Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής»

Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος
(Ανακατεύθυνση από Γυμναστικός Σύλλογος Ηρακλής)

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής»[1][2] είναι ελληνικός πολυαθλητικός σύλλογος και αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα εν ενεργεία αθλητικά σωματεία στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1908 στη Θεσσαλονίκη, η οποία τότε διοικούταν από την οθωμανική αυτοκρατορία. Τα χρώματά του (μπλε και άσπρο) τα δανείστηκε από την κυανόλευκη σημαία της Ελλάδας, για να δηλώσει την εθνικότητα των μελών του, στην τότε Οθωμανική Θεσσαλονίκη. Αντλεί το όνομά του από τον ημίθεο Ηρακλή, ήρωα της ελληνικής μυθολογίας. Στο έμβλημά του απεικονίζεται απλοποιημένο το άγαλμα που είναι γνωστό ως «Ηρακλής του Λύσιππου».[3][4]

Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης
IraklisSportNewLogo.png
ΌνομαΝέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης «ο Ηρακλής» 1908
Ίδρυση29 Νοεμβρίου 1908, πριν 114 έτη (1908-11-29)
ΈδραΘεσσαλονίκη, Ελλάδα
ΧρώματαΜπλε & Λευκό          
ΠρόεδροςFlag of Greece.svg Φώτης Θέος
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram
Commons page Πολυμέσα σχετικά με το σωματείο
Τμήματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης
Football pictogram.svg Basketball pictogram.svg Basketball pictogram.svg
Ποδόσφαιρο
(Ανδρών)
Καλαθοσφαίριση
(Ανδρών)
Καλαθοσφαίριση
(Γυναικών)
Volleyball (indoor) pictogram.svg Volleyball (indoor) pictogram.svg Water polo pictogram.svg
Πετοσφαίριση
(Ανδρών)
Πετοσφαίριση
(Γυναικών)
Υδατοσφαίριση
(Ανδρών)
Water polo pictogram.svg Rugby union pictogram.svg Rugby union pictogram.svg
Υδατοσφαίριση
(Γυναικών)
Rugby
(Ανδρών)
Rugby
(Γυναικών)
Athletics pictogram.svg Swimming pictogram.svg Synchronized swimming pictogram.svg
Κλασικός Αθλητισμός Κολύμβηση Καλλιτεχνική Κολύμβηση
Diving pictogram.svg Fencing pictogram.svg Judo pictogram.svg
Καταδύσεις Ξιφασκία Judo
Karate pictogram.svg Jujitsu pictogram.svg Wrestling pictogram.svg
Karate Jiu Jitsu Παγκράτιο

Αποτελεί τον παλαιότερο εν ενεργεία αθλητικό σύλλογο της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας, και θεωρείται ως η ομάδα των "συντηρητικών" παλαιών Θεσσαλονικέων. Τα προσωνύμια που τον ακολουθούν είναι «Γηραιός» και «Ημίθεος». Έχει δεκάδες επιτυχίες σε όλα τα τμήματά του, που τον καθιστούν έναν από τους σημαντικότερους ελληνικούς αθλητικούς συλλόγους βάσει οπαδών, τίτλων και αριθμού αθλημάτων.

Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης καλλιεργεί σήμερα ένα σύνολο 17 αθλημάτων, εκ των οποίων τα 12 είναι ολυμπιακά: Ποδόσφαιρο, Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Υδατοσφαίριση, Rugby (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Κλασικός Αθλητισμός, Κολύμβηση, Καλλιτεχνική Κολύμβηση, Καταδύσεις, Μαραθώνια Κολύμβηση, Open Water Swimming (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Κολύμβηση Μεγάλων Αποστάσεων (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα), Ξιφασκία, Judo, Karate (Παραδοσιακό και Sport), Jiu Jitsu (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα) και Παγκράτιο (το οποίο δεν είναι ολυμπιακό άθλημα). Συνολικά διατηρεί 18 τμήματα, δεδομένου ότι λειτουργούν ξεχωριστά γυναικεία τμήματα σε Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Υδατοσφαίριση και Rugby.[5]

Όμιλος Φιλομούσων (1899–1908)Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Όμιλος Φιλομούσων

Η αθλητική ιστορία της Θεσσαλονίκης ξεκινάει με τον «Όμιλο Φιλομούσων», ο οποίος ιδρύθηκε το 1899,[6] αθλητική συνέχεια του οποίου είναι ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης.[7] Αρχικά ο «Όμιλος Φιλομούσων» ασχολήθηκε με τη φιλολογία, το θέατρο και τη μουσική. Σύμφωνα με το καταστατικό του, σκοπός του Ομίλου ήταν η ηθική μόρφωση και η πνευματική και σωματική ανάπτυξη των μελών του. Ο πρώτος πρόεδρος του Ομίλου, ο καθηγητής Βασίλειος Μάνος Πράκτορας Γ' τάξης στον Μακεδονικό Αγώνα, όπως και πολλά απ' τα μέλη του Ομίλου συμμετείχαν σε δράσεις που είχαν σκοπό την ένωση της Μακεδονίας με την Ελλάδα.[6]

Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εξωτερικών, η «Επιτροπή προς ενίσχυση της Ελληνικής Εκκλησίας και Παιδείας» στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής οργάνωσης του αλύτρωτου ελληνισμού προχώρησε στη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης σε περιοχές της Μακεδονίας.[8] Σύμφωνα με τον πίνακα χορηγημάτων το Γενικό Προξενείο του ελεύθερου ελληνικού κράτους στη Θεσσαλονίκη έδωσε κατά τη δεύτερη τετραμηνία του σχολικού έτους 1904-1905 στον 1ο πρόεδρο του Ομίλου Φιλομούσων καθηγητή Βασίλειο Μάνο 7 οθωμανικές λίρες και στον 2ο πρόεδρο του Ομίλου, ιατρό Αλέξανδρο Ν. Παπάζογλου 5 οθωμανικές λίρες για να συμβάλουν με τον τρόπο τους στην απελευθέρωση της Μακεδονίας.[8]

Το 1902 τα μέλη του Ομίλου Φιλομούσων αποφάσισαν τη συνένωση με την ομάδα «Ολυμπία» και τη δημιουργία αθλητικών τμημάτων. Η Ολυμπία χρησιμοποιούσε ιδιωτικό γυμναστήριο πίσω από την οδό Εθνικής Αμύνης στην περιοχή Συντριβανίου. Οπότε, σε συνεννόηση με την ελληνική κοινότητα της πόλης που βρισκόταν υπό οθωμανικό ζυγό, παραχωρήθηκε στον Όμιλο Φιλομούσων το γυμναστήριο της Ολυμπίας για την άθληση των μελών του.[7] Πέρα απ' τον στίβο, ο Όμιλος Φιλομούσων ασχολήθηκε με ποδόσφαιρο, κολύμβηση, κωπηλασία (απέκτησε και δική του λέμβο που την ονόμασε «Αργώ» και που βάφτηκε κυανή) και ποδηλασία.[7]

 
Η ποδοσφαιρική ομάδα του Ομίλου Φιλομούσων (23/4/1905)

Ανάμεσα στα άλλα αθλητικά τμήματα που δημιούργησε ο όμιλος, το τμήμα ποδοσφαίρου ήταν το πρώτο που δημιουργήθηκε και συνάρπασε πολλούς αθλητές και θεατές. Το νέο αυτό άθλημα εισήγαγαν στη Θεσσαλονίκη οι αλλοδαποί κάτοικοι, που είχαν ήδη ιδρύσει τη δική τους ομάδα, την «Ουνιόν Σπορτίφ». Ο Όμιλος Φιλομούσων προσπάθησε να συγκροτήσει μια αμιγώς ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα, με στόχο περιβλημένο από εθνικό γόητρο, να αντιμετωπίσει την αντίστοιχη των ξένων. Ο πρώτος επίσημος ποδοσφαιρικός αγώνας ποδοσφαίρου στη Θεσσαλονίκη έλαβε χώρα στις 23 Απριλίου 1905, μεταξύ του Ομίλου Φιλομούσων και της Ουνιόν Σπορτίφ. Οι Έλληνες της Θεσσαλονίκης αναρίγησαν όταν η ελληνική ομάδα κέρδισε με σκορ 3-0.

Ο Όμιλος Φιλομούσων συμμετείχε στους Θερινούς Μεσοολυμπιακούς Αγώνες 1906 της Αθήνας κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο ποδόσφαιρο, ενώ στον στίβο συμμετείχε με τον Παπαδάκη στα 100 μέτρα, τον Σταμούλη στον Μαραθώνιο, τον Κύρου στην ξιφασκία, τον Βαπόρη στον δίσκο και τον Κοεμτζόπουλο στην αναρρίχηση επί κάλω. Ο Όμιλος βρέθηκε σε κάμψη μετά το 1906, με αποτέλεσμα από το 1907 να σταματήσουν οι εκδρομές, να περιοριστεί η δραστηριότητα στο ποδόσφαιρο και να διαλυθεί η ναυτική ομάδα. Παρατηρήθηκε διάσταση και διάσπαση μεταξύ κυρίως των παλαιών και νέων μελών. Στη συνεχεία επακολούθησε η διάλυση της Φιλαρμονικής, της χορωδίας και επήλθε οικονομικός μαρασμός. Σύντομα, ο Όμιλος Φιλομούσων έπαψε να υφίσταται παραδίδοντας τη σκυτάλη στο αθλητικό κομμάτι του συλλόγου.

Γ.Σ. Ηρακλής ΘεσσαλονίκηςΕπεξεργασία

 
Το σήμα της ομάδας απεικονίζει τον Ηρακλή του Λύσιππου

Ήδη απ’ το 1907 στην αίθουσα του Ομίλου Φιλομούσων δόθηκε μια διάλεξη με ομιλητή τον Δ. Χατζόπουλο και οι πρωτοστατούντες στην ίδρυση συλλόγου και γυμναστηρίου, κατόρθωσαν να πετύχουν την εκχώρηση από την ελληνική κοινότητα μέρους ενός κοινοτικού γηπέδου για την ανέγερση ενός γυμναστηρίου. Το γήπεδο αυτό βρισκόταν κοντά στα «Ξυλάδικα», ανατολικά του σημερινού κτιρίου της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων Θεσσαλονίκης (Χ.Α.Ν.Θ.) και κοντά σ’ αυτό, την περιοχή δηλαδή που βρίσκεται σήμερα τοποθετημένη η αναμνηστική στήλη.

Με την εύρεση του γηπέδου για γυμναστήριο, κάθε δισταγμός εξέλιπε και στις 29 Νοεμβρίου 1908 συγκλήθηκε γενική συνέλευση, στην οποία ψηφίστηκε καταστατικό για την ίδρυση ενός νέου συλλόγου με την επωνυμία «Μακεδονικός Γυμναστικός Σύλλογος». Πρόεδρος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου ανέλαβε ο γιατρός Α. Μάλτος, γραμματέας ο Ι. Αντωνιάδης και μέλη οι Π. Κοντογιάννης, Αιμ. Κόπανος, Δ. Χατζόπουλος, Δ. Κοντορέπας και Ι. Κύρου. Οι άνθρωποι του συλλόγου, μετά την πρώτη αυτή γενική συνέλευση, ενημέρωσαν τις οθωμανικές αρχές και, όπως αναφέρουν μερικά χρόνια αργότερα το 1914 σε επιστολή τους στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, η αστυνομία επέτρεψε τη λειτουργία του συλλόγου με μια απλή άδεια.

Την περίοδο αυτή στην πόλη ανελίχθηκε το κίνημα των Νεότουρκων και οι πολιτικές συνθήκες ήταν ρευστές. Οι κάτοικοι των μη τουρκικών παροικιών της Θεσσαλονίκης δέχονταν έντονες πιέσεις για να αποβάλουν σταδιακά τα εθνικά χαρακτηριστικά και σύμβολα από τις δραστηριότητές τους. Κάθε σύλλογος της πόλης όφειλε να επανιδρυθεί υπό λιγότερο εμφανή εθνικά χαρακτηριστικά. Η αναφορά περί Μακεδονίας στον τίτλο του συλλόγου ενοχλούσε τις οθωμανικές αρχές, καθώς παρέπεμπε στις αλυτρωτικές διεκδικήσεις της Ελλάδας, αλλά και την ελληνικότητα της περιοχής. Οι Μάλτος, Κοντορέπας, Κύρου και Κόπανος ανέλαβαν την ευθύνη επανίδρυσης του συλλόγου, και σε συνεννόηση με τις αρχές του καθεστώτος των Νεότουρκων, διαφοροποίησαν τον κανονισμό λειτουργίας το 1910, μετονομάζοντας τον παράλληλα σε «Οθωμανικός Ελληνικός Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης "ο Ηρακλής"».[9][10]

Στις 13 Μαρτίου 1911 εξελέγη νέο διοικητικό συμβούλιο και στη γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε παρουσιάστηκε το νέο καταστατικό του συλλόγου. Όμως, η επίσημη αναγνώρισή του από τις ελληνικές αρχές (μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους) καθυστέρησε. Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 281 περί Σωματείων, ο σύλλογος έπρεπε να προσκομίσει πρακτικό ιδρύσεως και πίνακα ονομάτων ιδρυτών. Τα έγγραφα αυτά όμως δεν ήταν διαθέσιμα, καθώς ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης είχε ιδρυθεί επί οθωμανικού καθεστώτος, και εκτός από το καταστατικό υπήρχε μόνο η απλή άδεια που εκδόθηκε από την αστυνομία.

Τελικά, μετά από ανταλλαγές εγγράφων με τον πρόεδρο Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης αναγνωρίστηκε ως «Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης "ο Ηρακλής"» και εγκρίθηκε το καταστατικό του με την απόφαση 1106 του 1914 του πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης καταχωρήθηκε στο βιβλίο αναγνωρισμένων σωματείων με αριθμό 1720 (παλαιός αριθμός 18) στις 11 Ιανουαρίου 1915, δηλαδή σχεδόν δυόμιση χρόνια μετά την απελευθέρωση της πόλης.

Ν.Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1908Επεξεργασία

Το 2020 ιδρύθηκε ο «Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης "ο Ηρακλής" 1908» στα πρότυπα του παλαιού «Γυμναστικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης "ο Ηρακλής"», αλλά χωρίς να κληρονομήσει τα χρέη του παλαιού γυμναστικού συλλόγου.[11][1] Στις 4 Φεβρουαρίου του 2021 υπερψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων η τροπολογία (άρθρο 41) του υπουργείου Οικονομικών. Σύμφωνα με αυτήν, η ακίνητη περιουσία (στη Μίκρα και τους Χορτατζήδες) πέρασε άνευ ανταλλάγματος στο σωματείο «Νέος Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης "ο Ηρακλής" 1908».[12]

Διοικητικό ΣυμβούλιοΕπεξεργασία

Ακολουθεί το διοικητικό συμβούλιο του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης:[13]

Ιδιότητα Υπεύθυνος
Πρόεδρος   Φώτης Θέος
Αναπληρωτής Πρόεδρος   Γεώργιος Τσίντζιλης
Αντιπρόεδρος   Ηλίας Ευθυμιάδης
Γενικός Γραμματέας   Αλέξανδρος Οικονομίδης
Ταμίας   Κωνσταντίνος Μαναβής
Μέλος   Σαράντης Μονοπόρτης
Μέλος   Θεόδωρος Βαζάκας
Μέλος   Μιχαήλ Γιάμπαστος
Μέλος   Ελευθέριος Στέφας
Έφορος Καλαθοσφαίρισης   Λίνα Τραμουντάνη
Έφορος Πετοσφαίρισης   Χαράλαμπος Αραμπατζόγλου
Έφορος Κλασικού Αθλητισμού   Γιώργος Σερέφας
Έφορος Κολύμβησης   Δανιήλ Αβραμίδης
Έφορος Καλλιτεχνικής Κολύμβησης   Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Έφορος Καταδύσεων   Μαρία Μεταλλίδου
Έφορος Ξιφασκίας   Κωνσταντίνος Μοσχόπουλος
Έφορος Judo   Ανδρομάχη Νάνου
Έφορος Karate, Jiu Jitsu & Παγκρατίου   Αγγελική Κρουσταλούδη

Τμήμα ΠοδοσφαίρουΕπεξεργασία

Το τμήμα ποδοσφαίρου ιδρύθηκε το 1908. To 1927 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε το Πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Μακεδονίας 1926-1927. Το 1934 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε τη 2η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1933-1934, όταν ηττήθηκε στον διπλό τελικό από τον πρωταθλητή Νότου Ολυμπιακό Πειραιώς. To 1939 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε το Πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Μακεδονίας 1938-1939. Την ίδια χρονιά η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε τη 2η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1938-1939, όταν ηττήθηκε στον διπλό τελικό από την πρωταθλήτρια Νότου Α.Ε.Κ. Το 1947 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε τη 2η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1946-1947, χάνοντας τον τίτλο με ένα βαθμό διαφορά από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό Πειραιώς. Με αρχηγό τον Σωτήρη Ζακαπίδα, η ομάδα πραγματοποίησε εξαιρετική πορεία πέραν των προσδοκιών και δύο αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος βρισκόταν στην πρώτη θέση. Χρειαζόταν μόλις μία νίκη στα τελευταία παιχνίδια (η βαθμολόγηση για νίκη-ισοπαλία-ήττα ήταν 3-2-1 βαθμοί), αλλά στο προτελευταίο παιχνίδι με την Α.Ε.Κ. ο διαιτητής Διαμαντόπουλος διέκοψε τον αγώνα, με την πρόφαση ότι ο ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Παράσχος Πασχαλίδης αρνούνταν να εγκαταλείψει τον αγωνιστικό χώρο, αν και είχε αποβληθεί.

Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης νίκησε μεν τον Ολυμπιακό Πειραιώς, έχοντας και πλεονέκτημα στην ισοβαθμία με την πειραιώτικη ομάδα, όμως το αρμόδιο δικαστήριο μηδένισε τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης για τον αγώνα με την Α.Ε.Κ., αφαιρώντας δηλαδή και τον βαθμό της ήττας, που θα του χάριζε τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας.[14] Την ίδια χρονιά η ομάδα ποδοσφαίρου ήταν φιναλίστ στο Κύπελλο Ελλάδας 1946-1947, όπου ηττήθηκε στον τελικό από τον Ολυμπιακό Πειραιώς.

Το 1957 η ομάδα ποδοσφαίρου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1956-1957 και ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Από το 1961 το τμήμα ποδοσφαίρου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης έχει ως έδρα το Καυτανζόγλειο Εθνικό Στάδιο. Το 1961 η ομάδα ποδοσφαίρου υπήρξε η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων (Inter-Cities Fairs Cup) (κατοπινό Κύπελλο UEFA, σημερινό UEFA Europa League), με αντίπαλο τη γιουγκοσλαβική Novi Sad.

Το 1975 αποκτήθηκε από τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης ο ποδοσφαιριστής Βασίλης Χατζηπαναγής, που εξελίχθηκε σε μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και σημαντικές προσωπικότητες του συλλόγου. Το 1976 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος 1975-1976 επικρατώντας στον τελικό του Ολυμπιακού Πειραιώς με σκορ 4-4 και 6-5 στα πέναλτι. Την ίδια χρονιά η ομάδα καλαθοσφαίρισης παίδων κατάκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Παίδων 1975-1976.

Το 1980 η ομάδα ποδοσφαίρου αγωνίζεται στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1979-1980 και γνωρίζει την ήττα από τον Α.Γ.Σ. Καστοριάς. Το 1984 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέλαβε την 3η θέση στο Πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής 1983-1984. Το 1985 η ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων 1984-1985 επικρατώντας στον διπλό τελικό της ρουμανικής Argeș Pitești, με σκορ 1-3 εκτός έδρας και 4-1 εντός έδρας. Το 1987 η ομάδα ποδοσφαίρου αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1986-1987, όπου ηττήθηκε από τον Ο.Φ.Η.

Τμήμα ΚαλαθοσφαίρισηςΕπεξεργασία

Το τμήμα καλαθοσφαίρισης (basket)[15] ιδρύθηκε το 1921. Το 1928 η ομάδα καλαθοσφαίρισης του Ηρακλή Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας 1927-1928 το οποίο υπήρξε και το πρώτο στην ιστορία του θεσμού στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Αμπατζόγλου, που ήταν και ένας από τους παίκτες της ομάδας που κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, υπήρξε ένα από τα δεκατρία ιδρυτικά μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (FIBA), υπογράφοντας το πρακτικό ίδρυσής της το 1932.[16]

 
Η ομάδα καλαθοσφαίρισης του Ηρακλή Θεσσαλονίκης (1927)

Το 1935 οι καλαθοσφαιριστές της Χ.Α.Ν.Θ. μεταγράφονται ομαδικά στην ομάδα καλαθοσφαίρισης του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, η οποία αναδεικνύεται Πρωταθλήτρια Ελλάδας 1934-1935 για δεύτερη φορά στη ιστορία του συλλόγου,[16] ενώ το 1936 η ομάδα καλαθοσφαίρισης κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1935-1936.

Το 1962 η ομάδα καλαθοσφαίρισης κατακτά τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 1961-1962. Το 1964 η ομάδα καλαθοσφαίρισης κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής 1963-1964. To 1968 η ομάδα καλαθοσφαίρισης γυναικών κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γυναικών 1967-1968. Το 1971 και το 1972 η ομάδα καλαθοσφαίρισης γυναικών κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γυναικών 1970-1971 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γυναικών 1971-1972 αντίστοιχα.

Το 1981 η ομάδα καλαθοσφαίρισης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1980-1981 και ηττήθηκε από την Α.Ε.Κ. Το 1987 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Ιβανωφείου κλειστού γυμναστηρίου, το οποίο αποτελεί έδρα της ομάδας καλαθοσφαίρισης του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το 1988 η ομάδα καλαθοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το πρωτάθλημα της Ε.ΚΑ.Σ. Θεσσαλονίκης και αγωνίστηκε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1987-1988 καταλαμβάνοντας τη 2η θέση.

Το 1994 η ομάδα καλαθοσφαίρισης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1993-1994 και ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Το 1995 η ομάδα καλαθοσφαίρισης αγωνίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα 1994-1995 με κορυφαίο τον Ουόλτερ Μπέρι.[17] Το 1995 η ομάδα καλαθοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1994-1995.

Το 1996 η ομάδα καλαθοσφαίρισης αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 1995-1996 και ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό, έχοντας στη σύνθεσή της τον Ρόι Τάρπλεϊ και τον Εξέβιερ ΜακΝτάνιελ, δύο αθλητές με αξιόλογη θητεία στο N.B.A.. Το 1997 η ομάδα καλαθοσφαίρισης αγωνίστηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα 1996-1997.

Το 1998 οι ομάδες καλαθοσφαίρισης εφήβων και παίδων κατέκτησαν το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων 1997-1998 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων 1997-1998 αντίστοιχα. Κατά το τέλος της δεκαετίας, η ομάδα καλαθοσφαίρισης συγκέντρωσε και ανέδειξε ορισμένους από τους πιο χαρισματικούς νεαρούς Έλληνες αθλητές με κορυφαίο τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος εντάχθηκε στην ομάδα το 1999 και παρέμεινε έως το 2004.

Την περίοδο 2000-2001 η ομάδα καλαθοσφαίρισης συμμετείχε στη FIBA SuproLeague 2000-2001 και προκρίθηκε στις 16 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης αγωνίζονταν εκείνη τη χρονιά ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Νίκος Χατζηβρέττας, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, που υπήρξαν τέσσερις από τους στυλοβάτες των επιτυχιών της Εθνικής Ελλάδας, η οποία τα επόμενα χρόνια αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο EuroBasket 2005 και δευτεραθλήτρια κόσμου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2006.

Τμήμα ΠετοσφαίρισηςΕπεξεργασία

 
Matej Cernic (Πετοσφαιριστής)

Το τμήμα πετοσφαίρισης (volley) ιδρύθηκε το 1921. Το τμήμα πετοσφαίρισης βίωνε την καλύτερη περίοδο της ιστορίας του και μέσα στη δεκαετία 2001-2010 κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2001-2002, 2004-2005, 2006-2007, 2007-2008), 5 Κύπελλα Ελλάδας (1999-2000, 2001-2002, 2003-2004, 2004-2005, 2005-2006) και 4 Super Cup Ελλάδας (2004, 2005, 2007, 2008).

Αγωνίστηκε επίσης σε 5 final four του CEV Champions League (2001-2002, 2003-2004, 2004-2005, 2005-2006, 2008-2009), εκ των οποίων τις τρεις τελευταίες χρονιές αγωνίστηκε στον τελικό. Κορυφαία στον ελληνικό χώρο τη δεκαετία αυτή υπήρξαν και τα τμήματα πετοσφαίρισης εφήβων και παίδων του Ηρακλή Θεσσαλονίκης.

Το 2012 η ομάδα πετοσφαίρισης κατέκτησε στη Σύρο το Κύπελλο Ελλάδας 2011-2012, το έκτο κύπελλο της ιστορίας του, χωρίς να χάσει σετ στο final 8. Επίσης, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας 2011-2012, το πέμπτο πρωτάθλημα της ιστορίας του, αντιμετωπίζοντας τον Α.Ο. Φοίνικα Σύρου.[18]

Τμήματα Υγρού ΣτίβουΕπεξεργασία

Το τμήμα κολύμβησης ιδρύθηκε το 1908.[7] Κατά την περίοδο της κατοχής σημαντική υπήρξε η αντιστασιακή δραστηριότητα του Γεωργίου Ιβάνοφ, ο οποίος εκτελέστηκε από τους Γερμανούς.[19] Ο Γεώργιος Ιβάνοφ υπήρξε αθλητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης από το 1926 και αγωνίστηκε αρχικά στην ομάδα ποδοσφαίρου του. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την υδατοσφαίριση (water polo) και την κολύμβηση που υπήρξε το άθλημα με το οποίο και διακρίθηκε.

Το 1945 επετράπη η ανέγερση ξύλινου παραπήγματος στον παραθαλάσσιο χώρο πίσω από το παλιό Κυβερνείο (σημερινό Λαογραφικό Μουσείο) το οποίο χρησιμοποιείτο ως αποδυτήριο του τμήματος κολύμβησης.[20] Το 1947 απομακρύνεται από εκεί και μεταφέρεται στη περιοχή της Σχολής Τυφλών.[21] Το 1953 καθιερώθηκε η τέλεση των Πανθεσσαλονικείων Αγώνων προς τιμή του ήρωα Γεωργίου Ιβάνοφ.[21] Το τμήμα υδατοσφαίρισης ανδρών ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920[22] και το τμήμα υδατοσφαίρισης γυναικών ιδρύθηκε το 1989.[23] Το τμήμα καλλιτεχνικής κολύμβησης το 1995.

Τμήμα Κλασικού ΑθλητισμούΕπεξεργασία

Το τμήμα κλασικού αθλητισμού (στίβου) ιδρύθηκε το 1908.[7] Η ομάδα στίβου κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1975 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1976 διπλασίασε τα πρωταθλήματα του συλλόγου επαναλαμβάνοντας την επιτυχία. Το 1979 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών 1979 και το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Ανδρών 1979.

Το 1984, 1985, 1986 η ομάδα στίβου κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1984, το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1985 και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών 1986 αντίστοιχα. Το 1989 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Γυναικών 1989.

Το 1990 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Ανδρών 1990 και το Πανελλήνιο Κύπελλο Στίβου Γυναικών 1990. Το 1990 η Βούλα Πατουλίδου βραβεύτηκε από τον Π.Σ.Α.Τ. ως Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς. Το 1992 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1992 της Βαρκελώνης, η αθλήτρια του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. με εμπόδια.[24] Επίσης βραβεύτηκε από τον Π.Σ.Α.Τ. ως Ελληνίδα αθλήτρια της χρονιάς για δεύτερη φορά στην καριέρα της.

Το 2000 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2000 του Σίδνεϊ η δισκοβόλος του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Αναστασία Κελεσίδου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.[25] Το 2004 στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 η δισκοβόλος του Ηρακλή Θεσσαλονίκης Αναστασία Κελεσίδου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.[25]

Τμήμα ΞιφασκίαςΕπεξεργασία

Το τμήμα ξιφασκίας ιδρύθηκε το 1972 από τον προπονητή Ιωάννη Καραμαζάκη, ο οποίος παρέμεινε στην τεχνική ηγεσία του τμήματος έως το θάνατό του το 1978.[26] Το 1982 το τμήμα ξιφασκίας κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ξίφους Μονομαχίας Ανδρών 1982 και το Κύπελλο Ξιφασκίας Γυναικών 1982, ενώ το 1983 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ξιφασκίας Ανδρών 1983.

Τμήμα JudoΕπεξεργασία

Το τμήμα Judo ιδρύθηκε το 1979 με πρωτοβουλία των πρωτοπόρων του αθλήματος Δημοσθένη Κατσιάρη και Μάριου Καρδάτου.[27]

Τμήμα RugbyΕπεξεργασία

Το τμήμα rugby ανδρών ιδρύθηκε το 2004 και το τμήμα rugby γυναικών ιδρύθηκε το 2013.[28][29] Το 2013 το τμήμα rugby ανδρών κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Rugby Union Ανδρών 2013 και 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας Rugby Sevens Ανδρών (2013, 2014). Το 2014 το τμήμα rugby γυναικών κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας Rugby Sevens Γυναικών 2014.

Τμήματα Karate, Jiu Jitsu & ΠαγκρατίουΕπεξεργασία

Τα τμήματα Karate (Παραδοσιακό και Sport) (Ολυμπιακό άθλημα), Jiu Jitsu και Παγκρατίου δραστηριοποιούνται σε Κ.Δ.Α.Π. (Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών) δωρεάν με voucher ή ιδιωτικά σε χώρους άθλησης και Dojo. Το 2023 υπάρχουν 120 παιδιά και αθλητές στην ακαδημία με ενεργή δράση στον αγωνιστικό χώρο. Δωρεάν συμμετοχή σε παιδιά από ιδρύματα και ορφανοτροφεία.[30]

Ανενεργά ΤμήματαΕπεξεργασία

Τμήμα ΧειροσφαίρισηςΕπεξεργασία

Το τμήμα χειροσφαίρισης (handball) ιδρύθηκε το 1994.[31]

Τμήμα ΠοδηλασίαςΕπεξεργασία

Το τμήμα ποδηλασίας επανιδρύθηκε το 1972.[32] Το 1976 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Ανοικτού δρόμου.

Τμήμα ΠάληςΕπεξεργασία

Το τμήμα πάλης επανιδρύθηκε το 1967. Το 2000 το τμήμα πάλης κατακτά για πρώτη φορά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ελευθέρας Πάλης Ανδρών 2000. Το τμήμα πάλης κατέκτησε όλα τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα Ελευθέρας Πάλης Ανδρών της δεκαετίας 2001-2010 (2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010), μονοπωλώντας τον θεσμό.[33]

Τμήμα ΠυγμαχίαςΕπεξεργασία

Το τμήμα πυγμαχίας ιδρύθηκε το 1965 με πρωτεργάτη τον πυγμάχο και προπονητή Τάκη Θωμαΐδη.[34]

Τμήμα Άρσης ΒαρώνΕπεξεργασία

Το τμήμα άρσης βαρών ιδρύθηκε το 1967.[35]

Τμήματα HockeyΕπεξεργασία

Το τμήμα hockey επί πάγου και το τμήμα roller in-line hockey ιδρύθηκαν το 2008.[36]

ΈμβλημαΕπεξεργασία

Το έμβλημα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης απεικονίζει τον Ηρακλή του Λύσιππου. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί ως έμβλημα και το κεφαλαίο γράμμα Ήτα. Τα χρώματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης είναι το λευκό και το κυανό (μπλε), εμπνευσμένα από την κυανόλευκη σημαία της Ελλάδας (κατά επέκταση του Ελληνισμού), ως ένδειξη της εθνικότητας και του πάθους των μελών του για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης τότε Θεσσαλονίκης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το 2017 παρουσιάστηκε το νέο έμβλημα του συλλόγου.[37]

ΈντυπαΕπεξεργασία

Υπήρχαν εφημερίδες, περιοδικά και άλλα έντυπα που ασχολούνταν αποκλειστικά με θέματα του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το παλαιότερο ήταν η δεκαπενθήμερη εφημερίδα «Φωνή του Ηρακλέους», από το 1973. Επίσης, όλα τα έντυπα εκδίδονταν στη Θεσσαλονίκη:[38]

(ε): έκδοση, (δ): διεύθυνση, (α): αρχισυνταξία, (σ): διεύθυνση σύνταξης

Τίτλος Περιγραφή Έτη έκδοσης Υπεύθυνοι Βασικοί συνεργάτες (κατά διαστήματα)
Φωνή του Ηρακλέους 15θήμερη
εφημερίδα
1973-; (ε) Κ. Παπαζαφειρίου
(α) Γ. Καράδαλης
Δ. Μπάτσης, Α. Παπαγερίδης, Σ. Πετρακόπουλος
Φωνή των Γαλάζιων 15θήμερη
εφημερίδα
1980-; (ε) Α. Γροντάς
(α) Γ. Καράδαλης
Δ. Μπάτσης, Α. Παπαγερίδης, Σ. Πετρακόπουλος
Γαλάζιος Κόσμος εβδομαδιαίο
περιοδικό
1995 (ε) Σύνδεσμος Φιλάθλων
(ε) Ηρακλή "Γαλάζιοι"
Α. Κοντογιαννάτος, Χ. Χαρίτων
Γαλάζιος Κόσμος εβδομαδιαία
εφημερίδα
1997-; (ε) Ιωάννης Καλτζίδης Σ.Φ.Η. ΠΑΠΑΦΗ, Ιωάννης Καλτζίδης, Γ. Μαυρόπουλος, Γ. Παπαθανασίου, Θ. Περλεκίδης, Γ. Καράδαλης
Νέα του Ηρακλή εβδομαδιαία
εφημερίδα
2003-; (ε) Ιωάννης Καλτζίδης
(ε)

Σύνδεσμοι Φίλων του Γ.Σ. Ηρακλή ΘεσσαλονίκηςΕπεξεργασία

Ενεργοί Σύνδεσμοι Φίλων του Γ.Σ. Ηρακλή ΘεσσαλονίκηςΕπεξεργασία

Εκτός Θεσσαλονίκης έχουν ανοίξει σύνδεσμοι οπαδών στο Ασβεστοχώρι, στα Βασιλικά, στο Ανατολικό (Βαλμάδα), στην Κοζάνη, στην Αλεξάνδρεια, στην Αθήνα, στο Κιλκίς, στη Δράμα, στην Καστοριά, στην Πτολεμαΐδα, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη, στη Νέα Φώκαια Χαλκιδικής και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Ανενεργοί Σύνδεσμοι Φίλων του Γ.Σ. Ηρακλή ΘεσσαλονίκηςΕπεξεργασία

Ραδιοφωνικός Σταθμός και Ραδιοφωνικές ΕκπομπέςΕπεξεργασία

Το 2000 λειτουργούσε ο «Ανεξάρτητος Ραδιοφωνικός Σταθμός 91,7 FM» των οπαδών του Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης (ο τωρινός ραδιοφωνικός σταθμός RSO 91,7 FM). Το 1996 ο σύνδεσμος οπαδών «Παπάφη» ήταν ο πρώτος οργανωμένος σύνδεσμος οπαδών σε όλη την Ελλάδα που είχε ραδιοφωνική εκπομπή στο «Metropolis 95.5 FM» κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή 7 με 9 μ.μ. Αργότερα, ραδιοφωνικές εκπομπές έκαναν επίσης οι Γαλάζιοι και οι Κυανοί.

Τίτλοι ΤμημάτωνΕπεξεργασία

Τμήμα Ποδοσφαίρου[40]Επεξεργασία

Τμήμα Καλαθοσφαίρισης[40]Επεξεργασία

Τμήμα Πετοσφαίρισης[40]Επεξεργασία

Τμήμα Υδατοσφαίρισης[40]Επεξεργασία

Τμήμα Rugby[40]Επεξεργασία

Τμήμα Κλασικού Αθλητισμού[40]Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών (6 Τίτλοι): 1975, 1976, 1979, 1984, 1985, 1986
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Γυναικών (1 Τίτλος): 1991
  • Κύπελλο Ελλάδας Στίβου Ανδρών (2 Τίτλοι): 1979, 1990
  • Κύπελλο Ελλάδας Στίβου Γυναικών (3 Τίτλοι): 1989, 1990, 1991
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Γυναικών (6 Τίτλοι): 1967, 1981, 1990, 1991, 1992, 2009
  • Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών (47 Τίτλοι): 1948, 1949, 1955, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1993, 1994, 1995, 2002, 2003, 2004, 2007, 2008, 2009, 2011, 2013, 2014
  • Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων Συλλόγων Αθήνας-Πειραιά-Θεσσαλονίκης (1 Τίτλος): 1932
  • Πρωτάθλημα Στίβου Γ' Πανθεσσαλονίκειοι Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τίτλος): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Δ' Πανθρακικοί Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τίτλος): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Β' Παγχαλκιδικοί Αγώνες (Πολυνίκης) (1 Τίτλος): 1926
  • Πρωτάθλημα Στίβου Συλλόγων Βορείου Ελλάδος (1 Τίτλος): 1930
  • Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Χ.Α.Ν.Θ. (1 Τίτλος): 1931

Τμήμα Κολύμβησης[40]Επεξεργασία

  • Πρωτάθλημα Κολύμβησης Σώματος Προσκόπων Μακεδονίας (1 Τίτλος): 1926
  • Πρωτάθλημα Κολυμβητικών Ημερίδων Θεσσαλονίκης (3 Τίτλοι): 1926, 1927, 1928

Τμήμα Ξιφασκίας[40]Επεξεργασία

Τμήμα Πάλης[40]Επεξεργασία

Τίτλοι Τμημάτων ΥποδομώνΕπεξεργασία

Τμήμα Υποδομών Καλαθοσφαίρισης[40]Επεξεργασία

Τμήμα Υποδομών Πετοσφαίρισης[40]Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων (8 Τίτλοι): 1997, 2002, 2003, 2007, 2008, 2009, 2010, 2018
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παίδων (11 Τίτλοι): 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2010, 2012, 2013, 2015
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παμπαίδων (6 Τίτλοι): 2000, 2002, 2003, 2004, 2005, 2010
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νεανίδων (2 Τίτλοι): 2008, 2012
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων (2 Τίτλοι): 2007, 2009
  • Πρωτάθλημα Εφήβων Ε.ΠΕ.Σ.Θ. (15 Τίτλοι): 1997, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2012, 2013, 2014, 2015, 2018, 2019
  • Πρωτάθλημα Παίδων Ε.ΠΕ.Σ.Θ. (14 Τίτλοι): 2001, 2002, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015
  • Πρωτάθλημα Παμπαίδων Ε.ΠΕ.Σ.Θ. (10 Τίτλοι): 2000, 2002, 2003, 2004, 2006, 2008, 2009, 2010, 2012, 2013
  • Πρωτάθλημα Νεανίδων Ε.ΠΕ.Σ.Θ. (5 Τίτλοι): 2007, 2008, 2009, 2011, 2012
  • Πρωτάθλημα Κορασίδων Ε.ΠΕ.Σ.Θ. (2 Τίτλοι): 2009, 2010
  • Πρωτάθλημα Παγκορασίδων Ε.ΠΕ.Σ.Θ. (1 Τίτλος): 2002

Τμήμα Υποδομών Υδατοσφαίρισης[40]Επεξεργασία

Τμήμα Υποδομών Κλασικού Αθλητισμού[40]Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νέων Ανδρών (4 Τίτλοι): 1984, 2008, 2012, 2013
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων (12 Τίτλοι): 1961, 1971, 1973, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988, 2012
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Παίδων (7 Τίτλοι): 1981, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1989
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νέων Γυναικών (2 Τίτλοι): 1990, 2009
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Νεανίδων (1 Τίτλος): 1986
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Κορασίδων (1 Τίτλος): 1981
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Εφήβων (1 Τίτλος): 1987
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Νέων Ανδρών (1 Τίτλος): 1992
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Εφήβων (4 Τίτλοι): 1961, 1963, 1968, 1994
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Νεανίδων (5 Τίτλοι): 1973, 1974, 1978, 1981, 1988
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου Παγκορασίδων (1 Τίτλος): 1987

Τμήμα Υποδομών Κολύμβησης[40]Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης Εφήβων (2 Τίτλοι): 2008, 2009
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Γενική Age Group (1 Τίτλος): 2016
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αγοριών Age Group (13 έως 16 ετών) (2 Τίτλοι): 2007, 2016
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης Νεανίδων (1 Τίτλος): 2017
  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κοριτσιών Age Group (13 έως 16 ετών) (1 Τίτλος): 2015

Τμήμα Υποδομών Πάλης[40]Επεξεργασία

  • Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πάλης Εφήβων (4 Τίτλοι): 1988, 1989, 1990, 1992

Οι ευρωπαϊκές επιτυχίες του Γ.Σ. Ηρακλή ΘεσσαλονίκηςΕπεξεργασία

Ο Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης δεν έχει κατακτήσει κάποιο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Δύο από τα τμήματά του έχουν διεκδικήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο. Το τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών έχει βρεθεί 2 φορές στο final four του Κυπέλλου Σαπόρτα. Το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών έχει να επιδείξει 5 συμμετοχές στο final four του CEV Champions League, εκ των οποίων οι τρεις ήταν στον τελικό. Τέλος, το τμήμα ποδοσφαίρου έχει κατακτήσει το Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων 1984-1985.

 
Τα 5 final four στο CEV Champions League
Περίοδος Ποδόσφαιρο Ανδρών Καλαθοσφαίριση Ανδρών Πετοσφαίριση Ανδρών
1984-1985 Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων

Κυπελλούχος

1994-1995 Κύπελλο Σαπόρτα
Ημιτελικός
1996-1997 Κύπελλο Σαπόρτα
Ημιτελικός
2001–2002 CEV Champions League
3η θέση
2003–2004 CEV Champions League
4η θέση
2004–2005 CEV Champions League
Φιναλίστ
2005–2006 CEV Champions League
Φιναλίστ
2008–2009 CEV Champions League
Φιναλίστ

Άλλα αθλητικά σωματεία με το όνομα «Ηρακλής»Επεξεργασία

Με το όνομα «Ηρακλής», είτε αυτόνομα είτε επηρεασμένα από τον Γ.Σ. Ηρακλή Θεσσαλονίκης, έχουν δημιουργηθεί τοπικά αθλητικά σωματεία σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Έτσι υπάρχουν ή υπήρξαν παλαιότερα οι εξής φερώνυμοι σύλλογοι:

  1. Α.Σ. Ηρακλής Αμπελοκήπων
  2. Α.Ε. Ηρακλής Λάρισας
  3. Α.Μ.Σ. Ηρακλής Αγίων Θεοδώρων
  4. Α.Ο. Ηρακλής Ψαχνών
  5. Α.Π. Ηρακλής Πτολεμαΐδας
  6. Α.Π.Π.Σ. Ηρακλής Θυμιανών
  7. Α.Π.Σ. Ηρακλής Βερβένων
  8. Α.Π.Φ.Σ. Ηρακλής Χαλκίδας
  9. Α.Σ. Ηρακλής Ατσικής
  10. Α.Σ. Ηρακλής Βόλου
  11. Α.Σ. Ηρακλής Κοζάνης
  12. Α.Σ. Ηρακλής Πατρών
  13. Γ.Α.Σ. Ηρακλής Ποταμουδίων Καβάλας
  14. Γ.Ε. Ηρακλής Πύργου
  15. Γ.Σ. Ηρακλής Καβάλας
  16. Γ.Σ. Ηρακλής Κηφισιάς
  17. Γ.Σ. Ηρακλής Λάρισας
  18. Γ.Σ. Ηρακλής Σερρών
  19. Π.Α.Γ.Σ. Ηρακλής Αστακού
  20. Π.Α.Ο. Ηρακλής Ελευσίνας
  21. Π.Α.Ο. Ηρακλής Ξυλοκάστρου
  22. Π.Ο. Ηρακλής Νεάπολης Νίκαιας

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Εγγεγραμμένα σωματεία | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia.gga.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2023. 
  2. «ΓΣ ΗΡΑΚΛΗΣ». web.archive.org. 18 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  3. «Τα εμβλήματα των ελληνικών συλλόγων και η ιστορία τους!». web.archive.org. 20 Ιανουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  4. «Ο Ηρακλής, η ομάδα των «μπαγιάτηδων», γιορτάζει 114 χρόνια ιστορίας». www.makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  5. «Αρχική - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2023. 
  6. 6,0 6,1 Κωνσταντινίδη, Αρχείο. «Ο εν Θεσσαλονίκη Όμιλος Φιλομούσων (1899-1909)» (στα αγγλικά). Αρχειακά ανάλεκτα. https://www.academia.edu/34900930/%CE%9F_%CE%B5%CE%BD_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7_%CE%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%89%CE%BD_1899-1909_. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ "Ο ΗΡΑΚΛΗΣ" 1927». Issuu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2020. 
  8. 8,0 8,1 Βαχάρογλου (2004). «Η οργάνωση και λειτουργία του υποδιδασκαλείου και οικοτροφείου αρρένων στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία έτη της Οθωμανικής κυριαρχίας» (PDF). περιοδικό Μακεδονικά. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2020. 
  9. «Ντοκουμέντο : Η επίσημη αναγνώριση του Ηρακλή – Iraklis1908.gr». www.iraklis1908.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  10. «ΠΑΕ Ηρακλής 1908 - Official Site | Ιστορια». web.archive.org. 23 Αυγούστου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  11. «Ο ΝΕΟΣ Γ.Σ.Θ. ΗΡΑΚΛΗΣ 1908 και η απόφαση της "κυανόλευκης" οικογένειας…». 
  12. «Λύτρωση για τον Ηρακλή - Δόθηκε λύση στο πρόβλημα του Ερασιτέχνη». www.makthes.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2023. 
  13. «Διοίκηση - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  14. «Ιστορία ποδοσφαιρικού τμήματος». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2012. 
  15. Οικονομίδης, Αλέξανδρος (2019). Η ιστορία του Ηρακλή στο μπάσκετ. Θεσσαλονίκη: Όμιλος 1899. σελ. 10. ISBN 978-618-83839-0-6. 
  16. 16,0 16,1 «Το θαύμα που ψάχνει ο Ηρακλής | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  17. «European Cup 1994-95». www.linguasport.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  18. «Τυπικά πρωταθλητής ο Ηρακλής». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  19. «Φωτογραφικό αρχείο μέχρι 1975». web.archive.org. 18 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  20. «Η ιστορία από το 1940 έως το 1970». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  21. 21,0 21,1 «Συνοπτική ιστορία του κολυμβητικού τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  22. «Υδατοσφαίριση - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  23. «Η ιστορία του τμήματος Πόλο Γυναικών». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  24. «Βούλα Πατουλίδου:Το χρυσό κορίτσι του Ηρακλή». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  25. 25,0 25,1 «Τασούλα Κελεσίδου:Δίσκος από ασήμι». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  26. «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  27. «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  28. «ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΑΓΚΜΠΥ / IRAKLIS RUGBY». Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  29. «Η ομάδα ράγκμπι Γυναικών στο Iraklis-press24:Όπως και να χει οι δεσμοί εντός και εκτός γηπέδου είναι αυτοί που μας κρατάνε ενωμένες». https://iraklis-press24.gr. 27 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |website= (βοήθεια)
  30. «Καράτε-Jiu Jitsu - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  31. «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  32. «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  33. «Η πρόσφατη ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  34. «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  35. «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  36. «Η ιστορία του τμήματος». web.archive.org. 17 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  37. «Αυτό είναι το νέο σήμα του ΓΣ Ηρακλής (VIDEO)». Thestival. 16 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  38. Γιώργος Η. Κουσουνέλος, Λεξικό ελληνικού αθλητικού Τύπου 1894-2004 • Εφημερίδες, περιοδικά, έντυπα, βασικοί συνεργάτες, Εκδόσεις Διόπτρα, Αθήνα 2004, ISBN 960-3642-57-6, σελ. 67, 101 και 148
  39. «ΙΣΤΟΡΙΚΟ». apache club 1999. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. 
  40. 40,00 40,01 40,02 40,03 40,04 40,05 40,06 40,07 40,08 40,09 40,10 40,11 40,12 40,13 40,14 «Τίτλοι - Γ.Σ. Ηρακλής». Γ.Σ. Ηρακλής - Επίσημο site του ερασιτέχνη Ηρακλή (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  41. Εφημερίδα Αθλητική Ηχώ, 25/8/1954

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία