Συμμετοχή της Ιρλανδίας στη Eurovision

(Ανακατεύθυνση από Συμμετοχή της Ιρλανδίας στη Eurovision 2019)

Η Ιρλανδία συμμετείχε 53 φορές στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision από τότε που έκανε το ντεμπούτο της στο Διαγωνισμό του 1965 στη Νάπολη. Από τότε, έχουν χάσει μόνο δύο διαγωνισμούς, το 1983 στο Μόναχο και το 2002 στο Τάλιν. Η Ιρλανδία είναι η πιο επιτυχημένη χώρα στον διαγωνισμό, με συνολικά επτά νίκες. To RTÉ είναι ο αντιπροσωπευτικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ιρλανδίας στο διαγωνισμό, οι ημιτελικοί μεταδίδονται στο RTÉ2 και ο τελικός στον RTÉ One.[1] Όλες οι ιρλανδικές συμμετοχές έχουν πραγματοποιηθεί στα αγγλικά, με εξαίρεση τη συμμετοχή του 1972, "Ceol an Ghrá", η οποία τραγουδήθηκε στα ιρλανδικά. Η Ιρλανδία φιλοξένησε το διαγωνισμό επτά φορές, έξι φορές στην πρωτεύουσα, το Δουβλίνο, με εξαίρεση τη Eurovision του 1993, η οποία διοργανώθηκε στο Μίλστριτ, μια πόλη βορειοδυτικά της Επαρχίας Κόρκ με πληθυσμό 1.500 κατοίκων.[2]

Ιρλανδία
Flag of Ireland.svg
Τηλεοπτ. φορέαςRTÉ
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές53 (45 τελικοί)
Πρώτη συμμετοχή1965
Καλύτερη θέση1η: 1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996
Χειρότερη θέσηΤελευταία: 2007, 2013
15η (ΗΜ): 2008, 2016
Επιπλέον σύνδεσμοι
RTÉ page
Η σελίδα της Ιρλανδίας στο Eurovision.tv

Ο Seán Dunphy τερμάτισε στη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό του 1967, πίσω από τη Σάντι Σο, προτού η Ντάνα δώσει στην Ιρλανδία την πρώτη νίκη της το 1970, ερμηνεύοντας το "All Kinds of Everything". Το επόμενο καλύτερο αποτέλεσμα της χώρας από τη δεκαετία του 1970 ήταν το 1977, όταν οι The Swarbriggs τερμάτισαν τρίτοι. Ο Τζόνι Λόγκαν έδωσε στην Ιρλανδία τη δεύτερη νίκη το 1980, με το "What's Another Year". Στη συνέχεια, ο Λόγκαν έγραψε την συμμετοχή του 1984, "Terminal 3", η οποία τερμάτισε δεύτερη και τραγουδήθηκε από τη Λίντα Μάρτιν. Το 1987, ο Λόγκαν έγινε ο πρώτος και (μέχρι σήμερα) μόνος τραγουδιστής, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές, όταν κέρδισε με το "Hold Me Now" που το έγραψε ο ίδιος. Η πιο επιτυχημένη δεκαετία της Ιρλανδίας μέχρι σήμερα στον διαγωνισμό είναι η δεκαετία του 1990, η οποία ξεκίνησε με τον Liam Reilly να τελειώνει δεύτερος το 1990. Η Ιρλανδία έπειτα πέτυχε μια άνευ προηγουμένου τρεις διαδοχικές νίκες στο διαγωνισμό. Το 1992, η δεύτερη θέση του 1984, Λίντα Μάρτιν, επέστρεψε για να κερδίσει με μια άλλη σύνθεση του Τζόνι Λόγκαν, το "Why Me?". Ακολούθησε η νίκη της Νίαμ Κάβανα το 1993 με το "In Your Eyes" και των Πώλ Χάρρινγκτον και Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν το 1994 με το "Rock 'n' Roll Kids". Η δεκαετία είδε ακόμα μια νίκη το 1996 όταν η Ιμίαρ Χίνι κέρδισε με το "The Voice". Η Ιρλανδία έφτασε επίσης στη δεύτερη θέση το 1997 με τον Marc Roberts.

Στον 21ο αιώνα, η Ιρλανδία τα πήγαινε λιγότερο καλά, φτάνοντας στην πρώτη δεκάδα 3 φορές, με τον Eamonn Toal να βγαίει έκτος το 2000, τον Brian Kennedy να βγααίνει δέκατος το 2006 και τους Jedward να βγαίνουν όγδοοι το 2011. Η Ιρλανδία τερμάτισε τελευταία στον τελικό για πρώτη φορά το 2007 και για δεύτερη φορά το 2013. Μετά την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Ιρλανδία δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό επτά φορές: το 2005, το 2008, το 2009, το 2014, το 2015, το 2016 και το 2017.

ΣυμμετοχήΕπεξεργασία

 
Ο Τζόνι Λόγκαν, που κέρδισε τον διαγωνισμό για την Ιρλανδία δύο φορές σαν σόλο καλλιτέχνης, το 1980 και το 1987 και συνθέτης/στιχουργός της νικητήριας συμμετοχής του 1992

Η Ιρλανδία έχει διαγωνιστεί σχεδόν συνεχώς από το ντεμπούτο της χώρας το 1965 (απουσιάζει το 1983 και το 2002). Το 1983 μια απεργία στον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα RTÉ της χώρας σήμαινε ότι ο σταθμός δεν διέθετε τους πόρους για να στείλει έναν συμμετέχοντα, ώστε η RTÉ να μεταδώσει τον Διαγωνισμό με το feed της BBC. Το 2002 η Ιρλανδία υποβιβάστηκε από τον διαγωνισμό. Σύμφωνα με τους κανόνες της EBU, η RTÉ εκπέμπει την εκδήλωση εκείνου του έτους, καθώς σκόπευαν να επιστρέψουν το 2003, και ένας τηλεοπτικός σχολιαστής στάλθηκε στην πόλη φιλοξενίας, Τάλιν.

Η Ιρλανδία έχει στείλει 50 συμμετοχές στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Από αυτούς τους επτά έχουν κερδίσει και δεκαοκτώ έχουν τελειώσει στην πρώτη πεντάδα. Η Ιρλανδία έχει υποβιβαστεί μία φορά: το 2001 ο Gary O'Shaughnessy τελείωσε εικοστή πρώτη με "Without Your Love". Επιπλέον, έξι ιρλανδικές συμμετοχές εμφανίστηκαν στον ημιτελικό του διαγωνισμού. Το 2005, η Donna & Joe τελείωσε το δέκατο τέταρτο στον προκριματικό, αποτυγχάνοντας να προκριθεί στον τελικό. Το 2006, ο Brian Kennedy τελείωσε το ένατο στο ημιτελικό, εξασφαλίζοντας μια ιρλανδική παρουσία στον τελικό της Αθήνας. Ο Κένεντι τελείωσε το δέκατο στον τελικό. Η Ιρλανδία εμφανίστηκε επίσης στον πρώτο ημιτελικό το 2008 και στον δεύτερο ημιτελικό το 2009, ωστόσο οι εκπρόσωποι δεν κατάφεραν να λάβουν τον τελικό και στα δύο χρόνια.

Τα πρόσφατα αποτελέσματα της Ιρλανδίας στο Διαγωνισμό ήταν χαμηλά σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990, τα οποία έληξαν το 2007 και το 2013. Στο Διαγωνισμό το 2007, οι εκπρόσωποι της Ιρλανδίας ήταν παραδοσιακοί ιρλανδικοί μουσικοί οίκος Dervish που παίζουν "Δεν μπορούν να σταματήσουν την άνοιξη". Η ομάδα, έχοντας αυτόματα προκριθεί για τον τελικό, τελείωσε τελευταία με πέντε πόντους, όλα από την Αλβανία. Το 2008, ο Dustin της Τουρκίας δεν κατάφερε να κερδίσει τον τελικό με το τραγούδι του "Irelande Douze Pointe", χάνοντας στο ημιτελικό στις 20 Μαΐου. Η ίδια μοίρα έπληξε τους Sinéad Mulvey και Black Daisy στο ημιτελικό του 2009 στις 14 Μαΐου.[3] Το 2011, ωστόσο, η τύχη της Ιρλανδίας άλλαξε καθώς έστειλαν τους X Factor φιναλίστ Jedward. Το ντουέτο ολοκληρώθηκε στην όγδοη θέση, με 119 πόντους, καθιστώντας έτσι την πιο επιτυχημένη είσοδο της Ιρλανδίας σε 10 χρόνια. Το μοναδικό Κραγιόν τους ξεπέρασε τα διαγράμματα iTunes στην Αυστρία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία και τη Σουηδία. Το Jedward εκπροσώπησε την Ιρλανδία και πάλι το 2012 με το τραγούδι της Waterline, αλλά μετά από το πρώτο ημιτελικό, απονεμήθηκαν μόνο 46 πόντοι, καταλήγοντας στην 19η θέση.

Έξι τραγουδιστές εκπροσώπησαν την Ιρλανδία περισσότερες από μία φορές στον διαγωνισμό: Johnny Logan (1980, 1987), Linda Martin (1984, 1992), Niamh Kavanagh (1993, 2010), Tommy και Jimmy Swarbrigg (ως "The Swarbriggs Plus Two" το 1977), Maxi (ως σολίστ το 1973 και ως τμήμα της Sheeba το 1981) και Jedward το 2011 και το 2012.

Οκτώ άνθρωποι έχουν γράψει και έχουν συνθέσει περισσότερες από μία συμμετοχές στην Ιρλανδία: ο Brendan Graham (1976, 1985, 1994, 1996), ο Johnny Logan (1984, 1987, 1992), οι Tommy και Jimmy Swarbrigg (1975, 1977), Liam Reilly (1990, 1991), Joe Burkett (συνθέτης 1972, στιχουργός 1981) και Niall Mooney & Jonas Gladnikoff (2009, 2010).[4]

Σχεδόν όλες οι συμμετοχές της Ιρλανδίας στη Eurovision πριν από το 1999 διευθύνθηκαν ορχηστικά από τον Noel Kelehan. Οι εξαιρέσεις ήταν το 1965 (Gianni Ferrio), το 1970 (Dolf van der Linden), από το 1972 έως το 1975 (Colman Pearce), το 1979 (Proinncia Ó Duinn), το 1994 (κανένας αγωγοί, αν και ο Kelehan διεξήγαγε άλλες συμμετοχές) ) Ήταν ο μουσικός διευθυντής για το διαγωνισμό που διοργάνωσε στο Δουβλίνο, αλλά η είσοδος της Ιρλανδίας έπαιξε με ένα υπόβαθρο χωρίς ορχήστρα.

Ο Ρόναν Κίτινγκ (ο οποίος παρουσίασε επίσης τον διαγωνισμό του 1997) είχε συνεργαστεί για τη συμμετοχή της Δανίας το 2009.[5]

Ο παρουσιαστής RTÉ Marty Whelan υπήρξε ο εθνικός σχολιαστής από το 2000.[6]

ΡεκόρΕπεξεργασία

Η Ιρλανδία κατέχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο αριθμό από νίκες: επτά νίκες συμπεριλαμβανομένων τριών συνεχόμενων νικών. Η χώρα κατέκτησε επίσης τη δεύτερη θέση τέσσερις φορές και μια φορά την τρίτη θέση.

Η Ιρλανδία είναι μια από τις λίγες χώρες που πέτυχαν διαδοχικές νίκες (μαζί με την Ισπανία, το Λουξεμβούργο και το Ισραήλ) και η μόνη χώρα που κέρδισε διαδοχικά τρεις φορές και το έθνος κέρδισε και πάλι το 1996, δηλαδή τέσσερις νίκες μέσα σε πέντε χρόνια.

Η Ιρλανδία είναι η μόνη χώρα που φιλοξενεί διαδοχικά τον Διαγωνισμό και είναι μία από τις οκτώ χώρες που ποτέ δεν απέρριψε την ευκαιρία να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.

Από 51 εμφανίσεις και 44 τελικούς, η Ιρλανδία έφθασε στην πρώτη δεκάδα 31 φορές και την πρώτη πεντάδα 18 φορές. Μέχρι το 2016, η Ιρλανδία δεν έχει φτάσει την πρώτη πεντάδα από το 1997.

Η Ιρλανδία κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους πόντους από μία χώρα σε ένα έτος (μαζί με τη Γαλλία) στο σύστημα ψηφοφορίας «ένας βαθμός ανά κριτή», επιτυγχάνοντας εννέα ψήφους από τους πιθανούς δέκα από το Βέλγιο (το 1970). Η Γαλλία είχε επιτύχει το ίδιο επίτευγμα το 1958.

Η Ιρλανδία έχει κατά μέσο όρο 74 βαθμούς ανά διαγωνισμό, το υψηλότερο κατά μέσο όρο δύο βαθμών πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιτελικού του διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision του 2014, αποκαλύφθηκε ότι το δίδυμο, Jedward, κατέχει δύο ρεκόρ Eurovision: τα υψηλότερα μαλλιά (18,9 εκ.) και τα μεγαλύτερα μαξιλάρια ώμων.

ΣυμμετοχέςΕπεξεργασία

Υπόμνημα
Νικητής
Δεύτερη θέση
Τρίτη θέση
Τελευταία θέση
X
 Αποχώρηση
Χρονιά Καλλιτέχνης Γλώσσα Τίτλος Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1965 Μπατς Μουρ [7] Αγγλικά "Walking the Streets in the Rain" 6 11 Όχι ημιτελικοί
1966 Ντίκι Ροκ [8] Αγγλικά "Come Back to Stay" 4 14
1967 Σιν Ντάνφι [9] Αγγλικά "If I Could Choose" 2 22
1968 Πατ Mακγκίγκαν [10] Αγγλικά "Chance of a Lifetime" 4 18
1969 Μάριελ Ντέι [11] Αγγλικά "The Wages of Love" 7 10
1970 Ντάνα Ρόζμαρι Μπράουν Αγγλικά "All Kinds of Everything" 1 32
1971 Άντζελα Φάρελ [12] Αγγλικά "One Day Love" 11 79
1972 Σάντι Τζόουνς [13] Ιρλανδικά "Ceol an Ghrá" 15 72
1973 Maxi [14] Αγγλικά "Do I Dream" 10 80
1974 Τίνα Ρέινολντς Αγγλικά "Cross Your Heart" 7 11
1975 The Swarbriggs [15] Αγγλικά "That's What Friends Are For" 9 68
1976 Ρεντ Χάρλεϊ [16] Αγγλικά "When" 10 54
1977 The Swarbriggs Plus Two [17] Αγγλικά "It's Nice To Be In Love Again" 3 119
1978 Κολμ Γουίλκινσον [18] Αγγλικά "Born To Sing" 5 86
1979 Κάθαλ Νταν [19] Αγγλικά "Happy Man " 5 80
1980 Τζόνι Λόγκαν Αγγλικά "What's Another Year?" 1 143
1981 Sheeba [20] Αγγλικά "Horoscopes" 5 105
1982 The Duskeys [21] Αγγλικά "Here Today Gone Tomorrow" 11 49
1983 Δε συμμετείχε
1984 Λίντα Μάρτιν Αγγλικά "Terminal 3" 2 137
1985 Μαρία Κρίστιαν [22] Αγγλικά "Wait Until the Weekend Comes" 6 91
1986 Luv Bug [23] Αγγλικά "You Can Count On Me" 4 96
1987 Τζόνι Λόγκαν Αγγλικά "Hold Me Now" 1 172
1988 Jump the Gun [24] Αγγλικά "Take Him Home" 8 79
1989 Kiev Connolly[25] & The Missing Passengers Αγγλικά "The Real Me" 18 21
1990 Λίαμ Ρέιλι [26] Αγγλικά "Somewhere in Europe" 2 132
1991 Κιμ Τζάκσον [27] Αγγλικά "Could It Be That I'm In Love" 10 47
1992 Λίντα Μάρτιν Αγγλικά "Why Me?" 1 155
1993 Νίαμ Κάβανα [28] Αγγλικά "In Your Eyes" 1 187 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Πώλ Χάρρινγκτον & Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν Αγγλικά "Rock 'n' Roll Kids" 1 226 Όχι ημιτελικοί
1995 Έντι Φρίελ [29] Αγγλικά "Dreamin'" 14 44
1996 Ιμίαρ Χίνι [30] Αγγλικά "The Voice" 1 162 2 198
1997 Μαρκ Ρόμπερτς [31] Αγγλικά "Mysterious Woman" 2 157 Όχι ημιτελικοί
1998 Ντόουν Μάρτιν [32] Αγγλικά "Is Always Over Now?" 9 64
1999 The Mullans Αγγλικά "When You Need Me" 17 18
2000 Ίμον Τολ Αγγλικά "Millennium of Love" 6 92
2001 Γκάρι Ο' Σόνεσι Αγγλικά "Without Your Love" 21 6
2002 Δε συμμετείχε
2003 Μίκι Χαρτ [33] Αγγλικά "We've Got the World" 11 53
2004 Κρις Ντόραν [34] Αγγλικά "If My World Stopped Turning" 23 7 Top 11 το 2003[α]
2005 Donna & Joe [35] Αγγλικά "Love? " Δεν προκρίθηκε 14 53
2006 Μπράιαν Κένεντι [36] Αγγλικά "Every Song Is a Cry for Love" 10 93 9 76
2007 Dervish [37] Αγγλικά "They Can't Stop the Spring" 24 5 Top 10 το 2006[α]
2008 Dustin the Turkey [38] Αγγλικά "Irelande Douze Pointe" Δεν προκρίθηκε 15 22
2009 Sinéad Mulvey[39] & Black Daisy[40] Αγγλικά "Et Cetera" 11 52
2010 Νίαμ Κάβανα [41] Αγγλικά "It's for You" 23 25 9 67
2011 Jedward [42] Αγγλικά "Lipstick" 8 119 8 68
2012 Αγγλικά "Waterline" 19 46 6 92
2013 Ράιαν Ντόλαν [43] Αγγλικά "Only Love Survives" 26 5 8 54
2014 Can-Linn feat. Kasey Smith [44] Αγγλικά "Heartbeat" Δεν προκρίθηκε 12 35
2015 Μόλι Στέρλινγκ [45] Αγγλικά "Playing with Numbers" 12 35
2016 Νίκι Μπάιρνε [46] Αγγλικά "Sunlight" 15 46
2017 Μπρένταν Μάρεϊ [47] Αγγλικά "Dying to Try" 13 86
2018 Ράιαν Ο'Σόνεσσυ [48] Αγγλικά "Together" 16 136 6 179
2019 Σάρα ΜακΤέρναν Αγγλικά "22" Δεν προκρίθηκε 18 16
2020 Λέσλι Ρόι Αγγλικά "Story of My Life" Ακυρώθηκε[β] X
2021

Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της EurovisionΕπεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision

Η Ιρλανδία ήταν μία από τις δύο χώρες που είχε δύο συμμετοχές στο Congratulations με τα νικητήρια τραγούδια του 1980 (What's Another Year) και του 1987 (Hold Me Now), και τα δύο του Τζόνι Λόγκαν. Ο Ιρλανδός οικοδεσπότης του 1997 Ronan Keating εμφανίστηκε. Ο Johnny Logan παρουσίασε το νέο του "When a Woman Loved a Man". Οι Ιρλανδοί νικητές, Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν και Λίντα Μάρτιν, ερμήνευσαν τα περισσότερα από τα τραγούδια με τον Τζέικομπ Σβέιστρουπ που εκπροσώπησε τη Δανία το 2005. Τελικά αποκαλύφθηκε μετά την παράσταση το "Hold Me Now" του Johnny Logan ψηφίστηκε το τρίτο πιο αγαπημένο τραγούδι στα πρώτα πενήντα χρόνια της Eurovision. Ο Marty Whelan υπέβαλε σχολιασμό του διαγωνισμού για την Ιρλανδία στο RTÉ.

Χρονιά Καλλιτέχνης Γλώσσα Τίτλος 2ος γύρος Βαθμοί 1ος γύρος Βαθμοί Θέση (1980 & 1987) Βαθμοί (1980 & 1987)
1980 Τζόνι Λόγκαν Αγγλικά "What's Another Year?" Δεν προκρίθηκε 12 74 1 143
1987 Τζόνι Λόγκαν Αγγλικά "Hold Me Now" 3 262 3 182 1 172

Ιστορικό ψηφοφορίαςΕπεξεργασία

Η Ιρλανδία επωφελείται από τη "γειτονική" ψηφοφορία από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πριν από την εισαγωγή της τηλεοπτικής μετάδοσης, οι ιρλανδικές επιτροπές τείνουν να απονέμουν στο Ηνωμένο Βασίλειο λίγο πολύ τον ίδιο αριθμό σημείων με τις άλλες χώρες. Από την εμφάνιση της τηλεοπτικής μετάδοσης, και οι δύο χώρες έδωσαν άνω του μέσου όρου σημεία μεταξύ τους. Συνήθως 8 πόντους. Τα τελευταία χρόνια η Ιρλανδία έδωσε λιγότερες ψήφους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Ιρλανδία δεν έχει απονείμει το Ηνωμένο Βασίλειο 12 βαθμούς από το 1997. Η Ιρλανδία έχει επίσης ψηφίσει για χώρες στις οποίες σήμερα ζει μια μεγάλη διασπορά στην Ιρλανδία, όπως η Λετονία, η Λιθουανία και η Πολωνία. Το 2008, πριν από την επιστροφή των εθνικών δικαστηρίων για να μειωθεί ο αντίκτυπος της ψήφου της διασποράς, η Ιρλανδία έδωσε 8 βαθμούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, 10 στην Πολωνία και 12 στη Λετονία. Το 2014, τόσο στον δεύτερο ημιτελικό όσο και στον τελικό, τα αποτελέσματα τηλεόρασης της Ιρλανδίας κατέταξαν την Πολωνία πρώτη και τη Λιθουανία δεύτερη.

Στατιστικά, η Ιρλανδία είναι η 11η καλύτερη χώρα στην πρόβλεψη του νικητή του διαγωνισμού. Από 32 φορές από την έγκριση του σημερινού συστήματος ψηφοφορίας το 1975 (και εξαιρουμένων των ετών κατά τα οποία η ίδια η Ιρλανδία ήταν ο νικητής, δεδομένου ότι οι χώρες δεν μπορούν να ψηφίσουν μόνοι τους), η Ιρλανδία έχει απονείμει κατά μέσο όρο 8,5 μονάδες στο νικητήριο τραγούδι. Η Ιρλανδία έδωσε 12 φορές στο νικητήριο τραγούδι 12 φορές (1979, 1982, 1984, 1985, 1986, 1989, 1990, 1997, 2000, 2012, 2013 και 2014). Μόνο δύο φορές, το 2003 και το 2011, η Ιρλανδία δεν κατάφερε να αποδώσει κανένα σημείο στο νικητήριο τραγούδι.

Ως το 2019, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ιρλανδίας έχει ως εξής:

ΔιοργανώσειςΕπεξεργασία

Χρονιά Πόλη Τοποθεσία Παρουσιαστές
1971   Δουβλίνο Gaiety Theatre Μπερναντέτ νι Γκαλτσόιρ
1981 RDS Simmonscourt Pavilion Ντιέριν Νι Βριένι
1988 Μισέλ Ρόκα και Πατ Κένι
1993   Μίλστριτ Green Glens Arena Φιονουάλα Σουένεϊ
1994   Δουβλίνο Point Theatre Σύνθια νι Μούρτσου και Τζέρι Ράιαν
1995 Μέρι Κέννεντυ
1997 Κάρι Κράουλι και Ρόναν Κίτινγκ

ΒραβείαΕπεξεργασία

Βραβεία Marcel BezençonΕπεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon
Χρονιά Κατηγορία Εκτελεστής Τραγούδι Θέση Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2011 Artistic Award[γ] Jedward "Lipstick" 8 119   Ντίσελντορφ
[49]

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η ΙρλανδίαΕπεξεργασία

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1965–1974 Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975   Γαλλία   Λουξεμβούργο   Ολλανδία
1976   Ιταλία   Αυστρία   Μονακό
1977   Φινλανδία   Γαλλία   Ιταλία
1978   Βέλγιο   Ιταλία   Ισραήλ
1979   Ισραήλ   Ολλανδία   Νορβηγία
1980   Ελβετία   Αυστρία   Λουξεμβούργο
1981   Ελβετία   Ηνωμένο Βασίλειο   Κύπρος
1982   Γερμανία   Λουξεμβούργο   Ελβετία
1983 Δε συμμετείχε
1984   Σουηδία   Δανία   Ηνωμένο Βασίλειο
1985   Νορβηγία   Σουηδία   Ισραήλ
1986   Βέλγιο   Ελβετία   Γερμανία
1987   Ιταλία   Γαλλία   Κύπρος
1988   Λουξεμβούργο   Ελβετία   Νορβηγία
1989   Γιουγκοσλαβία   Δανία   Φινλανδία
1990   Ιταλία   Γερμανία   Γαλλία
1991   Μάλτα   Ιταλία   Ισραήλ
1992   Αυστρία   Μάλτα   Ολλανδία
1993   Ολλανδία   Γαλλία   Ηνωμένο Βασίλειο
1994   Ουγγαρία   Μάλτα   Πορτογαλία
1995   Σουηδία   Νορβηγία   Σλοβενία
1996   Σουηδία   Ισλανδία   Αυστρία
1997   Ηνωμένο Βασίλειο   Γαλλία   Εσθονία
1998   Μάλτα   Ολλανδία   Γερμανία
1999   Σλοβενία   Βέλγιο   Εσθονία
2000   Δανία   Ρωσία   Λετονία
2001   Δανία   Εσθονία   Σουηδία
2002 Δε συμμετείχε
2003   Νορβηγία   Βέλγιο   Εσθονία
2004   Σουηδία   Κύπρος   Ηνωμένο Βασίλειο
2005   Λετονία   Μάλτα   Ηνωμένο Βασίλειο
2006   Λιθουανία   Φινλανδία   Ηνωμένο Βασίλειο
2007   Λιθουανία   Λετονία   Ουκρανία
2008   Λετονία   Πολωνία   Ηνωμένο Βασίλειο
2009   Ισλανδία   Ηνωμένο Βασίλειο   Νορβηγία
2010   Δανία   Βέλγιο   Γερμανία
2011   Δανία   Λιθουανία   Μολδαβία
2012   Σουηδία   Γερμανία   Εσθονία
2013   Δανία   Ρωσία   Ουκρανία
2014   Αυστρία   Ολλανδία   Ηνωμένο Βασίλειο
2015   Λετονία   Σουηδία   Ρωσία
2016   Βέλγιο Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Βουλγαρία Κ.Ε.
  Πολωνία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Ρωσία T.
2017   Βέλγιο Κ.Ε.
  Ρουμανία T. 		  Βουλγαρία Κ.Ε.
  Πορτογαλία T. 		  Ρουμανία Κ.Ε.
  Μολδαβία T.
2018   Κύπρος Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Βουλγαρία Κ.Ε.
  Ηνωμένο Βασίλειο T. 		  Γερμανία Κ.Ε.
  Γερμανία T.
2019   Σουηδία Κ.Ε.
  Νορβηγία T. 		  Ελβετία Κ.Ε.
  Αυστραλία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Ολλανδία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά   → 12 βαθμοί   → 10 βαθμοί   → 8 βαθμοί
1965–1995 Όχι ημιτελικοί
1996   Σουηδία   Σλοβενία   Ηνωμένο Βασίλειο
1997–2003 Όχι ημιτελικοί
2004   Ολλανδία   Ουκρανία   Κύπρος
2005   Δανία   Νορβηγία   Ρουμανία
2006   Λιθουανία   Φινλανδία   Σουηδία
2007   Λετονία   Πολωνία   Σερβία
2008   Πολωνία   Ελλάδα   Νορβηγία
2009   Λιθουανία   Πολωνία   Νορβηγία
2010   Λιθουανία   Αζερμπαϊτζάν   Τουρκία
2011   Δανία   Εσθονία   Σουηδία
2012   Ρουμανία   Ελλάδα   Ρωσία
2013   Δανία   Ρωσία   Εσθονία
2014   Αυστρία   Φινλανδία   Νορβηγία
2015   Λετονία   Σουηδία   Ισραήλ
2016   Βέλγιο Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Βουλγαρία Κ.Ε.
  Πολωνία T. 		  Σλοβενία Κ.Ε.
  Αυστραλία T.
2017   Βουλγαρία Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Αυστρία Κ.Ε.
  Βουλγαρία T. 		  Ελβετία Κ.Ε.
  Ρουμανία T.
2018   Κύπρος Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Ισραήλ Κ.Ε.
  Εσθονία T. 		  Εσθονία Κ.Ε.
  Αυστρία T.
2019   Σουηδία Κ.Ε.
  Λιθουανία T. 		  Ελβετία Κ.Ε.
  Νορβηγία T. 		  Ολλανδία Κ.Ε.
  Ολλανδία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021

Σχετική συμμετοχήΕπεξεργασία

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμώνΕπεξεργασία

Χρονιά Τηλεοπτικός σχολιαστής Ραδιοφωνικός σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών
1965 Bunny Carr Kevin Roche Frank Hall
1966 Brendan O'Reilly
1967 Gay Byrne
1968
1969 Gay Byrne John Skehan
1970 Valerie McGovern
1971 Noel Andrews N/A
1972 Mike Murphy Kevin Roche & Liam Devally
1973 Liam Devally
1974 Brendan Balfe
1975
1976
1977
1978 Larry Gogan John Skehan
1979 Mike Murphy David Heffernan
1980 Larry Gogan Pat Kenny
1981 John Skehan
1982
1983 Terry Wogan (μέσω BBC) Brendan Balfe Δε συμμετείχε
1984 Gay Byrne Larry Gogan John Skehan
1985 Linda Martin
1986 Brendan Balfe
1987 Marty Whelan
1988 Mike Murphy
1989 Ronan Collins & Michelle Rocca Eileen Dunne
1990 Jimmy Greeley & Clíona Ní Bhuachalla
1991 Pat Kenny
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999 Clare McNamara
2000 Marty Whelan Derek Mooney
2001 Bláthnaid Ní Chofaigh
2002 Όχι ραδιοφωνικός σχολιασμός Δε συμμετείχε
2003 Marty Whelan & Phil Coulter Pamela Flood
2004 Marty Whelan Johnny Logan
2005 Dana
2006 Eimear Quinn
2007 Linda Martin
2008 Larry Gogan Niamh Kavanagh
2009 Maxi Derek Mooney
2010
2011 Shay Byrne and Zbyszek Zalinski
2012 Gráinne Seoige
2013 Nicky Byrne
2014
2015
2016 Neil Doherty και Zbyszek Zalinski Sinéad Kennedy
2017 Nicky Byrne
2018
2019 Sinéad Kennedy

ΆλμπουμΕπεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία

ΣημειώσειςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
  2. ↑ Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  3. ↑ Ψηφίστηκε από τους σχολιαστές

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ RTÉ:Eurovision. RTÉ.ie. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2007.
  2. ↑ Millstreet. Cork-Guide.ie. Ανακτήθηκε στος 5 Σεπτεμβρίου 2007.
  3. ↑ «Ireland dumped out of Eurovision». BBC. 15 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2009. 
  4. ↑ Diggiloo Thrush - Ireland
  5. ↑ #2 BBC
  6. ↑ «Marty and the 'cool' Irish». Irish Independent. 23 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2008. 
  7. ↑ (Butch Moore) 10 Ιαν. 1938 - 3 Απρ. 2001
  8. ↑ (Dickie Rock) γ. 10 Οκτ. 1936
  9. ↑ (Sean Dunphy) 30 Νοεμ. 1937 - 17 Μαΐου 2011
  10. ↑ (Pat McGeegan) 1935-1987
  11. ↑ (Muriel Day) γ. 11 Ιαν. 1942
  12. ↑ (Angela Farrell) γ. 1952
  13. ↑ (Sandie Jones) γ. 1951 - θ. 19 Σεπτεμβρίου 2019
  14. ↑ (πραγμ. όνομα Αϊρίν Μακάμπρεϊ) γ. 23 Φεβρ. 1950
  15. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από τους Thomas (Tommy) Swarbrigg και John James (Jimmy) Swarbrigg.
  16. ↑ (Red Hurley) γ. 11 Σεπτ. 1949
  17. ↑ Δεύτερη συμμετοχή του ντουέτου The Swarbriggs με τους Νίκολα Κερ και Άλμα Κάρολ επιπλέον.
  18. ↑ (Colm C.T. Wilkinson) γ. 5 Ιουν. 1944
  19. ↑ (Cathal Dunne) γ. 1951
  20. ↑ Γυναικείο συγκρότημα, αποτελούμενο από την Maxi, τη Μάριον Φόσετ και τη Φράνσις Κάμπελ.
  21. ↑ Ιρλανδο-ουαλικό κουαρτέτο αποτελούμενο από μέλη ίδιας οικογένειας. Το συγκρότημα αποτελείται από τους: Σάντι Κέλι, Μπάρμπαρα Έλις, Νίνα Ντάσκεϊ και Νταν Ντάσκεϊ.
  22. ↑ (Maria Christian) γ. 1965
  23. ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1982. Πρώτα μέλη ήταν οι: Τζουν Κάνινγκαμ, Χιου Κάνινγκαμ, Μαξ Κάνινγκαμ, Ρίκι Μέιλερ και Μάτζελα Γκραντ.
  24. ↑ Συγκρότημα που αποτελείτο από τους Ρόι Τέιλορ (τραγούδι, μπάσο), Έρικ Σαρπ (κιθάρα), Πίτερ Ιντς (πιάνο, πλήκτρα), Μπράιαν Ο' Ρέιλι (κρουστά) και Κιάραν Γουάιλντ (σαξόφωνο).
  25. ↑ Πραγματικό όνομα του Κίεβ Κόνολι είναι Κέβιν Κόνολι
  26. ↑ (Liam Reilly) γ. 29 Ιαν. 1955
  27. ↑ (Kim Jackson) γ. 22 Αυγ. 1965
  28. ↑ (Niamh Kavanagh) γ. 13 Φεβρ. 1968 (1η φορά)
  29. ↑ (Eddie Friel) γ. 1962
  30. ↑ (Eimear Quinn) γ. 18 Δεκ. 1972
  31. ↑ (Marc Roberts) γ. 25 Ιουν. 1968
  32. ↑ (Dawn Martin) γ. 1976
  33. ↑ (Mickey Harte) γ. 1973
  34. ↑ (Chris Doran) γ. 22 Νοεμ. 1979
  35. ↑ Ντουέτο αποτελούμενο από την Ντόνα (γ. 30 Μαΐου 1984) τον Τζόζεφ (γ. 1989) Μακ Κολ (McCaul).
  36. ↑ (Brian Kennedy) γ. 12 Οκτ. 1966
  37. ↑ Συγκρότημα που συστάθηκε το 1989. Μέλη: Κάθι Τζόρνταν (τραγούδι, μπντράν και κόκαλα), Μπράιαν Μακντονάου (μάντολα), Τομ Μόροου (βιολί), Μάικλ Χολμς (μπουζούκι), Σέιν Μίτσελ (ακορντεόν) και Λίαμ Κέλι (φλάουτο, φλογέρες).
  38. ↑ Μαριονέτα με μορφή γαλοπούλας, γ. 13 Νοεμ. 1988. Η φωνή της είναι του Τζον Μόρισον.
  39. ↑ Η Σινέντ Μάλβεϊ γεννήθηκε στις 22 Ιαν. 1988.
  40. ↑ Το συγκρότημα Black Daisy ήταν ενεργό το 2008 και αποτελείτο από τις Λέσλι Αν Χάλβεϊ, Άστα Μιλεριένε και Νικόλ Μπίλινγκς.
  41. ↑ (2η φορά)
  42. ↑ Δίδυμα αδέρφια. Οι Τζον και Έντουαρντ Γκριμς γεννήθηκαν στις 16 Οκτ. 1991.
  43. ↑ (Ryan Dolan) γ. 22 Ιουλ. 1985
  44. ↑ Η Κέισι Σμιθ γεννήθηκε στις 29 Μαρτ. 1990.
  45. ↑ (Molly Sterling) γ. 1998
  46. ↑ (Nicky Byrne) γ. 9 Οκτ. 1978
  47. ↑ Πρώην μέλος του συγκροτήματος Hometown, (Brendan Murray) γ. 16 Νοεμ. 1996
  48. ↑ Ryan O'Shaughnessy, γ. 27 Σεπτεμβρίου 1992.
  49. ↑ «Winners of the Marcel Bezençon Awards». eurovision.tv. 16 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 

Επιπλέον ιστοσελίδεςΕπεξεργασία

Πρότυπο:Ιρλανδία στη Eurovision

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμμετοχή_της_Ιρλανδίας_στη_Eurovision&oldid=8481145"