA για το Da Ali G Show, αρκετές υποψηφιότητες Emmy, μια υποψηφιότητα για το Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου και ένα βραβείο Χρυσές Σφαίρες για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ για το έργο του στην ταινία Μπόρατ. Μετά την κυκλοφορία του Μπόρατ, ο Μπάρον Κόεν είπε ότι θα αποσύρει τους Borat και Ali G, επειδή το κοινό είχε εξοικειωθεί πολύ με τους χαρακτήρες.[17] Μετά την κυκλοφορία του Brüno, είπε ότι θα αποσύρει αυτόν τον χαρακτήρα.[18] Στα Βρετανικά Βραβεία Κωμωδίας του 2012, έλαβε το Βραβείο Εξαιρετικού Επιτεύγματος, όπου αποδέχτηκε το βραβείο ενώ επαναλάμβανε τον χαρακτήρα του Ali G.[19] Το 2013, έλαβε το Βραβείο Μπριτάνια «Τσάρλι Τσάπλιν» της BAFTA για Διάκριση στην Κωμωδία.[20] Το 2018, οι The Times ονόμασαν τον Μπάρον Κόεν μεταξύ των 30 καλύτερων ζωντανών κωμικών.[21] Είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών στον Κλάδο των Ηθοποιών από το 2008.[22]

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Σάσα Νοάμ Μπάρον Κόεν γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1971 στο Χάμερσμιθ του Λονδίνου από Εβραίους γονείς.[23] Η μητέρα του, η φωτογράφος Ντανιέλα Ναόμι (το γένος Βάιζερ), γεννήθηκε στο Ισραήλ.[24] Ο πατέρας του, Τζέραλντ Μπάρον Κόεν (1932-2016), ιδιοκτήτης καταστήματος ρούχων, γεννήθηκε στο Λονδίνο και μεγάλωσε στην Ουαλία.[25][26] Ο Μπάρον Κόεν μεγάλωσε ως Εβραίος[27][28][29][30] και μιλάει άπταιστα εβραϊκά.[31][32]

Η μητρική οικογένεια του Μπάρον Κόεν ήταν Γερμανοί Εβραίοι μετανάστες στο Ισραήλ.[24][33] Η πατρική του οικογένεια ήταν επίσης Εβραίοι Ασκεναζί, οι οποίοι μετακόμισαν στο Πονταπρίδ και το Λονδίνο στο Ηνωμένο Βασίλειο.[34] Ο παππούς από τον πατέρα του, Μόρις Κοέν, πρόσθεσε το Μπαρόν στο επώνυμό του.[26][35] Η γιαγιά του, που έζησε στη Χάιφα του Ισραήλ, εκπαιδεύτηκε ως χορεύτρια μπαλέτου στη Γερμανία.[25][36][37][38] Έχει δύο μεγαλύτερους αδελφούς, τους Έραν και Αμνόν.[39] Ο Έραν είναι συνθέτης και έχει εργαστεί σε πολλές από τις ταινίες του Σάσα. Ο ξάδερφος του Μπάρον Κόεν, Σάιμον Μπάρον-Κόεν είναι ερευνητής πάνω στον αυτισμό.[40]

Πρώτοι ρόλοι Επεξεργασία

«Αυτός [Πίτερ Σέλλερς] ήταν απίστευτα ρεαλιστικός ηθοποιός, ο οποίος ήταν επίσης ξεκαρδιστικός και κατάφερε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ κωμωδίας και σάτιρας».

—Ο Μπάρον Κόεν για τη μεγαλύτερη επιρροή του, τον Βρετανό κωμικό Πίτερ Σέλλερς.[41]

Μεγαλώνοντας, ο Μπάρον Κόεν ήταν οπαδός των Monty Python και Πίτερ Κουκ, αλλά η μεγαλύτερη κωμική του επιρροή ήταν ο Πίτερ Σέλλερς.[41] Γνωστός για την απεικόνιση ενός ευρέος φάσματος κωμικών χαρακτήρων με διαφορετικές προφορές και αμφιέσεις, ο Σέλλερς αναφέρθηκε από τον Μπάρον Κόεν ως «η σημαντικότερη δύναμη στη διαμόρφωση των πρώτων ιδεών του για την κωμωδία».[42] Μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, ο Μπάρον Κόεν εργάστηκε για ένα διάστημα ως μοντέλο μόδας.[43] Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν ο παρουσιαστής ενός εβδομαδιαίου προγράμματος στις τοπικές εκπομπές της καλωδιακής τηλεόρασης Windsor με την Κάρολ Κέρκγουντ, η οποία αργότερα έγινε παρουσιάστρια πρόγνωσης καιρού στο BBC. Το 1995, το Channel 4 σχεδίαζε μια αντικατάσταση για τη σειρά του The Word και εξέδωσε μια ανοιχτή πρόσκληση για νέους τηλεοπτικούς παρουσιαστές. Ο Μπάρον Κόεν έστειλε μια ταινία με τον χαρακτήρα του Κρίστο, ενός Αλβανού δημοσιογράφου φανταστικής τηλεόρασης (ο οποίος εξελίχθηκε στο Καζάχο Μπόρατ Σαγντίγιεφ), ο οποίος έπιασε την προσοχή ενός παραγωγού. Ο Μπάρον Κόεν παρουσίασε το Pump TV από το 1995 έως το 1996.

Το 1996, ο Μπάρον Κόεν ξεκίνησε να παρουσιάζει το πρόγραμμα συνομιλίας για νέους F2F για το Granada Talk TV και είχε μικρό ρόλο σε μια διαφήμιση για τα McCain Microchips, ως σεφ σε μια διαφήμιση με τίτλο «Ping Pong».[44] Έκανε μαθήματα εκπαίδευσης για κλόουν στο Παρίσι, στη Σχολή Φιλίπ Γκολιέ, σπουδάζοντας υπό τον μάστερ κλόουν Φιλίπ Γκολιέ. Για τον πρώην μαθητή του, ο Γκολιέ λέει: «Ήταν ένας καλός κλόουν, γεμάτος πνεύμα»,[45] ενώ ο Μπάρον Κόεν σχολιάζει για τον Γκολιέ, «Χωρίς αυτόν, πραγματικά αμφιβάλλω αν θα είχα επιτυχία στον τομέα μου».[46] Ο Μπάρον Κόεν έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε μεγάλου μήκους ταινία στην βρετανική κωμωδία The Jolly Boys 'Last Stand (2000). Επίσης το 2000, έπαιξε το ρόλο του Super Greg για μια σειρά τηλεοπτικών διαφημίσεων για τη Lee Jeans. Οι διαφημίσεις δεν προβλήθηκαν ποτέ, αλλά ο ιστότοπος για τον Super Greg προκάλεσε μια αίσθηση στο διαδίκτυο.[47]

Χαρακτήρες Επεξεργασία

Ali G (Άλι Τζι) Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Ali G
 
Ο Μπάρον Κόεν ως Ali G, δίνει μια ομιλία στην Ημέρα Τάξης του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ κατά τη διάρκεια τελετής αποφοίτησης το 2004.

Ο Μπάρον Κόεν εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια δίλεπτων σκετς ως ο ρεπόρτερ μόδας Μπρούνο στο Paramount Comedy Channel το 1998. Απέκτησε φήμη με τον κωμικό χαρακτήρα του Ali G, ένα φανταστικό στερεότυπο ενός Βρετανού άνδρα των προαστίων «chav» που μιμείται την αστική μαύρη βρετανική χιπ χοπ κουλτούρα και την βρετανοτζαμαϊκανή κουλτούρα, καθώς και με την ομιλία του με rude boy αγγλικά με δανεισμένες εκφράσεις από τα Τζαμαϊκανικά Κρεόλ. Με καταγωγή από το Στέινς-απόν-Τεμς (μια προαστιακή πόλη στο Σάρρεϋ, δυτικά του Λονδίνου), ο Ali G άρχισε να εμφανίζεται στη βρετανική τηλεοπτική εκπομπή The 11 O'Clock Show στο Channel 4, η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 8 Σεπτεμβρίου 1998. Ένα χρόνο μετά την πρεμιέρα της εκπομπής, το περιοδικό GQ ονόμασε τον Μπάρον Κόεν τον κωμικό της χρονιάς.[48] Κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Νεοφερμένου στα Βρετανικά Βραβεία Κωμωδίας του 1999 και κέρδισε υποψηφιότητα για την Καλύτερη Βρετανική Ψυχαγωγική Παράσταση στα Τηλεοπτικά Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας.

Το Da Ali G Show ξεκίνησε το 2000 και κέρδισε το BAFTA για την Καλύτερη Κωμωδία τον επόμενο χρόνο.[49] Επίσης το 2000, ο Μπάρον Κόεν ως Ali G εμφανίστηκε ως οδηγός λιμουζίνας στο βίντεο «Music» της Μαντόνα του 2000, σε σκηνοθεσία του Γιόνας Όκερλουντ, ο οποίος ήταν επίσης υπεύθυνος για τη σκηνοθεσία των τίτλων στο Da Ali G Show. Ο Μπάρον Κόεν είναι υποστηρικτής του βρετανικού φιλανθρωπικού τηλεμαραθώνιου Comic Relief, ο οποίος μεταδίδεται στο BBC, όπου ως Ali G πήρε συνέντευξη από τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και τη σύζυγό του Βικτόρια το 2001.[50]

Σε μια δημοσκόπηση του Channel 4 το 2001, ο Ali G κατατάχθηκε όγδοος στη λίστα με τους 100 Σπουδαιότερους Τηλεοπτικούς Χαρακτήρες.[51] [52] Το 2002, ο Ali G ήταν ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας μεγάλου μήκους Ali G Indahouse, στην οποία εκλέγεται στο Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου και χαλάει μια συνωμοσία για την κατεδάφιση ενός κοινοτικού κέντρου στην πόλη του, Στέινς.[53] Η τηλεοπτική του εκπομπή εξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2003, με νέα επεισόδια εκεί, για το HBO.

Στα Βρετανικά Βραβεία Κωμωδίας του 2012, 13 χρόνια μετά τη βράβευση του ως Καλύτερος Νεοφερμένος στα Βραβεία Κωμωδίας του 1999, ο Μπάρον Κόεν αποδέχτηκε το Βραβείο Εξαιρετικού Επιτεύγματος από τον Σερ Μπεν Κίνγκσλεϊ με την αμφίεση του Ali G και δήλωσε: «Εγώ είμαι μεγάλος τώρα. Δεν μένω πια στο σπίτι της γιαγιάς μου. Ζω στο γκαράζ της».[19]

Οι συνεντεύξεις του Ali G με διασημότητες (συχνά πολιτικούς) του απέφεραν φήμη εν μέρει επειδή οι συνεντευξιαζόμενοι δεν ήταν μυημένοι στο αστείο ότι ο Ali G, αντί να είναι πραγματικός συνεντευκτής, ήταν ένας κωμικός χαρακτήρας που υποδηόταν ο Μπάρον Κόεν. Σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone, ο Μπάρον Κόεν εισερχόταν πάντα στην περιοχή της συνέντευξης ως ο χαρακτήρας Ali G, μεταφέροντας εξοπλισμό και φαινόταν να είναι ένα διακριτικό μέλος του πληρώματος. Έφτανε με έναν κοστουμαρισμένο άντρα, τον οποίο φυσικά ο συνεντευξιαζόμενος θεωρούσε πως ήταν ο συνεντευκτής. Ο Μπάρον Κόεν, ως Ali G, καθόταν και ξεκινούσε τη συνέντευξη ρωτόντας τον συνεντευξιαζόμενο ορισμένες προκαταρκτικές ερωτήσεις. Ο συνεντευξιαζόμενος, ωστόσο, παρέμενε με την εντύπωση ότι ο κοστουμαρισμένος σκηνοθέτης θα διεξάγει τη συνέντευξη μέχρι σύντομης προειδοποίησης πριν από την εγγραφή της κάμερας. Αυτό θα έδινε ένα πλεονέκτημα έκπληξης, κατά το οποίο ο συνεντευξιαζόμενος θα ήταν λιγότερο πιθανό να εξαιρεθεί από τη συνέντευξη του Ali G πριν από την έναρξη της.[54]

Borat Sagdiyev (Μπόρατ Σαγντίγιεφ) Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Μπόρατ Σαγντίγιεφ
 
Ο Μπάρον Κόεν ως Μπόρατ στην Κολωνία της Γερμανίας, 2006

Ο Καζάχος δημοσιογράφος Μπόρατ Σαγντίγιεφ αναπτύχθηκε για πρώτη φορά για σύντομα σκετς στο F2F της ITV Granada στο Ηνωμένο Βασίλειο που παρουσίασε ο Μπάρον Κόεν το 1996-1997, με τον χαρακτήρα εκείνη τη στιγμή να είναι γνωστός ως Alexi Krickler (Αλέξι Κρίκλερ).[55] Ο χαρακτήρας παρέμενε αδρανής, ενώ ο Μπάρον Κόεν επικεντρώνοταν στην προσωπικότητα του Ali G, αλλά με την επακόλουθη επιτυχία του Ali G, ο Μπάρον Κόεν επανεξέτασε τον χαρακτήρα του Μπόρατ. Ο χαρακτήρας εμφανίστηκε σε κομμάτια του Da Ali G Show.[56] Η αίσθηση του χιούμορ του Μπόρατ προέρχεται από το χλευασμό του για την κοινωνία μέσω εξωφρενικών κοινωνικοπολιτισμικών απόψεων, της ειρωνικής παραβίασης των κοινωνικών ταμπού και της χρήση χυδαίας γλώσσας και συμπεριφοράς.[16][57]

Το Μπόρατ! Πολιτιστική εκμάθηση της Αμερικής για να ωφεληθεί το ένδοξο έθνος του Καζακστάν, μια ταινία μεγάλου μήκους με τον Μπόρατ Σαγντίγιεφ στο επίκεντρο, προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο του 2006 και κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 2 Νοεμβρίου 2006, στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 3 Νοεμβρίου 2006 και στην Αυστραλία στις 23 Νοεμβρίου 2006. Η ταινία ακολουθεί τον Σαγντίγιεφ καθώς αυτός και ο συνάδελφός του Azamat Bagatov (Αζαμάτ Μπαγκάτοφ) ταξιδεύουν στις ΗΠΑ για να παράγουν ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή στη χώρα, ενώ ο Σαγντίγιεφ προσπαθεί να συνάψει γάμο με τη διασημότητα Πάμελα Άντερσον. Η ταινία είναι ένα περιπαιχτικό ντοκιμαντέρ που περιλαμβάνει συνεντεύξεις με διάφορους Αμερικανούς που κοροϊδεύουν τον αμερικανικό πολιτισμό, καθώς και το σεξισμό, το ρατσισμό, την ομοφοβία, τον αντισημιτισμό και τον υπερεθνικισμό. Έκανε ντεμπούτο στο Νο. 1 των ταινιών στις ΗΠΑ, με κέρδος περίπου 26,4 εκατομμυρίων δολλαρίων σε μόλις 837 κινηματογράφους, έχοντας κατά μέσο όρο 31.600 $ ανά κινηματογράφο.[58]

Ο Μπάρον Κόεν κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα του 2007 στην κατηγορία «Καλύτερος Ηθοποιός - Μιούζικαλ ή Κωμωδία», το έκτο βραβείο του. Παρόλο που το Μπόρατ ήταν φαβορί για την κατηγορία «Καλύτερη Ταινία - Μιούζικαλ ή Κωμωδία», η ταινία έχασε από το Dreamgirls. Στις 23 Ιανουαρίου 2007, προτάθηκε για το Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου. Μοιράστηκε την υποψηφιότητά με τους επίσης συγγραφείς της ταινίας, Αντ Χάινς, Πίτερ Μπέινχαμ, Νταν Μέιζερ και Τοντ Φίλιπς.

Εκτός από τα κωμικά στοιχεία των χαρακτήρων του, οι ερμηνείες του Μπάρον Κόεν ερμηνεύονται από ορισμένους ως αντανάκλαση δυσάρεστων αληθειών για το κοινό του. Αντιπαραθέτει τη δική του εβραϊκή κληρονομιά με τον αντισημιτισμό του χαρακτήρα του, Μπόρατ.[59]

Το 2007, ο Μπάρον Κόεν δημοσίευσε έναν ταξιδιωτικό οδηγό ως Μπόρατ, με διπλούς τίτλους: Borat: Touristic Guidings To Minor Nation of US και A. and Borat: Touristic Guidings To Glorious Nation of Kazakhstan.[60] Στις 21 Δεκεμβρίου 2007, ο Μπάρον Κόεν ανακοίνωσε ότι αποσύρεται ο χαρακτήρας του Μπόρατ.[61] Ο χαρακτήρας επανήλθε το 2018 σε μια εμφάνιση στο Jimmy Kimmel Live! και στη συνέχεια, το 2020, εμφανίστηκε στην ταινία Μπόρατ, η δεύτερη ταινία.

Brüno Gehard (Μπρούνο Γκέχαρτ) Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Μπρούνο Γκέχαρτ

Ένα άλλο alter ego του Μπάρον Κόεν είναι ο Μπρούνο, ένας φανταχτερός ομοφυλόφιλος Αυστριακός παρουσιαστής επίδειξης μόδας που συχνά δελεάζει τα ανυποψίαστα υποκείμενα του να προβούν σε προκλητικές δηλώσεις και να εμπλακούν σε ντροπιαστικές συμπεριφορές, καθώς και τους οδηγεί να αντικρούσουν τους εαυτούς τους, συχνά στην ίδια συνέντευξη. Ο Μπρούνο ζητά από τα άτομα να απαντήσουν σε ερωτήσεις «ναι ή όχι» είτε με το «Vassup» (τι συμβαίνει) είτε με το «Ich don't think so» (Όχι). Αυτές οι απαντήσεις αντικαθίστανται περιστασιακά με το «Ach, ja!» (Ah ναι!) ή «Nicht, nicht» («Nicht» σημαίνει όχι στα γερμανικά). Σε ένα κομμάτι του Da Ali G Show, ενθάρρυνε τον καλεσμένο του να απαντήσει σε ερωτήσεις είτε με το «Κρατήστε τους στο γκέτο» είτε με το «Τρένο για το Άουσβιτς».

Η βασική κωμική σάτιρα του Μπρούνο σχετίζεται με την κενότητα και την ανοησία του κόσμου της μόδας και του κλάμπινγκ. Τον Μάιο του 2009, στα Κινηματογραφικά Βραβεία MTV, ο Μπάρον Κόεν εμφανίστηκε ως Μπρούνο φορώντας ένα λευκό κοστούμι αγγέλου, ένα λευκό κηλεπίδεσμο, άσπρες go-go μπότες και λευκά φτερά, όπου έκανε εναέριο κόλπο και έπεσε από ύψος (χρησιμοποιώντας καλώδια) πάνω στον Eminem. Ο Μπάρον Κόεν προσγειώθηκε με το πρόσωπό του στον καβάλο του Eminem, με τον καβάλο του στο πρόσωπο του Eminem, ωθώντας τον Eminem να φύγει από τον χώρο με τους συναδέλφους ράπερ του D12. Ο Eminem αργότερα παραδέχτηκε ότι έστησαν τη σκηνή με τον Μπάρον Κόεν.[62] Μετά από έναν έντονο πόλεμο υποβολής προσφορών που περιλάμβανε υπερδυνάμεις του Χόλιγουντ, όπως οι DreamWorks, Sony και 20th Century Fox, η Universal Pictures κέρδισε και πλήρωσε 42,5 εκατομμύρια $ για τα δικαιώματα της ταινίας.[63] Μια σειρά από προωθητικές εταιρείες και ιστότοποι δημιουργήθηκαν για να προσεγγίσουν πιθανούς συνεντευξιαζόμενους σε συνεντεύξεις, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της νομιμότητας.[64] Η ταινία κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2009.

Ναύαρχος Στρατηγός Αλαντίν Επεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: The Dictator (ταινία, 2012)

Η ταινία του 2012 του Μπάρον Κόεν, The Dictator, χαρακτηρίστηκε από τον Τύπο ως «ηρωική ιστορία ενός δικτάτορα που διακινδύνευσε τη ζωή του για να εξασφαλίσει ότι η δημοκρατία δεν θα έφτανε ποτέ στη χώρα που καταπίεσε τόσο πολύ με αγάπη».[65] Ο Μπάρον Κόεν έπαιξε τον Ναύαρχο Στρατηγό Αλαντίν (Aladeen), δικτάτορα μίας φανταστικής χώρας με την ονομασία Δημοκρατία της Γουαντίγια (Republic of Wadiya).[66][67] Ο σκηνοθέτης των Μπόρατ και Brüno, Λάρι Τσαρλς, σκηνοθέτησε την ταινία.[68] Ο κύριος στόχος της σάτιρας της ταινίας ήταν ο δικτάτορας της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος ήταν ακόμα ζωντανός όταν γράφτηκε η ταινία.[69] Οι παραγωγοί της ταινίας ανησυχούσαν ότι θα εξόργιζε τον Καντάφι, πιθανότατα με αποτέλεσμα ακόμη και με μία τρομοκρατική επίθεση, οπότε κυκλοφόρησαν εσκεμμένα παραπληροφόρηση λέγοντας ότι η ταινία βασίστηκε ελαφρώς σε ένα ρομαντικό μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον πρώην Ιρακινό δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν.

Στις 26 Φεβρουαρίου 2012, φέρεται να απαγορεύτηκε στον Μπάρον Κόεν να συμμετάσχει στα 84α Βραβεία Όσκαρ στο ρόλο του ως Ναύαρχος Στρατηγός Αλαντίν, αλλά η Ακαδημία αρνήθηκε αυτή τη φήμη, λέγοντας «δεν του έχουμε απαγορεύση τη συμμετοχή, λέει ψέματα», αλλά κατέστησε σαφές ότι «ο Κόεν δεν είναι ευπρόσδεκτος να χρησιμοποιήσει το κόκκινο χαλί ως πλατφόρμα για ένα διαφημιστικό κόλπο».[70] Ο Μπάρον Κόεν τελικά εμφανίστηκε στο κόκκινο χαλί των βραβείων με ένα ζευγάρι γυναικών σωματοφυλάκων, κρατώντας μία τεφροδόχο που ισχυρίστηκε ότι ήταν γεμάτη με τις στάχτες του Κιμ Τζονγκ-ιλ. Οι «στάχτες», οι οποίες ο Μπάρον Κόεν ομολόγησε στον Χάουαρντ Στερν στο επεισόδιο της Τρίτης 8 Μαΐου 2012 του The Howard Stern Show πως ήταν αλεύρι, χύθηκαν «τυχαία» στον Ράιαν Σίκρεστ.

Who Is America? Επεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Who Is America?

Ο Μπάρον Κόεν υποδύθηκε διάφορους χαρακτήρες στο Who Is America?, με το πιο εξέχον και αμφιλεγόμενο να είναι ο Erran Morad (Έραν Μοράντ), ένας Ισραηλινός αντιτρομοκρατικός εμπειρογνώμονας. Ο χαρακτήρας αναφέρεται ως συνταγματάρχης (και αργότερα αρχηγός, ταγματάρχης, στρατηγός, ταξίαρχος, λοχίας και υπολοχαγός) στον ισραηλινό στρατό και πρώην πράκτορας της Μοσάντ (ή «όχι στη Μοσάντ», όπως συχνά παρεμβένει). Πριν το Who Is America? προβληθεί στο Showtime, ορισμένες συντηρητικές δημόσιες προσωπικότητες έκαναν δηλώσεις λέγοντας ότι ο Μπάρον Κόεν τους είχε εξαπατήσει ενώ ποδυόταντ ον χαρακτήρα.[71][72][73] Λίγες ώρες πριν από την πρεμιέρα, το Showtime ανέβασε το κομμάτι «Kinderguardians» στο κανάλι του στο YouTube, στο οποίο ο Μοράτν εξηγεί στον Φίλιπ Βαν Κλιβ, τον πρόεδρο της Virginia Citizens Defense League, την πρόταση ενός νέου προγράμματος όπου τα παιδιά ηλικίας 3 έως 16 ετών είναι οπλισμένα. Επίσης, παίρνει συνέντευξη από άλλους συντηρητικούς, όπως οι Ντέινα Ροραμπάκερ, Τζο Γουίλσον και Τζο Γουόλς, οι οποίοι είναι ανοιχτά υποστηρικτές. Μόνο ο Ματ Γκέιτς εκφράζει σκεπτικισμό για την πρόταση του Μοράντ και αρνείται να συμμετάσχει στο βίντεό του.

Στο δεύτερο επεισόδιο, ο Μοράντ μαθαίνει στον Τζέισον Σπένσερ, έναν εκπρόσωπο του δημοκρατικού κράτους από την Τζόρτζια, πώς να εντοπίζει και να αποκρούει τους τρομοκράτες τραβώντας φωτογραφίες της μπούρκας μιας γυναίκας με ένα ραβδί selfie, περπατώντας προς τα πίσω ενώ αποκαλύπτει τους γλουτούς του και φωνάζοντας φυλετικά επίθετα. Μετά την προβολή του επεισοδίου, ο Σπένσερ αρχικά αρνήθηκε να παραιτηθεί, δηλώνοντας ότι τον εκμεταλλεύτηκαν οι παραγωγοί. Τελικά παραιτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018, αφήνοντας κενή τη θέση.[74] Τον Μάιο του 2018, ο Σπένσερ έχασε τον πρώτο γύρο των εκλογών από έναν πολιτικό αρχάριο, τον Στίβεν Σάιντς,[75] αλλά αναμενόταν να υπηρετήσει το υπόλοιπο της θητείας του μέχρι τον Νοέμβριο. [76]

Παρά την επιτυχία της εκπομπής, ο Μπάρον Κόεν αρνήθηκε την επιστροφή του Who is America? για μια δεύτερη σεζόν, σημειώνοντας πως η δημοσιότητα που περιβάλλει την εκπομπή και τις συνεντεύξεις του θα τον δυσκολευόταν να εξαπατήσει τους καλεσμένους.[77]

Αντιπαραθέσεις και κριτική Επεξεργασία

Σε μια συνέντευξη με τον πρώην βουλευτή, Neil Hamilton, το 2000, ο Ali G προσέφερε στον Χάμιλτον κάτι που φέρεται να είναι κάνναβη, το οποίο ο Χάμιλτον δέχτηκε και κάπνισε, δημιουργώντας κάποια μικρή αντιπαράθεση στα βρετανικά μέσα ενημέρωσης.[78]

Στα Κινηματογραφικά βραβεία MTV του 2006, ο Μπόρατ υποδέχτηκε την παράσταση «Crazy» του Gnarls Barkley,[79] όπου έκανε ένα σχόλιο για την Τζέσικα Σίμπσον, λέγοντας ότι του άρεσε το στόμα της και ότι μπορούσε να το δει ξεκάθαρα μέσω του τζιν παντελονιού της.[80]

Στην πρεμιέρα του Μπόρατ στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2006, έφτασε στην Πλατεία Λέστερ σε ένα κάρο που τραβούσαν ένα μουλάρι και ένας αριθμός από «Κοζάχες γυναίκες», ανακοινώνοντας: «Καλησπέρα, κύριοι και πόρνες. Μετά από αυτό, μένω σε ένα ξενοδοχείο στο Κινγκς Κρος. Όλοι θα πιούμε, θα παλέψουμε χωρίς ρούχα και θα ρίξουμε σκύλους από το παράθυρο».[81]

Ο Μπάρον Κόεν έχει επικριθεί για τα ρατσιστικά ή προκατειλημμένα σχόλια που έχουν κάνει οι χαρακτήρες του (βλ. Da Ali G Show). Ο εκπρόσωπος του HBO, Κουέντιν Σάφερ, απάντησε σε κριτική σχετικά με τους χαρακτήρες του Μπάρον Κόεν, «Μέσω των alter-ego του, παραδίδει μια προφανή σάτιρα που εκθέτει την άγνοια και την προκατάληψη των ανθρώπων με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έκανε πριν από χρόνια το All in the Family».[82] Όσον αφορά την απεικόνιση του ως αντισημιτικού Μπόρατ, ο Μπάρον Κόεν λέει ότι τα τμήματα είναι μια «δραματική επίδειξη του τρόπου με τον οποίο ο ρατσισμός τροφοδοτεί την χαζή συμμόρφωση, όπως και το μανιασμένο φανατισμό», και όχι μια επίδειξη ρατσισμού από τον ίδιο τον Μπάρον Κόεν.[83] «Ο Μπόρατ ουσιαστικά λειτουργεί ως εργαλείο. Με τον εαυτό του να είναι αντισημιτικός, αφήνει τους ανθρώπους να αφεθούν ελεύθεροι και να εκθέσουν τη δική τους προκατάληψη», εξηγεί ο Μπάρον Κόεν.[37] Απευθυνόμενος στο ίδιο θέμα σε μια συνέντευξη του NPR με τον Ρόμπερτ Σίγκελ, ο Μπάρον Κόεν είπε: «Νομίζω ότι αυτό είναι αρκετά ενδιαφέρον με τον Μπόρατ, που οι άνθρωποι πραγματικά αφήνονται ελεύθεροι μαζί του επειδή βρίσκονται σε ένα δωμάτιο με κάποιον που φαίνεται να έχει αυτές τις εξωφρενικές απόψεις. Μερικές φορές αισθάνονται πολύ πιο χαλαροί για να αφήσουν ελεύθερες τις δικές τους εξωφρενικές, πολιτικά λανθασμένες, προκατειλημμένες απόψεις».[84]

Ο Μπάρον Κόεν, εγγονός ενός επιζώντος του Ολοκαυτώματος, λέει ότι επιθυμεί επίσης να αποκαλύψει τον ρόλο της αδιαφορίας σε αυτή τη γενοκτονία. «Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, υπήρχε αυτός ο μεγάλος ιστορικός του Τρίτου Ράιχ, ο Ίαν Κέρσοου, ο οποίος είπε: "Ο δρόμος προς το Άουσβιτς ήταν στρωμένος με αδιαφορία". Ξέρω ότι δεν είναι πολύ αστείο να είσαι κωμικός και να μιλάς για το Ολοκαύτωμα, αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα ότι δεν πρέπει να είναι όλοι στη Γερμανία μανιακοί αντισημίτες. Απλώς έπρεπε να είναι απαθείς».[37] Όσον αφορά την ενθουσιώδη ανταπόκριση στο τραγούδι του, «In My Country There Is Problem» (επίσης γνωστό ως «Throw the Jew Down the Well»), λέει, «Αποκάλυψε ότι ήταν αντισημιτικοί; Ισως. Αλλά ίσως απλώς αποκάλυψε ότι ήταν αδιάφοροι στον αντισημιτισμό».

Ο Μπάρον Κόεν περπάτησε στην πασαρέλα κατά τη διάρκεια της επίδειξης μόδας της Άγαθα Ρουίθ δε λα Πράδα στο Μιλάνο στις 26 Σεπτεμβρίου 2008. Στον χαρακτήρα ενός από τους alter-ego του, Μπρούνο, φορούσε ένα ρούχο από velcro. Εμφανίστηκε στη σκηνή με μια κουβέρτα και αντικείμενα ρουχισμού κολλημένα στο velcro ρούχο του. Τα φώτα έσβησαν ενώ η ασφάλεια μεσολάβησε και τον συνόδευσε εκτός σκηνής και η επίδειξη μόδας συνεχίστηκε κανονικά λίγο αργότερα. Ο Μπάρον Κόεν και η ομάδα του φέρεται να είχαν πρόσβαση στη επίδειξη μόδας χρησιμοποιώντας ψεύτικες ταυτότητες. [85]

Αγωγές Επεξεργασία

Η κυβέρνηση του Καζακστάν απείλησε τον Μπάρον Κόεν με νομική δράση μετά την τελετή των MTV Europe Music Awards του 2005 στη Λισαβόνα και η αρχή που ήταν υπεύθυνη για το όνομα top-level domain κωδικού χώρας της χώρας αφαίρεσε τον ιστότοπο που είχε δημιουργήσει για τον χαρακτήρα του Μπόρατ(http://www.borat.kz) για φερόμενη παραβίαση του νόμου - συγκεκριμένα, εγγραφή στον τομέα με ψευδές όνομα. Οι The New York Times, μεταξύ άλλων, ανέφεραν ότι ο Μπάρον Κόεν (με χαρακτήρα ως Μπόρατ) απάντησε: Θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν έχω καμία σχέση με τον K. Κόεν και υποστηρίζω πλήρως την απόφαση της κυβέρνησής μου να μηνύσει αυτόν τον Εβραίο».[86] Ωστόσο, τον υπερασπίστηκε η Νταρίγκα Ναζαρμπάγιεβα, πολιτικός και κόρη του προέδρου του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, η οποία δήλωσε: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε το χιούμορ και δεν πρέπει να προσπαθούμε να ελέγξουμε τα πάντα...».[87] Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών του Καζακστάν κάλεσε αργότερα τον Μπάρον Κόεν να επισκεφτεί τη χώρα, δηλώνοντας ότι μπορούσε να μάθει ότι «οι γυναίκες οδηγούν αυτοκίνητα, το κρασί φτιάχνεται από σταφύλια και οι Εβραίοι είναι ελεύθεροι να πάνε σε συναγωγές».[88] Μετά την επιτυχία της ταινίας Μπόρατ, η κυβέρνηση του Καζακστάν, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου, άλλαξε τη στάση της σχετικά με την παρωδία του Μπάρον Κόεν, αναγνωρίζοντας σιωπηρά την ανεκτίμητη κάλυψη του Τύπου για την αντιπαράθεση που δημιουργήθηκε για τη χώρα της.

Ο Μπάρον Κόεν αντιμετώπισε ένα άλλο πρόβλημα γύρω από τον χαρακτήρα του Μπόρατ. Δύο από τους τρεις φοιτητές του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας που εμφανίστηκαν στο Μπόρατ μήνυσαν τους κινηματογραφιστές, ισχυριζόμενοι ότι εξαπατήθηκαν σε υπογραφή εντύπων απελευθέρωσης ενώ ήταν μεθυσμένοι, και ότι τους έδωσαν ψευδείς υποσχέσεις ότι το υλικό ήταν για ένα ντοκιμαντέρ που δεν θα προβαλόταν ποτέ στις ΗΠΑ. Στις 11 Δεκεμβρίου 2006, ένας δικαστής του Λος Άντζελες αρνήθηκε στο ζευγάρι περιοριστική εντολή για την απομάκρυνσή τους από την ταινία. Η αγωγή απορρίφθηκε τον Φεβρουάριο του 2007.[89][90]

Στις 22 Μαΐου 2009, μια εργαζόμενη σε φιλανθρωπική σε ένα παιχνίδι μπίνγκο ηλικιωμένων μήνυσε τον Μπάρον Κόεν, ισχυριζόμενη ότι ένα περιστατικό γυρίσματος σκηνής για το Brüno σε ένα φιλανθρωπικό τουρνουά μπίνγκο την άφησε ανάπηρη.[91] Ωστόσο, η εργαζόμενη αργότερα ανακάλεσε τη δήλωσή της, λέγοντας ότι «ο ηθοποιός δεν την χτύπησε ποτέ», αλλά ότι «την κτύπησε συναισθηματικά στο σημείο που τώρα περιορίζεται σε αναπηρική καρέκλα».[92] Η σκηνή δεν έφτασε στο τελικό κομμάτι της ταινίας. Η υπόθεση απορρίφθηκε στα τέλη Νοεμβρίου 2009 για λόγους Anti-SLAPP, με όλες τις αμοιβές του δικηγόρου να καταβάλλονται από την εργαζόμενη της φιλανθρωπικής. Ασκήθηκε έφεση στην απόρριψη και επικυρώθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2011.[93][94]

Στις 30 Απριλίου 2010, ο Παλαιστίνιος Χριστιανός παντοπώλης Ayman Abu Aita (Αϊμάν Αμπού Αϊτά), της Δυτικής Όχθης και πρώην μέλος της Φατάχ, άσκησε αγωγή εναντίον του Μπάρον Κόεν, ισχυριζόμενος ότι τον είχε δυσφημιστεί με ψευδείς κατηγορίες ότι ήταν τρομοκράτης στην ταινία Brüno. Ο Αϊτά συμπεριέλαβε τον Ντέιβιντ Λέτερμαν στην αγωγή με βάση τα σχόλια που έγιναν κατά τη διάρκεια της εμφάνισης του Μπάρον Κόεν στο Late Show with David Letterman στις 7 Ιουλίου 2009.[95] Σε αντίθεση με τις άλλες αγωγές, ο Αϊτά δεν υπέγραψε έντυπο απελευθέρωσης και η υπόθεσή του επικεντρώθηκε στο κατά πόσον η απεικόνιση του Αϊτά από τον Μπάρον Κόεν ήταν ψευδής, όχι εάν εξαπατήθηκε.[96] Τον Σεπτέμβριο του 2012, η αξίωση δυσφήμισης διευθετήθηκε εκτός δικαστηρίου για άγνωστο ποσό και η υπόθεση του δικαστηρίου απορρίφθηκε.[97][98][99]

Το 2018, ο πρώην υποψήφιος της Γερουσίας Ρόι Μουρ της Αλαμπάμα μήνυσε τον Μπάρον Κόεν για 95 εκατομμύρια $ για μία περιπαιχτική συνέντευξη στο Who is America? και ισχυρισμούς για παιδεραστία.[100][101]

Άλλα έργα Επεξεργασία

Ο Μπάρον Κόεν έκανε φιλική συμμετοχή στην πέμπτη σεζόν του Curb Your Enthusiasm, με τον Ντάστιν Χόφμαν, ως οδηγός για τον Παράδεισο. Παρείχε επίσης τη φωνή του βασιλιά κερκοπίθηκου με δακτυλίους, King Julien, στη σειρά ταινιών της DreamWorks Animation, Μαδαγασκάρη και εμφανίστηκε ως αντίπαλος του Γουίλ Φέρελ, ο Γάλλος δαίμονας της Φόρμουλα 1, Jean Girard (Ζαν Ζιράρ), στην ταινία Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby (2006).[102] Εμφανίστηκε επίσης μαζί με τον Τζόνι Ντεπ στην ταινία Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (2007) ως Signor Adolfo Pirelli, συμπρωταγωνίστησε στην ταινία περιπέτειας του Μάρτιν Σκορσέζε, Hugo (2011), και υποδύθηκε τον Thénardier (Τεναρντιέ) στην ταινία του 2012, Les Misérables.[103][104][105] Εμφανίστηκε ως κεντρικός παρουσιαστής του BBC News στο Anchorman 2: The Legend Continues (2013).[106]

Ο Μπάρον Κόεν έχει παρουσιάσει δύο φορές τα MTV Europe Music Awards, πρώτα ως Ali G στις 8 Νοεμβρίου 2001, στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας και στη συνέχεια ως Μπόρατ στις 3 Νοεμβρίου 2005 στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας. Ο Μπάρον Κόεν εμφανίστηκε εκτός χαρακτήρα για να αποδεχτεί ένα βραβείο στα Βρετανικά Βραβεία Κωμωδίας τον Δεκέμβριο του 2006. Εκείνη τη στιγμή είπε ότι ο Μπόρατ δεν μπορούσε να παρευρεθεί στα βραβεία καθώς «είναι φιλοξενούμενος στη διάσκεψη άρνησης του Ολοκαυτώματος στην Τεχεράνη»,[107] αναφερόμενος στο Διεθνές Συνέδριο για την Επισκόπηση της Παγκόσμιας Οπτικής του Ολοκαυτώματος.

Τον Σεπτέμβριο του 2010, εκπρόσωποι του Μπάρον Κόεν επιβεβαίωσαν ότι ήταν έτοιμος να παίξει τον Φρέντι Μέρκιουρι στη βιογραφία για τον ροκ τραγουδιστή, Bohemian Rhapsody.[108][109] Αποχώρησε από τα γυρίσματα τον Ιούλιο του 2013, αναφέροντας «δημιουργικές διαφορές» μεταξύ αυτού και των επιζώντων μελών των Queen.[110] Ο κιθαρίστας των Queen, Μπράιαν Μέι, αργότερα είπε ότι παρόλο που το συγκρότημα και ο Μπάρον Κόεν είχαν καλές σχέσεις, ένιωθαν ότι η παρουσία του θα «αποσπούσε την προσοχή». Τον ρόλο υποδύθηκε αργότερα ο Ράμι Μάλεκ.[111] Ο Μπάρον Κόεν φωτογραφήθηκε με το σούπερ μοντέλο Αλεσσάντρα Αμπρόζιο για το περιοδικό Marie Claire, για την προώθηση της ταινίας Brüno.[112] Το 2010, ο Μπάρον Κόεν πρωταγωνίστησε στο επεισόδιο του The Simpsons, «The Greatest Story Ever D'ohed», ως Jakob, ένας ευέξαπτος Ισραηλινός ξεναγός.

Το 2012, ο Μπάρον Κόεν και η εταιρεία παραγωγής του, Four By Two Films, υπέγραψαν μια συμφωνία πρώτης ματιάς με την Paramount Pictures, με τη συμφωνία να ανανεώνεται το 2014 για τρία χρόνια και δέσμευση δύο ταινιών.

Στο Grimsby του Μπάρον Κόεν (2016, The Brothers Grimsby στις ΗΠΑ), παίζει τον χούλιγκαν αδερφό ενός Βρετανού κατάσκοπου της MI6. Η ταινία έλαβε μικτές κριτικές από κριτικούς και ήταν μια αποτυχία στο box office.[113]

Ο Μπάρον Κόεν υποδύθηκε τον πολιτικό ακτιβιστή/αναρχικό Άμπι Χόφμαν στο δράμα The Trial of the Chicago 7, με τον Άαρον Σόρκιν να γράφει και να σκηνοθετεί. Η ταινία κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2020 με θετικά σχόλια.[114]

Δημόσιο εικόνα και ακτιβισμός Επεξεργασία

Για μεγάλο μέρος του πρώτου μέρους της καριέρας του, ο Μπάρον Κόεν απέφευγε να δίνει συνεντεύξεις εκτός χαρακτήρα. Ωστόσο, το 2004, έκανε περιοδεία σε talk show όπου εμφανίστηκε ως ο εαυτός τους, όπως στο Late Show with David Letterman, στο The Opie και Anthony Show, στο The Howard Stern Show[115] και άλλα, για να προωθήσει την επικείμενη σεζόν της εκπομπής του στο HBO. Επίσης, έδωσε συνέντευξη στο All Things Considered του NPR[84] και έκανε μια συνέντευξη με τον Rolling Stone, που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2006, όπου το περιοδικό χαρακτήρισε ως «η μόνη συνέντευξη του ως ο εαυτός του».[37] Εμφανίστηκε επίσης σε μια συνέντευξη εκτός χαρακτήρα με την Τέρι Γκρος στο Fresh Air του NPR στις 4 Ιανουαρίου 2007.[116]

Ο σκηνοθέτης του Μπόρατ, Λάρι Τσαρλς, εξηγεί ότι ο Μπάρον Κόεν γενικά εμφανίζεται ως χαρακτήρας εν μέρει για να «προστατεύει την αδυναμία του», εστιάζοντας το δημόσιο ενδιαφέρον στους χαρακτήρες του παρά στον εαυτό του.[117] Ο άλλος λόγος του, ισχυρίζεται το Newsweek, είναι ότι ο Μπάρον Κόεν είναι πολύ ιδιωτικός: «... σύμφωνα με τον βρετανικό τύπο, οι υπεύθυνοι δημόσιων σχέσεων του αρνήθηκαν ότι παρευρέθηκε σε ένα πάρτι για την πρεμιέρα του Μπόρατ στο Λονδίνο και ότι το πάρτι ούτε καν συνέβη».

Ο Μπάρον Κόεν εμφανίστηκε στη λίστα Time 100 για το 2007.[118]

Το τεύχος του Sports Illustrated της 6ης Νοεμβρίου 2006 περιέχει μια στήλη που ονομάζεται «Skater vs. Instigator», που απεικονίζει διάφορους διασκεδαστικούς «παραλληλισμούς» μεταξύ του Μπάρον Κόεν και της πατινέρ Σάσα Κόεν, που κυμαίνονται από την αμοιβαία προσωπική τους σημασία για τον αριθμό 4[119] έως τα κοινά ρομαντικά τους ενδιαφέροντα για τις κοκκινομάλλες.

Το 2019, ο Μπάρον Κόεν απονεμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ηγεσίας από την Anti-Defamation League για ηγεσία στην καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας και των προκαταλήψεων. Αποδεχόμενος το βραβείο, ο Μπάρον Κόεν κατεύθυνε κριτική σε διαδικτυακές εταιρείες, ξεχωρίζοντας το Facebook, το Google, το YouTube και το Twitter ως μέρος της «μεγαλύτερης μηχανής προπαγάνδας στην ιστορία».[120][121]

Τον Ιούνιο του 2020, ο Μπάρον Κόεν εισέβαλε στη δεξιά διαδήλωση «Μαρτίου for Our Rights 3» στην Ολύμπια της Ουάσινγκτον, μια αντιδιαμαρτυρία στη διαδήλωση Μαρτίου for Our Lives ως αποτέλεσμα των πυροβολισμών στο Λύκειο Στόουνμαν Ντάγκλας. Ο Μπάρον Κόεν τραγούδησε ένα τραγούδι που έλεγε στους ακροατές να επιτεθούν στους φιλελεύθερους, στο CNN, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, στον Μπαράκ Ομπάμα, στη Χίλαρι Κλίντον, στον Δρ. Άντονι Φάουτσι, στον Μπιλ Γκέιτς και στους «φέροντες μάσκα». Η ασφάλεια του Μπάρον Κόεν σταμάτησε τους διοργανωτές από το να τον βγάλουν από τη σκηνή και να κόψουν το ρεύμα.[122] Το περιστατικό αποκαλύφθηκε αργότερα ότι οργανώθηκε ως μέρος της μαγνητοσκόπησης για το Μπόρατ, η δεύτερη ταινία, με τον Μπάρον Κόεν μεταμφιεσμένος στον χαρακτήρα του Μπόρατ.

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ισραήλ και Ιουδαϊσμός Επεξεργασία

Ο Μπάρον Κόεν ερμήνευσε για πρώτη φορά σε θεατρικές παραγωγές με το Σοσιαλιστικό-Σιωνιστικό κίνημα νέων Habonim Dror.[123][124]

Πέρασε ένα χρόνο στο Ισραήλ ως εθελοντής στις Κιμπούτς Rosh HaNikra και Beit HaEmek ως μέρος του Shnat Habonim Dror, καθώς και συμμετέχοντας στο πρόγραμμα Machon L'Madrichei Chutz La'Aretz για Εβραίους ηγέτες του κινήματος νέων.

Σύμφωνα με τον Μπάρον Κόεν, «δεν θα έλεγα ότι είμαι θρησκευτικός Εβραίος. Είμαι περήφανος για την εβραϊκή μου ταυτότητα και υπάρχουν ορισμένα πράγματα που κάνω και έθιμα που διατηρώ». Προσπαθεί να διατηρήσει το κοσέρ και παρευρίσκεται σε συναγωγή περίπου δύο φορές το χρόνο.[36]

Γάμος και οικογένεια Επεξεργασία

Ο Μπάρον Κόεν γνώρισε για πρώτη φορά την ηθοποιό Άιλα Φίσερ το 2002 σε ένα πάρτι στο Σίδνεϊ.[125] Το ζευγάρι αρραβωνιάστηκε το 2004. Μετά τον προσηλυτισμό της Φίσερ στον Ιουδαϊσμό,[126] οι δύο παντρεύτηκαν στις 15 Μαρτίου 2010 στο Παρίσι της Γαλλίας, με μια εβραϊκή τελετή.[127] Το ζευγάρι έχει τρία παιδιά και διαμένει στο Λόρελ Κάνιον του Λος Άντζελες.[128][129][130][131]

Φιλανθρωπία Επεξεργασία

Στις 28 Δεκεμβρίου 2015, ο Μπάρον Κόεν και η Φίσερ έκαναν δωρεά αξίας 335.000 λιρών στο Save the Children ως μέρος ενός προγράμματος εμβολιασμού παιδιών στη βόρεια Συρία κατά της ιλαράς, και το ίδιο ποσό στη Διεθνή Επιτροπή Διάσωσης είχε επίσης ως στόχο να βοηθήσει τους Σύρους πρόσφυγες.[132]

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Ταινίες Επεξεργασία

Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1996 Punch Ανώνυμος χαρακτήρας Ταινία μικρού μήκους
2000 The Jolly Boys' Last Stand Vinnie
2002 Ο Άλι Τζι στη Βουλή Ali G,
Μπόρατ Σαγντίγιεφ 		Επίσης, συγγραφέας και εκτελεστικός παραγωγός
2003 Spyz Ali G,
Τζέιμς Μποντ 		Ταινία μικρού μήκους.

Επίσης, συγγραφέας και εκτελεστικός παραγωγός

2005 Madagascar Βασιλιάς Τζούλιεν XIII Φωνή
2006 Ο ελεεινός ιππότης της ασφάλτου Ζαν Ζιράρ MTV Movie Award για το Καλύτερο Φιλί (με τον Γουίλ Φέρελ)
2006 Μπόρατ Μπόρατ Σαγντίγιεφ Επίσης, συγγραφέας και παραγωγός.
Χρυσή Σφαίρα για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ.
Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες.
Βραβείο της Καλύτερης Πρωτοποριακής Ερμηνείας της Ένωσης Διαδικτυακών Κριτικών Κινηματογράφου.
Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο.
Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Τορόντο.
Υποψηφιότητα—Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου.
Υποψηφιότητα—Άνδρας Ηθοποιός της Χρονιάς της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Κεντρικού Οχάϊο.
Υποψηφιότητα—Καλύτερος Υποσχόμενος Καλλιτέχνης της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγο.
Υποψηφιότητα—Βραβείο Αυτοκρατορίας για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό.
Υποψηφιότητα—Καλύτερος Διεθνής Άνδρας Ηθοποιοός της Ιρλανδικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης.
Υποψηφιότητα—Βραβείο για τον Βρετανό Ηθοποιό της Χρονιάς του Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου του Λονδίνου.
Υποψηφιότητα—Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης.
Υποψηφιότητα—Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Διαδικτυακών Κριτικών Κινηματογράφου.
Υποψηφιότητα—Βραβείο Satellite για τον Καλύτερο Ηθοποιό.
2007 Sweeney Todd: Ο Φονικός Κουρέας της Οδού Φλιτ Κος Αντόλφο Πιρέλι Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association για το Καλύτερο Σύνολο Ηθοποιών
2008 Μαδαγασκάρη 2: Απόδραση από την Αφρική Βασιλιάς Τζούλιεν XIII Φωνή
2009 Brüno Μπρούνο Γκέχαρτ Επίσης, συγγραφέας και παραγωγός.
Evening Standard Βρετανικά Βραβεία Κινηματογράφου: Βραβείο Πίτερ Σέλλερς για την Καλύτερη Κωμωδία.
Υποψηφιότητα—Βραβεία Teen Choice: Choice Ηθοποιός Καλοκαιρινής Ταινίας
2010 Δείπνο πανηλιθίων N/A Εκτελεστικός παραγωγός
2011 Hugo Επιθεωρητής Γκούσταβ Νταστέ
2012 Ο δικτάτορας Ναύαρχος Στρατηγός Χαφάζ Αλαντίν Επίσης, συγγραφέας και παραγωγός
2012 Μαδαγασκάρη 3: Οι Φυγάδες της Ευρώπης Βασιλιάς Τζούλιεν XIII Φωνή
2012 Οι Άθλιοι Τεναρντιέ Βραβείο National Board of Review για το Καλύτερο Καστ.
Βραβείο Satellite για το Καλύτερο Καστ σε Κινηματογραφική Ταινία.
Βραβείο για το Καλύτερο Σύνολο Ηθοποιών της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Ουάσινγκτον Π.Κ..
Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association για το Καλύτερο Σύνολο Ηθοποιών.
Υποψηφιότητα—Βραβείο για το Καλύτερο Καστ της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Φοίνιξ.
Υποψηφιότητα—Βραβείο για την Καλύτερη Παράσταση από Σϋνολο της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σαν Ντιέγκο.
Υποψηφιότητα—Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών για Εξαιρετική Παράσταση από Καστ σε Κινηματογραφική Ταινία.
2013 Ο παρουσιαστής 2: Ο μύθος συνεχίζεται Παρουσιαστής του BBC News Cameo.
Υποψηφιότητα—MTV Movie Award για την Καλύτερη Σκηνή Μάχης.
2016 Πρακτοράτζα Kyle Allen «Nobby» Butcher Επίσης, συγγραφέας και παραγωγός
2016 Η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη Πατέρας Χρόνος
2020 Η δίκη των 7 του Σικάγου Άμπι Χόφμαν Επίσης, συνεργαζόμενος παραγωγός
2020 Μπόρατ, η δεύτερη ταινία Μπόρατ Σαγντίγιεφ Επίσης, συγγραφέας και παραγωγός

Τηλεόραση Επεξεργασία

Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1995 Jack and Jeremy's Police 4 Θύμα εκτέλεσης Τηλεοπτική ταινία
1995 Pump TV Ο ίδιος (παρουσιαστής)
1996-1997 F2F Ο ίδιος (παρουσιαστής)
1998 Comedy Nation Διάφοροι ρόλοι 9 επεισόδια
1998 Live from the Lighthouse Ali G Ειδικά για τηλεόραση
1998-1999 Το 11 O'Clock Show Ali G 45 επεισόδια. Eπίσης, συγγραφέας
2000–2004 Da Ali G Show Ali G 18 επεισόδια. Επίσης, δημιουργός, συγγραφέας και εκτελεστικός παραγωγός
2004 Borat's Television Programme Μπόρατ Σαγκντίγιεφ, Μπρούνο Γκεχάρτ 2 επεισόδια. Επίσης, δημιουργός
2005 Curb Your Enthusiasm Ο οδηγός του Λάρι Επεισόδιο: «The End»
2006 Night of Too Many Stars Μπόρατ Σαγκντίγιεφ Ειδικά για τηλεόραση
2010 The Simpsons Jakob (φωνή)[133] Επεισόδιο: «The Greatest Story Ever D'ohed»
2013 Eastbound and Down Ρόνι Τέλμαν Επεισόδιο: «Κεφάλαιο 29»
2015 Highston N/A Εκτελεστικός παραγωγός
2018 The Zen Diaries of Garry Shandling Ο ίδιος Τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ
2018 Seth Rogen's Hilarity for Charity Ο ίδιος Ειδικά για τηλεόραση
2018 Who Is America? Διάφοροι χαρακτήρες 7 επεισόδια. Επίσης, δημιουργός, συγγραφέας, σκηνοθέτης και εκτελεστικός παραγωγός[134]
2019 The Spy Ελί Κοέν 6 επεισόδια. Επίσης, εκτελεστικός παραγωγός

Μουσικά βίντεο Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Discogs. 443396. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. cohen-sacha-baron. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000025917. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0056641. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  5. ↑ www.standard.co.uk/go/london/film/profile-sacha-baron-cohen-and-the-making-of-bruno-6772832.html.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb145458584. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ CONOR.SI. 23566179.
  8. ↑ CONOR.SI. 20985955.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 (πολλαπλές γλώσσες) geni.com.
  11. ↑ 11,0 11,1 Ανακτήθηκε στις 29  Δεκεμβρίου 2020.
  12. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2022.
  13. ↑ «Πώς να προφέρετε Sacha Baron Cohen». el.forvo.com. 
  14. ↑ «Baron Cohen, Sacha». BFI Film & TV Database. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2006. 
  15. ↑ «Sacha Baron Cohen is the Peter Sellers of our age». The Telegraph. 30 Μαΐου 2016. https://www.telegraph.co.uk/film/grimsby/sacha-baron-cohen-peter-sellers-characters/. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Sacha Baron Cohen: Our man from Kazakhstan». The Guardian. https://www.theguardian.com/stage/2006/sep/10/comedy. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2019. 
  17. ↑ «Borat and Ali G are dead for Sacha Baron Cohen». The Daily Telegraph. 21 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2012. https://web.archive.org/web/20121104072349/http://www.actressarchives.com/news/baron-cohen-borat-and-ali-g-are-dead-to-me. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2012. 
  18. ↑ Entertainment Sacha Baron Cohen to shed Borat persona for good Αρχειοθετήθηκε 2020-10-29 στο Wayback Machine. digitaljournal.com, 15 Ιουλίου 2009
  19. ↑ 19,0 19,1 «Sacha Baron Cohen honoured at British Comedy Awards». BBC News. https://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-20696034. 
  20. ↑ "Sacha Baron Cohen to get Bafta LA comedy award". BBC. Retrieved 7 Ιανουαρίου 2014
  21. ↑ «From Hannah Gadsby to Sacha Baron Cohen: the 30 best living comedians». The Times. https://www.thetimes.co.uk/article/from-hannah-gadsby-to-sacha-baron-cohen-the-30-best-living-comedians-t3x0wxltp. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2019. 
  22. ↑ https://emanuellevy.com/oscar/oscar-2008-academy-invites-105-new-members-8/
  23. ↑ «Sacha Baron Cohen: The men in his life». The Independent. 27 Απριλίου 2009. https://www.independent.co.uk/news/people/news/sacha-baron-cohen-the-men-in-his-life-1675107.html. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2018. «He was born in 1971, the youngest of three boys in a middle-class Jewish family from west London.» 
  24. ↑ 24,0 24,1 Tracy, K. (2007). Sacha Baron Cohen: The Unauthorized Biography: From Cambridge to Kazakhstan. St. Martin's Press. σελ. 10. ISBN 9781429993937. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2014. 
  25. ↑ 25,0 25,1 Glazer, Sarah (Ιουλίου–Αυγούστου 2010). «The Provocative Baron Cohen Clan». Moment. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2010. https://web.archive.org/web/20100726213426/http://www.momentmag.com/moment/issues/2010/08/Baron-Cohen.html. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2010. 
  26. ↑ 26,0 26,1 Who's who in Finance and Industry. 32. Marquis Who's Who. 2001. σελ. 38. 
  27. ↑ «Profile: Sacha Baron Cohen and the making of Bruno». London Evening Standard. 18 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2018. 
  28. ↑ Eshman, Rob (8 Μαΐου 2012). «Sacha Baron Cohen To Howard Stern: You inspired me [AUDIO]». Jewish Journal. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2018. 
  29. ↑ «Before Ali G, Sacha Baron Cohen played a sweaty Hasidic Jew». JTA – Jewish news. 25 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2018. 
  30. ↑ Mount, Harry (15 Σεπτεμβρίου 2006). «Kazakhstan launches propaganda campaign against Borat». The Daily Telegraph (Λονδίνο). https://www.telegraph.co.uk/news/uknews/1528944/Kazakhstan-launches-propaganda-campaign-against-Borat.html. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2018. 
  31. ↑ Staff and agencies (20 Δεκεμβρίου 2006). «Secret of Borat's fluent Kazakh – it's Hebrew». the Guardian. 
  32. ↑ «You like? Israelis do when it comes to 'Borat'». TODAY show. 15 Δεκεμβρίου 2006. https://www.today.com/popculture/you-israelis-do-when-it-comes-borat-wbna16207852. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2018. 
  33. ↑ Pfefferman, Naomi (13 Ιουλίου 2007). «The musical Baron Cohen brother comes into his own». Jewish Journal. http://jewishjournal.com/culture/arts/15104/. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2018. 
  34. ↑ «An Interview With The Real Sacha Baron Cohen». NPR. 16 Ιουλίου 2009. https://www.npr.org/templates/transcript/transcript.php?storyId=106695556. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2018. «Sacha Baron Cohen: "I'd say that I'm very, very proud of my Jewish identity. I'm proud to be a Jew"» 
  35. ↑ «Valley G's wicked Welsh rootz». BBC News. 28 Μαρτίου 2002. http://news.bbc.co.uk/1/hi/wales/1898402.stm. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2006. 
  36. ↑ 36,0 36,1 White, Roland (21 Ιανουαρίου 2007). «Borat's easy ... being me is odd». The Times (Λονδίνο). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2007. https://web.archive.org/web/20070619135236/http://www.timesonline.co.uk/tol/news/article1294842.ece. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018. 
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 37,3 Strauss, Neil (30 Νοεμβρίου 2006). «Sacha Baron Cohen: The Man Behind the Mustache». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-05-25. https://web.archive.org/web/20180525204457/https://www.rollingstone.com/movies/news/the-man-behind-the-mustache-20061130. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2018. 
  38. ↑ Rayner, Jay (24 Φεβρουαρίου 2002). «Mutha of invention». The Guardian (Λονδίνο). http://observer.guardian.co.uk/comment/story/0,,656096,00.html. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2006. 
  39. ↑ Jay Rayner (4 Νοεμβρίου 2005). «Mutha of invention». The Observer (Λονδίνο). https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2002/feb/24/foodanddrink.comedy. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2010. 
  40. ↑ «Nick Cohen meets Simon Baron-Cohen, Cambridge professor of developmental psychopathology». New Statesman. 26 Φεβρουαρίου 2007. http://www.newstatesman.com/life-and-society/2007/02/baron-cohen-autism-children. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2010. 
  41. ↑ 41,0 41,1 «Sacha Baron Cohen: The comic who is always in your face». The Guardian. https://www.theguardian.com/film/2009/jun/07/sacha-baron-cohen-bruno-profile. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2019. 
  42. ↑ Saunders, Robert A. (2009). The Many Faces of Sacha Baron Cohen: Politics, Parody, and the Battle Over Borat. p. 22. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield.
  43. ↑ Sacha Baron Cohen: Our man from Kazakhstan. The Observer. 1 Σεπτεμβρίου 2006.
  44. ↑ McCain's Micro Chips Ping Pong TV Ad Commercial. 20 Μαΐου 2012. 
  45. ↑ Cavendish, Dominic (12 Μαρτίου 2001). "From the sublime to the ridicule". The Daily Telegraph
  46. ↑ «From the sublime to the ridicule». The Telegraph (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2020. 
  47. ↑ Lauerman, Kerry (3 Νοεμβρίου 2006). «It's Borat Day!». Salon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2009. https://web.archive.org/web/20090707020754/http://archive.salon.com/ent/video_dog/comedy/2006/11/03/supergreg/index.html. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2009. 
  48. ↑ Robert A. Saunders (2009) The Many Faces of Sacha Baron Cohen: Politics, Parody, and the Battle Over Borat Rowman & Littlefield, p.41. Retrieved 27 Φεβρουαρίου 2012
  49. ↑ The 2001 Bafta award winners BBC. Retrieved 27 Φεβρουαρίου 2012
  50. ↑ «Ali-G Interviews Posh Spice and David Beckham». Youtube.com. 26 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  51. ↑ «100 Greatest TV Characters». Channel 4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2019. 
  52. ↑ «100 Greatest ... (100 Greatest TV Characters (Part 1))». ITN Source. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2014. 
  53. ↑ Films – reviews: Ali G Indahouse (2002) BBC. Retrieved 27 Φεβρουαρίου 2012
  54. ↑ Strauss, Neil (14 Νοεμβρίου 2006). «The man behind the mustache». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2007. https://web.archive.org/web/20070102223451/http://www.rollingstone.com/news/coverstory/sacha_baron_cohen_the_real_borat_finally_speaks. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2008. 
  55. ↑ «Sacha Baron Cohen on mocking 'hilarious' Gaddafi». BBC News. 18 Μαΐου 2012. https://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-18105176. 
  56. ↑ Stewart, Sara (3 Μαρτίου 2016). «Sacha Baron Cohen was nearly killed filming ‘Bruno’». New York Post. https://nypost.com/2016/03/03/sacha-baron-cohen-was-nearly-killed-filming-bruno/. 
  57. ↑ «Guilt-free pleasures». The Guardian. https://www.theguardian.com/culture/2007/jan/03/comedy.television. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2019. 
  58. ↑ «'Borat' takes U.S. by storm Finishes No. 1 with $26.4 mil on just 837 screens». The Hollywood Reporter. 9 Οκτωβρίου 2015. https://www.hollywoodreporter.com/news/borat-takes-us-by-storm-142051. 
  59. ↑ «Borat». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2006. 
  60. ↑ Ant Hines, Borat Sagdiyev and Sacha Baron Cohen (2007). Borat: touristic guidings to glorious nation of Kazakhstan : touristic guidings to minor nation of U. S. and A. Boxtree. ISBN 978-0-7522-2661-3. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012. 
  61. ↑ «Comedian Cohen says he is killing off Borat». 21 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2010. 
  62. ↑ «Eminem-Bruno Stunt on MTV Was Planned». MSNBC. 6 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2010. 
  63. ↑ «Borat is Rich...NOT». Forbes. 13 Νοεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-24. https://web.archive.org/web/20090124142604/http://www.forbes.com/home/digitalentertainment/2006/11/13/borat-cohen-money-tech-media-cz_lg_1114borat.html. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2006. 
  64. ↑ «Sacha Baron Cohen's Guerilla Tactics». 19 Μαρτίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2009. https://web.archive.org/web/20090322074259/http://www.thesmokinggun.com/archive/years/2009/0319092bruno1.html. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2009. 
  65. ↑ «Sacha Baron Cohen to make film of 'Saddam Hussein book'». BBC News. 20 Ιανουαρίου 2011. https://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-12240086. 
  66. ↑ «First Official Shot From The Dictator». Empireonline.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  67. ↑ «The Dictator Trailer & Official Movie Site». Paramount Pictures. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2012. 
  68. ↑ «A 'Borat' reunion on Sacha Baron Cohen's 'Dictator'?». Los Angeles Times. 15 Νοεμβρίου 2010. http://latimesblogs.latimes.com/movies/2010/11/sacha-baron-cohen-the-dictator-goat-larry-charles.html. 
  69. ↑ «Sacha Baron Cohen: The Fresh Air Interview». NPR. 21 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2012. 
  70. ↑ Belloni, Matthew (22 Φεβρουαρίου 2012). «Academy: Sacha Baron Cohen Not 'Banned' From Oscars But 'Dictator' Stunt Unwelcome». The Hollywood Reporter. https://www.hollywoodreporter.com/news/oscars-sacha-baron-cohen-not-banned-the-dictator-293929. 
  71. ↑ Pedersen, Erik (11 Ιουλίου 2018). «Sacha Baron Cohen Also Duped Ex-Congressman Joe Walsh – Who's Not Thrilled About It». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2018. 
  72. ↑ Haring, Bruce (12 Ιουλίου 2018). «Sacha Baron Cohen Adds Alabama Judge Roy Moore To His Showtime Spoof Victims». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018. 
  73. ↑ Resnick, Gideon (13 Ιουλίου 2018). «Sacha Baron Cohen's Latest Victim Is GOP Rep. Matt Gaetz: 'They Totally Got Me'». The Daily Beast. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2018. 
  74. ↑ Respers France, Lisa. «Georgia lawmaker who came under fire after yelling 'n-word' on 'Who Is America?' says he'll quit». CNN. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2018. 
  75. ↑ gjackson@thebrunswicknews.com, GORDON JACKSON. «Spencer loses primary election after four terms» (στα αγγλικά). The Brunswick News. https://thebrunswicknews.com/news/local_news/spencer-loses-primary-election-after-four-terms/article_1420fdb3-c353-53cb-8f8c-9d4eff04a8dd.html. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2018. 
  76. ↑ «Georgia state Rep. Jason Spencer says Sacha Baron Cohen 'took advantage of my paralyzing fear'». Washington Post (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2018. 
  77. ↑ Sharf, Zach. «'Who Is America?' Season 2 Never Happening, Sacha Baron Cohen Says It's 'Impossible'». IndieWire. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  78. ↑ «Hamilton 'shared joint' with Ali G». BBC News. 18 Ιανουαρίου 2000. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/607608.stm. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010. 
  79. ↑ «MTV Movie Awards: Will Ferrell Freaks Out; Jessica Simpson Dusts Off Daisy Dukes». MTV News. 
  80. ↑ Ryan McKee. «Sacha Baron Cohen: 5 Things You Didn't Know». AskMen. 
  81. ↑ Oscars 2012: Sacha Baron Cohen spills 'Kim Jong-il's ashes' on Ryan Seacrest Telegraph. Retrieved 27 Φεβρουαρίου 2012
  82. ↑ Leibovitz, Liel (26 Αυγούστου 2004). «Did Ali G Go Too Far?». The Jewish Week (New York). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2004. https://web.archive.org/web/20040826111026/http://www.thejewishweek.com/news/newscontent.php3?artid=9732. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  83. ↑ «Yahoo! Movies: Movie News -». 23 Μαρτίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2018. 
  84. ↑ 84,0 84,1 Siegel, Robert (23 Ιουλίου 2004). «Ali G: Fooling Serious Interviewees, All for a Laugh». NPR. https://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=3613548. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2010. 
  85. ↑ «Sacha Baron Cohen Kicked Out of Milan Fashion Week – omg! news on Yahoo!». 29 Σεπτεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2018. 
  86. ↑ «CBC.ca Arts – British comic responds to legal threat against 'Borat'». 24 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2018. 
  87. ↑ «CBC.ca Arts – Daughter of Kazakhstan's president defends Borat». 11 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2018. 
  88. ↑ "Kazakh invite for Borat creator", BBC News, 19 Οκτωβρίου 2006.
  89. ↑ «Borat has last laugh after lawsuit fails». The Sydney Morning Herald. 21 Ιανουαρίου 2008. 
  90. ↑ «Borat Frat Boys Lawsuit Dismissed By Judge Who Secretly Knows Sacha Baron Cohen's Golden Globes Speech By Heart». Defamer.com. 16 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2010. 
  91. ↑ «The News Bizarre: Richelle Olson: Bruno the Austrian Fashionista Sued». 23 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2018. 
  92. ↑ «Sacha Baron Cohen – BINGO! Re-Sued». TMZ.com. 13 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  93. ↑ «Olson v. Cohen Cal: Court of Appeal, 2nd Appellate Dist., 7th Div., 2011». Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2012. 
  94. ↑ «Universal Wins 'Bruno' Lawsuit Over Woman Injured in Bingo Hall». The Hollywood Reporter. 
  95. ↑ Complaint filed in the District of Columbia, Case No. 2010CA002966, retrieved on 30 Μαΐου 2010
  96. ↑ Deb, Sopan (19 Αυγούστου 2018). «Sacha Baron Cohen Pranked Me, Can I Sue? Yes. Win? Not So Much». 
  97. ↑ «SCROLL». iapps.courts.state.ny.us. 
  98. ↑ «Sacha Baron Cohen settles slander suit over grocer portrayed as terrorist in film». 20 Ιουλίου 2012. https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/palestinianauthority/9413864/Sacha-Baron-Cohen-settles-slander-suit-over-grocer-portrayed-as-terrorist-in-film.html. 
  99. ↑ «Palestinian Portrayed as 'Terrorist' Settles 'Bruno' Suit Against Sacha Baron Cohen, David Letterman». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2020. 
  100. ↑ Roy Moore is suing Sacha Baron Cohen for $95 million over the comedian's 'Who is America?' prank Nicole Chavez and Joe Sutton, CNN, 7 Σεπτεμβρίου 2018
  101. ↑ Sacha Baron Cohen’s latest prank: Using a fake pedophile detector on Roy Moore Elahe Izadi, Washington Post, 30 Ιουλίου 2018
  102. ↑ Lundergaard, Erik. «An award for Sacha Baron Cohen? Darn right». Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  103. ↑ «Sacha Baron Cohen and His 'Sweeney Todd' Crotch Bulge». Vulture. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  104. ↑ Dargis, Manohla. «Inventing a World, Just Like Clockwork». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/11/23/movies/martin-scorseses-hugo-with-ben-kingsley-and-sacha-baron-cohen-review.html. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  105. ↑ Jones, Kenneth (16 Μαρτίου 2012). «Sacha Baron Cohen, Daniel Evans, Linzi Hateley and More Confirmed for 'Les Miz' Film». Playbill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2013. https://web.archive.org/web/20130103181713/http://playbill.com/news/article/160818-Sacha-Baron-Cohen-Daniel-Evans-Linzi-Hateley-and-More-Confirmed-for-quotLes-Mizquot-Film. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  106. ↑ Zuckerman, Esther (18 Δεκεμβρίου 2013). «A Definitive Ranking of All the 'Anchorman 2' Cameos». Atlantic Monthly Group. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2016. 
  107. ↑ «Merchant takes top comedy honour». BBC News. 14 Δεκεμβρίου 2006. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/6177591.stm. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2010. 
  108. ↑ Μαΐου, Brian (17 Σεπτεμβρίου 2010). «Sacha Baron Cohen to play Freddie Mercury in film». HARDtalk (BBC News). http://news.bbc.co.uk/1/hi/programmes/hardtalk/9008440.stm. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2010. 
  109. ↑ Mawuse Ziegbe (16 Σεπτεμβρίου 2010). «Sacha Baron Cohen To Play Freddie Mercury 'Borat' star will portray legendary Queen frontman». MTV. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2010. 
  110. ↑ Finke, Nikki (22 Ιουλίου 2013). «Sacha Baron Cohen Exits Freddie Mercury Biopic Over Creative Differences With Queen». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2013. 
  111. ↑ BRIAN Μαΐου SPEAKS ON QUEEN BIOPIC PROBLEMS[νεκρός σύνδεσμος]. Ultimate Classic Rock. 19 Οκτωβρίου 2013.
  112. ↑ «Marie Claire Spread». Elitemodels.com. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  113. ↑ Lang, Brent. «Box Office: 'Zootopia' Rules With $50 Million, Sacha Baron Cohen's 'Brothers Grimsby' Bombs». Variety (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016. 
  114. ↑ «Aaron Sorkin to Direct "Trial of the Chicago Seven" Starring Sacha Baron Cohen». Collider.com. Collider. 26 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2018. 
  115. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2006.  The Howard Stern Show
  116. ↑ Meet the Real Sacha Baron Cohen. Fresh Air. 4 Ιανουαρίου 2007 (advance to 21:10 in the interview).
  117. ↑ Gordon, Devin. «Newsweek article». MSNBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2010. 
  118. ↑ Barr, Roseanne (4 Μαΐου 2007). «Sacha Baron Cohen, Time 100». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-08-03. https://web.archive.org/web/20130803145420/http://www.time.com/time/specials/2007/time100/article/0,28804,1595326_1595332_1616201,00.html. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2007. 
  119. ↑ «4 is the Supreme Number of the Universe – CubicAO». www.cubicao.tk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2008. 
  120. ↑ «Sacha Baron Cohen's Keynote Address at ADL's 2019 Never Is Now Summit on Anti-Semitism and Hate». adl.org (στα Αγγλικά). Anti-Defamation League. 
  121. ↑ Ben Weich (22 Νοεμβρίου 2019). «Sacha Baron Cohen attacks Mark Zuckerberg for facilitating 'hate and violence' as he accepts ADL International Leadership Awards». The Jewish Chronicle. https://www.thejc.com/news/uk-news/sacha-baron-cohen-attacks-mark-zuckerberg-for-facilitating-hate-violence-as-he-accepts-adl-interna-1.493497. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019. 
  122. ↑ Haring, Bruce· Haring, Bruce (2 Ιουνίου 2020). «Sacha Baron Cohen Crashes Right Wing Event, Leads Absurd Sing-Along». Deadline (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020. 
  123. ↑ Scott, Kirsty (29 Σεπτεμβρίου 2006). «He becomes the character, certainly with Ali G and Borat. He has a mix of Sellers's acting and Rod Hull's bottle». The Guardian (UK). http://film.guardian.co.uk/features/featurepages/0,,1883923,00.html. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2007. «First acted with the Habonim Dror Jewish youth group and at Cambridge in plays such as Cyrano de Bergerac and Fiddler on the Roof.» 
  124. ↑ Steinberg, Jessica (11 Μαΐου 2012). «Before 'The Dictator' and 'Borat', Friends Recall, Sacha Baron Cohen Was a Very Nerdy, Very Funny, Israel-Oriented Guy». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2014. 
  125. ↑ «Sacha Baron Cohen and Isla Fisher Wed». People. 22 Μαρτίου 2010. http://www.people.com/people/article/0,,1563299,00.html. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2010. 
  126. ↑ «Isla Fisher says marriage with Sacha Baron Cohen is like 'winning the lottery'». Hello Magazine. 30 Οκτωβρίου 2012. http://www.hellomagazine.com/celebrities/201210309889/isla-fisher-sacha-baron-cohen/. 
  127. ↑ «Isla Fisher and Sasha Baron Cohen Wed». Showbiz.sky.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2010. 
  128. ↑ «It's a baby girl for Borat». Herald Sun. 20 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2007. https://web.archive.org/web/20071026042500/http://www.news.com.au/heraldsun/story/0,21985,22616372-662,00.html. 
  129. ↑ «Find Out The Name of Isla Fisher's Baby». Us Weekly. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2011. 
  130. ↑ «Sacha Baron Cohen & Isla Fisher Holy Moses It's A Boy!!». TMZ. 16 Απριλίου 2015. https://www.tmz.com/2015/04/16/sacha-baron-cohen-isla-fisher-baby-boy-birth-certificate/. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2015. 
  131. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2020. 
  132. ↑ "Sacha Baron Cohen donates £670,000 for Syria", BBC, Retrieved 29 Δεκεμβρίου 2015.
  133. ↑ The Greatest Story Ever D'ohed (#21.16). IMDb.
  134. ↑ «IMDb». 
  135. ↑ Manning, Kara (31 Μαΐου 2000). «Madonna Wraps Video As "Music" Leaks Online». MTV News. Viacom. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2010. 
  136. ↑ «Top 'TRL' Video Cameos: Ali G Shows Madonna The Real Big Ben!». MTV Buzzworthy. Viacom. 13 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2012. 
  137. ↑ «Ali G 'stars in Madonna video'». BBC News. 30 Απριλίου 2000. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/731080.stm. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σάσα_Μπάρον_Κόεν&oldid=10436105"