Βικιπαίδεια

Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής»

Αθλητικός σύλλογος στην Ελλάδα

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής»[1][2] είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1908 και αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα εν ενεργεία αθλητικά σωματεία στην Ελλάδα.

Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης
ΌνομαΝέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής» 1908
Ίδρυση29 Νοεμβρίου 1908, πριν 114 έτη (1908-11-29)
ΈδραΘεσσαλονίκη, Ελλάδα
Χρώματα          Μπλε, Λευκό
ΟμάδεςΓ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Ποδόσφαιρο Ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Καλαθοσφαίριση Ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Καλαθοσφαίριση Γυναικών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Πετοσφαίριση Ανδρών), Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Πετοσφαίριση Γυναικών) και Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Υγρός Στίβος)
ΠρόεδροςΦώτης Θέος
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με το σωματείο
Τμήματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης
Ποδόσφαιρο
(Ανδρών) 		Καλαθοσφαίριση
(Ανδρών) 		Καλαθοσφαίριση
(Γυναικών)
Πετοσφαίριση
(Ανδρών) 		Πετοσφαίριση
(Γυναικών) 		Υδατοσφαίριση
(Ανδρών)
Υδατοσφαίριση
(Γυναικών) 		Rugby
(Ανδρών) 		Rugby
(Γυναικών)
Κλασικός Αθλητισμός Κολύμβηση Καλλιτεχνική Κολύμβηση
Καταδύσεις Ξιφασκία Judo
Karate Jiu Jitsu Παγκράτιο
Κολύμβηση Ανοιχτής Θάλασσας Μαραθώνια Κολύμβηση Κολύμβηση Μεγάλων Αποστάσεων

Αντλεί το όνομα του από τον ημίθεο Ηρακλή, ήρωα της ελληνικής μυθολογίας. Στο έμβλημα του απεικονίζεται το άγαλμα του Ηρακλή του Λυσίππου.[3][4] Τα χρώματα του είναι το μπλε και το λευκό, εμπνευσμένα από τη γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας, ως ένδειξη της εθνικότητας και του πάθους των μελών του για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης τότε Θεσσαλονίκης από την οθωμανική αυτοκρατορία.

Αποτελεί τον παλαιότερο εν ενεργεία αθλητικό σύλλογο της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας, και θεωρείται ως η ομάδα των συντηρητικών παλαιών Θεσσαλονικέων.[5] Τα προσωνύμια που τον ακολουθούν είναι «Γηραιός» και «Ημίθεος». Έχει δεκάδες επιτυχίες σε όλα τα τμήματά του, που τον καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους βάσει οπαδών, τίτλων και αριθμού αθλημάτων.

Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης καλλιεργεί σήμερα ένα σύνολο 17 αθλημάτων, εκ των οποίων τα 12 είναι ολυμπιακά: Ποδόσφαιρο, Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Υδατοσφαίριση, Rugby (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Κλασικός Αθλητισμός, Κολύμβηση, Καλλιτεχνική Κολύμβηση, Καταδύσεις, Μαραθώνια Κολύμβηση, Κολύμβηση Ανοιχτής Θάλασσας (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Κολύμβηση Μεγάλων Αποστάσεων (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Ξιφασκία, Judo, Karate (Παραδοσιακό και Sport), Jiu Jitsu (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα) και Παγκράτιο (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα). Συνολικά διατηρεί 18 τμήματα, δεδομένου ότι λειτουργούν ξεχωριστά γυναικεία τμήματα σε Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Υδατοσφαίριση και Rugby.[1][6]

Όμιλος Φιλομούσων (1899–1908) Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Όμιλος Φιλομούσων

Η αθλητική ιστορία της Θεσσαλονίκης ξεκινάει με τον «Όμιλο Φιλομούσων», ο οποίος ιδρύθηκε το 1899,[7] αθλητική συνέχεια του οποίου είναι ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης.[8] Αρχικά ο «Όμιλος Φιλομούσων» ασχολήθηκε με τη φιλολογία, το θέατρο και τη μουσική. Σύμφωνα με το καταστατικό του, ο σκοπός του Ομίλου Φιλομούσων ήταν η ηθική μόρφωση και η πνευματική και σωματική ανάπτυξη των μελών του.[7] Ο πρώτος πρόεδρος του Ομίλου Φιλομούσων, ο καθηγητής Βασίλειος Μάνος Πράκτορας Γ΄ Τάξης στον Μακεδονικό Αγώνα,[9][10] όπως και πολλά απ' τα μέλη του Ομίλου Φιλομούσων συμμετείχαν σε δράσεις που είχαν σκοπό την ένωση της Μακεδονίας με την Ελλάδα.[7]

Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εξωτερικών, η «Επιτροπή προς ενίσχυση της Ελληνικής Εκκλησίας και Παιδείας» στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής οργάνωσης του αλύτρωτου ελληνισμού προχώρησε στη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης σε περιοχές της Μακεδονίας.[11] Σύμφωνα με τον πίνακα χορηγημάτων το Γενικό Προξενείο του ελεύθερου ελληνικού κράτους στη Θεσσαλονίκη έδωσε κατά τη δεύτερη τετραμηνία του σχολικού έτους 1904–1905 στον πρώτο πρόεδρο του Ομίλου Φιλομούσων καθηγητή Βασίλειο Μάνο 7 οθωμανικές λίρες και στον δεύτερο πρόεδρο του Ομίλου Φιλομούσων, ιατρό Αλέξανδρο Ν. Παπάζογλου 5 οθωμανικές λίρες για να συμβάλουν με τον τρόπο τους στην απελευθέρωση της Μακεδονίας.[11]

Το 1902 τα μέλη του Ομίλου Φιλομούσων αποφάσισαν τη συνένωση με την ομάδα «Ολυμπία» και τη δημιουργία αθλητικών τμημάτων. Η Ολυμπία χρησιμοποιούσε ιδιωτικό γυμναστήριο πίσω από την οδό Εθνικής Αμύνης στην περιοχή Συντριβανίου. Οπότε, σε συνεννόηση με την ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης που βρισκόταν υπό οθωμανικό ζυγό, παραχωρήθηκε στον Όμιλο Φιλομούσων το γυμναστήριο της Ολυμπίας για την άθληση των μελών του.[8] Πέρα απ' τον στίβο, ο Όμιλος Φιλομούσων ασχολήθηκε με ποδόσφαιρο, κολύμβηση, κωπηλασία (απέκτησε και δική του λέμβο που την ονόμασε «Αργώ» και που βάφτηκε γαλάζια) και ποδηλασία.[8]

 
Η ποδοσφαιρική ομάδα του Ομίλου Φιλομούσων (23/4/1905)

Ανάμεσα στα άλλα αθλητικά τμήματα που δημιούργησε ο Όμιλος Φιλομούσων, το τμήμα ποδοσφαίρου ήταν το πρώτο που δημιουργήθηκε και συνάρπασε πολλούς αθλητές και θεατές. Το νέο αυτό άθλημα εισήγαγαν στη Θεσσαλονίκη οι αλλοδαποί κάτοικοι, που είχαν ήδη ιδρύσει τη δική τους ομάδα, την «Ουνιόν Σπορτίβ». Ο Όμιλος Φιλομούσων προσπάθησε να συγκροτήσει μια αμιγώς ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα, με στόχο περιβλημένο από εθνικό γόητρο, να αντιμετωπίσει την αντίστοιχη των ξένων. Ο πρώτος επίσημος αγώνας ποδοσφαίρου στη Θεσσαλονίκη έλαβε χώρα στις 23 Απριλίου 1905, μεταξύ του Ομίλου Φιλομούσων και της Ουνιόν Σπορτίβ. Οι Έλληνες της Θεσσαλονίκης αναρίγησαν όταν η ελληνική ομάδα κέρδισε με σκορ 3-0.

Ο Όμιλος Φιλομούσων συμμετείχε στους Θερινούς Μεσοολυμπιακούς Αγώνες 1906 της Αθήνας κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο ποδόσφαιρο, ενώ στον στίβο συμμετείχε με τον Παπαδάκη στα 100 μέτρα, τον Σταμούλη στον μαραθώνιο, τον Κύρου στην ξιφασκία, τον Βαπόρη στον δίσκο και τον Κοεμτζόπουλο στην αναρρίχηση επί κάλω. Ο Όμιλος Φιλομούσων βρέθηκε σε κάμψη μετά το 1906, με αποτέλεσμα από το 1907 να σταματήσουν οι εκδρομές, να περιοριστεί η δραστηριότητα στο ποδόσφαιρο και να διαλυθεί η ναυτική ομάδα. Παρατηρήθηκε διάσταση και διάσπαση μεταξύ κυρίως των παλαιών και νέων μελών. Στη συνεχεία, επακολούθησε η διάλυση της φιλαρμονικής, της χορωδίας και επήλθε οικονομικός μαρασμός. Σύντομα, ο Όμιλος Φιλομούσων έπαψε να υφίσταται παραδίδοντας τη σκυτάλη στο αθλητικό τμήμα του συλλόγου.

Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης Επεξεργασία

 
Το έμβλημα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης απεικονίζει τον Ηρακλή του Λυσίππου

Ήδη απ’ το 1907 στην αίθουσα του Ομίλου Φιλομούσων δόθηκε μια διάλεξη με ομιλητή τον Δ. Χατζόπουλο και οι πρωτοστατούντες στην ίδρυση συλλόγου και γυμναστηρίου, κατόρθωσαν να πετύχουν την εκχώρηση από την ελληνική κοινότητα μέρους ενός κοινοτικού γηπέδου για την ανέγερση ενός γυμναστηρίου. Το γήπεδο αυτό βρισκόταν κοντά στα «Ξυλάδικα», ανατολικά του σημερινού κτιρίου της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων Θεσσαλονίκης (Χ.Α.Ν.Θ.) και κοντά σ’ αυτό, την περιοχή δηλαδή που βρίσκεται σήμερα τοποθετημένη η αναμνηστική στήλη.

Με την εύρεση του γηπέδου για γυμναστήριο, κάθε δισταγμός εξέλιπε και στις 29 Νοεμβρίου 1908 συγκλήθηκε γενική συνέλευση, στην οποία ψηφίστηκε καταστατικό για την ίδρυση ενός νέου αθλητικού συλλόγου με την επωνυμία «Μακεδονικός Γυμναστικός Σύλλογος». Πρόεδρος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου ανέλαβε ο γιατρός Α. Μάλτος, γραμματέας ο Ι. Αντωνιάδης και μέλη οι Π. Κοντογιάννης, Αιμ. Κόπανος, Δ. Χατζόπουλος, Δ. Κοντορέπας και Ι. Κύρου. Οι άνθρωποι του αθλητικού συλλόγου, μετά την πρώτη αυτή γενική συνέλευση, ενημέρωσαν τις αρχές του οθωμανικού καθεστώτος και, όπως αναφέρουν μερικά χρόνια αργότερα το 1914 σε επιστολή τους στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, η αστυνομία επέτρεψε τη λειτουργία του αθλητικού συλλόγου με μία απλή άδεια.

Την περίοδο αυτή στη Θεσσαλονίκη ανελίχθηκε το κίνημα των Νεοτούρκων και οι πολιτικές συνθήκες ήταν ρευστές. Οι κάτοικοι των μη τουρκικών παροικιών της Θεσσαλονίκης δέχονταν έντονες πιέσεις για να αποβάλουν σταδιακά τα εθνικά χαρακτηριστικά και σύμβολα από τις δραστηριότητές τους. Κάθε σύλλογος της Θεσσαλονίκης όφειλε να επανιδρυθεί υπό λιγότερο εμφανή εθνικά χαρακτηριστικά. Η αναφορά περί Μακεδονίας στον τίτλο του αθλητικού συλλόγου ενοχλούσε τις οθωμανικές αρχές, καθώς παρέπεμπε στις αλυτρωτικές διεκδικήσεις της Ελλάδας, αλλά και την ελληνικότητα της περιοχής. Οι Μάλτος, Κοντορέπας, Κύρου και Κόπανος ανέλαβαν την ευθύνη επανίδρυσης του αθλητικού συλλόγου, και σε συνεννόηση με τις αρχές του καθεστώτος των Νεοτούρκων, διαφοροποίησαν τον κανονισμό λειτουργίας το 1910, μετονομάζοντας τον παράλληλα σε «Οθωμανικός Ελληνικός Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης “ο Ηρακλής”».[12][13]

Στις 13 Μαρτίου 1911 εξελέγη νέο διοικητικό συμβούλιο και στη γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε παρουσιάστηκε το νέο καταστατικό του αθλητικού συλλόγου. Όμως, η επίσημη αναγνώρισή του από τις ελληνικές αρχές (μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους) καθυστέρησε. Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 281 περί σωματείων, ο αθλητικός σύλλογος έπρεπε να προσκομίσει πρακτικό ίδρυσης και πίνακα ονομάτων ιδρυτών. Τα έγγραφα αυτά όμως δεν ήταν διαθέσιμα, καθώς ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης είχε ιδρυθεί επί οθωμανικού καθεστώτος, και εκτός από το καταστατικό υπήρχε μόνο η απλή άδεια που εκδόθηκε από την αστυνομία.

Τελικά, μετά από ανταλλαγές εγγράφων με τον πρόεδρο του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης αναγνωρίστηκε ως «Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης “ο Ηρακλής”»[2] και εγκρίθηκε το καταστατικό του με την απόφαση 1106 του 1914 του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης καταχωρήθηκε στο βιβλίο αναγνωρισμένων σωματείων με αριθμό 1720 (παλαιός αριθμός 18) στις 11 Ιανουαρίου 1915, δηλαδή σχεδόν δυόμιση χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908 Επεξεργασία

Το 2020 ιδρύθηκε ο «Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης “ο Ηρακλής” 1908»[1] στα πρότυπα του παλαιού Γυμναστικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής», αλλά χωρίς να κληρονομήσει τα χρέη του παλαιού αθλητικού σωματείου.[14] Στις 4 Φεβρουαρίου του 2021 υπερψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων η τροπολογία (άρθρο 41) του Υπουργείου Οικονομικών. Σύμφωνα με αυτήν, η ακίνητη περιουσία (στη Μίκρα και τους Χορτατζήδες) πέρασε άνευ ανταλλάγματος στο αθλητικό σωματείο με την επωνυμία «Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης “ο Ηρακλής” 1908».[15]

Διοικητικό Συμβούλιο Επεξεργασία

Ακολουθεί το διοικητικό συμβούλιο του Ν.Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης 1908:[16]

Ιδιότητα Υπεύθυνος
Πρόεδρος   Φώτιος Θέος
Αναπληρωτής Πρόεδρος   Γεώργιος Τσίντζιλης
Αντιπρόεδρος   Ηλίας Ευθυμιάδης
Γενικός Γραμματέας   Αλέξανδρος Οικονομίδης
Ταμίας   Κωνσταντίνος Μαναβής
Μέλος   Σαράντης Μονοπόρτης
Μέλος   Θεόδωρος Βαζάκας
Μέλος   Μιχαήλ Γιάμπαστος
Μέλος   Ελευθέριος Στέφας
Έφορος Καλαθοσφαίρισης   Λίνα Τραμουντάνη
Έφορος Πετοσφαίρισης   Χαράλαμπος Αραμπατζόγλου
Έφορος Κλασικού Αθλητισμού   Γεώργιος Σερέφας
Έφορος Κολύμβησης   Δανιήλ Αβραμίδης
Έφορος Καλλιτεχνικής Κολύμβησης   Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Έφορος Καταδύσεων   Μαρία Μεταλλίδου
Έφορος Ξιφασκίας   Κωνσταντίνος Μοσχόπουλος
Έφορος Judo   Ανδρομάχη Νάνου
Έφορος Karate, Jiu Jitsu & Παγκρατίου   Αγγελική Κρουσταλούδη

Τμήμα Ποδοσφαίρου Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Ποδόσφαιρο)

Το τμήμα ποδοσφαίρου ιδρύθηκε το 1908. To 1927 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Μακεδονίας 1926–1927. Το 1934 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1933–1934, όταν ηττήθηκε στον διπλό τελικό από τον πρωταθλητή Νότου Ολυμπιακό Πειραιώς. To 1939 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Μακεδονίας 1938–1939. Την ίδια χρονιά η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1938–1939, όταν ηττήθηκε στον διπλό τελικό από την πρωταθλήτρια Νότου Α.Ε.Κ.. Το 1947 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1946–1947, χάνοντας τον τίτλο με ένα βαθμό διαφορά από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό Πειραιώς. Με αρχηγό τον Σωτήρη Ζακαπίδα, η ομάδα ποδοσφαίρου πραγματοποίησε εξαιρετική πορεία πέραν των προσδοκιών και δύο αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος βρισκόταν στην πρώτη θέση. Χρειαζόταν μόλις μία νίκη στα τελευταία παιχνίδια (η βαθμολόγηση για νίκη-ισοπαλία-ήττα ήταν 3-2-1 βαθμοί), αλλά στο προτελευταίο παιχνίδι με την Α.Ε.Κ. ο διαιτητής Διαμαντόπουλος διέκοψε τον αγώνα, με την πρόφαση ότι ο ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Παράσχος Πασχαλίδης αρνούνταν να εγκαταλείψει τον αγωνιστικό χώρο, αν και είχε αποβληθεί.

 
Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο

Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης νίκησε μεν τον Ολυμπιακό Πειραιώς, έχοντας και πλεονέκτημα στην ισοβαθμία με την πειραιώτικη ομάδα, όμως το αρμόδιο δικαστήριο μηδένισε τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης για τον αγώνα με την Α.Ε.Κ., αφαιρώντας δηλαδή και τον βαθμό της ήττας, που θα του χάριζε τον τίτλο του Πανελληνίου Πρωταθλήματος 1946–1947.[17] Την ίδια χρονιά η ομάδα ποδοσφαίρου ήταν finalist στο Κύπελλο Ελλάδας 1946–1947, όπου ηττήθηκε στον τελικό από τον Ολυμπιακό Πειραιώς.

Το 1957 η ομάδα ποδοσφαίρου αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1956–1957 και ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Από το 1961 το τμήμα ποδοσφαίρου έχει ως έδρα το Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο. Το 1961 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης υπήρξε η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων (Inter-Cities Fairs Cup), με αντίπαλο τη γιουγκοσλαβική F.K. Vojvodina.

 
Βασίλης Χατζηπαναγής

Το 1975 αποκτήθηκε από τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης ο ποδοσφαιριστής Βασίλης Χατζηπαναγής, που εξελίχθηκε σε μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και σημαντικές προσωπικότητες του συλλόγου. Το 1976 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας 1975–1976 επικρατώντας στον τελικό του Ολυμπιακού Πειραιώς με σκορ 4-4 και 6-5 στα πέναλτι.

Το 1980 η ομάδα ποδοσφαίρου αγωνίζεται στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1979–1980 και γνωρίζει την ήττα από τον Α.Γ.Σ. Καστοριάς. Το 1984 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέλαβε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1983–1984. Το 1985 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων 1984–1985 επικρατώντας στον διπλό τελικό της ρουμανικής Argeș Pitești, με σκορ 1-3 εκτός έδρας και 4-1 εντός έδρας. Το 1987 η ομάδα ποδοσφαίρου αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1986–1987, όπου ηττήθηκε από τον Ο.Φ.Η.

Το 2003 με την ευκαιρία του εορτασμού των 50 ετών από την ίδρυση της U.E.F.A., ο Βασίλης Χατζηπαναγής ανακηρύχθηκε κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 ετών (1954–2003) από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.[18][19]

Τμήμα Καλαθοσφαίρισης Επεξεργασία

Κύρια λήμματα: Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Καλαθοσφαίριση Ανδρών) και Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Καλαθοσφαίριση Γυναικών)

Το τμήμα καλαθοσφαίρισης ιδρύθηκε το 1921.[20] Το 1928 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1927–1928 το οποίο υπήρξε και το πρώτο στην ιστορία του θεσμού στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Αμπατζόγλου, που ήταν και ένας από τους παίκτες της ομάδας που κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, υπήρξε ένα από τα δεκατρία ιδρυτικά μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (F.I.BA.), υπογράφοντας το πρακτικό ίδρυσής της το 1932.[21]

 
Η ανδρική ομάδα καλαθοσφαίρισης του Ηρακλή Θεσσαλονίκης (1927)

Το 1935 οι καλαθοσφαιριστές της Χ.Α.Ν.Θ. μεταγράφονται ομαδικά στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, ο οποίος κατακτά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1934–1935 για δεύτερη φορά στην ιστορία του συλλόγου,[21] ενώ το 1936 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1935–1936.

Το 1962 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών κατακτά τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1961–1962. Το 1964 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1963–1964. To 1968 η ομάδα καλαθοσφαίρισης γυναικών κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1967–1968. Το 1971 και το 1972 η ομάδα καλαθοσφαίρισης γυναικών κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1970–1971 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1971–1972 αντίστοιχα. Η ομάδα καλαθοσφαίρισης παίδων κατάκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Παίδων 1975–1976.

Το 1981 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1980–1981 και ηττήθηκε από την Α.Ε.Κ.. Το 1987 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Ιβανωφείου κλειστού γυμναστηρίου,[22] το οποίο αποτελεί έδρα των τμημάτων καλαθοσφαίρισης του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το 1988 η ομάδα καλαθοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ε.ΚΑ.Σ. Θεσσαλονίκης και αγωνίστηκε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1987–1988 καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση.

 
Μνημείο έξω από το Ιβανώφειο Κλειστό Γυμναστήριο

Το 1994 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1993–1994 και ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Το 1995 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών αγωνίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα 1994–1995 με κορυφαίο τον Walter Berry.[23] Το 1995 η ομάδα καλαθοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1994–1995.

 
Σοφοκλής Σχορτσιανίτης

Το 1996 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1995–1996 και ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό, έχοντας στη σύνθεσή της τον Roy Tarpley και τον Xavier McDaniel, δύο καλαθοσφαιριστές με αξιόλογη θητεία στο N.B.A.. Το 1997 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών αγωνίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα 1996–1997.

 
Λάζαρος Παπαδόπουλος

Το 1998 οι ομάδες καλαθοσφαίρισης εφήβων και παίδων κατέκτησαν το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1997–1998 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων 1997–1998 αντίστοιχα. Κατά το τέλος της δεκαετίας, η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών συγκέντρωσε και ανέδειξε ορισμένους από τους πιο χαρισματικούς νεαρούς Έλληνες καλαθοσφαιριστές με κορυφαίο τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος εντάχθηκε στην ομάδα το 1999 και παρέμεινε έως το 2004.

Την περίοδο 2000–2001 η ομάδα καλαθοσφαίρισης ανδρών συμμετείχε στη F.I.BA. SuproLeague 2000–2001 και προκρίθηκε στις 16 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης αγωνίζονταν εκείνη τη χρονιά ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Νίκος Χατζηβρέττας, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, που υπήρξαν τέσσερις καλαθοσφαιριστές από τους στυλοβάτες των επιτυχιών της Εθνικής Ελλάδας, η οποία τα επόμενα χρόνια αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο F.I.BA. EuroBasket 2005 και δευτεραθλήτρια κόσμου στο F.I.BA. World Championship 2006.

Τμήμα Πετοσφαίρισης Επεξεργασία

Κύρια λήμματα: Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Πετοσφαίριση Ανδρών) και Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Πετοσφαίριση Γυναικών)
 
Matej Cernic

Το τμήμα πετοσφαίρισης ιδρύθηκε το 1921. Η ομάδα πετοσφαίρισης ανδρών βίωνε την καλύτερη περίοδο της ιστορίας της και μέσα στη δεκαετία 2001–2010 κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2001–2002, 2004–2005, 2006–2007, 2007–2008), 5 Κύπελλα Ελλάδας (1999–2000, 2001–2002, 2003–2004, 2004–2005, 2005–2006) και 4 Super Cup Ελλάδας (2004, 2005, 2007, 2008).

Αγωνίστηκε επίσης σε 5 final four του C.E.V. Champions League (2001–2002, 2003–2004, 2004–2005, 2005–2006, 2008–2009), εκ των οποίων τις τρεις τελευταίες χρονιές αγωνίστηκε στον τελικό. Κορυφαία στον ελληνικό χώρο τη δεκαετία αυτή υπήρξαν και τα τμήματα πετοσφαίρισης εφήβων και παίδων του Ηρακλή Θεσσαλονίκης.

Το 2012 η ομάδα πετοσφαίρισης ανδρών κατέκτησε στην Ερμούπολη το Κύπελλο Ελλάδας 2011–2012, το 6ο Κύπελλο Ελλάδας της ιστορίας του, χωρίς να χάσει set στο final 8. Επίσης, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας 2011–2012, το 5ο Πρωτάθλημα Ελλάδας της ιστορίας του, αντιμετωπίζοντας τον Α.Ο. Φοίνικα Σύρου.[24]

Τμήματα Υγρού Στίβου Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης (Υγρός Στίβος)
 
Ανδριάντας του Γεωργίου Ιβάνοφ στην Ξηροκρήνη της Θεσσαλονίκης.

Το τμήμα κολύμβησης ιδρύθηκε το 1908.[8] Κατά την περίοδο της κατοχής σημαντική υπήρξε η αντιστασιακή δραστηριότητα του Γεωργίου Ιβάνοφ, ο οποίος εκτελέστηκε από τους Γερμανούς.[25] Ο Γεώργιος Ιβάνοφ υπήρξε αθλητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης από το 1926 και αγωνίστηκε αρχικά στην ομάδα ποδοσφαίρου του. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την υδατοσφαίριση και την κολύμβηση που υπήρξε το άθλημα με το οποίο και διακρίθηκε.

Το 1945 επετράπη η ανέγερση ξύλινου παραπήγματος στον παραθαλάσσιο χώρο πίσω από το παλιό Κυβερνείο (σημερινό Λαογραφικό Μουσείο) το οποίο χρησιμοποιείτο ως αποδυτήριο του τμήματος κολύμβησης.[26] Το 1947 απομακρύνεται από εκεί και μεταφέρεται στη περιοχή της Σχολής Τυφλών.[27] Το 1953 καθιερώθηκε η τέλεση των Πανθεσσαλονικείων Αγώνων προς τιμή του ήρωα Γεωργίου Ιβάνοφ.[27] Το τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920[28] και το τμήμα υδατοσφαίρισης γυναικών ιδρύθηκε το 1989.[29] Το τμήμα καλλιτεχνικής κολύμβησης ιδρύθηκε το 1995.

Τμήμα Κλασικού Αθλητισμού Επεξεργασία

 
Βούλα Πατουλίδου

Το τμήμα κλασικού αθλητισμού ιδρύθηκε το 1908.[8] Η ομάδα στίβου κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1975 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1976 διπλασίασε τα πρωταθλήματα του συλλόγου επαναλαμβάνοντας την επιτυχία. Το 1979 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1979 και το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Ανδρών 1979.

Το 1984, 1985, 1986 η ομάδα στίβου κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1984, το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1985 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1986 αντίστοιχα. Το 1989 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Γυναικών 1989.

Το 1990 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Ανδρών 1990 και το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Γυναικών 1990. Το 1990 η Βούλα Πατουλίδου βραβεύτηκε από τον Π.Σ.Α.Τ. ως Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς. Το 1992 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1992 της Βαρκελώνης, η αθλήτρια του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα με εμπόδια.[30] Επίσης, βραβεύτηκε από τον Π.Σ.Α.Τ. ως Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς για δεύτερη φορά στην καριέρα της.

Το 2000 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2000 του Σίδνεϊ η δισκοβόλος του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Αναστασία Κελεσίδου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.[31] Το 2004 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 της Αθήνας η δισκοβόλος του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Αναστασία Κελεσίδου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.[31]

Τμήμα Ξιφασκίας Επεξεργασία

Το τμήμα ξιφασκίας ιδρύθηκε το 1972 από τον προπονητή Ιωάννη Καραμαζάκη, ο οποίος παρέμεινε στην τεχνική ηγεσία του τμήματος έως το θάνατό του το 1978.[32] Το 1982 το τμήμα ξιφασκίας κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ξίφους Μονομαχίας Ανδρών 1982 και το Κύπελλο Ξιφασκίας Γυναικών 1982, ενώ το 1983 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ξιφασκίας Ανδρών 1983.

Τμήμα Judo Επεξεργασία

Το τμήμα Judo ιδρύθηκε το 1979 με πρωτοβουλία των πρωτοπόρων του αθλήματος Δημοσθένη Κατσιάρη και Μάριου Καρδάτου.[33]

Τμήμα Rugby Επεξεργασία

Το τμήμα rugby ανδρών ιδρύθηκε το 2004 και το τμήμα rugby γυναικών ιδρύθηκε το 2013.[34][35] Το 2013 το τμήμα rugby ανδρών κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Rugby Union 2013 και 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας Rugby Sevens (2013, 2014). Το 2014 το τμήμα rugby γυναικών κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Rugby Sevens 2014.

Τμήματα Karate, Jiu Jitsu & Παγκρατίου Επεξεργασία

Τα τμήματα Karate (Παραδοσιακό και Sport), Jiu Jitsu και Παγκρατίου δραστηριοποιούνται σε Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (Κ.Δ.Α.Π.) δωρεάν με voucher ή ιδιωτικά σε χώρους άθλησης και Dojo. Το 2023 υπάρχουν 120 παιδιά και αθλητές στην ακαδημία με ενεργή δράση στον αγωνιστικό χώρο. Δωρεάν συμμετοχή σε παιδιά από ιδρύματα και ορφανοτροφεία.[36]

Ανενεργά Τμήματα Επεξεργασία

Τμήμα Χειροσφαίρισης Επεξεργασία

Το τμήμα χειροσφαίρισης ιδρύθηκε το 1994.[37]

Τμήμα Ποδηλασίας Επεξεργασία

Το τμήμα ποδηλασίας επανιδρύθηκε το 1972.[38] Το 1976 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Ανοικτού Δρόμου 1976.

Τμήμα Πάλης Επεξεργασία

Το τμήμα πάλης επανιδρύθηκε το 1967. Το 2000 το τμήμα πάλης κατακτά για πρώτη φορά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ελευθέρας Πάλης Ανδρών 2000. Το τμήμα πάλης κατέκτησε όλα τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα Ελευθέρας Πάλης Ανδρών της δεκαετίας 2001–2010 (2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010), μονοπωλώντας τον θεσμό.[39]

Τμήμα Πυγμαχίας Επεξεργασία

Το τμήμα πυγμαχίας ιδρύθηκε το 1965 με πρωτεργάτη τον πυγμάχο και προπονητή Τάκη Θωμαΐδη.[40]

Τμήμα Άρσης Βαρών Επεξεργασία

Το τμήμα άρσης βαρών ιδρύθηκε το 1967.[41]

Τμήματα Hockey Επεξεργασία

Το τμήμα hockey επί πάγου και το τμήμα roller in-line hockey ιδρύθηκαν το 2008.[42]

Έμβλημα – Χρώματα Επεξεργασία

Στο έμβλημα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης απεικονίζεται το άγαλμα του Ηρακλή του Λυσίππου. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί ως έμβλημα και το κεφαλαίο γράμμα Ήτα (Η) του ελληνικού αλφαβήτου.[3][4] Το 2017 παρουσιάστηκε το νέο έμβλημα του αθλητικού συλλόγου.[43] Τα χρώματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης είναι το μπλε και το λευκό, εμπνευσμένα από τη γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας, ως ένδειξη της εθνικότητας και του πάθους των μελών του για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης τότε Θεσσαλονίκης από την οθωμανική αυτοκρατορία.

Εξέλιξη του εμβλήματος Επεξεργασία

  •  

    Παλαιότερο Έμβλημα

  •  

    Έμβλημα (2017–Σήμερα)

Έντυπα Επεξεργασία

Υπήρχαν εφημερίδες, περιοδικά και άλλα έντυπα που ασχολούνταν αποκλειστικά με θέματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το παλαιότερο ήταν η δεκαπενθήμερη εφημερίδα «Φωνή του Ηρακλέους», από το 1973. Επίσης, όλα τα έντυπα εκδίδονταν στη Θεσσαλονίκη:[44]

(ε): έκδοση, (δ): διεύθυνση, (α): αρχισυνταξία, (σ): διεύθυνση σύνταξης

Τίτλος Περιγραφή Έτη έκδοσης Υπεύθυνοι Βασικοί συνεργάτες (κατά διαστήματα)
Φωνή του Ηρακλέους Δεκαπενθήμερη εφημερίδα 1973–; (ε) Κ. Παπαζαφειρίου
(α) Γ. Καράδαλης		 Δ. Μπάτσης, Α. Παπαγερίδης, Σ. Πετρακόπουλος
Φωνή των Γαλάζιων Δεκαπενθήμερη εφημερίδα 1980–; (ε) Α. Γροντάς
(α) Γ. Καράδαλης		 Δ. Μπάτσης, Α. Παπαγερίδης, Σ. Πετρακόπουλος
Γαλάζιος Κόσμος[45] Εβδομαδιαίο περιοδικό 1995 (ε) Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Γαλάζιοι» Α. Κοντογιαννάτος, Χ. Χαρίτων
Γαλάζιος Κόσμος Εβδομαδιαία εφημερίδα 1997–; (ε) Ιωάννης Καλτζίδης Σύνδεσμος Φίλων Ηρακλή «Παπάφη», Ιωάννης Καλτζίδης, Γ. Μαυρόπουλος, Γ. Παπαθανασίου, Θ. Περλεκίδης, Γ. Καράδαλης
Νέα του Ηρακλή Εβδομαδιαία εφημερίδα 2003–; (ε) Ιωάννης Καλτζίδης

Σύνδεσμοι Φίλων Επεξεργασία

Ενεργοί Σύνδεσμοι Φίλων Επεξεργασία

Εκτός Θεσσαλονίκης έχουν ανοίξει σύνδεσμοι οπαδών στο Ασβεστοχώρι, στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης, στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης (Βαλμάδα), στην Κοζάνη, στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, στην Αθήνα, στο Κιλκίς, στη Δράμα, στην Καστοριά, στην Πτολεμαΐδα, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη, στη Νέα Φώκαια Χαλκιδικής και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Ανενεργοί Σύνδεσμοι Φίλων Επεξεργασία

Ραδιοφωνικός Σταθμός και Ραδιοφωνικές Εκπομπές Επεξεργασία

Το 2000 λειτουργούσε ο «Ανεξάρτητος Ραδιοφωνικός Σταθμός 91,7 FM» των οπαδών του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης (ο τωρινός ραδιοφωνικός σταθμός RSO 91,7 FM). Το 1996 ο σύνδεσμος οπαδών «Παπάφη» ήταν ο πρώτος οργανωμένος σύνδεσμος οπαδών σε όλη την Ελλάδα που είχε ραδιοφωνική εκπομπή στο «Metropolis 95.5 FM» κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή 7 με 9 μ.μ. Αργότερα, ραδιοφωνικές εκπομπές έκαναν επίσης οι Γαλάζιοι και οι Κυανοί.

Τίτλοι Τμημάτων Επεξεργασία

Τμήμα Ποδοσφαίρου[47] Επεξεργασία

Τμήμα Καλαθοσφαίρισης[47] Επεξεργασία

Τμήμα Πετοσφαίρισης[47] Επεξεργασία

Τμήμα Υδατοσφαίρισης[47] Επεξεργασία

Τμήμα Rugby[47] Επεξεργασία

Τμήμα Κλασικού Αθλητισμού[47] Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών (6 Τίτλοι): 1975, 1976, 1979, 1984, 1985, 1986
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Γυναικών (1 Τίτλος): 1991
  • Κύπελλο Ελλάδας Στίβου Ανδρών (2 Τίτλοι): 1979, 1990
  • Κύπελλο Ελλάδας Στίβου Γυναικών (3 Τίτλοι): 1989, 1990, 1991
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Γυναικών (6 Τίτλοι): 1967, 1981, 1990, 1991, 1992, 2009
  • Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών (47 Τίτλοι): 1948, 1949, 1955, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1993, 1994, 1995, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008, 2009, 2011, 2013, 2014
  • Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων Συλλόγων Αθήνας-Πειραιά-Θεσσαλονίκης (1 Τίτλος): 1932
  • Πρωτάθλημα Στίβου Γ΄ Πανθεσσαλονίκειοι Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τίτλος): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Δ΄ Πανθρακικοί Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τίτλος): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Β΄ Παγχαλκιδικοί Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τίτλος): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Συλλόγων Βορείου Ελλάδος (1 Τίτλος): 1930
  • Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Χ.Α.Ν.Θ. (1 Τίτλος): 1931

Τμήμα Κολύμβησης[47] Επεξεργασία

  • Πρωτάθλημα Κολύμβησης Σώματος Προσκόπων Μακεδονίας (1 Τίτλος): 1926
  • Πρωτάθλημα Κολυμβητικών Ημερίδων Θεσσαλονίκης (3 Τίτλοι): 1926, 1927, 1928

Τμήμα Ξιφασκίας[47] Επεξεργασία

Τμήμα Πάλης[47] Επεξεργασία

Τίτλοι Τμημάτων Υποδομών Επεξεργασία

Τμήμα Υποδομών Καλαθοσφαίρισης[47] Επεξεργασία

Τμήμα Υποδομών Πετοσφαίρισης[47] Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων (8 Τίτλοι): 1997, 2002, 2003, 2007, 2008, 2009, 2010, 2018
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων (11 Τίτλοι): 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2010, 2012, 2013, 2015
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παμπαίδων (6 Τίτλοι): 2000, 2002, 2003, 2004, 2005, 2010
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νεανίδων (2 Τίτλοι): 2008, 2012
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων (2 Τίτλοι): 2007, 2009
  • Πρωτάθλημα Εφήβων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (15 Τίτλοι): 1997, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2012, 2013, 2014, 2015, 2018, 2019
  • Πρωτάθλημα Παίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (14 Τίτλοι): 2001, 2002, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015
  • Πρωτάθλημα Παμπαίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (10 Τίτλοι): 2000, 2002, 2003, 2004, 2006, 2008, 2009, 2010, 2012, 2013
  • Πρωτάθλημα Νεανίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (5 Τίτλοι): 2007, 2008, 2009, 2011, 2012
  • Πρωτάθλημα Κορασίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (2 Τίτλοι): 2009, 2010
  • Πρωτάθλημα Παγκορασίδων Ε.ΠΕ.Σ. Θεσσαλονίκης (1 Τίτλος): 2002

Τμήμα Υποδομών Υδατοσφαίρισης[47] Επεξεργασία

Τμήμα Υποδομών Κλασικού Αθλητισμού[47] Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νέων Ανδρών (4 Τίτλοι): 1984, 2008, 2012, 2013
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων (12 Τίτλοι): 1961, 1971, 1973, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988, 2012
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Παίδων (7 Τίτλοι): 1981, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1989
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νέων Γυναικών (2 Τίτλοι): 1990, 2009
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νεανίδων (1 Τίτλος): 1986
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Κορασίδων (1 Τίτλος): 1981
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Εφήβων (1 Τίτλος): 1987
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Νέων Ανδρών (1 Τίτλος): 1992
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Εφήβων (4 Τίτλοι): 1961, 1963, 1968, 1994
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Νεανίδων (5 Τίτλοι): 1973, 1974, 1978, 1981, 1988
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Παγκορασίδων (1 Τίτλος): 1987

Τμήμα Υποδομών Κολύμβησης[47] Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης Εφήβων (2 Τίτλοι): 2008, 2009
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γενική Age Group (1 Τίτλος): 2016
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αγοριών Age Group (13 έως 16 ετών) (2 Τίτλοι): 2007, 2016
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης Νεανίδων (1 Τίτλος): 2017
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κοριτσιών Age Group (13 έως 16 ετών) (1 Τίτλος): 2015

Τμήμα Υποδομών Καταδύσεων[47] Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Α΄ και Β΄ Κατηγοριών (1 Τίτλος): 2023
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γ΄ και Δ΄ Κατηγοριών (1 Τίτλος): 2023
  • Κύπελλο Άνοιξης (1 Τίτλος): 2023

Τμήμα Υποδομών Πάλης[47] Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πάλης Εφήβων (4 Τίτλοι): 1988, 1989, 1990, 1992

Οι ευρωπαϊκές επιτυχίες του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης Επεξεργασία

Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης δεν έχει κατακτήσει κάποιο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Το τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών έχει βρεθεί 2 φορές στο final four του Κυπέλλου Σαπόρτα. Το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών έχει να επιδείξει 5 συμμετοχές στο final four του C.E.V. Champions League, εκ των οποίων οι 3 συμμετοχές ήταν στον τελικό. Τέλος, το τμήμα ποδοσφαίρου έχει κατακτήσει το Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων 1984–1985.

 
Οι 5 συμμετοχές του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης στο final four του C.E.V. Champions League
Περίοδος Ποδόσφαιρο Ανδρών Καλαθοσφαίριση Ανδρών Πετοσφαίριση Ανδρών
1984–1985 Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων

Κυπελλούχος

1994–1995 Κύπελλο Σαπόρτα
Ημιτελικός
1996–1997 Κύπελλο Σαπόρτα
Ημιτελικός
2001–2002 C.E.V. Champions League
3η θέση
2003–2004 C.E.V. Champions League
4η θέση
2004–2005 C.E.V. Champions League
Finalist
2005–2006 C.E.V. Champions League
Finalist
2008–2009 C.E.V. Champions League
Finalist

Άλλα αθλητικά σωματεία με το όνομα «Ηρακλής» Επεξεργασία

Με το όνομα «Ηρακλής», είτε αυτόνομα είτε επηρεασμένα από τον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, έχουν δημιουργηθεί τοπικά αθλητικά σωματεία σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Έτσι υπάρχουν ή υπήρξαν παλαιότερα οι εξής φερώνυμοι σύλλογοι:

  1. Α.Σ. Ηρακλής Αμπελοκήπων
  2. Α.Ε. Ηρακλής Λάρισας
  3. Α.Μ.Σ. Ηρακλής Αγίων Θεοδώρων
  4. Α.Ο. Ηρακλής Ψαχνών
  5. Α.Π.Π.Σ. Ηρακλής Θυμιανών
  6. Α.Π.Σ. Ηρακλής Βερβένων
  7. Α.Π.Φ.Σ. Ηρακλής Χαλκίδας
  8. Α.Σ. Ηρακλής Ατσικής
  9. Α.Σ. Ηρακλής Βόλου
  10. Α.Σ. Ηρακλής Κοζάνης
  11. Α.Σ. Ηρακλής Πατρών
  12. Γ.Α.Σ. Ηρακλής Ποταμουδίων Καβάλας
  13. Γ.Σ. Ηρακλής Καβάλας
  14. Γ.Σ. Ηρακλής Λάρισας
  15. Γ.Σ. Ηρακλής Σερρών
  16. Ηρακλής Πτολεμαΐδας
  17. Π.Α.Ο. Ηρακλής Ελευσίνας
  18. Π.Α.Ο. Ηρακλής Ξυλοκάστρου
  19. Π.Ο. Ηρακλής Νεάπολης Νίκαιας

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Εγγεγραμμένα σωματεία | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia.gga.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2023. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Αιτήσεις 2020 | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia.gga.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2023. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Σήματα | Iraklakias.com». web.archive.org. 14 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2023. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Τα εμβλήματα των ελληνικών συλλόγων και η ιστορία τους!». web.archive.org. 20 Ιανουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  5. ↑ «Ο Ηρακλής, η ομάδα των «μπαγιάτηδων», γιορτάζει 114 χρόνια ιστορίας». www.makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  6. ↑ «Αρχική - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2023. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Κωνσταντινίδη, Αρχείο. «Ο εν Θεσσαλονίκη Όμιλος Φιλομούσων (1899-1909)» (στα αγγλικά). Αρχειακά ανάλεκτα. https://www.academia.edu/34900930/%CE%9F_%CE%B5%CE%BD_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7_%CE%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%89%CE%BD_1899-1909_. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ "Ο ΗΡΑΚΛΗΣ" 1927». Issuu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2020. 
  9. ↑ greekteachers. «Η συμβολή των Ελλήνων δασκάλων στο Μακεδονικό Αγώνα». Έλληνες Δάσκαλοι και Νηπιαγωγοί. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2023. 
  10. ↑ «Πράκτορας Γ' τάξεως - Μακεδονομάχοι». macedonian-fighters.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2023. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Βαχάρογλου (2004). «Η οργάνωση και λειτουργία του υποδιδασκαλείου και οικοτροφείου αρρένων στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία έτη της Οθωμανικής κυριαρχίας» (PDF). περιοδικό Μακεδονικά. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2020. 
  12. ↑ «Ντοκουμέντο : Η επίσημη αναγνώριση του Ηρακλή – Iraklis1908.gr». www.iraklis1908.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  13. ↑ «ΠΑΕ Ηρακλής 1908 - Official Site | Ιστορια». web.archive.org. 23 Αυγούστου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  14. ↑ «Ο ΝΕΟΣ Γ.Σ.Θ. ΗΡΑΚΛΗΣ 1908 και η απόφαση της "κυανόλευκης" οικογένειας…». 
  15. ↑ «Λύτρωση για τον Ηρακλή - Δόθηκε λύση στο πρόβλημα του Ερασιτέχνη». www.makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2023. 
  16. ↑ «Διοίκηση - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  17. ↑ «Ιστορία ποδοσφαιρικού τμήματος». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2012. 
  18. ↑ ΙΝ, Σύνταξη (15 Οκτωβρίου 2003). «Ο Χατζηπαναγής ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 ετών». in.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2023. 
  19. ↑ Πέππας, Ιωάννης Περ (25 Οκτωβρίου 2016). «Ευλογημένο Ποδόσφαιρο : Βασίλης Χατζηπαναγής: Ο Νουρέγιεφ του ποδοσφαίρου». Ευλογημένο Ποδόσφαιρο. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2023. 
  20. ↑ Οικονομίδης, Αλέξανδρος (2019). Η ιστορία του Ηρακλή στο μπάσκετ. Θεσσαλονίκη: Όμιλος 1899. σελ. 10. ISBN 978-618-83839-0-6. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Το θαύμα που ψάχνει ο Ηρακλής | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  22. ↑ «Ιβανώφειο». www.stadia.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2023. 
  23. ↑ «European Cup 1994-95». www.linguasport.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  24. ↑ «Τυπικά πρωταθλητής ο Ηρακλής». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  25. ↑ «Φωτογραφικό αρχείο μέχρι 1975». web.archive.org. 18 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  26. ↑ «Η ιστορία από το 1940 έως το 1970». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  27. ↑ 27,0 27,1 «Συνοπτική ιστορία του κολυμβητικού τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  28. ↑ «Υδατοσφαίριση - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  29. ↑ «Η ιστορία του τμήματος Πόλο Γυναικών». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  30. ↑ «Βούλα Πατουλίδου:Το χρυσό κορίτσι του Ηρακλή». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  31. ↑ 31,0 31,1 «Τασούλα Κελεσίδου:Δίσκος από ασήμι». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  32. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  33. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  34. ↑ «ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΑΓΚΜΠΥ / IRAKLIS RUGBY». Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  35. ↑ «Η ομάδα ράγκμπι Γυναικών στο Iraklis-press24:Όπως και να χει οι δεσμοί εντός και εκτός γηπέδου είναι αυτοί που μας κρατάνε ενωμένες». iraklis-press24.gr. 27 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  36. ↑ «Καράτε-Jiu Jitsu - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  37. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  38. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  39. ↑ «Η πρόσφατη ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  40. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  41. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  42. ↑ «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  43. ↑ «Αυτό είναι το νέο σήμα του ΓΣ Ηρακλής (VIDEO)». Thestival. 16 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  44. ↑ Γιώργος Η. Κουσουνέλος, Λεξικό ελληνικού αθλητικού Τύπου 1894-2004 • Εφημερίδες, περιοδικά, έντυπα, βασικοί συνεργάτες, Εκδόσεις Διόπτρα, Αθήνα 2004, ISBN 960-3642-57-6, σελ. 67, 101 και 148
  45. ↑ «ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΘΥΡΑ 10: "Γαλάζιος Κόσμος" τεύχος 9». ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΘΥΡΑ 10. 10 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2023. 
  46. ↑ «ΙΣΤΟΡΙΚΟ». apache club 1999. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. 
  47. ↑ 47,00 47,01 47,02 47,03 47,04 47,05 47,06 47,07 47,08 47,09 47,10 47,11 47,12 47,13 47,14 47,15 «Τίτλοι - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  48. ↑ Εφημερίδα Αθλητική Ηχώ, 25/8/1954

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Επίσημοι ιστότοποι Επεξεργασία

Social Media – Επίσημες σελίδες Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γυμναστικός_Σύλλογος_Θεσσαλονίκης_«ο_Ηρακλής»&oldid=10226100"